+من چرا احساساتم رو گم کردم؟/

سلام دوستان عزیز
من هم بر حسب اتفاق و یا شانس زیاد این سایت رو پیدا کردم و شاید بگم حدود 5 6 ماه میشه که با این سایت فعالیت میکنم هرروز میام توسایت و دردودل مردم رو می خونم و از این که افرادی پیدا میشن که به دردودل اونا گوش میدن حس خوبی بهم دست میده .
بالاخره امروز بعد از یک هفته تصمیم گرفتم یک تاییپیک درست کنم هرروز با خودم کلنجار میرفتم که از کجا شروع کنم .چی بگم ؟چه جوری حرف دلم رو بزنم ت که امروز قسمت شد حرف بزنم.
من 4ماهه پیش ازدواج کردم.وای همیشه دوست داشتم عروس شم از بس تنها و یکی یدونه بودم دوست داشتم با ازدواج تنهاییم پر شه .وقتی اون اقا به خوااستگاری من اومد احساس کردم ویژگی خای مرد ایده ال رو داره و بی صبرانه منتظر بودم که این اتفاق بیفته ومن با این اقا ازدواج کنم .اون همونطور که من می خواستم مهربون قد بلند پسر ارشد خانواده پدر مادر خوب داشت و از همه مهمتر پسر با ایمان و پاک بود...قبل از ازدواج شروع به خوردن قرص های ld کردم تا واسه روز عقد پاک باشم ووفردای روز عقد همه چیز شروع شد.....
من که یک دختر شاد و خوب و سرزنده بودم تبدیل شدم به یک دختر افسرده و بی احساس و به شوهرم هیچ احساسی نداشتم ارزوی مرگش رو میکردم هر چه قدر اون به من محبت میکرد من ازش بیشتر بدم می اومد.الان با گذشت 4 ماه احساسم رو به همسرم پیدا کردم اما هرماه یک هفته مونده به عادت ماهانم دچار افسردگی میشم .اون خیلی پسر با محبت و خوبیه و توی این 4 ماه اخلاقش یک ذره تغییرنکرده .از بس بهم محبت کرده دارم بالا میارم این رو هم بگم که من چون در خانواده کمبود محبت نداشتم هر چی همسرم بهم محبت میکنه واسم کارساز نیست.و به چشمم نمیاد.خلاصه اون رو همه دوستش دارن بعضی وقتا با خودم میگم چرا من به اندازه ی همه اون رو دوست ندارم .بعضی وقتا دوستش دارم بعضی وقتا ازش متنفرم.نمیدونم شدم یک دختر افسرده.اون هفته که دچار افسردگی شدم از رو تخت انداختمش پایین زدم تو شکمش اما اون هیچی نگفت و لبخند زد اخه اون عاشق منه اما من فقط ازش خوشم میاد بعضی وقتا هم دوستش دارماون هفته خیلی گریه کردم یعنی تو این 4 ماه همش گریه میکنم موقع افسردگیم.وقتی این جوری میشم دوست دارم بکشمش .دیگه از بس دوستم داره دارم حالم بهم میخوره .فکر میکنم از اول مال اون نبودم مال یکی دیگه بودم .نمیدونم شاید چون خیلی ها رو دوست داشتم یعنی مثلا همکلاسی پسر یا بالاخره مثل همه ی دختر های دیگه یک مرد ایده ال رو تو ذهنم ساخته بودم نمیدونم .احساس می کنم دوستش دارم ولی احساسش تو وجودم نیست فکر میکنم حتما باید نامحرم می بود با من تا دوستش میداشتم .تو رو خدا راهنماییم کنید دارم دیوونه میشم:203:چی کار کنم تا احساس خوشبختی کنم.بعضی وقت با خودم میگم مثلا اگه این جوری بود من دوستش داشتم یا مثلا اگه موهاش لخت بود من دوستش دااشتم یا فکرای دیگه من مه چیز خوب رو دارم جز احساس خوشبختی و دوست داشتن من اینا رو گم کردم چیکار کنم؟

عزیزم چرا قدرزندگیتونمی دونی به نظر من برو پیش یه مشاور نمی دونم چرا بعضیا برای خودشون دنبال دردسرمی گردن چی بهتراز این که دوست داره اونم عاشقانه افسردگیت هم بارفتن پیش دکتر خوب میشه قدر زندگیتو بدون همه از کمبود محبت و عشق می نالن و تو.........

از خدا خجالت می کشم شرمندشم که اینقدر ناشکرم شدم مثل کسایی که خوششون میاد واسه خودشون مشکل بتراشن

عزيز من
نمي خواد اينقدر به افسردگي و ناراحتي خودت دامن بزني مشكلي كه شما داريد مشكل خاصي نيست سعي نكنين با رفتارتون همسرتون را از خودتون فراري كنيد قبل از هر كاري به يه متخصص روانپزشك يا زنان مراجعه كنيد خيلي از خانمها مثل شما قبل از دوران بيماري شون دچار افسردگي مي شن و بعضا از همسرانشون متنفر مي شن ولي اين مي تونه با پيگيري خودتون از بين بره و اينكه سعي نكنيد ايشون را با بقيه مقايسه كنيد و يا بخواهيد توي ظاهرش دنبال چيزي باشيد كه بهش دل ببنديد همان روز اول اونقدر براتون جذاب بوده كه انتخابش كرديد پس لااقل به خودتون و انتخابي كه كرديد احترام بگذاريد و اونو بخاطر اينكه اينقدر به شما علاقه داره از خودتون نرنجونيد چون اونوقت مي آييد ميگيد نمي دونم چرا ديگه بهم علاقه نداره ... سعي نكنيد حتي نوع محبت كردنش را با خانواده تون مقايسه كنيد شما روزي متعلق به اون خانواده بوديد و الان شما با اين شخص داريد زندگي مي كنيد و اينو بدونيد كه هر مردي حاضر نيست چنين چيزهايي را ببينه و هيچي نگه اين نشون مي ده كه قدرت فهم و درك خوبي داره پس با مراجعه به پزشك و تغيير دادن ديدتون (به خودتون نگيد كه من ديگه بهش علاقه ندارم ازش بدم مي آيد كاش با يكي ديگه ازدواج مي كردم از محبت كردنش حالم بهم مي خوره ) اينها ببخشيد لوس بازيهاي دخترانه است بهتره سعي كنين زندگي تون را خراب نكنين و طرز نگرش و فكرتون را عوض كنين موفق باشيد

خيلي ها در پي خوشبختي هستند ، پس زماني كه خوشبختي به در خانه ات اومد اون رو بيرون نكن بلكه به خانه ات دعوتش كن

سلام
خوشبختانه به مشكلت وافقي!
بذار رك و راست يه هشدار بهت بدم : بترس از روزي كه جاي تو و اون (احساساتتون) عوض بشه!!
هر چه زودتر سعي كن زندگيتو و خودتو بسازي.
موفق باشي

سلام
mush_66 گرامی بنظر مشکل پیچیده ای داری . پیشنهاد میکنم حتما به یک مشاور خوب مراجعه کنی . میتونی یک زندگی عالی داشته باشی پس در رفع این مشکل بکوش .

سلام
کاش من همجنین همسری داشتم تو از محبت زیاد اینطوری می شی به قول قدیمیها خوشی زده زیره دلت . ئگرنه همه دخترها تشنه محبت همسرشون هستند بعد تو این کار رو با اون می کنی برات متاسفم که قدر زندگیت و نمی دونی حیفه به خدا .

اخه مشکل من اینه که الان همسرم رو پذیرفتم اما اون 2 ماهه اول چون ازش خوشم نمیومد همه ی کاراش واسم چندش اور بود و لوس بازی .واسه همین وقتی یاد اون روزا میفتم ازش بدم میاد ولی وقتی اون روزا تو ذهنم نمیاد همش به خوبی هاش فکر میکنم.بعضی وقتا می گم کاشکی الزایمر میگرفتم و اون 2 ماهه اول ازدواج رو بیادم نمیومد و چهره ی الان همسرم تو ذهنم بود .

سلام دوست عزیز
شما هم مثل من وشاید همه ی یکی یه دونه ها یه کوچولو کم صبری،محبت به چشت نمی یاد ولابد زیادم دوست نداری همسرت علنی بهت ابراز علاقه کنه با کوچک ترین چیزی ازرده می شی دلت کوچیک و نازکه ولی با همه این حرفا طاقت ناراحتی همسرت رو هم نداری و زود از کارات که دست خودتم نیست پشیمون می شی وخجالت می کشی حرکات و احساساتتو درک می کنم چون خودم یکی یدونم وکاملا می فهمم چه احساسی داری تنها چیزی که می تونه بهت کمک کنه اینه که سعی کنی یه کوچولو احساساتت رو هر چی که هست(علاقه،خشم،نفرت و...)کنترل ومدیریت کنی وبعد هم صبر!مدت زیادی از ازدواجت نمی گذره با توجه به یکی یدونه بودنت مسلما تغیر محیط و شیوه ی زندگیت باعث شده این حالت بهت دست بده خب طبیعیه تا حالا همه نازت رو می کشیدن و دست به سینت بودن اما حالا باید مسئولیت یه زندگی رو تنها به دوش بکشی زیاد نگران نباش سعی کن این واقیت رو بپذیری وقتی بپذیری کم کم به همه چیز عادت می کنی و شیوه ی زندگی ورفتار با همسرت رو یاد می گیری امیدوارم موفق باشی!

روش جلوگیریتونو عوض کنید.
خوردن اون قرص ها عوارض زیاد و متنوعی داره از جمله افسردگی، اگه بری پیش متخصص زنان روشهای جایگزین بیشتری بهت یاد میده که دیگه این مشکلو نخواهی داشت.
بیشتر از مشاور به متخصص زنان احتیاج داری عزیزم،اینا تاپیر قرص هاست نه چیزه دیگه.

دختر خوب يكي يكدونه

آخه عزيز من وقتي آدم توي سن شماست خيلي احساساتي هست با دوستان ديگه هم عقيده هستم براي كنترل كردن رفتارت صبور باش و براي از ياد بردن چيزي كه آزارت مي شه كسي نگفته برو پيش يه متخصص مغز و اعصاب بايد بري پيش مشاور تا بعضي صحبتها و همفكري هاي بهتري بهت بده و همينطور متخصص زنان كه قبلا هم گفته شد مشكل شما چيزي نيست كه ازش فرار كني فقط سعي كن مثل يه دختر عاقل رفتار كني مطمئن باش كه با مشاوره مشكلت حل مي شه و مي دوني حتي زماني كه افسرده و ناراحتي چطور خودت را كنترل كني

ما همه نظرات خودمون را ميگيم ولي هيچ كدوم كارشناس نيستيم پس واقعا بهتره بري و با خبره كار مشورت كني اگر محبت كردنهاي همسرت به نظرت لوس بازي مي اومده بخاطر اينه كه توي خانواده خودت بيش از اندازه در انواع مختلف محبت مي ديدي اون بيچاره كه گناهي نكرده بوده كاري نكن كه خداي نكرده پشيمونش كني و البته يكي از اثرات قرصهايي كه مصرف كردي همين افسردگي و ايجاد استرس عصبي بودن هست كه ناخواسته پرخاشگر هم ممكنه باشي و اصلا هم دست خود آدم نيست موفق باشي
پشت گوش ننداز و بيخود ذهن خودت را با فكر كردن به گذشته خسته نكن و سعي كن آينده را بسازي كه در گرو رفتار و عمل امروزت خواهد بود آينده از آن تو خواهد بود به زيبايي و خوشبختي