سلام.
من نمی دونم چطور بنویسم. شاید به خاطر اینه که برای اولین دفعه است که من دارم تو این سایت می نویسم.
من پسری 23-24 ساله هستم و دانشجو. راستش، آدمی هستم که زود تصمیم گیری می کنم و خیلی زود هم نسبت به تصمیم گیری خود احساس پشیمانی می کنم. در بعضی از این موارد، یعنی این تصمیم گیری ها، احساس ترس از عواقب این عمل به مدت چند روز (وابسته به موضوع آن) من رو اذیت می کنه. نمی دونم با این حس آزار دهنده چی کار کنم.
هرچند که سعی می کنم که با صحبت کردن با خودم، به قول معروف دو دو تا چهار کردن، برای لحظاتی خودم را توجیه کنم، اما دوباره به همون حس قبلی بر می گردم.
در زندگی اصولا آدمی هستم که دنبال بهترینم. با اینکه می دونم که این کار اصولا درست نیست.
مثلا یک قطعه کامپیوتر می خرم 80.000 تومان. بعد از اینکه از مغازه میام بیرون با خودم میگم که کاش 92.000 تومنی رو می خریدم.
مثال بعدی، چند روز پیش برای شروع یک کار مجبور شدم که به دفتر آن شرکت بروم. مسئول شرکت ادرس منزل و کدملی و ... من رو پرسید، من با اینکه نمی خواستم همه این اطلاعات رو مخصوصا کدملی رو بدم، بدون هیچ سوالی همشون روگفتم. اما بعد از خارج شدن از شرکت، احساس اینکه این شرکت با کدملی من می تونه هزار تا کار بکنه و واسه من دردسر بشه و ... سراغم اومد.
مثال بعدی، تو دانشگاه. مثلا بعد از کلاس با استاد می خواهم صحبت کنم که البته اصلا اهل صحبت کردن با استاد نیستم. وقتی صحبتم تمام شد، احساس می کنم که به بدترین نوع ممکن، جملات را گفتم. کاش به جای جمله ... جمله ..... رو می گفتم و همین طور مسائل بسیاری دیگه که هر روز ذهنم رو مشغول خودشون می کنه.
خودم احساس می کنم که علتش اینه که زود تصمیم می گیرم و دوم اینکه شاید خیلی محتاط باشم و شاید به خاطر حس کمال گرایی و یا ....
یک مشکل دیگه ایی که دارم، اینه که برخورد دیگران با من، برام خیلی مهمه. مثلا اینکه مردم در مورد من چی فکر می کنند. چرا فلانی امروز اینطوری با من برخورد کرد و هزار تا چیز دیگه. به خاطر همین سعی می کنم که همه رو از خودم راضی نگه دارم. شاید علت اینکه من از مسئول اون شرکت نپرسیدم که شما کد ملی رو برای چی می خواهید، همین بود که با این سوال ممکنه اتفاق خاصی بیفته.
ببخشید که این همه نوشتم. گفتم شاید کسی بتونه کمکی بکنه تا این مشکلات حل بشه.
خیلی خیلی ممنونم.
