مقابله با مشکلات پایان یافتن یک رابطه

در عالم تجرد و تلاش برای یافتن شخص مناسب، همیشه این امکان وجود دارد که پس از مدتی معاشرت با شخصی جذاب یا قابل قبول، با جمله ناراحت کننده ای از این دست روبرو شوید: ما به درد هم نمیخوریم یا این رابطه به جایی نمیرسه.

گذشته از این که دنیا بر سرتان خراب میشود، چه کار دیگری میتوانید انجام دهید ؟ گریه کنید ؟ سعی کنید او را به ادامه دادن رابطه تشویق کنید ؟ وسایلش را از پنجره به بیرون پرتاب کنید ؟ آنچه مسلم است این است که شما خود را در یک کشمکش احساسی شدید خواهید یافت.

اما برای بازگشت به زندگی طبیعی، روشهای متعددی وجود دارد که در اینجا به آن اشاره کرده ایم.

یک دقیقه بعد از به پایان رسیدن رابطه

آنچه میخواهید انجام دهید :
شما یک یا چند مورد از صدها واکنش ممکن را تجربه خواهید کرد، از جمله خشمی شدید و طوفانی، حمله اشک و داد و فریاد یا بهت زدگی.

روش بهتر مقابله :

دکتر دن نوهارت (Dan Neuharth) روانپزشک و نویسنده کتابهای بسیار مفید خودشناسی میگوید :
هنگامی که خبر بدی را میشنویم، بدن وارد حالت وحشت شدید و جنون آمیز شده و همه چیز در آن سرعت میگیرد.
او میگوید که بهترین روش در دست گرفتن کنترل در چنین لحظات سرسام آوری، متوقف شدن، نگاه کردن و گوش دادن است.

بر وجود خودتان متمرکز شوید، به تنفس خود توجه کرده و کوشش کنید که سرعت حرکات و واکنشهای بدن خود را پایین بیاورید. این خودآگاهی میتواند به شما کمک کند تا در 60 ثانیه پر تنش اولیه منطقی و هوشیار باقی بمانید. به محض اینکه آرام شدید، از یار سابق خود دور شوید تا مدتی تنها یا با دوستان خود باشید و به تدریج موقعیت جدید را درک و هضم کنید. بیهوده در کنار او نمانید و برای یافتن پاسخ به این در و آن در نزنید زیرا کار عاقلانه ای نیست و نتیجه ای هم نخواهد داشت. قطع رابطه نوعی مذاکره نیست و هر کاری که پس از آن برای تغییر نظر طرف مقابل یا تنبیه او انجام دهید، در نهایت موجب ناراحتی خودتان خواهد شد.

یک ساعت بعد

آنچه میخواهید انجام دهید :
کوشش میکنید که حال خود را بهتر کنید. مینشینید و اندوه خود را در الکل غرق میکنید، به خریدی بی قید و بند میروید یا نیمه شب به یار سابق تلفن میکنید تا آخرین حرفتان را به او بزنید.

روش بهتر مقابله :
انجام دادن کارهایی که به شما آرامش روحی ببخشند، بسیار عالی است به شرط اینکه با انجام دادن آنها دچار پشیمانی نشده و حال خود را بدتر نکنید. به گفته نوهارت:
گاهی در زمانی که دل شکسته شده اید فکر میکنید که تنها عامل تسکین بخشی که به آن نیاز دارید میتواند دو کیلو شکلات باشد. اما اگر علاوه بر تنها شدن، احساس چاقی هم به سراغتان بیاید، باید به فکر روش مقابله دیگری باشید. و اینرا هم بگویم، اثبات اینکه دوست سابقتان اشتباه کرده است تاثیری در اصل ماجرا که رها شدن شما باشد، نخواهد داشت. اینکار تنها موجب میشود که شما کمی نامتعادل به نظر برسید. شما دونفر میتوانید بعدا گفتگویی منطقی با یکدیگر داشته باشید.

از جمله رفتارهای مثبت میتوان به موارد زیر اشاره نمود: گفتگو با یک دوست نزدیک که بتواند فقط به درددل شما گوش کند یا رفتن به باشگاه ورزشی. میزان اندورفین (endorphin) (نوعی پروتئین مسکن دریافتی شما پس از ورزش یا حتی یک پیاده روی طولانی، میتواند امواج اندوه را خنثی کند.


یک روز بعد

آنچه میخواهید انجام دهید :
عمل از روی انگیزه آنی و بدون تفکر، شما میل فراوانی برای تماس با او احساس میکنید، با 50 نفر از دوستان اینترنتی خود قرار میگذارید، روی بدنتان خالکوبی میکنید یا نیمی از موهای سرتان را میتراشید.

روش بهتر مقابله :

کنترل نکردن انگیزه های ناگهانی و غیر عقلانی، واکنش دفاعی ذهن برای کنار راندن صدمه روحی وارده است. دکتر نوهارت میگوید:
در این زمان اطلاعات هنوز در حال هضم هستند. کسانی وجود دارند که صبح روز بعد هنگام بیدار شدن، به خاطر نمی آورند که از طرف شخص مورد علاقه خود رها شده اند. هنگامی که این افراد متوجه میشوند آنچه به یاد می آورند، تنها یک خواب بد نبوده است، به این فکر می افتند که شاید یک تغییر بتواند همه چیز را بهتر کند یا لااقل آغازی تازه باشد. باید متوجه باشید که این ایده جدید، تنها در اثر یک انگیزه آنی ایجاد شده است و بلافاصله آنرا عملی نکنید.
او در این زمان نوشتن خاطرات روزانه را تمرینی مفید میداند. هیچ کس نمیخواهد طرد شود، اما تراشیدن مو هم نمیتواند فایده ای داشته باشد.

سه روز بعد

آنچه میخواهید انجام دهید :
خزیدن در یک حفره تاریک، ماندن در رختخواب، بارها و بارها شنیدن یک ترانه غمگین.

روش بهتر مقابله :

بله، حقیقت تلخ است. بین یک روز و سه روز تفاوت کیفی بسیاری وجود دارد. حالا زمانی است که این قطع رابطه به خوبی درک شده و حالاست که شما درهم شکسته خواهید شد.
ترشح آدرنالین (و خشم) موجب میشود که دو روز اول را بگذرانید، اما پس از تحلیل رفتن این هورمون، خود را با همان میزان درد و خستگی ناشی از حرکت در طوفان احساسات مختلف، خواهید یافت. سیل اشکهایی که تصور میکردید فرو نخواهند ریخت، جاری میشوند. لحظه ای خشمگین و لحظه ای غمگین خواهید شد و در مراحل مختلف اندوه به حرکت درخواهید آمد. در اینجا باید حواس خود را به اینکه استراحت کرده، غذا خورده و در کل از خود مراقبت کنید، معطوف نمایید زیرا بخشی از وجود شما، از درون زندگیتان کنده شده است. اگر به یک روند مشخص که شما را مشغول نگه دارد بچسبید، کار عاقلانه ای انجام داده اید.

یک هفته بعد

آنچه میخواهید انجام دهید :
تلفن کردن به او، ورود به صندوق پست اینترنتی او، چک کردن مدام و وسواس گونه پیامهای روی تلفن، چک کردن پیامهای دوستان او در صفحات عمومی مانند یاهو 360.

روش بهتر مقابله :

تبریک! شما اکنون در مرحله (او را برمیگردانم) هستید! نوهارت میگوید:
در این مرحله شما سعی میکنید به شیوه ای عقلانی از این شوک خارج شوید، اما این تصور که شاید دل او برایتان تنگ شده باشد، فقط وضعیت را بدتر خواهد کرد. فکر کردن مداوم به او تنها درد و رنج شما را افزایش خواهد داد. پذیرفتنش مشکل است، اما اگر شخص مورد نظر واقعا نخواهد با شما باشد، شما نمیتوانید هیچ کاری برای بازگردانش انجام دهید. در برابر وسوسه تحلیل تمام دلایل او برای پایان دادن به رابطه مقاومت کنید و تصور نکنید که تنها با تغییر دادن یک بخش کوچک از این موارد میتوانید دوباره وارد زندگی وی شوید.
اما اعتقاد به اینکه میتوانید از میان این حادثه با بلوغ بیشتر خارج شوید و رنج فعلی را دور بیاندازید بسیار مفید خواهد بود. شاید در این مرحله متوجه نشوید، اما بدانید همانطور که زخمها، بدون اینکه از آنها بخواهید، درمان میشوندف قلب شکسته هم التیام میابد.

دو هفته بعد

آنچه میخواهید انجام دهید :

فکر کردن به اینکه در روزها و موقعیتهای آتی، داشتن یک یار و یک زوج بودن چگونه میتوانست باشد، یادآوری نکات مثبت و مواهب بودن در یک رابطه عاشقانه و فکر کردن به اینکه دیگر عاشق نخواهید شد.

روش بهتر مقابله :

از خود بپرسید که آیا واقعا برای او دلتنگ شده اید یا دلتان برای آنچه در رابطه بوده، مانند نجواهای عاشقانه و قرارهای معمول شبهای تعطیل تنگ شده است. در حال حاضر شما تنها به یاد لحظات خوش گذشته و وارونه و زیبا جلوه دادن تاریخچه رابطه خود با کسی هستید که عملا شما را از زندگی خود بیرون انداخته است. آیا این شخص ارزش این همه اشک و آه را دارد ؟ آیا زمان دور ریختن نشانه های حضور وی در زندگی شما نرسیده ؟

عکسها را در جایی دور از دید قرار دهید، ایمیلهای مشترکتان را پاک کنید، خانه را مجددا و به میل خود بچینید تا با نگریستن به آنها مدام به یاد اطرات گذشته نیافتید. نوهارت میگوید:
روابط عاشقنه در اصل عادت هستند، و شما باید این عادت را ترک کنید. اگر نشانه های این شخص را مدام در اطراف خود ببینید، خارج کردن وی از ذهنتان دشوارتر خواهد شد .

یک ماه بعد

آنچه میخواهید انجام دهید:

سعی میکنید حضور این شخص ناراحت کننده را در زندگی خود فراموش کنید، انگار هرگز او را نمیشناخته اید.

روش بهتر مقابله :

قبل از اینکه معشوق سابق خود را به کلی فراموش کنید، با توجه با فاصله ای که در این مدت ایجاد شده، مدتی صبر کنید تا بیشتر درباره او فکر کنید. نه به خاطر اینکه دوباره وی را به دست آورید، بلکه برای اینکه این رابطه را مرور کرده و از تکرار اشتباهات اجتناب کنید. (البته اگر هنوز به اندازه روز سوم احساس درماندگی میکنید، برای پیشگیری از افسردگی با یک مشاور تماس بگیرید)

یک خط زمانی مشخص را در نظر بگیرید و از زمان آشنایی خود، اولین قرار ملاقات عاشقانه، اولین مشاجره و هر واقعه مشخص دیگر یادداشتهایی بردارید. اکنون دورنمایی از این رابطه در دست دارید و میتوانید از بیرون به آن نگاه کنید و نکات مثبت، منفی و زمانی که هشدارهای پایان رابطه آغاز شده و شما آنرا ندیده گرفته بودید را بیابید. زمانی که توانستید بدون احساس درد و اندوه به نکات مثبت او فکر کنید میتوانید مطمئن باشید که از او دور شده و از رابطه خود چیزی آموخته اید.

--------------------------------
منبع

مطلب جالب و مفیدی بود. با اینکه متاسفانه در اکثر مراحلش من راه اشتباه رو طی کردم اما الان امیدوارم بقیه مراحلشو طبق این مقاله ادامه بدم. اما یه سوال؟
اگه واقعا اون شخص فرد باارزشی بوده باشه و شما اونو قبول داشته باشین و بدونین که مقصر خودتون بودین در اونصورت با این تخریب شخصیت خودتون چکار میشه کرد؟با عذاب وجدان و ناراحتی از عملکرد و پشیمونی از وجود این رابطه چجوری میشه کنار اومد؟

مشکله منم اینه اگه او طرفت واقعا ارزش داره و پیدا شدن یکی مثل اون خیلی کمه اون وقت باید چیکار کرد وقتی اونقدر بهت خوبی کرده که تحت هیچ شرایطی نتونی ازش بدت بیاد اونوقت چیکار باید کرد؟

دوست گرامی SIMA99توجه کنید ؛ امر ازدواج و انتخاب فرد مناسب و هم سطح خود ،یک مسئله بسیار مهم است ؛در این شرایط باید واقع بین بود ؛و اصلا" نباید با احساسات تصمیم گرفت,منطق و عقل همیشه به نفع ما است ؛

اون فرد هر چقدر هم به لحاظ اخلاق ؛و رفتار و سایر فاکتورها مناسب باشد ؛به زبان ساده , وقتی به درد هم نمیخورید ؛
ادامه رابطه فایده ندارد؛

دوستان عزیز اگر همه اطرافیان ,دختری یا پسری را بعنوان فرشته تعریف کردند ولی در نظر شما خوب جلوه نمیکند و با معیارها و فاکتورهای شما همخوانی ندارد هرگز با آن فرشته ازدواج نکنید.

آقای کیوان درسته که وقتی دونفر حتی 30 درصد هم با هم تفاهم ندارند و از لحاظ معیار ها با هم متفاوتند نباید یک رابطه رو ادامه بدند،حتی اگر بهم علاقه مند باشند،ولی درصد کمی از این مشکلات و جدایی هایی که اخیرا داره در رابطه ها اتفاق میفته مربوط به این معقوله هست،یعنی این همه جدایی ها شاید به زبون به خاطر مثلا به درد هم نخوردن باشه ولی مشکل اصلی تر از جای دیگه ایه!
به نظر من بیشتر مشکلاتی که الان در رابطه ها هست از عدم مهارته تا به درد هم نخوردن
درسته،شاید برای خیلی ها قطع رابطه راحتتر از انرژی گذاشتن برای ساختن رابطه هست
ولی واقعا به چه قیمتی؟؟؟
خیلی از ماها به خاطر نداشتن توکل و صبر رابطه ها رو بهم میزنیم و مشکلات رو بزرگنمایی میکنیم و تمام تبعات جدایی ها رو میخریم و زندگی خیلی ها رو مختل میکنیم،که چی؟برای اینکه طمع میکنیم،کمال گرا میشویم و...
به خاطر نداشتن توکل و اعتماد به خدا رابطه هایی رو که میشه ساختش(توجه!) رو بهم میریزیم و بی گدار به آب میزنیم ولی بعدش به خاطر نداشتن حافظه رابطه های دیگه رو شروع میکنیم و این بار دیگه توقعات بالا و بالاتر میره و اینجاست که سن ازدواج زیاد میشه،و بدتر از همه مشکلات و فشار های روحی و روانی بیشتر میشه و هزار تا مشکل دیگه
پس بهتره قبل از اینکه به این راحتی ها حرف جدایی ها به میون بیاد،تلاش ها و صبوری ها بیشتر بشه،آموزش ها یادگیری ها و مهارت ها بیشتر بشه،تفاوت ها شناخته بشه ،اعتماد به نفس ها بالاتر بره
بعدش که واقعا راهی نبود حرف از جدایی ها بشه(که اون هم به نظر من درصد بالایی مثل امروزه نداره)
یعنی خیلی از این رابطه ها که به جدایی میرسه به خاطر به درد نخوردن نیست
پس عزیزان قبل از اینکه بیایم ازدواج رو یک غول کنیم و مهمتر از آن انتخاب فردی رو که به دردمون بخوره رو این قدر سخت جلوه بدیم و اینقدر حساسیت ها رو زیاد کنیم،بیاید روی خودمون بیشتر کار کنیم،اون انرژی رو که میخوایم بذاریم برای تراشیدن مشکلات و ریز بینیها و زیر سوال بردن بقیه،و تازه بعدش رنجش حاصل از جدایی ها،روی خودمون بذاریم.
این طوری این آمار سی و چند درصدی طلاق ها(که تازه اون ازدواج هایی هستند که ثبت و آمارگیری شدند) خیلی خیلی کمتر میشن
موفق باشید

مطالب بسیار آموزنده و مفیدی بود
سئوال من این است که اگر بدون درد و اندوه به گذشته و نکات مثبت و منفی وی اندیشیدیم و بعد به این نتیجه رسیدیم که با گذشت چند ماه هنوز علاقه و میل به ادامه ارتباط هست چه راهی پیش رو بگیریم
حتی مرحله جلسه مشاوره را هم گذرانده باشیم و مشاور نیز نکات منفی را بیشتر ببیند و عدم ارتباط رای دهد
ولی چون تصمیم گیرنده آخر خودمان هستیم برای ایجاد یک رابطه مناسب با مان فرد چگونه باید قدم ها را درست برداشت؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بالهای صداقت

سئوال من این است که اگر بدون درد و اندوه به گذشته و نکات مثبت و منفی وی اندیشیدیم و بعد به این نتیجه رسیدیم که با گذشت چند ماه هنوز علاقه و میل به ادامه ارتباط هست چه راهی پیش رو بگیریم

---

سلام,
اگر ادامه رابطه ای به نفع ما بود؛یعنی مشکلاتی که باعث بر هم خوردن رابطه در میان بود دیگر از آنها خبری نبود؛ خوب رابطه را ادامه میدهیم؛

ولی اگر غیر از این باشد؛
منطق حکم میکند که ادامه رابطه صحیح نیست؛اما احساس میل به رابطه دارد ,(شاید وابستگی در میان باشد)
بنده بارها نوشته ام که تصمیم برخواسته از احساس قابل اطمینان نیست

با شکست عشقی و تلخی برهم خوردن رابطه چگونه کنار بیاییم؟



تقریباً همه ما یکبار درد برهم خوردن یک رابطه عاشقانه را در یک نقطه از زندگی تجربه کرده ایم. خیلی از افراد مجبورند که طی دوره دانشگاه با اولین شکست عشقی خود کنار بیایند. درک سختی و دردناک بودن برهم خوردن یک رابطه مهم مقدور نیست مگر اینکه خودتان هم شخصاً آنرا تجربه کنید. احساس غم و ناامیدی شدید واکنشی متداول به این اتفاق در زندگی است. تحقیقات روانشناسی نشان میدهد که واکنش احساسی به برهم خوردن یک رابطه عشقی بسیار شبیه به واکنش به فقدان های بسیار بزرگتر و غم انگیزتر مثل مرگ یکی از عزیزان یا تشخیص یک بیماری خطرناک می باشد. در زیر به واکنش های احساسی متداول به برهم خوردن یک رابطه عاشقانه اشاره می کنیم:

• انکار: باور و قبول کردن اینکه رابطه تان تمان شده است، خیلی سخت است. خیلی دردناک است که ببینید رابطه تان برای طرفتان که آنقدر دوستش داشتید و به او اعتماد داشتید، دیگر ارزش و اهمیتی ندارد.
• ناامیدی و غم: احساس تنهایی و ناراحتی کردن، گریه کردن زیاد همه کارهایی طبیعی هستند. ممکن است نیاز بسیار شدیدی به برقراری ارتباط با شریک عشقی سابقتان احساس کنید. زمان های خاص در طول روز مثل صبح ها که از خواب بیدار می شوید، خیلی سخت خواهند بود.
• ترس: تصور کردن زندگی بدون شریک عشقیتان وحشت آور خواهد بود. ممکن است واهمه داشته باشید که دیگر نتوانید عشقی برای خود بیابید و باز احساس خوشبختی کنید.
• عصبانیت: خشم و عصبانیت دربرابر شریک عشقی گذشته که این درد و رنج را برایتان فراهم کرده است یک واکنش احساسی دیگر است.
• مقصر کردن خود و احساس گناه: ممکن است به این فکر بیفتید که چه کار شما باعث برهم خوردن رابطه شده است و تلاش کنید که از شریک عشقی سابقتان فرصتی دوباره تقاضا کنید. اگر این شما بوده باشید که رابطه را خاتمه داده است، ممکن است از ناراحت و غصه دار کردن طرفتان احساس گناه کنید.
• حسادت: ممکن است از تصور بودن شریک عشقی سابقتان با شخصی جدید بترسید و احساس حسادت کنید.
• سر در گمی: بدون کسی که آنقدر دوستش داشتید، زندگی بی معنی و عجیب به نظر می آید. ممکن است از خودتان بپرسید که کی هستید و زندگیتان بدون او چه معنا و مفهومی دارد.
• آسودگی: ممکن است تاحدودی از احساسات منفی مربوط به رابطه که درنتیجه دعواها، ناامنی ها و یا خستگی ایجاد می شده، احساس فراغت و آسودگی کنید.
آیا خوب می شوم؟
اگر رابطه تان به تازگی برهم خورده است، ممکن است با خودتان فکر کنید که کی بهتر می شوید. کلیشه "گذر زمان همه زخم ها را التیام می دهد" در این رابطه واقعاً کاربرد دارد. بااینکه روند این جریان ممکن است طولانی و سخت به نظر بیاید، احساسات دردناک فقدان از دست دادن یک رابطه عشقی با گذر زمان از بین می رود. اما، هر چیزی که روند فراموشی را مختل کند، مثل دیدن دوباره شریک عشقی گذشته یا امید داشتن به برقراری مجدد رابطه، جرقه احساسات را دوباره روشن می کند. برای فراموش کردن این درد باید قبول کنید که رابطه تان از دست رفته است و هیچ راهی برای دست یافتن به دلایل بر هم خوردن آن وجود ندارد.
برای بعضی ها یک اتفاق پایانی (مثل بی محلی از طرف عشق قدیمی در زمان نیاز یا یک بحث و دعوای شدید) به فراموش کردن رابطه کمک می کند.
هیچ راه فراری برای تجربه نکردن آن درد احساسی بعد از برهم خوردن رابطه وجود ندارد. احساسات شما نشاندهنده اهمیت طرفتان در زندگی شما و توانایی خودتان در ایجاد صمیمیت با کسی و عشق ورزیدن است.
اما کارهایی هست که می توانید برای مراقبت از خودتان و آسانتر کردن این ناراحتی در طول این مدت انجام دهید:

• از دوستان و خانواده کمک بگیرید. حمایت اجتماعی یکی از مهمترین فاکتورها در کنار آمدن بااین فقدان است. از دوستان و افرادی که به حرفهایتان گوش می دهند و به شما برای ادامه زندگی انگیزه می دهند کمک بگیرید. گذراندن وقت با دیگران ممکن است که در ابتدای کار برایتان دشوار باشد اما کمکتان میکند بفهمید که کسان دیگری هم در زندگیتان هستند که نگران شما هستند و حمایتتان میکنند.
• به دنبال راه هایی برای خاتمه دادن به رابطه باشید. ارتباط مداوم با شریک عشقی سابق باعث می شود که التیام یافتنتان به تاخیر بیفتد و به حس عزت نفستان هم لطمه بخورد. وقتی ارتباط با او شدیداً ناراحت و غمگینان می کند از دیگران کمک بگیرید. نوشتن نامه خداحافظی، برگرداندن یادبودها، و گذاشتن همه عکس ها و نامه ها و همه یادبودهای رابطه قبلی در یک جعبه مجزا می تواند به پیشرفت روند فراموش کردن شما کمک کند.
• برنامه روزانه داشته باشید. سازمان دهی کردن زمانتان و داشتن برنامه می تواند به کم کردن فشار روحی شما کمک کرده و فکرتان را از عشق قدیمی به مسائل دیگر زندگی معطوف کند. باید سعی کنید انرژی ذهنیتان را به انجام کارها و پروژه های دیگر هدایت کنید.
• در زندگیتان تغییر ایجاد کنید و به طرز خلاقی ابراز احساس کنید. علایق، فعالیت ها و رابطه های جدیدی در زندگیتان ایجاد کنید. دکوراسیون محل زندگیتان را تغییر دهید. کارهایی انجام دهید که شما را یاد عشق قدیمیتان نیندازد. برنامه های جدید با دوستان و خانواده برای تعطیلات بگذارید. در فعالیت هایی شرکت کنید که به بهبودی شما کمک می کند و توزانی دوباره به زندگیتان می بخشد مثل کارهای هنری، شعر و موسیقی.
• نزد مشاور بروید. می توانید نزد یک مشاور روانشناس بروید و درمورد احساساتتان با او صحبت و دردودل کنید.


__________________________
برگرفته از++++

آقای کیوان عزیز مطلبتون بسیار جالب بود ممنون
البته من هیچ کدوم از رابطه هام رو نتونستم فراموش کنم چه بعد از گذشت یک ماه چه چندین سال!
با شما موافقم که باید رابطه را مرور کرده و از تکرار اشتباهات اجتناب کنیم، اما چه جوری؟ من همیشه توی جزییات رابطه اشکال هایی توی رفتارم و گفتارم، از طرف خودم می بینم اما 1- بعدا که رایطه به پایان رسیده متوجه اونا میشم 2- رفتار درست رو نمی دونم
مثلا: من هدیه گرفتن و دادن رو دوست دارم، توی آخرین رابطه ام من هدیه دادم اما هیچ وقت نگرفتم! اشتباهم این بود که خواسته ام رو بیان نکردم، اما هنوزم نمی دونم چه جوری باید می گفتم که بد تعبیر نشه!

اقا کیوان مطالب آموزنده ای بود
یه سئوال
برای هر نیازی پاسخی هست مثل نیاز تشنگی و آب و یا نیاز خستگی و خواب
نمی توان منکر این نیاز ها شد
گفته بودی
"• به دنبال راه هایی برای خاتمه دادن به رابطه باشید. ارتباط مداوم با شریک عشقی سابق باعث می شود که التیام یافتنتان به تاخیر بیفتد و به حس عزت نفستان هم لطمه بخورد. وقتی ارتباط با او شدیداً ناراحت و غمگینان می کند از دیگران کمک بگیرید.
رابطه من
1- به دلیل وجود فرزند تمام نمیشه
2-من نیاز خلا شدید عاطفی دارم و این نیاز در حال حاضر داره توسط من سرکوب میشه
3-سعی می کنم با نشاط باشم ولی این ظاهری است باطنم درونم اصلا شاد نیست غمی در وجودم هست
4-این رابطه تموم شده هست ولی برای من تموم نشده
5- و گفته بودی

"تقریباً همه ما یکبار درد برهم خوردن یک رابطه عاشقانه را در یک نقطه از زندگی تجربه کرده ایم.
من اولین بار هست در زندگی ام رابطه عاشقانه داشتم و منجر به جدایی داره میشه
برای این مشک من راه درمان داری
برای پاسخ به نیاز خلا عاطفی من چه بکنم
نیاز به حمایت شدن از سوی شوهر یک مرد
هرچند دوستان می گویند روند رو به رشدی را طی کرده ام و الان کاملا آرام هستم ولی این احساس نیاز به معشوق بودن و دوست داشته بودن برای یه انسان با ده سال زندگی مشترک و یه انسان در مرحله دوستی و آشنایی خیلی فرق می کنه

به کمانم آنچه جناب کیوان گفته اند یک نسخه کلی برای فراموش کردن یک رابطه عشقی است اما هر چه عمق رابطه بیشتر بوده باشد باید به دز نسخه جناب کیوان افزوده گردد برای نمونه مثلا باید :

در هنگامی که دلتان هوای یار دارد به آن لحظه ای فکر کنید که با اعمالش باعث سر خوردگی شما از این رابطه شده است .

به پرده دری هایی که احیانا از طرف او بوده و در خراب شدن این رابطه تاثیر داشته است

به عدم ثبات و ثابت قدمی او در عهد و پیمانی که از روز اول با شما بسته بود فکر کنید

و صد ها مواردی که از سوی شریک عشقی تان بر شما تحمیل شد و شما به دلیل حفظ این رابطه هرگز لب به اعتراض نگشوده بودید

:47:
پس چرا هیشکی به سوال من جواب نداد؟!!:47:
می دونید چیه، من راحع به خودم فهمیدم که تا موقعی که توی رابطه هستم متوجه اشکالاتش نیستم، نه که نخوام، اما دست حودم نیست در حین رابطه نمی تونم به رابطه ام منتقدانه نگاه کنم!
و بعد از اینکه رابطه تموم شد چراهای من و مسایل حل نشده ام باعث میشه که مدام توی زهنم به اون رابطه فکر کنم و فراموشش نکنم
البته از نظر احساسی حق با شما بود و بعد از طی اون مراحل بالاخره بسته به علاقه ام به طرف موضوع برام تموم میشه یعنی اون آدم رو فراموش می کنم اما تا موقعی که درسم رو از رابطه نگیرم اون رابطه و درد و رنجش برام تموم نمیشه.

فرمایشات همه عزیزان رو با دقت مطالعه کردم واین درحالیکه خودم در این لحظه از این جدایی که ازش 4 روزه میگذره رنج میبرم... اینکه میگم دقیقا 4 روز چون هرروز وقتی از خواب بیدار میشم اولین کاریکه میکنم خط زدن روزهاییکه بی اون سر میکنم ...
رابطه ما کاملا اتفاقی شکل گرفت و ادامه پیدا کرد ...رابطه ما دور از منطق عام بود و دوستان و اطرفیانمون رضایتی از رابطه ما نداشتن هرچند ما از باهم بودن خوشحال بودیم و لذت میبردیم و این برای ما کافی بود ...همو دوست داشتیم و این جدایی ثمره دوست داشتن واقعیمون بود...واسه اینکه راضی به ضربه و شکست هم نبودیم... یه جدایی مصلحتی رو پیش پامون گذاشتیم تا به همه چی فکر کنیم با منطق و دور از احساس ... یه جدایی یک ماهه رو باهم تجربه میکنیم تا اگه این عادت و احساس زود گذر مارو به هم وابسته کرده بود فارغ از یک حس کاذب به یه نتیجه رضایت بخش برسیم تا بتونیم رابطمون رو بی دغدغه جدایی ادمه بدیم و در غیر اینصورت این جدایی رو ابدی کنیم...
اما عقل و منطق هیچ وقت نمیتونن عشق و احساس رو درک کنن...میتونن؟!
همه اینارو گفتم که بگم واقعا تمام اونچه که کیوان عزیز در تاپیک مطرح کردن رو از لحظه تا این روز تجربه کردم و دائم سعی کردم این جدایی رو قبول کنم من حاضرم هرکاری برای عشقم انجام بدم اما منتظرم اون تصمیم خودش رو بگیره و ببینه میتونه باشرایط من کنار بیاد یا نه !من دوست ندارم خودم رو بهش تحمیل کنم اما نداشتنشم ازارم میده جوری که واقعا این چند روزه زندگیم مختل شده و بغض تو گلوم داره خفم میکنه!
همه این حالتا با عمقی که رابطه و عشق داره میتونه متغیر باشه و مینیمم و ماکزیمم داشته باشه! و من اوج ناراحتیم واقعا در حد ماکزیممه و اگه الان اینجا دارم فعالیت میکنم برای گرفتن راهکاره و اروم شدنم با دلیل منطقه!
واقعا هیچ راهی جز صبر ندارم!
اما اونقدر روزها سخت و سنگین میگذرن که هرروزش یک قرنه واسم!
اگه ارزشش رو نداشت پاش نمیموندم... اما من در حد اون نیستم و این از طرفی میسوزونتم و از طرفیم منو واسه جدا موندن ترغیب میکنه!
جدا کم اوردم!
به نظر من نباید اجازه داده رابطه سرسری شکل بگیره چرا که ضربه شکست این رابطه ها حتی اگه عمرزیادی هم نداشته باشن کاری هست و قویترینهاروهم از پا در میاره!
کاش نزاریم رابطه ای اتفاقی صورت بگیره! اگه میخوایم ضربه نخوریم حتما سعی کنیم تناسباتمون با شخص مقابل منطقی و معقول باشه تا واسه هر مسئله ای سرزنش نشیمو نهایتا شکست نخوریم...البته دوست داشتن فراتر از این حرفاست و عشقی که واقعی و دو طرفه باشه همه موانع از سرراه برمیداره ...اما کاش طاقت شکست رو هم داشته باشیم...
اینقدر دلتنگشم که نمیدونم دیگه باید چی بگم و از کجا بگم...:302:



اوه این جمله جناب کیوان رو باید با طلا نوشت



دوستان عزیز اگر همه اطرافیان ,دختری یا پسری را بعنوان فرشته تعریف کردند ولی در نظر شما خوب جلوه نمیکند و با معیارها و فاکتورهای شما همخوانی ندارد هرگز با آن فرشته ازدواج نکنید. [color=#FFD700][size=large]:104:

سلام به همه دوستان
مشكل همه اونايي كه عاشق ميشن اينه كه منطقي به اون رابطه نگاه نميكنن..عاشق يكي ميشن ميگن اين طرف ديگه آخرشه..روز به روز كه بيشتر عاشق ميشن ديگه مغزشون بهشون اجازه نميده كه ببينن..منظور از ديدن بديهاي طرفه..كسي كه عاشقه بديهاي عشقشو خوبي ميبينه...با اينكه ميدونه داره خودشو گول ميزنه ولي بازم ادامه ميده..اينقده ادامه ميده كه كه آخرش طرف رابطه رو تمام ميكنه و تو هنوز نفهميدي كه اي بابا اين يارو اين همه مشكل داشت..اين مشكل بيشتر عاشقي هاي اين زمونه ماشده.اگه تو 6/12 ماه اول رابطه تونستيد طرفتون رو بسنجيد.ببينيد اصلا به دردتون ميخوره..بهتون مياد.با خانوادتون چه فرقايي داره..ميتونه با خودتوت با خانوادتون تفاهم داشته باشه..تفاهم اين نيست كه تو قرمز دوست داشته باشي اون آبي ، تو يا اون رنگ دلخواهشو عوض كنه.تفاهم اينه كه تو چقدر ميتوني تفاوتهاي اونو درك ،يا بفهمي..سريع عاشق نشيد..دوران عاشقي با دوران ازدواج فرق ميكنه..تو عاشقي هيچ باري رو دوشتون نيست، تازه احساستون گل كرده،زندگي يعني قبول يك مسئوليت.با دوران عاشقي زمين تا آسمان فرق داره...پس با عقلت فكر كن نه با قلبت

به نظر من زمان همه چیز رو حل می کنه فقط باید صبور بود.گاهی اوقات فکر می کنی که فقط و فقط یه نفر تنها شانس برای یه زندگی پر شوره ولی واقعا اینطوری نیست.من یه شکست تلخ رو تجربه کردم و اون زمان خیلی گریه و دعا می کردم ولی الان ارامش دارم و خوشحالم و وقتی به قبل فکر می کنم می بینم فقط معجزه گذشت زمان باعث شد که همه چیز به حالت عادی برگرده.فقط صبور باش و منطقی

کسی آنلاین نیست ؟؟؟