+تنها تو این غربت چه کنم؟؟؟

سلام
مرسی از اینکه جایی را برای دردودل ما قرار دادید
من 27 سالم و به خاطر مشکلاتی که در ایران داشتم به آلمان اومدم و حالا اینجا تک و تنها افتادم. زبان المانی بلد نیستم و بسیار از تنهایی رنج می برم و کسی را ندارم که کمکم کنه. به فکر ازدواج افتادم ولی دوست ندارم با خارجی ازدواج کنم و چند ایرانی را هم پیدا کردم ولی انها خیلی از نظر فرهنگی غرب زده شده بودند و حالا بعد از 2 سال به نا امیدی رسیدم
به نظر شما ایا من هم می توانم با یکی ازدواج کنم؟
من که بعید می دونم دیگه هر کسی یک سرنوشتی داره و این هم سرنوشت من بوده ناشکری نمی کنم خداوند من را از هزاران درد و رنج نجات داد و بسیار به من کمک کرد و هدایای زیادی به من داشته ولی شاید این تنهایی هم یکی دیگر از هدایای خداوند باشه
فقط خواستم کمی درد و دل کنم :16: متشکرم

سلام دوست عزیز
کاملا درکت می کنم و می فهمم چی میگی. من حدود 2 سال اونجا بودم البته برای درس خوندن نه برای موندن. البته نذاشتن درس هم بخونم.گفتند که دانشگاه آزادی هستی و باید از اول شروع کنی. من هم بعد تصمیم به ازدواج گرفتم ولی دیدم با المانی که اصلا نمی سازم چون مثل سیب زمینی هستند و ایرانیها هم یا معتاد بودن یا ملنگ. راستش کشور اصلا جالبی نیست. من که حالم ازش به هم خورد و برگشتم ایران.و تنهایی اونجا ادم دیونه میشه. سعی کم یک مرد خوب برای ازدواج پیدا کنیی یا حداقل یک دوست خوب (زن) پیدا کن تا تنها نباشی.موفق باشی

ممنون از همدردید شادزی
حالا خدا بزرگه تا ببینیم چی میشه
من بیش از 4 5 ساله که تنها زندگی می کنم و این برای من یک امر بسیار خسته کننده شده امیدوارم خداوند دست من را هم بگیره

سلام عزیز
یعنی هیچ دوستی نداری؟
یه سوالم دارم باعرض پوزش:
می دونی هزینه ی تحصیل اونجا ترمی چنده؟ واسه ارشد و بالاتر (برق قدرت)
ببخشید پرسیدما! منم قراره بیام غربت اما بین اکراین و آلمان موندم! میگن هزینه ی آلمان خیلی سنگینه! اکراینش که خوبه اما میگن آلمان ترمی 40 تومن می خواد! که واسه من پول زیادیه!
موفق باشی.
یاعلی:72:

سلام
جرا رفتی خارج
حالا چرا زبان آلمانی را یاد نمی گیرید ؟
چرا یک هم خانه نمی یاری که از تنهایی راحت شوی ؟
ولی همیشه این و بدون خدا همیه با توست هر وقت دل تنگ شدی نماز بخون به یاد خدا باش تا همه چیز درست به انشاالله یک فرشته نجات برات پیدا بشه تا از تنهایی راحت شی

mke هزینه تحصیل خیلی کمه در آلمان! سالی حدود 1200 یورو(هر semester 600 یورو)
هزینه زندگی هم بین 800 تا 1000 یورو بر ساله.دانشگاههای درسدنو مونیخ، آخن، فرانکفورت و مرکز فیزیک لایپزیک بسیار معتبر هستند.
مردم بسیار خوبی هم داره و خب با ما شارلاتانها نمی تونن کنار بیان!
یه نکته: ( من 2 ماه اونجا بودم و پسردایی من 18 ساله اونجا زندگی می کنه) و نسبتا مردم شادی تلقی می شن. در اونجا بار مسئولیتها به طور یکسان بر دوش زن و مرد هست نصف زندگیشون در رویا نمی گذره و به همین خاطر برای خانومهای ایرانی مناسب نیستند!

عزیزم صلا به فکر ازدواج نباش یعنی الان با این وضعیت روحی که مپداری الن نمیتونی انتخاب درستی داشته باشی
و درک صحیحی از ازدواج نداری پس خوب دقت کن و هواستو جمع کن گول نخوری

خیلی ممنون سورنا جان از راهنماییت کلی خوشحالم کردی خدا از دهنت بشنوه سریه بعد بیام تهران حتما یه سر سفارت میزنم!از ترس قیمتهایی که گفته بودن رووم نمی شد برم بپرسم!
سانازی نیستی چرا؟ چی شد؟ چه کردی؟
سورنا نظراتت عینه حقیقته ببین پانته آ همین جا هم منتظر فرشته ی نجاته! (همون سوار با اسب سفید خودمون با یکم تغییر)
یاعلی:72:

سلام mke
من هیچ پیشنهادی به خروج از ایران نمی کنم مخصوصا اگر مجرد باشی و پایبند باشی به عقاید ایرانی. اینجا خیلی تک می افتی
در ضمن من هر دو کشور زندگی کردم و باید بهت بگم که هر چه ضربه روحی خوردم مال اکراین بوده اصلا پات اونجا نگذار
از طرفی المان باری ارشد باید از جیب پول بدی ولی همان قیمت هایی هست که دوستمان گفته ولی تا مطمئن نشدی که همه هزینه را می توانی بپردازی، اصلا اقدام نکن

ولی در کل تنها خارج نرو

پانته آ عزیز من مجبور به ترک ایران بودم چون در ایران کسی را نداشتم و بی کس بودم برای همین تصمیم گرفتم حداقل برای اینکه پولی را جمع و جور کنم و درسم را ادامه بدم امدم اینجا و برگشت من به ایران هیچ سودی نداره وضعیت من ایران خیلی خیلی بدتر بود در حد مرگگگگگگگگگگگگگ
و اینکه چرا اینجا دوستی ندارم به خاطر چندین دلیل هست اول اینکه من چند دوست ایرانی هم اینجا دارم ولی همیشه مشغول هستند مثل امروز که هیچکس را پیدا نکردم و المانی ها هم زیاد اهل رفت و امد نیستند و من هم زیاد اهل دیسکو و بیرون رفتن نیستم و دلیل دیگرش کار زیادی هست که انجام می دهم و اینکه سر کار و دانشگاه زیاد با کسی نیستم یعنی در محیط های خیلی خلوت ازمایشگاهی هستم که همه هم مشغول درس و کار هستند
در هر صورت به نظر من که خارج رفتن اون هم تنهایی اشتباه هست من این را قبل از اومدن می دانستم ولی راهی جزء این نداشتم و به امید خدا دوباره به راه زدم و دوباره به غربت اومدم و هنوز هم امید دارم که ان شاءالله زودتر اوضاع من هم بهتر بشه.
مواظب خودتان باشید

اما من فقط واسه درسم میام و با این اعتقاداتم فک کنم کل مدت رو تنها باشم! اما من به تنهایی عادت دارم بعضی از دوستان خبر دارن نگران نباش!
منم مثه شما خودمو مجبور می دونم چون فک می کنم تو ایران دارم علف می جوم نه درس بخونم!
اگه قسمت شد اومدم دوست دارم حتما شما رو ببینم البته مال 1 تا 3 سال دیگست! موندم کارشناسیمو بگیرم یا اونم بندازم اونجا!
mk_e2002@hotmail.com
یاعلی:72:

واااااااااااا
یعنی چی می خوای کارشناسی را ول کنی
اینجا بدون کارشناسی که دیگه هیچ کاری نمی تونی بکنی
ببین من با مدرک لیسانس از بهترین دانشگاه ایران در بهترین رشته ها بودم با زبان انگلیسی کامل و کلی مقاله و این حرف ها اومدم اینجا باز مشکل دارم فکر می کنی اینها دانشجو چطور انتخاب می کنتد؟ باید حتما سابقه درجه یک داشته باشی
در ضمن تنهایی را میشه تحمل کرد ولی سن ات که کمی بره بالا و وقتی بیای اینجا ببینی همه جفت جفت تو بقل هم هستند اونوقت می فهمی تنهایی واقعا یعنی چی
ببین من هیچ وقت از مشکلات مالی اینجا تو را نترسوندم ولی از تنهایی می ترسونمت!!!!!
من در باره شما نمی دانم ولی منم خودم تا جایی که تونستم در ایران دوام اوردم دیگه واقعا خانواده ام می خواستند که اینطور من را رد کردند تو هم سعی کن اگر می خواهی برای کسب تحصیلات بالاتر به خارج بری، حداقل درست اقدام کنی که ان شاءالله موفق بشوی.

ببخشید ولی یک سوال ذهن منرا درگیر کرده ؟اگر کسی که اهل دیسکو نیست و آدم سالمی است و خوب بالاخره هم ایرانی است با تمام روحیات (خونگرمی و...)چرا برای فرار از یک مشگل که در وطنش دارد هزار مشگل در غربت انتخاب میکند ؟آخرش چه میشود ؟حالا اگر آدم برود درس بخواند برگردد یا کار کند برگردد یا یک جوری ارتباطش را با کشورش حفظ کند یه چیزی !بالاخره کسی که در این کشور بدنیا آمده مدرسه رفته یا دانشگاه رفته نباید دلش به دوستی ،خاطره ای ،.. وابسته باشد !اصلا" برود مثل یک توریست شهرهای زیبایمان را ببیند !من تعجب میکنم که برخی عاقبت بقیه را میبینند ولی باز هم دنبال رفتن و ماندن در خارجند البته من ریشه غربت را در قطع رابطه با وطن میدانم وگرنه خیلیها میروند و میایند
وحتی همسر خارجی دارند ومشگلی هم ندارند .امیدوارم یک نفر منطق رفتن و ماندن را توضیح دهد !

سلام
omed :
من در ایران جایی نداشتم چون خانواده ام نمی خواهند که من ایران باشم حتا علاقه ای ندارند که من با یک ایرانی ازدواج کنم حتی به من می گن یک مدت با یک خارجی باش خوشت هم نیامد راحت ولش می کنی میری سراغ یکی دیگه، اصلا نیاز نداری درگیر کارهای مسخره و دست و پا گیر ایرانی ها باشی
من یک دخترم وقتی در ایران خانواده ام من را نمی پذیرند من کجا می توانم بروم؟؟
ولی اینجا ازادم. کسی حتی نمی پرسه و براش مهم نیست که خانواده من کی هست و چه عقیده ای دارند ولی در ایران برای یک دختر تنها که با خانواده اش مشکل داره کجا جا داره؟ هزار تا وصله بهش می چسبونند.
پدر و مادر من یک بار من را در سن 17 سالگی با بدترین شرایط من را به جایی فرستادن که حتی زبان بلد نبودم و خیلی از فقر زجر کشیدم بعد که امدم ایران بسیار خوب از من استقبال کردند من هم زیاد نمی دیدمشون چون من دانشگاه ام یک شهر دیگه ای بود و فقط هر چند ماه یک بار می دیدمشون. آنوقت با من مشکلی نداشتند و مشکلات من وقتی شروع شد که درسم تمام شد و بر گشتم خانه و دوباره همان کارهای قبلی به هیچ عنوان توجهی به من نمی کردند و حتی به خواستگار های من. با همه رابطه قطع کرده بودند و ما در اون شهری که بودیم هیچ فامیلی نداشتیم فقط دوستانی غیر صمیمی داشتیم پس کی می توانست به من کمک کنه؟ من 2 سال در خانه ماندم و فقط انها معتقد بودم که باید برم خارج برای همین خیلی از خواستگارهایم را بدون اینکه به من بگوییند رد می کردند آنهایی هم که من می گفتم انها حتی تحویل نمی گرفتند که بیایند. خانواده من از نظر مالی خوب هستند ولی به من پولی نمی دادند. زیاد به درسم هم توجه نمی کردند چون براشون مهم نبود فقط دوست داشتنید به قول خودشون من خودکفا بشوم.
من هم دوباره تصمیم گرفتم به خارج بروم به امید اینکه حداقل اینجا بتونم خودم تصمیم بگیرم و هر طور که دلم می خواد زندگیم را بسازم
در ضمن من در ایران بسیار بیشتر غریب بودم تا اینجا. حداقل یک شانس دیگری دارم.
من اینجا مورد احترام هستم و از من قدر دانی میشه.کارم خیلی خوب پیشرفت کرده انگار تمام زحماتم در ایران اینجا جواب داده اند. فقط دوست ندارم با خارجی ازدواج کنم. من خیلی روی ایران متعصب هستم و خیلی دوست دارم که بر گردم ایران ولی می خواهم این بار یک پناهگاه انجا داشته باشم. برای همین هم دنبال یک ایرانی هستم که با اون بعد از تمام شدن درسم به ایران برگردم ان شاءالله. خانواده ام فقط برای یک مدت کوتاه و بازدید من را قبول دارند و بهتره که من ایندفعه درست و حسابی به ایران بر گردم. من فقط از تنهایی و بی کسی درد و دل کردم و دوست دارم نظر شما را برای بهتر تحمل کردن این تنهایی را بدونم.
همیشه شاد و موفق باشید (;

این جمله هم به در بالای همین صفحه دیدم. شاید بهترین چیز در مورد من باشه
"هوا ضروری ترین نیاز جسم است و درک شدن و مورد احترام قرار گرفتن حیاتی ترین نیاز روح قلب"
این نیازی بود که من را به اینجا کشاند

من 100% بت حق میدم!
واسه یه دختر رفتار اینطور خونواده زجرآوره البته واسه همه همین طوره پسر و دختر اما دختر بدتره!ای داد!
فضولیه خیلی دلم می خواست دلیل خونوادتو واسه اینکار بدونم خواستی هم پیغام بده! راجع به کارشناسیم باید بگم من کاردانی دولتی دارم و کارشناسی آزاد اراک که هنوزم شروع نشده و من 2 ترم مرخصی گرفتم آخه هنوز کاردانیم تموم نشده و بخاطر وضع خوب تحصیلیم قبول شدم! من فکر نمی کنم کسی کارشناسیه آزاد رو قبول کنه!
یاعلی:72:

سلام mke
خانواده من اینطور فکر می کنند و شاید هم می خواهند خودشان را درگیر مساله ازدواج بچه هاشون نکنند. خدا بهتر می دونه
در هر صورت که من الان اینجا هستم
در ضمن کارشناسی ازاد باز هم بهتر از فوق دیپلم هست. ولی سعی کن برای کارشناسی سراسری اقدام کنی ان شاءالله موفق می شوی

بابا ماشاا.. یه پا برای خودت مردی (منظورم از لحاظ جنسیتی نیست )همین که به وطنت تعصب داری زندگی مشترک با خارجیها را انتخاب نمی کنی ،اصالت و ریشه خود را حفظ کرده ای ( البته با تمام نامرادیها )خیلی مردی !میتوانی مثل خیلی از پسرهای ایرانی مقیم خارج برگردی ایران مثلا"چند انجمن علمی یا دانشگاهی مطلب ارائه کنی و...بالاخره شاید همسفرت را پیدا کردی وباز برگردی. اگر هم نشد اتفاقی نیافداده باز سال بعد! هم ارتباطت را حفظ کردی وهم تلاش نمودی من فکر میکنم خودت به تنهایی با توکل و اعتماد به نفس موفق خواهی شد .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omed

بابا ماشاا.. یه پا برای خودت مردی (منظورم از لحاظ جنسیتی نیست )همین که به وطنت تعصب داری زندگی مشترک با خارجیها را انتخاب نمی کنی ،اصالت و ریشه خود را حفظ کرده ای ( البته با تمام نامرادیها )خیلی مردی !میتوانی مثل خیلی از پسرهای ایرانی مقیم خارج برگردی ایران مثلا"چند انجمن علمی یا دانشگاهی مطلب ارائه کنی و...بالاخره شاید همسفرت را پیدا کردی وباز برگردی. اگر هم نشد اتفاقی نیافداده باز سال بعد! هم ارتباطت را حفظ کردی وهم تلاش نمودی من فکر میکنم خودت به تنهایی با توکل و اعتماد به نفس موفق خواهی شد .

---

انتخاب نکردن زندگی مشترک با خارجی ها مردونگیه؟ و احتمالا انتخاب کردن زندگی مشترک با خارجی ها نامردی!!
من به دلیل شرایط کاریم، دوستهای کاری خارجی (دختر خانوم) داشتم و همیشه از منطق اونها لذت می بردم. به شدت کم توقع بودند و اتفاقا یکیشون که البته 35-6 سالش بود و ازدواج نکرده بود می گفت خانومهای یونانی(ایشون یونانی بودند) اتفاقا کار خونه رو به راحتی انجام می دن و اینطور نیست که به آقایون بسپرند.

منظور من اعتماد به نفس این خانم است که هنوز اصالت ایرانی خود را حفظ کرده وگرنهSORENA-ARMAN:همه ما انسانها بنده خدائیم !!!

خدایا کاشکی مسلمان نبودم، کاشکی هیج وقت با فرهنگ ایرانی بزرگ نمی شدم، انوقت می توانستم مثل همین ها زندگی کنم. اگرچه زیاد به هم حسی ندارند و همه این روبوسی ها و عشق بازی هایشان زیاد دوامی نداره، ولی حداقل از درد تنهایی رنج نمی برند.

عزیزم از یه دیده دیگه به قضیه نگاه کن:
خدایا شکرت که راهو بهم نشون دادی که مثل اینا نباشم! و بدونم درست چیه غلط چیه!
خدایا شکرت به من احساس دادی! خدایا شکرت من یه انسانم نه یه...
موفق و شاد باشید.
یاعلی:72: