یک روز نمیشه بدون مشکل باشم!؟

سلام دوستان
ببخشید که من هر روز یه مشکل جدید دارم.حتما خستتون کردم.ولی چیکار کنم جز شما هیچکس نمیتونه با من همدردی کنه.:203:
من تا همین چند لحظه پیش داشتم با شوهرم در مورد مهاجرت از ایران صحبت میکردم.اون از من میخواست تصمیم نهایی رو بگیرم و میگفت که دوست نداره فقط حامیش باشم میخواد که بهش فشار بیارم.اما من با توجه به این اوضاع واحوالم در این چند وقت الان نمیتونم تصمیم درستی بگیرم از طرفی هم دوست ندارم اون احساس تنهایی کنه.نمیدونم من چرا نمیتونم یه روز بدون دغدغه سرمو رو بالش بذارمو بخوابم.شما تقریبا از مشکلات زندگیه من خبر دارید اگه راه حلی برای منی که ازیک طرف آرامش میخوام و از طرفی باید هوای شوهرمو داشته باشم ،دارید لطفا بهم بگید.

سلام عزیزم
شوهرت دوست داره بره خارج از کشور و می خواد تو بهش فشار بیاری تا بره؟ درست منظورت فهمیدم؟ خودت دوست داری بری یا نه؟

ممنونم شادزی جان از توجهت
من وشوهرم از صفر شروع کردیم و الان تقریبا زندگیه خوبی داریم اما همیشه شوهرم به دلیل تواناییهایی که در خودش احساس میکرد مطمئن بود که در زمینه تخصصش میتونه کاری انجام بده و تا آنجایی که یادم میاد همیشه برای این هدف تلاش کرد ولی نتیجه ای که می خواست نگرفت و الان یه کارمند که قید آرزوهاشو زده و خودش رو به تفریح و دید و بازدید سرگرم کرده و دیگه شور و اشتیاق گذشته رو نداره از این جهت که نه نمیتونه بره (بخاطر مسائل عاطفی) و نه میتونه بمونه(بخاطر آرزوهای شخصی و پیشرفت در رشته و شغلش)از من می خواد که تصمیم بگیرم و بهش فشار بیارم اما من اینکارو نمی تونم بکنم چون من هم مثل خودش فکر میکنم و نمیتونم بگم بریم چون از توانایی روحیش دیگه مطمئن نیستم و نمیتونم نسبت به خواسته های همسرم بی تفاوت باشم و بگم بمون.
من خودم یه زمانی خیلی دوست داشتم برم اما الان به خاطر فشارهایی که روم بوده نمیدونم ازپسش بر میام یا نه. پدرم هم به دخترم خیلی وابسته است و دوری به این شکل براش خیلی سختهو چیزی که اصلا اجازه نمیده بیشتر وبهتر در این مورد فکر کنم اینه که دیگه مثل قدیما به شوهرم اعتماد ندارم و از آینده خودم در یک کشور غریب می ترسم.

خوب خانمی وقتی شوهرت از استعداد و علایق خودش با خبر هست چرا همین جا تلاش نمی کنه تا تخصص بگیره؟ بعد هم بهتره که کمکش کنی و تشویقش کنی تا توی مملکتش پیشرفت کنه به خدا خارج از کشور جز حمالی و مشکلات چیزی دیگه نداره البته به جز افرادی که واقعا از نظر مالی تامین میشن.پس سعی کن کمکش کنی تا همین جا به هدفش برسه.

دوست خوبم،شوهرم از زمانی که مدرکشو گرفته تا الان همیشه برای رسیدن به خواسته هاش تلاش کرده اما واقعا از حق نگذریم تو کشور ما کسانی که تحصیلات عالیه دارن یا باید برن کارمند دولت بشن یا استاد دانشگاه!همه راهها رو امتحان کرده دیگه نا امید شده یا بهتره بگم ناامید شدیم.

حالا كه بين دو راه مردد هستيد راه سوم را پيدا كنيد.
هميشه ذهنتان را به يكسري چيزها محدود نكنيد

دانه جون ممنونم از جوابتون،ولی برای تصمیم گیری من فقط دو راه دارم :موندن یا رفتن!

گلورياي عزيز
چرا فکر مي کني موفق نميشه /نميشيد؟
نگرانيها تو بنويس ونقاط ضعف وقوت اين اقدام رو شما از ديد خودت بنويس و بخواه که همسرت هم از ديد خودش بنويسه. (مثل بحران مالي جديد وبيکاريهائي که داره دامن شرکتهاي بزرگ غرب رو ميگيره) بعد بهتر مي تونين تصميم بگيرين.
يه حالت ديگه ، جوابت برا رفتن مثبت باشه ، از همين الان که بخوايد اقدام کنيد تا موقع پذيرش چند سالي طول ميکشه (مثلا برا کانادا 4 سال) ، هم همراهيتو نشون دادي وهم تا اون موقع شرايط خيلي عوض شده ، چه بسا نقاط ضعف /تهديد به نقاط قوت / فرصت تبديل شده باشه.
موفق باشي:72:

سلام گلوريا جان،من واقعا دركت ميكنم.چون شوهر من هم همچنين حالتي داره يعني تمام آرزوها و اميالش رو اون ور ميبينه و منم باهاش صد در صد موافقم چون واقعا همين طور هست.
در جواب دوست عزيزم شادزي بگم كه اگه واقعي و منطقي در دل ماجرا به موضوع نگاه كني متوجه ميشي كه تو خيلي از رشته ها و تخصص ها ايران جاي پيشرفت نيست نه اينكه امكاناتش رو اصلا نداره اما اكثر اوقات جلوي پيشرفت رو ميگرن و اون موقع اس كه عرصه بر آدم تنگ ميشه و دلش ديگه تو اين كشور نيستو دلش ميخواد بره.
من فقط ازت ميخوام كه باهاش همفكر باشي و كاري كني كه بدونه دركش ميكني و همون طور كه baby عزيز گفت از روزي كه تصميم بگيريد تا روزي كه بخوايد بريد مدت طولاني طول ميكشه و تو اون مدت ميتوني سبك سنگين بكني.
موفق باشي.

ممنونم دوستان ولی ما یه مشکل داریم.شوهر من یه جای نظامی کار میکنه و اگه تصمیم به رفتن داشته باشه برای گرفتن پاسپورت ،در بدو شروع باید از کارش استعفا بده و این یعنی بزرگترین ریسک زندگیمون!
از طرفی شوهرم 36 سالشه برای رفتن از طریق مهارت ، تا 40 سالگی بیشتر فرصت نداره و این هم یه دلیل دیگه که مارو وادار میکنه سریعتر تصمیم بگیریم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط gloria

،شوهرم از زمانی که مدرکشو گرفته تا الان همیشه برای رسیدن به خواسته هاش تلاش کرده اما واقعا از حق نگذریم تو کشور ما کسانی که تحصیلات عالیه دارن یا باید برن کارمند دولت بشن یا استاد دانشگاه!

---

در خارج از کشور چه سمتی به شوهر شما اختصاص می دهند ؟

امروز با این امید دارم می نویسم که شما منو یادتون مونده باشه و بهم سر بزنید.
چند روز پیش با شوهرم برای مهاجرت رفتیم مشاوره.اون آقای مشاور خودش 14_15سالی هست که خارج از کشور بوده و الان 9ماهه که به ایران برگشته و از طرف یه وکیل در اینجا مشغوله.حرفهای خوبی در مورد مهاجرت میزد میگفت اونجا به بچه ها خیلی اهمیت میدن ،اصلا به آدمها توانا خیلی اهمیت می دن شما اونجا در رفاه هستید و خلاصه خیلی حرفهای دیگهاما وقتی شوهرم از معایب اونجا پرسید، گفت که بچه ها اول دبیرستان به بعد مجاز به هر کاری هستند و شما حق دخالت ندارید چون به راحتی از می تونن از شما شکایت کنند.من از موقعی که اینو شنیدم دیگه حالم بدتر شده می خوام شوهرمو حمایت کنم ولی از همین الان دلم برای بچه ام داره تنگ میشه .وقتی یه بچه 3_2 ساله رو ببری اونجا فکر میکنی دیگه با فرهنگ من بزرگ میشه.احساس میکنم اونجا تنها خواهم بود نمیدون باید چیکار کنم؟:54:

سلام
من نه اهل منبر رفتنم نه اهل احساس يك جمله از زرتشت پيامبر مي نويسم به عنوان يادگاري
>> هميشه به دنبال شاديها باش غمها خودشان ما را پيدا خواهند گرد<<

سعي كنيم ايراني باشيم و بمانيم.ايران آندست آبها نيست همين جاست.
موفق باشيد.

چرا اینقدر دیر؟!!...به نظر من زمانی که همسرتون مجرد بودن و بعد از درس و .....باید اقدام میکردن....شما یا همسرتون تا الان به یک کشور اروپایی(غرب اروپا...) یا امریکایی....سفر داشتین؟؟....چقدر پول میتونین پس انداز داشته باشین برای مهاجرت؟.....چه کشوری رو قصد دارین ویزا بگیرین؟؟....زبان انگلیسی....فرهنگ...سن بالا برای مهاجرت!....عدم تطابق فرهنگی و نداشتن ذهنیت از همه چیزایی که در اونجا ممکنه براتون اتفاق بیفته و.....من رو نگران کرده!.....من به هیچ وجه مخالف مهاجرت نیست....چرا که خودمم هم یه جورایی به زودی عازم هستم....اما چیزایی رو که دیدم به عنوان تجربه برای افرادی به موقعیت شما و همسرتون من رو نگران میکنه!....فعلا به سوال ها پاسخ بدین.....

دوستان بالاخره تو این 4 سال هم کلی انرژی و هزینه صرف میشه و خودشون اذیت میشن
به شرایط نگاه کنین
اینکه اگه برین اونجا انقدر انرژی و هدف دارین که حتی سختی رو برای چند سال تحمل کنین تا شرایط تون بهتر شه
به سن نگاه نکنین اگه واقعا قصدتون جدی باشه الان هم دیر نیست
هزینه کافی دارین که اونجا اگه مشکلی پیش اومد اذیت نشین یا اینکه خودتون میتونین در کنار شوهرتون کارکنین
به فکر غریبی هم نباشین انقدر ایرانی اونجا زیاد هست که احساس غربت نکنین, برای مثال تو تورنتو
با این چیز هایی که از شوهرتن گفتین شاید واقعا مرد عمل باشن چون اونجا اگه زحمت بکشین حتما نتیجه تلاشتون رو میبینین
درضمن بستگی به خودتون داره اگه بخواین بچتون طبق فرهنگ خودتون بار بیاد خیلی راحت میتونین کنترلش کنین
در ضمن اگر میخواید اقدام کنین حتما در مورد وکیلتون مطمئن باشین اینکه تو زرد از آب در نیاد
تازه یه خورده اغراق هم میکنن سعی کنین زیاد تصمیم هاتون رو با توجه به حرفای وکیلتون نگیرین
تمام قضایای بالا رو بر اساس تجربه دارم میگم
موفق باشین

دوست عزیز این تصمیمه خیلی مهمهیه باید همه جوانبشو بسنجید و با یه تصمیم گرفتن و اوکی دادن مشکل حل نمشه بالاو پایین زیاد داره که بیشتر شوهرت باید بهش فکر کنه و بتونه با همه مشکلاتش مبارزه کنه مخصوصا با شرایط شغلی که شوهرتون داره

ممنونم از همتون و ببخشید که پست قبلیم رو باسرعت نوشته بودم و پر از اشکال بود.:shy:
در جواب آقا کامران باید بگم ما تا بحال هیچ سفر خارجی نداشتیم از مدتها قبل هم به فکر مهاجرت بودیم اما به دلیل مسایل مالی هیچوقت بطور جدی در موردش فکر نکرده بودیم.ولی الان بجز مبالغی که برای مهاجرت باید پرداخت کنیم میتونیم مقداری هم برای شروع مثل اجاره منزل و خورد و خوراک و غیره تا حدود 5-4 ماه به همراه ببریم ولی وکیل ما کار رو برای شروع تضمین کرده و گفته بعد از یک هفته شوهرم میتونه کارشو شروع کنه.در مورد سنشون هم که پرسیدیم گفتن که موردی نداره و فقط تلاش اونجا اهمیت داره و خودم هم به تواناییهای شوهرم ایمان دارم.از لحاظ فرهنگی ذهن من پر از علامت سئواله و نمیدونم چه وضعیتی برام پیش میاد مخصوصا در مورد بچم.در ضمن وکیل ما گفته حدودا کارمون 16-15 ماهی طول میکشه و این مدت برای من واقعا کوتاهه!
شوهرم میگه ما برای بهبود زندگیمون می خوایم مهاجرت کنیم .بهم میگه تو شاهد تلاشهای من در ایران بودی و دیدی که هیچکدومش جواب نداد.
و چیز دیگه ای که باید بگم اینه که ما بخاطر وضعیت کاریه شوهرم مجبوریم تمام پلهای پشت سرمونو بشکنیم.ممنون میشم اگه اطلاعاتی در این زمینه دارید در اختیارم بذارید.:72:

آقا کامران میتونم بپرسم چی باعث نگرانیه شما شده؟اگه چیزی میدونید و اطلاعاتی دارید به من هم بگید.

حداقل شما يك سفر كوتاه تحقيقاتي مي رفتيد فضاي كشور مورد نظرتان را مي ديديد و شرايط را مي سنجيديد يا حداقل يك سفر كوتاه مدت يك ماه به يكي از كشورهاي اروپايي كه حداقل بدانيد با چه فضايي رو به رو خواهيد شد .


اميدوارم در پي سراب نباشيد . زندگي كردن در خارج از كشور با وجود محاسن زياد كار راحتي نيست . براي تفريح و تغيير آب و هوا وروحيه بد نيست كه خيلي هم خوب است تازه اين براي كسي است كه زبان مي داند اگر زبان نداند و بي دست و پا هم باشد كه خيلي اوووووووووووش مي شود .

براي مهاجرت يا بايد خيلي جوان بود يا حداقل ساپورت مالي و معنوي قوي داشت .

راستش اغلب کسانی که با خانواده و سن بیش از 30 به خارج میرن براشون مشکلات زیادی پیش میاد.....مشکلات خانوادگی...اخلاقی.....فرهنگی.. ..مالی...زبان...تطابق و.....درصورتی که از این جهات اطمینان دارین به خودتون...مهاجرت موردی نداره....در مورد فرزندتون هم از نظر من موردی پیش نمیاد.....بستگی داره شما چه چیزی رو خوب یا بد بدونین!....

نقل قول:

---

دبیرستان به بعد مجاز به هر کاری هستند و شما حق دخالت ندارید چون به راحتی از می تونن از شما شکایت کنند.

---

اگه از این مورد میترسین!؟...این تنها یکی از هزاران مواردی هست که میتونه باشه!....اکثر کشورهای آزاد دنیا قوانین زیادی برای حقوق افراد داره...حقوق انسان ها..... کودکان ...زنان...حیوانات!....این مورد نمونه کوچکی از موارد زیادی هست که میتونه باشه!.....شما با مهاجرت از ایران به امریکا به قرون آینده سفر خواهید کرد!!!...(به حدی که وقتی یه امریکایی میاد اروپا میگه میرم دهات!!!....:D.....در مورد کانادا هم تاحدی همینطوره و اروپا هم یه جوری دیگه....)در این مورد شک نکنید....اما به این منظور نیست که همه شرایط در اونجا هم اوکی هست و....نباید بی گدار به آب بزنین...:cool:.....

خانمی شما می خواهید مهاجرت کنید یا برای ادامه تحصیل از ایران خارج بشید؟
اول باید این موضوع رو روشن کنید
اگر قصدتون مهاجرته از چند نفر که توی کشوری که می خواهید اقامت بگیرید زندگی می کنن جویای شرایط و وضعیت زندگی بشید و براساس شرایط روحی و توانایی مالیتون و اهداف زندگیتون می تونید به نتیجه برسید
اگر قصدتون تحصیل در خارج از ایران هست با چند نفر از کسانی که در رشته مد نظرتون تحصیل کردن و تجربیاتی که دارن موضوع رو موشکافی کنید و گلوریا جان شما چه در ایران و چه خارج از ایران باید پایه های زندگیتون رو سالم و قوی نگه دارید چرا می گید به شوهرتون اعتماد ندارید؟چرا به توانایی و قدرت خودتون شک دارید؟ اگر توانایی دارید خب دارید ندارید هم ندارید ولی این جمله که نمی دونم می تونم از پسش بربیام غلطه
عزیزم خواهر بزرگوار من قبل از اینکه به تغییر مکان فک کنید به این فک کنید که رابطتون رو استحکام ببخشید به شوهرتون اعتماد به نفس رو برگردونید هر دوتون به آرامش برسید تا بتونید در هر تصمیمی همفکر و با تدبیر و دور اندیشی اقدام کنید
وکیلها اینجور مواقع به فکر جیب خودشونن زیادی به حرفهای اونها اعتماد نداشته باشید
و به زندگی (چه یه مدت چه برای همه عمرتون) بدترین وضعیتها رو در نظر بگیرید و با این دید از کشور خارج بشید
من هم چند روزی بیشتر مهمان در ایران نیستم ولی رفتنم به خارج از ایران با دلایل خاصیه و تا وقتی که کشور مقصدم رو ندیده بودم اصلا به رفتن به اونجا تصمیمی نگرفتم
شوهرت نمی تونه بره شما که می تونید برید اینکار رو شما بکنید از قدیم می گن شنیدن کی بود مانند دیدن

ازت ممنونم قلب سپید امیدوارم هر جا هستی شاد و موفق باشی.
راست میگی من اول باید از این احساسی که پیدا کردم رها بشم تا با روحی آزاد بتونم در مورد این موضوع تصمیم بگیرم.جاش اینجا نیست اما تصمیم گرفتم دوباره به همسرم علاقه مند بشم تا حالا فقط ازش فرار میکردم و به خودم اجازه نمیدادم در موردش مثبت فکر کنم چند روز پیش یه دفعه متوجه شدم که خیلی وقته حتی چهره همسرمو ندیدم چه برسه به درونش!
راستی متاسفانه این شانس رو ندارم که قبل از مهاجرت به سفر به اونجا برم،نمیدونید چطور میتونم در موردش تحقیق کنم؟

بدون اينكه سفري به اروپا داشته باشي حتي به كانادا و آمريكا هم نرو . همسرت قبلا مسافرت خارج از كشور داشته ؟!

ترا به خدا دنبال سراب نباشيد . من بيشتر از يك ماه نمي توانم آن طرفها دوام بياورم . حتي وقتي كه كاملا مطمئنم كه سفرتفريحي است و به خانه بر مي گردم . خيلي مسائل هست كه انسان را ناراحت مي كند


به حرفهاي قلب سپيد خوب توجه كن . به نظر من هم شما بايد روي روابط خودتان با همسرتان كار كنيد . اگر فرك كرده ايد آنجا پول ريخته اند تا شما برويد و پارو كنيد اشتباه محض است . ايران بهترين كشور ي است كه با تايم كاري كم پول مي توان در آورد و آن هم چه كار كردني ( تفريح - وقت كشي و...)

قضیه سر پول چمع کردن تنها نیست مسئله اینه که شوهرم میگه میخوام جایی باشم که بهم اجازه میدن از تواناییهام استفاده کنم.
راستشو بخواید قبلا فکر میکردم میتونم از ایران برم اما الان نه!!
شوهرم خسته است و فکر میکنه با چنین کاری میتونه زندگیشو بهتر کنه.این چند سالی که با هم زندگی کردیم پر از مشکلات بود چه مالی و چه عاطفی و...تا حدی که الان من از خودم میپرسم چه هدفی تو زندگی داری؟و هیچ جوابی براش پیدا نمیکنم.
احساس ضعف می کنم ،نمیتونم شوهرمو متقاعد کنم ،نمی تونم باهاش حرف بزنم.چند روز پیش فقط بهش گفتم نگرانم ،نمیدونید چقدر بهم ریخت .بهم میگه من یه کوه میخوام که بهش تکیه کنم،مثل یه دوربین روی تمام رفتارهام زوم کرده و از کوچکترین احساس ضعفی ایراد میگیره!!!!!
الان داریم با هم به کلاس ielts میریم .نگرانم تمام سرمایه ای رو که با خون دل جمع کردیم راحت به باد بده.
راهنماییم کنید با شوهرم چطور صحبت کنم که تاثیر گذار باشه.:72:

من هم بانظرات آنی و قلب سفید موافقم حتما قبل از رفتن تحقیقاتتون رو کامل کنید

دوست عزیز این تصمیم یعنی آینده تو ، زندگیت و فرزندت اینه که اظهار نظر ما واقعا کار سختیه ولی من خودم در هیچ شرایطی حاظر نیستم برای ادامه زندگی از ایران برم مشکلات همه جا هست خوبیها هم همه جا هست باید هر دو رو توی ترازو بذاری ببینی کدوم طرف سنگین تره این طور ی نیست که اینطرف همه سختی و بدی باشه و اونور همه راحتی و آسایش باید علایقت و وابستگیهات رو ببینی آیا میتونید از همه اینها جدا بشید ضمن اینکه عزیزم تو به هیچ عنوان از کسی که بابت درست کردن ویزای شما قراره پول بگیره نباید انتظار داشته باشید از مشکلات اونجا برات بگه اون حتما میگه تا یک هفته کارتون درسته حقوقتون ماهیانه خداد هزار دلاره و .... چون باید شما رو مشتاق کنه ولی واقعیت رو باید از زبون اونهایی که سالها اونجا بودند بشنوی
عزیزمن هدفت رو از زندگی پیدا کن و به دنبال اون باش نمیخوام توی دلت رو خالی کنم فقط منظورم اینه که تصمیم منطقی و بر اساس عقل و با اطلاعات کامل بگیرید نه اینکه فقط به دلیل یک تصور یک عمر تلاشتون رو به باد بدید
از شوهرت بخواه تحقیق کنه و بدون اعمال سلیقه شخصی و بر اساس اطلاعات کامل تصمیم بگیره بهش اطمینان بده همه جا پشتیبانشی ولی ازش بخواه به عنوان ناخدای این کشتی از طوفانی نبودن این اقیانوس مطمئن بشه والا خودش شما و تمام سرمایتون توی این طوفان از دست میره اینجا دیگه دل به دریا زدن صلاح نیست
معذرت میخوام پرحرفی کردم امیدوارم درست ترین تصمیم زندگیتو بگیری

تو این قضیه من فکر نمی کنم بتونم کاری کنم چون شوهرم فقط میخواد در جهت مهاجرت بهش کمک کنم و من چون دلیل قانع کننده ای ندارم باید ادامه بدم.
نمیتونم بهش بگم چون من این احساسو دارم نباید بریم.نمیتونم بهش بگم تو ایران بازم تلاش کن چون تلاشهاشو دیدم غیر از اونها هم راه دیگه ای واقعا به ذهنم نمیرسه.به خودم میگم تو اگه امنیت میخواستی نباید با یه مرد بلند پرواز ازدواج میکردی. کاش این نگرانی ها دست از سرم برمیداشت...
از همتون ممنونم:72:

نمي شه بريد ولي يه راهي هم براي بازگشت بگذاريد مثلا يه دوره 2-3 ساله اگر شرايط رو تونستي تحمل كني و به مقصودتون رسيديد كه موندگار بشيد وگر نه شرايط رو طوري فراهم كنيد كه بازگشتتون راحت باشه يه جورايي به خودتون يه مأموريت چند ساله بديد سال اول ممكنه سخت بگذره (چه عاطفي و ...) اما كم كم رو به رشد مي ريد
و يه چيز ديگه روز اولي كه همسرم مي گفت مي خواد شركت بزنه اولين چيزي كه توي ذهنم اومد منشي و دردسر و.. بود اما حالا بعد از چند سال از افكار نادرست خودم لجم مي گيره
يه چيز رو باور كن اگر همسرت بخواد بي بند و بار بشه توي يه روستاي كوچك هم كه بگذاريش كار خودش رو مي كنه سعي كن خوشبين باشي
ايران كشور خوبيه اما راه براي پيشرفت عموم مردم بسته است من كاملا به اين معتقدم موفق باشي

عزيزم تصميم ندارم چيزي به شما بگويم كه غير واقعي باشد

اما يك سوال

آيا همسر شما از طرف دستگاه هاي دولتي در فشار و خطر است ؟! آيا امنيت جاني ندارد ؟! آيا امنيت شغلي ندارد ؟آيا ممنوع الكار است ؟!آيا ممنوع الخروج است ؟! آيا ممنوع القلم است ؟! آيا بر حسب باورها و نوع تفكر به زندان افتاده و يا خطر زنداني شدن دارد ؟!زندگي من نمونه اي كامل از مجموع موارد بالاست ولي مانده ايم .

در همين ايران كم انسانهاي موفق داريم كه كارشان را مي كنند البته درست كارشان را انجام مي دهند و به نتيجه هم مي رسند .

در غرب خبري نيست شايد براي جوانها جاي خوبي براي رشد باشد ولي ايران چي ؟! چه بلايي به سر ايران مي آيد ؟!.
فرار مغزها همين بلايي است كه سر اين مملكت آمده .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

عزيزم تصميم ندارم چيزي به شما بگويم كه غير واقعي باشد

اما يك سوال

آيا همسر شما از طرف دستگاه هاي دولتي در فشار و خطر است ؟! آيا امنيت جاني ندارد ؟! آيا امنيت شغلي ندارد ؟آيا ممنوع الكار است ؟!آيا ممنوع الخروج است ؟! آيا ممنوع القلم است ؟! آيا بر حسب باورها و نوع تفكر به زندان افتاده و يا خطر زنداني شدن دارد ؟!زندگي من نمونه اي كامل از مجموع موارد بالاست ولي مانده ايم .

در همين ايران كم انسانهاي موفق داريم كه كارشان را مي كنند البته درست كارشان را انجام مي دهند و به نتيجه هم مي رسند .

در غرب خبري نيست شايد براي جوانها جاي خوبي براي رشد باشد ولي ايران چي ؟! چه بلايي به سر ايران مي آيد ؟!.
فرار مغزها همين بلايي است كه سر اين مملكت آمده .

خواهر گلم
با خودت رو راست باش:305:
می خوای مهاجرت کنی؟
جواب این سئوال از هر موضوع و سئوال دیگه ای مهمتره
این راهی که شما می خواهید برید همانطور که خودتون هم بهش اشاره کردید یه راه تقریبا بی برگشته اگر موفق شدید که خیلی خوبه و نیمه پر لیوانه ولی اگر شکست بخورید چی؟ نیمه خالی لیوان رو ببینید
فیلم "زن دوم" رو نگاه کنید کاری از تهمینه میلانی هست فیلم حول محور تصمیم انسانها و نتایج تصمیماتشون می چرخه
شما مجبور به هیچ کاری نیستید که با گفتن کلمه مجبور موقعیتهای خوب رو از دست خواهید داد و مطمئن باشید هر کاری رو با این کلمه انجام بدید چه موندن در ایران و چه مهاجرت به شکست منتهی میشه این تجربه من بوده از تجربیات دیگران استفاده کنید
یه راههایی تو ذهنم هست ولی اول باید جواب سئوالی رو که ازتون پرسیدم رو بدید
می خوای مهاجرت کنی؟

آنی جان تمام چیزهایی که گفتی درسته ما هیچ کدوم از این مشکلات رو نداریم اما نمیدونم تا حالا افسردگی ،دلزدگی ،نداشتن انگیزه رو تجربه کردی؟بعضی وقتها یه احساسهایی در درونت بوجود میاد که ممکنه آدمو بدتر از مواردی که شما ذکر کردی تو چنگ خودش بگیره .چند وقته پیش که داشتیم برای مهاجرت اقدام میکردیم شوهرم میگفت من نمیتونم از ایران دل بکنم نمیتونم برم یه جایی که آدماش از فرهنگهای متفاوت هستن و،میگفت من تازه دارم یاد میگیرم تو ایران با مردم چطور باید رفتار کنم و...اما بعد از یه مدت که دید داره کم کم بی انگیزه و بی انرژی میشه تصمیم قطعیشو گرفت .
من همیشه فکر میکردم که باید در تصمیمات شوهرم بهش کمک کنم و اگه یه روز تو دنیا هیچی نداشته باشه بدونه که یه همسر داره که همیشه باهاشه تو هر جایی از این کره خاکی کنارش میمونه چون بهش اعتماد داشتم چون میدونستم که اون فقط به صلاح خانواده اش عمل میکنه!
راستی یادم رفت بگم شوهرم میگه بذار تست کنیم اگه بد بود برمیگردیم .
در جواب قلب سپید هم باید بگم من با مهاجرت مشکلی ندارم ،مشکل من عدم اطمینان و عدم انگیزه برای انجام چنین تحولی!

اگر همسرتان براي برگشت هم در صدي را در نظر گرفته به هيچ عنوان پلهاي پشت سرتان را خراب نكنيد . خانه را نفروشيد . به هيچ عنوان خانه ات را از دست نده .

http://www.hamdardi.net/images/www.h....com_2.net.jpg

درمورد تجربه افسردگی ،دلزدگی ،نداشتن انگیزه سوال كرده اي . عزيزم همه ي انسانها اين حس ها را تجربه مي كنند اما نحوه برخورد صحيح با اين احساسات مهم است . تمام مشكلاتي كه براي شما گفتم : در مقاطعي از زندگي فرد را دچار همين حس و حال ها مي كند . اما تنها تر از ايران ما كيست ؟! بي پناه تر از مهربان مام وطن كيست وقتي من و تو هم رهايش كنيم ؟!
دوست من نمي خواهم به وجود نازنين هيچ نازنيني توهين كنم . اما اين كشور مال من و توست و ما نسبت به آن مسئول هستيم . شايد بتوانيم با انگيزه درس و تحصيل مدتي هجرت كنيم ولي بايد به اين وطن برگشت . بايد براي او كاري كرد . بچه هاي اين آب و خاك صاحبان سرمايه هاي اين مملكت هستند . اين كه نمي شود هر كسي كه افسرده و دلزده شد از خانه اش قهر كند و برود .اين خانه متعلق به من و توست و در درجه اول بايد من و تو دستي بالا بزنيم . آسمان همه جاي دنيا همين رنگ است . اگر بگويي ايراني ها بايد با تحصيلات بالا ازايران بروند تا زندگي براي خود بسازند من به شما مي گويم پس اينجا چه ؟! يعني اگر شما از ايران برويد ديگر دچار افسردگي و دلزدگي و .... نمي شويد و اين احساسات ديگر سراغتان نمي آيد ؟!

باور كنيد كه هيچ انسان درجه اولي جلاي وطن نمي كند . به ايراني هاي مقيم خارج از كشور نگاه كن . با اصالتها همه از فراق و دوري وطن ناله مي كنند و فرزندانشان كه ايراني را به زور حرف مي زنند با سري افراشته و پر افتخار از ايراني بودنشان سخن مي گويند و .... ودسته اي كه خاك و ريشه برايشان بي معنا باشد ايراني بودن خود را هم پنهان مي كند !!!


خود دانيد .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani

بدون اينكه سفري به اروپا داشته باشي حتي به كانادا و آمريكا هم نرو . همسرت قبلا مسافرت خارج از كشور داشته ؟!

ترا به خدا دنبال سراب نباشيد . من بيشتر از يك ماه نمي توانم آن طرفها دوام بياورم . حتي وقتي كه كاملا مطمئنم كه سفرتفريحي است و به خانه بر مي گردم . خيلي مسائل هست كه انسان را ناراحت مي كند


به حرفهاي قلب سپيد خوب توجه كن . به نظر من هم شما بايد روي روابط خودتان با همسرتان كار كنيد . اگر فرك كرده ايد آنجا پول ريخته اند تا شما برويد و پارو كنيد اشتباه محض است . ايران بهترين كشور ي است كه با تايم كاري كم پول مي توان در آورد و آن هم چه كار كردني ( تفريح - وقت كشي و...)

---

خانم انی فکر نمی کنید دارید رویایی حرف می زنید؟کی قبول می کنه که ایران بهترین کشور واسه پول در اوردنه؟قبول دارم اینجا تو کار وقت کشی خیلی زیاده حتی بیشتراز اونی که تصورشو بکنید ولی این خودش هم یه پوئن منفیه
خانم گلوریا این شما و همسرتون هستین که بایداونجا زندگی کنید پس باید با شرایط روحی ودیگرشرایط خودتون وهمسرتون این قضیه رو سبک سنگین کنید
واسه موفقیت هم باید ریسک کرد
منتها ریسک اونجایی معنی میده که شما تمام جوانب رو در نظر بگیرید
بازم می گم شما تمام جوانب رو اول در نظر بگیر(با توجه به شرایطتون) چون شما وقتی مهاجرت می کنید نمی تونیداز تا ثیر فرهنگ اونجا چشم پوشی کنید ،به هر حال دقت کنید

گل مريم عزيزم

در ايران راحت پول در مياوريم. چيزي كه هست اين است كه هزينه هاي زندگي در ايران بالا ست و ما اين حس را به اشتباه داريم كه در ايران پول در آوردن سخت است !
در حالي كه به واقع در خارج از كشور پول به سختي در مي ايد ولي هزينه ها پائين تر است .

اين ان نكته اي است كه با ظرافت بايد به آن انديشيد و شما مرا متهم به رويا پردازي كرديد .