** اختیار >> انتخاب >> مسئولیت ***

نظر به پاسخ قابل توجه مدیر محترم همدردی به تاپیک " انتخابت را عوض کن "

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

سلام
بسیار محتوای غنی و قابل گسترشی هست.
علت اصلی اینكه ما از انتخابهای مفید طفره می رویم و دوست داریم خودمان را منفعل از محیط و افراد بدانیم،‌اینست كه انتخاب همیشه یك روی سكه هست و آنروی سكه ، مسئولیت هست و ما می دانیم هر انتخابی مسئولیت خاص خود را طلب می كند.
كسانی كه مرتب دست به انتخاب می زنند و مسئولیت آنرا می پذیرند. پویا، فعال، با انرژی ، با آرامش و رو به رشد هستند، اگرچه ممكن است بعضی انتخابها با رنج همراه باشد، ‌لیكن نتایج پایدار انتخابهایمان همیشه با خود بهره هایی دارد كه انسانها مشتاقانه طلب می كنند

---

به ذهنم آمده که بگویم :

قدری تأمل کافیست تا به هم پیوستگی سه مفهوم " اختیار ، انتخاب ، مسئولیت " را دریابیم و دریافتن آن ، در ، یافتن راه درست زیستن ما را راهنما خواهد شد .

ما مختاریم ، یعنی صاحب اختیاریم ، و این را اگر به گذر یک شبانه روز زندگی خود دقت کنیم خواهیم فهمید. در رفتن ها و آمدن ها ، در خریدن و نخریدن ها ، در دیدن و ندیدن ها ، در شنیدن و نشنیدنها ، در گفتن و نگفتن ها ، در بودن و نبودنها و.... در یک کلام در تصمیم گرفتنها ،.
" تصمیم گرفتن ، یعنی مختار بودن " .

" هر جا اختیار هست ، انتخاب خواهد آمد " ، حتی اگر هیچ کاری با اختیاری که داریم انجام ندهیم ، باز انتخاب کرده ایم و انتخابمان ، سکون و رکود است . پس در پی اختیار بی شک انتخاب خواهد آمد .

" هر انتخابی نیز مسئولیت در پی دارد " ، یعنی ، هر کس بنا به اختیارش هر آنچه را انتخاب کرد ، خود مسئول انتخابش خواهد بود ، هر چه که باشد و هر نتیجه ای که داشته باشد .

و مسئول ، یعنی مورد سئوال قرار گرفته ، وقتی می گوئیم انتخاب که کردیم ، مسئولیت داریم ، یعنی برای آنچه انتخاب کرده ایم ، باید پاسخ گوی سئولات مربوط به آن باشیم .
سئوال از کجاست ، و از طرف کی ؟؟ و پاسخ به چه کسی ؟

سئوال انتخاب ما در دل خود انتخاب است ، مثلاً :
اختیار دارم که فردی را به همسری بگزینم یا رد کنم ، و من انتخاب می کنم ، در هر دو صورت انتخاب ( یعنی قبول یا رد ) سئوالش این است :
چرا قبول ؟ چرا رد ؟
و چه بسا در پی پاسخ اولیه سئوال بعدی پیش آید ....... و این سئوال که در دل انتخاب است ، ابتدا از سوی " خود " مطرح می شود ، ( خود انتخاب گر ) به زوایای پنهان درون ، هنگام یک انتخاب ، مراجعه کنیم می بینیم که حتماً سئوال داریم از خود .
اگر احساس ضرورت به پاسخ دادن به این سئوالات را داشتیم ، یعنی احساس مسئولیت داریم .
و این احساس مسئولیت برای انتخاب درست و تصمیم گیری صحیح و قاطع ، لازم و ضروری و راهگشاست ( از همین جا شاید بشود دلیل خیلی از اشتباهتمان در انتخابهایمان و ناکامی در پی آن را پی برد ).

زمانی که با مادران دانش آموزانم در خصوص نقش تربیتی آنها صحبت می کردم ، این موضوع را به این شکل باز کردم برای آنها :

ما مجبور نیستیم که صاحب فرزند شویم ( یعنی در قاموس خلقت این جبری نیست ، چون می توانیم مانع آن بشویم بی آن که مرگ ما را در پی داشته باشد ، یعنی فرزند دار نشدن حیات را به خطر نمی اندازد در حالی که آنچه در خلقت ما جبری است ، قطع آن مرگ را باعث می شود ، مثل نیاز به غذا )
پس مختاریم که فرزند دار شویم نه مجبور ، و آنجا که اختیار هست ، انتخاب هم هست ، و ما انتخاب می کنیم که فرزند داشته باشیم ، و هر جا انتخاب باشد ، مسئولیت هم خواهد آمد ، پس ما در مقابل فرزندی که تصمیم گرفته ایم آنرا به دنیا بیاوریم ، مسئولیم . و احساس مسئولیت حکم می کند در پی این باشیم که بفهمیم چرا می خواهیم فرزند داشته باشیم ، و چه وظایفی در مقابل انتخاب و تصمیمی که گرفته ایم داریم .
مثلاً :
می خواهم فرزندی داشته باشم ،
سئوا ل این است ، چرا ؟
حال جوابش هر چه که باشد ، فرض که به تصمیم برای فرزند دار شدن منجر شود ، سئوال بعدی این است ، چه باید بکنم ؟ ...... و بعد ، روش درست کدام است ؟ ....... و....... ؟ و .......... ؟ و ...........؟ نهایتاً چه وظایفی دارم ؟
مجموعه این سئوالات و پاسخ ها ، اولاً بیانگر این است ، که نمی شود انتخاب کرد و به امان خدا رها کرد و بگوئیم خدا داده و...... در پی درک موقعیت و نقشی که به عهده گرفته ایم نباشیم . ثانیاً پاسخ به این سئوالات ما را مجهز می کند به آگاهی و اقدام درست و توجه و مراقبت ....... که حاصلش موفقیت است و لذت .

گفتیم ما اول از طرف خود مورد سئوالیم ( در برابر انتخابهایمان ) بعد از خود ، در مقابل خود اون انتخاب و دیگران ( هر چه در عالم خلقت ربطی به انتخاب ما پیدا می کند ) و بعد خالقی که ما و همه عالم را بیهوده نیافریده و به کار بستن هر چیزی ( چه خود و چه غیر خود ) در مسیری خلاف این هدف تخریب گر است و ما حق نداریم ، تخریب کنیم ( که در درجه اول ظلم به خود است و بعد به دیگران ) .پس از سوی خالق هم سئوال خواهد بود .

مثلاً ، همان انتخاب همسر ،
فرض کنید مورد ما فردی است که کافر به خداست و ندیده خواهیم دانست پس پیرو اصول الهی نیست ، بعد از سئوالات خود در باره رد یا قبول آن ، ... سئوال مربوط به خالق این است ، آیا خدا راضیست ؟ ( و در پی فهمیدن رضا یا عدم رضایتش بر خواهیم آمد .....)

یک گوشزد:
آنچه خدا از ما انتظار دارد ، ( که ما را در برابرش مسئول میسازد ، فقط به نفع خود ماست ، و الا خدا بی نیاز مطلق است از هر چیزی )



http://www.hamdardi.net/imgup/16936/...e4567a7e7f.jpg



خود بخوانید حدیث مفصل ، اختیار ، انتخاب و مسئولیت را از این گفته ناقص .

با متن زیر قصد به روز رسانی و بازنگری دوباره این تاپیک را داشتم,و اینکه نظر شما را در مورد این نوشته ها چیست؟

زندگی ما نتیجه انتخابهای ما تا این لحظه است؛
چون همیشه در انتخاب افکار خود آزاد هستیم؛
هر چه و هر کجا هستید به خاطر آن است که خودتان این طور خواسته اید
مسئولیت آنچه که هستید ,آنچه که بدست می آورید؛و آنچه که خواهید شد بر عهده ی شماست؛

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط keyvan

هر چه و هر کجا هستید به خاطر آن است که خودتان این طور خواسته اید

---

سلام:72:

با کلیت بحث کاملا موافقم. اما به نظرم این جمله افراط گونه ست، چرا که "دروغ" حق انتخاب رو از انسان می گیره. و شخص در زندگی به جایی می رسه که خودش نمی خواسته. و زمانیکه متوجه این امر بشه، مجبوره عقب گرد کنه و مسیر آمده رو برگرده. که در این صورت هم زمانی که نمی خواسته رو صرف این امر کرده.

این امکان هم وجود داره که بازگشت به سر خط دیگه مقدور نباشه و حق انتخاب در اون مورد کاملا ضایع شده باشه.

البته منکر درس هایی نیستم که از همچین وقایعی حاصل می شن، اما بحث شخصی که با دگرگون نشان دادن حقیقت، مسیر زندگی کسی رو منحرف کرده، جداست.

"دروغ" از نظرم "پلید" ترین صفته. به این دلیل که حق "اختیار" و "انتخاب" رو از انسان سلب می کنه!

:72:

سلام،
چه بحث قشنگی . هم از فرشته مهربان تالار و هم از کیوان دقیق و سخت کوش به خاطر ایجاد و احیای این بحث تشکر می کنم . :104::43:
من کمی با فیلوسارا مخالفم و بیشتر با کیوان موافق . چرا ؟
چون فکر می کنم این ما هستیم که انتخاب می کنیم فریب بخوریم یا نه .. یا انتخاب می کنیم که به دیگران اجازه دهیم به ما دروغ بگویند یا نه ... در واقع از شرایط خاص و موارد بسیار منحصربفرد و استثنایی که بگذریم در اغلب اوقات این ما هستیم که به دیگران نشان می دهیم که چگونه با ما برخورد کنند...

به نظر من ما در ساده ترین انتخابهامون که شاید گاهی حتی به نظر بی اهمیت بیان (مثلا اینکه در دراز مدت در مواجهه با دروغ کوچک دیگران چگون برخورد می کنیم ؟روش ما در برابر مهربانی دیگران چیست ؟واکنش ما به بی ادبی سایرین چگونه است؟ چگونه با دیگران دوست می شویم ؟ میزان توجه ما به مسائل پیرامون چقدر است و به چه صورت است ؟ و ... ) به سادگی داریم انتخاب می کنیم که چه جایگاهی را در زندگی برای خودمون رقم بزنیم.
و این به نظر من یعنی :
هر چه و هر کجا هستید به خاطر آن است که خودتان این طور خواسته اید.


من وقتی از زاویه ی مبحثی که فرشته ی مهربان مطرح کرده به موضوع نگاه می کنم خیلی خوب می تونم اهمیت و مسئولیت انتخابهایی که بر عهده دارم رو درک کنم. بویزه اینکه ته ته همه ی این قدرت اختیار ، انتخاب و مسئولیت پذیری به یه جایی در درون آدم ختم می شه به اسم آرامش. یعنی انتخابهای ریز و درشت ما در لحظه لحظه ی زندگی رابطه ی مستقیم دارند با آرامش یا پریشانی درونی ما و ما اونقدر به انتخابهای ساده و روز مره ی خودمون عادت کردیم که در کمال بی توجهی انجامشون می دیم و گاهی حتی متوجه نیستیم که چقدر در ثبات روان و شخصیت ما نقش تعیین کننده دارند.

موافقین با هم یه تمرین در این خصوص داشته باشیم ؟
هر کی موافقه می تونه در یایان یک روز کامل، اینجا از انتخابهای مهم و حتی غیر مهم روزش حرف بزنه و به تاثیری که هر کدوم از انتخابها ممکنه در کوتاه مدت یا بلند مدت بر زندگیش داشته باشن اشاره کنه .

خودم به عنوان اولین نفر شروع می کنم:
- امروز از صبح بد اخلاق بودم :shy:
این باعث شد که تا پایان روز اخمم توی هم باشه و با بیشتر مراجعین و همکارانم اخمو باشم. نتیجش این بود که تعدادی از مراجعینی که برای اولین بار یا همین یکبار نزد من اومدن تصور کنن که من اصولا ادم بد اخلاق و تندی هستم و این براشون یک پیش زمینه ی ذهنی از من درست می کنه . چیزی که اصلا دوستش ندارم. و نیز شاید با اخم خودم باعث شدم یکی دوتا از همکارام از دستم ناراحت بشن در صورتی که اصلا دلیلی برای این پیشامد وجود نداشت. و واقعیت اینه که لبخند زدن کاری نداشت اما من به نادرستی و بی دقتی انتخاب کردم که اخم کنم.

- در ارتباط با پیگیری پروژه چشمه قهری و آرش زود قضاوت کردم و این باعث شد از خودم خجالت بکشم و مجبور شدم نگاههای شماتت بار آرش و مهندس ضیایی نژاد رو تحمل کنم ... :47: طبیعیه که می تونستم به جای تحمل نگاههای سرزنش آمیز و همچنین عذاب وجدان خودم قبل از قضاوت و عجله کردن ، آروم باشم و با تامل فکر کنم. (یعنی انتخاب صبر به جای تحمل)

....

خیلی زیاد شد.
اگه دوست داشته باشین می تونم بازم از این خراب کاریها که زیاد هم دور و برم پیدا می شه براتون حرف بزنم ...:43::72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط طاهره

من کمی با فیلوسارا مخالفم و بیشتر با کیوان موافق . چرا ؟
چون فکر می کنم این ما هستیم که انتخاب می کنیم فریب بخوریم یا نه .. یا انتخاب می کنیم که به دیگران اجازه دهیم به ما دروغ بگویند یا نه ...

---

سلام,
ممنون از طاهره گرامی به خاطر توجه و به این تاپیک و توضیح هایشان؛

دوستان اگر ما ؛به قول طاهره محترم؛ته ته؛قضیه را نگاه کنیم ؛واقعا" به این نتیجه میرسیم که خودمان این انتخاب را داشته ایم,بالاخره ضعف از ما بوده که باعث شده فریب بخوریم,

در ادامه که طاهره داستان خود را برای ما توضیح دادن؛

من بارها امتحان کرده ام؛روزی که با تمام مشکلات و گرفتاری های که نمی توانستم از دست انها فرار کنم ,و حتی خودم را فریب دهم, با خنده روزم را شروع میکردم؛ آن روز حتی اگر سخترین روز برای من بوده باشد ؛چون اولین حرکت را درست انجام داده بودم ,روی تمام آن روز تأثیر داشت؛ و خیلی راحت با مسائل پیرامون کنار می امدم؛
من اختیار دارم انتخاب کنم:72:

سلام

طاهره عزیز زیبا بسط دادی موضوع را ، با اجازه میخوام تکمیلی بر صحبتهاتون داشته باشم .
فاز این انتخاب بنا به اختیاری که داریم ، از درون شروع میشه ، همون درونی که در محدودیت زمان و مکان نمیگنجه . واضحتر میگم .

من انتخاب می کنم که دیگران چگونه رفتاری با من داشته باشند . اینگونه :
با رفتاری که خودم با خودم دارم ، با نظری که نسبت به خودم دارم ، حتی احساسی که به خودم دارم ، و.... وقتی این انتخابها در مورد خودم به عمل در میاد و تداوم می یابد ، موج صادر می کند و این اموج به دیگران می‌رسد ، نتیجه :
اونی که سنخیت با من دارد را جذب خواهم کرد .
رفتاری که با خودم دارم با من خواهند داشت .
احساسی که به خودم دارم نسبت به من جاری میشه .
این انتخابهای مربوط به خود تا وقتی که به حالات و روحیات و کلاً رفتار خود توجه نکنیم و نشناسیم ، برایمان غیر محسوسه به قول طاهره عزیز

نقل قول:

---

ما اونقدر به انتخابهای ساده و روز مره ی خودمون عادت کردیم که در کمال بی توجهی انجامشون می دیم

---

. و حتی در ناخوداگاه ذهن ثبت میشه . وقتی شناخت نسبت به خود بیشتر بشه می توانیم پی ببریم .
بنده به شخصه این رو در خودم از همان سالهای نوجوانی درک کردم و دیدم اینکه دیگران با من چگونه باشند بسته به اینه که من با خودم چطورم ، و انتخاب کردم و با خودم آنطور رفتار کردم که دوست داشتم با من رفتار شود و نتیجه هم همین شد . مثلاً دوست داشتم مورد احترام باشم ، احترام گذاشتن به خودم را درپیش گرفتم ، به خودم اجازه نمی‌دادم هر رفتاری داشته باشم ، یادمه تو همون سنین ، از خیابان رد می شدم ، یه کاغذ باطله دستم بود ، ظرف زباله اطرافم نبود ، همینجور که می رفتم ، دیدم جایی آشغال تلنبار شده ، خواستم کاغذ مچاله شده دستم رو بندازم داخل آن آشغالها، چون مراقبه در پیش گرفته بودم که حواسم به کارام باشه ، از خودم پرسیدم :
اینجا جای آشغال ریختن هست ؟
_ نه نیست .
پس اجازه داری آشغال بریزی ؟
_ نه
چرا میخوای بریزی ؟
_ چون اینجا آشغال زیادی ریخته شده پس حتماً شهرداری جمع می کنه
گیریم که اینطور باشه ، جاییست که نباید این آشغالها ریخته بشه ، اینکه دیگران ریختن و آشغال اینجا هست ، دلیلی قابل قبول و منطقیه ؟
_ نه
پس نباید شخصیتت به تو اجازه دهد این کار را انجام دهی ، برای شخصیتت احترام قائل شو .
_ باشه ، چقدر جالب بود ، چه احساس خوبی دارم ، که این را درک کردم .

دوستان این عین مکالمه اون سال من با خودمه و از اون به بعد اصلاً نمی توانم جز در جایی که جاشه این کار را بکنم ، حتی به بهانه کود شدن پای چمنزار ، یه بار به توجیه کود شدن پوست میوه ای را ریختم داخل چمن ، بلافاصله ناآرام شدم ، و اثرش را مدتی یدک کشیدم و همین تنبیهم شد .

و نمونه هایی اینچنین ، اینها به نظر من یعنی احترام به خود .

مهربانی ... صداقت ... تعهد و.... امثال این رفتارها مطلوب هر کسی هست ، پس اگر انتخاب کردیم که با خود چنین باشیم ، حتماً دیگران با ما چنین خواهند بود ، و غیر اینها با ما و ما با آنها مانوس نمی‌شویم حتی اگر مواجه باشیم و معاشرت عادی اجتماعی داشته باشیم باهاشون، اما فاصله ای در بین خواهد بود و به سختی می توانند غیر از آنی که رفتار ما با خودمان است با ما داشته باشند ، و یا حداقل موارد نقض را دارد . و این چیزیه که بنده تجربه کردم .

به قول ضرب المثل ؛ " از ماست که برماست "

با تشکر از مطالب زیبایی که در این تایپیک نوشته شده.. :72:
چیزی که در مورد دروغ گفتن و دروغ شنیدن و همچنین ارتباط این دو با خود شخص باید گفته بشه جنبه های گوناگون و متفاوتی داره..
کاملا درسته که ما خودمون باعث میشیم که کسی بهمون دروغ بگه و حتی گاهی یک شخص رو وادار می کنیم که به ما دروغ بگه. برای مثال یک کودک رو در نظر بگیریم، کسی که صادقانه حرفهاش رو میزنه و تا به حال دروغ نگفته، وقتی کار اشتباهی انجام میده و به ما رجوع میکنه، عکس العمل ما در مواجهه با اون موضوع بسیار مهمه، اگر عکس العمل تندی نشون بدیم، کودک در ذهن خودش، خودش رو ملامت می کنه که چرا این موضوع رو گفتم و ناچارا از اون لحظه به بعد در مواردی این چنینی دروغ رو انتخاب می کنه. فقط به این خاطر که دیگه تنبیه نشه و در چشم ما بد جلوه نکنه. در اینجا این ما هستیم که طرف مقابلمون رو وادار به دروغگویی می کنیم.. این قضیه در موارد دیگه و با اشخاص دیگه هم صادقه.
با فرشته مهربان عزیز هم کاملا موافقم، اینکه رفتار ما با خودمون = با رفتار اطرافیانمون با ما
در واقع در زندگی این خود ما هستیم که بیشترین ضربه ها رو به خودمون می زنیم. رفتار ما و عکس العملهای ما همون پر عقابی هستن که گاه به دست اطرافیان و محیط می افته و باعث زخمی شدن و سقوط ما میشه.

:72:

بهتر نیست این تاپیک حاک نخورد ؟؟

بیایید نقش انتخابهایمان و مسئولیتی که در قبال آن داریم را بررسی کنیم و بیابیم که چگونه می توانیم انتخاب ( و تصمیمی ) سازنده داشته باشیم ؟؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط طاهره

:72:

ما اونقدر به انتخابهای ساده و روز مره ی خودمون عادت کردیم که در کمال بی توجهی انجامشون می دیم و گاهی حتی متوجه نیستیم که چقدر در ثبات روان و شخصیت ما نقش تعیین کننده دارند.

موافقین با هم یه تمرین در این خصوص داشته باشیم ؟
هر کی موافقه می تونه در یایان یک روز کامل، اینجا از انتخابهای مهم و حتی غیر مهم روزش حرف بزنه و به تاثیری که هر کدوم از انتخابها ممکنه در کوتاه مدت یا بلند مدت بر زندگیش داشته باشن اشاره کنه .

---

دوستان این تاپیک را می خواهیم کارگاهی کنیم تا به کمک آن :

* انتخابهایمان را در روز دقت کنیم .... به پیامد و مسئولیتی که در پی دارد توجه کنیم ...... و اگر اشتباه است ، اصلاح کنیم .

* یا نمونه ای از اصلاح در انتخاب و تأثیر روحی و رفتاری ناشی از آن را ارائه کنیم .

* یا نمونه ای از انتخاب اشتباه و پیامد آن در روح و روان و رفتار و واکنش های محیطی را به عنوان یک تجربه بیان و شکل اصلاحی آنرا ( بازنگری ) خود بیابیم و بگوییم .


منتظر حضور فعالتان در این کارگاه هستم .

.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

سلام

طاهره عزیز زیبا بست دادی موضوع را ، با اجازه میخوام تکمیلی بر صحبتهاتون داشته باشم .
فاز این انتخاب بنا به اختیاری که داریم ، از درون شروع میشه ، همون درونی که در محدودیت زمان و مکان نمیگنجه . واضحتر میگم .

من انتخاب می کنم که دیگران چگونه رفتاری با من داشته باشند . اینگونه :
با رفتاری که خودم با خودم دارم ، با نظری که نسبت به خودم دارم ، حتی احساسی که به خودم دارم ، و.... وقتی این انتخابها در مورد خودم به عمل در میاد و تدام می یابد ، موج صادر می کند و این اموج به دیگران میرسد ، نتیجه :
اونی که سنخیت با من دارد را جذب خواهم کرد .
رفتاری که با خودم دارم با من خواهند داشت .
احساسی که به خودم دارم نسبت بهم جاری میشه .
این انتخابهای مربوط به خود تا وقتی که به حالات و روحیات و کلاً رفتار خود توجه نکنیم و نشناسیم ، برایمان غیر محسوسه به قول طاهره عزیز

نقل قول:

---

ما اونقدر به انتخابهای ساده و روز مره ی خودمون عادت کردیم که در کمال بی توجهی انجامشون می دیم

---

. و حتی در ناخوداگاه ذهن ثبت میشه . وقتی شناخت نسبت به خود بیشتر بشه میتونیم پی ببریم .
بنده به شخصه این رو در خودم از همان سالهای نوجوانی درک کردم و دیدم اینکه دیگران با من چگونه باشند بسته به اینه که من با خودم چطورم ، و انتخاب کردم و با خودم آنطور رفتار کردم که دوست داشتم با من رفتار شود و نتیجه هم همین شد . مثلاً دوست داشتم مورد احترام باشم ، احترام گذاشتن به خودم را درپیش گرفتم ، به خودم اجازه نمیدادم هر رفتاری داشته باشم ، یادمه تو همون سنین ، از خیابان رد میشدم ، یه کاغذ باطله دستم بود ، ظرف زباله اطرافم نبود ، همینجور که میرفتم ، دیدم جایی آشغال تلنبار شده ، خواستم کاغذ مچاله شده دستم رو بندازم تو اون آشغالا ، چون مراقبه در پیش گرفته بودم که حواسم به کارام باشه ، از خودم پرسیدم :
اینجا جای آشغال ریختن هست ؟
نه نیست .
پس اجازه داری آشغال بریزی ؟
نه
چرا میخوای بریزی ؟
چون اینجا آشغال زیادی ریخته شده پس حتماً شهرداری جمع می کنه
گیریم که اینطور باشه ، جایی که نباید این آشغالا ریخته بشه ، اینکه دیگران ریختن و آشغال اینجا هست ، دلیل قابل قبول و منطقیه ؟
نه
پس نباید شخصیتت بهت اجازه بده این کار رو انجام بدی ، برای شخصیتت احترام قائل شو .
باشه ، چقدر جالب بود ، چه احساس خوبی دارم ، که اینو درک کردم .

دوستان این عین مکالمه اون سال من با خودمه و از اون به بعد اصلاً نمیتونم جز در جایی که جاشه این کار رو بکنم ، حتی به بهانه کود شدن پای چمنا ، یه بار به توجیه کود شدن پوست میوه ای را ریختم داخل چمن ، بلافاصله ناآرام شدم ، و اثرش رو مدتی یدک کشیدم و همین تنبیهم شد .

و نمونه هایی
اینچنین ، اینا به نظر من یعنی احترام به خود .

مهربانی ... صداقت ... تعهد و.... امثال این رفتارها مطلوب هر کسیه ، پس اگر انتخاب کردیم که با خود چنین باشیم ، حتماً دیگران با ما چنین خواهند بود ، و غیر اینا با ما و ما با اونا مانوس نمیشیم حتی اگر مواجه باشیم و معاشرت عادی اجتماعی داشته باشیم باهاشون اما فاصله ای در بین خواهد بود و به سختی میتوانند غیر اونی که رفتار ما با خودمونه با ما داشته باشند ، و یا حداقل موارد نقض را دارد . و این چیزیه که بنده تجربه کردم .

به قول ضرب المثل ؛ " از ماست که برماست "

---

.

.

به دوستان عزیز وعده می دهم تشکیل کارگاهی با عنوان بهینه سازی انتخابها. در تاپیکی که در پی ایجاد کارگاه جدال احسن عقل و احساس ایجاد خواهد شد . چون مکمل هستند .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرشته مهربان

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط طاهره

:72:

ما اونقدر به انتخابهای ساده و روز مره ی خودمون عادت کردیم که در کمال بی توجهی انجامشون می دیم و گاهی حتی متوجه نیستیم که چقدر در ثبات روان و شخصیت ما نقش تعیین کننده دارند.

موافقین با هم یه تمرین در این خصوص داشته باشیم ؟
هر کی موافقه می تونه در یایان یک روز کامل، اینجا از انتخابهای مهم و حتی غیر مهم روزش حرف بزنه و به تاثیری که هر کدوم از انتخابها ممکنه در کوتاه مدت یا بلند مدت بر زندگیش داشته باشن اشاره کنه .

---

دوستان این تاپیک را می خواهیم کارگاهی کنیم تا به کمک آن :

* انتخابهایمان را در روز دقت کنیم .... به پیامد و مسئولیتی که در پی دارد توجه کنیم ...... و اگر اشتباه است ، اصلاح کنیم .

* یا نمونه ای از اصلاح در انتخاب و تأثیر روحی و رفتاری ناشی از آن را ارائه کنیم .

* یا نمونه ای از انتخاب اشتباه و پیامد آن در روح و روان و رفتار و واکنش های محیطی را به عنوان یک تجربه بیان و شکل اصلاحی آنرا ( بازنگری ) خود بیابیم و بگوییم .


منتظر حضور فعالتان در این کارگاه هستم .

.

---

تقاضایم این است که تا زمان ایجاد این تاپیک ، برای تهیه محتوا به عنوان زیر ساخت کارگاه . هرجا مقاله مناسب و خیلی غنی در باره انتخاب و تأثیر انتخاب و .... یافتید با ذکر منبع در تالار قرار دهید تا بعداً لینک آنها را در تاپیکی تجمیع کنیم که هرکس بخواهد وارد کارگاه شود اول او را هدایت کنیم که آن مقالات را مطالعه کند بعد وارد کارگاه شود .