خیلی فکرم درگیر یافتن شغله

سلام همدری های عزیز
امیدوارم که حال همتون خوب باشه و دعاهاتون هم در این ماه مبارک مقبول درگاه حق تعالی .

خب من موضوع تاپیک رو گفتم و الآن توضیحات کامل تری در این مورد میدم .
مدتیه خیلی به فکر پیدا کردن کار هستم ، نه هر کاری ، توی کاریابی ها زیاد میبینم که شخص رو استخدام میکنن برای بازاریابی و یا تبلیغات و کار در منزل ، که اصلا معلوم نیست چه محصولاتی هست و درآمدهاشون هم بنظر من ایراد داره .
شرکت های بیمه هم دوست ندارم بخاطر درآمدش چون حلال نیست بنظرم و خانواده من هم خب باید راضی باشند و شغلی باشه که آبرومند باشه حتی ار درآمدش ماهی 2 تومن باشه...من انتظار دارم پولم به جای اینکه زیاد باشه برکت داشته باشه .

حالا اومدم اینجا ازتون مشورت بگیرم و تجربه تون را در این زمینه بدونم و ممنون میشم همه تون راهنمایی کنید .

فقط این هم بگم که صرفا علاقه مند بودن به یک هنر و یا شغل خاص دلیل بر موفق بودن توی اون کار نیست ...مدتی کار هنری کردم ولی اصلا درآمدی نداره که هیچ همه اش رو هم هدیه دادم به این و اون .

منتظر نظرات خوبتون هستم چون دوست دارم مشورت کنم و نظراتتون رو بدونم.
:72:

سلام سرکارخانم سون، خوبین؟
والا سوالتون رو خوب متوجه نشدم. ولی در باب کاریابی این رو بگم که با توجه به اینکه خانم هستین، در درجه اول باید کاری که انتخاب میکنین با روحیاتتون سازگار باشه. یعنی شما باید اولویت اولیتون رو این مورد بذارین. در مورو اقایون این قضیه شاید خیلی مطرح نباشه، چون مرد از زیر سنگ هم باید پول در بیاره (مردای بدبخت :311:)، ولی این فشار روی شما نیست. و با توجه به روحیات حساس خانمها (عموما البته) کارتون نباید سنگین باشه...

مورد دوم، سوالی هست که توی ذهن من همیشه هست، برای چی میخاین کار کنین؟ هدفتون چیه؟ میخاین پول در بیارین و سپس این پول رو مصرف کنین، یا اینگه صرفا میخان سرتون گرم باشه؟؟؟ بنظرم اگه جواب این سوال رو زدین، خیلی چیزا مشخص میشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط gholam1234

سلام سرکارخانم سون، خوبین؟
والا سوالتون رو خوب متوجه نشدم. ولی در باب کاریابی این رو بگم که با توجه به اینکه خانم هستین، در درجه اول باید کاری که انتخاب میکنین با روحیاتتون سازگار باشه. یعنی شما باید اولویت اولیتون رو این مورد بذارین. در مورو اقایون این قضیه شاید خیلی مطرح نباشه، چون مرد از زیر سنگ هم باید پول در بیاره (مردای بدبخت :311:)، ولی این فشار روی شما نیست. و با توجه به روحیات حساس خانمها (عموما البته) کارتون نباید سنگین باشه...

مورد دوم، سوالی هست که توی ذهن من همیشه هست، برای چی میخاین کار کنین؟ هدفتون چیه؟ میخاین پول در بیارین و سپس این پول رو مصرف کنین، یا اینگه صرفا میخان سرتون گرم باشه؟؟؟ بنظرم اگه جواب این سوال رو زدین، خیلی چیزا مشخص میشه

---

سلام آقا غلام
خیلی ممنونم که نظرتون رو گفتین ؛
بله شما درست میگین ، کار باید با روحیات آدم سازگار باشه و طبیعتا کارهایی بهتره که استعداد بیشتری در آن ها داشته باشیم .
ولی توی این دوره و زمونه کسی صرفا بخاطر استعداد هاش نمیره سر کار و همه یا پارتی باید داشته باشن و هزار جور مسئله دیگه .
من توی خونه مدتی یه کار در منزل که فکر میکردم میتونم توش موفق باشم انتخاب کردم ولی خیلی سخت بود و درآمد بسیار کم ..تازه معلوم نبود همون را هم بدن .

من خانواده ام بهم پول تو جیبی میدن ولی من دوست ندارم ، نباید در این سن پول بادآورده و بدون زحمت بگیرم ... نمیخام مثل بقیه باشم .

اینکه میخوام برم سر کار چند تا دلیل داره :

1- استقلال مالی داشته باشم و وابسته به پول و درآمد کسی نباشم ( اصلا هم دوست ندارم در آینده دستم جلوی همسر دراز باشه و یا کسی برام تعیین تکلیف کنه با پولی که بهت دادم مثلا حق نداری اینو بخری باید اون یکی رو بخری ، کلا پولت برای خودته میتونی هر کاری دلت میخواد باهاش انجام بدی .)
2_ برای اینکه احساس مفید بودن در جامعه را داشته باشم و همینطور سرگرم باشم ، چون بودن توی خونه باعث بیماری میشه در بلند مدت ...استراحت کردن یکی دو روز خوبه یا یه هفته نه چند سال !
3_ افزایش اعتماد بنفس و عزت نفس .

خیلی مزایای زیادی داره .

سلام
من نظر خودمو می گم. انشالله مفید باشه. با توجه به اینکه رشته تون چی هست و به چی علاقه دارین می تونید توکل کنید بخدا و آستین هاتون رو بالا بزنید. و کارهای زیر رو انجام بدین:
1- جستجو و تحقیق (برای اننخاب حرفه و فعالیت از لحاظ بازار کار اون حرفه، میزان درآمد، شرایط کار و ...)
2- کسب مهارت در زمینه حرفه ای که انتخاب کردین (مهمترین مرحله)
3- شروع کار (سختترین مرحله)
4- پیشرفت انشالله

منتهاهیچ کاری بدون تلاش و همت و وقت گذاشتن به جایی نمیرسه. و در این راه از کتابهای خوب هم غافل نشید. مثلا کتاب "کار عمیق" به نظرم در رابطه با برنامه ریزی برای انجام کارها شاهکاره. حتما بخونید. برای موفقیت در کار و کسب درآمد کتابهای خوب زیادی وجود دارن که با خوندن اونها انگیزه شما و تلاش شما بیشتر میشه.

موفق باشید.

من یه سوالی همیشه در این ارتباط در ذهنم شکل میگیره و هنوز نتونستم جوابشو بگیرم. ارتباط مستقیم با تاپیکتون نداره، ولی بذارین همینجا بگم، شاید منم بتونم جواب سوالمو همینجا بگیرم.

الان اکثر خانمها دنبال پیدا کردن عزت نفس و حرمت نفس و اعتماد بنفس و ... از مجرای پیدا کردن کار هستند. همه هم میگن ما توی خونه میپوسیم و باید توی اجتماع باشیم و فعالیت‌های اجتماعی رو انجام بدیم. خیلی هم توی کارشون یونیک و طراز اول هستند انصافی، تا اینجا که همه چی اکی هست.

ولی وقتی این اتفاقات در کانون خانواده (زن و شوهر) اتفاق می افته، خب کانون خانواده رو کی باید نگه داره؟ چرا خانمها کار در منزل رو ارزش نمیدونن؟ چرا خانمها ماندن در خانه و پیداکردن یه راهی برای اینکه در کانون خانواده خوشحالتر باشن، رو اصلا در نظر نمیگیرن و فقط ‌میخان به هر قیمتی که شده فعالیت اجتماعی داشته باشن و خانه را برای یه تایمی رها کنن؟ اگه مرد بخاد بره سگ دو بزنه برای یه قرون دوزار، خانم هم برای اینکه استقلال مالی داشته باشه و پول از شوهرش نگیره بزنه بره دنبال کار، اون فرزند بدبخت رو کی باید از محبت لبریز کنه در کانون گرم خانواده؟؟؟

نمیدونم بنظرم چرا ارزشها داره برعکس میشه. مردا دنبال یه راه در رو هستن که تایم بیشتر توی خونه باشن و افتخارم میکنن که تایم بیشتری توی خونه بودن و از زیر کار در رفتن. خانمها هم افتخار میکنن که از محیط خانه خارج شدند و یه کاری گیر اوردن و اصطلاحا برای جامعه و خودشون مفید بودند. خانمه هیچوقت افتخار نمیکنه کهبابا دم خودم گرم، صبح تا شب دارم عشق میدم به بچه هام و کانون گرم خانواده رو دارم با حضورم گرم نگه میدارم.

نمیدونم واقعا شاید تفکرات من خیلی پوسیده هست، نمیدونم واقعا

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط gholam1234

من یه سوالی همیشه در این ارتباط در ذهنم شکل میگیره و هنوز نتونستم جوابشو بگیرم. ارتباط مستقیم با تاپیکتون نداره، ولی بذارین همینجا بگم، شاید منم بتونم جواب سوالمو همینجا بگیرم.

الان اکثر خانمها دنبال پیدا کردن عزت نفس و حرمت نفس و اعتماد بنفس و ... از مجرای پیدا کردن کار هستند. همه هم میگن ما توی خونه میپوسیم و باید توی اجتماع باشیم و فعالیت‌های اجتماعی رو انجام بدیم. خیلی هم توی کارشون یونیک و طراز اول هستند انصافی، تا اینجا که همه چی اکی هست.

ولی وقتی این اتفاقات در کانون خانواده (زن و شوهر) اتفاق می افته، خب کانون خانواده رو کی باید نگه داره؟ چرا خانمها کار در منزل رو ارزش نمیدونن؟ چرا خانمها ماندن در خانه و پیداکردن یه راهی برای اینکه در کانون خانواده خوشحالتر باشن، رو اصلا در نظر نمیگیرن و فقط ‌میخان به هر قیمتی که شده فعالیت اجتماعی داشته باشن و خانه را برای یه تایمی رها کنن؟ اگه مرد بخاد بره سگ دو بزنه برای یه قرون دوزار، خانم هم برای اینکه استقلال مالی داشته باشه و پول از شوهرش نگیره بزنه بره دنبال کار، اون فرزند بدبخت رو کی باید از محبت لبریز کنه در کانون گرم خانواده؟؟؟

نمیدونم بنظرم چرا ارزشها داره برعکس میشه. مردا دنبال یه راه در رو هستن که تایم بیشتر توی خونه باشن و افتخارم میکنن که تایم بیشتری توی خونه بودن و از زیر کار در رفتن. خانمها هم افتخار میکنن که از محیط خانه خارج شدند و یه کاری گیر اوردن و اصطلاحا برای جامعه و خودشون مفید بودند. خانمه هیچوقت افتخار نمیکنه کهبابا دم خودم گرم، صبح تا شب دارم عشق میدم به بچه هام و کانون گرم خانواده رو دارم با حضورم گرم نگه میدارم.

نمیدونم واقعا شاید تفکرات من خیلی پوسیده هست، نمیدونم واقعا

---

سلام

در مورد سوالتون من نظر خودمو میگم البته. اولا تنها هدف خانمها از اشتغال مسلما افزایش اعتماد به نفس نیست. که اگر اینطور بود خیلی از خانمها حاضر به اشتغال در کارهای سخت نمی شدن. مثلا زنان و مادران بی سرپرست یا بدسرپرست. خب این خانم ها واقعا باید استقلال مالی داشته باشن. شوهری که نیازهای مالی زنش رو رفع نمی کنه (به هرعلتی). مادر تنهایی که سرپرست فرزندانش هست و ...


اما در مورد خانمهایی که مشکل مالی ندارن و همسرشون براحتی پول در اختیارشون قرار میده، این دیگه توافقی هست که بین زن و شوهر باید انجام بگیره. البته بعضی از این خانمها بعد از بچه دار شدن ترجیح میدن کلا یا برای مدتی شغلشون رو کنار بذارن در خانه بمونن ( که به نظرم کار بسیار درستیه) و یک عده ای هم متاسفانه بهر قیمتی می خوان کارشون رو از دست ندن. مثلا یکی از همکاران ما وقتی مادر شد ده روز نشده به محل کار برگشت از ترس اخراج. که البته هم خودش و هم نوزادش مسلما آسیب هایی رو متحمل شدن.


البته اشتغال زن ممکنه باعث بروز اختلافاتی هم بشه. که مهمترینش اختلافات مالی و کارهای خونه و نگهداری از فرزندان هست.


به شخصه نظرم اینه اگر زن و شوهر با هم توافق و تفاهم و احترام متقابل به اهداف و علاقه مندی های همدیگه داشته باشن، چه در کارهای منزل و گرم کردن فضای منزل و چه در کار بیرون و شغلشون به موفقیت های خیلی بالایی میرسن و باعث پیشرفت همدیگه میشن و فرندان بسیار موفق و خوبی هم بار میارن( که نمونه هاشو در اطرافم زیاد دیدم) و برعکس اگر زن و شوهر مهارت زندگی کردن رو بلد نباشن و درک و احترام متقابل نداشته باشن حتی اگه خانم شاغل نباشه باز هم نمیشه امیدی به گرمای کانون زندگی داشت.

در نهایت توصیه ام به دوستانی که ازدواج نکردن اینه که قبل از ازدواج خیلی مفصل راجع به این جور مسائل صحبت کنید و سرسری از این صحبت ها رد نشید. بهرحال تنها ابزاری که قبل از زیر یه سقف رفتن با شریک زندگی میشه برای شناخت اون استفاده کرد همین صحبت کردنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرزانه 123

سلام

در مورد سوالتون من نظر خودمو میگم البته.

---

سلام، مرسی از پاسختون.
از خانم 7 بزرگوار هم مجددا عذرخاهی میکنم بابت اینکه توی تاپیکشون پست میذارم.
خیلی خوب قضیه رو شکافتین به ابعاد مختلفش پرداختین. ولی سوال من اینه که چرا دختران و پسران امروز جامعه ما، اینجوری شدن؟ الان من میرم خاستگاری یه دختری، اولین سوالی که ازم میپرسه میگه با اشتغال من مشکلی ندارین؟ سوال دومش، پولی که از اشتغالم درمیارم مال خودمه؟ سوال سوم، با ادامه تحصیل من مشکلی ندارین؟ سوال چهارم، ....

میبینین همه سوالات حول محصور خود دخترخانم و مراودات اجتماعیشه، این مسئله اتفاقی نیست و تقریبا میشه گفت خیلی از دخترخانمها به این مسئله دچار هستند. یکیشون نمیاد بگه مثلا اگه به مشکلی برخوردیم، چجوری مشکل رو حل کنیم؟ یا سوالاتی از این دست. من نمیدونم چرا این سوالات رو میپرسن، ولی حدس میزنم که دخترخانمها فکر میکنن که آقای خاستگار میخان ایشون رو به عنوان برده زندانی کنن، که اینجور سوالا رو میپرسن.

آقای خاستگار وقتی میبینه که دخترخانم مدام این سوالات رو میپرسه، وحشت میکنه (حقیقتا من که اینجوریم) که بابا این خانم میخاد یه فعال چه میدونم زیست محیطی یا entrepreneur بشه. خب آدم حض میکنه یه چنین فردی رو میبینه، ولی برای زندگی مشترک آدم دنبال یه نفری هست که بتونه کانون خانه رو گرم نگه داره و بتونه خونه رو جای خوبی برای مرد قرار بده (نمیدونم میگم شاید تفکرات من خیلی پوسیده و قدیمی و مال عهد بوقه. آدمها تغییر کردن و من شاید در مقابل این تغییرات دارم مقاومت میکنم).

به نظر شما اون کسی که میاد چهار تا سوال اینجوری همون اول ردیف میکنه، میشه باهاش صحبت و بحث کرد؟ دیگه سیستم فکریش اینجوریه، بعید میدونم با صحبت کردن بشه کاریش کرد.

آفرین بر شما خانم استارتر
من بهتون پبشنهاد میدم خوداشتغالی رو یاد بگیرید و برای هیچ شرکتی کار نکنید
ببینید الان کارهایی که درآمد بالا دارند یکی دلالی و یکی مشاغل مربوط به آرایشگری هست البته من نمی دونم شما تهران هستید یا شهر دیگه ای
ولی درآمد آرایشگری در تهران بسیار بالاست . تمامی کارهای مرتیط با آرابشگری منظورم هست مثل دوره های میکرو پیگمنتیشن مثلا میکروی ابرو و این چیزها
با میکروی ابرو کسی رو میشناسم که ماهیانه 40 میلیون درآمد داره
درآمدهاش بسیار بالاست من خودم قصد دارم که دوره هاشو برم ولی فعلا وقتشو ندارم . فقط دوره ناخن کاری رو پیشنهاد نمیدم اصلا
کارهای دیگه ای هم هست مثلا صاحب محصولات بهروز از تهیه رب در زیرزمین خونه ش شروع کرده بود.
میتونی خودت رو به صورت خوداشتغالی هم بیمه کنی
ببین من خودم کارمندم (با قرارداد کارگری البته) حقوقم هم بد نیست ولی توی کار شرکتی هیچ جیزی بدردبخور نیست مگر اینکه برنامه نویس باشی اون هم اعصاب زیاد میخواد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط gholam1234

من یه سوالی همیشه در این ارتباط در ذهنم شکل میگیره و هنوز نتونستم جوابشو بگیرم. ارتباط مستقیم با تاپیکتون نداره، ولی بذارین همینجا بگم، شاید منم بتونم جواب سوالمو همینجا بگیرم.

الان اکثر خانمها دنبال پیدا کردن عزت نفس و حرمت نفس و اعتماد بنفس و ... از مجرای پیدا کردن کار هستند. همه هم میگن ما توی خونه میپوسیم و باید توی اجتماع باشیم و فعالیت‌های اجتماعی رو انجام بدیم. خیلی هم توی کارشون یونیک و طراز اول هستند انصافی، تا اینجا که همه چی اکی هست.

ولی وقتی این اتفاقات در کانون خانواده (زن و شوهر) اتفاق می افته، خب کانون خانواده رو کی باید نگه داره؟ چرا خانمها کار در منزل رو ارزش نمیدونن؟ چرا خانمها ماندن در خانه و پیداکردن یه راهی برای اینکه در کانون خانواده خوشحالتر باشن، رو اصلا در نظر نمیگیرن و فقط ‌میخان به هر قیمتی که شده فعالیت اجتماعی داشته باشن و خانه را برای یه تایمی رها کنن؟ اگه مرد بخاد بره سگ دو بزنه برای یه قرون دوزار، خانم هم برای اینکه استقلال مالی داشته باشه و پول از شوهرش نگیره بزنه بره دنبال کار، اون فرزند بدبخت رو کی باید از محبت لبریز کنه در کانون گرم خانواده؟؟؟

نمیدونم بنظرم چرا ارزشها داره برعکس میشه. مردا دنبال یه راه در رو هستن که تایم بیشتر توی خونه باشن و افتخارم میکنن که تایم بیشتری توی خونه بودن و از زیر کار در رفتن. خانمها هم افتخار میکنن که از محیط خانه خارج شدند و یه کاری گیر اوردن و اصطلاحا برای جامعه و خودشون مفید بودند. خانمه هیچوقت افتخار نمیکنه کهبابا دم خودم گرم، صبح تا شب دارم عشق میدم به بچه هام و کانون گرم خانواده رو دارم با حضورم گرم نگه میدارم.

نمیدونم واقعا شاید تفکرات من خیلی پوسیده هست، نمیدونم واقعا

---

چرا کار خونه داری از نظر زنان بی ارزش هست ؟
اتفاقا بی ارزش نیست ولی آقایون زیادی هستند که توی اینترنت مینویسند زن ها چون کار درآمد زا انجام نمیدن مفتخور هستند دقیقا همینو میگن
ارث زن نصف مرد هستش
مهریه هم دیگه کاربرد نداره دارن طرح میبرن مجلس دیگه فقط 5 سکه از مهریه قابل وصول باشه و این طرح عطف به ماسبق میشه یعنی حتی شامل مادرهای ما هم میشه قبلا اگر شوهر فوت میکرد اول از ماترک شوهر مهریه همسر رو می دادند الان خدای ناکرده پدر های ما چیزیشون بشه به مادر فقط 50 و یک هشتم اموال میلیون میرسه بعدش پسر و عروس ممکنه بیرونشون کنن یعنی هیچی دقیقا یعنی اگه مادر خودش درآمد نداشته باشه آواره خیابون میشه ماشالا اولاد بد کم نداریم حداقل منت عروس روشونه
نفقه که معمولا چند صد تومن تهش پونصد میشه
جدیدا یم حکم اجرت المثل دیدم خانمی شکایت کرده که شوهرم پنج سال به من نفقه نداده بعد از کلی دادگاه رای صادره برای اجرت المثل دو میلیون تومان بود برای پنج سال . شما کارگز بگیرید روزی صد و پنجاه اصلا روزی 100 باید بهش پول بدید . هیچ چیزی بیشتر از این احکام تاحالا نتونسته منو قانع کنه که کار خانگی بی ارزشه
در ضمن کارخانگی از طرف قانوگذار بیمه نمیشه شرایط نابرابر شغلی و تحصیلی رو هم بهش اضافه کنید
ینظر من همه زنان باید درآمد داشته باشند به طور سیستمانیک ما زن ها فقیر هستیم و بیشترین خشونت جامعه همیشه افراد فقیر رو در معرض قرار میده

دوستان محترم همدردی ، سلام

لطفا نظراتی که ارسال میکنین سعیتون بر این باشه که به سؤال آغاز کننده تاپیک مرتبط باشه و گریز از یک موضوع به موضاعات و مسائل دیگری که نیاز به بررسی دقیق و پاسخ های درست داره اجتناب کنین، که بحث ایجاد نشه.

ما میتونیم از هر کلمه ای تا جملات مختلف برای ایجاد یک بحث استفاده کنیم اما این تاپیک جای اون نیست.
اینطور به حقوق آغاز کننده تاپیک احترام میذارین و اجازه میدین پاسخ سؤالش رو جمع بندی و بررسی کنه.

:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط nana0cute

چرا کار خونه داری از نظر زنان بی ارزش هست ؟
اتفاقا بی ارزش نیست ولی

---

با سلام. این همه عدد و رقم، ولی باز هم متوجه صحبتتون نشدم. یعنی شما بخاطر صحبت چند نفر آقا که گفتن "م ...." کار خونه رو بی ارزش انگاشته و دنبال کار بیرون رفتین؟ این جوری که شما گفتین من برداشتم اینه که این زندگیهای مشترک بیشتر به جنگ شبیه هست. بزن وگرنه میخوری.

با عرض پوزش از خانم سحربهاری. دیگه من چیزی نمینویسم توی این تاپیک

سلام دوستان خوبم

از همه تون تشکر میکنم برای نظرات خوبتون ، بهرحال هر کسی نظرات خودشو میگه و کاملا قابل احترام و قابل تأمله ..
سعی میکنم پاسخ تک تک تون رو بدم .

فرزانه خانم از اینکه زمان گذاشتین و راهنمایی کردین و کتاب پیشنهاد دادین خیلی ممنونم ،
چند تا مسئله ای که در این میان وجود داره این هست که :
1- من برای شغل محدودیت دارم و نمیخوام مثل دختر هایی دیگه بازاریاب و یا مدل تبلیغاتی و حتی خیاط و آرایشگر بشم چون اولا که علاقه ای ندارم و دوم اینکه خانواده ام با این مدل شغل ها رضایت نمیدن ( خودمم مخالفم ) چند وقت پیش توی شبکه های مجازی دوستم رو دیدم که مدل شده بود برای تبلیغ معرفی یک محصول و اصلا در شأن یک خانم و یا یک دختر نیست این کار تازه با کلی آرایش و غیره ..امیدوارم تونسته باشم منظورمو بهتون رسونده باشم .

2- رشته ی تحصیلی من خیلی خوبه و میتونه کمک کننده به مردم باشه و همینطور میتونه آسب بزنه ، کافیه یه راهنمایی اشتباه و یا یک پیشنهاد غیر مناسب بدی به یک شخص و زندگیش عوض بشه در جهت منفی و اون وقت این من هستم که وجدانم اذیت میشه و کلا دانش و تجربه ی کافی در زمینه مشاوره دادن به دیگران ندارم ، من تنها هم صحبت و شنونده خوبی هستم .
دیگه اینکه کار های هنری را خیلی دوست دارم ولی رقابت در این زمینه بسیار زیاده و کسی که در این زمینه فعالیت میکنه ثبات مالی نداره ( این مبحث ثبات مالی خیلی مهمه )
مثلا کار های دولتی خیالت راحته که هر ماه حقوقت پرداخت میشه حتی اگر 2 الی 3 تومن باشه ولی همیشه هست ...اما چه تضمینی هست که اون کار ها هم اینطوری باشن .
خیلی از پیج های اینستاگرام رو میبینم که خیلی از دختر ها به کار های هنری مشغولن و درآمد کسب میکنن به خوبی ولی آیا این کار تا همیشه ادامه خواهد داشت ؟ مثلا اگر یه زمانی اینستاگرام نباشه کار این افراد چطوری میشه ؟

واقعا تصمیم گیری برام دشوار شده ، اگر بخوام در جهت استعداد هام پیش برم ثبات مالی نخواهم داشت (اما از کارم لذت میبرم ) مهم برای من این هست که هم استعداد داشته باشم و هم ثبات مالی و شغل آینده دار .
شاید با خوندن صحبت هام بگین گشم نبود نگرد نیست ( واقعا هم همینطوره )

.................................................. .................................................. .............................................

سلامی مجدد آقا غلام

ببینید من قبلا دقیقا تفکر شمارا داشتم و میگفتم دختر و خانم باید توی خونه باشن و خونه داری کنند و به اصطلاح کانون خانواده را گرم نگه دارن ولی الآن نگرش و تفکرم عوض شد حالا به چند دلیل
1- اول از همه توی پست قبلی هم بهتون فکر کنم گفتم پولی که از دسترنج خودم خرج کنم و بیاد توی کیف پولم رو بیشتر از پول بادآورده و خونه نشینی دوست دارم ...یه عده از همسن و سالام ممکنه ماهی مثلا یه تومن از پدر و مادرشون دریافت میکنن به عنوان پول تو جیبی ...خود من هم مقداری پول ماهانه حالا نه یه تومن ولی مقداری بهم میدن برای اینکه داشته باشم ولی اگر بابت چیزی خرج بشه که موافق نظر اونها نباشه بهم میگن مثلا بهتر بود اینو نمیخریدی و به جای اون پولتو نگه میداشتی و یا خرج چیز دیگه ای میکردی ... به عنوان مثال دلم میخواد با پولم یه ساعت بخرم اون وقت میان و میگن چرا خرج این کردی و بهتر بود مثلا پس انداز میکردی و غیره ( امیدوارم منظورمو رسونده باشم )
خب طبیعتا من وقتی میبینم برای پولی که دریافت میکنم حق انتخاب و آزادی عمل ندارم و قطع بر یقین همسر آینده هم بسیار بدتر ممکنه رفتار کنه ( اصلا ممکنه اینقدر خسیس باشه که هیچی پول نده کلا ) خب منم تصمیم میگیرم به فکر کار برای خودم باشم تا وابسته به پول کسی نباشم و خودم برای خرج خودم تصمیم بگیرم .

حتی اگر همه چیز اکی باشه و پول تو جیبی رو به هر روشی که دوست داری خرج کنی باز هم این کارو دوست ندارم و میگم تا چه زمانی این روند ادامه داره ؟ تا کی خانواده باید پول بدن ؟ از یه جایی به بعد دیگه باید حق الزحمه و دستمزد دریافت کرد نه پول تو جیبی .
و اینکه طبیعتا پدر و مادر ها برای حقوقی که دریافت میکنن زحمت میکشن و خب توقع دارند که در راه بیهوده ای خرج نشه و این کاملا قابل درکه .

اینکه شما گفتین میرین خواستگاری و با این دست سؤالات مواجع میشین به خودتون ترس راه ندین...چیز عجیبی نیست و قرار نیست هر دختری که میره سر کار وظایف خانه داری و همسر داری و بچه داری رو فراموش کنه ... تازه در این دوره و زمونه با یک حقوق نمیشه زندگی حتی در حد معمولی داشت و طرفین باید همکاری کنند .
شما هم میتونید به عنوان یک پسر بگین من هم انتظار دارم همسرم در کنار کار و شغلی که داره وظایف خانه داری هم انجام بده ..آخه یه سریا خیلی غرق در کار میشن و سعی کنید اگر روحیه سنتی دارین سمت این افراد نرین .

بهر حال من خودمم یه دخترم و درک میکنم بقیه هم چه تفکری دارند ... یه سری بخاطر جاه طلبی و چشم و هم چشمی و فخر فروختن ممکنه باشه و یه سری هم بخاطر مواردی که خودم درباره خودم گفتم ( میخواهیم استقلال مالی داشته باشیم )

.................................................. .................................................. .................................................. .

اگر خانم سحر بهاری عزیز دوست عزیزمم نظرشون رو میگفتن ممنون میشدم .


خانم nana هم ممنونم از نظرتون و جواب تمامی صحبت ها را دادم ...


حالا اگر نظری هست بازم بگین خوشحال میشم بدونم .

متوجه شدم شما دنبال شغلی هستید که پرستیژ داشته باشه همونطور که خودتون هم میدونید برای کسی که رشته تحصیلیش مشاوره یا روانشناسی باشه یک مفدار سخته
شغل معلم پرورشی یا مشاور مدرسه رو ممکنه بتونید البته الان ورود به آموزش و پرورش خیلی سخت شده درآمدش هم در سطح همون یکی دومیلیون تومن هست نیازی به کار خاصی هم نداره بچه ها فقط میخوان درددل کنند شما هم فقط باید گوش کنید
اگر دنبال کار غیرمرتبط با رشته تون هستید هیچ جای دولتی شما رو بدون توجه به مدرک تحصیلی استخدام نمی کنه
شرکت های خصوصی هم که قربونشون برم اگه بخواهید مرتبط یا غیر مرتبط برید با خیلی چیزها روبرو میشید که به مشاغل آزاد درود و رحمت میفرستید
امیدوارم موفق باشید

آقای غلام مسیله دیدگاه شما این هست که شغل داشتن را معادل "سگ دو زدن" میدانید. این نشان میده که شما به کاری که انجام میدهید علاقه ندارید و اون کار برای شما معادل سگ دو زدن برای دو زار پول هست. ولی اگر به کارتان علاقه داشته باشد و احساس میکردید که شغلتان برای جامعه مفید است و همینطور شغلتان باعث ارتقا شخصی و روحی شما میشود و بخشی جدایی ناپذیر از هویت شماست همه چیز فرق میکرد و علاقه همه انسان ها اعم از خانم و آقا به داشتن شغل و درآمد برایتان اینقدر عجیب نمینمود. مثلا شما شغل یک خانم یا آقای روانشناس یا پزشک یا یک منهدس معمار خبره یا یک جامعه شناس یا یک نقاش و هنرمند یا خیاط چیره دست را که با تمام عشق و علاقه کار میکند و آن شغل بخش مهمی از هویت اوست را معادل سگ دو زدن میدانید؟
در نتیجه من فکر میکنم پاسخ شما به سوال استارتر نشان دهنده مسیله و مشکلی در وضعیت شغلی خود شماست که شاید نیاز به بررسی بازنگری و تغییر داشته باشد.
از استارتر هم عذر خواهی میکنم که بیربط به سوال نوشتم.

nana جان ممنونم از اینکه نظرتون رو گفتین ..

واقعا من زیاد توی جامعه نبودم ؛ یعنی سرم به کار خودمه ...مدتیه به اشتغال فکر میکنم ..

ولی پرستیژ از اون نظر ها هم برام مد نظر نیست ...اینقدر که استقلال مالی داشته باشم و شغلم آینده دار باشه ..جوری نباشه که مثلا مانند اکنون که کرونا اومده کارم و درآمدم تعطیل بشه ...بهرحال باید واقع بین بود و اینده نگر ...
خیلی دارم تلاش میکنم بیشتر از روی منطق تصمیم بگیرم برای آینده ام تا از روی احساساتم.
بله شغل های دولتی خوب هستن ولی جذب نیرو سخته و شرایط خودشو داره ولی غیر ممکن هم نیست .

کاش مدیران سایت هم می اومدن نظرشون را میگفتن .
بعد از مدت ها اومدم سایت و نظر خواستم :47:

سلام خانم هفت
انتخاب شغل شما در گرو اهداف و توانمندی هاتون هست.

(توانایی و مهارت+تخصص+تجربه+علاقه) همه اینها ابزاری هستند که بر روی زیرسازه هدف و عقاید شما یک ساختمانی به اسم موفقیت رو بنا میکنه.

چهار مولفه ای که نام برده شد مثل اوستا کار های ساختمان میمونه، یکی جوشکار، یکی لوله کش، یکی نما کار و غیره. هر کدوم از این افراد اگر نقش خودشون رو خوب ایفا نکنند، ساختمان بخوبی بنا نمیشه.

پس باید اون چهار مولفه رو در کنار هم داشته باشین.


نکته مهم داستان همون هدفه. ما میتونیم یه ساختمون رو با اون چهار مولفه وسط بیابون بسازیم یا تو محله بد بسازیم یا تو محله خوب. تو همه موارد ساختمان بنا میشه، ولی کدوم ارزش مند تره؟ کدوم زیرسازه محکم تره و دیر تر خراب میشه؟

اون محل و زیرسازه ای که با هدف های متعالی بنا شده باشه. خوب و پایداری.

یه نکته جانبی هم میمونه به اسم تعهد و پشتکار که باعث میشه ساختمان سر وقت بنا بشه.

---------

حالا میتونید بگید ساختمان شما چه شکل و تو چه محلی می‌تونه بنا بشه؟ اون چهار مولفه در شما چیا هستن؟

یه نکته هم در مورد کمال گرایی بگم، تو ساختن این ساختمان باید یاد بگیرید که آجر به آجر این ساختمان خیره بالا، و یه شبه انتظار برج داشتن رو نداشته باشین، از ابتدا و شروع داستان به انتها نگاه نکنید .

---------
یه موضوع در مورد خرج کردن آزادانه در ذهن داشته باشید.

فزض کنید خانواده در خرید وسیله ای که شما از کارکرد خودتون خریدین مخالفن، به نظرتون رفتار درست چیه؟ خرید بدون در نظر گرفتن نظر اونها و یا انعطاف و مدیرت این موضوع؟
تو زندگی آینده هم همینه خیلی از مشکلات زندگی زناشویی همینه که خانم ها آزادانه عمل میکنن و خودشون رو در قالب یک مجردی می‌بینند که متاهله، درستش اینه که همه خودشون رو در قالب یک «ما» واحد متشکل از اعضای خانه ببینند.

در کنار هر آزادی شما یک کلمه به اسم تعهد و مسولیت اگر بگذارید قضیه حل میشه.

مثال: من پولی دارم و میتونم یک بلندگو بخرم، ولی صدای این بلندگو دیگران رو در خانه اذیت میکنه، آیا خرید این بلندگو آزادی هست؟
خیر آزادی اونه که با حفظ مسولیت و در نظر گرفتن شرایط اعضا خانواده و اهداف خانواده یه تصمیم بگیریم.

سلام سون جان.
خوبی؟

سون جان، یه بار یه پیشنهاد بهت دادم ولی رفتی نگاه کردی گفتی گرووونه.

مطمینی نهایتا نزدیک یک و نیم خرج کردن برای کشف و رفع مشکلی که سالهاست باهاش درگیر هستی، زیاده؟

فکر نمیکنی اگر این مقدار رو هزینه کنی ولی به جاش بقیه عمرت رو بهتر بتونی استفاده کنی، خیلی بهتر باشه؟

من باز هم همون پیشنهاد رو برات دارم.‌

یه مشاور حاذق از روانشناسی عمق نگر پیدا کن و چند جلسه باهاش کار کن. مطمینم ارزشش رو داره.

سلام هفت عزیزم. امیدوارم خوب و سلامت باشی
الان آزمون های استخدامی دولتی زیاد شده. خیلی ها قبول شدن. اگر علاقه داری چرا شرکت نمی کنی؟ اگر خواستی روی این موضوع فکر کن و اگه تصمیم گرفتی تلاش کن.

اینکه کاری رو شروع کنی، برای ادامه راه خودش بهت کمک میکنه. خیلی سخت نگیر. به جای زیادی فکر کردن، وارد عمل شو. به قول معروف خود راه بگویدت که چون باید رفت.

موفق باشی عزیزم.:72:
.

سلام

هفت عزیز، این تکه از نوشتت رو جدا کردم ( البته میشد چند تکه جدا کرد مختصر کردم ) ؛

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط « 7 »

رشته ی تحصیلی من خیلی خوبه و میتونه کمک کننده به مردم باشه و همینطور میتونه آسب بزنه ، کافیه یه راهنمایی اشتباه و یا یک پیشنهاد غیر مناسب بدی به یک شخص و زندگیش عوض بشه در جهت منفی و اون وقت این من هستم که وجدانم اذیت میشه و کلا دانش و تجربه ی کافی در زمینه مشاوره دادن به دیگران ندارم.

---

در جلسات قبلی در مورد کمال گرایی مطالبی نوشتیم و ازت دعوت کردیم با متخصص ارتباط داشته باشی.
افرادی که کمال گرایی دارن اغلب فرصت یادگیری و رشد رو نسبت به بقیه از دست میدن، چون زندگی اونها پیرامون اجتناب از اشتباهات هست. تفکر سایرین در جامعه این هست که ما اشتباه میکنیم تا بیشتر یاد بگیریم ، اما کمال گراها اشتباه کردن رو شکست تلقی میکنن و متوجه ارزش های خودشون نیستن ( و از طرفی توانایی و استعدادشون رو نمیتونن تشخیص بدن ).‌


دومین مسئله مشاغلیه که طی نوشته هات اشاره کردی، بیمه ، آرایشگاه، تبلیغات، قراردادی ها و ... بنظر میاد خودت رو در دایره باید ها و استاندارهای سخت گیرانه گیر انداختی.
نظرم همون نظرات قبلی هست که برای تو نوشتم و لازم هست بهشون توجه کنی ... چرا این حساسیت ها میتونه ابتلا به افسردگی رو افزایش بده و سبب اضطراب بشه.
........................................

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط « 7 »

کاش مدیران سایت هم می اومدن نظرشون را میگفتن .
بعد از مدت ها اومدم سایت و نظر خواستم.

---

وقتی صبر کردم دیدم بچه های زیادی اومدن تاپیکت ... نظرات خوبی دادن. گاهی ممکنه به کاربر عادی نظری بده که کارشناسا و مدیرا از نظرش استفاده کنن و لذت ببرن.
:72:

سلام دوستان خوبم
ممنونم از همه تون توی این مدت زمان گزاشتین و راهنماییم کردین .

آقای mvaz گرامی واقعا صحبت هاتون خیلی خوب و مفید بودن ...بار ها خودمم این آزمون های mbti رو دادم که ببینم چه کارهایی مناسب شخصیت منه و البته خودمم تا حد زیادی آگاهی دارم ...

بیشتر کار هایی دوست دارم که در جامعه باشم و در ارتباط با مردم و بیشتر جنبه آموزشی داشته باشه ... خیلی خوب میتونم تدریس کنم و فن بیان خوبی در این زمینه دارم ...حالا نمیدونم اگر در موقعیتش قرار بگیرم چگونه خواهم بود ...یه جورایی با اینکه خیلی به شاغل شدن علاقه مندم ترسی هم در وجودم هست .

pooh عزیزم روانشناس میاد بهم میگه به چی علاقه دارم و بر اساس اون راهنمایی میکنه که اونو خودمم بلدم ...ولی راه منطقی مهمه ... اونی که در بلند مدت خوب باشه ...نه اینکه مدتی سرگرمم کنه و دلزده بشم .
یه بار پیش روانشناس مطرحی هم رفتم ولی انگار داشتم با خاله یا عمه صحبت میکردم ...هیچ کار مثبتی انجام نداد و 4 سال پیش بخاطر 2 ساعت یه عالمه پول گرفت .


زلال عزیزم چقدر خوشحال شدم دیدم اومدی دوباره تالار دلمون تنگ شده بود برات ...واقعا وقتی اسمت رو میبینم یاد یه دختر دل پاک و مهربون می افتم که واقعا هم همینطور هست .
زلال عزیزم برای این آزمون ها اقدام کردم ..البته نخونده بودم و قبول هم نشدم ... بعد اینکه سلیقه ای انتخاب میکنن ...یعنی یکی ممکنه تو ازمون قبول بشه ولی توی مصاحبه رد بشه ...بهر حال میدونم فرصت خوبیه ولی دو تا مسئله هست یکی اینکه من تنبلم تو خوندن درس برای آزمون ها و دیگه اینکه یه ترس دارم که اگر استخدام بشم و تعهد بدم دیگه نتونم بیام بیرون ...از این موضوع هراس دارم ...شاید سال ها مشکلی پیش نیاد و کار کنم اما از اینکه راهی برای بیرون اومدن نباشه میترسم ...بخاطر همین کار توی مدارس غیر دولتی نمیدونم بهتره برام یا نه ؟



سحر بهاری عزیزم
نوشته هاتون رو خوندم ..اینجا مشکل کمالگرایی مطرح نیست ...بحث آینده نگری هست .
من با استعداد های هنریم نمیتونم شغلی داشته باشم که آینده ی دور منو تضمین کنه ...اگر این طور بود خب کار هنری انتخاب میکردم ولی در کل توی صحبت هام گفتم بودن در اجتماع و برخورد با مردم رو بیشتر دوست دارم .
حالا نمیدونم آخرش چی میشه .
به قول زلال عزیز باید عمل کرد .

قربونت عزیزدلم، خودت خیلی خوب و مهربونی که بمن لطف داری.

یکی از مهم ترین راه های جلوگیری از اشتباهات ما، داشتن اطلاعات واقعی و درسته. مثلا اینکه میگی میترسم از کار دولتی نتونم بیام بیرون یکیشه. کی گفته همچین چیزی رو که اگه وارد بشی نمی تونی بیای بیرون؟ مگه زندانی گرفتن؟ شما هر موقع بخوای استعفا میدی و میای بیرون. کما اینکه خیلیا از کار دولتی اومدن بیرون و به حوزه دیگری وارد شدن.
آزمون استخدامی هم اون طور که میگی صرفا با مصاحبه و پارتی بازی نیست. چون نمره آزمون کتبی بیشترین نقش رو در قبولی داره. اگه اشتباه نکنم حدود 70 درصد.
یکی از دوستان گفت حقوق مشاور یا معلم پرورشی حدود یک یا دو تومنه. تا جایی که من اطلاع دارم حداقل حقوق بیشتر از دو و نیم شده،ضمن اینکه چند وقت پیش هم شنیدم آموزش و پرورش افزایش حقوق پیدا کرده. بهر حال چه آموزش و پرورش و چه هر جای دیگه، برای اینکه مطمئن بشی اصلا میتونی از خودشون بپرسی. مثلا کارگزینی و .....
خیلی چیزای دیگه هم هست چه در مورد کار خصوصی یا دولتی که ممکنه به خاطر نداشتن اطلاعات کافی در موردشون پیش داوری کنیم. یکی از بهترین کارها اینه که با کسایی که مشغول اون کار هستن مشورت کنی. اینطور احتمال اینکه اطلاعات نزدیک به واقعیت رو بدست بیاری بیشتره اما چون هر کسی به روش خودش دنیا رو ادراک میکنه، با این حال باز هم مواردی می مونه که تا خودت وارد کار نشی متوجه نمی شی و نمیدونی چه راه یا راه ها و امکاناتی جلو پات قرار میگیره.

همواره موفق و شاد باشی:72:

سلام 7 عزیز
من تمام صحبت های دوستان رو خوندم و همه خیلی خوب در مورد این موضوع صحبت کرده بودند.

اما نکته ای که خودم میخوام بگم اینکه همه میدونیم، که ما در جامعه ی گل و بلبل زندگی نمیکنیم که انواع و اقسام کارها با شرایط و مزایای ایده آل جلوی رومون باشه و به ما بگن بفرما و یک شغل رو به دلخواه انتخاب کن.

باید دید هدف اصلی چی هست . خیلی وقتها ما مجبوریم یک کاری رو انتخاب کنیم که چندان ایده آل و مورد علاقه نباشه اما پله ی اول رسیدن ما به هدف اصلیمون باشه.

بعضی شغلها رو میشه موقتی ادامه داد تا به شغل بهتر و راضی کننده تر رسید.

من خودم به شخصه آدمی هستم که میگم شغل اول رو شروع کن حتی اگر خیلی ایده آل نبود(البته منظورم این نیست شغلی باشه که هیچ علاقه ای ندارید و حتی ازش متنفرید) اما تو همون جامعه آماری کوچیک مربوط به اون شغل میتونی با آدمهای دیگه آشنا بشی و به مرور به شغل دلخواهت برسی .


موفق باشی عزیزم

به نظرم کار آزاد یا خوداشتغالی برای کسانی مناسبه که هم شرایط مادی داشته باشند (حداقل یه مکان مناسب و سرمایه اولیه ..که اگه سرمایه هم رفت خیلی بهشون ضربه نخوره

هم یه حوصله خوب و یه روحیه قوی
احتمال شکست تو خوداشتغالی ها زیادتره

اگه امکانش رو داری استخدامی ها رو شرکت کن درباره تعهد هم ادارت نهایت تعهد 5 ساله میگیرن به جز آموزش و پرورش

پارسال چون اداره ما وضع حقوقش افتضاحه نزدیک به 30درصد رفتن ادارات دیگه ( امتحان دادن و بعد مصاحبه رفتن)
درباره دلهره کار کردن هم اولش اینجوریه وارد کار که بشی عادی میشه برات به شرطی که پشتوانه خوبی از اطلاعات و کار عملی مربوط به شغل داشته باشی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط « 7 »

مدتی کار هنری کردم ولی اصلا درآمدی نداره که هیچ همه اش رو هم هدیه دادم به این و اون .

:72:

---

سلام خانم 7
بعضی موقع ها باید یه مهارت را عملیاتی تر کنیم :)
اگه نقاشی و ذهنیت هنری قوی ای دارید برید تو انیمیشن .
می تونید انیماتور دو بعدی یا انیماتور سه بعدی بشید ،،،یا حوزه های این شاخه .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط « 7 »

سلام همدری های عزیز
امیدوارم که حال همتون خوب باشه و دعاهاتون هم در این ماه مبارک مقبول درگاه حق تعالی .

خب من موضوع تاپیک رو گفتم و الآن توضیحات کامل تری در این مورد میدم .
مدتیه خیلی به فکر پیدا کردن کار هستم ، نه هر کاری ، توی کاریابی ها زیاد میبینم که شخص رو استخدام میکنن برای بازاریابی و یا تبلیغات و کار در منزل ، که اصلا معلوم نیست چه محصولاتی هست و درآمدهاشون هم بنظر من ایراد داره .
شرکت های بیمه هم دوست ندارم بخاطر درآمدش چون حلال نیست بنظرم و خانواده من هم خب باید راضی باشند و شغلی باشه که آبرومند باشه حتی ار درآمدش ماهی 2 تومن باشه...من انتظار دارم پولم به جای اینکه زیاد باشه برکت داشته باشه .

حالا اومدم اینجا ازتون مشورت بگیرم و تجربه تون را در این زمینه بدونم و ممنون میشم همه تون راهنمایی کنید .

فقط این هم بگم که صرفا علاقه مند بودن به یک هنر و یا شغل خاص دلیل بر موفق بودن توی اون کار نیست ...مدتی کار هنری کردم ولی اصلا درآمدی نداره که هیچ همه اش رو هم هدیه دادم به این و اون .

منتظر نظرات خوبتون هستم چون دوست دارم مشورت کنم و نظراتتون رو بدونم.
:72:

---

سلام خانمی خوبی؟ بنظر من با توجه به وجود کرونا بهترین کار اینکه بری معلم خصوصی شی، میدونی من خودمم خیلی دنبال کار میگشتم بعد رفتم و کلی گشتم دیدم الان چون بچه ها خصوصا پایه ابتدایی خوب کار نمیشه باهاشون بهترین کار اینکه بری معلمشون بشی.میتونی فیلم های آموزشی ببینی براشون به زبون بچگانه توضیح بدی
تو افکار نیوز یک مقاله دیدم درباره این ک از کجا میشه اینارو بخری. لینکشو میذارم برات امتحان کن مطئنم مشکلت حل میشه.:43:

https://www.afkarnews.com/بخش-بازرگا...�یه-کنیم