+بااخلاق مديرعامل شركت چه كنم

سلام به همه دوستاي عزيز همدردي

اينبار يه مشكل تازه دارم شايداسمش را نشه مشكل گذاشت ولي خوب فعلا براي من معذلي شده
موضوع از اين قرار است كه من حدود دو ساله توي يه شركت كار مي كنم كه مسافت خانه ما كه خارج از شهر در يك شهرك زندگي مي كنيم تا دفتر كار با اتوبوس كه راحت ترين وسيله براي رفت و آمدم هست حدود دو ساعت مي شه روز اول كه قرارداد بستم چون شركت خصوصي (بازرگاني) بود از ساعت هشت و نيم صبح بودم تا ساعت سه و نيم عصر كه البته حقوق قراردادي بود اون موقع تعداد پرسنل كم بود و مسئوليتم توي شركت اين بود كه مسئول دفتر و بايگاني بودم بعلاوه اينكه كار سفارشات و فروش و پيگيري رسيدن يا نرسيدن بارهاي ارسالي (شمش آهن و ميلگرد از خارج و كارخانه هاي داخل ) را بعهده داشتم تا اينكه تعداد پرسنل زياد شد و من هم بر اساس ساعات كار بقيه (بايد ميگفتم يادم رفت مادرم كمي بيمار هست و خودم كلاسهايي داشتم كه بخاطر همين ساعت كارم را با اونها توافق كردم) شديم عين بقيه شركتها از ساعت هشت تا چهار عصر كه البته به زور حاضر شدند حقوق من را بر اساس اداره كار تنظيم كنن چون كه زير حداقل مي گرفتم خيلي سخت قبول كردند كه بر اساس اداره كار پايه حقوق را بدهند و براي ساعات اضافه اي كه توي شركت بودم اضافه كار بگيرم ... برم سر موضوع اصلي كه اخلاق مديرعاملمون هست از همان اول هم روي حساب و كتابها خيلي حساس بود و من هم هر وقت هر كاري خواستند از مشكلات كامپيوترهاي پرسنل و بخش فروش و همه كاري انجام مي دادم و البته خودم توي كارم دقيق هستم ولي انگار براشون كافي نيست هر كاري كه انجام مي دم باز هم ايراد و بهانه مي گيرند كه چرا اينطور و چرا اونطور و اينكه الان دارم جاي دو نفر كار مي كنم ولي باز راضي نمي شن و بعضي اوقات اينقدر فشار كار زياده كه اگر مي شد مي زدم زير گريه ... ولي موردش اينجاست كه بعد هشت ساعت كار وقتي كه ميخوام برم نمي زاره چرا اينقدر زود مي خواي بري ... كجا مي خواي بري چرا با تلفن همراهت حرف مي زني با كي حرف مي زني ... مرخصي نمي تونم بگيرم چون كسي نيست كه كاراي منو انجام بده ساعات اضافه كاري ام هم اكثرا با نرخ خيلي پايين محاسبه مي شه با اينكه چندين بار گفتم ولي تأثيري نداشته با اينكه مي دونه راه من خيلي دوره ولي توقع داره كه مثلا تا ساعت شش بايستم توي شركت و اينو بگم كه بيشتر اوقات وقت ناهار خوردن هم ندارم الان هم مدتي شده كه سر هر مسئله اي از دست هر كس كه ناراحت مي شد با داد و فرياد و بد و بيراه گفتن به من خودش را خالي مي كرد يا اينكه هنوز از صحت مطلبي مطمئن نشده مي آيد سرم داد مي زنه محكوم به بيسوادي مي شم و خلاصه الفاظي از اين قبيل در حاليكه من هيچ وقت از ميزان كار زياد شكايتي نكردم و فقط كار را سريع انجام مي دادم ولي حالا ميگه كه بايد اضافه بايستيد تا ساعت پنج و نيم با اينكه بهش گفتم كه كلاس دارم و بايد زودتر برم تا برسم ولي اصلا اهميتي نمي ده و اين اضافه كار را اجباري كرده هر چند كه ما چون توي بخش مديريت هستيم هر كار بخواد مي كنه و بقيه كارمنداي بخش مالي اكثر اوقات راحتند و مشكلي ندارند ولي اينجا هر وقت كاري درست انجام مي شه پاي ديگران نوشته مي شه و هر وقت كاري اشتباه باشه منم كه اشتباه كردم در حالي كه من مقصر نيستم و نبودم بعد از جربان وامي كه از شركت گرفتم و ماهيانه اقساطش را بايد بدم چند بار خواستم كارم را عوض كنم چون باخوش خلقي و پشت گوش گذاشتن يا شكايت كردن به نوع رفتارش نتونستم كاري كنم كه راضي باشه البته يه مقدارش هم مقصر مديرمالي شركت ما هست كه به نارضايتي ايشون دامن زدند همان اول كه پرسنل جديد استخدام مي كرد الان من با ميزان حقوقم با بي احترامي هايي كه مي شه با كار زيادي كه بيش از حد توان يكنفره و اين آخري كه باعث شده به هيچ كار ديگه اي نرسم نمي دونم چكار كنم ميخوام كارم را عوض كنم اما خوب اينجا سابقه دارم وقتي گوشش به هيچ حرفي بدهكار نمي شه بايد بمونم ... يا اينكه شغلم را عوض كنم و جونم را راحت كنم البته بايد بگم از وقتي كه اينجا كار مي كنم كاملا عصبي خسته وبي حوصله ام روحيه ام را از دست دادم و هر آن منتظرم كه از در دفترش بياد بيرون و به يه چيزي گير بده و يه متلكي بگه شما بگيد چكار كنم

سلام دوست عزیزم از شرایط مالی این شرکت راضی هستی ؟
بیمه ات کرده اند؟
راستی سوالت را نباید اینجا مطرح میکردی اینجا بخش سوالای دختر و پسر است احتمالا مدیرا به بخش دیکه ای منتقلش میکنن

خوب سلام
بخش عمده نارضایتی ها ی کاری نه به خاطر عدم توانایی کاری است بلکه به دلیل عدم دانستن اصول برقراری ارتباط و کنار آمدن با محیط کاری است.خوب راهی رو که می گم باید درست به ترتیب انجام بدی تا نتیجه بگیری.
ببین شما در محیط کاری اشتباهاتی مرتکب شدی که منجر به این نوع برخورد باهات شده نمیگم کارتو درست انجام ندادی مثلاً اینکه برای حقوقت چیزی نگفتی یا اجازه دادی که الکی به تو گیر می دن یا نه.حالا یا می تونی این اشتباه را جبران کنی یا نه.ولی باید اول بدونی که برای تو ارزش قائل می شن یا نه.
می ری بهشون می گی من با این شرایط نمی تونم کار کنم اگه شرایط رو برای تو درست کردن که براشون ارزش داری و راه جبران اشتباهات هم وجود داره اگه قبول نگردن متاسفانه باید بگم براشون هیچ ارزشی نداری.اگه می خای ضررت کمتر بشه یه کار دیگه پیدا کن و بعد بگو یا اینکه از حقوقت چند ماه پس انداز کن بعد بگو.

سلام
ناراحت نشید اما خودتون هم مقصرید ! این شمائید که به اون اجازه می دهید تا چنین رفتاری باهاتون داشته باشه ؛ شما به علت نگرانی از اوضاع کاری تون و این که به آینده شغلی تون مطمئن نیستید هر رفتاری را تحمل می کنید و خوب اونم کم نمیاره ! در واقع این شمائید که تصور اون را از خودتون درست می کنید ، وقتی ضعف نشون می دید و عقب نشینی می کنید به او اجازه جلو آمدن داده اید .
اول سعی کنید گزینه های معادل و بهتری برای خودتون جور کنید ، به دنبال کار بهتری بگردید ، حتی اگه از کارتون خیلی راضی هستید ! زمانی که این کار را تنها گزینه خودتان ندانید بهتر می تونید از موقعیتتون دفاع کنید و مدیر را مجبور به درک ارزش خودتان بکنید ، حتی بد نیست بدونه که شما دنبال کار بهتری هستید و پیشنهادهایی بهتون شده ، سعی می کنه نیروش را نگه داره و راضی نگهش داره .
دوم این که وقتی کاری بهتون مربوط نیست یا انجامش ندین یا اگه انجام می دین در اضاش سرش منت بگذارین که به خاطر احترامی که براش قائلین و شرکت براتون مهمه این کار را می کنید !
سوم : هیچ وقت ضعف هاتون را آشکار نکنید ، حتی اگه ازتون خواستن بمب اتم بسازین ! یادتون باشه که شما قادر به هر کاری هستید فقط ممکنه وقتش را نداشته باشید یا ازتون وقت بگیره ! در طول زمان هیچ کاری نیست که نشه یاد گرفت حتی ساختن بمب اتم !
چهارم : موفق باشین

عزیزم از اولش نباید انقدر خودتو صرف کار میکردی . مقصر خودتی . مدیران شرکتهای خصوصی اکثرا همیناً هیچ کاری چشمشون رو نمیگیره و همیشه از ادم طلب دارن . فکر میکنن که روزی کارمنداشون دست اونهاست در صورتیکه روزی رسون خداست . تو اگه بخوای اینجوری ادامه بدی وسط کار دیگه کم میاری . تو اگه 5 انگشتت رو هم عسل کنی بزاری دهنشون باز میگن تلخه . یا محل کارتو عوض کن یا دیگه مثل قبل با دل و جون کار نکن . فردا هرچی که در میاری باید خرج دکتر کنی تا با قرص و دوا آرامش داشته باشی . توبا این سابقه کار هرجایی که بری برات کار هست مطمئن باش . راستی بیمه شدی ؟ چند وقته که بیمه هستی ؟ به نظر من از اونجا بیا بیرون و ازشون به وزارت کار شکایت کن . در ضمن وقتی که اومدی بیرون سنوات تو تا قرون آخرش بگیر .

سلام
من با نظر دوستان که میگن کارتونو عوض کنین موافق نیستم چون بعد از یک سال اونجا هم به همین مشکل بر میخورین پسباید دلیل اونو از بین ببرین. متاسفانه دوستان درست گفتن فتار شما در محیط کاری باید بر طبق یه سری اصول باشه تا طرفین حدود خودشونو بدونن و سوتفاهم به وجود نیاد.
یه راه حل به نظرم میرسه هرچند ممکنه یکم غیر معمول باشه. شما در پایان روز کاری یه گزارش کار از کارای ریزو بزرگی که در طول روز و حتی خارج از حیطه وظایفتون انجام میدین تهیه کنین و به مافوقتون تحویل بدین. درسته تو محل کار شما معمول نیست ولی بعد از یه مدت که تکرار شه به فشار کاری شما و تفاوت کارکرد شما با دیگران پی میبرن.
و اگر مافوقتون ادم منطقی باشن به ارزش شما پی میبرن. و این مقدمه ای میشه که رفتارشون رو هم اصلاح کنن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط کاترین

سلام دوست عزیزم از شرایط مالی این شرکت راضی هستی ؟
بیمه ات کرده اند؟

---

با سلام كاترين عزيز نه راضي نيستم من با حداقل اداره كار اينجا كار مي كنم شايد اين البته توي شهر اصفهان خيلي زياد باشه از نظر خيلي ها ولي چون من دارم هم اندازه آبدارچي شركت حقوق مي گيرم واگر اين مطلب را توي اين بخش وارد كردم براي اينه كه جاي مناسبش را پيدا نكردم كه تعداد خواننده هاش زياد باشه بيمه هم هستم بله من حدود پنج ساله كه دارم كار مي كنم ولي فقط دوسالي كه توي اين شركت هستم از روز اول بخاطر آشنايي كه معرفي ام كرد بيمه ام كرد و البته از اين نظر مشكلي نبوده چون همه افراد شركت را همانطور بيمه مي كنند

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط naseria2009

خوب سلام
بخش عمده نارضایتی ها ی کاری نه به خاطر عدم توانایی کاری است بلکه به دلیل عدم دانستن اصول برقراری ارتباط و کنار آمدن با محیط کاری است.خوب راهی رو که می گم باید درست به ترتیب انجام بدی تا نتیجه بگیری.
ببین شما در محیط کاری اشتباهاتی مرتکب شدی که منجر به این نوع برخورد باهات شده نمیگم کارتو درست انجام ندادی مثلاً اینکه برای حقوقت چیزی نگفتی یا اجازه دادی که الکی به تو گیر می دن یا نه.حالا یا می تونی این اشتباه را جبران کنی یا نه.ولی باید اول بدونی که برای تو ارزش قائل می شن یا نه.
می ری بهشون می گی من با این شرایط نمی تونم کار کنم اگه شرایط رو برای تو درست کردن که براشون ارزش داری و راه جبران اشتباهات هم وجود داره اگه قبول نگردن متاسفانه باید بگم براشون هیچ ارزشی نداری.اگه می خای ضررت کمتر بشه یه کار دیگه پیدا کن و بعد بگو یا اینکه از حقوقت چند ماه پس انداز کن بعد بگو.

---

ناصريا دوست عزيز
حق با شماست راستش من جاهاي زيادي كار كرده بودم ولي وقتي وارد اين شركت شدم اولين زني بودم كه پاشو توي اين شركت گذاشته بود و همه همكاران من كه اغلب اقوام مديرعامل بودند هم آقا بودند و حتي آنها طرز رفتار با يه كارمند خانم رابلد نبودند با طرز صحبت كردن و درخواست انجام كارها و غيره و حتي نوع كلامشون خيلي طول كشيد تا هم من به اونها عادت كنم هم اونها بفهمند كه چطور بايد رفتار كنند كه البته ظاهرا خيلي خوب هم متوجه نشده البته شما درست گفتيد ولي من موقع استخدام خودم راجع به حقوقم و غيره صحبت زيادي نكردم چون معرفم اينكار را كرده بود و همه چيز تمام شده بود و بعد كه افراد جديد را با شرايط اداره كار استخدام كردند و اونوقت شاكي شدم نه اينكه بشينم و چيزي نگم ولي خوب كو گوش شنوا آخر سر فقط تونستم ساعاتي را كه اضافه كار مي ايستادم مبلغي را براش در نظر بگيرند كه اون هم اصلا منصفانه نيست اينكه زماني واقعا براي كارم و خودم ارزشي قائل بودند و اون زماني بود كه مديرمالي شركت همانطور كه گفتم بخاطر استخدام افراد جديد منو خراب نكرده بود اون براي اينكه فرد جديد استخدام كنه كار منو زير سوال برد و طوري وانمود كرد كه تمام روش و كارم اشتباه هست و من كاملا آدم ناشي و ناواردي هستم و بايد شخص باتجربه اي بياد از اونجا كه مديرعامل شخص كاملا دهن بيني بود هم گفت كه تو براي اينكار مناسب نيستي و خلاصه همين اثر منفي باعث شد كه كارم از سكه بيفته الان هم مي دونم كه كارم را نياز دارند ولي حاضر به اين نيستند كه از موضع خودشون كوتاه بيان اينجا اصفهان هست عزيزم البته به كسي برنخوره ولي خوب من رفتم باهاش راجع به حقوقم اول همين سال وبعدش حرف بزنم ولي چون مي دونست راجع به چي مي خوام باهاش صحبت كنم اصلا مجالي نداد يعني اصلا وقت نداد براي اينكار و اگر هم برم و چيزي را كه ميگيد بهشون بگم نه اينكه خودشون بلكه مديرمالي شركت ما بخاطر اينكه افراد بيكار دور و برش زيادن خيلي راحت كس ديگه اي را مي آرن

خسته دوست همراه

با شما موافقم البته تا حدودي من تنها مشكلم اين بود كه در ازاي كار زياد هيچ شكايتي نداشته و ندارم بلكه هميشه دوست داشتم كارهاي متفاوتي انجام بدم ولي خوب اين واقعا به ضرر خودم شد از اينكه دائمام خودم را مشغول نشون بدم ولي كاري نكنم خوشم نمي اومد مي دونم كه براي خيلي از كارهاش اعتماد خاصي بهم داره كه حتي به همكارم هم نداره ولي در قبالش حاضر نيست كه فرجه خاصي هم بده اين اضافه كار اجباري جديد را با شكايتي كه كردم كردش بخاطر ارزشي كه يعني براي كارم قائل بود نيم ساعت كمتر از بقيه ولي اون لحظاتي را كه با رفتارش شخصيت منو زير سوال برده دست من نبوده چون كه هيچ وقت به كسي اجازه ندادم باهام شوخي بي مورد كنه يا اينكه توي هر كاري كه بهم مربوط نبوده مثل بقيه دخالتي نكردم در اصل سرم به كار خودم بوده و البته شايد يكم هم بخاطر اينكه اينجا اكثرا قوم و خويش و دوست هستند و پشت هم را دارند دارم سعي مي كنم دنبال كار بهتر بگردم اميدوارم كه عملي بشه مي گن آدم براي پيشرفتش گاهي نياز به تلنگري داره من هميشه از كارهايي كه راكد باشه و باعث بشه آدم درجا بزنه بدم مي اومد دوست داشتم چيزهاي تازه ياد بگيرم و توي كار پيشرفت كنم

در مورد هماي جان كه گفتيد من واقعا نخواستم كه خودم را صرف فقط كار كنم در كنار كارم كلاسهاي مورد علاقه و كارهاي متفاوتي انجام مي دادم براي همين از روز اول با ساعت خاصي توافق كرده بودم اما خوب زماني كه همه توي يه مسير حركت مي كنند اگر خلافشون بخواي حركت كني يا از مسير اصلي خارج مي شي يا بايد هم مسير با اونها بشي اينجا هم همينطور شد با اينكه مخالفت كردم با اضافه شدن ساعت كارم ولي موفق نشدم چون گفتند كه اداره كار اينطور گفته خوب مجبور به پذيرش شدم ولي مجبور شدم كلاسهاي مورد علاقه ام كه باعث شادي روح و سلامت رواني ام بود را كنار بگذارم چون مرخصي زيادي نمي تونم بگيرم از نظر رواني كم كم افسرده و خسته شدم و بخاطر اتفاقي كه اخيرا برام رخ داده باعث حساس شدنم و خستگي بيش از اندازه ام شد تا جايي كه حس كردم بريدم اگر هم رفتارهاشونو تحمل كردم بخاطر اين بود كه همه ميگفتن كه من زيادي نسبت به همه چيز حساسم و بايد با كارم كنار بيام و اينكه چون چندبار كارم را عوض كرده بودم ميخواستم بهشون ثابت كنم كه آدمي نيستم كه اهل كار نباشه و هر سختي و فشاري راتحمل كردم ولي با اينكار فقط خودم را بيش از پيش خسته كردم

در موردي كه جناب پواروت گفتند ما هر روزگزارش كار روزانه داريم كه البته قبل از اين نداشتيم ولي يه موردي هم كه هست بر اساس فلوچارت سازماني كه نوشته شده تمام كارهايي كه انجام مي دم جزوش هست بجز كارهاي جديدي كه از دفاتر ديگر ارجاع به دفتر مركزي مي شه و يكسري كارهايي كه جديدا اضافه شده كه اون هم مي گن بايد انجام بديد ... و زماني كه مي گم كه به فرض نمي شه جوابي كه مي شنوم اينه ( من اين حرفها را نمي فهمم بايد انجام بشه ) خوب من بايد چكار كنم شايد بيش از اندازه حساسيت نشون مي دم ولي كارم را دوست داشتم اما يه مورد جديد و اون اينكه قرار بود من ديگه مسئوليت دفتر مديريت را نداشته باشم و كس ديگه اي را استخدام كنند كه اون بتونه بيشتر بمونه ومن سر وقت برم ولي حالا قرار شد كه يكنفر را براي كارهاي بازرگاني (كارمند بخش فروش) استخدام كنند و مسئوليت منو با يك درجه تنزل بشم مسئول دفتر مديريت و اين بعد از دوسالي كه اينجام كمال نامردي بود

سلام دوست عزیز
در شرکت های خصوصی متاسفانه مدیران و مسئولانشون یه مقدار که چه عرض کنم خیلی تنوع طلب هستند و هر از گاهی دوست دارند با عوض کردن نیروهای قراردادی شون یه تنوعی به شرکتشون بدن و اینکه بازم متاسفانه بی کاری داد و بیداد می کنه ، افرادی هستند که حاضرند به خاطر رفع حدودی از مشکلات مالی خود به حداقل حقوق شما کارکنند و مطمئن باشید که اون مسئول شرکت اون رو به دلایلی که گفتم به شما ترجیح میده!!
اون موقع سر شما بی کلاه می مونه همه زحمت ها و سختی ها رو شما تحمل کردید یکی تازه از راه رسیده جای شما رو می گیره !!
به نظر من کارت رو از دست نده چون این جا سابقه کار داری و به کارت وارد شدی و به کارت مسلط هستی .
این رو بدون که کسی که همه جا هست هیچ جا نیست .
در مورد مشکلاتت هم می تونی کارهایی که انجام می دی بزرگش کنی و از خستگی آه و ناله کنی یه طوری که متوجه بشه چه قدر کار می کنی و براش مهمی و در کنارش می تونی (ببخشید بد آموزی هم داره) ولی می گم چون آخرین را ه چاره است اگه دوست داشتی عمل کن:
می تونی کمی چاپلوسی شو کنی و بعضی موقع ها تعارف الکی کنی با اینکه خودت خیلی کار داری ولی می تونی به اون در کارهاش کمک کنی
و نمی دونم دیگه همین چیزها دیگه ....
شاید دلیل گیر دادنش به شما فقط این باشه که شما رو خسته کنه طوری که خودتون از اون شرکت برید. چون در غیر اینصورت به هیچ طریقی نمی تونه شما رو ازاونجا بیرون کنه (((پس کم نیارید)))
منم خودم چند وقت پیش با همین مشکل مواجه شده بودم طوری که خودش می گفت کار برات پیدا می کنم از اینجا برو. با این که خداییش هیچ کاری نکرده بودم و بهتر از همه هم براش کارمی کنم خلاصه با همین کارها مشکلم رو برطرف کردم
امیدوارم مشکلت حل شه
ولی بازم می گم به همین راحتی کارت رو از دست نده:160::160:

شيلا جان عزيز از راهنمايي ات ممنونم

راستش يه بار كه خيلي گله مي كرد واسه اينكه بدونم مزه دهنش چطوره يعني مي خواد برم يا نه خودم وقتي داشت غر مي زد بهش گفتم اگر ناراحتي خوب يكي ديگه را استخدام كن ... با تعجب نگاهم كرد و گفت عمرا مي خواي از دست ماخلاص بشي من كه نمي گذارم اگر هم بخواي ازدواج كني بري بايد يه دو سه ماهي باشي تا يكي را مثل خودت پيدا كنم بهش كار رو ياد بدي انگار خيلي از دست ما خسته شدي ها

اين دقيقا چيزي بود كه خود مديرعامل گفت ولي مشكل اينجاست كه مديرمالي شركت با اينكه از اقوام خانم برادرم مي شه اصلا طرف منو نداره و اصل كار اونه كه مخ مديرعامل را خراب كرده نسبت به من و كارهام و اونه كه پيشنهاد نفرات جديد را مي ده و مديرعامل هم يكمقدار زيادي دهن بين هست اگر از يكي تعريف كنند ميگه عجب كارمندي و اگر يه بار ازش بدبگن ميگه هيچي كار بلد نيست ولي كلا وقتي عصبي مي شه خيلي بد دهن مي شه و اينكه قبل از اينكه مطمئن بشه اشتباه كردي يا نه داد و هوار مي كنه و شخصيت آدم را خرد و لجن مال مي كنه و اصلا براش مهم نيست كه توي شركت كارمنداي ديگه هستن مهمان واسه شركت اومده من تا اونجا كه بتونم تحمل كردم و مي كنم ولي اينكه تمام زندگي من شده كار و بعدش هم با اين مسافت طولاني خسته تر از خسته فقط فرصت مي كنم برم خانه و ديگه حتي حوصله دو كلمه كتاب خوندن هم ندارم با اينكه سابقا كتاب از دستم زمين نمي افتاد كلاسهاي زبان را بعد از ترم هفت مجبور شدم بگذارم كنار چون به موقع به كلاسها نمي رسيدم وقت تمرين كردن نداشتم حالا با اين اوصاف خستگي روحي ام از هم بدتره مشكلي كه آقاي ايكس توي زندگي من ايجادكرد و باعث شد بخاطر بدهي ام بيش از پيش دهنم توي شركت بسته باشه داغونم كرد و شايد حساس تر از قبل شدم كه ديگه حتي تحمل هيچ كدوم از متلكهاشو ندارم حتي اگر به شوخي باشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط خسته

سلام
ناراحت نشید اما خودتون هم مقصرید !

این شمائید که به اون اجازه می دهید تا چنین رفتاری باهاتون داشته باشه ؛ شما به علت نگرانی از اوضاع کاری تون و این که به آینده شغلی تون مطمئن نیستید هر رفتاری را تحمل می کنید و خوب اونم کم نمیاره !






در واقع این شمائید که تصور اون را از خودتون درست می کنید ، وقتی ضعف نشون می دید و عقب نشینی می کنید به او اجازه جلو آمدن داده اید .

---

این رو برای تاکید آوردم.

البته كه خودم هم به اينك نكته رسيدم
هميشه در هر اتفاقي كه براي ما مي افته تنها كسي كه مقصر هست خودمان هستيم ولي در شرايط فعلي چه بايد كرد به آگهي هاي روزنامه نمي شه اعتمادي كرد و كلا كار مناسبي از داخل اون نمي شه پيدا كرد توي شهري كه هيچ آشنايي نداري پيدا كردن يه كار سخته حالا سعي كردم بسپرم و ببينم كه مي شه يا نه و اينكه وقتي گوش شنوايي براي حرفهاي كارمندا توسط مديران نيست شكايت به كجا مي رسه ... بله همه را قبول دارم حالا بايد چكار كنم ؟

سلام عزیزم مشکل تو مشابه مشکل منه که یک بار هم اون رو توی همدردی بیان کردم
و حالم هم خیلی وخیم تر از توبود . رییس من هم با اینکه یک آشنایی دوستانه خونوادگی با هم داریم ولی وقتی اعصابش خورد می شه مراعات هیچ چیز رو نمی کنه .با بقیه هم خیلی روابط و اخلاقش خوبتره !!!
لینکش رو گذاشتم یه نگاهی بهش کن دقیقا مثل مشکل تو
http://www.hamdardi.net/printthread.php?tid=3186
متاسفانه اینم از شانس خیلی خیلی بد ماست . ولی درواقع ربطی به شانس نداره اخلاق خودشون و نوع برخوردشون مشکل داره .اگه بی احترامی بکنه اول به خودش کرده چون تربیت خونوادگیش رو نشون داده .
خودخوری نکن تا جایی که مید ونی حق با توهه جواب بی احترامی هاش رو بده هیچ کاری نمی تونه بکنه فوقش از خواست بیرونت کنه میری اداره کار شکایتش می کنی .
این قدر حساس نباش کارت رو انجام بده و بهانه دستش نده . در حینش اگر کار بهتری گیرت اومد می تونی شغلت رو عوض کنی و در ضمن کارت رو به هیچ تازه واردی یاد نده .