مشکلات و دعواهای همیشگی ما

سلام ب همه دوستان همردردی
امیدوارم حالتون خوب باشه
من و همسرم 8 ساله ازدواج کردیم و همیشه دعوا داریم
خیلییی خیلی حساس و زودرنجه
از همه توقع داره در حالی خودش کاری واسه بقیه نمیکنه
و همیشه حق به جانبه
دعوا ها هم سر موضاعت واقعا بی ارزش
چون خیلی ایده ال گراست و توقع داره من دقیقا اونجور که میخواد رفتار کنم
حرمت ها کنار رفته
چندین بار سر یه موضوع مسخره که با حرف حل میشه به سمتم حمله کرده و شدید کتک زده
و اینم باز قبول نداره میگه تو زدی
در حالکیه من داشتم می مردم برای دفاع از خودشم تلاش کردم کاری کنم ولی میگه تو دست بزن داری
و کارای خودش یادش نمیاد
با این وجود ابرو داری میکنیم و داریم زندگی مونو میکنم
چند ماه که برای بچه دار شدن اقدام میکنیم و او در این چند ماه هم با یه اختلاف نظر به سمت من حمله میکنه اگر من جوابشو بدم یا اعتراضی کنم
من الان بیشتر از قبل نگرانم
و به صورت اتفاقی هم متوجه شدم با همکار خانمش صمیمت بیشتر از کار داره
و گاهی برای هم کلیپ میفرستن و اون خانم که هم زنگ میزنه خیلی صمیمی برخورد میکنه انگار من رو به رسمیت نمیشناسه
این مسئله خیلی بیشتر نگرانم کرده
و واقعا ادامه زندگی برام مشکل شده
لطفا دلسوزانه بگین چی کار کنم
واسه این موضوع همکارش و دست بزن و بچه دار شدن
ممنونم که وقت گذاشتین

سلام، خوش آمدین:72:

لطفا به این سوالات پاسخ کامل بدین تا راهنمایی لازم رو دریافت کنین؛

۱. هر دو شما چند سالتونه و چطور با هم آشنا شدین ؟

۲. یکی، دو مورد از اون موارد کوچک و نچندان مهمی که منجر به بحث و دعوا میشه رو توضیح بدین .

۳. همسر شما سابقه ی اختلالاتی همچون افسردگی، هراس و...، تا آسیب جسمی و یا استفاده از داروهای خاصی رو دارن؟

۴. ایشون شغلشون چیه و چند ساعت بیرون منزل فعالیت دارن؟ شما چی؟

۵. اشاره به ایده آل گرایی همسرتون داشتین، یه توضیحی در موردش بدید.

۶. دلیل اقدامتون برای بچه دار شدن چی هست؟

سلام سحر بهاری عزیز

من ۳۳ و همسرم ۳۵ سالشه
از طریق یکی از آشناها با هم آشنا شدیم

دعوای بی مورد و الکی مثلا بدون هماهنگی با من مهمون دعوت کرده
در حالی که من اون روز از قبل برنامه دبگه ریخته بودم
وقتی گفتم چرا این کارو کردی
قیامت به پا کرد و حمله کرد و فقط میکفت خفه شو خفهههه شو
با کلی بد و بیراه و حمله کردن
من حتی حرفم نمی تونم بزنم چون بلافاصله میگه ببند دهنو
من فقط میگن بی احترامی نکن ولی اصلا گوش نمیده بدتر میکنه

ی بار به خاطر اینکه پیراهنش تو لباسشویی کمی پرز گرفته بود کلی دعوا کرد با من
اینقد داد میزنه تا من بگم باشه غلطکردم تا آروم شه

اختلالی نداره ولی مشاور گفت شخصیت خودشیفته داره

کارمنده ساعت ۲ میاد خونه تا شب تو‌خونه ست

ایده ال گرایی یعنی همون چیزی که خودش میخواد بشه
همون نظم و ترتیبی که او میگه باید رعایت کنم

والا بچه هم هر دو دوست داریم که فرزند داشته باشیم
هم سنمون داره میره بالا
هم بقیه هی میگن

سلام عزیزم
قبل از هرچیزی برای بچه دار شدن فعلا دست نگه دارید به حرف مردم کار نداشته باشید اینکه «همه هی میگن» که نباید یکی از دلایل شما برای بچه دار شدن باشه ...از طرفی آوردن بچه تو این محیط متشنج همراه با درگیری های فیزیکی و غیر فیزیکی اصلا کار درستی نیست ...حداقل صبر کنید شرایط یکم بهتر بشه . دیرتر بچه دار بشید بهتره . چون خوده بچه خیلی وقتها سرش زن و شوهر اختلاف نظر دارن و با چیزی که شما میگید باید دائم کوتاه بیاین و بگید دور از جون غلط کردم و ...
من اینجا رو متوجه نشدم که میگید ادامه زندگیم برام مشکله اما میگید می‌خواین بچه دار بشید ...
در هر صورت حمله ور شدن و کتک زدن تا جاییکه شما مجبور به دفاع از خودتون بشید هیچ توجیهی نداره و ایشون باید این رفتارشون کاملا درست بشه حالا یا با مشاوره یا با مصرف دارو تحت نظر روانپزشک...
داستان صمیمیت ایشون با همکارشو چطور فهمیدید ؟ عکس‌العملی داشتید ؟ تا حالا در موردش باهاش صحبت نکردین؟

- - - Updated - - -

ضمنا داستان کلیپ فرستادن برای اون خانم باید حتما متوقف و تمام بشه چرا که خیلی صمیمیت های نادرست از همین پیام های کوچک شروع میشه
به نظرم حتما با هر روشی شده ایشون رو سوق بدین به سمت مشاوره حضوری چون همسر شما باید حتما کنترل خشم یاد بگیرن در وهله اول

سلام
ممنون که پاسخ دادین
والا جوری شده که مثلا سه هفته گل و بلبله ولی یهو عین بمب می ترکه همه چی
خدا نکنه من اعتراضی کنم
سرم اوار میشه
اگه حرف بزنه به خدا من قبول میکنم
ولی داد میزنه عربده میزنه چیزی بی منطقه توقع داره بدون هیچ توضیح و چون و چرا من قبول کنم و بگم چشم
در حالی همونو اگه من انجام بدم قیامت میکنه
منم دوست دارم زندگی خوبی داشته باشم خیلی براش تلاش کردم ارزومه بچه دار بشم ولی وقتی میبینم اینجوری با من دعوا میکنه پشیمون میشم
بش میگم تو دوران بارداری تو باید بیشتر حواست باشه حتی اگه منم عصبانی بشم چون ممکنه هورمون هام به هم بریزه تو باید صبور باشه جلو دعوا رو بگیری
میگه نه اون موقع دیگه تو خیلییی باید بیشتر مواظب باشی که منو عصبی نکنی چون بد میبینی
اگه من عصبی میشم هم تقصیر توااا
بارها ازش خواهش کردم بریم مشاور روانشناس اگه گفت من مشکلی دارم به خدا هیچی نمیگم
ولی دعوا راه میندازه و کلا نمیاد
کتک زدن براش عادی شده به راحتی میاد میزنه تو گوش من و میره
من واقعااا نمیدونم چی کار کنم کمکم کنید
اون همکارش هم من چندین بار متوجه شدم که وقتی زنگ میزنه کار داره خیلی صمیمی حرف میزنن(مثلا سلام چطوری خوبی)
حتی یکبار فک کردم خواهرشه
الانم دیدم تو ایستا برای هم کلیپ فرستادن البته چیز خاصی نبود کلیپ تبلیغ یک رسنوران بود ولی اونو پاک کرد تا من نبینم و دروغ گفت که من اصلا این دارم تو ایستا فالو ندارم
فرداشم رفت انفالوش کرد
چندین بار در ایم مورد باهاش بحث کردم گفتم حواست باشه مجرد و متاهل نداره من دوست ندارم به جز کار با این زن حرفی بزنی

سلام مجدد
حتما با قاطعیت از ایشون بخواین برید پیش مشاور
الان ایشون میزنه توی گوش شما و به قول خودتون عادی شده ، قطعا این رفتار اگر جلوش گرفته نشه بدتر هم میشه
شما هم در این مورد ( کتک خوردن) نیازی نیست کوتاه بیایید .
احتمالا هر دفعه کوتاه آمدید که ایشون رفتار رو ادامه داده و عادی شده براش . دفعه بعد خیلی جدی باهاش صحبت کنید و بگید اگر دوباره تکرار بشه این داستان کتک زدن ناچار هستید تغییر در رویه زندگی ایجاد کنید و ممکنه لازم بشه با نفر سومی صحبت کنید (این نفر سوم می‌تونه یه بزرگتر باشه یا یک مشاور)
به هر حال هر انسانی نقطه ضعفی داره
شما باید همون پیدا کنید
مثلا اگر نقطه ضعف ایشون بچه هست بگید تا بهتر نشدن شرایط حاضر نیستم بچه دار بشم
یا اگر حرف شنوی از پدری مادری کسی داره بگید با یکی شون در میون میذارم تا مشکل حل بشه چون من وقتی با تو صحبت می کنم عصبانی میشی و داد و داد می‌کنی
شما باید ببینی همسرت رگ خوابش چیه

عکس العمل شما چیه وقتی ایشون شما رو میزنه؟

من کاری از دستم بر نمیاد سعی میکنم مثل او رفتار نکنم
ولی خیلی خیلی پرو شده اصلا براش مهم نیست من اشک میریزم ولی همین حرف بزنم میگه خفه شو صداتو نشنوم اگه ادامه بدم بیشتر میزنه
سالهای قبل با پدرمادرش مطرح کردم یه مدت خوب شد ولی باز ادامه داد
الانم میگه من از هیچکس نمی ترسم
برو به هرکی خواستی بگو
مشاورم نمیام قبلا اومدم تاثیری نداشته
نقطه ضعفی رو بچه نداره خودش میدونه که اشتباهه او هم به خاطر حرف مردم میگه بچه

به هیچ صراطی مستقیم نیست
فقط میگه تو باید همیشه همه چی و از در دوستی و با ملایمت بگی
یعنی حتی حرف بی منطق او رو هم با متانت و بدون عصبانیت و مدارا جواب بدم و کاملا مطیع باشم که دعوایی نشه
شما به من بگین خواسته او منطقیه ؟
میگه تا وقتی که با من مداا کنی و خوب حرف بزنی و ملایم باشی و خواسته هاتو با لحن خوب بگی منم خوبم
نه که وحشی ام
یعنی خودش هیچ مسئولیتی در قبال رفتارش خودش نداره هیچ فکری نداره فقط مطابق رفتار من عکس العمل داره
خب من شاید یه روز مریض باشم حالم بد باشه پس او وظیفه ش چیه؟ این که نشد زندگی مشترک

ممنون از توضیحتون


ببینید بزرگوار، شما لازم هست ابتدا اولویت بندی داشته باشین و آنچه که مهم هست بهش بپردازین و اجازه ندید توجه شما منحرف موضاعات کم اهمیت یا فاقد اهمیت بشه.

شما در حال حاضر در شرایطی قرار ندارین که به ( اقدام برای بچه دار شدن و رفتارهای همسرتون در قبال همکار خانمش ) فکر کنین.
مثل این هست وسط زلزله و تلاش برای نجات، دنبال لباس مجلسی توی کمد بگردین!


پس اگر میخواین که بفکر مسئله بین خودتون و همسرتون باشین، لازمه دست از تلاش برای فهم یا اقدام به کارهایی که کمک کننده نیست، بردارین.

ممنونم
الان باید چه اقدامی بکنم
لطفا کمکم کنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shilaaaa

ممنونم
الان باید چه اقدامی بکنم
لطفا کمکم کنید

---

قطعا نمیشه در عرض چند دقیقه این تصمیم اتفاق بیافته. کمی با خودت خلوت کنین، فکر کنین و تصمیم قاطع بگیرین، سپس دنبال راهکار برای مسئله مهم و مد نظر باشین.

خب شما میگید ایشون
مشاوره نمیاد
از کسی حرف شنوی نداره
اینطور که شما میگید تصمیمی هم برای تغییر وضعیت نداره ...
پس مجدد عرض میکنم قاطع باشید
با گریه و زاری و مظلوم بودن هیچی درست نمیشه و بدترم میشه
در یک زمانی که ایشون حالش خوبه با نرمی و ملایمت صحبت کنید و بگید که در صورتیکه این رفتارها ادامه داشته باشه و دائم فحاشی کنی و‌کتکاری کنی مجبور میشم از طرف سومی که بی طرف باشه کمک بگیرم تا یک نفر میان ما قضاوت کنه
خانواده شما این جریان رو می‌دونن ؟
اگر بفهمند از شما حمایت میکنن؟

سلام مجدد
خانوداه من تا حدودی می دونن نه با این جزییات
صد در صد حمایت می کنن تا ابد
متاسفانه نقطه ضعف من اینه خیلی مهربون و دلسوزم سریع از موضع خودم پایین میام همیشه به ضرر من میشه

با سلام
فحاشی و کتک کاری شاید آن چیزی باشد که شما بتوانید تحمل کنید. باید مجسم کنید فرزندی مثلا 2 یا 3 ساله در همین وسط با نگرانی و ترس در حال دیدن این مسائل هست.

واقعیت وقتی حرف از مسائل شخصیتی می آید، نباید خوشبینانه تصور کنید با چند خط در فضای مجازی می توانید حل و فصل کنید.

نیاز هست قبل از بچه دار شدن حضوری تحت مشاوره قرار گیرید. باید خطوط قرمز را مثل عدم فحاشی و کتک کاری را هر دو پایبند باشید. باید مهارتهای ارتباطی را به نحوی که بتوانید بحث ها را به حداقل برسانید کسب کنید.
به هر ترتیب اگر ایشون نخواهند مشاوره نیایند و اگر کتک کاری و .... ادامه داشته باشد. می توانید برای خودت تصمیم بگیری که ادامه دهید با همین وضعیت. اما فرزندی که در این بستر بیاید، مشکلاتی برایش پیش می آید که مشکلات کنونی شما پیش آن هیچ هست!

خیلی ممنون که چواب دادین
حتما مشاوره حضوری میرم و کمک میگیرم
واقعا اینه که احترام که از بین رفت دیگه بر نخواهد گشت
وقتی یک بار دستش بلند شد دیگه درست نخواهد شد
ظاهر زندگی عالی و خوبی داریم و همه در حسرت زندگی ما هستن
ولی خبر ندارن توی زندگی چه خبره
و این خیلییی دردناکه خیلییییی

سلام مجدد
من و همسرم نشستیم و صحبت کردیم و به هم قول دادیم که این اتفاقا نیوفته
ازش خواستم یه کلاس تفریحی بره یا ورزشی که تمام عصرو تو خونه نباشه
ولی هنوز هیچ اقدامی نکرده
و قسم خورد که در مورد همکارش اشتباه کردم و چیزی نبوده
خیلی استرس و دل اشوبه دارم
در مورد بچه هم گفتم بهتره فعلا اقدامی نکنیم
ولی مشاوره حضوری نیومد و به منم گفت نرو الکی
حرفایی که قراره مشاور بت بزنه خودمونم میدونیم که من نرفتم
حالم اصلا خوش نیست و هر لحظه منتظر دعوا و همون اتفاقای همیشگی م
این شل و سفت شدن زندگی و این حجم از استرس واقعا منو اذیت میکنه
و اینکه الان چند وقته سرگیجه دارم و سرم گاهی تیر میکشه که احساس میکنم کتکایی که زده تاثیر داشته
نمیتونم عمیقا بهش حس داشته باشم
و انگار همش میخوام خودمو گول بزنم که همه چی خوبه
همش با خوردم میگم واقها شوهرای دیگه هم همین جورن؟؟؟
من الان تنهایی برم مشاوره ایا تاثیر داره؟

سلام مجدد
به نظر من شما حتما مشاوره برید که حداقل راهکارهای مناسب برای رفتار همسرتون به شما ارائه بدن . شما باید از ایشون تعهد بگیرید که دیگه آسیب جسمی به شما وارد نکنن چرا که ممکنه توی همین درگیری ها اتفاق ناخوشایندی براتون بیفته خدایی نکرده. با توجه به رفتار های ایشون ، باید مشاور شما رو راهنمایی کنه که چطور با ایشون رفتار کنید .
اتفاقا کسانی که در مقابل مشاوره رفتن مقاومت می‌کنن، از افراد دیگه که راضی هستن برن پیش مشاور، بیشتر نیاز به مشورت و راهنمایی دارن

سلام
لطفا کتاب "ما تمامش می کنیم" از کالین هوور رو بخون
کتاب صوتیش توی طاقچه هست که خیلی عالیه
نسخه چاپیش هم که فروانه
حتما بگیر و بخون یا فایل صوتیش رو از طاقچه تهیه کن
شباهت زیادی به زندگی شما داره
کتابش فی النفسه هم کتاب جذابیه و من خودم بارها خوندمش ولی الان از جهت آگاهی به شرایط دارم به شما معرفی می کنم

نظر شخصیم اینه که با این مرد در شرایط فعلی نه تنها نمیشه بچه دار شد بلکه حتی ادامه زندگی مشترک هم چندان عاقلانه نیست مگر اینکه قدم در راه مشاور و درمان بگذاره که شما میگید بعیده

موفق باشی

سلام فکور جان
ممنون از پیشنهادت حتما تهیه میکنم
نه متاسفانه خیل گارد داره نسبت به مشاوره
ذره ای نمیخواد تغییر کنه و همش منتظره همه شرایط رو من کنترل کنم
خودم این هفته میرم مشاوره و میام نتیجه رو میگم بتون

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط shilaaaa

ذره ای نمیخواد تغییر کنه

---

با سلام


به نظرم نباید به فکر تغییر دیگران باشیم ، چون آدم ها تغییر نمی کنن مگر اینکه تغییر ضرورت بدونن .
در ازدواج یه مسائلی هستش که باید قبل از عقد بررسی بشه و تا اون معیارها تیک نخورن انتخابی نباید صورت بگیره .
برای همین دختر و پسرها باید خیلی دقت کنن و نشانه ها ی اون هم ، بیشتر موقع ها قبل از عقد معلوم میشه ( به شرطی که احساسات مدیریت بشه )
بعد عقد و بخصوص شروع زندگی مشترک بیشتر باید روی مهارت های ارتباطی تلاش بشه .



مورد بعد به نظرم اینکه باید راز نفوذ به همسرتون را پیدا کنید .
هیچ وقت با نگاه معلمی و دستوری وارد مهارت های ارتباطی با شوهرتون نشید چون بعیده به نتیجه برسید و اگه هم به نتیجه برسید موقتی خواهد بود .
اگه نگاه مرد ، مرد سالاری باشه و زن هم در یه خانواده ای بوده که مثلا هر چی خواسته براش فراهم شده یا برخلاف نگاه مرد سالاری مرد بوده ،،، این ها نمی تونن در ارتباط زناشویی موفق بشن .
دید و سبک همسرتون را پیدا کنید و روزنه نفوذ را کشف کنید .



مورد دیگه که خیلی مهمه امید به زندگی هست .
ببینید امید به زندگی ایشون چجوریه
ببیند از نظر شغلی ناراحتی دارن یا ندارن
یا مثلا خودتون از نظر مالی چقدر به ایشون فشار می یارید
یه کاغذ بردارید و بهش تفکر کنید .




اگه همسرتون مشاوره نیامدن ؛حتما مشاوره حضوری را برید شخصا .
چون آگاهی همیشه لازمه .
اول هم باید خودمون آگاه باشیم .
وقتی خودمون آگاه نباشیم چطوری می تونیم دیگران را آگاه کنیم و یا بهشون تاثیر بذاریم .
اگه می بینید همسرتون خیلی گارد داره ؛می تونید برنامه بذارید با همسرتون کتاب بخونید در این راستا در منزل - یا فیلم های آموزشی در موضوع مهارت خانواده
این هم خودش یه تفریح هست .
ایتا تالار همدردی مقالات خوبی داره که آقای مدیر زحمت می کشن می ذارن -با همسرتون با همدیگه مطالعه کنید https://eitaa.com/joinchat/3218014258C1dd064dfed
یا می تونید آموزش های دکتر شیری هم تهیه بفرمایید و در منزل ببنید با همسرتون - بعد شاید دیدید مشتاق شدن برای مشاوره حضوری .
حداقل ار طرف خودتون تمام تلاش ها را بکنید .( تلاش صحیح )
بعدش این خود شما هستید که باید تصمیم بگیرید که می خواهید ادمه دهید یا خیر.
اون موقع هر تصمیمی بگیرید درسته چون تلاش در مسیر درست بوده .





در پناه حق.

سلام و عرض ادب
خیلی ممنون از پاسختون و اینکه سعی کردید چراغ امید رو در دلم روشن کنید
من چند روز قبل مشاوره حضوری رفتم و اونجا ازم تست گرفتن ولی نتیجه شو گفتن نمیتونی ببینی
مشاور از طریق پیامک از همسرم خواست که بیاد وبا هم صحبت کنن که قبول نکرد
و حرفش هم اینه
میگه تو برو مشاوره اگه اخلاق و رفتارت درست شد و دیدم روی تو تاثیر داشته منم میام
منم گقتم ما باهم باید بریم که نتیجه بگیریم
به هرحال هنوز که راضی نشده
یه مورد در رابطه با همکار خانومش دیدم که خیلی منو به هم ریخته و ازش زده شدم و از اینکه تلاش کنم واسه این زندگی خسته شدم وبیمار
دکتر روانشناس ایشون رو ندیده ولی از حرفای من گفت که مریضه و تورو هم داره مریض میکنه
گفت راهش اینه یا بیاد و همکاری کنه تا حل بشه یا راهتون جدا کنی یا اینکه با همین وضع ادامه بدی و خود واقعیتو فراموش کنی و هرچی که اومیخواد بشی

- - - Updated - - -

باید بگم که از نظر مالی بشون فشار نمیارم چون درامد دارم و خیلی از لوازم خودمو خودم میخرم و حتی از وسط برج که حقوق ایشون تموم میشه من خرج میکنم
اینم اگه اعتراضی کنم میگه تو هم وظیفه داری خرج کنی چون میری سرکار و از وقت زندگی من میزنی
امید به زندگی بالای نداره و به خاطر دعواهای زیادمون خیلی ناراحته
میگه اگه به من کار نداشته باشی منم تا اخر دنیا خوب و خوشم بات
این حرف منطقیه؟///

سلام به همه
مشاور به نظرم راهکارهای خوبی جلوی پای شما گذاشته
سه تا راه که باید بشینید معایب و محاسن هر کدوم رو روی کاغذ بیارید و تصمیم بگیرید

۱.به همین منوال ادامه بدید
۲.همسرتون راضی بشن برای بهبود وضعیت تلاش کنم
۳.مسیر تون جدا بشه

این شمایید که میتونید با شناخت از خودتون و همسرتون بهترین راه رو انتخاب کنید. یادتون نره هر راهی سختی ها و راحتی های خودشو داره

به عنوان تجربه خودم
منم تو شرایط مشابه شما بودم و به مشاور گفتم می‌خوام تغییر کنم تا بشم همونی که همسرم میخواد و واقعا دو سال همون کارو کردم
دست از درس و کار و خانواده و ....همه چیز کشیدم . برای هرچیز بهانه ای میآورد من کات میکردم .خودمم میدونستم این راه جواب نمی‌ده چون به شدت همسر سابقم رو پر توقع تر کردم تا جاییکه ایشون می‌گفت بدون اجازه و نظر من حتی نباید یک کیلو سیب زمینی بخری و من باید بهت بگم چکار کنی یا نکنی . اما من دو سال زندگی مو تحت بدترین شرایط گذروندم که بعداً نگم تلاش نکردم و عذاب وجدان نداشته باشم . به نظرم ما نمی‌توانیم به شما بگیم کدوم راه بهتره چون کاملا شخصی هست و باید شما براساس روحیات خودتون و شرایط و ....تصمیم گیری کنید. از خدا کمک بخواین و اقدام کنید . انشالله بهترین اتفاق میفته براتون

سلام مریم جان
خیلی ممنون از اینکه با من صحبت کردی و مشکل من درک کردی
من هم خیلی متاسفم برای اتفاقی که برای زندگی شما افتاده
همسرم راضی شد که بیاد مشاوره امیدوارم که مشاوره راه کار های خوبی بده
همچنین من جلسه ای که رفتم پیش مشا.ره به من گفت که نباید خود واقعیتو فراموش کنی و دقیقا مطابق میل او باشی
چیزی که او ازم میخواد
گفت به تدریج خودتو فراموش میکنی
حالا چند هفته دیگه که همسرم رفت مشاوره میام و نتیجه رو اعلام میکنم
امیذوارم این پست رو نبندن که بتونم تجربه هامو در اختیار بقیه بزارم
ممنون

سلام مجدد
چه خبر خوبی و چه تصمیم مثبتی
خیلی خوشحال شدم که همسرت رضایت داد
این نشونه اینه که ایشون هم دوست داره زندگیش در مسیر بهتری قرار بگیره
بله مشاور درست گفت چون تغییر دادن آدمها اشتباه محض هست و به شدت مخرب
ما منتظر خبرهای خوب از سمت شما هستیم