بیش از اندازه یک کلام هست

با سلام به همه دوستان گلم.

یک روز اینقدر مستاصل شده بودم که ناخوداگاه از طریق اینترنت نشستم جستجو کردم و این وبلاگ پیدا کردم و واقعا خوشحال شدم .....
باری به هر جهت میخوام مشکلم رو مطرح کنم به این امید که با همفکری شما بتونم یک راه درست رو توی زندگیم انتخاب کنم.
من دختری هستم که از 18 سالگی شاغلم هم ادامه تحصیل در رشته مورد علاقه ام دادم هم کارم رو در کنارش ادامه دادم منظور کلیم اینه که فردی کاملا مستقل هستم که همیشه از همه لحاظ روی پای خودش ایستاده . حدود 3 سال پیش با پسری که قبلا به من اظهار علاقه کرده بود در یک کار تجاری شریک شدم. رفت و امدهای کاری ادامه پیدا کرد و خوب البته یک علاقه هم چه به صورت عادت و یا شناخت پیدا شد.
بکذریم ....در طی این مدت چند بار به صورت غیر مستقیم مساله ازدواج و خواستگاری رو با من مطرح کرد که البته من خودم رو به نفهمی میزدم و میگذاشتم موضوع خاتمه پیدا کنه..البته ناگفته نمونه که ایشون مدت 3سال با خوانوادشون مستاجر ما بودن و با تفاوت یک طبقه با هم زندگی میکردیم که در اون زمان هم این موضوع رو مطرح کرده بود.و البته شناخت کاملی نسبت به خوانوادشون داریم... البته اون زمان هنوز دانشجو بود و الان با تلاش و پشتکارش یک سمت خوب در یکی از ارگانهای دولتی داره.به عبارتی پیشرفت کاری خیلی بهتری نسبت به من داشته...به هر حال این موضوع دوباره مطرح شد و این بار با مسائل جدید.حالا دیگه من این آقا رو از هر نظر مناسب میدونم ولی بحث مهریه پیش اومده و مقداری که مطرح کرده به هیچ عنوان مورد قبول خانواده من نیست.از طرف دیگه مسالهحجاب رو برای من مطرح کرده.خانواده من از لحاظ حجاب اونقدر مقید نیستن ولی من همیشه مقید بودم .ولی نه یک دختر کاملا مومنه(نه این طور که یک لاخ از موی سرم هم دیده نشه)
.مطرح کردن این موضوع و اینکه اون بعد از این همه سال برای من شرط گذاشته خیلی برام سنگینه. در واقع به من برخورده واین مساله مهریه که به هیچ وجه نمیخواد قبول کنه.از طرف دیگه من خواستگاران دیگه ای هم دارم ولی خوب مساله اینجاست که من این پسر رو قبول دارم به عنوان مرد زندگی ولی نمیخوام با قبول کردن شرایطش احساس کنه که من درمقابلش ضعیفم.امیدوارم که منظورم رو درک کرده باشین.
لطفا منو راهنمائی کنین.
:203:

سلام سمیرا جان. من دقیقاً نمی دونم نوع رابطه شما و طرز ایراد این شرایط از جانب ایشون چطوری بوده اما گمان نمی کنم پذیرفتن شرایط اون هم اینایی که شما گفتین دال بر ضعف شما باشه. به هرحال ایشون معیارهایی برای همسرشون دارن که اونا رو با شما در میون گذاشتن. شما می تونید قبول کنید یا نه. اما اینکه اکثر معیارهاتون رو در ایشون می بینید نکته ایه که باید بهش توجه داشته باشین. نباید یک انتخاب خوب رو فدای غرورتون کنید. راستی مگه ایشون خودشون به خواستگاری شما نیومدن. یا اینکه بعد از این همه مدت در حالیکه موضوع از طرف ایشون دیگه منتفی فرض شده بوده شما ناگهان موافقت خودتونو اعلام کردین؟ و این دفعه ایشون شرط تعیین کردن؟ اگر این طوره شاید اشتباه از جانب شما در پیش قدم شدن بوده که باعث سوء استفاده و شرط گذاشتن ایشون شده. اگر اینطور نیست پس بیخود خودتونو با این فکر که شما با پذیرفتن شرایط ایشون ضعیف تلقی میشین عذاب ندین و در دودلی قرار ندین. اگر شما ایشون رو دوست دارین پس باید برای علاقه ها و خواسته های ایشون هم ارزش قایل باشین. همین طور که مطمئناً ایشون هم بعضی شرایط شما رو پذیرفتن. پس سعی کنید منطقی باشین و در مورد خواسته هاشون با ایشون به گفتگو بشینید. سعی کنید تا به تفاهم نرسیدید تصمیم نگیرید. موفق باشین.

دوست خوبم آتنای عزیز ممنون از پاسخت. در مورد اینکه این مساله در حال حاضر چطور مطرح شده/من اصلا این موضوع رو مطرح نکردم و از جانب اون مطرح شد ولی طبق گفته شما با توجه به اینکه اون معیارهائی در مورد انتخاب همسرش داره این شرایط مطرح شد.حتی من هم این موضوع رو عنوان کردم که چرا دفعات قبل این مسائل را مطرح نکرده و اون هم طبق نظرات خودش گفت که اون الان 30 سال داره و من هم 26 سال بنابراین توی زندگی نمیخواد زمان و فکرش رو روی مسائلی که ممکن باعث اختلاف باشه بگذرونه و میخواد زندگی رو از هر جهت با تفاهم کامل شروع کنه. که البته این موضوع از نظر دمن حای بحث داره چرا که افراد دارای سلایق کاملا متفاوت هستند.حتی اون با خوانوادش هم به منزل ما اومدن اما خوب دقیقا مساله الان همون مساله مهریه هست که مطرح کردن و جدای از اون مساله حجاب ... دلم میخواد این موضوع رو با طیب خاطر بپذیرم. یعنی بدونم که طرف مقابل ارزش انجام این کار رو داره..... (حقیقتش ..تمام اطرافیان دوستان و حتی اقوامم چشمشون به اینه که ببینن بعد از این همه سال با تمام خواستگارانی که داشتم بالاخره چه انتخابی میکنم..میخوام به همه نشون بدم که این انتخاب من بهترینه...دلم نمیخواد تصور کنن که من احساسی عمل میکنم..راستش خوب این موضوع هم برام مطرحه...یعنی گاهی اوقات مانع میشه...خسته شدم از این دودلی خودم...)

شما هم حق دارید و ایشان هم همچنین . . . شاید بگویید دهه!!اینکه نمی شود!!!
عرض کنم که ایشان با توجه به سنشان به یک سری مسایل قطعی و نیز ثباتی در اندیشه رسیده اند که لاجرم *خط قرمزهایی* را برای خود در نظر دارند.
شما هم حق دارید،زیرا در خانواده ای رشد پیدا کرده اید که حجابی دارید که به آن خو کرده و آن را نرکمل هم می دانید و البته این کاملاً درست بوده و حق شماست . . .
در باب مهریه هم باز هردو حق دارید؛پس بنده نظری درباره مشکل شما دارم و آن اینکه:
یک بار دیگر بنشینید و دوتایی باهم در وهله نخست و سپس با خانواده هایتان دوباره سنگهایتان را وا بکنید و آرای خود را درباره موارد گوناگون با هم در میان بگذارید،اگر دیدید که به توافق نمی رسید،مسئله را پایان شده قلمداد کنید؛درست است که ممکن است از لحاظ احساسی یا عاطفی به هم عادت کرده باشید و پایان رابطه،برایتان در اوایل دردناک باشد،اما اندکی بعد سود بسیار زیادیخواهید برد.
آنچه که روشن است اینکه:اختلاف عقیده دو طرف درباره مهریه و حجاب تفاوتی بنیادین از نظر شرایط لازم جهت توافق و تفاهم دوسویه برای تشکیل زندگی است،لذا بهتر است که موضوع را در صورت به توافق نرسیدن و از ته دل راضی نشدن هر کدام از طرفین،خاتمه دهید.
اما از همه اینها گذشته شناخت شما از ایشان و خانواده شان اندک است و صرف شریک بودن یا مستاجر بودن کافی نیست و باید شناخت بیشتری از ایشان پیدا نمایید و نیز سفارش می کنم که مقالت و مطالبی را که درباره شناخت متقابل پیش از ازدواج و نیز پرسشهایی که باید در جلسه خواستگاری مطرح شوند را حتماً حتماً در همین تالار بخوانید و آنها را در عمل اجرا نمایید.

سلام samira1361
به شما خوش آمد گو می گویم.
دیدگاه ما نسبت به زندگی وانتخاب و ازدواج بسیار مهم است. گاهی مشکل از دیدگاه هست و ربطی به فرد دیگری ندارد.
به نظرم موقعیت منحصر به فردی جهت یک انتخاب برای شما فراهم است. شما باید معیارهای قطعی خود را که به عنوان خط قرمز است را محور قرار دهید.
من اگر یک دختر باشم می دانم که هیچ مردی 20 نیست. و اگر این فرض را بپذیریم باید قبول کنم که با مردی زندگی کنم که معدلش زیر 20 باشد و در بعضی درسها ضعیف باشد.( از نظر معیار ازدواج می گویم)، در چنین شرایطی ترجیح می دهم معیارهای اساسی زندگیم کم نباشد. مثلا صداقت، مسئولیت پذیری، انعطاف پذیری، وظیفه شناسی و تحمل مشکلات و پشتکار و ثبات و ....، اما ممکن است در بعضی مسائل به نظر من نمره 20 نگیرد. آیا آن معیارها آنقدر مهم هستند که بیخیال همه شرایط او بشوم و او را ترک کنم.
شما باید به مهریه نگاهی واقعی بکنید نه فانتزی!
آیا مهریه برای شما ضامن ارزشتون هست؟
آیا مهریه برای شما پشتیبانی زندگیتون هست؟
آیا مهریه میزان تفاخر شما را مشخص می کند؟
آیا مهریه نماد دوست داشتن است؟
شاید هیچ وقت به دقت به نقش مهریه نپرداخته ایم. اما مهریه باید واقع گرایانه و متناسب با توان بالقوه فرد باشد چون ظاهرا طرف مقابل شما مذهبی است و باید توان پرداخت را حتی در آینده در خود ببیند.( چون این حق شماست)
اما اگر شما هم حجاب را رعایت می کنید، باید مرز دقیقش را با او دوباره صحبت کنید. و اگر نگاهتون از این اول من و تو بودن است. و اگر از الان دو جبهه گشوده می بینی، که هر پیشروی او را به معنی عقب نشینی خود قلمداد می کنید. و اگر از اکنون تصور می کنید باید میخ را محکم بکوبید و گربه را در حجله بکشید و هرگونه پذیرش و قبول نظرات طرف را به معنی ضعف و پا گذاشتن روی غرورتون تلقی می کنید. در این گونه مواقع خطر در نوع نگاه شما نهفته است. یعنی تفاوت نمی کند که شما با چه کسی ازدواج کنید، اما با هر کس ازدواج کنید، چنین دید معامله ای و مقایسه ای به زندگی منجر به ایجاد وتعمیق شکافهای احساسی می شود.

خلاصه:
هم در مورد مهریه و هم در مورد حجاب و هم در مورد نگاهت به معیارهای اساسی زندگی باید خود را عمیقا واکاوی کنی.
معمولا برای کسب هر موقعیت مناسب و موفقیتی نیاز به هزینه هست. حالا گاهی هزینه مالی است، گاهی هزینه کوتاه آمدن از معیارهای سطح پائین و ممتنع است.
شاید بد نباشد این موضوعات را در ملاقات حضوری با یک مشاور خانواده دقیقا بازنگری کنید و آمادگی بیشتری جهت یک زندگی کسب کنید.
اینکه ایشون علیرغم علاقه چندین ساله خود، روی نکات کلیدی و معیارهای اساسی خود پافشاری می کند و به خاطر احساسات زودگذر و بی تامل از معیارهای خود صرفنظر نمی کند ، نشان از پختگی وهمچنین تعهد او دارد. چون می تواند نسبت به بعض مسائل تساهل کند و بعدا با پافشاری مشکل آفرینی نماید.
یک حساب کتاب دقیق نسبت به معیارهای اساسی مورد نیاز در یک زندگی، شما را به راحتی به یک تصمیم گیری صحیح رهنمون می سازد.

آقای سنگ تراشان عزیز.
ممنونم از اینکه وقت گذاشتین و مشکل من رو خوندین و راهنمائی کردین.
من طی این مدت خیلی فکر کردم . توی زندگیهای زیادی یک جوری سرک کشیدم و البته با اشخاص زیادی مشورت کردم ..چیزی که فکر میکنم من رو در مورد این شخص بیش از بقیه علاقه مند کرده در حقیقت ایمان و اعتقاد و قبول مسئولیت هست...ایمان چیزی که حتی خوشبخت ترین و عاشق پیشه ترینها هم اگر نداشته باشن با گذشت زمان به یک روزمرگی و ناخوشایندی در زندگیشون میرسن و این چیزی هست که من دنبالشم.....
من دختر معتقدی هستم ولی خوب این وسط مسائلی هست که جزو عادات شده و یک جورائی حظف اونها برام سخته و دشوار...مثل همین مسئاله حجاب....من همیشه بر این اصل پافشار ی میکردم که انسانیت و اعتقاد و مومن بودن یک زن به میزان موی اون که دیده میشه یا نمیشه نیست...خوب این چیزی بوده که با توجیهات خودم همیشه مطرح میکردم ..از طرف دیگه اکثر پسرانی که مساله حجاب زن براشون مطرح نیست فاقد اعتقاد و ایمانی هستن که من دنبالشم...اگر هم به قول خودشون این اعتقاد رو دارن یک جورائی یک جاهائی کم می یارن.... من دلم نمیخواد در مورد ایمان و اعتقادم توی زندگیم رشد نزولی داشته باشم....و البته الان که همچین فردی رو پیدا کردم اینطور به من سخت گرفته....من هیچ ابائی ندارم از اینکه برای همراه بودن با همچین کسی از یک سری سنتها و عادات خوانوادگی بگذرم...تردیدم فقط در این هست که چطور این فرد رو بیشتر بشناسم...یعنی ارزش اون رو و اینکه آیا اون ارزش این کاری رو که من میکنم خواهد فهمید یا نه؟!
من هنوز اون طیب خاطر رو در مورد این کارم پیدا نکردم اما مطمئن خواهم بود که اگر جواب رد به اون بدم بعدا خودم رو سرزنش میکنم.....

سلام ..من دوباره اومدم با یک مساله جدید.
نمیدونم بعد از راهنمائی همه دوستان عزیز از جمله آقای سنگ تراشان تصمیم قطعی خودم رو گرفتم.....اما ..... غافل از اینکه مادرم سخت با پائین آوردن مبلغ مهریه مخالف هست..... من عکس العمل خاصی نشون ندادم ..سعی کردم قانعش کنم و اینطور وانمود کرد که قانع شده اما بعد از اومدن خواستگارها زیر قولش زد و دوباره این موضوع رو مطرح کرد.. از نظر اون من عاقلانه تصمیم نگرفتم و اگر به من علاقه داشته باشه این موضوع رو قبول میکنه..... اما من قلبا اعتقادی که نسبت به مهریه دارم با مادرم متفاوت هست... نمی دونم چه بکنم.. البته این رو هم مطرح بکنم که بعد از یک سری صحبت با این آقا پسر به این مطلب پی بردم که مخالفت اون با مهریه مطرح شده از طرف خانواده من به این دلیل هست که خانواده اون فکر نکنن که داره احساسی عمل میکنه...به هر حال اون نمیخواد که خانوادش در مورد اون همچین فکری کنن و من هم...
ولی مادر من مهریه رو به خاطر اون کم کرد اما هنوز موافق نیستن...
خیلی مسخره هست..... خجالت میکشم سر من این چک و چونه زدن...... خیلی به من بر میخوره..... احساس حقارت میکنم وقتی من توی زندگی دنبال چی هستم و دیگران چه کنکاشهای مسخره ای می کنن..
به این موضوع پی بردم که این آقا میخوادمن رو یک دختری بکنه که از نظر خانواده اون 100% مورد تحسین باشم .... ولی به نظر من اون باید کاری کنه که برخورد اون موجب تحسین خانواده اون نسبت به من بشه..ولی خوب من و خصوصیات خود من هم 100% بیشترین تاثیر رو خواهد داشت.... اما به من بر میخوره ... نمیدونم ..اون رو از هر جهت پسر خوب متعد مسئول خوش اخلاق و مناسبی برای زندگی میبینم....اما متاسفانه احساس مسکنم خود خواه هست...
لطفا راهنمائیم کنین...
جرا من رو اینجا همه بی جواب گذاشتن؟؟؟؟؟

خدایا من تو رو دارم..
اما پس چرا دلم داره میترکه..............

سلام نجوا خانم
به عقيده من خيلي خوب است كه قبل از ازدواج سنگ ها واكنده شودو هيچ بحثي براي اختلاف ديگر باقي نماند
اولا در زندگي مشترك اگر ميخواهيد تداوم داشته باشد بايد كوتاه بياييد از هر دو طرف چه زن چه مرد
پس اين حرف شما صحيح نيست كه شما ضعيف هستيد اگر حرف او را گوش كنيد

سلام آقا عارف. ممنونم از اينكه من رو راهنمائي ميكنين....آره اين خوبه...زندگي مشترك خيلي خوبه كه آشكار و بدون ابهامات آغاز بشه..پس اگر طرفين عقايد و انتظارات خودشون رو قبل از ازدواج مطرح كنن 100% بهترين شيوه خواهد بود چون معتقدم تغيير عقايد و خصلتهاي افراد كاري به مراتب سخت تر هست...... من از گذشت ابائي ندارم....اما..... مادرم رو چه كنم؟؟؟؟ چه طور اون رو متقاعد كنم...كه اگر در طول زندگيم براي حل مسئاله اي از اون كمك بخوام جرات رجوع داشته باشم تا راهنمائيم كنه..... ؟؟؟؟؟

سلام به نظره من با مادرتون صحبت كنيد و از او بپرسيد ملاك او براي انتخاب داماد خوب چيست؟دوست دارد دخترش با چه كسي زندگي كند؟.طوري صحبت كنيد كه مادرتان مسئله را از بالا نگاه كند.و مسئله مهريه خيلي كوچك به نظرش ايد. در ضمن براي حل مشكل از خدا كمك بخواهيد.

سلام daisy عزي..ممنون از كمكت..اما يك مساله هم هست..مادر 3 داماد ديگه هم داره( ماشاللللا :) ) در مورد همه اونها يك مساله مشابه پيش اومده..يعني يك جورائي به نظرش اگر اين مهريه رو بي چون و چرا قبول كنه نشون عشقش به دختر هست...اون طبق موارد پيشين به من ميگه اگر تو رو دوست داشته باشه قبول ميكنه.... خيلي حرف بي قاعده اي هست ميدونم// اما ... راستش مامان من باز هم به خاطر حرفاي من مهريه رو پايئن آورد اما.....باز هم مورد تائيد اين پسر و خانواده اون نيست....
مسخره است كه متاسفانه خانواده ها براي حفظ امنيت دخترهاشون به مهريه و مقدار اون پناه آوردن...... كه من دليل اين مساله رو جز. نداشتن حقوق اساسي و درست در كشورمون براي زنان نميدونم.......

سلام من بازم مي گم دعا يادت نره .طبق تجربه شخصي توي اين موارد كه از دست هيچ كس كاري ساخته نيست فقط خدا ميتونه كمك كنه.من و شوهرم با دعا رفتيم جلو و همه در كماله ناباوري هيچ چيزي نتونستن بگن و همه چيزو با رضايت قبول كردن.

مرسی daisy عزیزم/////
:)

سلام نجوای عزیز
تصمیم نهایی و میشه گفت درست ترین تصمیم با خودت هستش اما با تجربه ای که من از زندگی داشتم میتونم بگم اگه نسبت به چیزایی که در مورد طرف مقابلت گفتی اطمینان داری.... کوتاه اومدن در مورد مهریه و حجاب نمیتونه خدشه ای در زندگیت ایجاد کنه
من سال 84 با مهریه 14 سکه به عقد مردی در اومدم که همه زندگیمه و الان هم با وجود فرزندی زندگیمون شیرین تر از گذشته شده در مورد مسئله حجاب هم اون از اول گفت که چادر رو حجاب کامل میدونه و من با اینکه خیلی به این مسئله اعتقاد نداشتم اما چون با تمام وجود به خودش اعتقاد داشتم پذیرفتم و الان هم بدون هیچ مشکلی در این دو زمینه با هم زندگی میکنیم
امیدوارم بتونی تصمیم خوبی که منجر به خوشبختی و سعادت در زندگیت میشه رو بگیری

سلام نجوا
من صحبتهای شما را در چند پستی که در این موضوع داشتید با دقت مطالعه کردم. حتی به ذهنم رسید نیاز به راهنمایی هم نداری. شما خیلی قشنگ مسائل را تببین می کنی و خیلی خوب همه آنها را بررسی کرده ای.
تنها کاری که نیاز هست این است که باید این دانسته هایت را با صبر و دقت عملیاتی کنی. در واقع همانطور که تلویحا اشاره کرده ای، همین مسائل از نوع دیگرش بعد از ازدواج هم به وجود می آید. شما الان بسان زمینه تمرینی باید میزان انعطاف پذیری خودتون، مادرتون و همسر آینده اتون را به تعادل برسونید.
همین مسائل که مطرح کردید( مخصوصا نظر شخصی خود را در مورد مسائل اعتقادی، مهریه، حجاب و حتی اختلاف نظرتون را با مادرتون ) با این آقا صمیمانه در میان بگذارید. به او بگوئید که در مورد مهریه چه می اندیشید و حتی می توانید توافق کنید، بعد از ازدواج هم به خواست خودتون آن را به تعادل دلخواه برسونید.
مسئله ای که وجود دارد، اینست که حتما باید سایر معیارها و صفاتی که برای ازدواج مهم هستند دقیقا بررسی کنید. اگر ایشون واقعان واجد شرایط شما هستند. باید حتما او را روشن کنید، که نظرات خانواده ات عینا نظرات شما نیست. اما به خاطر مسائل اعتقادی، با خانواده وارد درگیری هم نمی شوید. به او بگو کمک کند تا انعطاف بیشتری ایجاد شود.

فراموش نکنید که مسئله مهریه ، فقط یک مسئله است... یعنی این نمود یک تفاوت فرهنگی و فکری در مورد زندگی هست... که بین خانواده ها شما پیش آمده است.
هر چه نقش شما و آن آقا پررنگ تر بشود، نقش خانواده هایتان کمرنگ تر می شود و شما دو نفر مسئولیت پذیرتر می شوید.

آقای سنگ تراشان عزیز.....
خیلی خیلی ممنونم از اینکه مجددا وقت گذاشتین و من رو از زاهنمائی خودتون بی نصیب نگذاشتین... حقیقتش رو بخواین خیلی خوشحال شدم..این چند وقت هم خیلی اتفاقات متفاوتی افتاد در مورد این مساله من.. من هم دقیقا این کار رو که سما میگین انجام دادم و اون رو در جریان گذاشتم که من با نظر مادرم در مورداین موضوع موافق نیستم و از طرف دیگه نمیتونم اون رو بیش از این متقلعد کنم و ازش خواستم که اون یک مقدار بیشتر سعی کنه شاید حتی تلاش بیشتر اون بتونه مادرم رو متقاعد کنه یا حتی خود اون یک جورائی بیشتر منعطف بشه.... در مورد مساله حجاب هم خود من هم با توجه به عقایدی که دارم و داشتم به توافق رسیدیم و البته فکر میکنم خودم هم یک سری شناختهای اولیه رو که لازمه این امر هست در موردش به اندازه کافی فهمیدم... حتی طی این مدت به این موضوع واقف شدم با توجه به اینکه تنها پسر خانواده هست دلش میخواد خانواده به خصوص مادرش از هر جهت دید مثبتی به این ازدواج داشته باشه که من هم موافقم پس سعی کردم در حد امکان یک سری انعطافهائی رو نشون بدم ..الباقی موضوع هم واگذار میکنم به خدای خوبم که مطمئنم همیشه در کنارم خواهد بود..
باز هم ممنون....برام دعا کنین

سلام نجوا خانم
تمام حرفهای شما قبول
انشااله که مشکلی اتفاق نمی افته ولی اگر از اون اقا شناخت دارید با مادرتان صحبت کنید حتما مادرتان خیر شما را میخواهن
به خدا توکل کنید