آیا من واقعاً دوستش دارم یا هنوز دارم احساسی فکر میکنم؟

سلام بر دوستان همدردی
همه چیز از اونجا شروع شد که من برای کمک تحصیلی به یکی از همسایه ها مون با دختر خانومی آشنا شدم که تا اون زمان ندیده بودمش ،و حتی نمیدونستم که رشته تحصیلی اون خانم حدوداً با من در ارتباط هست.اون زمان 21 سالم بود. همین جور ملاقات ها ادامه داشت (البته در حضور خانواده و به عنوان کمک درسی) تا اینکه من به ایشون علاقه مند شدم و فکر میکنم اون هم همین طور (فقط فکر میکنم، شاید اشتباه کردم).تا اون زمان من با هیچ دختری تا این اندازه نزدیک نشده بودم و اصلاً شرایط ازدواج هم نداشتم . این مسائل و همین طور سن کمی که داشتم باعث شد که به خودم بیام و به این نتیجه برسم که علاقه من به این خانم شاید کاذب باشه و من فقط احساساتی شده باشم. رفته رفته ارتباطم رو با این خانم کم کردم و دیگه مثل قبل دنبال بهانه برای دیدنش نبودم (یه جورایی با خودم کنار اومدم). البته هیچ وقت درباره احساسم بهش چیزی نگفتم و هر دو در ملاقات ها با هم جدی و رسمی بودیم.

فوق لیسانس قبول شدم، درس خوندم، اون هم فوق لیسانس قبول شد و الان هنوز داره درس میخونه.الان 25 سالمه ، دارم از مقطع فوق لیسانس هم فارغ التحصیل میشم ( پایان نامم کلافم کرده).تو این مدت موضوع رو برای خودم حل کردم و دیگه بهش فکر نکردم.تو این مدت از هیچ دختر دیگه ای خوشم نیومد و با هیچ دختری به اون اندازه نزدیک نشدم (از نظر من کسی که موقعیت ازدواج نداره ، حق نداره با احساسات دخترا بازی کنه). فقط بعضی وقت ها اگه اون کمکی از من می خواست کمکش میکردم (ارتباطمون خیلی کم شده بود).

الان دارم به ازدواج فکر میکنم، موقعیتم ایده آل ایده آل نیست ولی بد هم نیست. دوباره فکر اون خانم افتاده تو سرم ، چند باری بهانه کاری جور کردم و همدیگه رو دیدیم. بررسی که میکنم میبینم شرایط سنی، تحصیلی، خانوادگی، مالی مون با هم یکسانه ولی مشکل اینجاست که من فقط به عنوان یک همسایه از ایشون شناخت دارم. میترسم بهش بگم و حرمت همسایگی شکسته بشه ،دیگه نمیتونم بهانه بتراشم، دارم تابلو میشم. نمیدونم اون هم من رو دوست داره یا نه، میترسم بهش بگم، اون هم دل ببنده و من وسط کار پشیمون بشم. اصلاً دوست ندارم به خاطر من شکست عاطفی بخوره. میترسم زمان رو از دست بدم. تازگی ها متوجه شدم ظاهراً پای یکی دیگه هم وسطه ( البته مطمئن نیستم).هیچ نمیدونم چی کارکنم.من رو از این بغض که داره آزارم میده نجات بدین.حالم خیلی بده، فکرم کار نمیکنه. اگه درست باشه که پای یکی دیگه وسطه چی کارکنم، من هنوز از خودم مطمئن نیستم اون وقت این مسئله هم پیش اومده.ای کاش همسایمون نبود، ای کاش ما جور دیگه با هم آشنا میشودیم، ای کاش ....

سلام
خوب اين وسط چه مشكلي هست كه با خانواده اقدام نميكنين ؟ چي شمارو به اينهمه شك و ترديد واداشته ؟ از چي ميترسين ؟
راستي من درست متوجه سوالتون نشدم : آیا من واقعاً دوستش دارم یا هنوز دارم احساسی فکر میکنم؟
خوب دوست داشتن يه نوعي از احساسه ديگه ! و تازه اون رو كه ما نميتونيم بفهميم ، خودتون بايد بفهمين ! و اينكه من همش حس ميكنم يه مشكلي اين وسط هست و شما از اقدام كردن ميترسين !! اين مشكل چيه ؟
و اينكه تا به الان اون خانم رو شناختين يا نه ؟ آيا هموني هست كه شما ميخواين ؟؟؟؟؟؟؟؟

با تشکر از roya.b و تبریک سال نو
شما درست میگین، من عنوان مناسبی برای گفته هام انتخاب نکردم.
- مشکل من اینه که من هنوز 100% از خودم مطمئن نشدم که آیا این خانم همونی هست که میخوام.آیا واقعاً دوستش دارم یا هنوز درگیر همون احساسات نوجوانی (بچه گانه) سال های گذشته ام. (شاید خیلی دارم خودمو عذیت میکنم)
- من از این میترسم که برم جلو و وسط کار پشیمون شم. آخه همسایس، چشم تو چشم میوفتیم(میخوام از خودم مطمئن با شم).
- من تا به الان شناختی که از این خانم دارم تنها بر اساس ملاقات هایی که عنوان کاری یا درسی داشته (دیگه هم نمیتونم بهانه کاری یا درسی جور کنم).

خانواده من از این موضوع مطلع هستند و شرط فارغ التحصیل شدن رو برای من گذاشتند، من هم بدم نمیاد با خیال راحت تر به این موضوع بپردازم، ولی چیزی که من رو نگران کرده و باعث شده از دوستان همدردی کمک بخوام اینه که متوجه شدم پای کسی دیگه در میونه (البته مطمئن نیستم). نمیدونم چی کار کنم، میترسم خیلی دیر شده باشه. ولی اگر کلاً موضوع یک سوء تفاهم باشه و کسی در میون نباشه چی؟
دلم گرفته، خیلی بیقرارم، دوست دارم این تعطیلات نوروز زود تموم شه.

سلام بر دوست کاغذی...عیدت مبارک...
از خواندن نوشته هایت بسیار خوشحال شدم......آفرین دوست گرامی...شما بسیار منطقی در این جریان عمل کرده اید از این بابت بسیار خوشنود شدم./
اما در مورد دودلی باید بگوییم......شما که امکاناتش را دارید و هیچ مشکلی هم سر راه تان قرار ندارد و از آن جا که فرد منطقی هستید ....پس چرا دودلید...چرا هنوز با احساس خود کنار نیامده اید....بنظرم این دوست داشتنه شما با توجه به سنتان و منطقی که دارید احساسی نیست...
به هر حال باید با خود کنار بی یاید و آخرین تصمیم را بگیرید...
چون احتمال دارد فرد مورد نظر شما به دلایلی که گفتید پر بکشد.....خوب صلاح در این است که خانواده خود را در جریان بگذارید و هر چه زودتر برای خواستگاری اقدام کنید... نگران نباشید هیچ گونه سوء تفاهمی پیش نمی آید...شما که قصد بدی ندارید و هدفتان ازدواج است...
و اگر هم هیچ کدام از این کارها را نمی توانید انجام دهید .....بهتر است بطور غیرمستقیم به آن خانوم بفهمانید که دوستش دارید...
اما یک توصیه برادرانه اگر با خود کنار نیامده اید و دودل هستید....دیگر حتی لحظه ای هم به او فکر نکید چه برسد به اینکه به خواستگاری او روید.
سال خوبی داشته باشید

سلام.
من هم پیشنهاد میکنم قبل از هر گونه اقدامی اول با خودتان کنار بیایید که با شرایط کلی آن خانم موافق هستید یا خیر. چون اگر با شک و دودلی اقدامی کنید، حتی اگر ایشان آشنای شما هم نبودند، ممکن است دلبستگی برای هرکدام از شما پیش بیاید و اونوقت عذاب وجدان و پشیمانی از این کار به سراغتان میاد.
پس اقدام اول اطمینان درونی را انجام دهید، قدم بعدی هم خواستگاری با خانواده. مراحل بعدی هم در صورت توافق خانواده ها آشنایی و گفتگوی شماست. در این گفتگو و آشنایی است که خیلی از مسایل حل میشه.ممکنه شرایط هم را بپذیرید یا نپذیرید. اگر در مراحل اولیه درست گام برداشته باشید، دیگه در این مرحله میتونید با آرامش و منطقی تصمیم بگیرید و به توافق دو طرفه برسید.
موفق باشید.

راستش ايني رو كه ميگين مطمئن نيستين پاي كسي در ميون هست يا نه رو فكر ميكنم به راحتي بتونين از طريق مادرتون بفهمين ! يعني اگه رابطه ي مادر شما با مادر ايشون خوب باشه خب ميتونين از مادرتون بخواين كه حالا يه جورايي از مادرشون سوال كنن ! خانما به اينجور چيزها خيلي واردن !
راجع به مطمئن نبودن خودتون هم فكر ميكنم چون شما شناختتون نسبت به ايشون كمه ، شايد اين حس رو دارين ! و از اشتباه كردن ميترسين ! خب بايد شناختتون رو بالا ببرين ! ميتونين اين كارهارو بسپارين به عهده ي مادرتون ! از مادرتون بخواين تا كمكتون كنن ، نا سلامتي ايشون همسايه تون هستن !!براي ازدواجهاي سنتي معمولا روششون تحقيق هستش !! شما براي هر كس ديگه اي هم غير از اين خانم بخواين سنتي برين خواستگاري و سنتي اقدام كنين ، همين آش و همين كاسه !! يعني از طريق سوال از همسايه ها و تحقيق ميتونين تا حدي ايشون رو بشناسين ولي خوب چون همسايه هستين و روابطي هم بين شما بوده من فكر نميكنم كه منظور شما اينجور شناخت ها باشه ! براي شناختي كه مد نظر شما هست نياز به ارتباط دارين و براي ارتباط هم نياز به مجوز دارين و اين مجوز هم من فكر ميكنم فقط با خواستگاري داده بشه !!
مثلا براي خواستگاري كه رفتين ، بگين كه ميخواين كمي بيشتر هميدگه رو بشناسين و فعلا جريان خواستگاري و ارتباطتون بين دوتا خانواده باقي بمونه و گفته نشه !! تا شناختتون بيشتر بشه !

سلام دوست عزیز
به نظرم تا زمانی که از خودتون مطمئن نیستید اصلا سمت خونه اونا برای خواستگاری نرید.
اینکه بعد از خواستگاری میشه مجوز گرفت و بیشتر با هم آشنا شد مرحله بعد از خودشناسی و خودباوری هست.
منظورم اینه که زمانی شما به جایی رسیدید که فکر و قلبتان به صورت منطقی اون خانوم را پسندید و به اصطلاح به دلتون نشست بعدا برید خواستگاری.
خانوم رویا از دید یک خانوم به شما راهنمایی کردند ولی من از دید یک پسر 29 ساله دارم این حرفارو براتون می زنم.
من قبلا با یک خانومی آشنا شده بودم که دقیقا حرفای خانوم رویا را می زد ولی از دید من دلچسب بودن و اینکه خودم با خودم کنار بیام خیلی مهمتر هست.
زمانی که با خودتون سنگاتونو وا کندید بعدا می تونید به گزینه خواستگاری فکر کنید.
البته این نظر شخصی من هست و امیدوارم راه حل خوب را پیدا کنید.
امیدوارم موفق باشید و سال نو هم مبارک

از همه دوستان به خاطر نظراتشون تشکر میکنم.
سال نو همتون مبارک باشه.

همون طور که قبلاً گفتم خانواده من از علاقه من باخبرند، ولی شرط فارغ التحصیل شدن رو برام گذاشتن.میترسم خیلی دیر بشه، به خاطر این مسئله هم زیاد تمرکز فکری ندارم تا بتونم پایان نامم رو تموم کنم.
roya.b گرامی شما گفته اید: [ ... براي شناختي كه مد نظر شما هست نياز به ارتباط دارين و براي ارتباط هم نياز به مجوز دارين ...] حرف شما کاملاً درسته.
نقاب عزیز شما گفته اید: [... اگر هم هیچ کدام از این کارها را نمی توانید انجام دهید .....بهتر است بطور غیرمستقیم به آن خانوم بفهمانید که دوستش دارید...]
به نظر دوستان صلاح هست من به طور مستقیم با خودش صحبت کنم، و از علاقم بهش بگم ؟ (فرض رو بر این بگذاریم که من با خودم کنار اومده باشم و دلم و یکی کرده باشم).
اگر خانواده رو رازی کردم که زودتر اقدام کنیم، بعدش اون خانم از اینکه من جرعت اینو پیدا نکردم تا به خودش بگم ناراحت نمیشه؟ و یا برعکس، ممکنه بهش بگم و اون وقت ناراحت بشه.

کاغذی جان سلام
من ایمان هستم.
شرایط شما چرا بد باشه؟
حتما باید مرسدز بنز زیر پات باشه یا چیزهای دیگه که شرایط ازدواجی داشته باشی.
فردای روزگار 2 تا استاد دانشگاه میشید.
اگر دختر خوبیه ، بسم الله رو بگو .یالا تا دیر نشده و دختر نبردن.بخدا اگر خواستگار اومد براش و اون هم قبول کرد تا عمر داری خودتو نمی بخشی.
مبارکه انشا الله.
خواستی برام شیرینی ارسال کنی بگو آدرسو برات بنوسیم:-)
مرد باش.مرد.
اگر سخت بگیری برات سخت میشه.
بچه ها همه با هم به افتخار عروس داماد یه کف مرتب.
برای شما و اون خواهر گلم آرزوی خوشبخی می کنم.
فدای تمامی ایرانیان عزیز.
اول و آخر یار...

سلام
ببينيد كاغذي جان ، ايني كه شما ميگين به صورت مستقيم باهاش صحبت كنين بستگي به فرهنگ خانواده ها داره !! شما خانواده هاتون چه طورين ؟ خيلي سنتي ؟ مدرن ؟ خيلي مذهبي ؟
خيلي جاها ميگن اگه طرف دوستت داشته باشه و تورو واقعا براي ازدواج بخواد ، و برات احترم قائل باشه نمياد اول به خودت بگه بلكه اول به خانواده ات ميگه !! من خودم اين جمله رو بارها و بارها هم شنيدم و هم خوندم !!! حالا اينطوري جا افتاده ديگه !!
شما كه با اون دختر رابطه داشتين ! يه جورايي بايد بفهمين كه چه جور آدميه ؟ چه چيزهايي رو ميپسنده ؟
يه جا ديگه بحث جرئت رو كردين !! من كه همچين فكري رو نميكنم ، حالا اون خانم رو نميدونم !!! اتفاقا كسي كه با خانواده اش اقدام ميكنه خيلي باجرئت تر از كسي هستش كه اين كار رو نميكنه ! علاقه صرفا به حرف نيست بلكه با عمله !!!
خوب شما اول مطمئن شو كه ايشون خواستگار داره ! بعد عجله كن !!! و اينقدر هم خودتون رو ناراحت نكنين و به استرس نندازين به خاطر مسئله اي كه اصلا شايد وجود نداشته باشه !!!
من نميفهمم اين كنار اومدن با خودتون يعني چي ؟اگه مسئله تون خوب بودن و مناسب بودن اون دختر براي ازدواجه كه اين فقط با شناخت بيشتر حاصل ميشه نه با كنار اومدن خودتون با خودتون !!! اگه منظورتون به دل نشستن ايشونه ، اگه به دلتون ننشسته بود كه الان تب و تاب نداشتين كه واي نكنه خواستگار داشته باشه ! واي نكنه از دستم بره ! خوب اين چيه كه شما رو اينهمه نگران كرده ؟ اين چيه كه شمارو به سمت ايشون ميكشونه ؟ علاقه ؟ عادت ؟ با چي ميخواين كنار بياين ؟ آيا ايشون ببخشيد عيب و ايرادي داره كه شما از كارتون مطمئن نيستين كه ممكنه بعدش پشيمون بيشين؟؟
حالا اگه شما مطمئن شدين كه خواستگار داره و ممكنه از دست بره و امكان خواستگاري هم الان براتون مهيا نيست و از خودتون هم مطمئن بودين كه اصلا پشيمون نميشين !! يه جورايي بهش بفهمونين ديگه ! نميدونم چه جوري ؟ هرجوري كه فكر ميكنين ايشون ناراحت نميشه !ولي فكر ميكنم حضوري بهتر از غير حضوري باشه !!

از همه ی دوستان ممنونم
آخرش تصمیم خودم رو گرفتم، میخوام بهش بگم.
به یه بهانه ی کاریه دیگه دیدمش(خودمونیم بهانم خیلی الکی بود)،
آخر کارمون بهش گفتم اگه میشه یه روزی همدیگرو ببینبم و در رابطه با خودمون با هم صحبت کنیم :203: (آخه اون لحظه موقعیتش نبود)، ............اون هم قبول کرد:D.
نمیدونم منظور منو متوجه شد یا نه،(البته خیلی تابلو بود).
برام دعا کنید بتونم حرف دلم رو بهش بگم:203::203::203:.

با سلام.
من از صمیم قلب براتون آرزوی موفقیت و خوشبختی دارم..
.. ونیز برای تمامی دوستان ...

مارو هم در جریاننتیجه بذاریا
ایشالا خوشبخت شی

سلام
آخرش بهش گفتم، بهش گفتم که دوست دارم، چه روزی بود اون روز.
اونم گفت که منم دوست داشتم، خیلی هم دوست داشتم، ( فکر نمی کردم اینقدر دوستم داشته باشه) ولی ...
گفت چرا اینقدر دیر اومدی، گفت من روزای سختی رو برای اینکه تورو فراموش کنم پشت سر گذاشتم،فکر کردم کس دیگه ای رو دوست داری،
بهش گفتم آخه من موقعیتم جور نبود که بتونم بیام جلو، قبول دارم خیلی دیر اومدم ولی حالا که اومدم، ...... اومدم که جبران کنم.
گفت اینکه تو هیچ وقت نفهمیدی که من دوست دارم من رو آزار می داد، این که نمی تونستم بهت بگم که چقدر دوست دارم.
بهش گفتم ازدست دادنت برام خیلی سخته،
گفت من برای همیشه تورو تو قلبم پاک کردم، ...
چه روزای سختی بود،
تا حالا شده تو تاکسی بشینید و نا خودآگاه گریه کنید، تا حالا شده چشماتون همیشه قرمز باشه و هرکی ازتون می پرسه بهش بگین سرما خوردم، تا حالا شده اگه بهت بگن تو،بغضت بترکه، تا حالا شده بارون بیاد و اصلا برات مهم نباشه که چترت رو باز کنی،...
چه روزای سختی بود، چه روزای قشنگی رو از دست دادیم،
ازش خواستم یک بار دیگه به من فکر کنه، خیلی باهاش صحبت کردم، براش گریه کردم، ...
قبول کرد، فکر کرد، فکر کرد، فکر کرد، تصمیمش رو گرفت.
تصمیم گرفت یه بار دیگه به من فرصت بده، حالا قرار شده رسما برم خونشون خاستگاری.
خدایا کمکم کن دوباره بتونم دلشو بدست بیارم.
برام دعا کنید.

دوست عزیز،سلام.
تصور میکنم هر دو شما از موهبت عشق واقعی بهره مند شده اید.:16: واقعا بهتون تبریک میگم. و ازتون میخوام سعی کنید این عشق را همیشه زنده نگهدارید و قدرش را بدونید.
خوشبخت باشید.

از صمیم قلبم خوشحال شدم امیدوارم در کنار یکدیگر خوشبخت شوید