* چه کسی نزد مشاور میره؟

چه كسي نزد مشاور ميره؟

نميدونم تا حالا به مشاور مراجعه کرديد يا نه. تو جامعه ايران متاسفانه گاها ذهنيت خوبي نسبت به مراجعه به يه مشاور خانواده يا باليني وجود نداره. آدما اگرم برن مشاوره٬ يه جورايي سعي ميکنن از ديگران پنهانش کنن. بعضي جاها و براي بعضي ها اين ذهنيت وجود داره که آدماي مشکل داري که سيماشون قاطي داره و عصبي هستن و تعادل ندارن و يه جورايي دربو داغون هستن فقط ميرن مشاوره. فکر ميکنن هر کي ميره مشاوره ديوونه هست و اين مايه خجالتشه که خودش نميتونه مسايلشو حل کنه. فکر ميکنن آدمايي که عقل درست و حسابي ندارن و کسي تره براشون خرد نميکنه بخاطر کمبود محبت و توجه و احساس حقارت و از اين حرفا فقط ميرن پيش يه مشاور . خب شايد بعضي بخاطر اين مشکلات به يه مشاور مراجعه کنن ولي اينطور نيست که هر کسي که به مشاور مراجعه ميکنه آدم عجيب و غريب و غير نرماليه٬ يا همونها هم که بدليل اين مشکلات ميرن پيش مشاور ٬ پس خيلی غير طبيعيند. نه اونها از خيلی جهات حتی برتر از ديگران هستند ولی برعکس خيليها که جسارت و بينش کافی برای پذيرش ضعف رو ندارن و يه عمر با ضعفهاشون خودشونو ديگرانو رنج ميدن٬ اونا ضعفهاشون رو شجاعانه مي پذيرن و در پی رفعش برميان.

مشاوري كه سالها تجربه داشت مي گفت كه : « مراجعين من آدمايي هستن که نه تنها سرشون به تنشون مي ارزه بلکه بسياري افتخار ميکنن که دقايقي ، فقط براي دقايقي با اونا هم صحبت بشن . اونا در پي جستجوي يه زندگي بهتر، به تفکر يه متخصص اعتماد ميکنن و عجيب هم نتيجه ميگيرن. شايد براتون جالب باشه اگه شغل و هنر برخي از مراجعينمو بدونين: ورزشکار در سطح قهرماني، موسيقی دان ٬ مهندس، دکتر ، تاجر فرش، کارخونه دار ، نويسنده ، شاعر، استاد دانشگاه، خياط ، آرايشگر ، کتابدار ، روحاني ، مداح٬ رئيس و کارمند بانک ، خانه دار ، دانشجو ، پرستار ، ماما ، مدرس ، معلم ابتدايي ، دبير ، مدير عامل شرکت خصوصي ، هتل دار ، بوتيک دار ، چلوکبابي، و بسياري مشاغل ديگه که هر کدوم توي جامعه ارج و قرب خاص خودشو داره. و البته من و بسياری مشاورای ديگه نه تنها منتی بر مراجعي نمون نداريم بلکه به خودمون افتخار ميکنيم که اونا برای مشورت در مورد مسائلشون ما رو انتخاب ميکنند.».

منبع :الهه امید

غیر از مسائلی که عنوان فرمودید بحث دیگری که وجود دارد عدم اعتماد به مشاورین است . تا اونجایی که من می دونم متاسفانه چیزهایی که مشاورین در دانشگاه می خونند نظریات روانشناسی غرب است که برخی هیچ سنخیتی با فرهنگ و جامعه ایران ندارد . بنابراین مشاوره های ناکارآمدی که برای برخی از دوستان داده شده است اعتماد را به مشاوران از بین برده است .
مسئله دیگر عدم تفکیک روانشناس ؛ روان کاو ؛ روان پزشک و مشاور است که تفکیک حوزه فعالیت این مشاغل برای اغلب افراد غیر قابل تشخیص است ( از جمله خود من )
بی اعتمادی به داروهایی که روان پزشک ها تجویز می کنند و اثرات جانبی ای که گاها این داروها به جا می گذراند و حتی مشکلات را تشدید می کنند از دیگر عوامل بی اعتمادی است .

آن مواردی را که به صورت دانش روانشناسی در دانشگاه آموخته می شوند،ربط کاملاً مستقیمی با روان هر انسانی _چه شرقی و چه غربی_ دارد.اگر موردی هست که باعث سوءتفاهم شده،این یا مربوط به عادات و روشهای نادرست ما که جزیی از فرهنگ ماست،می باشد یا به دلیل برداشت و دریافت نادرست ما از صحبتهای مشاور.
برای مثال:مسایل جنسی،ریشه بسیاری از ناهنجاریهایند و چیزی تابو نیستند؛حوزه روانشناسی کاملاً حوزه ای دانشی و خردمندانه است و ربطی به فرهنگ یا جامعه مورد نظر ندارند.

در این مور با شما مخالفم . روان شناسی مربوط به روان انسان هاست . این درست لیکن انسان غربی و انسان غربی تحت محیط متفاوت و فرهنگ متفاوت و ارزش های متفاوت بزرگ می شوند. روان شناسی ریاضی نیست که محض باشد حاصل تجربیات و نمونه های انسانی نظریه پردازان غرب است که گاها با نمونه های انسانی ما کاملا متفاوت می باشند .
ضمن این که روان پزشکی که جوانی را (که از آشناها بوده است ) توصیه به خودارضایی می کند را چه جوری می شود توجیه کرد ؟

بینید بنده ماههاست که دارم با همانندان شما در تالار بحث می کنم که بابا!هنگامی که دارین درباره انسان و روان او سخن می گوییم باید عقاید خود را کاملاً از این موارد دور نگاه داریم و . . . .
اکنون اگر بنده بگویم:استمنا بد نیست،شما تندی بر بنده یا آن روانشناس می تازید و این ناشی از سیستم تفکر عقیدتی شماست و باز من پاسخی داده و شما دوباره در جواب من . . . و لاجرم هیچ فایده ای ندارد.

مشکل این جاست که انسان کامپیوتر نیست که با یک برنامه جوابی مشخص بدهد یا بتوان اونو فرموله کرد یا بتوان به عنوان یک سیستم deterministic ( سیستمی که با یک راه حل مشخص جواب یکتا و واحدی را می دهد ) با اون رفتار کرد .
روح و روان انسان از تفکرات و عقایدش تفکیک پذیر نیست و این جاییه که روان شناس ها راه را اشتباه رفته اند .
به هر حال منم در قسمت آخر صحبتتون با شما هم عقیده ام که "لاجرم هیچ فایده ای ندارد "

سلام خسته
خوش آمدی به تالار، انشاء الله خسته نباشید.
دغدغه های شما به جاست. ولی اگر نسبت به رویکردهای روانشناختی و روان درمانی آشنا بشوید، این دغدغه ها کاهش می یابد.
حتی یک پرسشنامه یا یک تستی که روانشناسی در یک کشور تهیه می کند، هنگام استفاده در کشور دیگر باید به هنجار شود. یعنی باید با نرم آن جامعه تطبیق داده شود.
اما در تعریف روانشناسی ، روی رفتارها تاکید شده است. در روانشناسی با بایدها و نبایدها کاری ندارند. در واقع روانشناس وظیفه دارد مسائل مربوط به ایدئولوژی و اهداف مراجع را محور قرار دهد.
به طور خلاصه روانشناسی سعی نمی کند به انسانها بگوید هدف غایی تو چیست، بلکه سعی می کند این انسان به دور از تعارضها و ناسازگاریها و ناآرامی ها ، از مشکلات خود رها شود. و خود اوست که با تفکرات و ایدئولوژی خود هدفش را انتخاب می کند.
همچنین اگر راهکاری احتمالا مغایر با انگارهای مذهبی فردی هست، حتما باید به مشاور خود انعکاس دهد.

اما در مجموع دغدغه شما در هر 2 بعد کاملا وارد است. لیکن این گونه مسائل که شما متذکر شدید آنقدر در اقلیت هست، که به اصل مشاوره ضربه نزند.
یعنی اکثر مسائل روانشناختی با ادیان مختلف در چالش نیست. و آنهایی هم که در چالش هست، به راحتی توسط مراجعان قابل تشخیص می باشد.

یک تمرین عملی:
شما به مشاوره های این تالار مراجعه کنید، (منظورم فقط نظرات شخصی نیست)، اکثر آنها را فراگیر خواهید دید، چون همیشه توصیه ها متناسب با فرهنگ هاست.
مثال:
در روانشناسی هر کس قوانین و هنجارهای جامعه را نقض کند و همچنین به موقعیت اجتماعی، تحصیلی ، شغلی خود آسیب برساند، و از درون احساس ناآرامی کند و برای دیگران مشکل ایجاد کند، به عنوان شاخصه هایی از اختلالات روانی در نظر می گیرند.

حالا یک موقع این قوانین و هنجارها در کشوری دیگر هست و موقعیت شغلی تعریف دیگه ای داردو ... گاهی هم در کشور ماست.

در مورد تفاوت حوزه های کار روانپزشک ، روانشناس و مشاور، لطفا اینجا را کلیک فرمائید و مقاله ای را مطالعه کنید که به همین موضوع اختصاص داده شده است.

به هر حال این مقال بحث ها و صحبت های زیادی می طلبد....

مشک افسردگی مشاوره ازدواج مشاوره خانواده ییش مشاوره می رود موفق وشاد باشید

ببخشید جمله اشتباه شد مشکل افسردگی و مشاوره ازدواج و مشاوره خانواده ییش مشاوره می رود موفق وشاد باشید

در امور درمانی و مشاوره ای مربوط به روان نیز به انسان به شکل یک موجود خشک یا کامپیوتر نگاه نمی کنند،خسته گرامی؛حواست باشد،داری مسایل را باهم قاطی می کنی.

من تنها انتقادی که از مشاورین به ذهنم میرسه اینه که بعضی از حرفاشون آرمان گرایانه و غیر واقع بینانست . و بیشتر شبیه یک شعار هستش , و یه خرده بیش از حد امیدوارانه صحبت میکنن.
البته بیشتر حرفاشون اینجوری نیست و خیلی سازندست ولی لابلای مشاوره از این صحبت ها هم مطرح میشه

سلام تا اندازه اي با نظر شما موافقم.
ولي آدمها به طرف ايده آلهايشان حركت مي كنند. اين آرمانهاي ماست كه به ما انرژي ،‌هدف و جهت مي دهد. اما بايد سطح اين آرمانها با كمي تلاش قابل دسترس باشه. در واقع آرمانهاي پله اي....
اتفاقا در نظرياتي مثل نظريه «اليس»، يكي از كارهاي كه مشاوران انجام مي دهند، حذف آرامانگرايي هاي افراطي هست و آشنا كردن مراجعان با واقعيات.
مثلا اگر دقت كنيد در مقاله ذيل كه تقريبا از اين نظريه هم استفاده شده است ، بنده ريشه يك مشكل را در همين آرمانگرايي افراطي و بدون توجه به واقعيات ديده ام. كه تضور مي كنم قبلا مطالعه فرموده ايد:
«آنهايي كه از خودشون راضي نيستند بخوانند» ، مقاله ايست كه در مورد مضرات آرمانگرايي هاي بدون توجه به واقعيات نوشته شده است.

به نظر من همانطور که وقتی جسممون آسیب می بینه به دکتر مراجعه می کنیم ، روحمون هم وقتی اسیب می بینه باید به مشاور مراجعه کنیم. واقعا مشاورین در زندگی هر ادمی بسیار لازم هستند. وقتی به مشاور مراجعه می کنیم خیلی بهتر و درست تر می تونیم تصمیم گیری کنیم در مورد مسائل زندگیمون.
ای کاش در ایران این فرهنگ جا بیفته که قبل از آسیب دیدگی و برای جلوگیری از خطا به مشاور مراجعه کنیم.

از اونجاییکه بحث جالبی است، با اجازه می خوام ادامه اش بدهم.

از نظر من هم مشاوره گرفتن یه امر ضروری است در زندگی. حال این مشاوره یا مشورت کردن در مورد تصمیم های اقتصادی، مدیریتی، شغلی و ... باشه و چه در مسائل زندگی و شناختی باشه.

اما نکته ای که حائز اهمیت است و دوستان هم به نحوی به آن اشاره کردند انتخاب مشاور است.
بالطبع ما با کسی مشورت می کنیم که بنیان و اساس تفکر و اعتقاد و ارزشها و ضد ارزشهایش همانند ما باشد. و مسلما فرهنگ بومی و خانوادگی و نوع مطالعات و اهداف هر شخص روی موارد فوق تاثیر می گذارد.
به بیان ساده تر منظورم اینست که کسی می تواند به یک فرد مشاوره دهد که بتواند تفکر او را درک کند. اینجاست که این مشاوره بجاست و می تواند باعث ارتقای طرف مقابل شود. در غیر اینصورت مراجعه به مشاور کاری عبث است!
فرض کنید فردی جهت انتخاب محل احداث یک فروشگاه مواد غذایی دچار مشکل شده است و نیاز به مشورت با یک اهل فن و خبره در این زمینه را می بیند. حال اگر مشاور انتخابی اش اساسا فروشگاه مواد غذایی را زیر سوال ببرد و فروشگاه پوشاک را توصیه کند، آنوقت است که همه چیز زیر سوال می رود! جلسات متعدد بحث و گفتگو بمنظور اقناع یک طرف با عقیده دیگری و اتلاف وقت و از دست دادن زمان.
عاقلانه ترین راه اینست که در چنین شرایطی فرد مراجع، به دنبال مشاور دیگری برود.

اما نکته اینست که هزینه جلسات مشاوره سنگین است و اگر بخواهی چندین بار مشاورت را عوض کنی تا فرد مناسب را بیابی، هزینه زیادی را متحمل می شوی و متاسفانه مشاورین محترم ما نیز چنین بزرگواری ندارند که اگر در مورد خاصی سررشته ندارند، مراجع را به فرد دیگری ارجاع دهند.

حالا سوال من اینست؛
چگونه مشاور مناسب را بدون متحمل شدن هزینه جهت مراجعات اولیه انتخاب کنیم؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط گرد آفرید

آن مواردی را که به صورت دانش روانشناسی در دانشگاه آموخته می شوند،ربط کاملاً مستقیمی با روان هر انسانی _چه شرقی و چه غربی_ دارد.اگر موردی هست که باعث سوءتفاهم شده،این یا مربوط به عادات و روشهای نادرست ما که جزیی از فرهنگ ماست،می باشد یا به دلیل برداشت و دریافت نادرست ما از صحبتهای مشاور.
برای مثال:مسایل جنسی،ریشه بسیاری از ناهنجاریهایند و چیزی تابو نیستند؛حوزه روانشناسی کاملاً حوزه ای دانشی و خردمندانه است و ربطی به فرهنگ یا جامعه مورد نظر ندارند.

---

سلام
به پیشنهاد دکتر سیف، کتاب بسیار جالبی رو این ترم سرکلاس کنفرانس دادم که برای خودم و دیگران خیلی قابل تامل بود
نام این کتاب"توماس کوهن و جنگ های علم" است. در این کتاب سیر تحولات علم از قدیم تا به امروز به شکل مختصر و البته تقریبا کاملی مورد بحث قرار گرفته و روند تغییرات مفهوم علم(مثلا اینکه آیا علم فرآیندی جدای از جامعه است یا آیا علم بی طرف است) مورد بحث قرار گرفته

مثلا در خصوص علوم اینکه آیا علم مختص به غرب است؟چرا غربیها علم را در انحصار خود میدانند درحالیکه سرمنشا اکثر علوم در اسلام(به خصوص ایران)، چین و هند است وحتی علم یونان به برکت دانشمندان اسلامی گسترش یافته

خلاصه در این کتاب نشون داده شده که علم بسیار تحت تاثیر شرایط فرهنگی و اجتماعیست

من گاهي وقتا خيلي احساس ميكنم كه بايد برم مشاوره ولي نميتونم.توي شهر ما همه همديگه رو ميشناسن كافيه فقط فاميلمو يه جايي بگم تا فوري بپرسن چه نسبتي با اقاي .... داري؟ كه البته ايشون پدرم هستن. واسه همين راحت نيستم دوست دارم يه غريبه باشه كه راحت حرفامو بزنم .چندتا مشاور هم كه بيشتر نداريم كه همه آشنان

گلنوش جون این همه تو تاپیک داریم سعی می کنیم که بگیم خودتون باشید و از چیزی نترسید
اونوقت میای میگی که میترسی شناخته بشی؟ خوب بشو مگه تو دل نداری؟
بعدشم مشاورا حق ندارن که صحبتهای گفته شده رو به کسی بگن و اونو به همه تعریف کنن با کل خصوصیات و ...
چرا که اگه این کارو کنن صلاحیت مشاور بودنو از دست می دن و اگه ثابت بشه که چنین کاری کرده و باعث بردن ابروی مراجعی شده به این جرم به زندان محکوم میشه.
پس راحت برو و حرفتو بزن نهایتش اینکه فامیلیتو درست نگو.
یکیش خود من برای اینکه بتونم چندتا کتاب بهم معرفی بشه رفتم پیش استادم که دفتر مشاوره داشت مجبور شدم نوبت بگیرم و ویزیت بدم بخاطر چند دقیقه پرسیدن اسم کتاب اصلا پشیمون نیستم که هزینه کردم بخاطر اینکار

متاسفانه هنوز توی کشور ما خوب این نکته جا نیفتاده که مشاور باعث پیشرفت کار و زندگی میشه البته اینم تاکید کنم که مشاور از نوع خوبش داشتن علم خوبش

ممنون هاله جون نميدونم شايد حق با شما باشه

گفتم كه خودم خيلي دوست دارم برم.من نگران اين نيستم كه برن به ديگرا بگن از خودت شون خجالت ميكشم.ما اينجا مشاور كم داريم. حالا چه اشنا چه غريبه همشون همكار بابام هستن يكيشون همسايمون يكيشون هم فاميل خودمون يكيشون هم فاميل شوهرم

دوست دارم يه جايي برم مشاوره كه اصلا اصلا منو نشناسه تا راحت و بدون دغدغه حرف دلمو بزنم. اين حق منه. اينجوري احساس امنيت دارم. اينجوري فكر نميكنم يك نفر اشنا از حريم خصوصيم مطلع شده

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط هاله نو

متاسفانه هنوز توی کشور ما خوب این نکته جا نیفتاده که مشاور باعث پیشرفت کار و زندگی میشه البته اینم تاکید کنم که مشاور از نوع خوبش داشتن علم خوبش

---

من نگفتم نميرم مشاوره چون قبول ندارم. گفتم كه خيلي هم دوست دارم برم منكر نقش مفيدش هم تو زندگي نيستم.پس لطفا اينو به فرهنگ من ربط نده ببين پدر من اولين پزشك شهرمونه 30 ساله داره اينجا طبابت ميكنه همه هم ميشناسنش و خيلي هم بهشون احترام ميذارن. نميخوام مسائل خصوصي زندگيمون رو كسي بدونه.

گلنوش جان چرا به مرکز استانتون مراجعه نمی کنی؟

گلنوش جان مثل اینکه باید تصحیح کنم این جمله آخرمو که ظاهرا ناراحتتون کرده
عزیزم منظورم شما نبودید کلی گفتم که توی کشور ما هنوز اونطوری که باید ، این روند جا نیفتاده.
منظورم شخص شما نبوده چون این تاپیک جالب بود بهتر دیدم این جمله رو هم بگم بدون هیچ جسارت و توهینی.
و اینکه دوست داری مشاوره بری ولی از اینکه بگن دختر فلانی این مشکلو داره؟ میترسی، اگه نظر من باشه میگم نترس و برو همونطور که گفتم مشاور نقشش مشاوره دادنه نه قضاوت کردن.و اگاه کردن دیگران و حتی خودش
چه بسا که همین مشاور روزی کارش به شما یا پدر شما بیفته، یعنی بخاطر اینکه چون شناخته شده هست نباید پیش یه پزشک بره که میدونه این فرد کیه و مشکلش چیه؟
بنظر من نگرانیت بی مورده فقط یکم دیدتو و فکرتو عوض کنی مسئله حله گلنوش جون.