تردید و بلاتکلیفی من در مورد انتخاب شغل

​سلام یاران همدردی :72:وقتتون بخیر،
امیدوارم هر کجا هستین سلامت باشین و ذهن ودلتون آروم باشه .
همانطور که توی عنوان نوشتم حتما متوجه شدین که میخوام در مورد چه موضوعی باهاتون صحبت کنم و مشورت بگیرم، چون واقعا نیاز به راهنمایی دارم تا راهم روشن بشه برام. با اطرافیانم در این رابطه صحبت کردم ولی به نتیجه نرسیدیم چون بنظرم باید به صورت روانشناسی و همه جانبه مورد بررسی قرار بگیره .

من قبلا هم گفته بودم میخوام برم سر کار و در حال حاضر یه شغلی مدنظرمه که از همه نظر تقریبا خوبه و واقعا مورد تایید هست و اینکه نمیدونم آیا اگر در این راه قدم بر دارم راضی و خوشحال خواهم بود یا نه ولی اینقدر میدونم که تا یه کاری رو امتحان نکردی نمیتونی متوجه بشی دوستش داری یا نه و با خودم گفتم اگر دوستش نداشتی نهایت اون کار رو میزاری کنار . ولی امان از ذهن و فکر آدمی . بچه ها من حالا به شدت دارم به این فکر میکنم که نکنه شغل و کار های دیگه ای باشه که با همین مقدار تلاش درآمد خیلی بالاتر و موقعیت اجتماعی خیلی بهتری داشته باشه،و من خیلی از داشتن اون شغل ها خوشحال تر باشم ،، دقت کردین وقتی میخواهید یه لباس بخرین سعی میکنید بیشتر مغازه هارا بگردین تا بعدا با خودتون نگید شاید اگر بیشتر جستجو میکردم لباس بهتر و مناسب تری پیدا میکردم؟
واقعیت اینه من آشنایی نسبی با بعضی مشاغل دارم ، یه سری از کار ها مناسب من و روحیات من نیستن و یه سری از کار های دیگه هم شاید اون استعداد لازم را نداشته باشم ، اما دارم فکر میکنم ممکنه شغل های زیادی وجود داشته باشن که برای من خیلی مناسبتر باشن و واین داره اذیتم میکنه ، چون نمیخوام اینقدر بلاتکلیف باشم .

ممنون میشم دوستان من راهنماییم کنید در این موضوع و اینکه چرا دارم اینجوری فکر میکنم ، و اگر سوالی هست بپرسید.

سلام
یادمه کارشناسان تالار شمارو سوق دادند به مبحث عظیم کمال گرایی، در مسیر زندگی تون بهتره رو این موضوع کار کنید
--------
یک آدم شاد واقعی، فردی هست که شادی اش وابسته به اتفاقات و دستاورد های زندگی اش نباشد. کتاب در جستجوی معنی و نیروی حال رو میتونید استفاده کنید.
---------
متاسفانه موفقیت در جهان ما به ثروت و موقعیت اجتماعی تعبیر میشه، ولی به نظر من فرد موفق فردی هست که به اوج خودش برسه، ممکنه ثروتی براش به همراه نداشته باشه.

خودشناسی، رفع عیوب و تقویت آنها مهمترین عامل موفقیته.
هدف‌گذاری صحیح و وابسته به شناخت خود، عامل بعدی هست.
در مسیر قرار گرفتن و میل کردن به اهداف و مسیر خودشناسی عامل دیگری است.
----------

اگر بتونید : دانش+تجربه+مهارت+علایق. خودتون رو در یک مسیر قرار بدین، ان شاالله در انتخاب شغل موفق خواهید شد.
توکل به خدا و اینکه هدفتون کسب ثروت نباشه و به جای آن خلق ارزش و خدمت باشه ، عالیه.

سلام آقای mvaz وقت شما بخیر ،
ممنونم که وقت گذاشتید و راهنماییم کردین.
در پاسخ به نوشته شما این رو باید بگم که کاملگرایی/کمالگرایی مربوط به وقتیه که ما بخواهیم همه چیز بی نقص و در حد عالی باشه . من میدونم هر شغلی مزایا و معایب خودش رو داره ولی این موضوعی که عنوان کردم بیشتر جنبه بررسی و تحقیق داره . عقل سالم میگه سون جان مثلا اگر تو با ۵ ساعت کار در شغل (x) ۱۰ تومن درآمد داری ، خب شغل (y) با همین ساعت کار ۲۰ تومنه درآمدش مثلا ... ( و شغل های بسیار دیگه )
آقای ام واز درسته شادی از درون آدم نشات میگیره و من خودم از اون آدمایی هستم که از اتفاق ها و چیزای کوچک هم خوشحال میشم اما واقعا کار ، پول، و همون دستاورد های ما تاثیر خیلی زیادی در شادی ما دارن .
برای من به شخصه اینطوریه.

در مورد خود آگاهی و خودشناسی باهاتون موافقم و من این کار را انجام دادم تا از علایقم مطلع بشم و باید این رو بگم که در بیشتر کار ها استعداد دارم ، ولی خب صرفا استعداد کافی نیست، علاقه و بازار کار هم اهمیت داره .

خیلی از افراد رو دیدم که وقتی وارد یه شغلی شدن ، دیگه درگیر اون کار شدن که علاقه ای بهش ندارن ولی دارن ادامه میدن و این خوب نیست و من میخوام سنجیده در این راه انتخاب شغل قدم بردارم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط miss seven

​
در حال حاضر یه شغلی مدنظرمه که از همه نظر تقریبا خوبه و واقعا مورد تایید هست و اینکه نمیدونم آیا اگر در این راه قدم بر دارم راضی و خوشحال خواهم بود یا نه ولی اینقدر میدونم که تا یه کاری رو امتحان نکردی نمیتونی متوجه بشی دوستش داری یا نه و با خودم گفتم اگر دوستش نداشتی نهایت اون کار رو میزاری کنار . ولی امان از ذهن و فکر آدمی . بچه ها من حالا به شدت دارم به این فکر میکنم که نکنه شغل و کار های دیگه ای باشه که با همین مقدار تلاش درآمد خیلی بالاتر و موقعیت اجتماعی خیلی بهتری داشته باشه،و من خیلی از داشتن اون شغل ها خوشحال تر باشم ،،

---

سلام سون :72:

تا تو فکر کنی، اون موقعیت شغلی از دست نمی ره؟

اگه قبولش کنی، تعهد مادام العمر داری؟ یا یه قرارداد 6 ماهه که می تونی تمدیدش نکنی؟

سلام میشل عزیزم ، ممنونم که زمان گذاشتی و به تاپیکم اومدی برای راهنمایی، انتظار بیشتری از دوستان در این مورد داشتم. ولی شاید فکر میکنن سوالاتم تکراری و همه مربوط به همون کمالگراییه. ولی خودم متوجه هستم که این موضوع ربطی به کمالگرایی نداره .

میشل جان ، کار دولتی مدنظرمه که خب تعهد طولانی مدت داره ولی اینطور نیست که نتونم از اون کار بیام بیرون . و اینکه بله امکانش هست اگر تعلل کنم زمان بگذره و شغل رو از دست بدم .
حالا واقعا نمیدونم انتخاب درست چیه ، اغلب اطرافیان و حتی مشاوره ها با مشاغل دولتی موافق هستن ولی من نمیخوام طبق روال همیشگی مردم بدون تفکر و صرفا کاری که بقیه انتخاب میکنن من هم اون کار را انجام بدم . میخوام سنجیده باشه ،،، شاید در پایان انتخابم همین شغل باشه ولی باید فکر کنم .

البته شاید بهانه بیهوده باشه ولی چقدر خوب میشد زمانیکه دوران راهنمایی و دبیرستان بودیم ، خیلی بیشتر و بهتر ما دانش آموزان رو با مشاغل آشنا میکردن تا بعد از بیست و خورده ای سال سن حالا تازه به یاد انتخاب شغل نباشیم . البته میگم اینا بهانه است، میتوانستم خودم اون زمان تحقیق کنم ولی اصلا به فکر این مسائل نبودم و آینده نگر نبودم .

با سلام

قبل از اینکه یه شغل یا یه مهارتی انتخاب کنید ،،،به نظرم اول برید سراغ ارزش ها ،،،
وقتی ارزش ها را پیدا کردید برای رسیدن به اون ارزش می تونید هر شغلی را انتخاب کنید .
مثلا یه فردی خدمت به مردم را جزء ارزش های زندگیش می دونه .
حالا برای رسیدن به این ارزش - میره استعداد هایش - مهارت هایش - علایقش و ...چک می کنه و می تونه متناسب با این ها شغلش را انتخاب کنه ،،،
مثلا میره آتشنشان میشه - یا میره کارگر میشه - یا میره جراح میشه - یا میره شغل آزاد - یا میره کارمند میشه و ....
براش مهم نیست عنوان شغل !
اون ارزششه مهمه !
اون براش مهمه - برا ی همین فردی که اینجوری میره جلو دیگه در وسط کار و انتخاب شغل دچار وسواس یا کمال گرایی نمیشه ،،، دچار مقایسه نمیشه ،،،
خودش ُ مقایسه نمی کنه با دیگران - دیگه نمیگه چرا فلانی جراح هست من کارگرم و ....
چرا ؟
چون میدونه ازش ها را چطور چیده ،،،مهارت و استعددهایش را می شناسه و...



آدم هایی که برعکس کار می کنند امکان داره دچار مشکل بشن ،،،
یعنی اول جذابیت شغل را چک می کنند بعد میگن حالا چه ارزشی مهمه ؟
ایراد این کار کجاست؟
ایراد اینجاست که اگه فرد به هر دلیلی نتونه اون شغل را بدست بیاره افسرده میشه .
مثلا فردی هدف خودش را میذاره آتشنشان شدن - هر روز برای خودش آرزو و تصویر سازی میکنه ،،، میره تست آتشنشانی - متوجه میشه از نظر بدنی نمیتونه آتشنشان بشه ،،،
چون جذابیت شغل از جذابیت ارزش ها براش اولویت بیشتر داشته ،،،امکان داره در زندگی بمونه و نتونه شغل دیگری را انتخاب کنه .
ولی اگه ارزش ها و علایق را درست اولویت بندی کرده بود : به خودش میگه ازش من خدمت به مردم هست ( مثلا ) - خب آتشنشانی نشد - دیگه کجا می تونم کار کنم برای ارزشم ؟
مثلا میگه معلم می تونم بشم - هنرمند می تونم بشم - کارگر می تونم بشم - راننده می تونم بشم و ...
شاده .





....................


مطلب بعدی :

بعضی موقع ها ما دچار وسواس میشیم در انتخاب شغل
پیش خودمون می گیم امکان داره شغل بهتری هم باشه ،،،نکنه شغل دیگری چند سال بعد پیدا کنم حقوقش بهتر باشه و...
ما با توجه به زمان حالمون و محدودیت این زمان ،،،به ناچار باید یه انتخابی کنیم .
امکان داره الان که 20 سال سن داریم مثلا ،،، بگیم باید بگردیم دنبال شغل خوب ....ولی یه موقع میشیم 30 ساله ولی باز شروع نکردیم ،،،چون داریم چک می کنیم کدومش بهتره و ...
شغلتون را انتخاب کنید و برید و در مسیر اگه لازم شد شغلتون را ارتقاء بدید .
کمال گرایی و وسواس امکان داره بصورت مخفی در تصمیمات ما ظاهر بشن ( کلی میگم )




در خلوتتون :
ارزش ها را مشخص کنید
لیست علایق و مهارت ها و توانایی ها را بنویسید
دونه دونه شغل ها را چک بکنید برای رسیدن به اون ارزشه .
اتفاقا خیلی خوبه که خوب آنالیز کنیم در مورد شغلمون - محل کارمون - حقوقمون و...
اگه شما ارزشش های خودتون را بدونید - مهارت و تخصص و استعدادهای خودتون را هم بدونید - دیگه باید وارد عمل بشید - بقیه اش راحته ،،،
ولی اگه در یکی از این مراحل بخصوص مورد اول دچار مشکل باشید و یا هنوز ندونید ،،، در تصمیم گرفتن همیشه دودل می مونید .
بعضی موقع مسیر تاریکه -ولی باید بریم جلو ،،، یه قدم که جلو بریم روشن تر میشه و بهتر می تونیم مسیرمون را بریم و یا ارتقاء بدیم و ...





بعد موارد بالا :
حالا اگه دیدید در انتخاب چند شغل تردید دارید ( شرایط را دارید ولی تردید دارید ) یه جدول درست کنید:
یعنی باید اولویت و نمره گذاری کنید »
مثلا میگید پارامترهای انتخاب شغل برای من چیه :
1- علاقه ام
2- حقوق
3- نزدیکی به منزل
4 - محیط شرکت و کارکنان
5- آینده شغلی
و....

سپس از 1 تا 5 نمره گذاری کنید
نمره 1 کم اهمیت ترین
نمره 5 پر اهمیت ترین
هر شغل که نمره بالاتری گرفت اون را برید .




د ر پناه خدا

سلام آقای باغبان وقتتون بخیر ،
خیلی ممنونم که اینقدر خوب توضیح دادین و راهنمایی کردین ، این موضوع ارزش و یا همون رسالت فردی رو درست فرمودین، چون دقیقا خود من هم دارم به این فکر میکنم که نمیخوام جزء افرادی باشم که از صبح زود تا عصر مشغول کار هستن و بنظرم این افراد زندگی نمیکنند، شغل دولتی و همون کارمندی از این نظر که هم میشه وقت برای زندگی شخصی اختصاص داد و هم شاغل بود و خدمت کرد خیلی بهتره و خب طبیعتا مزایای خوب دیگری هم داره .
صحبت شما درسته من در طول مسیر باید خودمو ارتقا بدم وگرنه توی ذهنم این بود که : سون تو باید گام اول رو درست برداری و تا آخر دیگه همون رو ادامه بدی (آره دیگه همون کمال گرایی شد دوباره )

ولی اینطوری هیچ قدمی بر نمیدارم و تازه ذهنمم اذیت میشه .
باز هم از راهنمایی خوب و جامعتون ممنونم .

سلامت و پاینده باشین

سلام
ممنون


وقتی ارزش ها - مهارت ها - علایق پیدا شد ،،، باید اقدام کنیم .
یه زمانی را بذارید برای این مسائل .
مثلا اگه ارزش و شغل و علایق خودمون را می دونیم ولی در مهارت شغلی مشکل هست ، باید به فرصتی بذاریم برای توسعه اون .
ولی زمان خیلی مهمه .
مثالش اینکه مثلا فردی می دونه می خواد برنامه نویس باشه ،،،
بهترین حالت اینکه یه فرجه 4 ماهه و یا حداکتز 6ماهه مهارت را یاد می گیره - با یه حقوق معمولی وارد بازار کار میشه - در ادامه مسیر مهارت خودش را زیاد می کنه ،،،
حتی اگه لازم شد ، محل شرکت را هم می تونه تغییر بده و شرکتی بهتری بره ( با گذشت زمان و کسب تجربه و سابقه خوب )
درسته که باید محتاط باشیم و دقت کنیم در ابتدای مسیر ،،،ولی ما نمی تونیم تمام مسیر را ببینیم ،،،باید پس از بررسی های اولیه حرکت کنیم .
در مسیر هم خودمون را ارتقاء میدیم .


نیت هم مهمه اول ،،،
وقتی ارزش ونیت هامون پیدا شد شادتریم .
امکان داره دو نفر با یه شرایط یکسان - در یه محیط کاری و با یه ساعت کاری باشن ،،،
فردی که نیت و ارزش ها ی خودش را بهتر می چینه شادتره .





این فایل ها را ببینید در مسیر کمکتون می کنه خانم 7 :

غصه نخورید

اگر چه که انسان رنج می بره ولی مقصود نهایی شادیه

شادی و سلامت زندگی



موفق باشین .

سلام مجدد آقای باغبان گرامی ،
حتما لینک هایی که قرار دادین رو مطالعه میکنم :72:
وقتی به یه سری مشاغل فکر میکنم هم توانایی یادگیری در اون زمینه رو دارم و هم علاقه و هم بازار کار براشون وجود داره که بنابر گفته شما باید اولویت بندی کنم تا ببینم کدوم رای بیشتری میگیره و به دلم نزدیکه .

سپاسگزارم از لطف شما :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط miss seven

سلام آقای باغبان وقتتون بخیر ،
خیلی ممنونم که اینقدر خوب توضیح دادین و راهنمایی کردین ، این موضوع ارزش و یا همون رسالت فردی رو درست فرمودین، چون دقیقا خود من هم دارم به این فکر میکنم که نمیخوام جزء افرادی باشم که از صبح زود تا عصر مشغول کار هستن و بنظرم این افراد زندگی نمیکنند، شغل دولتی و همون کارمندی از این نظر که هم میشه وقت برای زندگی شخصی اختصاص داد و هم شاغل بود و خدمت کرد خیلی بهتره و خب طبیعتا مزایای خوب دیگری هم داره .
صحبت شما درسته من در طول مسیر باید خودمو ارتقا بدم وگرنه توی ذهنم این بود که : سون تو باید گام اول رو درست برداری و تا آخر دیگه همون رو ادامه بدی (آره دیگه همون کمال گرایی شد دوباره )

ولی اینطوری هیچ قدمی بر نمیدارم و تازه ذهنمم اذیت میشه .
باز هم از راهنمایی خوب و جامعتون ممنونم .

سلامت و پاینده باشین

---

سون جان از نظر من تصمیم درستی گرفتی.

اگه دقیقا همین حالا دوتا گزینه با شرایط یکسان داری که یکیش درآمدزا تر از اون یکی هست، خب بهتره درآمد بیشتر رو انتخاب کنی. اما با توجه به شرایط موجود و با توجه به اینکه اشتغالت به تاخیر افتاده، بهتره همین گزینه ای که الان داری رو انتخاب کنی و تلاش کنی به بهترین نحوی که در توانت هست انجامش بدی و از همین کانالِ موجود برای خودت و جامعه مفید باشی.

شما الان بیشتر از پول، به کسب تجربه نیاز داری. تجربه خودش زمینه ساز موقعیت های شغلی و مالی بهتر می شه.

این رو در نظر بگیر که هرچه سنت بالاتر بره، ورود به بازار کار برات سخت تر می شه. چون ازت انتظار می ره که بعنوان یک انسان 24 ساله، حداقل یکسال سابقه کار داشته باشی (حالا هر کارِ مفیدی). وقتی 26 ساله هستی، و تازه مشغول به کار می شی، می بینی هم سن های خودت اغلب حداقل دو سه سال سابقه کار دارن و تو تازه باید پیششون کارآموزی کنی. اینها کارو برات سخت می کنن.

فکر نکن این آخرین شغلیه که انتخاب می کنی. یه نفر که دو سال مدیر دفتر بوده، بعد می شه حسابدار یا مشاور تحصیلی یا روانشناس یا معلم یا ...، حرفه ای تر از کسیه که اون دو سال رو توی خونه بوده.

به هر شکلی که امکان پذیره، خودت رو از وضعیت فعلی در بیار. اینکار نه تنها موقعیت های بعدی رو ازت نمی گیره، بلکه بیشترش هم می کنه. بذار سال آینده، یکسال سابقه کار داشته باشی. اینطوری شرایط خیلی بهتری نسبت به امسالت و سالهای قبلش خواهی داشت. و با دید بازتر و شناخت بهتر و سابقه کار مفیدتر، می تونی انتخاب های بهتری داشته باشی. :72:

سلام میشل عزیزم :72:
وقتی متنت رو میخوندم واقعا متوجه شدم که چقدر به مطالب درست و سنجیده ای اشاره کردی .خیلی گفته هات به دلم نشست .
ممنونم که اینقدر دوستانه از نظرات و تجربیات ارزشمندت برام گفتی .
با گفته های شما دوستان درست ترین راه اینه که اقدام کنم و تجربه به دست بیارم چون واقعا من به طور جدی در اجتماع نبودم . و به یاری خدا در طول مسیر خودمو ارتقا بدم .