+پشيمونم!چطور دوباره عاشقش كنم؟

سلام
من يه داستان طولاني از زندگي دارم.مشكل شديدي پيدا كردم.مي خوام همه داستانم رو تعريف كنم تا راهنماييم كنيد خيلي به راهنمايي نياز دارم.درمونده شدم.5 سال پيش دوست دوران بچگي ام ازم خواستگاري كرد منم به اين خاطر كه اولا اون موقع بچه بودم و اينكه اون هيچ احساسي نسبت بهش نداشتم جواب رد دادم و ديگه هم اونو نديدم تا 3 سال بعد. تو اين مدت يكي از دوستام با اقايي رابطه داشت كه خيلي ادعاي عاشقي ميكرد بايد مي بوديد و حرفاشو مي شنيديد دوست من هم واقعا دلبسته شده بود.بعد از مدتي اون اقا زير همه چيز زدو رفت خيلي راحت دوست من داغون شد از اون موقع مي ترسيدم كه نكنه همچين كسي بياد تو زندگي من و اينطور اذيتم كنه.به همين خاطر همش از خدا مي خواستم كه كسي رو تو زندگي ام قرار بده كه لايق باشه.بعد از 2 ماه به ياد دوست دوران بچگي ام افتادم مي دونستم كه خيلي ادم خوبيه و قابل اعتماد. مي شناختمش هم خودشو هم خانوادشو. اول مي خواستم خودم بهش ايميل بزنم شايد هنوز دوستم داشته باشه ولي پيش خودم گفتم نه من يه دخترم و اينكار درست نيست. البته من اون موقع هم هنوز هيچ احساسي بهش نداشتم فقط چون مي دونستم قابل اعتماد تصميم گرفتم اگر يكبار ديگه ازم خاستگاري كرد بهش جواب مثبت بدم كه در كمال ناباوري هنوز چيزي از اين تصميمم نگذشته بود(2يا 3روز) دختر خاله اش را واسطه كرده بود تا با من صحبت كنه.من هم قبول كردم با خودش صحبت كنم چند باري تلفني حرف زديم تا اينكه جواب مثبت دادم و خانواده ها مطلع شدند.(بقيه اش رو تو يه تاپيك ديگه مي نويسم تا زياد خسته نشين)

خلاصه ارتباط ما شروع شد.خيلي پسر خوبي بود انصافا مي گم تا حالا همچين مردي نديده بودم. خيلي بهم محبت مي كرد . ديوانه وار دوستم داشت.من اوايل نسبت بهش احساسي نداشتم حتي گاهي پشيمون مي شدم كه چرا جواب مثبت دادم ولي باز به خودم ما امدم كه پسر به اين ماهي ارزش داره كه كنارش موند. اون همينطور دورم مث پروانه مي گشت ولي من..... نمي دونم چرا ديوانه شده بودم.من با اون چيزايي كه تا حالا از خودمو رفتارام ديدم فهميدم ادمي نيستم كه كسي رو با كارام از قصد ناراحت كنم يا با كسي دعوا كنم يا اگه كسي ناراحتم كرد به روش نميارم ولي نمي دونم چرا با نامزدم اينطور نبودم فقط رفتارم با اون فرق مي كرد.زود از دستش ناراحت مي شدم تا تقي به توقي مي خورد باهاش دعوا مي كردم قهر مي كردم و باهاش سرد بررخورد مي كردم اونم منتم رو ميكشيد ولي با منت كشي هم راضي نمي شدم و ادامه مي دادم نمي دونم چرا واقعا نمي دونم چرا... بعد از 6،7 ماه دلبستش شدم با رفتارش با محبتاش منو عاشق خودش كرد ديگه يك لحظه بدون ياد اون نفس نمي كشيدم ولي اخلاقم عوض نشد...... همينطور 2 سال گذشت . حالا اون به خاطر رفتار تلخ من سرد شده و ميخواد تنهام بذاره

من خيلي دلبسته و وابستش شدم. نمي تونم بدون اون زندگي كنم. باهاش صحبت كردم بهم گفت دليل سرد شدنش اخلاق من بوده. درضمن در طي اين 2 سال اون خيلي بهم تذكر داد كه اخلاقمو عوض كنم ولي من بعد از چند روز دوباره همون قبلي مي شدم به خدا نميدونم چرا. روي رفتارم فكر كردم كاملا متوجه اشتباهاتم شدم حتي از بعضي رفتارام و دعواهاي بيخودم خجالت زده شدم. بهش كفتم مي خوام جبران كنم . گفتم نمي تونم بدون عشق تو زندگي كنم.گفت كنارت مي مونم چون هنوز ته دلم دوست دارم ولي به شرطي كه ديگه اون قبلي نشي و گفت اميدوارم دوباره همه چيز مث قبل شه. اون ديگه مث اولش منو دوست نداره و اين تقصير منه. من اشتباه كردم زندگيمونو خراب كردم. ولي هرطور شده مي خوام جبران كنم. الان يك ماهه كه اخلاقم عوض شده ولي اون نمي تونه اعتماد كنه كه من همينطور ميمونم. چطور اعتمادش رو جلب كنم؟؟؟
اون منو از صفر به اين حد بالاي عاشقي رسوند ولي من اونو از نهايت عاشقي به صفر رسوندم. مي خوام دوباره مث روزه اول عاشقش كنم.به نظر شما ميشه؟؟؟ مخصوصا اينكه اون يكبار عاشق من شده و دلسرد شده دوباره عاشق شدنش خيلي سخته؟؟؟ اصلا امكان داره؟؟؟
آقايون كه خودشونو هم جنسشونو ميشناسن بگن.خودتونو جاي عشق من بذاريد ميشه دوبا ره عاشقم بشه؟؟؟
الان من بايد چكار كنم تا دوباره بهم دلبسته بشه؟؟لطفا صريح راهنمايي كنيد.خيلي به راهنمايي و كمك نياز دارم.
تا محرم سال بعد به خودم وقت دادم اون منو تو 6 ماه عاشق كرد ميخوام ببينم تو 1 سال ميتونم عاشقش كنم؟!وگرنه نمي دونم چي به سره من و زندگي ام مياد......

کار خاصی قرار نیست انجام بدهی کافی است همین حرفها را به نامزدت بگویی و بگویی که اشتباه کرده ای و حاضری جبران کنی و عذر خواهی بکنی . در عذر خواهی کردن اشکالی نمی بینم .

هزار بار ازش عذرخواهي كردم و اين حرفارو بهش زدم ول اون با اين حرفا همون عاشق قبلي نمي شه

با حرف تنها که خوب بله . آن عاشق قبلی هم نمی شود . ولی شما باید بهش عملا هم نشان بدهید که تغییر کرده اید و پشیمانید . به هر حال یک مدت زیر ذره بین خواهید بود

و بعد معجزه توانایی ها ی حود را خواهید دید و حتی خیلی بهتر از قبل هم خواهد شد . امتحان کنید . عاشق تر از قبل و ممنون تر و زندگی تان با زیبایی هر چه تمام تر شروع هم خواهد شد . از شما حرکت از خدا هم کمک و برکت در عشق .

سعي نكنيد برگردونيد اون رو . من به عنوان يك پسر مي گم كه برگشت ايشون به مرحله عاشقي فوق العاده سخت و غير ممكن است. پسرها معمولا برخلاف دخترها حرفها را در درون خودشون نگه مي دارند. صبر مي كنند و به يك مرتبه واكنش تندي مي دهند. به عبارت ديگر " متنفرم ازت" يك دختر با " متنفرم ازت" يك پسر فوق العاده متفاوت است. تصور نمي كنم براي يك پسر اين عبارت از واقعيت فاصله زيادي داشته باشه.پسرها اينگونه ابراز احساسات يا ابراز احساساتي كه نشون دهنده سردي رابطه هست رو در هر شرايطي انجام نمي دهند!!!

دوست عزیزم به نظرم نامزد شما هنوز به شما علاقه مند هستند و تنها بابت رفتار شما کمی آزرده خاطر شده اند که انشاءالله مدتی را صرف جبران رفتارها و اشتباهات بچگانه ی خود کنید و ازنامزدتان کمی مهلت بخواهید و ثابت کنید که از رفتارتان (اگر واقعا بی دلیل بوده ) پشیمان هستید و هنوز برایشان علاقه و احترام قائلید البته نه اینکه او برایتان ناز کند و شما مدام ناز او را بکشید بلکه فقط از رفتار تندتان دست بردارید و به ایشان محبت کنید . شما به عنوان یک خانم در شرف ازدواج باید خیلی از این خوددارتر و صبورتر باشید که به هر بهانه ای دعوا راه بیندازید .

موفق باشید .:72:

اگه خودت بخواهي مطمئن باش خواهي توانست باصبرودرايت ورفتارآگاهانه خود در يك زمان اندك اونو مثل روز اول كني خانمها با محبت وعاطفه خود البته از نوع واقعيش خيلي كارها ميتونند بكنند
در ضمن سعي كنيد زياد رو مسئله حساس نشيد بگزاريد با گذشت زمان به هرآنچه كه بخواهي مي رسي

به نظر من شما علاوه بر اینکه باید سعی کنی اون رو برگردونی خودت هم باید به دکتر روانشناس یا روانکاو مراجعه کنی تا ببینی علت این رفتارات چیه..
شاید الان به خاطر اینکه از رفتنش ترسیدی اونها رو کنار گذاشتی و مدتی بعد که مطمئن شدی میمونه دوباره بی اختیار اون رفتارها رو تکرار کنی..
شاید اصلا اگه کس دیگه هم بیاد تو زندگیت با اون هم همین مشکل رو پیدا کنی..
پش باید مشکل رو از ریشه خشک کنی.. نه اینکه یه مسکن بهش تزریق کنی..

من اگر جای نامزد شما بودم به چند دلیل عشق شما را باور نمی کردم و تصمیم به خاتمه ی این رابطه می گرفتم. اول اینکه اولین تقاضای او از شما برای ازدواج رد شده بود. پس اگر من بودم نتیجه می گرفتم اگر این خانم کاملاً بی میل نباشد لا اقل احساس خیلی زیادی به من ندارد . بعد از اون در مرحله ی نامزدی و چند ماه اول آشنایی که قاعدتاً و اغلب باید اوج احساس و علاقه و تبادل مهر و محبت باشد با رفتار سرد و نا مطلوب خود او را رنجانده اید. اگر من بودم بر شکم مبنی بر عدم علاقه طرفم به من افزوده می شد و با خود به طور جدی فکر می کردم که این رفتار ها تا کی می خواهد ادامه پیدا کند و اگر تا آخر اینچنین باشه آیا زندگی با چنین شخصی معقوله؟ حتی اگر رفتار شخص مقابلم باهام صمیمی و گرم بشه این نگرانی رو پیدا میکنم که ممکنه طرفم دمدمی مزاج باشه و با خودم می گم من که همون آدمم پس چرا رفتار نامزدم هی تغییر پیدا می کنه و ریشه ی مشکل کجاست؟ اینا یی که گفتم تفکرات منه اما ممکنه دوست شما از دید دیگری به مسئله نگاه کنه. پس شما به ابراز علاقه و رفتار خوب خودتون با ایشون ادامه بدید انشاالله که ایشون مثل سابق عاشق و شیفته ی شما بشن.

ببین من هم مشکلم مثل تو هست تقریبا..
یعنی منم گاهی وقتها یه رفتارایی می کنم که نمی دونم علتش چیه.
از یه چیز کوچیک سریع ناراحت میشم اما در رفتارم با آدمای دیگه اصلا اینطوری نیستم.
طرفم رو هم خیلی خیلی دوست دارم اما دست خودم نیست
خیلی ناراحت می شم.
اصلا وقتی ناراحت میشم دیگه از دلم در نمیاد هر کاری می کنه ؛ منم باهاش سرد میشم.
نمی دونم چرا اینطوریه
سر یه چیزای کوچیک و مسخره که اگه بگم خندتون میگیره .

اما اینطوریم دیگه.. حالا الان اون از من سرد نشده ولی رابطمون همش تو قهر و دعوا و دوری به سر می بره
مثلا وقتی یه جمله ای میگه که من دوست نداشتم اون لحظه بگه من خیلی ناراحت میشم
بعد دیگه از دلم درنمیاد هرچی باهام حرف میزنه
مثلا امروز بعد چند روز طولانی که قهر بودبم اومدم باهاش حرف زدم
بهش گفتم حالم خوب نیست. (حال روحیم یعنی)
گفت بیرون نرفتی عاشورا؟ گفتم نه.. این چند روز هیچ جا نرفتم.
بعد می خواستم ازم بپرسه که خوب چرا نرفتی و دنبالش هم خوب از همین بیرون نرفتنم بفهمه که خیلی حالم بد بوده که هیچ جا نرفتم و به من و حالم توجه کنه.
اما اون اصلا یه چیز دیگه گفت. گفت که رفتم سیم کارت قبلیم رو انداختم تو گشیم و داشتم اس ام اسای قدیمیمون رو می خوندم.
درسته که این حرفشم حرف بدی نیست و شاید یه جورایی قشنگ ه م باشه اما چون من منتظر بودم به حال بد من توجه کنه و اونهم نکرد و یه چیز دیگه گفت من سریع ناراحت شدم و گفتم من میرم دیگه هم نمی خوام این چیزا رو بشنوم. سریع هم خدافظی کردم و اومدم.

خودم می دونم که رفتارم خوب نبوده اما واقعا این چیزای کوچیک اونقدر ناراحتم می کنه که دیگه نمی تونم باهاش خوب رفتار کنم.
و اصلا هم از دلم درنمیاد. البته همیشه بعدا که آشتی می کنیم براش توضیح میدم که دقیقا از چی ناراحت شده بودم.

جالب اینجاست که تو روابطم با بقیه آدمها اصلا اصلا اینطوری نیستم.
فقط با اون که یه رابطه عشقی دارم اینطوریم..

سلام
اگه اون یه غریبه بود و عاشقش شده بودی در این مواقع محبت دخترها خیلی سریع طرف مقابل رو جذب میکنه و این بدبختی که خیلی از پسرا از جمله خودم ازش آسیب میبینند و یه ضعف خدادادیه;)اما قضیه ی شما فرق میکنه و همونطور که دوستمون گفتن ممکنه به شما بدبین شده باشه میدونی چرا؟چون در این مواقع پسرا یه سرمایه ای رو به نام محبت میذارن وسط،اگه جواب نده احساس میکنن که طرفشون غیر قابل سرمایه گذاریه.اما با همه ی این تفاسیر راه حل سادست.خیلی موقعها دو نفر یه هم احساس دارن اما این احساس هم زمان بروز نمیکنه این طبیعیه.شما فقط بهش ابراز علاقه کنین و زیاد ببینینش تا دوباره جذب شه اما باید صبور باشین این کار زمان میبره چون باید دلی رو که غبار گرفته اول پاک کنین بعد توش نفوذ کنین.خاطرات خوب گذشته رو بهش یادآوری کنین،از خدا کمک بخواین و خیلی دعا کنین 95% احتمال برگشت همه چیز هست مگر اینکه خدایی ناکرده کسی رو دیده باشه که به محبتاش بیشتر از شما جواب داده .اگه اینطور باشه کار فوق العاده سخت میشه!

من یه راه بلدم
به نظر من فقط شما فقط از یه راه میتونین دوباره دلش رو بدست بیارین

اگه به یه طریق کاملاً غیر محسوس علاقتون رو بهش نشون بدین.
مثلاً گذاشتن یک اثر خیلی نامحسوس توی ایمیلش یا هر مورد شخصی اون که انتظارشو نداشته باشه و بدون غلو کردن . اگر غلو کردن یا جلمات معمولی دوست داشتن و از این چیزها داشته باشه اثرش رو از دست میده باید طوری باشه متعجب بشه و اصلاً فکرشو نکنه و شما هم باید رفتارتون خیلی معمولی باشه
نمیدونم تونستم منظورمو برسونم یا نه . اما به هر حال موفق باشین

به نظر من با منت کشی و شیطنت های عاشقانه و بارون عشق و محبتت میتونی نتیجه مطلوب بگیری در ضمن یادت نره که آقایون بیشتر سه بعدین محبت فیزیکی بیشتر جواب میده.

مشکل شما از خود شما ناشی می شه نه از نامزدتون. رابطه اشتباه شروع شده، ایشون به شما واقعاً علاقه داشته اما شما به خاطر ترس از اینکه نکنه مرد بدی تو زندگیتون بیاد قبولش کردید . شما دنبال کسب امنیت در ازدواج بودی نه دوست داشتن کسی برای خودش. پس هر وقت که این امنیت از جانب ایشون برآورده می شه (با توجه به اینکه خیلی باهات راه میاد و داره خودشو هلاک می کنه) شما خیالت راحت می شه و واقعیت خودت رو (که در اصل علاقه ی آنچنانی به ایشون نداری ) دوباره نشون می دی. تا وقتی این امنیت هست شما اون شخصیت رو داری و زمانی که این امنیت از بین میره (با گفتن اینکه ترکت می کنه) دوباره ترس به سراغ شما میاد. راستش به حرف خودتون زیاد اطمینان نکنید شما باید ریشه ی این ترس و نا امنی رو در خودتون بخشکونید و بعد به فکر نامزدتون باشید.در کل شما زمانی می تونی ایشون رو جلب کنی که علاقه ی حقیقی رو در رفتارت نشون بدی و این حاصل نمی شه مگر با تغییر احساستون ، یعنی باید واقعاً بهش علاقه داشته باشید پس تا وقتی این ترس در وجود شماست و بودنه شما در کنار ایشون به خاطر کسب حس امنیته و نه علاقه ،بازگشتی نخواهد بود چون خود شما مانعه خودتون هستید، اگر علت رو بر طرف نکنید رفتارهای شما دوباره برخواهند گشت.

الان امنیت شما برآورده شده پس با خیال راحت به نکات مثبت ایشون فکر کن و سعی کن با قلبت دوستش داشته باشی و خالصانه ، وقتی بتونی از این بخش عبور کنی بازگشت او هم حتمی است . دوستش داشته باش ، صادقانه
از مشاور کمک بگیر و در این مدت بهش بگو که داری رو خودت کار می کنی
موفق باشی

خانمي همونطور كه نامزدت با رفتار و منش و محبت تورو شيفته خودش كرد تو هم ميتوني با ذره ذره وجودت بهش محبت كني و پايبندش كني........... بايد تمام سعي ت رو بكني......... نا اميد نشو....... هنوز دير نشده اگر تغيير رويه تورو توي كارات ببينه(نه فقط در حد حرف) حتما برميگرده:72:
توكل كن به خدا:46::203:

سلام:
دوست من به تالار همدردی خوش آمدید ..
من به شما پیشنهاد می کنم اگر حقیقتا به دنبال حل مشکل خود هستید به دنبال تغییر خود باشید..
این تاپیک رو اگر دنبال حل مشکلت هستی بخون!!
http://www.hamdardi.net/thread-6499.html
با دقت ..سخنان کیوان و فرشته مهربان رو دقت کن...
این مشکل منم بود تو دقیقا جای 2 ماه قبل من ایستادی وقتی وارد تالار شدم ...نه اینکه کاملا شبیه ولی کمکت می کنه....
با معذرت و .... هم مشکلت حل نمی شه من و یکی از دوستای دیگه این تالار هم که مشکل تو رو داشت این راه رو رفتیم ونشد...الانم در حال خودسازی خودمون هستیم ..
شاید با این معذرت ها بیاد ولی بازم میره چون تو تا بدستش بیاری باز همینه..مثل خود من....
پس اگر حقیقتا دنبال راهی 40 تا جواب تاپیک منو با دقت بخون و فکر کن...خوب خوب فکر کن و نتیجه فکرتو اینجا بنویس....
موفق باشی

من شک ندارم که اون این حرفارو میزنه تا شما رو امتحان کنه و ببینه آیا پشیمونین یا نه...تنها راهش اینه که شما هم اونقدر صبوری به خرج بدین و باهاش مهربونی کنین تا اون هم مث شما عاشق بشه!هرچند میدونم هنوز هم دوستتون داره!

سلام خانم نسترن
به شما خوش آمد مي گويم براي ورودت به تالار
از ابتداي عضويتت در اين تالار كه تمامي اعضا رابطه گرم و صميمي با هم دارند و حالا تو هم يكي از ما هستي بايد خواهش كنم كه زماني كه مي خواهي به تاپيكها جوابهاي مفيد و سازنده بدهي به تاريخ ارسال آنها توجه كن تا تاپيكهاي قديمي مجدداً پاسخ داده نشوند.
معمولاً تاپيكهايي كه ديگر ارسالي ندارند، صاحبان آنان در آن اوضاع بحراني هم قرار ندارند خوشبختانه پس خواهشاً به تاریخ آخرین پست توجه کن عزيزم!

سلام خانومی :72:
به نظر منم تنها راه حل اینه که حرفهای دلتو بهش بگی
بهش بگو که اول دوستش نداشتی ولی الان داری و حاضری خودتو عوض کنی
به نظر من این تنها راه حل منطقیه :305:
موفق باشی عزیزم :shy:

من فکر میکنم محبت بیش از حد ایشون شما رو دلزده کرده بوده وشاید این عکس العمل رو از خودش بروز داده که شما رو از اون حالت خارج کنه.پس هنوز به شما علاقه داره ولی برای گرفتن نتیجه این گونه عمل میکنه ولی بالاخره دوام نمیاره

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم نبود بر سر آتش میسرم که نجوشم