+دختر مورد علاقه من 2 سال از من بزرگتر هستش

سلام.اول از غلط هاي املاييم معذرت خواهي مي کنم چون من سالهاست فارسي تايپ نمي کنم.
من 22 سالمه. 6 ساله رو پايه خودم واستادم و هيچ وقت حتي دستم رو جلوي خانوادم دراز نکردم. مدتي قبل (يک سال و نيم) پيش وارد شرکتي شدم. دختر خانمي داخل شرکت کار مي کردند که از لحظه اول من ايشون به خاطر هوش، ادب و ... تحسين مي کردم. 5 ماه پيش تصميم گرفتم از ايشون خواستگاري کنم. در صورتي که هيچ علاقه و يا رابطه اي ميان ما نبود. اميدوارم اين رو قبول داشته باشيد که دو نفر اگر در محل کار به هم بي تفاوت باشند و تصميم نداشته باشند به هم از لحاظ اخلاق و رفتار دروغ بگن خواسته و يا ناخواسته تمام رفتار خوب يا بد خود را نشان مي دهند و اين باعث ميشه شناخت آن دو از هم واقعي باشه بدون کوچکترين تظاهري. من پسري هستم که خودم هيچ وقت با دختري دوست نبودم ولي هيچ وقت با دوستي مخالف نبودم. ولي هيچ وقت دختري که با عقايد من يکي يا حداقل نزديک باشه پيدا نکرم. براي انتخاب اين دختر خانم من يک سال صبر کردم و از صبري که کردم خوشحالم چون دختري که مورد پسندم بود را انتخاب کردم. با هم در مورد مسائل ريز زندگي تو مدت 1 هفته صحبت کرديم و خيلي برامون جالب بود که حتي تو ريز ترين موارد هم با هم تفاهم داشتيم. روزه هشتم من با مادرم صحبت کردم و از اينکه من چنين تصميمي دارم خوشحال شد. همکارم گفته بود که مادرش به سن خيلي حساسه و دوست داره دامادش حداقل 6 7 سال از دخترش بزرگتر باشه. البته شوهر خواهر ايشونم با اينکه تو سنه 23 سالگي با خواهر همکاره من که اون موقع 18 سال داشت ازدواج کرده بود و زندگي خيلي خوبي دارند. اين شد که من مجبور شدم خودم حضوري با مادر ايشون صحبت کنم که تصادفي برادر ايشون هم همان حوالي بودن و با ايشونم صحبت کردم. متاسفانه و يا خوشبحتانه برادر ايشون هم در شرف ازدواج بود و ملاک اون تو ازدواج فقط عشق بود. من هر چه قدر از تفاهم و عقايد صحبت مي کردم برادر ايشون مي گفت درسته حق با تو هستش، عشق از همه چيز مهم تره. ولي به درستي عشق از همه چيز مهم تره ولي کدوم عشق؟ آيا ما مي تونيم يک عمر کناره کسي زندگي کنيم که هيچ وق حرفاي ما رو متوجه نميشه؟ مي تونيم با کسي زندگي کنيم که با وجود اينکه ميدونه ما وقتي اون با نامحرم دست ميده حسه بدي پيدا مي کنيم اون با نامحرماش ديده بوسي کنه؟ همه چيز عشق نيست مهم ترينش عشقه. با اين وجود من و مادرم به تنهايي به خانه ي آنها رفتيم و از ايشون خواستگاري کرديم. لازم به ذکر پدر من 3 ساله به علت سکته معلول شده و نمي تونه نه راه بره نه حرف بزنه ولي با اين همه پدرمم هم از اين تصميم من خوشحال شد. خواهر ايشون هم يکي از مخالفان اين ازدواج بود ولی با دیدن من و صحبت کردن با من بی طرف شد. من تو اون جلسه مادر همکارمو راضی کردم و قرار شد ایشون مجددا با پدر هکارم صحبت کنه و نظر ایشون رو به من بگه. پدر ایشون مخالف بودن و دلیل ایشون هم پول و سختی هایی بود که بعد از ازدواج منتظر ما بود. من کاملا حرف های ایشون رو قبول داشتم و با حرفام قانعشون کردم. یکی از مشکلاتی که من تو این 5 ماه داشتم این بود که برادر همکارم که عاشقه نامزدش بود از اینکه داشت ازدواج می کرد پشیمون شده بود و حتی با ازدواج ما هم مخالف شد. چون فکذ می کرد منم بعده نامزدی با خواهرش ممکنه پشیمون بشم و پدر مادر همکارمم به علت اینکه با ازدواج پسرشونم مخالف بودن گفتن حالا که نظر ما در مورد برادر تو(همکارم) درست بود پس در مورد تو هم درسته. بعد از مدتی با پیگیریه من همکارم در یک بانک خصوصی شروع به کار کرد.تو این مدت به اتفاق همکارم به یکی از دفتر های مشاوره نیرو انتظامی هم رفتیم با اینکه فکر می کردیم که مشاور ها با همچین ازدواجی مخالفند ولی نه تنها مخالف نبودن بلکه من و همکارمو به تلاش برای قانع کردن پدر و مادر ایشون تشویق هم کردن. 1 هفته از شغل جدیده همکارم نگذشته بود که فهمیدم یکی از اقوام خیلی دور ایشون که مغازه ای در مجوارت مغازه پدر همکارم داره به خواستگاریش آمده. که هم خونه داره هم ماشین هم یه مغازه پر قروش. البته خدا رو شکر نه ما فقیر بودیم نه اونها پول دوست. ولی از روی لج بازی با من مادرش قسم خورد که من برای ازدواج با همکارم اول باید از روی جنازه ی پدر و مادرش رد بشم. من به مادره ایشون خیلی علاقه داشتم و برای آروم شدن اون ها و هم رد شدن خواستگار بهشون گفتم که همه چیز تموم شده. ولی مادر ایشون ظاهرا بازم از ارتباطه تلفنی ما با خبر بود و این امر باعث همکاره من قسم بخوره که ما با هم هیچ ارتباطی نداریم. منم بخاطره اینکه قسم همکارم شکسته نشه دو هفته است که هیچ خبری ازش ندارم...... با این که من برنامه عروسی رو برای 9 ماهه دیگه ریخته بودم ولی هیچ وقت بهبم اجازه ندادن با اونها در مورد برنامه هام صحبت کنم. تو این مدت خبلی تهمت ها شنیدم مثله تو بچه هستی، کلت پره، از روی هوا و هوس داری تصمیم میگیری، ... حالا به نظر شما انتخابه من از روی هوا و هوس بود یا برادر همکارم که با 27 سال سن بعد از 1 ماه نامزدی با معشوقش پشیمون شد؟ بعضی موقع ها دلم می خواد به همه ی بزرگ تر هام بخندم. نمی دونم تو این 5 ماه چه اشتباهی کردم که این اتفاق ها افتاد ولی می دونم هیچ کاری رو تو زندگیم نصفه رها نکردم و تو این ماجرا چون پای عقابد و باور هام به میون اومده تا پای جونم تلاش می کنم. همیشه انتخاب های زندگیم بر اساس عقاید درستم بود ولی همیشه از عقاید درسته دیگران تو کامل کردن عقایدم اصتفاده کردم. پس از شما و همه ی کسانی که این متن ذو می خوانید خواهش می کنم که اگر راهنمایی می تونن به من یکنن از من دریق نکنن. ممکنه چیز های تو ذهن بازه شما باشه که برای من از طلا هم با ارزشتره ولی بدون کمک شما نمی تونم این طلا ها رو بدست بیارم. مرسی

سلام علی آقای گرامی
بنظر من شما تا الان خوب عمل کردی . در حالی که پدر و مادر طرف ناراضی هستند حتی اگر ازدواج هم صورت بگیره ؛ مشکلات زیادی بوجود میاد و معلوم نیست بعد از ازدواج زندگی شما خوب باشه یا نه .
شما سعی کن باز هم با خانواده طرف صحبت کنی اگر میتونی یکی از بزرگترهای فامیل خودت را ببر تا با پدر اون خانوم صحبت کنه . اما بهر حال سعی کن اصلا احساساتی نشی ( میدونم تا الان هم احساساتی شدی اما از این به بعد سعی کن نشی ) . احساس را بگذار برای بعد از رسمی شدن رابطه .

سلام
از راهنماییت ممنونم digitalman حتما بهش فکر می کنم ولی موضوع اینه من آدم احساساتی نیستم و اینو باور دارم با اخلاق و رفتار و علاقه ای که به خانواده همکارم دارم اون ها رو به سمت خودم می کشم. در هر صورت ازت ممنونم این وقت گذاشتی تا بهم کمک کنی.
ممنونم

سلام علی آقا!
من پیشنهاد میکنم همین روند مشاوره ای را که داشتین ادامه بدهین و به ای این قسم بازیها و لج و لجبازیهای خانوادگی به دنبال یه راه حل اساسی باشید.مطمئن باشید اگه شما راه درستی انتخاب کنید بقیه هم با شما همراهی میکنند!چه داوطلبانه چه اجباری!
موفق باشید.

سلام دوست عزیز
دوست خوبم باید یه کمه دیگه تلاش کنی و به نظرمن همکارتون هم باید در منزل با خانوادش بیشتر صحبت کنه . از حرفات من اینطور برداشت کردم که شما از روی عقل و منطق دارید تصمیم میگیرید نه روی احساس و این خیلی عالیه . از بزرگترهای فامیل کمک بخواه و خودت یه تنه جلو نرو . سعی کن یا خانواده همکارت بیشتر در ارتباط باشی تا هم بیشتر از خانواده ایشون آشنایی پیدا کنی و هم اونها از شما و خانوادتون .

سلام
اول از همه از نیلوفر و هما خانم ممنونم که منو راه نمایی کردن. واقعا خوشحالم که هنوز آدمهایی رو میبینم که با شعور و با فهمن. درسته حق با شماست شاید من زیاد دارم یه تنه میرم جلو شاید بهتره از یک بزرگتر کمک بگیرم. ولی مشکلم اینه که مادرشون دیگه جواب تلفن من هم نمی ده. منم نمی خوام همکارم بیشتر از این تو خونه اذیت شه. چون 2 بار پدرش حالش بد شده سره جر بحث. ولی موضوع اینه موضوع اینه که سالها برای این عقیده ها صبر و تحمل کردم تا دختره مد نظرم رو پیدا کنم و اینو می دونم منم برای اون همینم. برای همین نمی تونم بزارم انتخاب اشتباه آدما به اسم قسمت برام نوشته بشه. خیلی جاها ما اشتباه می کنیم و میگیم قسمت بود. درسته خدا می دونه قراره چه اتفاقی بیوفته ولی همیشه خودش همه ی کارو انجام نمی ده. اگه اینجوری بود که ما با بقیه مخلوقات چه فرقی می کردیم؟ برام انتخاب نادرست آدم های دیگه توجیح پذیر نیست. ولی امیدوارم پدر مادر ایشون به جز عقایده خودشون به عقاید دیگران هم احترام بزارن.
بازم از راهنماییتون ممنونم.
مرسی.

دوست خوبم قسمت و سرنوشت رو خود ما ادمها رقم میزنیم . خداوند راهو نشونمون میده خود ما هستیم که باید انتخاب کنیم .شما از تلاش باز نایست . تلاش خودتو بکن اگه 5 بار رفتی خواستگاری ، 20 بار دیگه هم برو تا نتیجه بگیری . مهم اینه که تو انتخابتو کردی و شک هم از انتخابت نداری این خودش نصف مشکل رو حل کرده . موضوع اینه که سالها برای این عقیده ها صبر و تحمل کردم تا دختره مد نظرم رو پیدا کنم

حالا که پیداش کردی از دستش نده .

درسته همین کار رو میکنم. همنون طور که تا الان خودم زندگیم رو رقم زدم بازم می زنم. خوده خدا تا حالا پشتم بوده و بعد از اینم پشتمه و تا لحظه ای که بهم نگه کارم اشتباهه تلاش می کنم. از همه ی راهنمای های شما ممنونم و قول می دم از دست ندمش........

سلام علی جون
بابا همدردیم که......میدونی چیه؟تو فرهنگ کشور ما اینجوریه که پسر بزرگتر باشه..ولی قانون الهی نیس..حرفایی که آدمو از یه ازدواج اونم با نیت پاکو الهی دورمیکنه راهو واسه شیطان باز میکنه..من میگم قبل اینکه از پدر دخترخانوم خواستگاری کنی از خدا خواستگاریش کن.چون صاحب اصلیش خداست.هرمشکلی نه تنها این مشکل باخدا درمیون بزار...محکم باش..کاری کن که به عنوان یه تکیه گاه بهت نگاه کنن...منم واست دعا میکنم به آرزوی قشنگت برسی.

لطفا به تاریخ تاپیکها و پستها توجه کنید .

سلام دوستان عزیزم. امیدوارم حال همتون خوب باشه. تو این یه ساله که من تو این سایت عضو شدم، اون موقع همش در حال تلاش بودم برای رسیدن به هدفم و با تمام وجودم تلاش کردم تا تونستم تیر ماه برم خواستگاری و جواب بله رو بگیرم تو این مدت خیلی عذاب کشیدم خیلی حرف و سخن پیش اومد ولی خدا شکر عروسیم 13 مهر ماه بود که به خوبی و خوشی تموم شد و همه ی حرف ها هم با همون عروسی تموم شدن و الان با خانومم سر زندگیمون هستیم. بابته تمامه کمک هاتون ممنونم. به امید خوش بختیه تمامه دوستای خوبم........:72:

:73::73::73::73:
مبارک باشه
کاش همه ی تاپیکا مثل این ختم به خیر بشه :227:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mamfred

:73::73::73::73:
مبارک باشه
کاش همه ی تاپیکا مثل این ختم به خیر بشه :227:

---

مرسی ممنون
به نظرم انسان تو زندگیش تصمیم میگیره خوشبخت بشه یا نه ولی خیلی ها هنوز اینو نمی دونن

قصد نداشتم چیزی در اینجا بنویسم اما اینجا چیزهایی دیدم که دلم می خواست بگم .
اول از همه به این برادر عزیز تبریک میگم به خاطر اینکه درست و بر اساس عقایدش انتخاب کرده و پای این انتخاب (در واقع عقایدش ) ایستاده و از هیچ تلاشی دریغ نکرده تا اینکه به هدفش رسیده.
خیلی کم پیدا می شن کسانی که با این همه سختی پای انتخابشون بایستند.
البته این باور من هست که اگه انتخابی از روی عقل و عقاید باشه واقعا نمی شه ازش گذشت .
امروزه متاسفانه خیلی از پسرها پایبندی به حرف هاشون ندارن و خیلی راحت زیر حرف هاشون میزنند.
باید به خانوم شما تبریک گفت که زن همچین مردی شده.
و اما چیزهایی که برام خیلی جالب بود :

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط علی پارلوس

ولي هيچ وقت دختري که با عقايد من يکي يا حداقل نزديک باشه پيدا نکرم. براي انتخاب اين دختر خانم من يک سال صبر کردم و از صبري که کردم خوشحالم چون دختري که مورد پسندم بود را انتخاب کردم. با هم در مورد مسائل ريز زندگي تو مدت 1 هفته صحبت کرديم و خيلي برامون جالب بود که حتي تو ريز ترين موارد هم با هم تفاهم داشتيم. روزه هشتم من با مادرم صحبت کردم و از اينکه من چنين تصميمي دارم خوشحال شد.

---

خیلی خوشحالم که شما تا این حد به عقایدتون اهمیت میدید.
کمتر پسری به این خوبی خودشو کنترل می کنه که دچار احساسات نشه و فقط به شناخت اهمیت بده .
شما یک سال صبر کردید ، شناخت به دست آوردید و بعد اقدام کردید .این قابل تحسین هست .:104:
شما با 22 سال سن طوری عاقل بودید که خانوادتون به انتخابتون اعتماد داشتن.
احساسی برخورد نکردید و با عقل جلو رفتید ، کاری که خیلی از جوان های ما برای انتخاب همسر بهش دقت نمی کنند و وارد احساس می شن و دیگه هیچی نمی بینند.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط علی پارلوس

اين شد که من مجبور شدم خودم حضوري با مادر ايشون صحبت کنم که تصادفي برادر ايشون هم همان حوالي بودن و با ايشونم صحبت کردم. متاسفانه و يا خوشبحتانه برادر ايشون هم در شرف ازدواج بود و ملاک اون تو ازدواج فقط عشق بود. من هر چه قدر از تفاهم و عقايد صحبت مي کردم برادر ايشون مي گفت درسته حق با تو هستش، عشق از همه چيز مهم تره. ولي به درستي عشق از همه چيز مهم تره ولي کدوم عشق؟ آيا ما مي تونيم يک عمر کناره کسي زندگي کنيم که هيچ وق حرفاي ما رو متوجه نميشه؟ مي تونيم با کسي زندگي کنيم که با وجود اينکه ميدونه ما وقتي اون با نامحرم دست ميده حسه بدي پيدا مي کنيم اون با نامحرماش ديده بوسي کنه؟ همه چيز عشق نيست مهم ترينش عشقه.

---

دیدگاه شما کاملا منطقی قابل قبوله . عشق واقعی از نظر من عشقی هست که بعد از شناخت و یکی بودن عقاید به وجود میاد . چیزی که شما اون رو رعایت کردی به شناخت درست رسیدی اونم بعد از یک سال وقتی که صرف این شناخت کردید . بعد از اینکه متوجه شدید عقایدتون یکی هست هر سختی رو تحمل کردید تا همسرتونو به دست بیارید و این از نظر من یعنی یک عشق حقیقی .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط علی پارلوس

بعد از مدتی با پیگیریه من همکارم در یک بانک خصوصی شروع به کار کرد.تو این مدت به اتفاق همکارم به یکی از دفتر های مشاوره نیرو انتظامی هم رفتیم با اینکه فکر می کردیم که مشاور ها با همچین ازدواجی مخالفند ولی نه تنها مخالف نبودن بلکه من و همکارمو به تلاش برای قانع کردن پدر و مادر ایشون تشویق هم کردن.

---

کار خوب بعدی شما که به مشاوره مراجعه کردید و فقط به عقل خودتون تکیه نکردید که واقعا قابل تحسین هست و نشانه ی پختگی شما در این سن کم هست . خیلی از ما فکر می کنیم همین که خودمون می دونیم مناسب همیم کافیه و می ریم تو زندگی و کلی مشکلات برامون پیش میاد بعد می گیم ای کاش مشاوره می رفتیم . تو تالار نمونه های زیادی از این مشکلات هست .:104:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط علی پارلوس

من به مادره ایشون خیلی علاقه داشتم و برای آروم شدن اون ها و هم رد شدن خواستگار بهشون گفتم که همه چیز تموم شده. ولی مادر ایشون ظاهرا بازم از ارتباطه تلفنی ما با خبر بود و این امر باعث همکاره من قسم بخوره که ما با هم هیچ ارتباطی نداریم. منم بخاطره اینکه قسم همکارم شکسته نشه دو هفته است که هیچ خبری ازش ندارم...... با این که من برنامه عروسی رو برای 9 ماهه دیگه ریخته بودم ولی هیچ وقت بهبم اجازه ندادن با اونها در مورد برنامه هام صحبت کنم.

---

این پایبندی های شما قابل تحسین هست .:104:
در مورد برنامه هاتون هم این نشان از عاقل بودن شماست که عجله به خرج نمی دادید .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط علی پارلوس

تو این مدت خبلی تهمت ها شنیدم مثله تو بچه هستی، کلت پره، از روی هوا و هوس داری تصمیم میگیری، ... حالا به نظر شما انتخابه من از روی هوا و هوس بود یا برادر همکارم که با 27 سال سن بعد از 1 ماه نامزدی با معشوقش پشیمون شد؟ بعضی موقع ها دلم می خواد به همه ی بزرگ تر هام بخندم.
تو این ماجرا چون پای عقابد و باور هام به میون اومده تا پای جونم تلاش می کنم. همیشه انتخاب های زندگیم بر اساس عقاید درستم بود ولی همیشه از عقاید درسته دیگران تو کامل کردن عقایدم استفاده کردم.

---

شما واقعا صبر به خرج دادید در مقابل این زود قضاوت کردن ها .
واقعا چقدر خوبه که کسی تا این حد به عقایدش پایبند باشه.
راستش فکر می کنم این همون چیزی بود که به شما نیرو داده که این همه سختی رو تحمل کنید و این همه صبر به خرج بدید .
واقعا اگر کسی از روی احساس تصمیم نگیره می تونه تا این حد پای عقایدش بایسته و به خواسته و هدفش برسه . مطمئنم که رمز موفقیت شما همین بوده .
شاید اگه شما فقط از لحاظ احساس درگیر همسرتون بودید و مثل برادر همسرتون فکر می کردید این عشقه ،خیلی زودتر از این حرف ها می بریدید .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط علی پارلوس

موضوع اینه من آدم احساساتی نیستم

---

این رو در عمل هم ثابت کردید با یک سال صبر و در نهایت انتخاب درستتون و یک سال هم تلاش برای رسیدن به این انتخاب درست .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط علی پارلوس

ولی موضوع اینه موضوع اینه که سالها برای این عقیده ها صبر و تحمل کردم تا دختره مد نظرم رو پیدا کنم و اینو می دونم منم برای اون همینم. برای همین برانمی تونم بزارم انتخاب اشتباه آدما به اسم قسمت برام نوشته بشه. خیلی جاها ما اشتباه می کنیم و میگیم قسمت بود. درسته خدا می دونه قراره چه اتفاقی بیوفته ولی همیشه خودش همه ی کارو انجام نمی ده. اگه اینجوری بود که ما با بقیه مخلوقات چه فرقی می کردیم؟ برام انتخاب نادرست آدم های دیگه توجیح پذیر نیست.

---

کاملا باهاتون موافقم . خیلی از ماها خیلی زود متوجه می شیم که انتخابمون غلطه اما رو این انتخاب پا فشاری می کنیم (حالا به هر دلیلی در گیری احساسی ، عاطفی ، وابستگی .......)بعد که دچار مشکل می شیم می گیم این قسمت ما بود . چقدر بده که خیلی ها اشتباهات خودشونو ، اینکه چشماشونو از روز اول باز نکردن به پای قسمت میگذارند .
این ما هستیم که ابتخاب می کنیم .
این ما هستیم که باید شناخت پیدا کنیم .
پس مقصر خود ما هستیم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط علی پارلوس

خوده خدا تا حالا پشتم بوده و بعد از اینم پشتمه و تا لحظه ای که بهم نگه کارم اشتباهه تلاش می کنم.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط علی پارلوس

به نظرم انسان تو زندگیش تصمیم میگیره خوشبخت بشه یا نه ولی خیلی ها هنوز اینو نمی دونن

---

بله واقعا این خود ما هستیم که تصمیم می گیریم که خوشبخت بشیم یا بد بخت.

امیدوارم همه ما مثل این علی آقا پای عقایدمون ، باورهامون بایستیم و برای چیزی در زندگی تلاش کنیم و سختی بکشیم که ارزش داشته باشه و با عقایدون هم سو باشه و هیچگاه دچار احساسات پوچ و بیهوده نشیم .

سلام، از همه ی تعریف هایی که کردین ممنونم ولی فکر نمی کنم من کارای غیر عادی انجام داده باشم و به خواستم رسیده باشم، من فکر می کنم کاره من عادی بوده این آدم های دیگن که حتی حاضر نیستن برای خوشبختیشون تلاش کنن.
امیدوارم همه ی آدم ها به آرزو هاشون برسن.
راستی اگر برای شما سوال پیش اومده که خوشبخت هستم یا نه بدونید که یه همسر فوقالعاده دارم که با گذشت و مهربون و خانومه و با تمام وجودمون همدیگرو رو دوست داریم.
از همتون بابت کمک هاتون ممنونم.

منم باشما همدردم...!!!:302:
ولی وقتی خانواده ام حاظر نشدن برام برن خاستگاری دیگه از هرچی دختره بدم اومد!!!
به خدا این زندگی 2روزه ارزش این همه جنگیدن رو نداره...:72:

اگه من جاي شما بودم همين الان همه چيزو فراموش مي كردم . چون بعدا مجبور مي شي خيلي سخت اين كارو بكني . ازدواج من شبيه مساله شما بود . نتيجه خوبي نداشت !!! كلي تر بگم . اينجوري بخواد شروع بشه ... هرچي پيش ميري بد تر مي شه ......... از حالا به فكر اون روزت باش ....!!!!

سلام
لطفا به تاریخ تایپک ها دقت شود :72:

نقل قول:

---

pakhordeنوشته :

منم باشما همدردم...!!!
ولی وقتی خانواده ام حاظر نشدن برام برن خاستگاری دیگه از هرچی دختره بدم اومد!!!
به خدا این زندگی 2روزه ارزش این همه جنگیدن رو نداره...

---

لطفا در تایپیکی مجزا مسئله خودتون را عنوان کنید .
با تشکر :72: