عشق بی ریا

دستمال کاغذی به اشک گفت:

قطره قطره*ات طلاست

یک کم از طلای خود حراج می*کنی؟

عاشقم !

با من ازدواج می*کنی؟

اشک گفت:

ازدواج اشک و دستمالِ کاغذی!

تو چقدر ساده*ای

خوش خیال کاغذی!

توی ازدواج ما

تو مچاله می*شوی

چرک می*شوی و تکه*ای زباله می*شوی

پس برو و بی*خیال باش

عاشقی کجاست!

تو فقط

دستمال باش!

دستمال کاغذی، دلش شکست

گوشه*ای کنار جعبه*اش نشست

گریه کرد و گریه کرد و گریه کرد

در تن سفید و نازکش دوید

خونِ درد

آخرش، دستمال کاغذی مچاله شد

مثل تکه*ای زباله شد

او ولی شبیه دیگران نشد

چرک و زشت مثل این و آن نشد

رفت اگرچه توی سطل آشغال

پاک بود و عاشق و زلال

او با تمام دستمال*های کاغذی فرق داشت

چون که در میان قلب خود

دانه*های اشک کاشت.
:47::72::47: