من گم شده ام!!!!

من عشق را در تو ؛
تو را در دل ؛
دل را در موقع تپیدن ؛
و تپیدن را به خاطر تو دوست دارم ؛

من غم را در سکوت ؛
سکوت را در شب ؛
شب را در بستر ؛
و بستر را برای اندیشیدن به خاطر تو دوست دارم ؛

من بهار را به خاطر شکوفه هایش ؛
زندگی را به خاطر زیبایی اش
و زیباییش را به خاطر تو دوست دارم ؛

من دنیا را به خاطر خدایش ؛
خدایی که تو را خلق کرد دوست دارم ؛

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...33d2f1ea74.gif

تنها یک روز فرصت باقیست..........


تمام زندگی من سرشار از این یک روز ها بوده است....یک روز کسی را دوست داشتم ..یک روز او را از دست دادم...و چون روزی دیگر شد و عشقی دیگر فهمیدم من سنگ شده ام.....

قصدم نوشتن نبود به خصوص اینکه نمی توانم پیگیر باشم ببینم چه شد؟؟؟
تنها یک روز فرصت باقیست.....

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...864c05e319.gif::.گل ها را تقسيم كردند،گل سرخ نصيب خارشد::.http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...864c05e319.gif

همیشه از ایتدایی که جوانتر بودم با خودم می اندیشیدم که هر شغلی هر منشی داشته باشم نخواهم گذاشت سنگ شوم ولی روزگار نمی گذارد ما انسان ها مهربان باشیم....دیر زمانی بود که زندگی من سرشار از یک تکرار بود...تکراری که امروز که به ان می اندیشم ارامشش را دوست داشتم....تکرار سکوت سکوت بود و مجالی نه برای عشق ورزیدن نه برای دوست داشتن نه هزاران هزار کاری که این روزها کردم....
امروز که به آن می اندیشم آن روزها را بیشتر دوست دارم....دنیای ارامش..کار..درس....
تمام ذهنم ساکت ساکت بود ..دور یک محور هدفدار که با افتخار به سویش می شتافتم ..و امروز بعد گذشت 5 ماه از زمان عضویتم می دانم یکی از ارزوهایم این خواهد بود که کسی ..هیچ کسی مرا دوست نداشته باشد.....
این بار خوب که فکر می کنم خود را نمی شناسم ...
از زمانی که سعی کردم کسی را دوست بدارم 8 ماه می گذرد و من بزرگترین ارزویم این است کاش هیچ گاه او را نمی دیدم..اگر او را نمی دیدم..هیچ 2 فروردینی در این پروفایل ثبت نمی شد و هیچ سارایی وجود نداشت....
سارا!!!!!
خدایا من اصلا نمی دانم سارا کیست؟؟؟ از چه زمان نامم سارا شد..منی که عاشق اسم خودم بودم....
برای حل یک مشکل هزاران مشکل برای خود رقم زدم...
داشتم باور می کردم که دنیای خالی از عشقی که در آن زندگی می کردم اشتباهی بیش نبوده است ولی....
من از زمانی که عشق..دوست داشتن ومحبت ....همدردی را شناختم خود را گم کردم....
من به واقع کیستم؟
پس کجا رفت آن دختری که هیچ قدمی در آن وادی های ممنوعه نداشت..چرا روحم ازرده شد.....
اخر چه دارد این عشق و دوست داشتن که همه ما اسیرش هستیم....
جز دردسر برای من هیچ نداشت....پایم را با تکیه بر او در وادی هایی گذاشتم که در زندگیم ممنوع ترین کارها بود..خود را در عشق رها کردم شاید من نیز بتوانم درک کنم ولی من نتوانستم...
نه نه نه.....
من خواستم ..ولی هیچ کس عقل را درک نمی کند....
روزی گمان می بردم آن همه عقل غلط است و باید مجالی به احساس بدهم..ولی اشتباه کردم....
عقل باید پیشه همیشگی امثال من باشد....
امثال منی که دست در سخت ترین کارها دارد را با عشق چکار؟؟؟

نمی دانم کیستم ولی خوب می دانم من عاشق ان دختر 8 ماه قبلم..دختر قبل از او.....قبل از تالار ....قبل از دنیاهای ممنوعه....
هرجا پاک عشق ورزیدم خبیثانه رها شدم..پس بهتر است عشق نورزم تا نه هجرانی باشد نه دردی نه عذابی...
من به واقع کیستم؟
کجا دختر قبل از این روزگار را بیابم؟
چه کنم با زخم های روحم.....مهم نیست..مهم این است که من هیچ گاه عشق نخواهم ورزید..
شما هم عشق نورزید......

من به واقع کیستم؟؟؟چه شد مرا؟؟؟؟دلم تنگ است......تنگ روزهایی که دختر ساده و درسخوانی بودم و هیچ محبت انسانی در دلم نبود..دلم تنگ است..
من چه کنم؟؟؟

سلام
نمیدونم ازچی انقدر دلتنگی ...امیدوارم
....ولش کن ....این شعر رو بخون:
سر خود را مزن اینگونه به سنگ
دل دیوانه تنها دل تنگ
منشین در پس این بهت گران
مدران جامه جان را مدران
مکن ای خسته درین بغض درنگ
دل دیوانه تنها دلتنگ
پیش این سنگدلان قدر دل و سنگ یکی است
قیل و قال زغن و بانگ شباهنگ یکی است
دیدی آن را که تو خواندی به جهان یارترین
سینه را ساختی از عشقش سرشارترین
آنکه می گفت منم بهر تو غمخوارترین
چه دلآزارترین شد چه دلآزارترین
نه همین سردی و بیگانگی از حد گذراند
نه همین در غمت اینگونه نشاند
با تو چون دشمن دارد سر جنگ
دل دیوانه تنها دل تنگ
ناله از درد مکن
آتشی را که در آن زیسته ای سرد مکن
با غمش باز بمان
سرخ رو با ش ازین عشق و سرافراز بمان
راه عشق است که همواره شود از خون رنگ
دل دیوانه تنها دل تنگ...!!!

گاهی گم شدن بد نیست .
چون تازه متوجه خودمون می شویم ،
و وقتی متوجه خود شدیم ، می گوئیم راستی من کی هستم ؟
و با این سئوال می شود به خیلی چیزها دست پیدا کرد ،
که اغلب نتیجه اش اینه :
من تا حالا خودم نبوده ام ،
برای خودم نبوده ام ،

.........
و چون لحظات بی تلاطم را طی می کردم این حقیقت را نمی دونستم
..............
.............
.............

قدر تاطم را و قرار گرفتن در نوسانات را بدانیم .

فرصتی می دهد برای خود را بهتر و در ابعاد وسیعتر دیدن

سلام؛
خانوم سارا؛قلم توانایی دارید ؛تأثیر گذار بود,

خلاصه میکنم,
شما در اثر مشکلات و پیشامدهای اخیر دچار یک نوع تغییر شدید (وشاید یک شوک به زندگی شما )؛ و به دنیای جدید پا گذاشتید،مشکلات شما ,شما را به جای کشید که هیچگاه فکر آن را نمیکردید؛به حدی وابسته زندگی قبلی خود بوده اید ودر رویاها ؛آرزوها ؛و آنچه در سر می پروراندید؛غوطه ور بوده اید که هیچگاه حتی تصور آن را نمیکردید که روزی از آنها دور شوید،و هیچگاه هم دلتان نمیخواسته!
پس تا اینجا وابستگی ؛و قرار دادن یک پل در زندگی را داشته اید؛ فکر نمیکنم که پلهای برای بازگشت یا تغییر مسیر قرار داده باشید ؛تا قبل از 8 ماه گذشته

به محض وارد شدن شما به دنیای جدید؛آشنای شما با نامزدتان؛و مشکلات خاص خود ؛در مسیر همدردی قرار گرفتن ؛و آنچه که در همدردی مگیذرد و احساس میکنیم؛
شما وارد دنیای جدیدی شدید،

اکنون در این دنیا هستید،

گاه ؛خستگی و احساس اینکه نمیتوانید در این دنیا باشید و کوله بار آن را بر دوش بکشید شما را از ادامه راه در دنیای جدید باز میدارد؛
گاه ؛هنوز در گذشته سیر میکنید ؛به جای آنکه انرژی خود را صرف زمان حال کنید؛
و اکنون مات و مبهوت ؛ که من کجا هستم ؛ این همه تغییرات و مسائل جدید در زندگی من پیش آمد؛! هیچگاه همچین روزی را تصور نمیکردید؟!

بهترین راه این است که ؛گذشته را به زمان حال وصل کنید ؛و این ذهنیت را داشته باشید که همه چیز روند عادی خود را داشته؛تا اینکه بین اکنون و گذشته ؛فاصله ایجاد و احساس کنید؛
خودتان را با این دنیا بیشتر آشنا کنید و خودتان را عادت دهید؛

از نگر بنده تغییر بالاترین لذتها و مهمترین اعمالی است که ما در زندگی انجام میدهیم؛
در ضمن قرار نیست ما در هر تغییر ماندگار شویم ؛همیشه تغییر کنید(پیشرفت)
اینها فقط نظر شخصی بود.

بهترین عادت این است كه به هیچ چیزی عادت نكنی در اینصورت همیشه آزاد و رها خواهی بود و برای رفتن به فرداهای روشن تر هیچ تردیدی نخواهی داشت.

از عادت کردن بترسیم

سارای عزیز، خانم دکتر مهربون وحساس تالار
اینجوری که می نویسین و یکی دو پست قبلیتون آدمو دلواپستون می کنه. مگه از خوبی/ صداقت /عشق/... چه بدی دیدی که دیگه دوست نداری انجامش بدی؟

خوشبخت وسرحال باشی

دوست عزیزم:72:

از من می پرسید عواطف شما گنجتونه. حتی اگه باعث شکست هایی هم شده باشه.

در دنیای امروز که خیلی وقتها شاهد عشق!! های عدد بین و منفعت طلبانه هستیم، شما باید قدر احساسات لطیفتان را بدانید و ازش محافظت کنید.

مسئله فقط اینه که این عواطف رو به چه سمتی سوق بدید.

:72:

یاد استاد شریعتی افتادم که همیشه می گفت"""دوست داشتن از عشق برتر است"".

و یاد سخن مادر عزیز تالار....یعنی ""آنی"" گرامی افتادم که روزی به بنده فرمود::
""باید آنقدر قوی باشی که نه تعریف دیگران تو را بسیار خوشنود سازد و نه انتقاد آنان تورا بسیار آشفته""

>> ""وابستگی"" ضرر""عشق"" است.
دوست گرامی حرکت "عشق" رو به پیشرفت و فزونی است ...عاشق و معشوق هردو در غم و شادی یکدیگر شریکند.....عشق آن است که عاشق هر روز پربارتر و دلشاد تر شود که اگر غیر از این باشد عشق رو به زوال است و در واقع تجربه تلخی بیش نیست.....عاشق فداشدنی و مردنی نیست.

""وابستگی"" انسان را به کم ترین و پست ترین درجه مخلوقات می رساند ....زیرا خداوند که شما را قوی و بااراده آفریده هرگز حاضر نمی شود شما از این اراده سازنده خود زده و آن را فدای یک چیز محدود و ناپایدار سازید.

rsrs1380 عزیز ""وابستگی"" مانند این است که ما از تمام موجودات و مخلوقات عالم و از تمام لذت های دنیا ... دلزده و دور می شویم و تنها یک مخلوق و یک لذت و یک راه تنفس را برای خود برمی گزینیم.

عشق گسترده تر از این جهان ..این عالم و این افراد است...عشق تنها در فرد مخصوصی متمرکز نمی شود و نخواهد شد که اگر چنین باشد بدان عاشق نیستی بلکه محدودی و در زندانی اسیر.

دوست عزیز آیا ""ارزش"" خود را می دانی؟؟؟؟ اگر می دانی .....پس باید بدانی.....ارزش تو به آن کس یا چیزی نیست که دل می بندی بلکه به آن نامحدودی است که ""ارزشت"" را از ان می گیری ...بنابراین مواظب باش به یک چیز و کس محدود دلبسته نشوی.....زیرا محدودترت می کند.

موفق باشی.

سارای عزیزم :72: خیلی زیبا نوشتی..
اشکالی نداره، خودت رو وادار به پیدا شدن نکن، گاهی باید گم بشیم..
نه نگران آمدن ها باش و نه نگران رفتن ها، که همه آمدنها و رفتنها جزئی از زندگی ماست.

اما عشق بورز که این کار با شخصیت تو آمیخته شده، چیزی که من از تو دیدم، عشق ورزیدن به تمام کائنات و مخلوقاته، پس خودت رو محروم نکن از چیزی که با اون سرشته شدی.. اگر دیگران قدر چیزی که به اونها بخشیدی رو نمی دونن، تقصیر تو نیست و تو چیزی رو از دست نخواهی داد، چرا که اونها خودشون رو از محبت تو بی نصیب کردن..

همیشه کسی می بازه که از کنار چشمه به سادگی رد میشه، وگرنه چشمه همیشه در حال جوشیدنه...

:72:

در تنهایی همه چیز را می توان از پشت تخیلی زلال به تماشا نشست ...

سلام:72::

و من گم شده ام ......نه نه .....تمام این 20 روز صبر کردم و حالا احساس می کنم خودم رو پیدا کردم به قیمت از دست دادن خیلی چیزها که روزگاری فکر می کردم اگر نباشند مرا مجال نفس نیست ولی امروز دیدم که حالا که مدادهای سیاه دستشان را زمین گذاشته اند و دیگر کسی نیست که روی قلبم خط خطی کند می فهمم که پیدا شده ام.....

چقدر زندگی ام رادوست داشتم ...و دارم..حالا می فهمم چرا خداوند هر انسان را در مکانی آفریده و اگر کسی بخواهد تقلبی کند تا به قولی پازل زندگیش را عوض کند خیال خامی بیش نیست...

حالا فهمیدم که نقاب هایی که بر چهره انسان هاست چقدر زیباست ولی درون آنها هیولایی ترسناک است.....درست مثل من ..تو ..و شاید همه ما....تمام ما تصور می کنیم قلبی اکنده از گناه داریم ولی اگر خوب بیاندیشیم تمام ما مقصریم و مقصر نیستیم.....


کاش فهمیده باشی
که چرا گفتم « برو»
و چرا خواستنم را مجبور به نخواستن کردم.
کاش بدانی که تنهایی سخت است
و گناه سخت تر!
و بدانی که تو را بخشیده ام
و به خیال خود فراموش کرده ام!!



امروز بیدار شدم و با خودم به اطراف نگاه کردم ..تمام طول راه را فکر می کردم و تلاش کردم سرم را به سوی خورشید بگیرم و بگذارم نور درخشانش چشمانم را کور کند ولی نتوانستم ..دیدم ساده ترین راه این است که دستم را بر روی چشمانم بگذارم و تمام وجود خورشید را فراموش کنم ...گاهی از لا به لای انگشتانم دزدکی نگاه کنم و ببینم چه موقع خورشید رو به خاموشی است تا من دستم را از روی چشمانم بردارم و به او بگویم دیدی که چقدر دروغ می گفتی ..تو همیشه درخشان نیستی .....و به خیال خام خود شاد گردم....
پیاده شدم.....کوچه خاکی مثل هر روز بود..پر از گل و بوی لجن .....و من اندیشیدم که روز اولی که به این مکان پا گذاشتم می خواستم آنجا را بهشت کنم ولی امروز دیدم هیچ نکرده ام.....و هنوز تمام جوی ها پر از بوی تعفن است....

تصمیم گرفتم سرم را بالاتر از تمام روزهای قبل زندگیم بگیرم و بی توجه عبور کنم ونگاه مریض هایم را بر روی خود تصور کنم....همین کار را کردم....بعضی به حرمت می ایستادند و بعضی تنها نگاه می کردند..وقتی رد شدم دیدم چقدر گردنم درد گرفت پس بهتر بود خودم باشم و مثل هر روز سرم را پایین بگیرم..مثل هزاران روز زندگیم....

رفتم..با خودم به چندیم ماه قبل فکر می کردم....به اولین باری که نسخه نوشتم و همیشه می اندیشیدم حتما نفر اولی که خودم درمان کنم می میرد ولی امروز دیدم نه....هیچ کس نمرد و من به همه آن ترس ها خندیدم...

به سمت اتاقم رفتم....درش رو باز کردم..به میزم نگاه کردم به پوسترهایی که روزهای اول با عشق به دیوار کوبیدم و هیچ کس متهمم نکرد که این عشق دروغ بوده است..هنوز پوستر هایم به دیوار بود و من عاشق....

امروز همه چیز زیبا بود...همه چیز....

قدم زدم ....تمام روزها من اینجا بودم...ولی ندیدم....
بیرون رفتم جایی که تنها برای او ساخته بودم..و او تنها کسی بود که بعد مدت ها قهقهه می زدم و زیر درختی پر از تیغ به صدایش.......تمام آن بستنی ها ...........!!!!!!!!!

دور زدم..هیچ چیز از انها نمانده بود تمام سبز ها زرد گشته اند و تمام تیغ ها تیز تر شده اند....
پشت میزم نشستم....صاف و محکم..کمی خشن ....خواستم مهربان نباشم....دلم می خواست برخلاف تمام روزها داد بزنم و به هرکس هر دستوری دادم بکند .....
هر بار تلاشم را کردم ولی نتوانستم....

مثل هر روز دیدم و دیدم و دیدم.....چقدر این گوشی را به گوش هایم زدم ...تمام گوش هایم زخم شد..چقدر فشار سنج را فشردم ناخن هایم شکست ....چقدر نسخه نوشتم مچم درد گرفت..چقدر حرف زدم....گلویم خشک شد.....
و هیچ کس متهمم نکرد که دروغ می گویم.....
نفر 47 بود که وارد شد.....
خسته بودم ولی عادت دارم به روی بیمارانم بخندم....دیدم خمیده وارد شد..به احترامش برخواستم تنها بودو تنها یک عصا کوچک پیکر نحیفش را می کشید..انقدر می لرزید که می ترسیدم بشکند..پیرمرد نحیفی 86 ساله خموده از گذر ایام....
بلند شدم..اولین بار بود این کار را می کردم..زیر بغل عرق کرده اش را گرفتم.....اصلا از عرقش بدم نیامد....به چشمانش نگاه کردم که به زبانی که نمی فهمیدم می گفت:عینی ..عینی....

نشاندمش ..معاینه اش کردم..به چهره چروکش نگاه کردم. و اینکه تنها بود ولی هنوز روی پای خود...تمام که شد..دستش را گرفتم..محکم به دست من چسبیده بود..پیر و چروک.....تا دم در بردمش...منشی ام بی محابا جلو دوید....خانم دکتر این چکاریه ...شما نباید این کارو بکنید...
نگهش کردم..چرا ؟مگر من انسان نیستم....کنارش زدم تا دم ماشین بردمش..و او همچنان می گفت عینی(چشمام).....(این اصطلاح محبت امیز بین عرب زبان هاست)..
برگشتم..در اتاقم را بستم ..کناری نشستم..ددم امروز با همه روزها فرق داشت..
این منم ..این همان کسی بود که گم کرده ام..دیدم چقدر عاشقم..قلبم به شدت لحظه هایی که می گفتم دوستش دارم می تپید ..نفسم تند تند می زد..یادت هست......؟؟؟؟
و فهمیدم من عاشقم.....
خودم را یافتم و دیدم من که هستم.....
چرا خود را برای چیزهایی که در دنیایم راهی نداشت زخم خورده کردم....هنوز هم عاشقش هستم...عاشق او ..تو ..ولی بیشتر عاشق خودم .....
دیدم...وقتی کسی مرا نشناخته به اتهامی کرده یا ناکرده این طور می راند.....بگذارم به خبالی خام خوش باشد که من خود بهتر از همه می دانم چه کرده ام و چرا کرده ام..دیدم شاد هستم..چون در تمام ان روزها و این روزها من گم نشده بودم..این خود من بودم .....تمام کارها را من کردم..درست یا غلط ..و حالا می دانم....که من عاشقم......عاشق.......


بيدارم کن و بگو که هنوز دنيا پر از قشنگيه .
بگو که همه اين سياهی ها دروغه و وقتی صبح بشه باز هم پرنده کوچولو با ترنم محبتش گلها رو از خواب بيدار می کنه .
بگو هنوز هم خورشيد می آد و با دستهای پر از نورش شب سياه رو می بره .
بگو که هنوز روی گلبرگهای ظريف شقايق ، يه جايی برای شبنم ها هست .
بگو که هنوز ميشه توی چشمهای يه غريبه خيره شد و از عشق گفت .
بگو که ميشه يه گوشه دنيا يه جايی برای اشکهای دلتنگی پيدا کرد .
بگو که اینهمه دروغ و کينه ، فقط مال قصه هاست و وقتی به آخرش برسی همه چيز دوباره عوض ميشه .

همه سياهی ها دوباره سفيد ميشه .
بگو که هنوز شاهزاده شهر قصه ها با اسب سفيدش می آد و عاشق دختر فقير ميشه و

اون رو با خودش به شهر رويا می بره .
بگو که آدمهای بد فقط مال تو قصه هان ، بگو که هنوز همه همديگه رو دوست دارن و هنوز دستی پيدا ميشه

که دستهای محتاج به نوازشت رو توی دستاش بگيره .
کاش زودتر يکی بياد و از اين کابوس بيدارم کنه .
بيدارم کنه و بگه تمام اين پليدی ها فقط يه خواب بوده . بگه که هنوز دنيا ، يعنی يه جای قشنگ و امن برای

دوست داشتن و دوست داشته شدن .


از خواب بيدارم کن و بگو ...
چرا کسی بيدارم نمی کنه ؟؟؟

دلم مي خواهد در خلوتي كه فقط خودم باشم به آسمان نگاه كنم

چشم هايم در آسودگي به دنبال ستاره اي باشد

كه هميشه با او حرف مي زنم!

ستاره‌ي من شيريني لبخندم و طعم اشك هايم را مي شناسد!

گاهي به خوابم مي آيد و بعضي اوقات در رويا مرا به آن بالاها مي برد.

ستاره ي من هديه خداست در قحطي دوستي هاي صادقانه...

چقدر خوشبختم!

چقدر خوشبختم كه نگاه خدا هميشگيست

گرم و عاشقانه...

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...20adeedc3d.gif

سلام:72::

روزهای زیادی از عمر انسان ها خرج چیزهایی میشه که فکر می کنند دارند ولی ندارند...مدام از ان دم می زنند ..فکر می کنند هرچه بیشتر خدا خدا کنند خدا به انها نزدیک تر می شود.....هنوز نمی دانند که خداوند دست هایش را برای پنهان شدن انها باز نکرده است.....

چقدر حس خوبیه که همه دور و بر انسان روشن باشه...سرشار از عشق و زیبایی...چقدر خوبه هر روز صبح وقتی بلند میشی چشمت را نور چشمان کسی که این همه دوستش داری نوازش بده......
عجب شبهایی هستند این شب های قدر....شاید بشه گفت بهترین شب هایی است که خدا نزدیک ما قرار دارد..من اولین بار بعد از این همه شب قدر رفتن بود که خدا رو آن همه نزدیک حس کردم..همیشه آنقدر مغرور بودم که امکان نداشت حتی قطره ای اشک در جمع آن همه اشنا بریزم ولی عجب امسال اشک ریختم....عجیب قلبم به خدا نزدیک بود.....
اولین بار بود که شاید با تمام وجودم از خدا می خواستم هرچیزی که دیگر ارزویم نیستند...
مطمئنم ارزوهایم برآورده شده است...مطمئنم..چون هیچ زمان انهمه خالص در برابر معبودم نبودم....
امروز تمام آرزوهایم رنگ محبت گرفته است.....خدایا دوستت دارم.....:227:

چقدر زود آرزویم را به حقیقت نشاندی و به من نشان دادی چه سالهایی می توانستم در مقابلت زانو بزنم و نزدم!!!!!

تمام زندگیم سرشار از عشق و محبت و زیبایی و ناز و نیاز....است.....
به تو هم پیشنهاد می دهم..به جای ملیون ها کلمات بزرگ که مطمئنم خودن هم معنایش را نمی دانی از پشت خدا بیرون بیای این نقاب را از چهره ات برداری که مطمئنا خودت زیباتر از این چیزی هستی که ساخته ای......
قهقهه شادی سر می دهم چون تمام رنج ها پایان یافته است و من پیدا شده ام...
خدایا دوستت دارم......دوستت دارم.....

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...e422a247da.gif

روزی از روزها ،

شبی از شب ها ،

خواهم افتاد و خواهم مرد ،

اما می خواهم هر چه بیشتر بروم .

تا هرچه دورتر بیفتم ،

تا هرچه دیرتر بیفتم ،

هرچه دیرتر و دورتر بمیرم .

نمی خواهم حتی یک گام یا یک لحظه ،

پیش از آن که می توانسته ام بروم و بمانم ،

افتاده باشم و جان داده باشم ،

همین .

((دکتر علی شریعتی))

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...c68f1bbaf9.gif

سلام:72::

کاش می تونستم هزار بار دیگر بیدار بشم و با خودم فکر نکنم که چقدر روزهای سختی را پشت سر گذاشتم....همیشه فکر می کردم که خیلی خیلی خوب خودم رو می شناسم و حالا در آخرین سطور این تاپیک فهمیدم که خیلی کم از عشق می دانستم....نمی دونم چطور تا قبل از ورود به این تالار فکر می کردم که کسی رو دوست دارم....
دوست داشتن های اون موقع انقدر برای من در چهارچوب بودند که هیچ دوست داشتنی خارج از قواعدم هم دلم را نمی لرزوند ولی با این تالار دیدم چطور انسان ها می تونند خیلی راحت عاشق بشن....عاشق هزاران چیز...

خوندن این همه سرگذشت و مشکلات در اوایل ورود من موجب شد که خودم را گم کنم..در اطراف من هیچ کدام از این اتفاقات وجود نداشت و انقدر من مجبور بودم به خاطر محیطی که توش هستم بهترین باشم که هیچ زمان فکر نکردم دوست دارم چی باشم....
تلاشم این بود مثل خیلی از اعضا این تالار چهارچوب ها را بشکنم..و شکستم ولی به قیمت گزافی.....

داشتم در نمام تاپیک ها گم می شدم.......در تمام سرگذشت ها ..مثل خیلی از کسانی که اون زمان ها هم براشون غصه می خوردم ولی قلبم براشون نمی لرزید ....
بعد این وقفه ها خوب اون زوایایی که تو زندگیم ندیده بودم را درک کردم...
حس نوعدوستی..
حس دلسوزی.....
محبت....
فهمیدم چقدر ادم های دور و برم مثل همه ما نقاب دارند و تلاش می کنند که بهتر باشند...
دیدم چقدر راحت می تونن به هم بی وفا بشن در حالی که هم رو دوست دارند....
دیدم چقدر راحت می تونن از هم متنفر بشن..
چقدر راحت وقت عصبانیت هر سخنی را بیان می کنند .....
چقدر راحت می تونن به خاطر هر چیز بی ارزشی چشم هاشون رو ببندند و همه لحظات خوب را فراموش کنن و آرزو کنن که نفرتشون را خدا در کمر عشقشون!!! بکوبه.....!!!!
و خیلی چیزهایی که اگر در این تالار نبودم نمی فهمیدم.....
و حالا می تونم ادعا کنم فهمیدم چطور می تونم عاشق باشم......ولی از پای نیافتم....
با هر بادی نلرزم و یاد بگیرم که شانه های پدر و مادرم همیشگی نیستند و من خودم می تونم خیلی کارها را بکنم که قبلا جرات نداشتم ..
ترس ترس.......
ولی من هیچ زمان نخواهم ترسید.....
یادمه دوستی داشتم عاشق حرف های قلمبه بود.....یه دفعه اون زمان ها می گفت وقتی تو از کسی می ترسی بدون اون هم به همان اندازه شایدم بیشتر از تو می ترسه.....
حالا چی ؟الان می تونم فکر کنم به چیزهایی جز اونایی که تو کتاب های درسیم بود....
حالا همه چیز زیباست ....ولی به قیمت خنجرهایی که قلب کوچکم را شکافت....الان جای تمام ان خنجرها و میخ ها لخته شده....و دیگه ازش خون نمی یاد....
حالا فهمیدم تو تمام این زمان ها چقدر خون از دست دادم ..ولی حالا لخته شدن و گاهی جاشون درد می گگیره و یادم میاره که چطور می شه عاشق بود ولی گم نشد....

کاش داشتمش......
ولی ....
جای لخته های قلبم یادش راا برایم تا اخر عمر زنده می گذارد.....
یاد گرفتم که اگر لخته را بکنی خون میاد.....پس من بهشون دست نمی زنم....تا لخته بمونن تا بتونم زندگی کنم...
دوستت دارم.....خیلی.....کاش زودتر پیدات می کردم.........:16:

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...74ef920edc.jpg


http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...ebf82fc20f.gif

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...a596202455.jpg

سلام:72::

کاش می تونستم دستم را داخل بدنم فرو کنم..قلبم را در بیارم..بگذارم توی یک سینی....و بذارم که خوب خوب خوب نگاهش کنید..
نه نه نه....
کاش می تونستم قلب تو رو در بیارم و بذارم توی یک سینی و خوب خوب نگاهش کنم....
فکر نمی کنم قلب هامون قرمز باشه......آره قرمز نیست....
سنگه سنگ......

کاش می تونستم بگم ولی نمی تونم......
درد من نگفتن حرفهایی است ...نه نه ....درد من نگفتن نیست ..درد من نشنیدنه....
درد من درک نشدنه....
درد من اینه که انسان های مقابلم اولین چیزی که فکر می کنن راحت ترین چیزه و بعد دور می شن گویی اصلا نبودن......
گاهی به مغزم ..نه به قلبم فشار میارم که باور کنم ولی باورم نمیشه ...میرم لای هزاران مطلب تو کامپیوترم نامه ها رو پیدا می کنم اونوقت باورم میشه....
اشک میریزم و باورم میشه...
دور می شم و باورم میشه.....
مجبورم باورم بشه که دوست نداشتنم......
مجبورم باورم بشه که چرا این همه برای هر کسی خودم را بیچاره کردم......چرا هیچکس باور نمی کنه آدم ها می تونن اشتباه کنن ....ولی اشتباه خودشون رو زود فراموش می کنن...
چرا من از تمام ادم ها معذرت می خوام ولی هیچکس از دل من این همه میخ را در نمی یاره....
عیب نداره.....
اصلا عیب نداره...
من هر روز کار می کنم..
هر روز دعا می خونم....
هر روز برای همه مریض هام ..برای همه فقیرها..برای همه دوستان..برای همه کسانی که دوستشون داشتم....دعا می کنم خوشبخت بشن....
برای عشقم.......همه چیز می خوام....
راستی تا حالا شده چیزی بخوره تو کمرتون و ببینید چقدر درد داره....:302:.
مال منم نخورده ولی منتظرم بخوره..امروز دقیقا ساعت 2:30 دقیقه ماشینم از جاده منحرف شد بیرون یک ان گفتم ...الان یک چیزی می خوره تو کمرم......!!! نه نخورد ...خرد تو پام!!!
ا ا ا
پس این نبود....
من همچنان منتظرم..
هر لحظه ..
حتی اگر حقم نباشه ......که نیست ..ولی خوب من همیشه دوست دارم ارزوها براورده بشن.....تا همه خوشحال بشن....
من منتظرم....
حتما میشه.......
یک سوال:
چرا هیچ زمان ارزوی بدی نداشتم..اونم برای عشقم...؟
لابد من عاشق نیستم..فکر کنم تمام عاشق ها باید یه چیز بد بخوان..پس درسته....
تو عاشقی..لابد من نیستم....

:47::47::47:

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...8fb2bd1042.gif

یاد جمله پدرم افتادم..که وقتی 17 سالم بود بهم گفت.

روزی که "عاشقش" شدم

پدرم گفت: " ارزون" فروختی!

گفتم: چی رو؟!

گفت: "" خودتو

دوست عزیز دقت کن.......ارزش تو به آن چیزی است که دوستش داری...مبادا ارزشت تبدیل به ضدارزش شود.

:72:

سلام سارا جانم:72:

انتخابت را عوض کن

گفتم: دلم گرفته است !
گفت: چون دل گرفتگی را انتخاب کرده ای، انتخابت را عوض کن.

گفتم: با گفتن یک جمله احساسم را به بازی می گیرد !
گفت: انتخابت این است، می توانی به جملاتش گوش ندهی.

گفتم: با نگاهش مرا خرد می کند !
گفت: تو خرد شدن را انتخاب کرده ای، از این پس آئینه بودن را انتخاب کن.

گفتم: تنها مانده ام وعشقی به سراغم نیامده است.
گفت: تنهائی را انتخاب کرده ای. انتخابت را عوض کن، عشق همیشه منتظر است تا تو او را
انتخاب کنی.

گفتم: هیچ کاری را نتوانسته ام به پایان برسانم!
گفت: چون به پایان نرساندن انتخاب تو بوده ، از این به بعد انتخاب کن که برای به پایان رساندن از تمام وجودت مایه بگذاری.

گفتم: دوستش دارم اما توجهی به من نمی کند!
گفت: چون توجه را انتخاب کرده ای ، فقط دوست داشتن را انتخاب کن ، آنگاه او را خواهی داشت.

گفتم: می ترسم دست به اقدام بزنم !
گفت: ترس گزینه همه آدمهائی است که جرات دیدار با موفقیت را ندارند، گزینه ات را عوض کن.

گفتم: میخواهم همیشه مانند تو خوب فکر کنم !
گفت: به خودت بستگی دارد، من چنین می اندیشم.

چون اندیشیدن را انتخاب کرده ام، تو هم می توانی.


سارای عزیزم ،:72:
انتخابت را عوض کن.
و تنها زمانی به گذشته ات برگرد که بخواهی درسی از ان بگیری.

:72::72:

:47:چگونه می توانم از کنار دری سخن گفت
که به خانه ات باز می شود
و تو دیگر نیستی

دور
در کنار فرشته ای که تو را با خود برده است
زیر سنگ کوچکی از یادها خانه داری
زیر کوهه ای از برگ ها
و به هیچ طوفانی
چهره نمی نمایی.

آنجایی تو
تکیه داده به ستاره واژگونت
و ماه ترسخورده
کشتی صورتی رنگش را
به کرانه ای می کشد
که تو را بیابد

پای درخت عریانی
که شکوفه و رنگش را باد برده است
در واژه های فرو مانده در گلوی زنی
که به عشقی پنهان می سوزد
زیر بال پرندگانی
سوراخ شده در گلوله ناگهان.

در قلب منی تو
اکنون که رفته ای
و از گدازه آتش
مثل صخره چاک خورده ای
سینه ام
از خون
لرزان است.
( شمس لنگرودی)

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...dcdc076711.gif

سلام:72::

اصلا دلم نمی خواست بنویسم ولی بعد 5 روز نیامدن رو لاین با دیدن پاسخ شما نقاب گرامی دستم بی اختیار به قلم رفت:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نقاب

یاد جمله پدرم افتادم..که وقتی 17 سالم بود بهم گفت.

روزی که "عاشقش" شدم

پدرم گفت: " ارزون" فروختی!

گفتم: چی رو؟!

گفت: "" خودتو

دوست عزیز دقت کن.......ارزش تو به آن چیزی است که دوستش داری...مبادا ارزشت تبدیل به ضدارزش شود.

---

ممنونم که در جواب نوشته های من مطلبی بیان کردید..سخن پدر شما انقدر متین است که جای هیچ بحثی نیست و من همیشه متوسل به سخن والدین بوده ام..ولی در رابطه با من و این موضوع اصلا ارتباطی ندارد:
امیدوارم لحنم شما برادر و پیشکسوت را ناراحت نکند ولی من انقدر زخم خورده بی وفایی شدم که دیگر به هیچ چیزی نه اطمینان دارم و نه .......
بگذرم...
دوست گرامی بحث از عشق است ..حالا یا یک شخص یا هر چیزی ....
در ذهن بعضی مخاطب خداست..بعضی مخاطب فرد دیگری و بعضی خود فرد.....
تا حالا عاشق خودتون بودید؟؟؟؟
بگذرم که من منظورم از نوشته های بالا و ارسال این جواب یک چیز است..عشق هیچ زمان از نظر من ارزان فروختن خود نیست....
نمی دونم شاید الان در جواب هزاران دلیل و جواب و معنا برای کلمه ارزان بیاوریم.....ولی من یک چیز می گویم عشق برای من ارزان نیست...
به هر کس یا هرچیزی...
تا دوست داشتن است شاید سخن از بی وفایی ها ..و .....انسان را کمی متزلزل کند ولی وقتی عاشقی هیچ ارزویی جز خوشبختی طرف مقابل نداری با همه بدی که از اون ببینی....
عشق والاست..
عشق تنها برای انشا کردن در هزاران نامه و پیام نیست...
عشق ارزان فروشی نیست حتی اگر به واسطه عشق خطای جبران ناپذیری رخ دهد هیچ پشیمانی نیست..چون عشق برتر است....
از خود گذشتن و رساندن طرف مقابل به بهترین ها ....یا با ارزوی بهترین ها .....حتی اگر او به شما خنجر هم بزند ارزان فروشی نیست.....
عشق برترین است....
عشق موهبت است...
حتی اگر هنوز به حسرت چشمان ندیده اش باشی .....ولی او را دوست داری و او برایت نهایت است....


عشق خیس شدن با هم نیست...
عشق ان است که یکی برای دیگری چتر شود و او هیچ وقت نداند که چرا خیس نشد؟

این معنای عشق برای منه و اصلا هیچ کاری به حتی نظر معشوق هم ندارم چون من در درون خودم عاشقم برای خودم . خودم و خدایم می داند که من چه هستم و چرا هستم.....

من یاد گرفتم هیچ زمان از بیرون عشق کسی را قضاوت نکنم.....
نمی دانم کسی عاشق من بوده است یا نه ولی من به پپای عشقم تا اخرین زمان می ایستم حتی اگر محکم به سینه اش کوبیده باشم که برو......
چه باک که کسی درک کند یا نه.....
چه باک که هر کسی که نام خود را دوست گذاشته چه می اندیشد.....
چه باک....
هرچند هیچ زمان من بی وفایی ندیدم دوست من.....هرچه بوده در هر زمان از اشتباه و افراط خود من در عشق بوده نه طرف مقابلم....
هیچ زمان نامردی ندیدم....دروغ شنیدم ولی جفا هرگز.....
من دیگران را نمی دانم ولی وقتی من می گویم دوستت دارم ممکن است مریض هایم هم دوست داشته باشم...ولی عاشقشان نیستم.......
ولی بر خلاف انسان های دورم وقتی گفتم عاشقم ..برای خودم تمام است حالا اگر او این چنین انچنان است برای من مهم نیست چون می دان اهل ارزان فروشی نیستم....
و هیچ ترازویی برای عشقم ندارم....
عشق....خدایا عشق......
دوست من.....عاشق شدن ترسناک نیست ..حتی هجران هم وقتی می دانی که نیتت چه بوده سخت نیست.....پیزوزی و موفقیت اوست که غایت است....
چه با من چه با هر کسی که خدا تعیین کند....
عشق ارزان فروشی نیست.....
چون قلب هیچ انسانی ارزان نیست..
چه باک از سختی ها...

من دست های خسته ام را بر روی خنجر فرو رفته در قلبم می کنم..از دور نظاره می کنم شاید روزی کسی خبر شادیش را برایم به ارمغان اورد و انزمان از غرور سر بر آسمان می سایم که او روزی عشق من بود......
این غایت من است..غایت عشق من


طاهره خانم گرامی ....بسیار از متنی که نوشته اید لذت بردم....ولی:

نباید عشق را معنا کرد باید زندگی کرد.......من بسیار اطرافم دیدم دم از عشق می زنند و هیچ ندارند.....
اینان سخنان زیبایی است ولی پاسخ گوی قلب عاشق نیست.....
وقتی شبی که همه از ته قلب برای خود دعا می کنند چشم های خیست نام عشقت را زمزمه می کند و برایش بهترین می خواهی چرا باید از عشق حذر کرد وقتی من در غمم از هجران ولی پایدارم در عشق..همین مرا کافی است..کافی ..کافی....

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...672b687f77.jpg

:47::47::47::47:

http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...c5ff4ac339.JPG



http://www.hamdardi.net/imgup/16901/...7ca15caf7f.jpg

:47::47::47::47: