نمایش نسخه قابل چاپ
سلام به همه دوستان خوبم
توی تاپیک قبلیم در مورد مشکلم صحبت کردم و با کمکهای شما تونستم تا حدودی با مسئله کنار بیام.
از احساساتم نسبت به شوهرم خسته شدم ،حاضرم هر کاری که بخواد براش انجام بدم ولی دیگه به این فکر نکنم که آیا اون هنوز دوستم داره با نه ! از خودم بدم میاد .از یک طرف می خوام که دوستم داشته باشه از طرف دیگه از عشق و علاقه و اینجور حرفا حالم بهم می خوره.نمی دونم چطور باید با این احساسات متناقضم کنار بیام ،فکر می کنم کم کم دارم دوباره به مشکل بر می خورم.
سلام دوست عزيزم
اين كه اينطور توي دوگانگي هستيد نشون مي ده شماهنوز خودتون و خواسته هاي خودتون را خوب نشناختين شايد لازمه كمي وقت بگذاريد و اول موضع خودتون را با خودتون مشخص كنيد كمي بهتر احساساتتون رو بشناسيد و با خودتون كنار بيايد اگر از يك مشاور كمك بگيريد فكر كنم بد نباشه تا بهتون كمك كنه از اين حس دوگانگي و دو شخصيتي بودن شما خارج بشيد
موفق باشي
من که از اول اینطور نبودم.عاشق و دلباخته اون بودم .ولی الان با اتفاقاتی که در زندگیم افتاد عشق برام کمرنگ نه بهتره بگم بی رنگ شده.دلم می خواد احساسم ،درونم دوباره مثل قدیما بشه ،دلم لک زده واسه عشقی که به شوهرم داشتم .شاید هنوز دارم تاوان اشتباهاتم رو میدم .
gloria عزيز
اگه واقعا عاشقي ، دنبال اين چرا مي گردي که اون دوست داره يا نه ؟ عاشق از همه چيز معشوقش خوشش مياد. از توجهش از بي توجهيش، از قهرش واز آشتيش ، از فراغش از وصالش و....
پست سومتون داره ميگه که شما دارين واقع بين ميشين. درسته انقدر نبايد گذشت وفداکاري تونو زياد کنيد که با ديدن رفتارهارهائي که انتظارشو نداشتين ، يه دفعه اينقدر سرد بشين. حالا با کمک اين تجربه ها مي تونين رفتارهاتونو تعديل کنين.:72:
احساس می کنم هنوز داری به اون موضوع فکر می کنی قبول دارم نمیشه خودمون رو به فراموشی بزنیم اما یا آوری گذشته تجزیه و تحلیل جدیدی به همراه داره و این با عث می شه نتونی از صمیم قلب همسرتون رو ببخشید و تا زمانی که در ذهن خود تصویر همسری خطا کار داشته باشی مانعی میشه برای عشق ورزیدن به جای اینکه به تداعی عشق ورزی قدیما بپردازید سعی در تلاش مضاعف برای بهبود زندگتون کنید مسلما هنوز دلایل با ارزشی برای گذشت و تلاش دارید مثلا فرزند نازتون .نقل قول:
نوشته اصلی توسط gloria
من سعی کردم که گذشته رو فراموش کنم اما الان خونه ما پر از سکوت و آرامشیه که داره منو آزار می ده .فکر می کنم این آرامش به ظاهر آرامشه ولی در پشت خودش فریادها داره.
انگار هر دومون از همدیگه می ترسیم ،انگار به زور به هم ابراز علاقه می کنیم تا این آرامش به هم نخوره .نمی دونم شور و شوق رو چطور به زندگیم برگردونم.چند روز پیش بعد از مدتها از شوهرم درمورد علاقه اش به خودم پرسیدم،اصلا مثل مردی که واقعا همسرش رو با تمام وجود دوست داشته باشه نبود و در جواب به من گفت من همیشه در کنار تو احساس آرامش می کنم و سعی کرد به سرعت به جمع فامیل برگرده.شما خانمها می تونید بفهمید من چی می گم ،یک زن همیشه دوست داره برای شوهرش بهترین باشه و اینو می تونه از چشمها و رفتار شوهرش بفهمه. تو این اتفاقات اخیر یه جورایی بزرگ شدم ،خیلی مستقل تر از گذشته.اما نمی دونم چرا هر از گاهی باید به این عشق فکر کنم ،ای کاش زندگیم بدون علاقه شروع شده بود تا دیگه حسرت از دست دادنشو نخورم.
یادم رفت ازتون تشکر کنم واقعا توی اون روزهای سخت اگه شما دوستان نبودید نمی دونم چه اتفاقاتی منتظر منو خانواده ام بود. می خوام اینقدر در کنار شما باشم تا بزرگ فکر کردن رو یاد بگیرم .ممنونم
دوست خوبم به نظر من شما باید از خودتون شروع کنید و کارهایی رو که باعث شادی خودتون میشه رو انجام بدید و اگر هم مخالفتی از همسرتون دید واسه انجام اون کارها، این میتونه نشونه ای از توجه همسرتون به خودتون بدونید، خیلی آروم و خونسرد باهاشون برخورد کنید و بهشون نشون بدید که می خواید خوشحال باشید و ازشون حتما بخواید که ایشون هم به شما کمک کنن! به همسرتون بگید می خواید همه چیز رو عوض کنید، خودتون رو، زندگی تون رو، احساساتتون رو و برای این کار حتما به کمک همسرتون احتیاج دارید و قبل از اون به کمک خودتون احتیاج دارید و شما باید قلبا همسرتون رو بابت تموم کارهاش ببخشید، به این فکر کنید که آیا می تونید بازم دوستش داشته باشید و عاشقش باشید! می تونید گذشته رو فراموش کنید، بازم اگه یه موقع داد بزنه برای شما دوست داشتنی هست!
نمی دونم! چه جوری! اما شما باید همسرتون رو ببخشید و شروع کنید به ساختن خودتون و از کمک های همسرتون استفاده کنید، بگید می خواید مثل قبل عاشقش باشید و برای این کار نیاز به توجهات و محبتش دارید!
به خودتون، به همسرتون فرصت دوباره زندگی کردن و عاشق بودن رو بدید!
عاشق بي مدعا باش .
delعزیز،من می خوام ببخشمش چون تنها راه برای احساس خوشبختی منه ولی وقتی می بینم که به همه بیشتر از من توجه می کنه دیگه دل و دماغی برای ادامه واسم نمی مونه .هر کسی کوچکترین کاری انجام بده به چشمش میاد اما کارهای من اصلا ارزش نداره در این مورد هیچوقت به روش نیاوردم ولی همیشه دلم گرفته .خودش اگه مثلا بند ساعت منو بده درست بکنند من باید به حساب عشق بی اندازه اش بذارم اما کارهای من همیشه با یه برچسب، بی ارزش شدن.همیشه به همه گفتم دست من نمک نداره!
آنی جونم تو همیشه با راهنماییهای خوبت بهم کمک کردی ولی بهم بگو کدوم آدمی رو دیدی که به محبت اطرافیانش احتیاج نداره مخصوصا از همسرشون!نمی تونم تحمل کنم که نسبت به من بی تفاوت باشه .شاید ازم بپرسید از کجا می دونی ؟منم می گم می دونم چون طریقه محبت کردنشو دیدم واسه همینه که برام سخته!
عزيزم بين آدمي كه راه درست محبت كردن را نمي داند با كسي تعمدا محبت نمي كند چرا كه در درون خود علتهايي دارد تفاوت هست . شوهر شما جز و كدام دسته است ؟!
راه محبت كردن را بلد است و محبت نمي كند و يا تعمدا محبت تنها و تنها به شما نمي كند.
آقايان خيلي از شيوه هاي زنانه براي نشان دادن علاقه شان استفاده نمي كنند و بيشتر محبتهايشان جنبه عملياتي دارد . آيا شوهر شما به لحاظ توجهات عملياتي هم ضعيف است ؟!
با صراحت و صداقت در یک فضای آرام به دور از یاد آوری اتفاقات گذشته تمامی دغدغه ها و نگرانی ها تون رو با شوهرتون در میان بذارید از اون بخواه که با هم سعی در جبران گذشته کنید یادآوری کنید خاطرات قشنگ گذشته حال و هوای اوایل آشنایی و اینکه چقدر دلتون برای احساس عشق ورزی قدیما تنگ شده .نقل قول:
نوشته اصلی توسط gloria
من نمی دونم .قبلا که خیلی خوب بود طوری که پیشش کم می آوردم.از بعد از اون قضیه عوض شده .شاید دوست نداره ،شاید دیگه منو نمی بینه و اصلا براش اهمیتی نداره دل منو بدست بیاره و شاید ...
اون اشتباه کرده ولی من باید مدام از اون دلجویی کنم دیگه خسته شدم .بابا منم دل دارم چرا اینقدر نسبت به من بی تفاوته ،شاید اصلا خودش متوجه کارهاش نباشه و از نظر خودش داره بهم محبت میکنه، نمی دونم ،گیج گیج شدم.تنها روشی که باهاش احساس مطلوبی دارم اینه که بیام اینجا و با شما دوستان صحبت کنم.
دیروز از سر کار اومد خونه دیدم دوباره تو فکر رفتن به خارج از کشور افتاده .همه اش اون حرف میزد و وقتی من صحبت می کنم بدون اینکه به حرفهای من گوش کنه مدام بین حرفام می پره و هی میگه این صورت مسئله است .دیگه نمی تونم باهاش حرفهای جدی بزنم.به خدا هر کس دیگه ای جای من حرف میزد شوهرم کامل به حرفاش گوش میکرد تازه می گفت چه آدم فهمیده ای!بزرگترین ناراحتی من اینه که چرا حضور من در زندگیش و در تفکراتش اینقدر کمرنگ شده.
سوگند جون ما عشق ورزی داریم ولی همه اش تصنعیه وهمش بخاطر ترس از همدیگه است.
عزيزم با همسرت درست حرف بزن . هر مردي در هر موقعيتي حرف همسرش را مي فهمد . شايدهمسرت دغدغه ذهني دارد . بايد به شكل اساسي و همه جانبه روابطتان را مرور و تصحيح كنيد و اين كار تنها با گفتگو درست واساسي امكان پذير است .
بهش چی بگم ؟ ازش بپرسم چرا دیگه بهم محبت نمی کنی؟حواست کجاست؟
نه دیگه بیشتر از این نمی تونم خودمو تحقیر کنم .هر چی بیشتر ازش محبت می خوام بیشتر ازم دور میشه .اصلا محبت یک طرفه به چه دردی می خوره؟اینقدر خودمو پایین آوردم که دیگه حرفام براش بی ارزش شده.فقط باد می اندازه تو گلو و تو خونه راه میره.دلش خوشه که به ما خیلی داره لطف میکنه. من در گذشته اشتباه کردم ولی الان چی ؟مگه چی خواستم ؟غیر از اینکه همسرم،بوسه ات را با عشق نثار من کن .اینقدر من نالایقم که حاضر نیستی یکبار با پای خودت بیای و دستهامو بگیری و خودت یکبار پیش قدم بشی و بگی دوستت دارم.
معذرت می خوام اگه زیاده گویی کردم.
عزيزم بايد نحوه گويش ات درست باشد و بيان كردن خواست شما . شما يك جوري حرف مي زني انگار براي گدايي محبت شما را به در خانه همسرت مي فرستيم !!!!
عزيزم قشنگ ترين لباست ات را بپوش كه شوهرت آن لباس را خيلي دوست دارد و يك آرايش مناسبي كه مورد توجه همسرت هم هست بكن و تعدادي شمع روشن كن و يك شام خوشمزه باب طبع همسرت و مقداري گل كه مي داني همسرت از آن نوع گل خوشش مي آيد . به نوعي يك شب قشنگ را برايش به تصوير بكش و از قبل هم به همسرت اعلام كن كه ميهمان رسمي اين جشن كوچك اوست و تنها او . و يك موزيك ملايم (و اگر هم بچه داري بچه ها را بفرست خانه ي مادرت)
و در اين شب خاص اصلا با او حرفي از كمبودها و گذشته نزن چشم اندازت حال و آينده باشد و تماما به همسرت بگو كه به وجودش افتخار مي كني و اين جشن كوچك تنها يك قدرداني كوچولو است براي زحماتي كه براي شما مي كشد و شما تمام تلاشهاي او را خوب مي فهميد و از همسرت عذر خواهي كن كه چرا تا به امروز به فكرت نرسيده كه بايد چنين كاري بكني بگو وجودش ارزشمند است و تو به وجود او افتخار مي كني و ....
اگر خودت با احساس ناب اين كارها را بكني و به كاري كه مي كني ايمان داشته باشي ، به تو خواهم گفت : خودت خواهي ديد كه معجزه بزرگي با هوشياري تو به وقوع مي پيوندد و اين همان ميل و توجهي است كه تو از او طلب مي كني .
خوش بگذره عزيزم و شب خوبي داشته باشي .
به نظر من هم دوست خوبم به صحبت های aniعزیز گوش بده و امتحانش کن، فایده که داره هیچ، ضرری هم نداره!
و به این موضوع هم فکر کن که قبلا چی باعث میشد که همسرت شاد بشه و خوشحال، می تونی از گذشته ات برای ساختن دوباره ی آینده ات استفاده کنی!
همه چیز به نبوغ و عشق و احساس تو بستگی داره و من مطمئنم که تو می تونی!
لطفا راهنماییم کنید
[color=#000000]آنی و دل عزیز من حدودا دو ماهه که سعی می کنم لحظه های خاص در زندگیمان بوجود بیاورم و به شوهرم ابراز علاقه کنم اما هر بار فقط برای دو سه روز موثره که البته الان فقط برای چند لحظه!
شوهرم به من حرفهایی میزنه که یادآور گذشته است و فقط به این فکر میکنه چه جوری حال خودشو بهتر کنه.باور کنید دیگه باعث و بانیه هیچ دعوایی نیستم و در هر بحثی سعی می کنم شوهرمو آروم کنم اما باز هم بی فایده است.اون طوری با من حرف میزنه که انگار من خیانت کردم و همیشه سعی داره کارهای منو بی ارزش جلوه بده.همین دیشب بعد از گذروندن لحظه های خوب در کنار هم و بدون اینکه حرفی زده باشم به من میگه" تو چرا فکر می کنی تو عشق و عاطفه از من سری؟"یا اینکه "زنها هم به مردهاشون خیانت میکنند ،اصلا زنها بدترن." و از همه اینها بدتر بهم میگه "همین چند وقت پیش هم نتیجه کارهاتو دیدی ".
دفعه پیش یکدفعه دلمو شکست و حالا داره ذره ذره وجودمو آب میکنه.