نمایش نسخه قابل چاپ
خواستگاری دارم که اگرچه از لحاظ قیافه اندکی جالب نیست اما از لحاظ اخلاقی متانت محجوبیت شخصیت و کار و...... کاملا مورد تایید خانواده وخودم است .در واقع علاقه ای 2 طرفه بینمان پدیدار شده
اما با نزدیک شدن زمان خواستگاری رسمی دچار تردید شده ام لطفا راهنماییم کنید
سلام
خیلی جدی روی این موضوع فکر کن اگر دیدی قیافش برات قابل قبول نیست و به دلت نمیشینه قبول نکن . بنظرم ممکنه بعدا مشکلاتی بوجود بیاد یا مشکلات دیگه این موضوع را تشدید کنه و یا از این طریق بروز کنن .
موفق باشی
قیافه مهم نیست ولی شما تصمیم دارید با این آقا زندگی کنید پس کاملا دقت بفرمائید که چه میزان قیافه ی این آقا می تواند برای شما مهم باشد ولی من جای شما باشم اگر واقعا از خصوصیات اخلاقی مناسب و حس مسئولیت پذیری و متانت برخوردار است روی این مسائل جدی تر فکر می کردم . قیافه بعداز مدتی کاملا عادی می شود . البته برای من اینطور است و قیافه اصلا برایم امتیاز محسوب نمی شود .
سلام
خودتو توی چند سال آینده تصور کن... آیا حاضری باهاش زندگی کنی؟ آیا تحملش میکنی؟ آیا پشیمون نمیشی؟ آیا..... همه ی این سؤالا رو از خودت بپرس بعد تصمیم بگیر... خودت نسبت به اون آقا چقدر از نظر ظاهری متفاوتی؟؟ در درجه ی اول زیبایی ملاک خیلی مهمی نمیتونه باشه چون عادی میشه ولی تا حدی مهمه... خیلی ها اولش توجه نکردند ، بعد از ازدواج همش حسرت می خوردند که چرا باهاش ازدواج کردم و حق من بیشتر از این بود و میتونستم با کسی ازدواج کنم که بهتر باشه و ... ولی اگر شرایط دیگه اش همه اش خوبه ، به نظر من قیافه ی معمولی هم داشته باشه خیلی خوبه... ولی جواب سؤال هاتو خودت فقط میدونی...
موفق و خوشبخت باشی...
درود rominaعزیز
دوست گرامی؛ ما بر اساس علایق و یا بهتر است بنویسم ملاکهای خود شریک زندگی انتخاب میکنیم.
اگر شما دوست دارید همسر آینده تان از لحاظ قیافه زیبا باش و یا در حد شما باشد ,بهتر است همسری را برگزینید که این مورد را داشته باشد؛
قیافه در ابتدای زندگی برای هر دو طرف مهم است ؛فردی که به دختر و یا پسری علاقه مند میشود؛اول از همه قیافه او را میبیند؛اگر مورد پسند او بود بعد سایر ملاکها...
بعد از یک یا دوسال که از زندگی مشترک بگذرد قیافه همسر عادی میشود و بیشتر به گفته aniاخلاقی مناسب و حس مسئولیت پذیری به چشم میاید.اما دوستان این مورد زمانی رخ میدهد که فرد از زیبای برخوردار باشد ؛
همانطور که در بالا نوشته ام ابتدا دختر و پسر براساس زیبای فرد را میپسندند،و سایر ملاکها ..... بعد از مدتی زیبایی که بوده ؛جای خود را به اخلاق و ....میدهد و نقش کمتری دارد اما اگر این زیبای در کار نباشد چه؟همانطور که digitalmanعزیز اشاره کرده اند آیا این امکان را در نظر نمیگیرید که خوش قیافه بودن برای زن ویا مرد حسرت شود و چه بسا مشکلات دیگری را به دنبال نداشته باشد.
پس دوست گرامی قبل از ازدواج توقعاتتان را ارزیابی کنید
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=5787
خیلی ممنون از همتون
وقتی خودم روش فکر میکنم میبینم زندگی با یک مرد با شخصیت و با موقعیت اجتماعی عالی خیلی مهمتر از زندگی با آدم خوشگله خودمم قیافه ام معمولیه
وقتی دقیق میشم میبینم واقعا از دست دادنش برام خیلی سخت و سنگینه ضمن اینکه ما حدود 5 ساله ایشون رو میشناسیم
دعا کنید موفق بشم
دوست عزیز با اینکه دوستان قیافه رو زیاد مهم ندونستند ولی من بر عکس میگم خیلی هم مهمه. خودتون رو گول نزنید. چه خیانت هایی که در زندگی بر اثر همین عدم رضایت شکل گرفته. البته بلا نسبت شما.
خوب باید عرض کنم که زمانی من نیز مشکل شما رو داشتم و فکرمو بسیار مشغول کرده بود تا این که با این سایت آشنا شدم و مدیر سایت راهنمایی خوبی کردند. گفته بودند هرچند شخص مقابلتان تمام شرایط شما رو داشته باشند اما شما هیچ علاقه ای بهشون نداشته باشین، چنین ارتباطی صحیح نیست. چون دوست داشتن اولین شرطه؛ اما اکه می بینین در کنارش احساس خوبی دارین و تنها گاهی در غیابش جنین احساس بهتون دست می ده، شاید نباید جدیش بگیرین چون شاید وسواسی شدین {البته دقیقا اینجوری نگفته بودن و این بیشتر برداشتهای خود من از گفته هاشونه}
خلاصه که به من کمک زیادی کردند و تونستم تکلیفمو با خودم روشن کنم هرجند که بعدا با مخالفت خانوده روبرو شدم و مجبور شدم دوباره مساله ظاهرشونو بهانه کنم و متاسفنه بهشون نه گفتم با اینکه می دونستم دارم اشتباه می کنم
الان بعد 1 سال تنها چیزی که به یادم میاد تفاهمات بسیار زیادی که با هم داشتیم هستش نه ظاهرش و حسرت ان روزهارو می خورم
حالا اگه شما هم از خیلی بابتها جور باشین و این تنها مشکلتون باشه و فقط در غیابش چنین احساسی بهتون دست میده به نظر من نباید جدیش بگیرین و اینو به حساب این بذارین که نمیشه کسی رو یافت که 100% معیارهارو داشته باشه {که متاسفانه این یک واقعیت است} اما باید از خودتون انقدر شناخت داشته باشین که بدونین اگه گاهی دوباره چنین فکری به سرتون زد معیارهای مهم ترو به یادتون بیارین و به خاطر بیارین با چنین آگاهی دست به این انتخاب زدین و مطمئن باشین شاید شخص با ظاهر بهتریو بتونین پیدا کنین اما هیچگاه دوباره شخصی که باهاش تفاهم زیادی دارین پیدا نخواهد شد بخصوص اگه سخت گیر هم باشین
ان شاء الله که بهترین تصمیم رو بکیرین:203:
سلام
عزیزم تمام کسانی که ازدواج کردن میگن قیافه چند ماه اول مهمه ولی بعدش این اخلاق طرف مقابلت که برات میمونه . بهترین امتیازی که این آقا داره اینه که مورد تایید خانوادته و از طرفی هم تو دوسش داری پس اصلا به ظاهرش توجه نکن. یه لحظه فکر کن میتونی با یه مرد خوش قیافه ولی بد رفتار زندگی کنی ؟ موفق باشی
سلام خانم سارانقل قول:
نوشته اصلی توسط sara1980
شما اگر الان با اون آقا زیر یک سقف بودید آیا باز هم چنین افکاری داشتید؟
شما الان شرایطتون طوری هست که بنا به دلایلی به یاد خاطرات اون دوران افتاده اید و این دلیل نمیشه که اگر با اون آقا بودید باز هم چنین تفکری داشتید.
امیدوارم متوجه منظورم شده باشید :72:
سلام خانم gole narges
در رابطه با اینکه چهره چقدر میتونه مهم باشه به خودتون مربوط میشه که آیا چهره فرد براتون دلنشین هست یا خیر
دوستانی که در این تاپیک نظر دادند دقیقا بر اساس شرایطی که دارند نظر دادند و تنها نظر خود شما مهم هست و نه شخص دیگه
دقیقا به خود شما مربوط میشه که آیا اون فرد برایتان قابل تحمل هست؟ آیا چهره او برای شما زیاد اهمیت ندارد؟
حالا نظر خود من: به نظر من چهره و دلنشین بودن فرد خیلی مهم هست. اگر شخصی دلنشین نباشه حالا هر چقدر هم اخلاقش در ظاهر خوب باشه باز نمیتونه اون جایگاه واقعیشو توی قلب طرف مقابل پیدا کنه.
در هر صورت همه اینها نظرات ماست و مهم خود شما هستید که چقدر این موضوع براتون مهم هست که مطمئنا این موضوع مهم بوده که اینجا تاپیک زدید.
موفق باشید :72:
لازم نیست همسرت خوش قیافه ترین مرد دنیا باشه یا حتی خوش قیافه ترین داماد فامیل.ولی حتما" باید مورد تائید شما باشه.
اگه ظاهر همسرت رو دوست نداشته باشی مشکلات زیادی براتون پیش میاد(هم تو و هم اون) اولیش میتونه معاشرت با دیگران باشه کسانی که نظراتشون تا حدی برات مهم بوده و در تصمیم گیریهات موثر بودن و...
پس قبل از خواستگاری و جواب قطعی این مساله رو برای همیشه حل کن،فکر عادی شدن قیافه رو از سرت دور کن.یه چهره خوب میتونه در عرض کمتر از 1سال عادی بشه اما ظاهر بد به این آسونی کمرنگ نمیشه.
سلام خانم سارا
شما اگر الان با اون آقا زیر یک سقف بودید آیا باز هم چنین افکاری داشتید؟
شما الان شرایطتون طوری هست که بنا به دلایلی به یاد خاطرات اون دوران افتاده اید و این دلیل نمیشه که اگر با اون آقا بودید باز هم چنین تفکری داشتید.
امیدوارم متوجه منظورم شده باشید :72:
[/quot
بله دوست عزیز
خوب می دونم که منظورتون چی هست، حتی من نیز بارها این سوال را از خودم کردم و دقت و سعی می کنم که خودم را فریب ندهم،
حتی من در ان زمان چندان میل نداشتم که ایشان را به دوستانم نشان دهم و فکر می کردم که شاید دوستانم بگن که این کیه که پیدا کرده و بیشتر به خاطر حرفهای احتمالی دیگران بود وگرنه من خودم رفتار و اخلاقشان را بسیار پسندیده بودم و هرچند که مطابق دلخواهم نبودند اما فکر می کردم با این موضوع می تونم کنار بیایم، اما زمانی که یکی از دوستانم ایشان را دید بهم به خاطر انتخابم تبریک گفت ، با خود فکر کردم شاید تعارف می کنه اما بعدها فهمیدم نه واقعا نظر دیگران هم مثبت بوده
به هر حال وقتی مفایسه می کردم می دیدم که اخلاق و رفتارشان برایم بسیار مهم تر هست تا قیافشون و خودم هم بتدریج متوجه می شدم که در مقابل تفاهمات زیادی که با هم داشتیم مساله قیافشون برایم کم رنگ تر میشه.
از حرفهای این دوست خوبمان نیز چنین به نظر می رسد که مسایل دیگر براشون مهم تر از مساله ظاهرشون هست
به همین جهت من توصیه می کنم که چندان به این مساله وسواس نشان ندهند، اما شدیدا تاکید می کنم اگه "هنگام در کنار هم بودن افکار این چنینی به ذهنتان برسد که ای بابا این کیه که من در کنارش هستم و یا ...." و بخصوص با اشنایی بیشتر این مساله از بین تره، ان وقت باید آگاه باشین که شاید هیچ وقت با این موضوع نتونید کنار بیایید و این یه مشکل بزرگی است.
به هر حال خوشحال می شیم که ما رو هم از تصمیم نهاییتون آگاه کنید
ممنونم، ان شاء الله که به نوبه خودم تونسته باشم کمک کرده باشم :shy: