بهترین برخورد با اعتیاد شوهرم چیه؟

دوستان سلام

مدت 7ساله که ازدواج کردم.مدتیه که فهمیدم شوهرم تریاک میکشه.چند باری بوی تریاک رو توی راهروی خونمون متوجه شدم .تا الان هیچ عکس العملی بهش نشون ندادم.شوهرم نمی دونه که من از اعتیادش خبر دارم. الان نمی دونم باید چه کاز کنم؟چه برخوردی باید داشته باشم؟فکر می کنم اگه موضوع رو بهش بگم یا باهام دعوا و یا شاید برخورد فیزیکی بکنه و منکر بشه.یا مثل خیلی از کسانی که مواد مصرف می کنند بگه همینه که هست .میخوای بمون .نمیخوای برو....
نمی خوام اشتباه کنم.برای همین تا حالا سکوت کردم.از درون داغون شدم ولی به روی خودم نیاوردم.به نظر شما بهترین برخورد در این شرایط چیه؟امیدوارم مدیریت محترم سایت هم نظر کارشناسانه خودشون رو مطرح کنند.
ممنونم

عزیزم به تالار خوش اومدی
راه درستی در پیش گرفتی که نگذاشنی پرده حیا و حرمت بینتون از بین بره
خیلی مقاوم باش
اول مطمئن شو که فقط تریاک میکشه بعد با یه مشاور ترک اعتیاد در تماس باش تا قدم به قدم راهنماییت کنه
به خودت امیدواری بده ببین اگه باهاش در گیر بشی وضعیتت بدتر میشه
کسی که اعتیاد داره شدیدا به محبت محتاج هست تو محبتت رو ازش دریغ نکن تا از تو فراری بشه
عسل من بهترین کار و مثبت ترین کار شما صبر است فکر نکن از سر دلخوشی می گم صبر کن نه خیلی سخت هست ارامشت را حفظ کن و صبر داشته باش یواش یواش می تونی ترکش بدی
مطمئن باش فقط روی خودت تمرکز داشته باش و سعی کن ارام و منطقی عمل کنی نه اینکه تحت تاثیر اعتیادش عجولانه تصمیم بگیری
یه کم از خودت و روحیه همسرت بگو
آیا فرزند هم داری
شوهرت قبلا سیگار میکشیده
رابطتون از نظر عاطفی چه جوری هست
شوهرت مسئولیت پذیر هست یا نه
خرج خونه رو در میاره
رابطه اش با خانواده هاتون چه جوری هست؟
صبر یادت نره

بالهای صداقت عزیز سلام

شوهر من از قبل ازدواجمان سیگار می کشیده. مساله دیگه اینه که توی خانواده و فامیل شوهرم مصرف تریاک یه جورایی عادیه.یعنی قبح مساله برای خیلی از اونها از بین رفته.یکی از عموهای شوهرم به تریاک معتاده جوری که خودشون هم قبول دارن.به قول خودشون باباش و 2 تا از عموهاش هم ثفریحی مصرف می کنند.قبلا وقتی خونه پدر شوهرم می اومدند در یک اتاق مشغوول می شدند .اما به تازگی وسط پذیرایی می نشینند وجلوی همه مشغول کشیدن تریاک می شوند.جالبه که زنهاشون هم اون طرف راحت نشستند و مشغول صحبتند و ناظر بر این مساله!
شوهرم مسئولیت پذیره و خرج خونه رو میاره.دختر5 ساله و پسر 1 ساله دارم.رابطمون بد نیست.ولی صمیمانه هم نیست.

سلام گلم
اینکه گفتی توی خانوادشون مصرف تریاک عادی هست
باید خیلی صبر و تحمل داشته باشی و با سختکوشی زیاد شوهرت رو ترک بدی
بدون رودربایسی شما دوتا راه حل داری
1- خیلی رک به شوهرت قضیه رو بگی که مسلما باعث دعوا و تنش و از هم پاشیدن زندگیت میشه که من صلاح نمی دونم
2-با صبر و ارامش پله پله او را از اینکار منع کنی که ذکر دو نکته لازم هست
الف-یا شوهر شما قبول می کنه و نه با سرعت بلکه ارام ارام ترک میکنه
ب- یا شوهر شما قبول نمی کنه و شما باید با اموختن مهارت های زندگی در کمال ارامش به زندگی ادامه بدی

البته روش دوم در صورتی هست که شما بخواهی به این زندگی ادامه بدهی که این راهکار از نظر من صحیح تر هست
عزیزم الان برادرم مشکلی داره تلفن زده باید آرومش کنم
دوباره برایت می گویم

باز هم سلام خانمی
پست قبلی ام را بخون و ببین کدام راه حل را بیشتر می پسندی
فقط
منطقی باش آینده نگر باش با خودت رو راست باش
به اما و اگر و میشه و ممکن هست هم فکر نکن

خیلی از بچه هایی که توی این تالار هستند دارای مشکل هستند ولی در کنار این مشکل به راحتی و ارامش زندگی می کنند
من تمتم سعیم رو می کنم که شما هم در زندگی ات ارامش را اگر نداری بدست آوری و اگر داری بیشتر لمسش کنی


گفتی رابطتتون بد نیست ولی صمیمی هم نیست خوب پس باهم خوبید خدا را شکر می توان کم کم این رابطه را صمیمی کرد و به عمق علاقه و احساس رسید تاجایی که خودت راضی باشی
گل من
من تازه در این سایت امده ام و خیلی چیزها آموختم امیدوارم به توانم اندکی دانشم را به تو نیز هدیه کنم اگر کم و کاستی هست بزرگ های تالار مثل آقا نقاب و فرشته خانم و انی و.... هستند که نقص های این حقیر را پوشش دهند
خدا با صابرین هست

خدمت مدیریت محترم سایت سلام عرض می کنم و از اینکه تاپیک من را دوباره به این قسمت منتقل کردند قدردانی و تشکر می کنم.

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

بالهای صداقت خوب و مهربون سلام

از پاسخت خیلی خیلی ممنونم.

من فکر نمی کنم بتونم رک و مستقیم به شوهرم بگم چون با شناختی که ازش دارم می ترسم دعوا یا برخورد فیزیکی کنه یا بگه دلم می خواد و...اوضاع بدتر بشه.
اما با صبر و آرامش هم نمی دونم چطوری میشه باهاش مطرح کنم؟چون فکر می کنم بازم عصبانی میشه و...

شما گفتید:
ب- یا شوهر شما قبول نمی کنه و شما باید با اموختن مهارت های زندگی در کمال ارامش به زندگی ادامه بدی

البته روش دوم در صورتی هست که شما بخواهی به این زندگی ادامه بدهی که این راهکار از نظر من صحیح تر هست

منظورتون اینه که اگه ترک هم نکرد به زندگیم باهاش ادامه بدم؟
اینطوری فکر می کنم دیگه راحت داخل خونه مواد مصرف کنه.نمی دونم چه کنم؟دلم برای بچه هام می سوزه.

http://forum1.congress60.org/index.php
http://www.congress60.org/
عزیزم اولین آدرس تالار گفتگو که در اون ادمایی که زمانی مصرف کننده بودن چه خودشون یا همسرشون و الان رها شدن بهت میگن چیکار کنی اونا بهترین کسانی هستند که میتونن بهت کمک کنن چون تو این شرایط بودنو همه مشکلات رو لمس کردنموفق باشی

عزیزم سلام
تصمیم گیرنده نهایی شما هستی
اینکه ایا تمایل داری با ایشون به زندگی مشترک ادامه بدهی یا نه تصمیم با شماست
من راه حل هایی که به نظرم رسید رو گفتم
ببین عزیز دلم شما الان کنار همسرت و دو فرزندت هستی کمی فکر کن ببین ایا فقط اعتیاد شوهرت مسئله اصل و مشکل در زندگی ات هست یا نه مشائل و مشکلات دیگری مثل عدم مسئولیت پذیری بی فکری بی تفاوتی نسبت به زن و همسرو...
هم در زندگی داری یانه
البته توی پستهای قبلی گفتی مشکلی از نظز تامین مخارج زندگی نداری و شوهرت مسئولیت پذیر هست
خوب
حالا با آرامش فکر کن به اینکه توی این زندگی چه چیزهایی برایت ارزش دارد همه را لیست کن
مشکلاتت را هم لیست کن
اون وقت بدون ترس و واهمه ببین موندن توی زندگی را می پسندی یا رفتن
اگر موندن را پسندیدی
1-شوهرت ممکن است ترک کند خوب شکر خا مشکل از بیخ و بن حل میشه(البته جای بحث دارد)
2-شوهرت ترک نمی کند حالا این شما هستی که با یادگرفتن مهارت های زندگی با وجود این مشکل به زندگی ات در کمال لذت و ارامش ادامه می دهی (این هم جای بحث دارد)
اگر رفتن را پسندیدی
1- به برگشتن به خانه پدری
2- امکان از دست دادن بچه ها
3-نداشتن استقلال مالی (در صورت کارمند نبودن)
4-امکان ازدواج مجدد
5-امکان شنیدن کنایه ها ی دیگران
و.....
هر کدام را خوب بررسی کن تصمیم قاطع (با ارامش کامل بدون ترس از آینده) بگیر اون وقت بازهم برایت می گویم
موفق باشی

بالهای صداقت عزیز

تصمیم گیری در مورد ادامه زندگی یا جدایی خیلی سخته.فکر می کنم و آنچه به ذهنم رسید رو بهت می گم.

از نظراتت باز هم ممنونم

بالهای صداقت مهربون

شرایط فعلی زندگیم رو دوست ندارم و کنار اومدن با این قضیه برام خیلی سخته.اما نمی دونم اگه جدا بشم مشکلات و سختی بیشتری رو باید تحمل کنم یا الان؟
نمی دونم؟
اینه که نمی تونم تصمیم بگیرم.

تارا تاپیک بازی ها - اریک برن را مطالعه بفرمائید . بازی الکلی یا معتاد

http://www.hamdardi.net/thread-9560-post-93184.html#pid93184

سلام تارا خانم
می دونم شرایط فعلی زندگیت خیلی سخته ولی ببین ایا در وجود خودت می بینی این زندگی را دوباره بسازی یا نه
من توی پست قبلی ازت سئوال کردم چرا جواب ندادی
بالاخره می خواهی بمانی یا بری؟
جدا شدن هم پروسه خودش را دارد به هرحال اون هم راهی هست
از خودت بگو
درآمد داری
خونه داری
می تونی تنهایی از پس این زندگی بربیایی
خانواده ازت حمایت می کنند؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani

تارا تاپیک بازی ها

http://www.hamdardi.net/thread-9560-post-93184.html#pid93184

---

یعنی چی؟

یعنی روش کلیک کن و بخونش

بالهای صداقت عزیزم

می خوام بمونم اگه بتونم شرایط زندگیم رو بهتر کنم.من خونه یا دارایی خاصی ندارم .شاغل هم نیستم.در صورت جدایی احتمالا خانواده ازم حمایت می کنند.ولی با وچود 2 بچه .بدون درآمد.نمی دونم اگه جدا بشم شرایطم چی میشه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط تارا120

می خوام بمونم اگه بتونم شرایط زندگیم رو بهتر کنم.نمی دونم اگه جدا بشم شرایطم چی میشه؟

---

اگر می خواهی بمانی تصمیم قاطع بگیر و تمام سختیهاش رو هم به جون بخر
یا شوهرت اصلاح میشه یا نه تو با وجود اعتیاد شوهرت در ارامش زندگی می کنی
این جواب جمله اولت
اگر جدا بشی نظر شخصی من (شاغلم-خانه دارم-ماشین دارم -حمایت شدید خانواده دارم-پرستار تمام وقت برای بچه ام دارم) بیخود ترین و مزخرفترین وضعیت ممکن هست
البته خانم آنی با من مخالفه:D
اون شرایطم رو میدونه
راستی تاپیک منو دیدم می خوندی
من از آخرهای زندگیم خیلی نگفتم

اگر اوضاع مالی نداری و نمی توانی از پس خرج و مخارج بر بیایی و به امید خانواده هم نمی توانی باشی اگر در منزل همسرت از باب مالی در فشار نیستی فعلا بمان و روی خودت سرمایه گذاری کن .

به طور جدی هنری یا فنی که در آمد زایی خوب و درست داشته باشد یاد بگیر و خودت را در یک زمینه رشد بده . شاید مجبور باشی یکی دو سال حسابی کار کنی . ولی اشکال ندارد .

برای آینده یک برنامه ریزی درست کن . بعد که خودت را ساختی و ریشه هایت محکم شد تازه فکر کن که همسرت معتاد است و حالا باید چکار کنی .

با این شرایط طلاق به صلاحت نیست . فکرش را هم نکن . حتی حرفش را هم نزن .

روی خودت سرمایه گذاری کن . برنامه ات این باشه . همین .

بالهای صداقت عزیز

من تاپیک شما رو خوندم.یعنی طلاق و شرایط بعد اون اینقدر بده که شما با شرایط خوبی که دارید اصلا حاضر به این کار نیستید؟و اینقدر طلاق رو بد می دونید؟

با این حساب تحمل شرایط بد توی زندگی مشترک باید بهتر از جدایی باشه.اونم توی وضعیت من.

من فقط نمیدونم الان باید چه کنم؟اصلا به روی شوهرم نیارم که میدونم اعتیاد داره؟اصل سوالم هم همین بود.در این شرایط بهترین برخورد من سکوته یا چیزی دیگه؟

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

aniعزیز

از نظراتتون ممنونم.

با این حساب به نظر شما من باید در مقابل مصرف مواد توسط شوهرم سکوت کنم؟یا به گونه ای دیگه برخورد کنم؟

به نسبت شرایطی که دارید بله . کاملا منظورم همین است . گویی ابدا نمی دانید و بویی نبرده اید . به زندگی عادی خود بپردازید و بستر را برای مبادا روز خودتان مهیا کنید .

با جیب خالی و بدون حمایت خانواده و بدون هیچ مهارت و منبع درآمدی طلاق اشتباه محض است . هر چند باور دارم روزی رسان خداست و بنده ی خدا وسیله است .

تارا جان باز هم می گویم آینده را هیچ کس ندیده . از فرضتهای امروز برای فردا استفاده کن . زندگی های اینچنینی پر مخاطره هستند پس بهتر است دست پر باشی و مستقل .

برایت بهترین ها را آرزو دارم.تا بعد که ببینیم روند رو به رشد تو چگونه است و برای پویایی خودت چه کرده ای . تا نظرات بعدی و کارهای بعدی را به تو بگوئیم .

در گام اول خودت . بسم الله . یک هفته فرصت داری فکر کنی و تصمیم بگیری چه کاری و یا چه حرفه ای را به شکل جدی یاد بگیری که در آمد زایی درست داشته باشد . منتظرم .

چون حرفهایی دارم که بعداز برداشتن گام اول به تو خواهم گفت .

تارا جان سلام
شما دوباره برگشتی سر جای اولت یه بار دیگه همین تاپیک خودت رو بخون بعد از خودت سئوال کن نه از دیگران آیا به روی شوهرم بیارم یا نه
شما هر از گاهی میایی همین سئوال را تکرار می کنی و می ری اصلا به توصیه ها توجهی نداری
اگر قصدت حل شدن مشکلت هست به پست هایی که برایت نوشتم دقت کن
کسی که دنبال مشاوره گرفتن هست حداقل روی راه حلهایی که بهش نشون میدن کمی فکر میکنه
شما دنبال این هستی که یکی بهت بگه آره به روی شوهرت بیار من هوایت رو دارم
خواهر من کمی با نگاهی عمیق تر زندگی را بررسی کن
هیچکس در این تالار برای شما تصمیم نمی گیره
این شما هستی که تصمیم گیرنده می باشی
ببخشید اگر کمی تند برایت گفتم
موفق باشید