نمایش نسخه قابل چاپ
به نام آفریننده ی گل های دنیا
در این تاپیک قصد دارم مطالبی رو بصورت عکس نوشته + یک توضیح قرار بدم تا به اطلاعتمون اضافه بشه و آگاه تر بشیم.
اگر سؤالی براتون پیش آمد در تاپیک جداگانه که مخصوص پاسخ به پرسش های احتمالی این تاپیک هست و لینکش رو قرار دادم، پرسشتون رو درج کنین . این مطالب به کوشش آقای دکتر بصیر هست.
لطفا با من همراه باشین...:72:
هیچ انتظاری نیست که همه بتونیم همیشه، همه این موارد رو رعایت کنیم؛ بلکه هرچه بیشتر پایبند باشیم، احتمالاً سالم‌تر خواهیم ماند.
:72:
بسیاری از مواقع در نوعی دو راهی گیر میکنیم و نمی‌دانیم نشانه‌هایی که می‌بینیم طبیعیست یا عزیزمان در وضعیت سختی به سر می‌برد.
لطفا این هفت مورد را ذخیره کرده یا به خاطر بسپارید و اگر دیدید دوست یا یکی از اعضای خانواده، با دو یا سه مورد از اینها دست و پنجه نرم می‌کند، به فکر کمک به او باشید.
باید دقت کنیم که کمک، با دخالت در زندگی دیگران و نادیده گرفتن مرزها تفاوت دارد. اگر قصد داریم کمک کنیم، این کار را با رضایت و توافق او انجام دهیم.
بعلاوه طرح موضوع نیز باید با ظرافت و رعایت احوال و اخلاق او صورت گیرد؛ تنها به پیشنهاد بسنده کنیم و اصرار نورزیم.
:72:
بسیار رایج و شایع است که گمان میکنیم اگر مورد علاقه‌ی فردی هستیم، یعنی سرزمین‌های شخصیتی مشترکی داریم و هیچ فضایی، مابین مرزهای ما وجود ندارد. با چنین نگرشی، تصور میکنیم فردی که دوستش داریم یا دوستمان دارد، همان تصمیمی را می‌گیرد که ما می‌گیریم، همان چیزی را دوست دارد که ما دوست داریم و همان راهی را میرود که ما می‌خواهیم.
احتمالاً وقتی این متن را می‌خوانیم، همگی تصدیق میکنیم و گواهی می‌دهیم که چنین ذهنیت و تفکری درست نیست و ما را به بیراهه می‌برد؛ ولی در مقام عمل، وقتی در شرایط واقعی قرار می‌گیریم، ناخواسته دچار چنین فکرهایی شده و مطابق با آن‌ها رفتار میکنیم.
پس به یاد داشته باشیم که باید با ذهنمان ورزش و تمرین کنیم تا در روزهای واقعه و در صحنه‌ی عمل، بتوانیم به افکار منطقی پایبند بمانیم.
:72:
اثربخشی اقدامات خود مراقبتی و درمانی، بدون ارزیابی و پایش کم می‌شود. پس بهتر است دقایقی در هفته، به مرور عملکرد و احساسات آنچه گذشته است اختصاص دهیم.
:72:
یکی از روش‌هایی که برای دفاع از روانمون استفاده میکنیم، انکاره . اما خیلی وقت ها باعث میشه آسیب ببینیم.
:72:
در کنار شناخت نشانه‌های خطر، باید به نشانه‌های یک رابطه خوب نیز آشنا باشیم.
درباره رابطه خود با شریک عاطفی‌تان گقتگو کنید و در صورت تردید در کیفیت رابطه، از مشاوران زوج‌درمانگر کمک بگیرید.
:72:
یکی از موقعیتهایی که بیشتر ما ازش میترسیم اینه که نیاز باشه از دوستمون حمایت کنیم؛ اونم نه حمایت مالی، بلکه حمایت عاطفی.
واقعیت اینه که زیاد سخت نیست. برخلاف چیزی که تصور میکنیم، اصلاً نیاز نیست کار خاصی انجام بدیم؛ برعکس، بهتره زیاد دخالت نکنیم.
جان کلام اینه که یک شنونده خوب باشیم. برای این منظور، باید دقیق برخورد کنیم و بفهمیم چه داستانی براش پیش اومده.
در مرحله بعدی، مهمه که برای احساساتش ارزش قائل باشیم و اونا رو به رسمیت بشناسیم. معناش اینه که واقعاً باور کنیم اضطراب داره یا غمگینه و بهش حق بدیم که اینطور باشه.
همین کارها کافیه تا دوستمون حمایت کافی رو احساس کنه؛ ولی بد نیست نقاط مثبت شخصیتش رو بهش یادآوری کنیم و بهش پیشنهاد فعالیتهای مشترک بدیم.
:72:
چیزی که در بخش اول این جمله‌ها میخونید، کارهایی هستن که ما مدام انجام میدیم و از قضا، خیلیامون بهش عادت کردیم؛ در حالیکه اصلاً امکان نداره در دنیای واقعی، رخ بدن.
مثلاً؛
نمیتونیم مردم رو تغییر بدیم؛ حتّی همسرمون رو.
نمیتونیم به اتفاقات گذشته، دست بزنیم؛ به هیچ وجه.
امکان نداره از همه چیز سر در بیاریم.
قدرت زیادی برای کنترل محیط اطرافمون نداریم.
نمیشه تصوّر کنیم همه از ما راضی باشن و محاله دچار احساسات نشیم.
حالا اینکه چرا با وجود غیر قابل وقوع بودن این تمایلات، مدام سعی میکنیم انجامشون بدیم بماند؛ ولی بد نیست گاهی به خودمون یادآوری کنیم که هر کدوم از این گزاره‌ها، یک جایگزین هم دارن که اگه بریم سراغ اون جایگزین‌ها، برامون سازنده تر و مفیدتر خواهد بود. اگه براتون سخته که از دام فکرهای اینچنینی خلاص بشین و خودتون جایگزین‌های مناسبی براشون ایجاد کنین، از روانپزشک یا روانشناس کمک بگیرید.
:72:
بله؛ شانس ابتلا به بیماری آلزایمر رو میشه کم کرد و مطالعات، اینو تایید کردن.
راه‌های پیشگیری هم خیلی سخت نیستن؛ ولی می‌تونن مؤثر باشن که حتی اگه بیماری ایجاد بشه، شدت و سرعت پیشرفت کمتری داشته باشه.
:72:
قبلا در تالار خودمون هم به روش های گفتگوی سازنده اشاره کردیم، اگر بهشون نیاز دارین در تاپیک پرسش و پاسخ براتون قرار میدم.
:72:
خیلی اوقات بدون اینکه متوجّه و آگاه باشیم، سراغ حل مسئله و رسیدگی به مشکلات نمیریم؛ احتمالاً به این دلیل که از نظر ذهنمون، کار راحتی نیست.
این اجتناب و فرار، یه نشانه هایی در زندگی روتینمون ایجاد میکنه که ممکنه مستقیماً به چشم نیان ولی اگه بهشون دقّت کنیم، احتمالاً میفهمیم چرا هستن.
:72:
خیلی از ما عادت کردیم که از دنیا و روزگار، انتظارات غیرواقعی داشته باشیم؛ دلیلش هم اینه که اینطوری خوشایندتره؛ به قول معروف واقعیت تلخه.
یکی از روش‌های مغز ما برای مواجه شدن با این تلخی، اینه که انکارشون کنه و فانتزی های دیگه‌ای بسازه.
مثلاً ما خیال میکنیم همین که دیگران نگاهمون میکنن، میفهمن فلان چیز رو میخواییم؛ در حالی که اینطور نیست.
یا مثلاً انتظار داریم کسی ما رو طرد نکنه چون مهربان و بامعرفتیم؛ ولی واقعیت اینه که بعضیا مهربونی و معرفت ما رو دوست ندارن.
ذهن همه ما کاملاً مستعد است که از واقعیات فاصله بگیرد. این عملکرد، گاهی مفید و بیشتر اوقات مضر است؛ چون باعث می‌شود که تصمیمات غیر مؤثر بگیریم. تصور کنید یک تیرانداز، مدام به هدفی خیالی شلیک کند.
این مطلب سعی دارد پنج اشتباه ذهنی شایع را به اشتراک بگذارد. اینها مواردی هستند که معمولاً از سوی دستگاه ادراکی مغز ما، اشتباه تفسیر می‌شوند؛ مثلاً در موارد بسیاری، گمان میکنیم که نباید شکست بخوریم یا شکست یک استثناست.
در عین حال بیشتر ما می‌دانیم که باور واقع‌بینانه کدام است؛ اما به دلیل خصوصیات ژنتیکی و نیز مدلی که حین رشد تجربه کرده‌ایم، به سمت باورهای غیرواقعی به اصطلاح «غش» میکنیم. بنابراین بهتر است باورهایمان را مدام بررسی و آزمون کنیم و هیچ‌گاه آن‌ها را قطعی ندانیم.