+تفاهم در سطح تحصيل زن و مرد

سلااااام
بچه ها خيلي داغونم
نميدونم از كجا شروع كنم!!اگه جمله بنديم قاطي پاطي بود ببخشيد ....
من دانشجوي كارداني معماري هستم و همسرم سال اخر دامپزشكي
2 سال پيش با هم اشنا شديم موقعي كه من فكر ميكردم ميتونم به زور به رشته ام علاقه مند بشم و با ادامه تحصيل به مدارج بالاتر برسم
نميدونم چند نفر از شما با رشته معماري اشنا هستين اما اين رشته بيشتر از بقيه رشته ها به علاقه و البته به روحيه طرف بستگي داره
من ادم شر وشور و پر جنب و جوشي هستم( انگار بودم!!)نميتونستم پاي ميز بند بشم و 2 ساعت تموم يه پلان بكشم!!خلاصه ترم اول 6 واحد از درسام افتادم!!
اين افتادن ها و اين كه درس ها يك ترم در ميون ارائه ميشن باعث شده الان كه ترم اخرم به مشكل بر بخورم و مجبور باشم برم شهر ديگه اي (اردبيل)درس بخونم دانشگاه ما ديگه كارداني پذيرش نميكنه و .....
حالا من ميخوام انصراف بدم و بيخيال اين رشته و مدرك بشم اما خانوادم ميگن بعد ها اين فاصله زياد بين مدرك من و همسرم يه آتو ميشه كه باهاش اذيتم كنه!!!
مخالف انصراف من هستن!!ترم اخر درسم به قدري سنگين شده كه به همسرم هم نميتونم برسم براي من همسرم از همه چي مهمتره حتي از مدرك و تحصيلم!!
البته من قصد ادامه تحصيل در يه رشته ديگه (روانشناسي يا حقوق)رو دارم اما ميگن كار تو نيس و نميتوني چون عادت كردي درس نخوني فقط پروژه بكشي و تحويل بدي!!
به نظر شما اگه سطح مدرك من از همسرم پايين تر باشه به مشكل بر ميخوريم!؟؟

سلام دوست خوبم
اولا بگم خواهشا به معماری یه وقتی حرفی نزنی که من عاشقشم(شوخی)
من برای این رشته شب نخوابیها کشیییییییییییدم که نگو نپررررررس... برای پایان نامه ام که وقتی یادم میاد ، چه زحمتها و شب نخواب هایی که کشیدم ، اشکم سرازیر میشه... ولی کار نشد نداره ترم آخر ی ، دیگه چیزی نمونده ...یه یا علی بگو بچسب به درسهات.اشکال نداره شهر دیگه هم باشه میتونی بخونی لاقل از این دوسال یه نتیجه ای بگیری، معماری یه رشته خاصه نیاز به خلاقیت و استعداد ویژه خودش داره ، اگر احساس میکنی خارج از توانایی شماست میتونی ادامه ندی ولی لاق برای این دوسال که وقت گذاشتی ارزش بگذار و حداقل مدرک کاردانی را بگیر .....راستی من هم به حقوق و روانشناسی علاقه دارم.

سلام خانومی
ترم آخری گلم این یه ترمم بخون تموم می شه تو که 2 سال تحمل کردی 3 ماهم روش
مدرکت رو که بگیری خسته گیهات برطرف میشه

ممنونم از دوستای گلم
خب حالا اگه یه وقت مجبور به انصراف شدم ممکنه در اینده با همسرم به خاطر هم سطح نبودن مدارج تحصیلیمون به مشکل بر بخورم؟؟

این بستگی به روحیات همسرت داره باید ببینی این قضیه براش مهم هست یا نه به طور غیر مستقیم مطرح کن ببین نظرش چیه ؟؟

الان که خودش ازار و اذیت اموزش و استادا و .... رو میبینه هر روز ازم میخواد که انصراف بدم
من به کل روحیه شاد و سرخوشم رو سر این مشکلات از دست دادم برای همسرم هم از همون اول خنده ها و روحیه من مهمتر از همه چی بوده و هست

به نظر من شما زیادی سخت می گیرین
و کاملا درکت می کنم وقتی رشتت دوست نداشته باشی برات جهنم میشه ولی برو دنبال اون چیزی که بهش علاقه داری و رشته مورد علاقت بخون و به حرف کسی اهمیت نده.در ضمن من خیلی زن و شوهرها رو دیدم که تحصیلات یکسان داشتند و با هم مشکل پیدا کردن تفاهم یک زن شوهر در تحصیلات و مدرک نیست در طرز فکر و تفکراتشون هست. پس اگه فکر می کنی از لحاظ طرز فکر با شوهرت همخوانی داری نگران چیزی نباش.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شادزی

به نظر من شما زیادی سخت می گیرین
و کاملا درکت می کنم وقتی رشتت دوست نداشته باشی برات جهنم میشه ولی برو دنبال اون چیزی که بهش علاقه داری و رشته مورد علاقت بخون و به حرف کسی اهمیت نده.در ضمن من خیلی زن و شوهرها رو دیدم که تحصیلات یکسان داشتند و با هم مشکل پیدا کردن تفاهم یک زن شوهر در تحصیلات و مدرک نیست در طرز فکر و تفکراتشون هست. پس اگه فکر می کنی از لحاظ طرز فکر با شوهرت همخوانی داری نگران چیزی نباش.

---

ضمن تایید نظرات شادزی ، منم زن و شوهری رودیدم که در تحصیلاتشان تناسبی نداشتند ( فکر کنم خانم دکتر بود و آقا لیسانس داشت ) و خیلی هم خوشبخت بودند .

ممنونم دوستاي گلم
انگار سبك شدم!!!

اتفاقا اکثر دوستان تحصیل کرده من ترجیح می دن با خانومی باسطح تحصیلات پایین تر ازدواج کنند. چون زندگی آرومتری دارن.

سلام.

امیدوارم با کمک دوستان تونسته باشی تصمیم خوبی بگیری.

اما من پیشنهاد می کنم درسات رو بخونی تا تموم شه. بعضی از دوستان من هم از رشته ما خوششون نمی اومد و آخرای کار انصراف دادند، اما بعدش به شدت پشیمون شدند.

به نظر من هم، اختلاف در تحصیلات مشکلی برای خوشبختی زوجین ایجاد نمی کند به شرطی که هر دو نفر درک خوب و مناسبی نسبت به مسائل داشته باشند.

موفق باشی.