مردم گریزی

سلا م
یکی از مسائل مهم زندگی من اینه که همسرم ازرفت و آمد با دیگران خیلی خوشش نمی آید به خصوص اگر احساس کنه که یه جوری از خودش با لاترند فرقی نمی کنه از نظر مالی باشه یا اجتماعی یا ... چون فکر میکنه اگر به دیدنشون بره خودش رو کوچک کرده البته اگر این رفت و آمد بر حسب آداب اجنماعی مثل عیادت دید و بازدی عید و مسافر و... باشه حساسیتش بیشتر میشه اون حتی با فامیل خودش هم خیلی وابستگی نداره و صله رحم را فقط در سطح فامیل درجه یک اون هم خیلی محدود قبول داره
توی هر موردی هم که من اصرار کنم انکارش بیشتر میشه راستش بعضی وقت ها از این مساله پیش دیگران شرمنده میشم و با بهانه هایی مثل مشغله کاری یا کسالت یا... قضیه را رفع و جوع می کنم اما وقتی این بهانه ها تکرار میشه به همه حق میدم که باور نکنند
نگرانی مهم من تاثیر این رفتار در آینده فرزندم است
لطفا راهنمایی کنید

سلام به دخترم shadi:72:
مساله رو خیلی کلی فرموده بودید....
چند سوال؟:303:
چند سال از زندگی مشترکتون گذشته؟
رابطه بین همسرتون با خانوادش از لحاظ عاطفی چطوره؟
شما خودت از نظر عاطفی چقدر با همسرتون همراهید؟از شما اصرار برای برقراری ارتباط و از ایشون انکار و جبهه گیری ؟؟؟؟؟؟؟؟
شده از نظر احساسی اونقدر به همسرت نزدیک بشی که راحت از آرزوهای محقق نشده خودتون بگید؟
جایگاه همسر شما در خانواده چطوره؟آیا مورد قبوله ؟احساس درونی خودش چیه؟تا حالا در این مورد با هم گفتگویی داشتید تا نظر ایشون برای شما روشن و شفاف شده باشه؟
ملاکهای ایشون در رفت و آمدهای چیه؟آیا اظهار میکنند که نظرشون تامین نمیشه؟
من توصیه میکنم الان بیشتر متوجه عزیز ترین کس زندگی تون باشید و نگران نباشید ...بعضی رفتارای ما اعلام یه اعتراضه..باید اعتراض ها شنیده بشن...یعنی درک موقعیت ها و خصوصیات خلقی .....قدم به قدم و با مدیریت شما مشکل حل میشه؟:73:
موفق باشید :72: :16: :72:

البته به همسر گرامی شادی خانم نیز باید آموزشهای مهارت ارتباطی داده شود و یا دستکم خود شادی جان،مطالبی را که خودش فکر می کند به درد همسرشان می خورد از سایت همدردی و با گفتگو با ما،با ایشان منتقل سازد.

با سلام وتشکر از همراهیتون
اما جواب سوالات شما من 15 سال است که ازدواج کردم و خانواده همسرم علیرغم محبت و توجه به یکدیگر در هنگام مشکلات اهل ابراز محبت کلامی نیستند و برخوردهای کلامی سردی نسبت به هم دارند که البته در بیشتر موارد به انتقاد از یکدیگر محدود می شود
همسرم معتقده این عمل به تعهدات زندگیه که محبت زن و شوهر رو به هم نشون میده (والبته انصافا خودش توی این زمینه تمام تلاشش رو میکنه) و دیگه نیازی به ابراز کلامی اون نیست اصلا به نظر او ابراز محبت کلامی همیشه مایه هایی از ریاکاری داره برای همین هم خیلی اهل حرف زدن از آرزوها و اینجور چیزا نیست اما بالاخره بعداین همه سال آرزوهاش بی خبر نیستم
چون برخوردهای سردی داره جایگاهش توی خانواده خیلی جالب نیست و خودش هم از این امر ناراضیه البته علتش رو کم لطفی دیگران میدونه
ملاکشون در رفت و آمد فقط بستگان درجه یک اون هم خیلی محدود یعنی اگر من یاد آوری نکنم خودش کمتر پیشنهاد میده
امیدوارم پاسخ های من کافی باشد
منتظر جواب های بعدی شما هستم

سلام
یه کم دقت کنید ببیند شما اونو با همه مقایسه میکند
خوب اون فرق داره با دیگران بهتره از این فرق کمک بگیرید
جاهای دیگه که اون قوی تره وارد بشو و سعی کن که اونو پرورش بدی تا این به ظاهر کمبودو پوشش بدی.
اخلاق انسانها به سرعت عوض نمیشه باید صبوری بیشتری داشته باشی.

سلام shadi
ما برای تفاهم وهمدلی و ایجاد تغییر اول باید همسرمون را به همان صورت که هست بپذیریم. تصور نکنیم که تغییر او در جهتی که ما مایل هستیم لزوما منجر به نتیجه بهتری می شود.
این مسئله که شما اشاره کردید، از نظر تغییر نیز زمانبر خواهد بود.
راه حل اساسی در اینگونه موارد به لایه های زیرین شخصیتی فرد بر می گردد. همانطور که خیلی قشنگ و ظریف اشاره کرده اید او در رفت و آمد ، مخصوصا با آنهایی که از نظر اجتماعی نسبت به او بالاترند مشکلش مشخص تر می شود.
لذا کار اصلی شما کمک به او در بالا بردن عزت نفسش می باشد. همانطور که hamed هم اشاره کرده اند، یک نوعی مقایسه در کلامتان نهفته است. و این مشکل را اگر نگوئیم بوجود آورده است ، لیکن تشدید کرده است.
به هر حال شما باید کم کم شوهرتان را غیر مشروط بپذیرید. یعنی همین جور که هست. ( و جالب هست در این صورت هست که تغییر را هم در او خواهید دید).
اگر شما نقاط قوت او را مرتب متذکر شوید، مثبت اندیش باشید، و او را به خاطر رفتار، کردار و افکار مثبتش مورد تشویق قرار دهید، بعد از مدتی کم کم نگاه او نیز به خودش عوض می شود وخود را علیرغم تیپ و شغل و ...، بزرگ و قابل احترام می داند، لذا در ارتباطها احساس کوچکی نخواهد کرد.
البته نباید فراموش کنید این مسئله نیاز به زمان دارد و شما در این مدت همانطور که psy133 اشاره کرده اند باید روی شوهرت متمرکز باشی و از زندگی با او لذت ببرید.

با سلام وتشکر
این که فرمودید ایشان نیاز به تایید دارند مطلب درستی است چون ایشان هم اغلب اوقات از من همین توقع را دارند اما گاهی با توجه به رفتار اشتباهشون واقعا نمی توانم این کار را بکنم مگر این که به خودم و ایشان دروغ بگویم مثلا گاهی که در مهمانی ها با برخی حتی یک احوال پرسی ساده را هم درست انجام نمی دهند و فقط به تکان دادن سر اکتفا می کند. خوب من هم نمی توانم تحمل کنم و تذکر می دهم و ایشان هم ناراحت می شوندو....
لطفا مرا راهنمایی کنید

سلام shadi
اگر بخواهی با گفتن این جمله:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shadi

واقعا نمی توانم این کار را بکنم

---

خود را مجبور و غیر مختار فرض کنی. همین جمله هم از طرف شوهرت می تواند زندگی را غیر قابل تغییر کند.
چگونه شما در تغییر رفتاری خود را ناتوان می دانی، در حالیکه انتظار داری همسرت بتواند تغییر کند.
خواهش می کنم. مجددا بر اساس پاسخ قبلی آهسته آهسته به تغییر روشهایت همت بگماری، تا شاهد تغییرات مثبت همسرت نیز باشی...

با سلام و تشکر از دقت نظر شما
البته من این جمله را به عنوان عدم توانایی در حال حاضر می دانم نه همیشه برای همین هم امیدوارم با راهنمایی شما و دوستان دیگر این ضعف خودم را بر طرف کنم .
باز هم متشکرم

با سلام به همگي وکسب اجازه
همسر شما شايد به دليل عشق وعلاقه اي که به شما دارد تنها به دليل خدشه دار شدن اين علاقه اين رفتار ها را از خود بروز مي دهد. هميشه مي گوييم هر چيزي علتي دارد. اين رفتار هم يک علت خاص خود را دارد. يا ريشه در افکار واحساسات دارد. يا به اين روش تربيت شده است ويا اينکه شرائط ووضعيت اجتماعي محل زندگي و اقوام اين رفتار را مي طلبد ويا هزار علت ديگر
شما براي اين تغيير رفتار بايد از روش غير مستقيم استفاده کنيد. مثلا با هم به بازار برويد در مسير يک پيشنهاد سر زدن نيم ساعته به يکي از اقوام نزديک را بدهيد. سعي کنيد در ابتدا اقوامي که از طرف همسرتان هستند انتخاب کنيد وآنهائي که صمي تر هستند. به همسرتان پيشنهاد باه هم رفتن به پارک جهت فرزندتان را بدهيد . سينما ، خريد کردن ومواردي که باعث مي شود همسرتان به بيرون از خانه بروند را انتخاب نمائيد.
سعي کنيد در محيط بيرون از خانواده به شخصيت همسرتان بيشتر از گذشته بها بدهيد وحتما در جمع ديگران به هر طريق غير مستقيمي از همسرتان تعريف کنيد وحتي از ايشان دربحث هاي ديگران دفاع کنيد.
اين شما هستيد که مي توانيد همسرتان را از اين لاک بي اعتمتدي بيرون بکشيد. سعي کنيد در منزل اقوام را دعوت کنيد وبه بهانه هاي مختلف اقوام را به خانه دعوت نمائيد اما بايد بسيار مواظب بود که اين جلسات طولاني نشود.
سعي کنيد جلسات اوليه با فاطله کم اما بازمان کوتاه 20 دقيقه تا نيم ساعت باشدو بحث هائي پيش نيايد که همسرتان نسبت به آن حساس باشد. تمرين کنيد واز او بخواهيد که به اين تمرين ادامه دهد . خواستن توانستن است وموفق خواهيد شد

با سلام و تشکر
راستش همسرم اهل بازار و سینما وپارک هم نیست فقط مسافرت رو دوست داره اونهم بیشتر حرکت توی جاده ها و استفاده از مناظر رو نه اقامت در یک مکان خاص مگه اینکه محیط دنج و خلوتی باشه وقتی هم توی خونه هست دوست داره بیشتر بخوابه و استراحت کنه
البته من دارم سعی می کنم مواردی رو که دوستان به خصوص آقای سنگتراشان پیشنهاد کردن عمل کنم ولی در ادامه به راهنمایی بیشتر نیاز دارم

سلام
من با شوهر شادی خانوم احساس نزدیکی زیادی می کنم ، من هم مثل ایشان دوست دارم در خودم تغییر ایجاد کنم و از وضعیت موجود راضی نیستم، و فکر می کنم که دلیل آن تصورات غلطی است، که خودم از آن ها اطلاعی ندارم و یا اطلاع دارم و آنقدر تلخ هستند که نمی خواهم به آن ها فکر کنم ، من به روانشناس هم مراجعه کرده ام اما آن ها بدون ریشه یابی تنها به من گفتند که باید با مردم ارتباط بر قرار کنم و تنها راه درمان من این است ولی من فکر میکنم که اگر با ارتباط محض با دیگران مشکل من حل میشد تا به حال شده بود و رفته رفته بدتر نمیشد ، فکر میکنم اگر مشکل امثال ما ریشه ای حل شود بهتر خواهد بود ، فکر میکنم مشکل ما در دید ما به زندگی و انسان ها بر میگردد و فکر میکنم تنها با عنایت خداوند و به وسیله خانواده و همچنین شما دوستان عزیز این مشکلات بر طرف خواهد شد ، در ادامه از شما تقاضای یاری داشته و همچنین خواهش می کنم یک روانشناس یا روانپزشک یا ... که مناسب است ،به من، برای حل ریشه ای مشکلم معرفی کنید .
با تشکر :72:

سلام آقا مرتضی،

به تالار همدردی خوش آمدید.

لطفاً سوال خودتون رو در قالب یک موضوع و تاپیک جدید مطرح کنید تا به شما کمک کنیم.
برای اینکار باید از طریق صفحه ی اصلی به انجمن مربوطه بروید و با کلیک روی دکمه ی "موضوع جدید" یک تاپیک جدید ایجاد کنید.

منتظر شما هستیم.

این برای منم همیشه یه سوال بزرگ بود چون مادر منم همینطور بود .در مقابل رفت و امد با کسانی که فکر می کرد از خودش سطح یایین تری داشتند همیشه گارد می گرفت و درست بالعکس در مقابل افراد یایین تر از سطح خودش بی نهایت خاکی و متواضع بود و برای رفت و آمد علاقه مند.خیلی دوست داشتم همیشه بدونم چرا اینطور بود شاید با دونستن دلیلش اگه خودمون هم بدون اینکه بدونیم درگیر همچین مشکلی بشیم بهتر بدونیم خودمونو کنترل کنیم..اینطور اشخاص چه ضعفی دارند و این مساله از کجا نشات می گیره ؟؟