+آخه چقدر صبر کنم؟

من مجید 25 ساله دانشجوی کارشناسی ارشد فیزیک هستم.
2-3 ساله عاشق دختر خانمی شدم. ولی چون شرایط ازدواج رو نداشتم نمیتونستم حرفی بزنم. از طرفی این دختر خانم خواهر هم کلاسی دوران دبیرستان و دوست کنونی خواهرمه. به همین دلیل نمیتونم علاقمو بهش ابراز کنم و باهاش رابطه داشته باشم.شاید براتون جالب باشه که من اونو فقط 4-5 بار دیدمش ولی چون با معیارای من خیلی سازگاره نمیتونم از خیرش بگذرم. اون از نظر ظاهری فوق العاده است و دختر بامزه و باهوشیه. مشکل من اینه که 3 ترم از درسم مونده و 5 ماه بیشتر خدمت نکردم. کار هم ندارم. ولی خونوادم میتونن تا حد زیادی کمکم کنند که از اینم زیاد خوشم نمیاد.تنها نکات مثبتی که میتونم برای خودم قائل بشم شناختیه که اون نسبت به من داره و ظاهر قابل تحمل منه.
حلا به نظر شما آخه چقدر صبر کنم؟ میترسم بپره.........

سلام مجید عزیز ؛
چرا صبر ؛ خرجش یک جعبه شیرینی و یک دسته گل است . همین هفته با خوانواده برو خواستگاری . شاید رفتید و صحبت کردید به توافق نرسیدید . شاید هم دیدید که به درد هم میخورید . چرا خودت را توی بلاتکلیفی نگه داشتی ؟ توکل به خدا کن و برو جلو .

digital man با شیرینی و گل حله؟!! می خوای نظر سنجی کنیم توی همین تالار از خانومها!؟ چند نفرشون یکی رو که با شیرینی و دسته گل بیاد خواستگاریشون تو خونشون راه می دن!؟

سورنا جان این دوستمون میخواد بره خواستگاری دوست خواهرش . طرف آشناست . بنظر من راه که میدن هیچی . اگر خودشون به توافق برسن با همین وضعیت قبولش میکنند .

اگر با شما و خانواده شما آشنايي دارند موضوع را از طريق خانواده مطرح كنيد تا در دوران نامزدي هم بهتر هم ديگر را بشناسيد و هم اينكه مشكلات شما هم حل شود

آقا مجید مسئله رو با خانوادتون مطرح کنید . حساب دو دو تا چهار تا کنید . ببینید برای یه ازدواج عشق و دوست داشتن و ظاهر و تفاهم یه طرفه مسئله مالی و اقتصادی و کار یه طرف دیگه اینها کفه های یه ترازو هستن که باید توازن داشته باشن . حالا ببین کفه های ترازوت برابرن یا نه . عاقلانه فکرکن .

به نظر بنده پا پیش بزارید و به این مسائل که فرمودید 3 ترم مونده و ... نه اینکه توجه نکنید، بلکه خدا خواست و موافقتی شد، اونوقت با خیال راحت میتونید هم به تحصیل مشغول باشید و هم ایشون رو با هر تعریفی که صلاح دونستید، در کنار خود داشته باشید... منکه جای شما بودم، زودتر از اینا میرفتم سراغ ایشون... جوونیت رو در انتظاری که توش شک هست، هدر نده... مطمئن شو...

اگر شك داري كه تو رو قبول ميكنه يا نه،ميتوني از طريق خواهرت اقدام كني و نظر و احساس اون رو نسبت به خودت بدوني بعدا تصميم بگيري
ضمنا اگر كار نداري و سربازيت هم مونده سعي كن بيگدار به آب نزني،اگر هم ديدي نظرش نسبت به تو مثبته قول چند سال نامزدي رو ازش بگير كه نخواي سريع زندگيت رو شروع كني چون بدون كار غير ممكنه،هر چقدر هم پدر و مادر بتونن كمكت كنند ولي باز هم بايد خودت مستقل باشي

از همتون مچکرم.
راستش این خانوم داره برا کنکور فوق لیسانس درس میخونه. پس من تا یک ماه و اندی دیگه نمیتونم حرفی از خواستگاری بزنم. ضمنا تمام اعضای خونوادمون یعنی بابا و مامان و خواهرم از علاقه من به این خانم خبر دارن.حتی گفتم که قبل از عید باید بریم خواستگاریش. ولی چه کنم که بیقرارم. البته به نظر خودم یه چیز طبیعیه. چون خیلی بهش علاقه دارم.

خیلی خوبه.
برو جلو.

مبارکه انشاالله. من که تو این قضیه مشکلی نمیبینم . :73::227::227:

من هنوز يك مطلب رو نفهميدم و اون اينكه مسئله كارت چي ميشه؟ ميخواي چه كار كني؟

نمي دونم اين چجور آغاز زندگي مشتركه! ببخشيد ولي خوب همه اين چيزهايي كه الان دارين چشم پوشي مي كنيد ازش ،بعد از ازدواج در هر دعواي كوچكي بهانه اي مي شود براي سركوفت براي دردسرهاي پياپي.تو رو به خدا يخورده جدي بگيريد. چه ايرادي داره يه مقدار از لحاظ مالي و كاري شرايط مناسب رو پيدا كنيد و بعد به فكر ازدواج بيفتيد.؟

میدونی اقای سورنا مشکل منتظر شدن چیه؟ اینه که چند سال که میتونی بهترین خاطره ها رو در کنار همسر مورد علاقت داشته باشی از دست میره. چند سال تو شرایط بد این جامعه باید خودتو کنترل کنی و از نیازهای عاطفیت هیچ حرفی به میون نیاری.
چه اشکالی داره دخترو پسر با حمایت خونوادشون و در کنار هم برای رسیدن به استقلال مالی تلاش کنن؟ تازه این جوری دو طرف قدر این زندگی که براش زحمت کشیدنو میدونن و یک طرف احساس نمیکنه همه بار زندگی روی دوششه.
نمی دونم مردا چه گناهی کردن که باید تمام امکانات زندگی رو فراهم کنن بعدش عروس خانوم مثل یه شاهزاده وارد شن؟ اخه این چه طرز فکریه؟

pooarot عزیز همیشه خوبه واقعگرا باشیم،در حال حاضر اگر یک جوان،کار،درامد مناسب و ذخیره بانکی کافی و همچنین پشتوانه پدر و مادر رو داشته باشه نمی تونه براحتی از پس مخارج زندگی بربیاد چه برسه به اینکه کار هم نداشته باشه و تازه سربازیش رو هم تموم نکرده باشه،در این حالت فقط باید گفت در رویا ازدواج کردن،که عاقبتش همین اختلافهایی میشه که توی خانواده ها میبینی
پس بذارید به دیگران اشتباه راهنمایی نکنیم

رامتین جان
شما نسبت به ازدواج یه دید داری و من هم یه دید دیگه
در جایی خوندم که اقای سورنا نوشتن:
اصولا جامعه ایران ازدواج رو با فرآیندی که طی اون یک مرد تامین خوشبختی یک زن رو به عهده می گیره اشتباه گرفتند!!! این تصور در ذهن عمده افراد جا افتاده. اولین چیزی که باید بشکنه این تصوره.

دقیقا منظور من هم همینه. چه اشکالی داره دونفر تو عقد باشن تا سربازی پسر تموم شه بعد هم با هم کار کنن تا مخارج زندگیشونو تامین کنن.
البته این که من میگم به این شرطه که خونواده دو طرف هم به این باور برسن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pooarot

میدونی اقای سورنا مشکل منتظر شدن چیه؟ اینه که چند سال که میتونی بهترین خاطره ها رو در کنار همسر مورد علاقت داشته باشی از دست میره. چند سال تو شرایط بد این جامعه باید خودتو کنترل کنی و از نیازهای عاطفیت هیچ حرفی به میون نیاری.
چه اشکالی داره دخترو پسر با حمایت خونوادشون و در کنار هم برای رسیدن به استقلال مالی تلاش کنن؟ تازه این جوری دو طرف قدر این زندگی که براش زحمت کشیدنو میدونن و یک طرف احساس نمیکنه همه بار زندگی روی دوششه.
نمی دونم مردا چه گناهی کردن که باید تمام امکانات زندگی رو فراهم کنن بعدش عروس خانوم مثل یه شاهزاده وارد شن؟ اخه این چه طرز فکریه؟

---

دوست عزیز بدست آوردن این خاطره ها به چه قیمتی ؟آیا ما باید بدون داشتن شرایط مناسب وبدست آوردن استقلال های لازم وآگاهی کافی ؛ازدواج کنیم فقط به خاطر اینکه خاطره داشته باشیم .این خاطره هر وقت که بخوای شدنیه اما بهتر اینه که فشار مشکلات رو دوشت کمتر باشه و اظطراب کمتری داشته باشی. با خیال راحت تر از زندگی لذت ببری .به نظر من اگه فرد بیاد خودش رو کنترل بکنه ؛صبرداشته باشه وبقول شما حرفی از نیازهای عاطفی به میون نیاره بهتره تا اینکه به اونها برسه وزود از دستشون بده .نمونش تو جامعه بیداد میکنه «طلاق عاطفی»

*******
من هم نمیدونم چرا باید بار همه مشکلات رو دوش آقا پسر باشه و شازده خانوم دست به سیاه وسفید نزنه.این مورد فکر نمیکنم در رابطه با مشکل دوستمون زیاد دخیل باشه .

دوست عزیز آقا مجید
.شما با چند دفعه دیدن این خانوم اینطور بی تابی میکنید.حالا اگه با ایشون نامزد بشید به نظر خودتون این بی تابی با وجود مسائلی مثل ادامه تحصیل و سربازی ؛ منبع درامد .و.....بیشتر نمیشه اگه میگید نه بیشتر نمیشه چه تضمینی دارین از کجا مطمئن هستین .این درسته با چشمهای بسته راه بریم وبگیم توکل به خدا؛ تو چاله نمیوفتم ؛اصلا" میتونید صبر کنید واین دوران دراز مدت رو سپری کنید با وجود مشکلات روانی اگه میتونید. این گوی واین میدان .
من نمیخوام خدای نکرده شما رو نا امید کنم .نمونه این مشکل شما رو یکی از دوستان نزدیک من داشت .دانشجو بود وخدمت هم نرفته بود با یه خانونم رابطه داشتن .این دوست ما با این خانوم نامزد شد باور کنید فقط به یه چیز رسید اون هم وصلت با اون خانوم .مشکلاتش بیشتر .جنگ اعصاب بیشتر؛ دل نگرونی برای آینده ؛شغل ،چند برابر و آرامشی رو که قبلا"داشت داره اون رو هم از دست میده .یقین دارم که ایشون تا حدودی نسبت به اینکه زود اقدام کردن پشیمون هستن.نیازهای ما واموراتمون مثل واحدهای دانشگاه میمونه این یکی پیش نیاز اون یکی .نمیشه که بی گدار به آب زد .
اصلا"ما چرا بعضی وقتها فکر میکنیم که اگه فلان موقعیت رو از دست بدم دیگه بهتر از اون پیدا نمیشه وزندگیم رو به فنا میره.دنیا به این بزرگی اگه بهتر داره بهترین وچه بسا بهترترین هم داره.نباید کل زندگیمون رو معطوف به یه چیز یا یه شخصیت بدونیم.