از دست من چه كمكى بر مياد؟! (براى خواهرم)
سلام دوستان
يه خواهر ٢٤ ساله دارم كه خيلى خيلى گوشه گير شده و ديگه دوست نداره كسى رو ببينه. اشتهاشم خيلى كم شده و خيلى لاغر شده. همه اعضاى خانواده رو كلافه كرده. نمى دونم من اين وسط چه كارى مى تونم براش انجام بدم. با كسى هم حرف نميزنه. هر چى ازش ميپرسم چى شده ميگه هيچى نيست گاهى هم فقط گريه مى كنه. البته زيادم مارو قبول نداره و فكر مى كنم دوست نداره با ما صحبت كنه. رفتاراش گاهى اينقدر آزاردهنده ميشه كه ادم رو تا مرز جنون مى بره. پدر و مادرم رو خيلى عصبى كرده.
چند تا مورد هست كه به ذهن خودم رسيده ولى مطمئن نيستم مشكل اينا هست يا نه.
١-ايشون از نظر درسى خيلى قوى بود فرزانگان درس مى خوند و هميشه رتبه اول بود تا اينكه تو پيش دانشگاهى رفت تو فاز مذهب و كلا همش كتاب هاى فلسفى و مذهبى مى خوند. هم از جو خانواده دور شد و هم از درس. تو دانشگاه همزمان حوزه هم مى رفت و كلا از درس هاى اصليش خيلى دور شد و از همه دوستاش عقب موند. تازه ليسانس گرفته در حالى كه بقيه دوستاش ( كه يه زمانى خواهرم از نظر درسى قوى تر از اونا بوده) دارن اماده مى شن برا دكترا. فكر مى كنم يكى از ناراحتى هاش مقايسه گذشته و حالش هست.
٢-از وقتى رفت دانشگاه چادرى شد و خيلى نسبت به ما و كل خانواده تغير كرد و ديگه دوست نداره تو مهمونى ها و مراسم ها شركت كنه. با اين كه ما به اعتقادش احترام گذاشتيم اما ديگه مارو قبول نداره. مخصوصا پدرم رو.
٣-فكر مى كنم دوست داره ازدواج كنه ولى فكر مى كنه كسى دوسش نداره و يا پسنديده نمى شه.
از اينكه هم خودش و هم پدر و مادرم دارن عذاب ميكشن خيلى ناراحتم. نمى دونم چه كارى از دستم بر مياد؟!
