از ازدواج با همسرم ناراحتمو مسئولیت زندگی به دوش من هستش و اون بی خیاله

سلام
قبلا نوشتم که برای ازدواج دودل هستم.همسرم هنوز هم مسئولیت قبول نکرده.
در واقع به عنوان یک زن 29 ساله دارم خرج خودم و اونو میدم. براش اصلا مهم نیست. دانشجو هستش و اما اگه بخواد می تونه پول در بیاره اما به یک کار پارت تایم قانع شده و این منم که هر روز از 6 صبح تا 6 عصر میرم سرکار و بعدش هم کارای دیگه انجام میدم که خرجمون دربیاد.ما خارج از کشور هستیم.
حس می کنم همسر من منو به خاطر اینکه دختر زرنگی بودم انتخاب کرد و این منو اذیت میکنه.
افسرده شدم.
سرد شدم.
یادم رفته که یک زن هستم
:( هروقت میام صحبت کنم قیافه می گیره و میگه برو ایران و طلاق بگیر.
دلم می خواد بمیرم .شوهرمو خودم انتخاب کردم. با هم دوست بودیم از من 2 سال بزرگتره.
نه عروسی واسم گرفتن نه چیزی واسم خریدن با همش کنار اومدم اما الان فکر می کنم که خودمو حروم کردم.اون منو دوس نداره .من همش از خودم میگذرم
چیکار کنم؟ کمکم کنید

به تدریج کارت رو رها کن.

الان اومدیم ایران و هفته دیگه قراره برگردیم تصمیم دارم کارمو کم کنم و حتی دارم بورس دکترا میگیرم و گفتم که می خوام فقط درس بخونم.
از ازدواحم پشیمونم :( اصلا از طلاق خوشم نمیاد اما همش فکر می کنم که زندگیم سیاه شده

- - - Updated - - -

الان اومدیم ایران و هفته دیگه قراره برگردیم تصمیم دارم کارمو کم کنم و حتی دارم بورس دکترا میگیرم و گفتم که می خوام فقط درس بخونم.
از ازدواحم پشیمونم :( اصلا از طلاق خوشم نمیاد اما همش فکر می کنم که زندگیم سیاه شده

سلام زهرا جان ...
چرا احساس میکنی شوهرت دوستت نداره ؟ آیا فقط به دلیل اینکه شما بیشتر از ایشون کار میکنید یا اینکه دلایل دیگه ای هم داری ؟ بیشتر برامون توضیح بده که چی باعث شده این احساس رو داشته باشی ...
و اما کار کردن شما ... به نظر من با تجربه مشابهی که داشتم کم کردن ساعت کار شما خیلی میتونه موثر باشه
شما وقتی ساعت کارتون زیاده احساس میکنید که همه بار مسئولیت زندگی رو دوش شماست ... از طرفی ساعت کمی رو برای خانه داری و شوهر داری اختصاص میدین که باعث ایجاد فاصله و سردی روابط میشه ...
علاوه بر کم کردن ساعت کاری یه تغییر در شیوه ارتباط با همسرتون میتونه کلی زندگیتون رو گرم تر کنه ...

سلام زهره جان
اگر واقعا احساس ناراحتی میکنی و مطمئن هستی با این رویه نمیتونی کنار بیای از کارت همینطور که دوستان گفتن کم کن.

چون هرچقدر هم که بخوایم بگیم زن و مرد فرقی باهم ندارن و زن هم میتونه مثل مرد کار کنه و خرج خونه رو بده ولی بازم در ناخودآگاهمون چون میدونیم واقعا زن با مرد تفاوت داره در خیلی از ساختارها، دچار دوگانگی و سرخوردگی میشیم.

ماهیت زن با مرد متفاوت هست و در فرهنگ ما جور دیگه ای تعریف شده.البته واقعا کسی نمیتونه بگه که چه تعریفی درست هست و چه تعریفی غلط،این به خود آدما و تربیت و فکرشون برمیگرده

شما هم ببین فکرت چجوریه

یکی از همکارای من سالیان سال هست که داره کار میکنه و شوهرش خونه هست و کار نمیکنه و درآمد خیلی ناچیزی هم شوهره داره،ولی خوب الان 7ساله به همین منوال دارن زندگی میکنن و با هم خیلی هم خوب و خوش هستند چون فکرشون یه جور دیگست...ولی یه همکار دیگه ام که خانم هست داره کار میکنه ولی اصلا از این مساله راضی نیست و همش ناراحت و عصبیه و میگه چرا شوهرم درآمدش جوری نیست که من مجبور به کار نباشم.

شما ببین خودت چجوری هستی.

ضمن اینکه حالا همسرت دانشجو هست. ممنکنه درسش تموم شه شغل خوبی پیدا کنه با توجه به رشتش.ببین در آینده میتونه شغلی دست و پا کنه که تمام مسولیت زندگی روی دوش خودت نباشه؟

تمام اینا برمیگرده به مهارت خودت در کنترل زندگی

وااااااااای خدای من!!!
عزیزم منکه وحشت کردم تا حالا چطور با این اقا زندگی کردی!!!! ازت خواهش میکنم کتاب ایا تو ان گمشده ام هستی؟ و بخون.تو داری خودتو نابود میکنی بخدا لیاقت تو این نیست.تو یه زن هستی.با خودت بیرحمانه صادق باشی.من مطمعنم یه زن قوی هستی و تصمیم درست میگیری حتی اگه اون تصمیم خیلی تلخ باشه یادت باشه که ماهی و هروقت از اب بگیری تازه ست.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط terme00

سلام زهرا جان ...
چرا احساس میکنی شوهرت دوستت نداره ؟ آیا فقط به دلیل اینکه شما بیشتر از ایشون کار میکنید یا اینکه دلایل دیگه ای هم داری ؟ بیشتر برامون توضیح بده که چی باعث شده این احساس رو داشته باشی ...
و اما کار کردن شما ... به نظر من با تجربه مشابهی که داشتم کم کردن ساعت کار شما خیلی میتونه موثر باشه
شما وقتی ساعت کارتون زیاده احساس میکنید که همه بار مسئولیت زندگی رو دوش شماست ... از طرفی ساعت کمی رو برای خانه داری و شوهر داری اختصاص میدین که باعث ایجاد فاصله و سردی روابط میشه ...
علاوه بر کم کردن ساعت کاری یه تغییر در شیوه ارتباط با همسرتون میتونه کلی زندگیتون رو گرم تر کنه ...

---

سلام احساس می کنم به فکر آرامش خودشه بیشتر و براش مهم نیست چه بلایی سر من میاد اینجور حس می کنم که کلا فقط واسه اینکه من می تونم مشکلات اونم حل کنم با من هستش :54::54: همش به خودم می گم که چرا باید اینجوری باشه. چرا اون منو به خاطر خودم دوس نداره.

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط زی زی گولو

وااااااااای خدای من!!!
عزیزم منکه وحشت کردم تا حالا چطور با این اقا زندگی کردی!!!! ازت خواهش میکنم کتاب ایا تو ان گمشده ام هستی؟ و بخون.تو داری خودتو نابود میکنی بخدا لیاقت تو این نیست.تو یه زن هستی.با خودت بیرحمانه صادق باشی.من مطمعنم یه زن قوی هستی و تصمیم درست میگیری حتی اگه اون تصمیم خیلی تلخ باشه یادت باشه که ماهی و هروقت از اب بگیری تازه ست.

---

سلام مرسی از نظرتون. راستش می ترسم از جدایی. از اینکه مهر طلاق روم باشه. من ایران زندگی نمی کنم اما واسم خیلی سخته. از طرفی خودمو تو این مسائل خوش شانس نمی بینم و همش فکر می کنم بهتر سراغم نمیاد:54: اعتماد به نفس ندارم.

شماکه تا اینجاش طاقت اوردی من میگم این راهم امتحان کن...کلا کارکردنتو بزارکنار یا اگه دوس نداری کارتو رها کنی یه کارپاره وقت جورکن.کارتو بزارکنار وبعد ببین که شوهرت چه تصمیماتی اتخاذ میکنه.شماکتاب ایا تو ان گمشده ام هستی؟رو بگیربخون.اونجا توضیح داده چطورازتکنیک تعکیس ونامه نگاری میتونیم حرفامونو به عزیزانمون بزنیم.خدایا خسته شدم ازبس به همه گفتم این کتاب وبخونید نمیدونم چطورمردم ازوجود کتاب به این مهمی خبرندارند.واسه شوهرت بنویس که تمام اقتداروشکوه یه مرد درتامین هست.میدونی این دیوارازاول کج رفته بالا.ولی این راه وهم امتحان کن چند ماهی ببین شوهرت حالا که ببینه دیگه سرکارنمیری به خودش میاد و فعالیتشو بیشترمیکنه.