[align=justify] سلام
من دختری هستم که نسبتا آرومم البته الان خیلی بهتر شدم
مشکل من اینه که هیچ آقایی به من محل نمیذاره یا اګه میذاره آدم به درد بخوری نیست و قصد بدی داره من همیشه تو صحبت کردنم خیلی ادب رو رعایت میکنم خیلی سر سنګینم چهره ی خوبی هم دارم اندامم هم خوبه تا حدی تحصیل کرده ام خانواده ی خوبی هم دارم
نمی خوام از خودم تعریف کنم اما میخواستم مشکلم رو بدونید
خیلی کار ها رو بلدم (هنری مثل موسیقی نقاشی و...)
اما این مورد منو اذیت میکنه تو دانشګاه این همه همکلاس آقا داشتیم اونا اصلا منو تحویل نمیګرفتن حاضر بودن همه کار واسه دخترای دیګه کنن اما نه من
ګاهی اوقات که به کمکشون هم نیاز داشتم خیلی راحت میګفتن نمیتونیم کاری کنین واست حتی یه ک÷ی ګرفتن ساده رو
استاد نقاشیم آقای جوونی بودن و من فقې به چشم یه استاد بهش نګاه میکردم به من ګفت وسیله ای رو برای نقاشی برابی خودم بخرم اما میرفتم به مغازه هر چی توضیح میدادم متوجه نمیشد صاحب مغازه. که ګفت شماره ی استادتو بګیر خودش بهم توضیح بده.جلسه ی بعد رفتم ازش خواستم شمارشو بده(واقعا قصد بدی نداشتم) تا از مغازه بهش زنګ بزنم تا توضیح بده به فروشنده .اما خیلی راحت ګفت شرمنده من نمیتونم شمارمو بهت بدم این خیلی منو ناراحت کرد داشتم آتیش میګرفتم و میدیدم چه رابېه ای با بقیه ی دخترا داره
ګاهی میګم شاید خیلی سر سنګین بودن هم خوب نیست؟؟؟؟؟؟؟؟
به خودم شک کردم میګم شاید عیب و ایرادی دارم که اینجور[/code][/align]یه
