همسرم وخانواده من

باسلام خدمت دوستان
من دو سال که ازدواج کردم ویکسال که زندگی مشترک را شروع کردم مشکل من با خانمم در مورد خانواده من است با اینکه خودش هیچگونه محدودیتی در رفت وامد به خونه مادرش نداره و حتی در مورد دانشگاه و باشگاه وسایر موارد اموزشی وتفریحی محدودش نکردم ولی اون به شدت منو محدود کرده بصورتی که من حتی خونه مادرم که نزدیک خانه ما است مخفیانه میروم در صورتی که مطلع شود دعوا شروع میشود حتی اگر کمکی به پدرم بکنم باید مخفیانه باشد بطور شدید توسط او کنترل میشوم یعنی غیر منزل و کار جای دیگری نمی توانم بروم وقتی به او می گویم که چرا تو شبانه روز خانه مادرت هستی ولی من حتی دو هفته یکبار نمی توانم سر به خانواده بزنم می گوید که خانواده تو هیچ کاری برای تو انجام نداده اند من از لحاظ مالی کامل مستقل بوده ام وتمام هزینه های عروسی که بصورت کامل و بی نقص و طبق نظر همسرم انجام شد توسط خودم پرداخت شد وخانه وماشینی که در اختیار همسرم گذاشته ام تمام حاصل دسترنج خودم بوده است خواهش می کنم راهنمایی کنید

سلام به تالار خوش آمديد

كمي بيشتر از مسائل خود و خانم تان بگوئيد . چرا خانم شما تا اين اندازه حساس و بي اعتماد است و شما را كنترل مي كند ؟! اگر به واقع دليل موجهي وجود نداشته باشد قطعا بايد به مشاور مراجعه كنيد .

او می گوید که من روی تو وسواس وحساسیت دارم امکان ندارد تنها به خانه مادرم بروم می گوید که من به خانواده تو اعتماد ندارم در صورتی که خانواده من اصلا تماس زیادی باما ندارند مثلا ماشین تمام وقت در اختیار اوست حالا اگر پدرم درماه یکبار ماشین بخواهد دعوا شروع می شود

با سلام...

1>>شما و همسرتان چندساله هستید؟؟

2>>ازدواج شما به صورت سنتی بوده یا مدرن..یعنی خود همسرتان را انتخاب کرده اید؟

3>>آیا همسرتان به خانوم های دیگر حسادت می ورزد؟؟

4>>از ابتدا این گونه بود ؟؟

با تشکر

بايد به مشاور مراجعه كنيد .
شما نسبت به خانواده تان مسئوليتهايي داريد ، به واقع شما احترام خانواده همسرتان را كاملا رعايت مي كنيد ؟!‌

. البته خيلي از خانم ها از اين كارها مي كنند و حس مالكيت زيادي دارند ولي به هر ترتيب مشگلتان را بايد از طريق علمي برطرف كنيد .
زندگي در دراز مدت به اين شكل به جنگ فرسايشي تبديل مي شود و خسته كننده خواهد شد . پس هر چه زودتر با يك مشاور تماس بگيريد و به اتفاق همسرتان نزد مشاور برويد

سلام
من 31 سال دارم وهمسرم 24سال
سنتی

همسرم هرگز
حسادت نمیکند زیرا هیچ چیز کم ندارد
از زمان نامزدی که حس می کرد خانواده من در مورد مراسم نامزدی وعروسی برای او کم گذاشتند ولی طبق گفته خود او من برای مراسم او سنگ تمام گذاشتم

آقاي محترم خوب شما پسر اين خانواده هستيد . چرا فكر مي كنيد آنها كم گذاشته اند و شما سنگ تمام گذاشته ايد مهم ترين سرمايه اي كه خانواده ي شما خرج كرده اند تربيت و شعور و ادب و درك و ... شماست . توجه خانم تان را به اين مسائل جلب كنيد و با ايشان بر عليه خانواده هم صدا نشويد . اگر خانواده شما آدمهاي بدي بودند قطعا مي توانستند مانع سنگ تمام گذاشتنهاي شما بشوند . اين داستانها هميشه از اعتراضات آقايان نسبت به خانواده هايشان منشا مي گيرد و داستان درست مي شود .

با تشکر...

دوست گرامی هر یک از زوجین در زندگی مشترک مسئولیت ها و اختیاراتی دارند و طبق این اختیارات وظایفی را انجام می دهند.

مرد از ابتدا وظیفه مدیریت و سازماندهی را برعهده می گیرد.
مدیریت یعنی تقسیم وظایف...رسیدگی به امور روزانه....و تصمیم گیری با مشورت اما نهایی از طرف مرد خانه.

برادربزرگوارم...آزاد گذاشتن همسر....دادن اختیارات بی شمار به او دلیل بر ""دوست داشتن"" همسر نیست دلیل بر عدم ""مسئولیت پذیری"" مرد است که توان اداره را ندارد.

درست هست که خانوم ها از داشتن اختیارات بی شمار راضی به نظر می رسند ولی رفته رفته بر حسب عدم دخالت و ازاد گذاشتن بیش از حد مرد خانه....می پندارند مرد خانه دیکر اهمیتی به انان نمی دهد و می پندارند مرد خانه در اداره امور ضعیف است پس جایی مرد و زن عوض می شود.

بنده نمی گویم همسر خود را محدود سازید/......اما شما باید از ان حد توانایی لازم برخوردار باشید که به هنگام مواجه با اختلاف نظر با همسر......علاوه بر اینکه با لحنی آرام مشکلات را با همسر در میان گذارید بلکه نظر خود بدون هیچ گونه جانب داری مطرح نمایید.
هرگز مخفی کاری نکنید....اگر به خانه مادرتان تشریف می برید قبل از رفتن به همسر خود بگوید به خانه والدینم می روم و اگر او مخالفتی کرد بگویید عزیزم بعد از برگشتن با یکدیگر صحبت می کنیم تا مشکل را برطرف نمایم.

دوست عزیز ....زندگی مشترک بدون نظرات مخالف ..زندگی نیست. زندان است....
زندگی یعنی یک زوج با وجود نظرات متفاوت و مخالف......در محیطی ارام با یکدیگر بحث و گفت و گو نموده و به یک نظر جمعی رسند.
به هیچ عنوان هم نگران نباشید که اگر نظری مخالف نظر همسرم ابراز نمایم .....او را دلگیر و ناراحت خواهم ساخت. جنگ اول به از صلح آخر.

متشکرم از تمام دوستان عزیزم

a.n عزیز:72:

این بسیار مطلوب است که کسی به من بگوید همسرم مقصر است و خلاص! یا اگر به من بگویند تصمیم نهایی را من باید بگیرم!! بسیار مطلوب من خواهد بود. اما اگر حقیقتا در پی سعادت و خوشبختی خود و خانواده ام باشم، نباید به این سادگی ها متقاعد شوم! باید تلاشم را تا زمان رسیدن به راهکارهای سودمندی که حقیقتا باعث برطرف کردن مشکل شود، ادامه دهم!!

دوست عزیز، درست است که اینجا یک سایت مشاوره خانواده است، اما شما تنها به راهنمایی هایی که ارائه می شوند نباید بسنده کنید.


براتون آرزوی موفقیت می کنم. :72:

من هم کاملا با نظر سارای عزیز موافقم ...شاید یک راهنمائی برای یک نفر سازند باش و برای دیگری نه...این شما هستید که با شناخت کاملی که از همسرتون دارید تشخیص میدهید کدام روش تاثیر مناسبتری دارد...موفق باشید
:104: