نمایش نسخه قابل چاپ
سلام.من 24 ساله ساکن تهران هستم و مدتی هست خاستگاری دارم از یکی از شهرستانها که حدود 1:30 با تهران فاصله داره این اقا از نظر سن ظاهر تحصیلات و شغل خوب هست و در تحقیقات محلی هم جواب خوب بوده تنها نگرانی من شهرستان زندگی کردن است که بعد از ازدواج باید اونجا برم مانده ام چه کنم لطفا راهنماییم کنید؟با تشکر:72::72::72::72::72::203::54::104::227:
سلام دوست عزیز
جواب شما کاملا بستگی به خودتون داره اول باید ببینید می تونید دور از خانوادتون زندگی کنید؟یعنی چقدر به خانوادتون وابسته اید در ثانی می تونید توی یه شهر غریب با فرهنگ و رفتارشون کنار بیاین وزندگی کنید؟ ازاون گذشته این اقا برای شما چقدر ارزش داره ایا انقدر حسن داره که به خاطر زنگی کردن باهاش از خانوادت دور بشی وتوی یه شهر غریب زندگی کنی؟ بشین و خودت به این سوالا جواب بده فکر می کنم به نتیجه برسی.
تا تهران 1 ساعت و نیم فاصله داره:54:
ای بابا 5/1 ساعت چیه دیگه . کسانی که مجبور میشن از ایران برن چی باید بگن و یا اونای که مجبورن یه فاصله 1000 کیاومتری رو تحمل کنن . تازه یه چیزی هم بهت بگم الان خودمن 18 روزه که ازدواج کردم و رفتم سر خونه زندگیم و خونمون هم تا خونه پدرم 3 دقیقه راهه ولی باورت میشه توی این 18 روز من 2 یا 3 بار رفتم خونشون اونم 1 ساعت بیشتر اونجا نموندم. اینو میخوام بگم که آدم انقدر مشغول زندگی و گرفتاری میشه که حتی همین فاصله نزدیک هم نمی تونه بره . پس درست فکر کن و منطقی تصمیم بگیر . اگر اون آقا معیارهای شمارو دارا هستن بخاطر 5/1 ساعت فاصله از دستش نده .
فقط سیع کن درست فکر کنی درست تصمیم بگیری به هر حال یک روز باید از خونه پدری کوچ کنی واگر حتی همسایه خونه پدری هم بشی اما شوهری نا خلف و بدببین گیرت بیاد شاید ماهها هم نتونی خونوادتو ببینی یعنی نزاره که به دیدنشون بری یا اونا به دیدنت بیان
اما اگر شوهری خوب خلف اهل دل گیرت بیاد قربونت برم اگر کیلومترها و ساعتها راه با خونه پدریت فاصله باشه هروقت دلتنگشون بشی مطمئن باش برات از هیچ کاری دریغ نمیکنه
پس خوب فکر کن درست تصمیم بگیر که بعدها پشیمانی ببارنیاره برات
سلام به نظر شما ها عیوب مهاجرت از شهر تهران به یه شهر دیگه بعد از ازدواج چیه؟؟؟؟لطفا من و از نظراتتون بهره مند کنید.
همه چيز به خودت بستگي دارد. يكي را مي بيني مي گويد كه نمي تواند در يك شهر كوچك زندگي كند و دوست دارد در شهر بزرگ زندگي كند. يكي نمي تواند از خانواده خود دور باشد يكي دلش مي خواهد در شهري كوچكتر از تهران و در آرامش و در جاي بي سر و صدا زندگي كند. يكي اصلاً دلش نمي خواهد تغييري در زندگيش ايجاد شود.سليقه ها و خواسته ها متفاوت است. بايد ببيني كه خودت ميلت به چيست!؟
عزیزم اگر تحقییقات انجام دادی و از لحاظ خانوادگی و اجتماعی مشکلی ندارد تصمیمت را بگیرو ببین دوری ا زخانواده و امکاناتی که تا به حال در شهر تهران داشتی و ممکن است در شهر کوچکتری که در آینده زندگی کنیداین امکانات را نداشته باشیدرا می توانی تحمل کنی.البته عزیزم تفاهم در زندگی مهم است و اگر شما بتوانید در کنار هم خوشبخت باشید و احساس آرامش کنی انشاالله هیچ مشکلی برایت پیش نخواهد آمد. سعی کن خوب فکرهایت را بکنی و بر اساس عقل و فکرت تصمیم بگیری.
سلام .اول از همه باید به خانواده اون آقا توجه کنی و ببینی آیا در غیاب خانواده خودت می تونن میزبان های خوبی برات باشند.
بعد باید به خودت مراجعه کنی ببینی روابط اجتماعیت اونقدر قوی هست که توی شهر جدید برای خودت چند تا دوست و همصحبت پیدا کنی.یا این که سر خودت رو با کار،فعالیت های اجتماعی یا هنری گرم کنی یا نه.چون شوهر بیچاره که نمی تونه تمام وقت آدم رو پوشش بده.
نکته دیگه اینکه ممکنه این شهر جدید زادگاه پدر یا مادرت باشه.خوب اقوام پدری یا مادریت اونجا هستند دیگه جای نگرانی نمی مونه...
در مورد مشکلات شهر های کوچک هم بگم که توی این شهر ها امکانات تفریحی خیلی کمتر از تهران هستش...و نکته مهمی که باید بهش توجه کنی اینه که معمولا-ونه همیشه-توی شهرهای کوچک مردم به زندگی هم کنجکاو تر هستند.نه این که این یک عیب باشه ..خوب بعضی وقتا خیلی هم خوبه که آدم احساس تنهایی نکنه.ولی بعضی آدما که به اصطلاح دوست دارن سرشون توی کار خودشون باشه،واکنش خوبی ندارند.
در مورد دوری از خانواده هم بگم که خیلی هم خوبه.هم عزیزتر می شی،هم به بهانه دوری راه می تونی ساعت ها و شاید روز های بیشتری رو خانه والدینت بمونی.حالا در نظر بگیر ترافیک تهران رو که گاهی برای این که یک مسافت کوتاه رو بری مجبوری خیلی بیشتر از این ها وقت صرف کنی.
آرزو می کنم خوشبخت باشی
ممنونم تارای عزیز این شهر شهر مادری من هست ولی من به تفریح و کنجکاویم خیلی فکر میکنم
:72::73::73::73::73::73::104::104::104: تصمیم گرفتم جواب منفی دادم