سال 87 "برای شما" چگونه گذشت ؟برای من که...

سلام دوستان عزیز:72:

سال 87 رو چطور ارزیابی می کنید؟

فکر کردم حالا که تو روزای پایانی سال 87 هستیم بهتر یه فلش بک به عقب بزنیم و یه بررسی اجمالی روی اون داشته باشیم شاید این کار باعث بشه اشتباهات گذشتمونو تکرار نکنیم و یا از نکات اونها در راه موفقیت های آینده استفاده کنیم .
ببینیم تو این سالی که گذشت چقدر به هدف هامون رسیدیم یا چقدر برای رسیدن به اون هدف ها تلاش کردیم اصلا هدف گذاری کرده بودیم ؟؟؟چه اشتباهاتی داشتیم ....راستی یادآوری نقاط مثبت یادتون نره .

نظر بدین شاید مطالبی تو زندگیه شما باشه که بتونه به درد بقیه اعضا هم بخوره.

سال بدی نبود ولی برای من بیشتر روزاش خاکستری بود بهتره اسمشو برای خودم بزارم سال انتظار
امیدوارم سال 88 سال خوبی برای همه باشه
ممنون از تاپیک خوبتون

پرونده سال 87 با همه شیرینی و تلخی های آن بسته می شود و درسهای بزرگ و تجربه های به یاد ماندنی این سال را در زندگی ما ماندگار خواهد ساخت .
اما زمان متوقف نمی شود و ماهم نباید در زمان توقف کنیم باید با اتکا به همه تجربیات و آموخته های گذشته به استقبال سال جدید رفته و تمام تلاش خود را برای ساختن زندگی بهتر به کار ببریم
در این سال من با از دست دادن یکی از عزیزانم پی بردم که زندگی ارزش غصه خوردن نداره و بهتر است که در حالزندگی کنیم

در سال 78 که برای من سال خیلی خوبی بود من تجربیات خیلی خوب و با ارزشی داشتم که همه و همه کمک کرد تا من خیلی بزرگتر از سابق بشوم وخیلی چیزها یاد بگیرم و نتیجه تجربیاتم این بود که ایمانم به خدا خیلی زیاد شد واین دلیلی شد برای عاشقی با خدا .در اولین فرصت در یک تاپیک جداگانه برایتان تعریف خواهم کرد .

ممنون از همراهیتون با این تایپیک

سال 87 برای من دو نیمه کاملا متفاوت داشت نیمه اول اون پر از تلاش و کار بود البته یه تلاش بیهوده هر چند که این تلاش منو تا حدی به هدفم رسوند اما بدون اینکه متوجه باشم منو از بزرگترین هدف زندگی (رسیدن به کمال )دور کرده بود ،و اما نیمه دوم :
در نیمه دوم اگرچه روزهای سخت تری رو تجربه کردم اما تجربه های زیادی کسب کردم و مهمتر از همه این که دوباره خدارو پیدا کردم و عشقم به خدا هر روز بیشتر از روز قبل شد .
خدارو شکر گزارم که لذت عشقشو به من چشوند
امیدوارم دیگه هیچ وقت خدارو گم نکنم.

خيلي تاپيك جالبيست
ممنون خانم hopegirl
من هم به 2 تا از بزرگترين اهدافم رسيدم و خدا رو شكر از سالهاي قبل برام بهتر بود.
خيلي بيش از اونچه فكر مي كنم زود گذشت اما بازم شكر.
اميدوارم سال ديگه همين موقع چيزهاي بيشتري از زندگي ياد گرفته باشيم و به اهدافمون هم نزديكتر شده باشيم
ان شاء الله
عيدتان مبارك:72:

برای من چند ساله که هر سال سال بدی هست. اما امسال با وجود دختر گلم سال بهتری داشتم. البته سختی و مشقت ها ی زیادی رو تحمل کردم. شاید خدا داره درسهای سختی بهم میده. من امسال بالاخره تونستم با حجاب بشم و از این بابت خوشحالم. یه اتفاق خوب دیگه که به کمک خدا برام افتاد اینه که شروع کردم با کتاب معراج السعاده عیب و ایرادهای قوای مختلف وجودمو پیدا کنم و اونها رو بر طرف کنم. برام دعا کنید بتونم موفق شم. عیب و ایراد فراوونه :)
امسال یاد گرفتم که همه چیز دست خدا باشه راحت تر می تونم زندگی کنم برای همین دیگه قرار نیست بیش از حد توانم برای تغییر چیزهایی که نمی تونم تغییرشون بدم ، غصه بخورم چون نتیجه غصه هایی که خوردم ابتلا به افسردگی و مصرف قرصهای ضد افسردگی شد و هیچ چیز تغییر نکرد و هیچ کس هم دلش به حالم نسوخت و کاری برام نکرد.
دیگه قرار نیست برای اعتیاد شوهرم گریه کنم ، دیگه قرار نیست بخاطر خیانتش حسرت بخورم و اشک بریزم. همه رو به خدا میسپارم. چون اگه اون برای من چنین زندگی ای خواسته پس تحمل می کنم و دم نمی زنم و اگر اون نخواسته پس باید خودش زندگیمو درست کنه چون از دست من بیش از اینی که تا حالا کردم کاری بر نمیاد. چقدر حرف زدم ببخشید
عید بر همگی مبارک و امیدوارم در سال جدید مشکلات همه حل و خوشی ها و سلامتی همه پایدار بشه.

هر چه بود تمام شد.....ترجیح می دهم بجای تکرار گذشته و یادآوری آن به فکر آینده باشم...

سال 87 یکی دیگه از سالهای بد عمرم بود ، امیدوارم صد ها سال زندگی تون ، مثل سال 87 من نشه ... خلاصه ، سالهای خوبی داشته باشین .

سلام
خانم hopegirl عزیزم
ممنون از موضوع خوبی که در این تاپیک مطرح کردید.
سالی که گذشت واسه منم پر از درس و امتحان بود. البته از اون امتحانای سختی که خدا جونی میگیره...نمی دونم چند گرفتم؟
اما خداییش خود خدا خیلی کمکم کرد، خیلی هم هوامو داشت. که مطمئنم اگه به حال خودم رهام کرده بود الان افتاده بودم تو چاه بدبختی، اما قربونش برم تنهام نگذاشت. خودم فکر می کنم16 گرفتم (با ارفاق زیاد خدا)
البته فرصت های زیادی رو از دست دادم اما مطمئنم به چیزهایی که یاد گرفتم می ارزه...
دیگه اینکه بازم دست خدا مثل همیشه بر سرم بود. اما این بار بیشتر حسش کردم.
جمعا خدارو شکر من راضی بودم و تو این روزهای پایانی ندای درونم میگه من تو سال 88 خیلی موفق ترم. به لطف خدا جونی
ایشالله شماهام موفق و شاد باشید.

سال 87 برای من مثل فصل بهار بود .....گاهی ابری ...گاهی بارانی ...گاهی یه کم سرد ..گاهی یه کم گرم .... وگاهی افتابی .. افتابی درخشان که نورش چشمامو می زد .... سال ÷ر از رنگهای گوناگون ...هیچ چیز در زندگی مطلق نیست ...مثل خود زندگی ...اما با تمام بالا پایین ها زندگی رو دوست دارم ...اونایی رو که برام مهم هستن دوست دارم هر چند اونا نتونن همونی رو که من ازشون انتظار دارم بهم بدن ....برای همه یشما عزیزان سال پر بار ...و و سالی پر از رضایت از زندگی و قدرت پذیرش واقعیتهای زندگی دارم ..سلامتی و و رضایت از زندگی رو برای همه ارزو میکنم .... عید شما پیشاپیش مبارک

سال 87 سال پر باري بود همه سعي و تلاشم را در انجام كارهايم كردم كاري كه هرگز انجام نداده بودم و تلاشهايم ثمر داد . براي اولين بار از فرصت ها استتفاده كردم ريسك كردم و تلاش كردم و موفق هم بودم. دوستاني كه در اطرافم داشتم بدون اينكه من بخواهم در بوته ازمايش قرار گرفتند و آنها كه مناسب دوستي نبودند را كنار گذاشتم اگر چه تنها شدم ولي تنهايي خوبي بود سازنده بود و حضور خدا را بهتر حس كردم توي يكي از روزهاي امسال بود كه من براي توجه و لطف خدا به خودم توي خيابان گريه كردم فهميدم كه خدا خيلي دوستم داردخيلي (‌فراموش نكنيم بدترين اتفاق هميشه بدترين نيست )‌
اميدوارم براي همه شما دوستان سال جديد سال خوبي باشد .

87 هم گذشت...با ترکش دردناک فراقی که در نخاع انتظارم گره خورده بود.

سال دردناکی بود
اما با درد ها و ضربه هایی که خوردم بزرگتر شدم
پس نمیتوان گفت سال بدی بود
سالی که در ان یه عالمه چیز جدید یاد میگیریم سال خوبی هست

سلام
این تاپیك قشنگ و گزارش عمیق شما سروران از خودتون، تشویقم كرد،‌ كه من هم از سال 1387 بنویسم.
در سال 1387 با رنجهای عمیقی مانوس شدم . رنجهایی بزرگتر از همه رنجهایم در همه عمرم.
گاه هر لحظه اش گویی به سنگینی یك عمر بود. اما رنجهایم انتخابی و آگاهانه بود. و این موجب شد لذت بخش ترین سال عمرم را نیز تجربه كنم.

سال 1387 متمایزترین سال عمرم بود. به خاطر انتخابهایم.
نمی دانم دوستان چقدر درمورد جواد من خبر دارند.
سال 1387 سالی بود كه درسهای بیشتری از جواد بگیرم. و رنج بردن و فهمیدن رنج را به عنوان یك كیمیا درك كنم. عصاره خوشبختی ام را كامل كردم. تصمیم گیری، رنج كشیدن، فهمیدن و عملگرایی (به همراه آگاهی) معجون گوارایی از آرامش و رشد را به كامم ریخت.
اگرچه تا آن مرز بی نهایت، شاید هنوز هم به نقطه آغاز نرسیده باشم. اما شوق شدن و رفتن همه وجودم را لبریز كرده است. ای كاش تجربه نویی كه جواد به من آموخت را می توانستم به كام شما عزیزان همدردم بریزم.

عجب مقاوم كرده است مرا...
وقتی رنج كشیدن را هدفمندانه و آگاهانه انتخاب می كنی... و وقتی از خودگذشتن را تجربه می كنی و وقتی عشقی غیر قابل تعریف از رابطه خودت با مبدا آفرینش درك می كنی. هرگز حاضر نمی شوی رنج سوختن در این فهم را با لذت ناشی از تن آسایی عوض كنی.
ای كاش می توانستم این زبان گنگم را بیشتر بچرخانم و احساس و تفكراتم را با شما در میان بگذارم.
هرگز نمی دانستم راه آرامش و شكوفایی ام عجین خس و خار رنج است.
نمی دانستم آنوقت كه از ترس خار رنج می گریزم در حال ترك گلستانم.
اما اكنون تن زخمی و روح آزرده و قلب مجروحم ، احساس رهایی می كند. نه از رنج كه با رنج.

سال 1387 تو را دوست دارم.
من تو را ترك می كنم چنانكه عزیزی را ترك می كنم.
و سال 1388 را انتظار می كشم در حالیكه خود را آماده رنجهایی سترگ تر می كنم. آن سنگین وظایف و مسئولیت هایی را كه حملش بر همه موجودات كائنات غیر ممكن آمد، لیكن انسان پذیرفت. رنج انسان بودن. رنج غریبی است. و هر وقت به اشتباه می خواهیم كه بگریزیم بیشتر درمنجلاب غفلت و یاس فرو می شویم.
سال 1387 درسهایت را از یاد نمی برم.
جوادی را كه همراهم كردی ،‌تنها نمی گذارم.
و این وصل فرخنده را از موقت به دائمی در می آورم و مسئولیت هایش را می پذیرم.
وصل من و رنج،
وصل من و جوادم.
وصل ناهمگون آرامش و درد.

آری در سال 1387 لبخندهایم عمیق بودند. عمیق تر از آنی كه كسی رنجم را بفهمد.
و شادی بخشی ام ماكزیممم شد.
و همه اینها برای من اتفاق افتاد كه شبكه فراوانی از ارتباطات با اقوام و دوستان و ... داشتم. و هر كس به من نزدیكتر بود رنج ها دامن او را هم به میزان فاصله ای كه داشت گرفت. و البته نتایج رنجها هم نصیبش شد.

خدایا من در سال 1387 به اندازه همه سالهای قبل اش بزرگتر شدم. و عجب تصاعد شیرینی.
بعضی روزهای این سال برایم ارزنده تر از سالها بی دردی بود.

همه اینها را جواد به من هدیه كرد، بدون هیچ چشمداشتی.
جواد دوستت دارم
جواد عزیز دلم، میدونی چقدر دلم برات تنگ شده نازنین!

سالی بود پر از اتفاقات غیرمنتظره! هم خوب و هم بد. اما خیلی زود گذشت

درود

سال 86 وقتی داشت تموم می شد ، همه در انتظار بودند که سال تغییر کند و منتظر سال تحویل بودند .....
....

......

من اون وقت روی تختم خوابیده بودم و اصلا توانی برای برخاستن و هیچ لذتی از این کار نمی بردم ...

موبایلام رو خاموش کرده بودم که کسی باهام تماس نداشته باشه .....

وقتی سال تحویل شد ، مادرم اومد توی اتاق و گفت : پسر پاشو ! سال تحویل شده !
....
........
خلاصه شروعی بود که اصلا نمی خواستم آغاز کنم ....
چون از شروع نشدنش فشاری برویم بود که اصلا فقط برای من تعویض اعداد بود فقط همین !

نه از خریدش ، نه از رفت و آمد و ....
خلاصه اش کنم اولش باب میلم نبود ....
اما خوب در راه به راه های خوب رسیدم ، هر چند که در آن را ها هم جان کندم اما باز هم ایستادم ...

....

امسال بیشتر تلاش خواهم کرد .

سلام
سال 87 تازه متوجه شدم چه قدر پيله دورخودم تنيدم
تازه دو مفهوم شادي و رنج را متوجه مي شدم .
دلم مي خواد در سال 88 پوست بيندازم و از خودم بيرون بيام .

سلام

بگذاريد خاطرات را مرور كنم بعد بنويسم :303:
سال چي بود ؟ :162: آهان 1387 :D
سال 87....
سال 1387 ......
سال يكهزار وسيصد و هشتاد و هفت !!!
چگونه گذشت؟!!

در روياي خوبي ها بودم كه سال 87 شروع شد !!! اما روياي من سرابي بيش نبود !! نيمه اول 87 با تلاش فراوان براي رسيدن به خواسته هايم همراه بود .افكار و خواسته هايي كه گمان مي كردم منطقي ، صلاح و خير است !!
اما آيا ما از صلاح و خير خود خبر داريم ؟!! زوايايي از واقعيت هميشه براي ما پوشيده است كه جز ذات اقدس الهي كسي از آن با خبر نيست !! بله من اشتباه فكر مي كردم !!! اما نتيجه تلاشهاي بيش از اندازه خودم را گرفتم !!

***درسته كه بهش رسيدم ، خواستمو ميگم ، اره خدا خودش مژده داده كه به هر چي كه مي خواي اگه تلاش كني و به خودش توكل كني مي رسي منم همين كار رو كردم اولش نمي دوستم چرا اين همه مشكل سر راهمون سبز ميشه !! تلاش وتقلاي زيادي كردم خودم و رنج و عذاب دادم ، چقدر نذر ونياز كردم ، اونم چه ديوانه اي بودم من !!! همه اينكارا رو به خاطر خودم نكردم بلكه به خاطر خواسته ديگري !!! اگه يه ذره براي خودم ارزش قائل مي شدم نبايد دلم به حال كسي مي سوخت كه لياقت با من بودن رو نداشت!!!!***

خلاصه جوان بوديم و اشتباه كرديم !! نيمه دوم سال متوجه اين اشتباه شدم و تاوانش را پس دادم ، خواستم تا همه چيز را فراموش كنم اما خيلي سخت بود چون ديگران نمي گذاشتند تا فراموش بشه و دائم از اشتباه من صحبت مي كردند !!
باز هم به خداي مهربانم توكل كردم :203: و به ائمه متوسل شدم تا اينكه اوضاع بهتر شد!! در پايان سال هم كه از لحاظ قانوني همه چيز تما م شد و چه خوب شد تا خواستم تمام خاطرات بد سال 87 را به گورستان تاريخ بسپارم و فقط تجربه هاي آن را در ذهن خود نگه دارم ، اينك سال 88 شروع شده با تجربه هايي كه كسب كرده ام .

اما يادم باشد كه سالها مي آيند و مي روند آنچه مي ماند : خداوندي است كه دست ياريش را در تمام لحظات زندگيم مي بينم !!

:54:خدايا خيلي دوستت دارم مرا درياب :203:

من هنوز نمی دونم این سال بهترین یا بدترین سال زندگیم بود .منتظرم ببینم این اتفاقات از روی حکمت خدا بوده یا ما آدما دوس داریم اشتباهاتمون رو بچسبونیم به حکمت خدا...

سال 87 بد بود خیلی بد خداکنه دیگه تکرار نشه

خيلي بد بود.بدترين سال عمرم.

سلام سال خوبی نبود خاطرات خوشم خیلی کمه .همش هم ساختگیه .