لطفا مرا راهنماي كنيد تا شايدخدا خواست وازهم جدا نشديم........

باسلام واحترام خدمته همه
بنده حدود 10ماه است كه ازدواج كرده ام ودر حال حاضر هم كه نامزديم ومتاسفانه بنابه دلايلي هنوززندگي مشتركمونوشروع نكرده ايم بطور خلاصه عرض كنم من با علاقه وپيشنهاد خودم با يكي بستگان
كه واقعا از قبل هم دوستش داشتم با توافق و اشتياق كامل طرفين ازدواج نمودم اوايل همه چيز به خوبي وخوشي سپري شدولي در طوله اين مدت دوران نامزدي خيلي سخت گذشته ومشكلات زيادي برامون پيش اومده تا جاي كه چندين بار تصميم به جداي گرفتيم وانصراف داديم بحث هاي زيادي شده چندين بار همسرم مستقيم وغيرمستقيمااظهار داشته به ام علاقه نداره ونمي تونه مانند من باشه نسبت به او*واين برام خيلي غذاب آور است ورابطه ما واقعا به صفر رسيده من نميخام طلاقش بدم اونم متاسفانه پيش قدم نميشه وفقط وقتوتمديدميكنه كه درست بشه يا چيز ديگه اي اتفاق بيفته واقعا نميدونم؟خيلي بي علاقه كم محبت وبي عاطفه نشون ميده وواقعا روي منم تاثير گذاشته هرچند من نااميد نيستم چيزي ديگه خيلي برام نگران كننده است حالت ترديدشه در برخورد با همه مسايل حتي طلاق به گونه اي كه زود پشيمون ميشه كه از هم جدا شيم وواقعا احساس ميكنم نميخاد ازم جدا بشه ومنم از خدامه قبول ميكنم كه ادامه بديم ولي بازمن اطمينان كامل نگران وبه خاطر اين هميشه تو فكرم واز اينكه اين دوران طلاي (نامزدي)همينجوري سپري ميشه نگرانم ومن هيچ وقت زندگي بدون عشق نميخام دوست دارم خودش راشو انتخاب كنه

ممکن است کس دیگری پیش از نامزدی با شما در زندگی ایشان بوده است یا اینکه برای ازدواج با شما زود تصمیم گرفته و حالا پشیمان شده یا اطرافیان و کسی به او دارد می گوید که اشتباه کرده و افراد بهتری هم برایش یافت می شوند و اینکه دچار بیماری روحی است که یک اش عدم اراده برای تصمیمگیری است؟
باید بیشنتر شرح دهید و با او نیز حرف بزنید.رفتن پیش مشاور را فراموش نکنید.

دوستان عزيز لطفا بيشتر مرا راهنماي كنيد به نظر شما من چه كار بايد بكنم
ازش جدا بشم يا ادامه بدهم

دوست گرامي
ايشون كسي نيستند كه بتونند پشتوانه روحي مناسبي براي شما محسوب شوند. البته در خانومها كسي كه كم توقع باشه خيلي نادره. معمولا توقعات رو بروز نمي دن. ولي به هر حال اين تجربه من هم بوده(البته قبل از نامزدي) صحبتهاي ايشون مبتني بر پشيمونيشون كاملا احساسيه و از ترس ايشون ناشي مي شه. اين رابطه رو من به دلايل واضحي مثل عمده ثبات روحي و فكري ايشون و درگيريهاي فراواني كه به طلاق زودرس منجر مي شه مناسب نمي دونم.

باز هم طلاق؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ؟؟
چه کلمه غریب ولی آشنایی!!!!!!!!!!!!

ایشون که به طور کامل مشکلشون رو شرح ندادن، چرا انقدر راحت از جدایی صحبت میکنید؟؟؟؟!!!!!

لطفا يه كم بيشتر توضيح بدين اصل ماجرا جيه ؟ شايد دوستان بتونن كمكتون كنند ....

دوست من اینطوری که کسی نمی داند مشکل شما چیه که بخواد کمکی بکنه باید به اصلی ترین مشکلاتتان اشاره کنی ونمونه هایی را بیاوری . یا این اندازه از اطلاعات کسی نمی تواند حرفی برای گفتن و راهنمایی داشته باشد.

دوستان ممنونم ازهمكاريتون
ببينيد ما فاميل هستيم باتوجه به اينكه اين مدت نامزد هم بوده ايم متاسفانه فقط به اسم نامزد بوده ايم اون اخلاقش يه جوري با من خيلي سرد كم عاطفه ميگه من حسي نسبت به شما ندارم واغلب بين ما درگيري پيش مياد تا حالا صبر كرده ام وديگه به خط پايان رسيده ام من شكرخدا مشكل خاصي ندارم چه از لحاظ موقعيت شغلي واجتماعي در وضعيت عالي قرار دارم ولي چه كار كنم اونودوست داشتم
هر چند هنوزم دوستش دارم وخانواده اش اصلا تمايلي به جداي ما ندارند ما از بسياري جهات معيار هاي لازم داشتيم براي ازدواج مانند سطح تحصيلات سطح فرهنگي خانوادگي و......
اما چه كار كنم ديگه ...........؟

باز هم کاملا موضوع روشرح ندادین، ببینید باید در مورد مشکلتون صحبت کنید، برای چی نامزد شما میگه که شما رو دوست نداره، شاید شما بیش از اندازه ابراز علاقه می کنید، شاید کاری کردین که ایشون ناراحت شدن، شاید از بس کلمه طلاق بین شما رد وبدل شده حساسیت این جمله ها از بین رفته و ایشون برای ناز کردن این حرف رو می زنن، و ....
معمولا وقتی دوران نامزدی طولانی میشه مشکلات زیادی برای زوجها به وجود میاد، اختلافها زیاد میشه. باید ببینید چی باعث شده که این حس در وجود ایشون به وجود بیاد، مگه نمی گین که هر دو مایل به ازدواج بودین و اوایل همه چیز خوب بود؟
الان عقد کرده هستین یا نامزد؟ هر کدوم از شما چند سالتون هست؟

بله ما عقد كرده ايم من 29سالم نامزدم27 سالشه
منم دنبال همين ميگردم كه چرا اينجوري شده بله خودمم احساسم همينه ميگم شايد بيش از اندازه به اش ابراز علاقه كرده ام واون دليلهاي زيادي مياره ازهزينه كردن تا رابطه ......... وچيزهاي ديگري ومنم در جهت بهبود اونا خيلي تلاش كرده ام اما اون هي فاصله مياندازه ووقتو تلف ميكنه حالا من موندام كه چه كار بايد بكنم اين وضعيت درست بشه من حاظرم اگه اون دوست داشته وخودش بازبان خودش بگه هر كاري براش بكنم واقعا نمي دونم حالا چه كار بايد كنم؟؟؟؟؟///

شما در عالم واقعیت با رویا نمی توانید زندگی کنید. یک مقدار زندگی خود رو از توهم خارج کنید. ایشون دیگه شما رو مناسب نمی دونن. واقعیت رو بپذیرید.

شما فقط در مورد الان صحبت می کنید، وقایعی که در حال حاضر باهاش روبه رو هستین و هیچ صحبتی در مورد گذشته نمی کنید، شاید خودتون هم واقعا نمی دونید چرا این اتفاق افتاده یا اصلا چه مواقعی ایشون اینطوری برخورد می کنن، آیا همیشه سرد هستن؟ آیا همیشه از جدایی استقبال می کنن؟
اگه واقعا خودتون هم نمی دونید چرا این اتفاق افتاده بهترین کار اینه که خودتون رو از بلاتکلیفی در بیارین، یعنی به صورت جدی باهاشون صحبت کنید، البته نباید خودتون رو وابسته و شیفته ایشون نشون بدین، حتی اگه واقعا دوری ایشون براتون سخته، موقع صحبت کردن باید طوری وانمود کنید که شما هم ازاین وضعیت خسته شدین و میخواین برای زندگیتون برنامه ریزی کنید، سن ایشون کم نیست و نباید علت این حرفهاشون بچه بازی باشه، اونطور که گفتین خانواده ایشون با جدا شدن شما مخالفن، اگه لازم دونستین می تونین جدی با پدر و مادرش صحبت کنید، من واقعا نمیدونم بین شما چی میگذره و چه عواملی در روابط شما دخیل هستن، اما فکر می کنم یک برخورد جدی و قاطع از طرف شما چاره ساز باشه، شاید اینطوری بفهمید که دلیل سرد بودن نامزدتون چیه، و اگه نامزدون از حرفایی که می زنه قصد ناز کردن داره، اینطوری متوجه میشه که شیوه خوبی رو انتخاب نکرده، به هر حال اول باید علل به وجود اومدن این مشکل رو شناسایی کنین بعد اقدام به حل کردن یا برطرف کردن اون بکنین.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani2

دوست دارم خودش راشو انتخاب كنه

---

سلام دوست گرامي
به نظر من مشكل اينجاست كه شما منتظريد او خودش راهش را انتخاب كند و در اينكه بتواند راه بهتر را انتخاب كرده و يا از اين سردرگمي و ترديد بيرون بياد هيچ كمكي به او نمي كنيد و او را به حال خود رها كرده ايد. شايد اگر تلاش كنيد و خود شما بي توقع در كاري پيش قدم شويد مي توانيد او را به سمتي كه مناسب است هدايت كنيد.
براي شما يك لينك قرار مي دهم از يك توقع كه مرا تا حدي از نامزد خود دلسرد كرده بود كه مرا به مرز جدايي هدايت مي كرد ولي كمي با تغيير رويه خودم الان به مرحله اي رسيده ام كه لحظه اي دوري از او برايم سخت و دشوار است ودائم بي تاب ديدنش هستم. خيلي راحت تر از آنچيزي كه فكرش را بكنيد مشكل به بهترين نحو حل شد.
http://www.hamdardi.net/showthread.php?tid=5126
شايد مشكل شما هم مي توانست به اين حادي نباشد.

شما ابتدا بايد تكليف خودتان را مشخص كنيد و حزب باد نباشيد كه ببنيد اگر مي خواهد زندگي كند با او زندگي كنيد و اگر نمي خواهد رابطه را قطع كنيد. ببخشيد ولي شما در رودروايستي مهريه گير كرده ايد كه منتظريد ايشان براي طلاق اقدام كنند؟!شما اگر واقعا بخواهيد با او زندگي كنيد به او اجازه فكر كردن در مورد جدايي را نمي دهيد. قبول كنيد كه خود شما بيش از آن خانم براي خراب شدن اين رابطه مقصر هستيد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani2

ووقتو تلف ميكنه

---

شما نشسته ايد منتظر؟!

اگر واقعا مي خواهيد رابطه تان قطع نشود اعلام آمادگي كنيد تا هر كاري از دستمان بر مي آيد انجام دهيم اما اگر منتظريد تا ببنيد باد به كدام طرف مي وزد بهتر است با خودتان روراست باشيد

شايد باورتون نشه مهريه نامزد من 14سكه است بخدا قسم بحث اين حرفها نيست من اگه ميخاستم رابطه مون قطع بشه با اين مهريه كم 11ما صبر نميكردم دوستان باتمام وجود آماده هستم واز خدامه كه مسئله ما هرچه سريعتر درست بشه وازتون ممنون ميشم كه بيشترمرا ياري كنيد چند صباحي نيست كه با اين جو آشنا شده ام ولي احساس خوبي دارم واز آشنايتون خوشحالم
شما بگيد من چه كار بايد بكنم چگونه رفتار كنم
من نمي گم بي تقصيرم اماميتونم جبران كنم ولي يه طرفه كه نميشه بايد اونم يه تكوني به خودش بده
به طور مثال
من روز اولم به اش گفته ام كه آدم احساسي وعاطفي هستم ودوست دارم كه زندگيم عاشقانه باشه شايد قبلا هم گفته باشم واقعا از دوره نامزديم هيچي نفهميدم در حالي كه از قبل براي اين ايام برنامه هاي خوشي تو ذهن داشتم اما متاسفانه به اش دست پيدا نكردم مخصوصا از اين بابت دلگيرم واحساس ميكنم همسرم دركم نكرده

خيلي دوست دارم ازايام نامزدي وچگونگي آن بحث بشه

دانه خانم سلام
لينك تجربه شما راهم باز كردم واقعا كه جالب بود يه پيغام خصوصي فرستاده ام ممنونم اگه باز مرا مشاوره بديد

شما به لینک نامزدی چقدر خوبه از اقای لرد حامد سر بزنید در اونجا مفصلا در مورد دوران نامزدی بحث شده عزیزم
(یا حق )

دوستان من منتظر مشاوره وراهنمايي هاي بيشتر شما هستم

وقتی که شما به ایشون ابراز علاقه می کنید چه پاسخی می گیرید؟ بیشتر در بحثها ایشون از عدم علاقه به شما صحبت می کنن یا فرقی نمی کنه؟ تا به حال چند بار به طور جدی باهاشون صحبت کردین و نتیجه صحبت هاتون چی بوده؟ برنامه تون برای آینده چیه یعنی کی قراره ازدواج کنید؟

وقتي كه به اش ابراز علاقه ميكنم تشكر خشك وخالي ميكنه وديگه هيچي دوسه بار هم به طور جدي بحث كرده ايم حتي يه بار من پيشقدم شدم وپيشنهاد جدايي دادم كه بلافاصله عكس العمل نشون داد وخواست فعلا بمونه تا بعد دو طرف با هم تصميم بگيريم گفتش كه اين تصميم يطرفه بوده يه بار ديگه ايشون پيشنهاد جداي دادند من همون لحظه گفتم نه اما بعد كه ديدم اصرار داره قبول كردم وقرار شد خانوادهامونو در جريان بزاريم كه باز انصراف داد وگفت فعلن نگوبزار بمونه فقط يه برنامه داشته ايم واونم اگه بشه بهار عروسي بكنيم

اگه شما هیچ مشکلی در رابطه تون نمی بینین، باید به ایشون یه اولتیماتوم بدین، بگین که خودتون هیچ مشکلی با ادامه زندگی ندارید، بهشون چند روز یا یک ماه فرصت بدید تا به طور جدی به ادامه رابطه با شما فکرکنن، توی این یک ماه هم سعی کنید رابطتون رو کم کنید، شما اگر خودتون خواستار زندگی با ایشون هستین، پس باید سعی کنید طوری عمل کنیدکه ایشون هم واقعا خواستار این زندگی باشن وگرنه بعد از ازدواج هم ممکنه از ایشون بشنوید که نمیخواستن با شما زندگی کنن و ... پس این اولتیماتوم لازمه، خودتون هم توی این یک ماه بیشتر فکرکنید، اگه بعد از گذشت این زمان هر دو مایل به ادامه زندگی بودید، به هیچ وجه انقدر راحت کلمه جدایی رو به زبون نیارین و سعی کنید اصولی رو برای زندگیتون تعریف کنید. من احساس می کنم کلمه جدایی و طلاق مثل یک بازی بین شما رد و بدل میشه تا طرفتون رو محک بزنید!

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani2

وقتي كه به اش ابراز علاقه ميكنم تشكر خشك وخالي ميكنه وديگه هيچي دوسه بار هم به طور جدي بحث كرده ايم حتي يه بار من پيشقدم شدم وپيشنهاد جدايي دادم كه بلافاصله عكس العمل نشون داد وخواست فعلا بمونه تا بعد دو طرف با هم تصميم بگيريم گفتش كه اين تصميم يطرفه بوده يه بار ديگه ايشون پيشنهاد جداي دادند من همون لحظه گفتم نه اما بعد كه ديدم اصرار داره قبول كردم وقرار شد خانوادهامونو در جريان بزاريم كه باز انصراف داد وگفت فعلن نگوبزار بمونه فقط يه برنامه داشته ايم واونم اگه بشه بهار عروسي بكنيم

---

سلام!
من خودم تقربا مشابه این مشکل را با شخصی که چند سالی هست تصمیم به از دواج با همو داریم ولی تا اون موقع به طور خصوصی هیچ صحبت جدی با هم نداشتیم رو داشتم .ما هم اوایل رابطه جدیمون (اونی که برای آشنائی بیشتر خودمون شروع کردیم بعد از انکه خانواده ها تقریبا داشتند ما رو به بن بست میرسوندندو به جدائی همیشگی ما (بدون توجه به رابطه قبلی همکلاسی بودن و علاقه شدید ما به همدیگه وبدون احترام گذاشتن به حق طبیعی ما برای انتخاب شریک زندگی)راضی تر بودن/ رابطه مون با همه علاقه شدیدی که به هم داشتیم داشت کاملا به جدائی میکشید و دیگه هیچ جائی برای هیچ حرفی حتی معمولی و چه برسد به ابراز علاقه و ... باقی نمونده بود میدونید چرا؟
چون راه حرف زدن با همدیگرو بلد نبودیم.2 تا آدم عاقل و بالغ و اجتماعی که با همه دنیا میتونستم یه جوریائی ارتباط برقرار کنیم (و ار تباط فکری تله پاتی شدید فکری با هم داشتیم) باهمدیگه به صورت روبرونمی تونستیم صحبت کنیم!:302:شاید به نظرتون عجیب بیاد ولی این واقعیتی بود که با وجودیکه نمی خواستیم حرفهای ناراحت کننده و نا امید کننده مثل :بیا تمامش کنیم / مگه قرار نبود دیگه تماس نگیری(حالا کلی منتظر تماس همدیگه بودیما!)حرفای بد و تندی که ظاهرا توهین آمیز هم ممکن بود به نظر بیاد ولی منظور واقعیمون این نبود و...به هم بزنیم اون کلمات سردی که میگین بینمان جریان داشت و داشت کاملا کارمون به جدائی میکشید ...
تا اینکه هفته پیش رفتم با یه مشاور صحبت کردم(تنهائی) همه چیزو گفتم از اول آشنائیمون تا این رفتارای آخری /میونید چی گفت :گفت اشکال از خودتون (منه )که نتونستین رابطه ای درست و دوستانه بدون اینکه به من شخصیتون و غرور و... توجه کنید بوجود بیارین.شما ها فقط خواستین به تلافی رفتارای بد گذشته و یا رفتارای اطرافیان جلوی همدیگه کم نیارین!دنباله حرفای بد وسردی رو که به هم زدن رو گرفین و فراموش کردین اصل رابطه چی بوده:104:
شما هم اگه میگین اینطوریه و حتی برای بهار تصیم به ازدواج داشتین دنباله این راه به بن بست دائمی میرسه و اگه میگید شکالی نداره و هیچ کس اونیکی رو نمیتونه به زور نگه داره من میگم دوست داشتنی در کار نبوده چون آدم که مدعی کسی را دوست داره حداقل برای خواست خودش احترام قائله!:160:به راحتی حذفش نمیکنه!
من توصیه میکنم 2تائیتون قبل از اینکه تصمیم قطعی رو بگیرید برین پیش یه مشاور مجرب تو امور خانوادگی که هم قبل از جدائی هم بعدشو دقیقا براتون توضیح بده و از نیت واقعی رفتارای طرف مقابلتون هم مطلع بشین اون وقت تصمیم نهایتونرو بگیرید!در هر صورت همیشه میشه را آخر رو برای آخرین مرحله گذاشت:305:
پیروز و موفق باشین!:72:

دوستان خوب من هنوز به يه نتيجه نهاي نرسيده ام باز دوست دارم بيشتر كمك كنيد تا بتونم به يك تنيجه كلي برسم اين روزها سخت نيازمندم به مشاوره
از مدير همدردي هم خواهش ميكنم تو اين بحث شركت كنه

ببین دوست عزیز همسر شما اول کار که باید در اوج علاقه باشه اینجور سرد و بی محبته چه برسه به اینکه یه مدت طولانی از رابطتون بگذره و اون تب و تاب اولیه بخوابه . انوقت به مراتب رفتارش غیر دوستانه تر و سرد تر میشه. من اگر جای شما بودم تمومش می کردم و دنبال کسی می بودم که واقعاً دوستم داشته باشه . از کجا معلوم که جواب اولیه ی همسر شما به خاطر ترس از تنها موندن و نه به خاطر خودتون نبوده باشه؟ شما به عنوان یک انسان و کسی که فقط یک بار شانس تجربه ی عشق و ازدواج رو داره این حق رو داری که این تجربه رو به تحوی مطلوب داشته باشی. دخترا اگر از کسی خوششون بیاد از این ناز و نوز های الکی نمی کنن. بعضی از دوستان ممکنه در هر شرایطی شما رو به ادامه ی زندگی با وجود بی مهری و سردی تشویق کنند. ولی تصمیم بگیر که آیا می خواهی ازشانسی که یک بار در زندگی برات فراهم می شه چشم پوشی کنی و خودتو قربانی بی مهری و غروری یه نفر دیگه کنی در حالی که ممکنه صدها نفر دیگه باشند که بتونند تو رو عاشقونه دوست داشته باشن؟ همیشه مصلحت خودتو در نظر بگیر. موضوع یه روز و دو روز نیست بحث یه عمر زندگیه.

دوست خوبمWINTERSUN77ممنونم خيلي خوب بود خودمم تاحدودي مثل شما فكر ميكنم
ولي باز خوبه ميشه اگه باكمك شما آگاهانه تر تصميم بگيرم واستفاده خواهم برد ازنظرياتتون

خواهش می کنم دوست گرامی شما لطف دارید. ببینید همسر با دوست دختر فرق داره. اگر دوست دختر آدم برای آدم ناز و افاده ی بیش از حد داشته باشه ممکنه قابل اغماض باشه چون شما این آینده ای در این رابطه برای خودتون متصور نیستید و اونو موقتی و گذرا می دونید. اما یک انسان سالم و حتی صبور آیا تا آخر عمر میتونه تحمل بی مهری از طرف کسی که باید بیشترین الفت بینشون باشه رو تحمل کنه؟ این در صورتیه که تازه احتمال میره با گذر زمان این سردی با رنگ باختن جاذبه های اولیه افزایش پیدا کنه. آیا شما تا حالا این فکر رو کردید که ممکنه یاد یک مرد دیگه در ذهن همسرتون بر اثر یک رابطه ی قدیمی موندگار شده و همین عشق کهنه مانع از نزدیکی احساسی شما دو تا با هم شده؟ به نظر من شما همیشه یک آستانه ی تحمل برای خودتون قرار بدید و اگر رفتار نادرست طرف مقابلتون از آستانه ی تحمل شما فراتر رفت بیدرنگ این رابطه رو قاطعانه خاتمه بدید. این حالت منفعلانه و منتظر موندن تا اینکه همسرتون شما رو کنار بذاره خیلی نادرسته و حتی باعث میشه به بی علاقگی ایشون نسبت به شما دامن زده بشه. ممکنه همسر شما از اون تیپ خانم هایی باشند که از مرد مقتدر و مصمم خوششون میاد. پس حتی خاتمه ی این رابطه از طرف شما با قاطعیت و عدم تردید، هر چند هم که عاشق ایشون باشید میتونه شما رو در نظر ایشون جذاب جلوه بده. شما به طور مصمم رابطه رو خاتمه بدید و تا 3 هفته یا یک ماه به هیچ وجه به سوی همسرتون رجوع نکنید. یعنی طرد کامل. در این مدت ایشون زمان کافی دارن. اگر واقعاً محبتی به شما داشته باشند با واسطه یا مستقیم سعی در برقراری مجدد ارتباط میکنند. اگر چنین چیزی شد که سعی کنید با قول گرفتن از ایشون برای ترک رفتارهای قبلیشون زندگی خوب و با محبتی رو با هم شروع کنید. خاصیت این کار اینه که می فهمن در هر شرایطی و هر رفتار نادرستی نمیتونن شما رو در کنار خودشون داشته باشن و عشق شما مشروط میشه به رفتار صحیح ایشون. اگر هم بعد از قطع رابطه ایشون برای رابطه با شما علاقه نشون نداد شما چیزی و از دست ندادید چون می فهمید که مهر و محبتی در میون نبوده و الکی عمرتون رو خرج یک ارتباط نا صحیح و بی سرانجام نکردید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ani2

شايد باورتون نشه مهريه نامزد من 14سكه است بخدا قسم بحث اين حرفها نيست من اگه ميخاستم رابطه مون قطع بشه با اين مهريه كم 11ما صبر نميكردم دوستان باتمام وجود آماده هستم واز خدامه كه مسئله ما هرچه سريعتر درست بشه وازتون ممنون ميشم كه بيشترمرا ياري كنيد چند صباحي نيست كه با اين جو آشنا شده ام ولي احساس خوبي دارم واز آشنايتون خوشحالم
شما بگيد من چه كار بايد بكنم چگونه رفتار كنم
من نمي گم بي تقصيرم اماميتونم جبران كنم ولي يه طرفه كه نميشه بايد اونم يه تكوني به خودش بده
به طور مثال
من روز اولم به اش گفته ام كه آدم احساسي وعاطفي هستم ودوست دارم كه زندگيم عاشقانه باشه شايد قبلا هم گفته باشم واقعا از دوره نامزديم هيچي نفهميدم در حالي كه از قبل براي اين ايام برنامه هاي خوشي تو ذهن داشتم اما متاسفانه به اش دست پيدا نكردم مخصوصا از اين بابت دلگيرم واحساس ميكنم همسرم دركم نكرده

خيلي دوست دارم ازايام نامزدي وچگونگي آن بحث بشه

---

نامزدي دوران خيلي خوبيه ،‌يه عشق ناب که با يه احساس احترام خاصي عجين شده ،‌طرفين سعي مي کنن همديگرو ناراحت نکنن و محبت زيادي رو نشون ميدن. البته ممکنه سوء تفاهمهائي هم پيش بياد. بهرحال يه مقطع خوبي از زندگيه. معمولا خاطرات خيلي خوش و عشقولانه مال اين دوره است. ( البته استثنائاتي هم وجود داره )
اول بايد ببينين مشکل از کجاست.
توقع وانتظاراتتونو معلوم کنين. مثلا برنامه هاتونو که عنوان کرديد رو باهمسرتون درميان بذارين. چه بسا توقعتون از نظر ايشون نابجا بوده.
شما پيش قدم بشين وسعي کنين بطورخود جوش لحظات وساعات خوشي رو برا همسرتون ايجاد کنين.
اونجوري که اون دوست داره ، نه اونجوري که شما ميخواين بهش عشق بورزين. (امتحان کنين)
من با نظر مينا 25 موافقم. اگه از موارد بالا نتيجه نگرفتين ، مشاوره حضوري راهگشاست.