+طرز صحبت كردنم بده؟

من و خيلي از دخترها دوست داريم بچه گانه حرف بزنيم و گاهي منظورمون رو با رفتار ها ي كودكانه بيان كنيم.آيا تو ارتباط با پسرها اين مسئله باعث مي شه اونا فكر كنن كه طرف مقابلشون فرد بالغي نيست و حس منفي درباره ي اين قضيه دارند؟

بیشتر . . . . بیشتر موضوع را باز کنید و مصداقی عینی بزنید.

خيلي گنگه و كلي بايد وارد جزئيات بشيد

سلام no1
ضمن تشکر از گرد آفرید.
بستگی به آن پسر داره....، ولی غالبا رفتارها و حرفهای سطح پائین مورد استقبال در یک رابطه دائمی و هدفدار مورد تاکید آقایون قرار نمی گیره...
هر حرکتی مشتری خاص خودش رو داره....
با توضیحات بیشتر شما، جوابهاهم عینی تر میشه....

سلام
به نظر من جلو پسرها باید یه کم مراعات کنید هر حرفی را جلو اون ها نزنید و هر کاری نکنید چون اون ها به هر حال یه جنس مخالفند و زیا د از ظرافت و لطیف بودن و احساساتی شدن خانمها که خبر ندارن .
بازم به گفته گرد افرید بیشتر توضیح بده

سلام دوست عزیز
صحبت کردن عادی و سروسنگین خیلی بیشتر به دل می شینه تا اینکه به شکلهایی که نوجوانان و جوانهای امروزی از خودشون در می آرند مخصوصا برای یک دختر که خیلی مهمتر است. نه تنها برای آقایان بلکه برای هر کسی دیگه هم می تونه همین طور باشه. تا زمانی که شخص آن صدف را باز نکرده باشه مروارید درونش نمایان نمی شه. پس گلم سعی کن که آن مروارید را به بهترین شکل به اطرافیانت نشان بدهی.

سلام
مطوئنا با دوستان همسنت اينجوري بهتره چون مثل هم ميشيد ولي اگه طرفت يه مرد هست نه يه پسر 16-17 ساله خوب بهت ميگه كوچولو اينكارو نكن!!!
ولي خب از متانت و با حيا بودن اگر سودي عايد نشه ضرر نداره ولي اين به اين منظور هم نيست كه مثل مامان بزرگها برخورد كني جوان و شادابي جواني رو داشته باش و در صحبت هات مثل بزرگان صحبت كن عاقبت واژه هات رو ناديده نگير

اگر حرفات بامزه باشه و خیلی هم از شور بدر نکنی به نظر من خوبه و تنوع هم هست .

به نظر من پسرا جنبه اين حركات رو ندارن و ممكنه خيلي حسابها رو پيش خودشون باز كنن. البته شايد از اسمم مشخص نباشه ولي اضافه كنم كه من خودم يك پسرم و از ديد يك پسر به اين قضيه دارم نگاه ميكنم.
موفق باشي

فكر مي كنم جوابمو تقريبا گرفتم.با نظر هستي موافقم.پسرها برداشت متفاوتي از مسائل دارند.ممنون

سلام
می خواستم بدونم که دختر ها با رک صحبت کردن مشکلی دارن ...... نه هر صحبتی به عنوان مثال من دوست دخترم گفتم که خوش ندارم کسی از من نارحت باشه (موضوع زیاد مهم نبود) بعدش بهم گفت که تو مگه لاتی می گی "خوش ندارم" بگو خوشم نمیاد بعدشم بهش گفتم اگه رابطه ی ما ازدواج شد من شما رو می برم خونه خودم به پدر مادرم نشونت میدم
ازین حرفم ناراحت شد گفت من نمیام چون من تورو نمیشناسم منم گفتم یه دختر و پسر موقعه ای با هم قصد ازدواج و می بندن که از همم دیگه شناخت کامل داشته باشند اونم حرفمو قبول کرد ولی در کل ناراحت شد قبل اینکه اون حرفو بهش بگم
بهش گفتم که خانوادمون یا خانواده مذهبی هستند "مذهبی" نه "خشک" اون گفت که شما گفتید خانوادتون مذهبی هستند با اون حال منو می خوای ببری خونتون گفتم اره چون من از خانوادم شناخت دارم این حرفو زدم وگرنه این حرفو نمی زدم واسه همین حرفا رابطه ی ما خراب شد ... حالا می خواستم بدونم که طرز صحبت کردنم واقعا بده یا نه ....مقصر کیه من یااون دختره ............اگه می شه منو راهنمایی بکنید ..........ممنون میشم .....فعلا

گاهی اوقات خانم ها در رفتار و گفتار همانند کودکی 8 ساله هستند .

و این افکاری غیر معمول در ذهن پیش نخواهد آورد .

( این فقط نظر شخصی خودمه )