شخصیت برخی افراد فضای اعتماد به نفس و شادمانی را مسموم می کند

برای همه ما پیش آمده در یک روز عادی، با خلق و خوی خوب و سالم و دور از نگرانی های روزمره با کسانی برخورد می کنیم که آنها نیز ظاهرأ مشکل خاصی ندارند اما به دنبال دیدارشان سراپای وجودمان را غم یا تشویش فرا می گیرد، شاید غمگین نشویم و تنها احساس بلاهت یا درماندگی کنیم.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز به نقل از وی او ای ، این یک واقعیت است که برخی موقعیت ها و بعضی از افراد فضای اعتماد به نفس و شادمانی را مسموم می کنند. چنین ضربه ای بر خلق و خو می تواند بر تواناییهای ذهنی ما تأثیر گذاشته وانرژی حیاتی مان را کاهش دهد و حتی دوره عمرمان را کوتاه کند. ما در این نوشتاربه معرفی ۸ تیپ شخصیتی می پردازیم که بیشترین تأثیر منفی و مخرب را برشاد زیستن دیگران میگذارند.

تیپ شخصیتی هدایت کننده:

این افراد به صورت کاملأ حرفه ای می توانند دیگران را به بازی گرفته و در جهتی که مورد نظرشان است هدایت کنند. نکته مهمی که در اینجا وجود دارد آن است که حتی خود افرادی که به بازی گرفته می شوند یا هرگز متوجه نمی شوند یا زمانی می فهمند که کار از کارگذشته است. افرادی که چنین تیپ شخصیتی دارند در واقع قادر به نفوذ درنظام ارزشی و هویت دیگران هستند واز طریق تحت تأثیر قرار دادن عواطف و اعتقادات دیگران به شیوه های غیرمستقیم انها را وادار به انجام کاری می کنند که تصمیم قائم به ذات آنان نبوده است. این افراد خطرناکند چون در واقع مانند پرده ای بین واقعیت و شخص به بازی گرفته شده قرار می گیرند و تنها اجازه می دهند گوشه ای از پرده کنار رود که نمای دلخواه آنان را پدیدار می کند.

تیپ شخصیتی خود شیفته:

این افراد توهم خود بزرگ بینی دارند و تصور می کنند که مرکز کائنات هستند و دنیا بر گرد آنان می چرخد. آنها مانند افراد هدایت کننده به دنبال نفوذ در اعتقادات افراد نیستند و تنها چیزی که برایشان اهمیت دارد رفع نیاز های دائمی و بی پایان شان است. خطر اصلی این افراد تخلیه انرژی حیاتی نزدیکان و اطرافیان و پر کردن تمام لحظه های مفید و مؤثر زندگیشان است تا آنجا که برای خود آن فرد هیچ چیز باقی نمی گذارند وعملأ آنان را به حاشیه می رانند.

تیپ شخصیتی مغبون و مغموم:

این افراد هیچ نکته مثبتی در زندگی نمی بینند یا به زبان دیگر نکات مثبت زندگی شان را به درستی ارزش گذاری نمی کنند و در عکس العملی آنی به یادآوری امکان قریب الوقوع یک مصیبت می پردازند. به طور مثال اگر به آنها بگویید؛ “چه هوای خوبی ” درپاسخ می گویند اما فردا قرار است سیل بیاید. اگر بگویید “درباره امتحان میان ترم نگران هستید” فوری یادآوری می کنند که امتحان پایان ترم وحشتناک است و هیچکس درآن نمره قبولی نمی آورد. آنها قادرند همه چیز را از سرور و شادمانی تهی کرده و به جای آن نگرانی و دلهره جایگزین کنند. خطر اصلی مراوده با این افراد، مسری بودن خلق و خوی آنان است. آنها قادرند به سرعت این عینک بدبینی را بر چشم شما بنشانند و شما نیز تحت تأثیر تلقین آنان قرار گرفته وامید به آینده ای دلپذیر را از دست می دهید.

تیپ شخصیتی قضاوت کننده:

شباهت های بسیاری بین این تیپ شخصیتی و تیپ مغبون و مغموم وجود دارد از جمله اینکه به سرعت دیگران را به خود شبیه می کنند. آنها نسبت به اظهار نظر دیگران با پیش فرض ذهنی مغرضانه برخورد کرده و نهایتأ دست به قضاوتی غیر منصفانه می زنند. آنهم در جهان امروز که آزادی های فردی حرف اول را می زند شخصیت هایی که دائمأ در حال تفکیک صواب و خطای دیگران هستند بسیار مزاحم، کسالت آور ونا مطبوعند و ساعت هایی که در کنار آنها به سر می برید در واقع اتلاف عمر گرانبهاست.

تیپ شخصیتی بر باد دهنده امید و آرزو:

این آدم ها را بسیار دیده اید. هر وقت رویایی در سر می پرورانید آنها به سرعت حاضر می شوند تا یادآوری کنند چرا و چگونه و البته هرگز آن رویا محقق نخواهد شد. اگر از رویایی که به واقعیت پیوسته صحبت کنید تمام تلاششان را به کار می برند تا آن موفقیت را بی ارزش و کمرنگ جلوه دهند. این شخصیت ها همواره به گذشته و آنچه بود می اندیشند و هرگز درباره آینده بهتر و امکان تغییر ایده ای ندارند. برای آنها قصه جویباری که راهی از دل سنگ می جست مسخره به نظر می رسد.

تیپ شخصیتی غیر صمیمی:

این آدمها هرگز با کسی قرابت عاطفی پیدا نمی کنند. اگر درباره موضوع مهیجی با آنها حرف بزنید خیلی سرد و سنگین سرشان را تکان می دهند. اگر داستان خنده داری را برایشان بگویید به یک لبخند محترمانه و فاقد هر گونه احساس بسنده می کنند. این افراد و معاشرت با آنان خطرناک است. با آنها نمی توان رابطه دوستانه پایدار و قابل اعتمادی برقرار کرد، روابط آنها سطحی است و هرگز به هنگام نیاز پاسخگوی تقاضای عاطفی شما نیستند. زمانی که باید مورد انتقادی سازنده قرار گیرید، سرسری می گذرند و سهوأ تأییدتان می کنند و زمانی که پشتتان خالی است حمایتتان نمی کنند تا شاهد زمین خوردنتان باشند.

تیپ شخصیتی بی نزاکت:

این افرادحرف های کاملأ نابجا را در زمانهای بسیار نا مناسب به زبان آورده و بدینوسیله دیگران را دل آزرده می کنند. آنها بسیار زیرکانه از اسرار خصوصی زندگی شما سر در آورده و از آنها علیه تان استفاده می کنند. معمولأ این افراد جزو نزدیکان و اطرافیان تان هستند اما هیچ احترامی برای احساسات وحریم شخصی شما قائل نیستند و نهایتأ موجب کلافگی و اهانت به دیگران می گردند.

تیپ شخصیتی طلبکار:

شما هرگز نمی توانید آثار رضایت را در چهره این افراد ببینید، آنها در هیچ حالتی سپاسگزار بذل و بخشش های کسی نبوده و همه را جزو وظایف دیگران نسبت به خود تلقی می کنند. انتظاراتشان دور از هرگونه واقع بینی است و مسئولیت هیچ چیز را
نمی پذیرند و دائمأ دیگران را مقصر کاستی ها ونقصان هایی که خود پدید آورده اند می دانند. این آدم ها خطرناکند چون تمام وقت و انرژی شما را صرف می کنند و نهایتأ خشنود نیستند و سر آخر شما قربانی و بازنده نهایی هستید.

جالب اینجاست که تمامی این تیپ های شخصیتی متعدد و متنوع در برخی مؤلفه ها مشترکند.
· هرچه بیشتربا آنها مدارا شود در رفتارهایشان پیشروی می کنند.
· متأسفانه این افراد نسبت به تغییر بسیار مقاومند و تلاش در متقاعد کردن آنان به طور معمول بیفایده است.
· اکثر این افراد با بالا رفتن سن شرایط بدتری پیدا می کنند.
وسرآخر آن که زندگی بسیار کوتاه است، کوتاه تر از آن که وقت گرانبهای عمر را درجوار آدمهایی بگذرانیم که فضای انسانی روابط را آلوده و مسموم کرده و امکان زیست شادمانه را از اطرافیان سلب می کنند.

----------------------------
http://www.pezeshk.us/?p=16624

آخ گفتي كيوان جان .

چه مطلب خوب و آموزشي انتخاب كرده ايد .

چند تجربه از حضور در جوار چنين شخصيت غير قابل تحملي دارم.

تقريبا مي توان گفت براي من مثبت انديش ، جز وحشتناك ترين تجربيات زندگي ام است كه حتي امروز هم با فكر كردن به آن بدجوري حالم به هم مي ريزد و به جرات مي توانم بگويم اين فرد خاص تنها كسي بود كه قادر بود مرا به معناي واقعي كلمه عصباني و منزجركند و كلا احساسات منفي مرا برانگيزد و رشد دهد .

جدي مي گويم . ناراحت شدن كار سختي نيست ولي عصباني شدن به نظر من كار سختي است حداقل در مورد من اينطور است كه من سخت عصباني مي شوم .

فرد ي كه من مي شناسم مجموعه اي از " شخصيت خود شيفته و هدايت كننده و بي نزاكت و طلبكار و قضاوت كننده " است .

در اين مقاله اي که اقاي کيوان بيان کردندهر کدام از اون خصلتها به هم ربط داره و ممکنه به طور زنجير وار در وجود يک انسان باشه .

چون به خاطر اينگونه رفتارها به شدت به طرف مقابل اسيب مي رسونند،وقتي هم از طرف کسي عکس العمل ببينند نه تنها حتي ذره اي به خود و رفتارهاشون فکر نميکنند ،بلکه فقط ديگران رو متهم ميکنند،اين جور افراد وقتي با خودشون ارتباط مفيدنمي گيرند ان وقت چه توقعي هست که با ديگران ارتباط مفيد بگيرند.

به راستي با اين جور افراد چطور بايد رفتار کرد؟

و چه کار کنيم اين ويروس به ما منتقل نشه ؟ويا به عبارتي کمال همنشين در ما اثر نکنه؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط termeh

به راستي با اين جور افراد چطور بايد رفتار کرد؟

و چه کار کنيم اين ويروس به ما منتقل نشه ؟ويا به عبارتي کمال همنشين در ما اثر نکنه؟

---

موجودي را كه من مي شناختم عطايش را به لقايش بخشيدم و در رفتم .


خارج از بحث شوخي فكر مي كنم ما نمي توانيم براي اين افراد كار ي انجام دهيم فقط بايد فاصله مان را با ايشان حفظ كنيم و اجازه ندهيم روابط نزديكي با ما پيدا كنند تا بتوانندبه ما آسيب بزنند .

سلام.
درود aniگرامی
دوست گرامی نوشته اند که با این افراد چگونه باید رفتار کرد؟و ادامه سوال....

به عرض شما عزیزان برسانم که:ناگفته نماند که این فقط نظر من است.

باید این را درک کنید که بالاخره باوجود تمام بدی‌ها، عیوب و کمبودهایی که برخی از مردم ممکن است دارا باشند، مقید به برخی رفتارهای خوب نیز هستند. باید دریابید که آنها چگونه کسانی هستند و باید یاد بگیرید که توجه‌تان را روی آن خوبی‌ها متمرکز نمایید. به قول گفتنی نیمه پر لیوان را ببینیم!
پیش می آید که بعضی اشخاص در رفتار با این گونه افراد اجتناب و دوری را به عنوان راهکار خوبی در نظر میگیرند ! آیا روش خوبی است ؛یا نه؟
بنده میگوییم
نه!‌برعکس باید با آنها کار و زندگی کنید و هیچ گاه فکر نکنید که باید از چنین اشخاصی دوری کرد. به نحوی میشود ما از انها استفاده کنیم برای اصلاح خود !آیا پیش نیامده که تیپ شخصیت یک دوست یا آشنا برایتان غیرقابل تحمل باشد،خب بعد از ان به فکر فرو نرفته اید که من هم (شاید)گوشه ای از این خصوصیات را دارم !

توصیه می‌کنیم چنین افرادی را مستقیما مورد انتقاد و نکوهش قرار ندهید(البته در مراحل اول)؛ چون در غیر این صورت، این رویه نه تنها موجب بدتر شدن کنش و رفتار آنها می‌شود، بلکه ناکامی وسرخوردگی و عجز و درماندگی را نیز برایتان به ارمغان خواهد آورد.

اگر تحمل و شکیبایی خود را از دست دادید و دیگر نتوانستید روحیه خودتان را در مقابل این افراد حفظ کنید، باید شخص بداخلاق یا مشکل‌دار را از چگونگی تاثیری که بر شما می‌گذارد باخبر نمایید. البته این کار باید با حالتی موشکافانه، دقیق و لطیف انجام گیرد. بنابراین با احتیاط و عاقبت‌اندیشی اقدام به چنین عملی نمایید. اصول و قواعد کلی انعکاس نظریات به شما کمک خواهد کرد که این کار را به طریقی صورت دهید که دردسر و ناراحتی شما را کاهش دهد؛ نه آنکه موجب وخیم‌تر شدن و بحرانی‌تر شدن مشکل گردد.

كيوان محترم

من در مورد خاصي كه تجربه اش را داشتم كه مجموعه اي از صفات بالا را دارا بود نتوانستم هيچ كاري پيش ببرم و امروز هم متاسفانه گاها به دلائلي مجبورم با اين فرد در تماس باشم ولي به واقع در مورد تجربه خاص خودم از سر ناتواني نتوانستم كاري از پيش ببرم و هميشه در ارتباط با فرد مورد نظر به در بسته خوردم.

( تاكيد بر ناتواني خودم در اين مورد خاص دارم شايد آموزشها و مهارتهاي من كافي نبود و نتوانستم ارتباط درست را بگيرم !)

به هر روي من فكر مي كنم ماندن در رابطه پر مخاطره درست نيست و به نفع هيچ يك از طرفين نمي باشد . حتما در عالم هستي افرادي هستند كه توانايي ارتباط گيري درست با اين افراد را هم دارند .

ولي به واقع علي الرقم اينكه باور شديد بر زيبايي تفاوت افكار و نوع عملكرد ها دارم ولي در حالت بيمارگونه ي اين فرد خاص به نقطه عجز رسيدم هر چند امروز ارتباط من با فرد مورد نظر كنترل شده است ولي از توانايي وي در ايجاد عصبانيت خودم نيز حيرانم و خيلي دلم مي خواهد لطفي به خودم بكنم و اين حس را از خويش دور كنم .

البته من اين خشم و عصبانيت را به وي نشان نمي دهم و ارتباط محترمانه اي با هم داريم ولي واي از درون من بعداز ديالوگ و ديداري !!

بعد هم به واقع فردي كه من از وي ذكر مي كنم بيمار است و بيماري هايش در حد اخلاقيات و نقاط مثبت و منفي نيست . رفتارهايي سراسر بيمارگونه در حد يك مجنون به ظاهر بي خطر كه خطر جاني و رواني و مالي و معنوي براي اطرافيان به همراه دارد .

سلام .
aniگرامی ،واژه انعطاف برایتان آشنا هست؟

یکی از خصایص انسانهای موفق انعطاف پذیر بودن انها ست؛من نمیگوییم که با این اشخاص بسان سایر دوستان و آشنایان برخورد کنید؛یا سعی در اصلاح آنها داشته باشید؛اول اینکه کار مانیست ؛یعنی در توان ما نیست؛دوم اینکه خود شخص باید آگاه باشد و از خواب غفلت برخیزد.

بنده تا آنجا که بدانم و از نوشته های شما پیداست که در مواجه با این شخص غیر از خود خوری ؛(فشار روانی)چیزی نصیبتان نمیشود؛ پس انعطاف داشته باشید و سخت نگیرید. که این نیز بگذرد.
بهر حال در برخورد با این افراد باید آهنگ و لحن صدای خود را تنظیم کنید، مدبرانه و ماهرانه برخورد کنید ؛
انعطاف پذیر .....

دقیقا آقای کیوان. انعطاف به معنی واقعی و درستش نه هی خودخوری و لبخند زدن.

به راستی انسان های انعطاف پذیر ( هر خصلتی باید در حد تعادل باشد ) زندگی شیرین تر و آرامتری دارن. :72:

گذشت تا حدي خوب است كه آدم نخواهد هي درون خودش بريزد و حرص بخورد.

ما در ارتباطات خود گنجایش مشخصی داریم.
بعضی ها با روشهایشان حتی گنجایش ما را بالا می برند و گاهی بعضی افرادی كه در بالا اشاره شد سریعا سعی در پر كردن ظرفیت و گنجایش ما می كنند. و سریع به یك مرحله ای می رسیم كه نمی توانیم تحمل كنیم. در واقع می گوییم كاسه صبرمان پر شده است.

چگونه با كسانی كه با حرفها و رفتار خود آرامش ما را به هم می ریزند مواجه شویم؟

1 - ابتدا نوع ارتباطمان را با شخص مشخص كنیم. این فرد:
- یك رهگذر است كه با او برخورد كردیم
- همكار ماست
- دوست ماست
- همسایه ماست
- فامیل ماست
- همسر ماست
- والدین ماست
- فرزند ماست و ....

2 - پس از آن نیاز داریم به اهمیت این ارتباط بپردازیم. گاهی اصلا نیاز به تحمل و بررسی و انرژی گذاشتن نیست. یك فروشنده ، یا یك رهگذر شاید نیاز نباشد كه انرژی زیادی روی تغییر او بگذاریم. در اینگونه موارد حذف او از دایره ارتباطاتمان و یا فاصله گرفتن عقلانی ترین روش به نظر می رسد. اما اگر فرد ارتباط تنگاتنگی با ما دارد باید مراحل دیگر را بگذارنیم.

3 - اگر اهمیت ارتباط بالا بود مثلا نزدیكان درجه یك ما، باید بررسی كنیم كه آیا مشكل فرد در حد اختلال هست، و با مشورت با روانشناسان و روانپزشكان میزان تغییرات آن را پیگیری كنیم.
اگر این فرد به گفته روانشناسان اختلال روانی یا شخصیت دارد. باید نوع آن مشخص شود و شدت آسیب رسانی آن به خودمان یا خودش را ارزیابی كنیم.

4 - در مرحله بعد باید روشها و نحوه تعامل با چنین افرادی آموخته شود. و بسته به میزان نزدیكی ما به او اقدام كنیم.
شاید اگر در مورد همسرمان باشد و اختلال به گفته روانپزشكان غیر قابل تغییر باشد و آسیب زا باشد حتی جدایی هم یك گزینه قابل بررسی باشد. اما اگر همین مورد در مورد والدین یا فرزندمان باشد دیگر جدایی در دایره انتخاب ما قرار نمی گیرد. اینجا مرزبندی و شناخت وظایف خود در رابطه و گاهی كم كردن آن می تواند جزء انتخابهای ما باشد.

5 - اما بسیاری از مشكلات رابطه ای به این شدت نیست. آری فرد مشكل دار هست. اما او نیز ناآگاه هست. و مشكلاتش حاد نیست. در اینگونه موارد آموزش مهارتهای ارتباطی اولین گام در رابطه است كه حتی می تواند منجر به تغییر فرد مشكل دار شود.

6 - اما در مورد تحمل، گاهی نیاز هست كه ما به جای برخورد های خشن ،‌تكانشی و سریع، صبوری كنیم و با تجزیه و تحلیل و متانت كار را پیش ببریم. اینجا مهارتهای دیگری نیاز هست كه زیر ساخت مهارتهای ارتباطی هست.
یعنی باید آموزشها و تمرین هایی داشته باشیم كه بدینوسیله گنجایش خود را افزایش دهیم و با كوچكترین بی انصافی و محركی به هم نریزیم. و از طرفی وقتی به درون خود می بریم جنبه آسیب زایی نداشته باشد و صرفا جهت بررسی آنرا در خود حبس می كنیم.
ما غالبا صاحب چنین تحملی در مورد فرزندانمان شده ایم. یعنی با درك زیادی كه نسبت به فهم و شعور و توانایی های یك كودك داریم بسیاری از اعمالش را می توانیم در خود بریزیم و كنترل كنیم. اینها به خاطر آگاهی ما از كودكان هست. پس راهكار عملی در مورد بند 6 اینست:

هر چه در مورد خصوصیات فرد مشكل دار،‌ علتهایش، تشدید كننده هایش، كنترل كننده هایش، استمرار دهنده هایش، و مسائل و رفتارهای همراهش بیشتر اطلاع داشته باشیم و آنها را از درون خودشان بشناسیم. درك و تحمل آنها برایمان ساده تر است و به تبع آن قدرت تاثیر گذاریمان بر آنها افزایش می یابد.

7 -( این بند اگر چه آخرین بند هست، اما از نظر اهمیت مهمتر از 6 بند نخستین هست)
در بسیاری از موارد ارتباطی، مشكل در گیرنده هست(یعنی خود ما) ، لطفا به فرستنده كاری نداشته باشید.
یعنی سطح توقعات ، انتظارات و خودمحوری های ما و همچنین زودرنج بودن ، حساسیت ها و سایر مشكلات ما منجر می شود كه تحت تاثیر یك رابطه معمولی ، برداشت های مخربی را داشته باشیم. و دست به تفاسیر منفی و آسیب رسان از رویدادها بزنیم.
معمولا اگر وقتی دچار مشكل ارتباطی شدیم با یك مشاور خانواده یا یك روانشناس مشورت كنیم و توضیح و مصداقهایی از رابطه دهیم سریعا او به ما خواهد گفت كه بخش عمده مشكل مربوط به خود ماست.
یك معیار مهم كه می تواند در این تشخیص به ما كمك كند اینست كه:
آیا ما با یك فرد یا 2 فرد دچار چنین تنشهای ارتباطی هستیم؟آیا تصور می كنیم كه غالب افراد مشكل دار هستند؟ آیا در رابطه با اكثر آدمها احساس خوبی نداریم؟
اگر شما تصور می كنید كه اكثریت آدمها در ارتباط با شما مشكل دار هستند، شك نكنید كه مشكل عمده ارتباطی متوجه شماست. لیكن اگر صرفا با افراد معدودی دچار مشكل شده اید، و با افراد زیادی رابطه خوب بر قرار كرده اید ،‌احتمال اینكه مشكل از شما باشد ،‌كاهش می یابد.

دانه نوشته:

نقل قول:

---

گذشت تا حدي خوب است كه آدم نخواهد هي درون خودش بريزد و حرص بخورد.

---

دانه جان فکر مي کني اگر به مبارزه با اين افراد بر اييم ديگر حرص نمي خوريم ونتيجه مثبتي به دست مياريم ؟

چييي ميشد اگه از کنار تمام حرفها و رفتار هاي اين ادمها گذشت وبه درون راه نداد
وادم به خودش نمي گرفت ،اين طور حداقل مقداري از اسيبهاشون کمتر ميشد.:43:

سلام دوست گرامیtermeh ؛اگر در خصوص تعامل با این نوع اشخاص دچار مشکل هستید،لطف کنید تایپک جداگانه ای ایجاد نمایید،تا در این خصوص با سایر دوستان تبادل نظر شود.

ممنون