+فرار از مشكلات رابطه جنسي قبل از ازدواج

:72:سلام.داشتم سايت زيرو رو مي كردم كه به متني بر خوردم.منم اين مشكليداشتم.من با يه دختري رابطه دارم الان حدودا 3 ساله.چون از هم شناخت كافي داريم ميخوايم رابطمون به ازدواج ختم بشه.تا حدود 8.9 ماه بدون هيچ اشتباه و يا فكر اشتباه جلو رفتيم اما بعد از 8.9 ماه كم كم رابطمون نزديك تر شد. طوري كه بعد 3 سال ما فقط از يه كار دريغ كرديم.اونم رابطه ي كامل زناشويي(بهتر بگم:عمل شب زفاف!!)اينم مطمئنم كه نزديكيامون از روي علاقه و برطرف كردن نياز طرفين به عنوان همسر بوده.تا الان خيلي تلاش براي تركش كرديم اما نتونستيم.ما هنوز رو تصميممون براي ازدواج هستيم.براهمين واقعا عاجز شديم.كمكي ميخواستم براي رهايي از اين مشكل و اينكه هنوزم ميتونم به ازدواج با اون فكر كنم؟چون واقعا تنها گزينه منه و از طرفي ميخوام طوري بشيم كه بعد ازدواج به مشكل بر نخوريمو انگار كه رابطه اي نبوده.اينم بگم كه ما از لحاظ زماني مشكلي نداريم يعني اگه با گذشت زمانو كارهايي مشكل حل بشه ميتونيم تا 2.3 سال و شايدم بيشتر فرايند ازدواجمونو عقب بندازيم.از صاحب نظراي سايت ومدير سايت و كلا هر عزيزي كه بتونه كمكم كنه ممنون ميشم خوشحالم كنه.

با سلام
لطفا برای اطلاع بیشتر در این خصوص ابتدا به لینکهای ذیل مراجعه بفرمایید و کامل مطالعه فرمایید:

زندگی مشترک قبل از ازدواج

ارتباط جنسی قبل از ازدواج

حمید گرامی نگفتی شما و اون خانوم چند سالتونه ؟
ازدواج نیاز به یک شناخت عمیق و زیاد داره . شما مطمئنی که این خانوم از جهات مختلف با شما تناسب دارند ؟
اگر جوابت مثبته خوب از راه رسمی ( از طریق خانواده ) برو جلو و سعی کن زودتر نامزد کنید و بعدش هم عقد کنید .
موفق باشید

اگه واقعا جز اين خانم گزينه ي ديگري براي ازدواج ندارين و نخواهيد داشت فكر نميكنم مشكلي پيش بياد

البته همه چي بستگي به خودتون و ايشون و صد البته به تعهد و مسئوليت متقابل شما داره!

خیر، به هر حال این رابطه قبل از ازواج بوده و همونطور که شما میفرمائی واسه .................. بوده، مطمئن باش از سمت ایشون که دخترن بیشتر اینطور بوده است... پس سعی کنید اقدام کنید در صورتی که روی انتخابتون مطمئنید..

برادر محترم بهتر هرچه زودتر برای ازدواج اقدام کنین

ممنون از همراهيتون.اگه از سنمون بگم شايد تعجب كنين.19.اما حاضرم قسم بخورم هم من و هم اون توانايي و تعهد اداره ازدواج و زندگي رو داريم .درد اصلي و مشكل اصلي مال منه. يعني بهتر بگم اون اصلا وابدا مشكلي نداره.فقط من مشكل دارم كه ذاتم قدري(شايدم بيشتر)شكاكه .اخلاقمه و شما هم خوب ميدونين كه اين روابط در صورتي كه عشق كاملا واقعي نباشه مشكلاتي به همراه داره.به خاطر همين ميخوايم اين روابط قطع بشه تا شايد فرجي براي من بشه!وگرنه اگه منم مثل اون فكر ميكردم كه مشكلي با ادامه اين رابطه نبود.حالا مي خوام يه جورايي اين پيشينه ذهني رو براي خودم پاك كنم و به يه زندگي بدون مشكل فكر كنم.چون اينقدر برام مهمه كه زندگيم در گيره.منتظره همه عزيزا هستم:72::16:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستي مديريت عزيز سايت:من لينك هارو خوندم.درسته.همه ي حرفا قبول ما شايد يه اشتباهي كرديم/الان كمك ميخوام فراموشش كنم و به هدفم فكر كنم.از شما و بقيه در مورد چگونه ادامه دادن رابطمون سوال دارم كه انشا الله وقتي به سرانجام رسيد تا ابد پيش بريم .بدون مشكل:72:

سلام
ببینید شما توی رابطه با اون خانوم همه چیز رو زودتر از موقع خودش تجربه کردین و حالا عطشتون برطرف شده تا حدی و می خواین به حالات عادی زندگیتون برگردین
حالا تکلیف وابستگی اون خانوم چی می شه
شما می خواین اونو فراموش کنید به هدفتون فکر کنید پس هدف ایشون چی؟؟؟؟؟؟////
شما فقط مسئول زندگی خودتون نیستسن مسئول زندگی یه نفر دیگه ام هستین که به واسطه ی این که قراره شما همسرش بشین بهتون اجازه داده از حد خودتون فراتر برین
حالا به این راحتی....

ممنون.اما اشتباه نكنين منم هنوز عطش دارم اما خودشم قبول كرده كه اين بهتره.بعدم من بي تعهدي نداشت.به همديگه هم قول داديم به محض اينكه زماني نيازي از هررررررر نظر جنسي و غير جنسي داشتيم مثه 2تا همسر بدون هيچ معطل كردني به هم اطلاع بديم.من كم نگذاشتم مي خوام كمك كنين كه هر دومون به حالت اول برگرديم.بازم ممنون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamidgole

ما هنوز رو تصميممون براي ازدواج هستيم.براهمين واقعا عاجز شديم.كمكي ميخواستم براي رهايي از اين مشكل و اينكه هنوزم ميتونم به ازدواج با اون فكر كنم؟چون واقعا تنها گزينه منه و از طرفي ميخوام طوري بشيم كه بعد ازدواج به مشكل بر نخوريمو انگار كه رابطه اي نبوده.

---

با توجه به شناختی که از این خانم پیدا کردید چرا تردید دارید و می پرسید هنوز هم میتونم به ازدواج با اون فکر کنم ؟
معمولا برای اینکه در مراحل شناخت کامل از شخصی دچار اشتباه نشویم باید احساسی عمل نکنیم و ارتباط جنسی بعد از تعهد زناشویی اما شما در مراحل اولیه شناخت ارتباط رو آغاز کردید بنابراین احتمال خطا در شناخت افزایش پیدا می کند. شکاک بودن هم تا حدودی به عدم اعتماد شما از این رابطه بر میگردد .

راستي من ديدم اونقدر بزرگوار تو اين سايت هست كه بتونن كمكم كنن.به خاطر همين سرنوشت كامل كاملمو تو متني ديگه نوشتم با اين عنوان:رابطه جنسي و عاطفي قبل ازدواج/تجربه اي ناخواسته براي من/كمك.عاجزانه و ملتمسانه از همه با مرام هاي سايت ميخوام كمكم كنين.چون كامل نوشتم يعني از ته جونم نوشتم و آخرين اميدمه.پس حسابي داغش كنين حتي يه پيشنهاد.م ن ت ظ ر م.مرسي

سلام.من ديدم حالا كه ميتونم كامل مشكلمو حل كنم و خيالم راحت بشه بذار يه متنه ديگه بنويسم كه كامل باشه تا شايد با لطف خدا و همراهي شما عزيزا بتونم بزرگترين مشكل زندگيمو حل كنم.
من 19 سالمه و اون 18.5 .حدوده 3 سال پيش تو يه مكان مذهبي با هم آشنا شديم.يعني تالاري برا مطالعه داشت كه ما ميرفتيم برا مطالعه البته به همراه دوستامون.به طور اتفاقي ديديم همديگرو
.ما2تا بوديمو اونا 2تا.بعد 1 ماه انتخابامونو كرديم.يعني منه بي عقل اول اون يكي رو فقط بخاطر قشنگي انتخاب كردم و چون كمرو بودم دوستم اونو برا خودش انتخاب كرد
(و الحمدلله. چون اين خيلي بهتر از اونه يعني خدا با من بود)من موندمو اين.رابطمون به خوبي ادامه پيدا كرد تا 8/9 ماه بدون هيچ اشتباه يا شايد فكر اشتباه.بعد از اين 9 ماه
به علت وابستگي زياد و زياد از آينده حرف زدنو نزديك شدن رابطمون تنگاتنگ شد!و تا الان كه اين متنو مينويسم فقط يه كار نكرديم فهميديد كه!(منظورم عمل شب زفافه!!!!!!)
هر چي تلاش كرديم كه اين نوع رابطه رو تموم كنيم نشده.اين نكته مهم رو هم بگم:تو 1 ماه آشناييمون اون معياراشو سنجيد و كم كم عاشق شد ولي من نه.اولش كه از رو ظاهر اونو يكي رو
انتخاب كردم بعدم كه چون اولين تجربه ي من بود فقط وابسته شدم.البته الان روي اسمش قسم ميخورم يعني اينقدر قبولش دارم و مطمئنم نه تنها گزينه عالي منه بلكه هر كي ديگه بشناستش واقعا
انتخابش ميكنه.اما دردم اينه كه با همه علاقه ام بهش مثل اون عاشق 100% نيستم.حالا اون با تعهد كامل هر مشكلي رو پشت سر ميذاره و من.......و من فقط دنبال مسكن و مشاور و
دعا و از اينجور مرحم ها هستم.در عين حال واقعا هم دوست دارم مثل اون عاشق بشم.من بعلت زياد عاشق نشدنم تونستم خوب بشناسمش واين يه مزيته ومن هم كه يه سري عيبايي دارم
اون با عشقي كه بهم داره باهام كنار اومده.اينم بگم اگه به سنم نگاه كنين خندتون ميگيره اما اگه به فكرو تفكراتم نگاه كنين واقعا نظرتون عوض ميشه.اگه نگين از خودش تعريف ميكنه
واقعا توانايي اداره زندگي رو دارم همينطورطرفم.فقط الان نمي خوايم زود ازدواج كنيم چون الان اون گزينه هاي ديگه اي داره كه سن و موقعيتشون الان از من بهتره و خوب مسلما اين
باعث مخالفت خانواده ها ميشه.پس پيشنهاد ازدواج زود كنسله.اين گزيده اي از داستان زندكيم بود.حالا مشكلاتمو مينويسم كه اگه بتونين كمكم كنين واقعا از نااميدي بيرونم آوردين:1-با توجه به اخلاقي كه
دارم(شكاك و بد دل.باور كنين دست خودم نيست)و اتفاقاتي كه بين ما افتاده از آينده ميترسم. اون هيچ مشكلي نداره اين منم كه ميترسم اگه به هم برسيم بعلت مسائل قبل ازدواج و اخلاقم به مشكل
بربخوريم.درواقع مي خوام بگين اصلا ميشه ديگه بدون مشكل به هم برسيم و اگه ميشه چه جور؟يعني از اين به بعد چه جور ادامه بديم كه كم كم رابطمون عاقلانه تر بشه و پيشينه نه چندان خوبمون
به دست فراموشي سپرده بشه و بدون مشكل تا وقت ازدواج يارو مونس هم باشيمو بعد ازدواج بيشتر؟انقدر نااميدم كه الان كه دارم از خوشبختي با عزيزم حرف ميزنم تو دلم قند آب ميشه دقيقا مثل
يه چيزه دست نيافتني.كمكم كنيم.عاجزانه.
2-اگه من بتونم مثل اون عاشق واقعي بشم فكر ميكنم مشكل اولمم حل بشه.واقعا دوستش دارم و كامل ميشناسمش و ميدونم تنها گزينمه اما نميدونم چه جور به اندازه اون عاشق بشم.من آماده هر
جور تلاشي هستم تا به هدفم برسم و به تبع اون هر دومون به هدف والامون!برسيم(قابل توجه دوستداران جومونگ!!!!!)حالام ازتون دوباره عاجزانه ميخوام كمكم كنين تا با خوشبختيم تا ابد
به ياد همتون باشم.اينم يادتون نره اونقدر الگو شديم كه همه به عشقمون قسم ميخورن.پس با تمام وجود كمكم كنين!(با عرض پوزش بخاطر پرويي اما اميدوارم جبران كنم)ممنون از همه عزيزاني كه حتي خوندنو جوابي ندادن.منتظرم:72:

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

ممنوم از همتون كه كمكم مي كنين

دوست خوب
راستش اولش رئي حرفم توي پست قبلي شك كردم اما تا اخر كه پستتو خوندم يه كم ارووم شدم....قبول كن كه زود شروع كردين اما خب همين كه به فكر اين مسئله هستي نشون ميده به قول خودت خيلي هم طرز فكرت ربطي به سنت نداره....شما در واقع نصف راهتون رو رفتين حالا به نظر من با توجه به تجربه خودم(اصول و قواعد روانشناسي يا علمي رو نميگما دقت كن تجربه خودم فقط همين)اگه شما سعي كني ايرادتو كه خودتم ميدوني و ميشناسيش.. يعني بدبيني و شك رو به حد اقل برسوني و تمركزت رو روي افكار مثبتت براي شروع هر چه سريعتر يه زندگي راحت بذاري .....مشكل حادي براتون پيش نمياد{البته با استناد به اينكه ميگي خوب شناختيش چون اگه مدت رابطتون كمتر بود يا شناختتون از هم كافي نبود رابطه جنسي شما در جهت معكوس و به ضررتون بود}

اميد است اساتيد تالار بنده رو ببخشن كه جسارتا قبل از اونها جواب دادم!!:203:

کاش رابطه ای شکل نمیگرفت:160:

سرمنشاشکل گیری رابطه هاهمه اش ازشورجوانیه واحساسات وغرایزنابجاست که کمی فکرکنید

بعدا عین همه اونایی که یه روزی پشیمون شدن،شماهم میشی.

یکی ازدوستانم که هجده سال داشت بایک پسری که اززمانی که دوم دبیرستان بودعاشقش شده بود

کرد..درحالی که پسرنوزده سال داشت وتازه ترم اول دانشگاه رفته بود(به محض رفتن به دانشگاه)

من بهش تبریک گفتم اما ته دلم ناراضی بود،چون حالا اون نه یه پسردیگه تواون سن وسال ازدواج کنه

وباوجوداینکه نیازهاش رو همگی برآورده کرده،توسنی دوباره دوست داره انتخاب کنه(آقاچون به چیزای جدیدی

پی برده،که آره،مثلا من روخام کرده،من زن میخوام دکترباشه و....)حالا بگذریم....

فکرهمه جاروبکنید....چندساله دیگه رودرنظربگیرید که شرایط فرق میکنه و.....

دقیقا اونم ممکنه یه موقعی باخودش بگه،توزندگی فناشدم،اشتباه کردم و....

حالا بنظرشما ارزش ریسک کردن داره؟؟؟اینم به این شدتی؟؟؟؟

رابطه روبهم بزنید،هرکسی بره سوی خودش...تازمانش برسه...اگه واقعاعاقشق هم باشید

نه اون فراموشت میکنه نه شمااون روفراموش میکنید وآخرسرشماوقتی که ازنظرازدواج

آمادگی لازم روپیداکردید میتونید برید به خواستگاریشون وازدواج کنید(به همین سادگی)

بازم میگم این رابطه ها تواین سن تقریبا برای شما واون غیرمنطقی..مخصوصا که بی هوا

رفتید توی خط های دیگه(مسائل جنسی)والبته متوجه شدم سعی دارید دوربشید:160:

فکرکنیدوبعدعاقلانه تصمیم بگیرید،جدایی بهترین راهه:303:

ممنون از همتون.دوست دارم بازم نظزاي بيشتري رو برا تصميم گيري داشته باشم پس ممنون ميشم بازم كمكم كنين.من متن دوممو ميذارم تو قسمت موضوعات جديد لطف كنيد اگه نگاه ننداختين يه نگاه بندازين و 2تا سوالام جواب بدين.آخه فكر ميكنم جواباتون به اون متن بيشتر كمكم كنه.سؤتفاهم نشه چون متن دوم كامل تره ممنون

سلام.من ديدم حالا كه ميتونم كامل مشكلمو حل كنم و خيالم راحت بشه بذار يه متنه ديگه بنويسم كه كامل باشه تا شايد با لطف خدا و همراهي شما عزيزا بتونم بزرگترين مشكل زندگيمو حل كنم.
من 19 سالمه و اون 18.5 .حدوده 3 سال پيش تو يه مكان مذهبي با هم آشنا شديم.يعني تالاري برا مطالعه داشت كه ما ميرفتيم برا مطالعه البته به همراه دوستامون.به طور اتفاقي ديديم همديگرو
.ما2تا بوديمو اونا 2تا.بعد 1 ماه انتخابامونو كرديم.يعني منه بي عقل اول اون يكي رو فقط بخاطر قشنگي انتخاب كردم و چون كمرو بودم دوستم اونو برا خودش انتخاب كرد
(و الحمدلله. چون اين خيلي بهتر از اونه يعني خدا با من بود)من موندمو اين.رابطمون به خوبي ادامه پيدا كرد تا 8/9 ماه بدون هيچ اشتباه يا شايد فكر اشتباه.بعد از اين 9 ماه
به علت وابستگي زياد و زياد از آينده حرف زدنو نزديك شدن رابطمون تنگاتنگ شد!و تا الان كه اين متنو مينويسم فقط يه كار نكرديم فهميديد كه!(منظورم عمل شب زفافه!!!!!!)
هر چي تلاش كرديم كه اين نوع رابطه رو تموم كنيم نشده.اين نكته مهم رو هم بگم:تو 1 ماه آشناييمون اون معياراشو سنجيد و كم كم عاشق شد ولي من نه.اولش كه از رو ظاهر اونو يكي رو
انتخاب كردم بعدم كه چون اولين تجربه ي من بود فقط وابسته شدم.البته الان روي اسمش قسم ميخورم يعني اينقدر قبولش دارم و مطمئنم نه تنها گزينه عالي منه بلكه هر كي ديگه بشناستش واقعا
انتخابش ميكنه.اما دردم اينه كه با همه علاقه ام بهش مثل اون عاشق 100% نيستم.حالا اون با تعهد كامل هر مشكلي رو پشت سر ميذاره و من.......و من فقط دنبال مسكن و مشاور و
دعا و از اينجور مرحم ها هستم.در عين حال واقعا هم دوست دارم مثل اون عاشق بشم.من بعلت زياد عاشق نشدنم تونستم خوب بشناسمش واين يه مزيته ومن هم كه يه سري عيبايي دارم
اون با عشقي كه بهم داره باهام كنار اومده.اينم بگم اگه به سنم نگاه كنين خندتون ميگيره اما اگه به فكرو تفكراتم نگاه كنين واقعا نظرتون عوض ميشه.اگه نگين از خودش تعريف ميكنه
واقعا توانايي اداره زندگي رو دارم همينطورطرفم.فقط الان نمي خوايم زود ازدواج كنيم چون الان اون گزينه هاي ديگه اي داره كه سن و موقعيتشون الان از من بهتره و خوب مسلما اين
باعث مخالفت خانواده ها ميشه.پس پيشنهاد ازدواج زود كنسله.اين گزيده اي از داستان زندكيم بود.حالا مشكلاتمو مينويسم كه اگه بتونين كمكم كنين واقعا از نااميدي بيرونم آوردين:1-با توجه به اخلاقي كه
دارم(شكاك و بد دل.باور كنين دست خودم نيست)و اتفاقاتي كه بين ما افتاده از آينده ميترسم. اون هيچ مشكلي نداره اين منم كه ميترسم اگه به هم برسيم بعلت مسائل قبل ازدواج و اخلاقم به مشكل
بربخوريم.درواقع مي خوام بگين اصلا ميشه ديگه بدون مشكل به هم برسيم و اگه ميشه چه جور؟يعني از اين به بعد چه جور ادامه بديم كه كم كم رابطمون عاقلانه تر بشه و پيشينه نه چندان خوبمون
به دست فراموشي سپرده بشه و بدون مشكل تا وقت ازدواج يارو مونس هم باشيمو بعد ازدواج بيشتر؟انقدر نااميدم كه الان كه دارم از خوشبختي با عزيزم حرف ميزنم تو دلم قند آب ميشه دقيقا مثل
يه چيزه دست نيافتني.كمكم كنيم.عاجزانه.
2-اگه من بتونم مثل اون عاشق واقعي بشم فكر ميكنم مشكل اولمم حل بشه.واقعا دوستش دارم و كامل ميشناسمش و ميدونم تنها گزينمه اما نميدونم چه جور به اندازه اون عاشق بشم.من آماده هر
جور تلاشي هستم تا به هدفم برسم و به تبع اون هر دومون به هدف والامون!برسيم(قابل توجه دوستداران جومونگ!!!!!)حالام ازتون دوباره عاجزانه ميخوام كمكم كنين تا با خوشبختيم تا ابد
به ياد همتون باشم.اينم يادتون نره اونقدر الگو شديم كه همه به عشقمون قسم ميخورن.پس با تمام وجود كمكم كنين!(با عرض پوزش بخاطر پرويي اما اميدوارم جبران كنم)ممنون از همه عزيزاني كه حتي خوندنو جوابي ندادن.منتظرم

سلام:303:

این متن بامتن قبلی تفاوت چندانی نداره.....شاید ازاول میخواهید شروع کنید..:160:

نظرمن که هیچ تغییرنکرده....

تازه شماهم که فعلا مدعی هستید که هنوزعاشق واقعی نشدید!!!!!اگه بشید مشکلتون حل میشه...

خودتون فهمیدید دیگه؟؟؟!!!

خب یعنی اینکه همه به عشقمون قسم میخورن یعنی مادیگه سالهای سال درکنارهم زندگی میکنیم

نه اصلا وابدا...اینجورام که میگیدنیست....

نمیخوام اینقدرشماروازنظرشخصیتی کوچیک کنم....اما آقای حمید،همونطورکه گفتم عاقلانه

فکرکن وهمینجاهرچی بودتمومش کن...:160:

منم قبل ازاینکه بخوام وارد زندگی بشم یه جورایی عین طرف شما فکرمیکردم...نمیخوام بگم

زندگی بده ها...اصلا وابدا....فکرمیکردم زندگی همین عشق ولبخند ومحبته...همه اینجوری فکرمیکنن

کمترکسی پیدامیشه رویاهاش اینجوری نباشه...خلاصه زندگی که شروع میشه همه چیزهست...

تلخی وشیرینی هم هست......فکرآینده باشید که ممکنه ازهمین الان تباهش کنید..:82:

شمافعلا 19سال سن دارید...نمیدونم دانشگاه میرید یانه....اما بهتره خودتون رودیگه سرگرم

مسائل عشق وعاشقی نکنید تا به سن ازدواج برسید....اینا که نون وآب شم نمیشه که نمیشه:160:

حالا ازماگفتن بود...حمیدآقا پیشنهادمیکنم تامیتونید ازجووونی تون لذت ببرید عین بقیه دوستاتون

برادرمنم(درحدسن شماست) یه روز اومد پیشم،مثلا بغض توگلوش بود....گفت من یکی رودوست دارم

ازم خواهش کرد که باهاش صحبت کنم،اونی که دوست داشت دخترعمومون بود که یک سال هم ازش

کوچیکتربود،خلاصه من این موضوع رو اول به همسرم گفتم،اون مخالفت کرد که من دخالت کنم

اما کوگوش شنوا؟؟؟؟:160:من صحبت کردم براش..البته درحضورخودش...ولی خب دخترعموم قبول نکرد

خدادخترعموم رو به مادروپدرش ببخشه...خداروشکرکه قبول نکرد...الانم داداشم مشکوک شده،البته یکبار

هم اعتراف کرده که دوست دخترداره.....پس چی؟؟اونم دنبال این بودیکی روپیداکنه وباهاش خوش بگذرونه

اکثرپسرا ودخترا وقتی به سن بلوغ میرسن سرشار ازاحساسات وعواطف درونی هستند که میخوان بایکی

قسمت کنن...این که نمیشه هرکسی بخوادهرروز یه جفت داشته باشه....هرچیزی باید به موقعش

انجام بشه...ازدواج به موقع موجب تداومه زندگیه وعشق ومحبت هم بعدزندگی میاد...مطئمن باشید

همه ی عشق های قبل ازدواج یک روز فروکش میکنه ویادرجایی دیگه دوطرف که دیگه خیلی ادعای

عشق وعاشقی دارن بخاطراینکه چندسالیه بهم نرسیدن،رابطه روبهم میزنن...

پس چه بهترکه همین امروز به فکرفرداباشیم تامشکلی ازاین بزرگترپیش نیاد....

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط hamidgole

من17 سالمه 1.5 پیش با دختری 16 ساله اشنا شدم.....
مشکل اصلی اینجاست که بعد از این اتفاقات الکی بهونه میگیرم زیبایی برام مهم شده همش قشنگیشو با دخترای دیگه مقایسه میکنم .منی که به هیچ کس نگاه نمیکردم اینطور شدم.چون بدنشو لمس کردم همش خودمونو با کسانی که اینطور نبودن( مثلا دختر خالم که ازدواج کرده و مشکلی تو زندگی نداره )مقایسه میکنم.فکر میکنم من نمیتونم دیگه رابطه خوب وبا خوشبختی توی زندگیم داشته باشم

---

نوشته های قدیم شماهم جالب بودند:303:

ممنون از توجه كاملتون.قضاوت در مورد نظرتون رو به عهده بقيه ميذارم كه نظراتشونم بخونم.اما اگه ملاقاتي بين اون و مادرم ترتيب بدم چه جوره؟اينكه مطمئن بشم تو انتخابم اشتباه نكردم. در مورد جدايي هم خيلي بعيده.اما محدود كردنش ممكنه.

سلام
اگه قرار باشه ملاقاتی بین اون و مادرتون اتفاق بیافته یعنی یه جوری رسمی کردن مساله و ممکنه خانوادتون مخالفت کنن و برای اون خانوم هم مشکل ایجاد کنن
دوست گرامی باید قدم به قدم جلو برین
قدم اول اینه که باید با خودتون و این احساسی که دارین کنار بیایین وجود رابطه جنسی در رابطه ی شما باعث شده شما حسی زیبای یه رابطه ی سالم رو از یاد ببرید و احساس کنید که طرفتون رو فقط برای ارضای جنسیتون می خواین و فکر می کنید ممکنه تنها چیزی که شما رو کنار اون نگه داشته همین غریزه باشه
یه مدت رابطه تون رو کم کنید مثلا اگه هروز همو می بینید بکنیدش هفته ای یکبار
سعی کنید زیاد برای هم تکراری نشین
بزارید همه چیز سیر طبیعیه خودشه بره اگه می بینید به درد هم نمی خورید و از الان دارین به مشکل می خورید وقت همو نگیرید و همین الان تمومش کنید
اگه قصدتون ازدواج و دوست دارین همو پس باید یکم رابطه تونو کنترل کنید
شما هنوز زن و شوهر نشدین پس نمی تونید بهم قول بدین که مثل یک زن و شوهر خواسته های همو برآورده کنید
وظایف زن و شوهر بودنتونو بعد از ازدواج درست انجام بدین الان وظیفه ی شما اینه که اگه می خواین زندگی خوبی داشته باشین پایه هاشو محکم کنید و سعی کنید آرامش لازم رو توی این مدت برای شروع یه زندگی خوب کسب کنید و همدیگه رو از نظر روحی ارضا کنید و مکمل هم باشین
:72:

سلام
اگر درست متوجه شده باشم شما نگران اين هستيد كه فرداروز نسبت به همين خانم نظر بد پيدا كنيد و با خود بگوييد كه چرا در اين مدت با شما رابطه ... داشته.
اگر درست گفته باشم به شما توصيه مي كنم كه اعمال خودتان را هم مورد بازبيني قرار دهيد. گاهي دختر خانمهاي جوان تنها به واسطه اعتماد و تكيه اي كه به يك پسر مي كنند حاضرند هر كاري با پا گذاشتن روي هر عقايدي انجام دهند. مطمئن باشيد اگر ايشان از لحاظ شما و تصميمتان و احساس قلبيتان با خبر نبودند اجازه يكسري كارها را به شما نمي دادند.
كمي در رفتارتان تجديد نظر كنيد. شما در پست اول عنوان كرديدكه ايشان را خوب شناخته ايد و تصميم خودتان را گرفته ايد پس چطور است كه مي ترسيد روحيه شكاكي شما باعث تأثير در تصميمتان شود؟ پس يعني هنوز از تصميم خود مطمئن نيستيد؟!؟!؟

:72:ممنون.دارم كم كم به نتايجي ميرسم.كاملا درسته.منم به خاطر همين متن نهاييمو با يه توضيح اجمالي از رابطه ام با 2تا سوال جلو بردم كه هر 2تا برام مهمه.منظورم از شناختن يعني اينكه معيارهاي همسر مورد علاقمو داره.در ضمن من نيت بدي نداشتمو ندارم فقط به همون دليلي كه گفتم (اول دل بستم بعد شروع به شناختن كردم) هنوز عشقم به اندازه اون نيست و اين نابرابري آزارم ميده.ممنونم ومنتظر

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

راستي يادم رفت.2تا خواهر بزرگترش ميدونن.با نفس كار مخالفن اما چون با هم صحبت كرديمو آشنا شددم با خود من مشكلي ندارن.والدين منم ميدونن.مخالف ادامه رابطه هستن اونم فقط بخاطر سن پايين.منم به خدا حرفي ندارم .ميخوام اول 2تا مشكلمو كه گفتم حل بشه بعد رابطمون كم بشه اونقدري كه عاقلانه بشه.فقط همون 2تا مشكل......در موردشناخت معار هاي اصلي و همسر آينده مطلب ميخواستم.ميخواستم نظرمو محكمتر كنم.مر30

اینا رو اغلب توجیهات اولیه برای دوری میبینم..
اگه، اگه فکر میکنمی میخوایش، بدون این افکار ابتدای شروع توجیه برا دور شدن خودته ازش..
تعارف که نیست... صحبت هات رو ریز ریز خوندم، خودتم بخونی، نکت جالبی دستت میاد

ممنون مهرداد اما راستش اصلا نفهميدم منظورتون چيه.حرفاي همه دوستان كامل و جامع هست.اما نميدونم چرا برام قابل جمع كردن نيست.شايد اگه موردي بود(جواب سوالارو ميگم)بهتر بود.بازم ممنون

سلام

یکی از عواقب رابطه جنسی قبل از ازدواج ، همینه ، که به طور طبیعی در وجود پسر تردید ایجاد می کند ، و نسبت به خودداری دختر مطمئن نیست .

همیشه به درون خود باید مراجعه کرد ، ما یک نگهبان درونی داریم به نام عقل که هر وقت می خواهیم کاری کنیم لحظاتی مکث و توجه به پیامهای عقل برایمان روشن می کند که آن کار درست است یا نه ، عقل در ابتدا نسبت به کاری که اشتباه است به صورت یک ندای لحظه ای که : " نکن " است حاضر می شود ، کافیست توجه کنی و بپرسی چرا ، و دقیق شوی ، برایت تحلیل خواهد کرد که چرا نکن و با دور اندیشی نسبت به عواقب ، و توجه دادن به ارزشهای شخصیتی ، و دوری از خود خواهی و نفس پرستی ، دلیل را نشانت می دهد و تو قطعاً منطقی خواهی دید ، بعد از آن کمی خموده می شوی ، چون سخت است از خواسته دل بخصوص در مسائل جنسی عقب نشینی کردن ، در همین لحظات بگو چه کنم ، و قطعاً در این زمینه هم کمک می کند و نشانت خواهد داد و می گوید چه کن تا بر خود مسلط شده و دست برداری ، و اگر به راهنمائیش توجه کردی و عامل به آن شدی ، احساس پیروزی ، به تو توان و قدرت می بخشد که اگر این روند ادامه پیدا کند تو تسلط بر نفس پیدا خواهی کرد . همه اینها را به صورت یک گفتگوی درونی خودت با خودت خواهی یافت .

اما چه چیز باعث می شود ما از اولین ندای عقل که " نکن " است بگذریم ؟؟؟؟

در قدمهای اول احساسات حاصل از علاقمندی و نزد هم بودن و بعد تماس نزدیک و در خلوت بودن و در این خلوت وسوسه شیطان که خود گفته اگر زن و مرد نامحرمی کنار هم در خلوت قرار گیرند ، من سومی خواهم بود و قسم خورده که کاری خواهد کرد که به رابطه جنسی برسند . و از همین جا می شود حکمت دستور دین مبینمان را مبنی بر پرهیز زن و مرد نامحرم از در خلوت قرار گرفتن را فهمید . خلوت تحریکات جنسی را بیشتر می کند و این هم ناشی از امواج احساسی بین دو نفر است ، هم همین وسوسه شیطان .
پس اگر مهار احساسات را همون اول به دست اون ندای عقل دهیم ( ندای " نکن " )
و بعد به حرفاش توجه کنیم از خلوت پرهیز می دهد ، راهنمائیهای بعدی را می کند و....

و اما سخنی دیگر :

ارزش یک مرد به غیرتش بسته است ، و خوش غیرتی یک مرد آن است که اول از همه نسبت محبوبش اگر واقعاً محبوبش باشد و عشق حقیقی به او داشته باشد چنان غیرت داشته باشد که تا ازدواج در عالم نامحرمی حتی خودش هم به اون دست نزند

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

و اما در مورد شما به نظرم بهتره به یک مشاوره حضوری تن بدی و خود و دختر مورد نظر از نظرگاه یک مشاور در مورد سنخیت مورد بررسی قرار گیرید و بخصوص شما در مورد روحیه بددلی و علت عدم عشق نسبت به دختری که حتی از وجودش هم کام گرفته ای ، این مسئله مهمیه که باید بررسی بشه .

مهمتر از همه رابطه جنسی را قطع و دیگه به آن نپردازید و تا وقتی تعهد ازدواج به طور رسمی پیدا نکردید اکیداً از این کار خود داری کنید که لازمه اش پرهیز از مجاورتهای نزدیک و در خلوته .

پسر خوب شما به شدت كار بسيار غلطي انجام داديد كه قبل از شناخت رابطه ي جنسي برقرار كرديد. انسانها و احساساتشان كه بازيچه نيست. اگر از اول به ايشان قول ازدواج نمي داديد يا قصدتان از آشنايي را ازدواج عنوان نمي كرديد رابطه جنسي هم كه داشتيد مي شد يك جوري تو جيهش كرد كه يك توافق دو طرفه به خاطر رفع نياز بوده. اما مسئله اينجاست كه اكر آن خانم فقط به واسطه ي اطمينان از شما و اينكه براي ازدواج با او مصمم و مطمئن هستيد حاظر به اين رابطه شده پا پس كشيدن شما قطعاً مصداق دروغ و كلاهبرداري و نامردي خواهد بود. من مي گويم حق شماست كه با كسي باشيد و در نهايت او را نپسنديد و از او جدا شويد. چون بحث سالها زندگي در ميان است و بايد بيش از اندازه مراقب و محتاط بود. اما رابطه جنسي برقرار كردن با قول ازدواج و پا پس كشيدن كاري ناجوانمردانه است. اگر ايشان را براي ازدواج نمي پسنديد هر چه سريعتر رابطه تان را قطع كنيد. و البته راهي براي جبران اين ظلم به اين خانم بيابيد. اگر هم قصدتان ازدواج است رابطه ي جنسي را قطع كنيد و تا بعد از ازدواج براي اين كار دست نگه داريد. و در پايان نظر شخصي من اين است كه 19 سال براي ازدواج بسيار سن كمي است. موفق و شاد و در ضمن سبز باشيد.

سلام
19 سالگی سن کمیه برای ازدواج و خودنونم تو حرفاتون گفتین امکان ازدواج زود رو ندارین چون با مخالفت خانواده رو به رو می شین
اولین چیزی که باید بهش عمل کنین قطع روابط جنسی بین شما و اون خانومه کنار هم باشین ولی از هم روابط جنسی نخواین می دونم که عمل کردن بهش سخته ولی برای ایجاد یک رابطه سالم لازم ولی اگز می بینید که نمی تونید خودتون رو کنترل کنید بهترین کار الان قطع رابطه ی کامله
اگه نمی تونید از هم جدا بشین پس کنار هم سالم بمونید :72:

ممنون از همتون واقعا دستتون درد نكنه پس يعني اينكه من هنوزم ميتونم به يه زندگي عالي و بدون مشكل با اون فكر كنم؟يعني با رعايت و پاكي ميشه گذشته رو از خاطره ها برد؟چون واقعا يه اميدي ميخواستم كه ديگه خطايي نكنم.راستي كسي در مورد عاشق تر شدنم چيزي نگفته بود! نكنه بي علاجه؟ممنونتونم

عاشق شدن هیچ دستورالعملی نداره توی هیچ کتاب و سایت روانشناسی و مشاوره هم راهکاری براش پیدا نمی کنی عشق یه حسیه که خودش باید تو دلت بوجود بیاد دوست داشتن و عاشق شدن تلقینی نمی شه
تو فقط سعی کن پاک و ساده دوست داشته باشی


هیچ عاشقی عاشقیرو یاد نگرفته از کتاب :72:

ممنون ميخواستم بدونم عشق خالص سازنده ميتونه حتي بعد رابطه اي مثل من به وجود بياد؟