نمایش نسخه قابل چاپ
[size=medium]من عاشق یه دختر شدم.پس از یک سال از طریق یه واسته بهش گفتم چون من بهش دسترسی نداشتم،ولی اون جواب منفی داد بدون اینکه دلیلشو بهم بگه.
بار دوم که تصمیم گرفتم خودم با هاش صحبت کنم و دلیلش و بدونم.باز هم از طریق واسته بهش رسوندم که می خوام با هات حرف بزنم ولی اون اصلا اجازه ی حرف زدن هم به من نداد.و گفت جواب هم قاطعانه منفی.بدون اینکه دلیلش و بهم بگه.
الان یه شش ماهی هست که روزگارم سیاه،نمی دونم باید چی کار کنم.تو رو خدا کمکم کنید.
من خیلی خیلی دوستش دارم.عاشقشم.
کمکم کنید.
میشه از شرایط فعلی خودتون و اون دخترخانوم بیشتر بگید ؟ ( مثل سن و شغل و ... )
آیا شما قصد ازدواج با این دخترخانوم را دارید ؟ آیا شرایط ازدواج را دارید ؟
دیگر نام عشق را که می شنوم.. حالم بهم می خورد
دوستم بیشتر توضیح بده؟
اووووووووه ه ه ه.خيلي تيريپ مجنون گرفتي.بيخيال بابا.دخترها همينجورن.حالا دلش ضعف ميره يبار ديگه بهش پيشنهاد بديا.ولي ظاهرشون اينجوريه.ولي به نظر من بهش نگو ميخام باهات دوست بشم چون دوستي به نظر بعضي دخترها مثل من يعني اللافي.اگه واقعا از ته دل دوستش داري بهش پيشنهاد ازدواج بده.البته اگر از همه نظر به هم ميخورين.يكمم اروم باش.
خیلی ممنون از اینکه جوا بمو دادید.
من اون و خیلی دوست دارم و قصدم هم از دواج.وضیعت مالی هم خوبه و خیلی راحت میتونم یه زندگی رو شروع کنم.مشکل من اصلا این چیزها نیست.
من فقط دارم از این داغغون میشم که چرا بهم فرصت حرف زدن نداد؟شاید من این حق رو داشته باشم که بخوام حرف دلم و بهش بگم.هم اون و هم من افرادی تقریبا اعتقادی هستیم.یه جورایی من و اون از بچگی هم دیگر و میشناسیم.
من فقط میخوام بدونم که چطور باید راضیش کنم که به حرفهام گوش بده و باور کنه که من قصد بدی ندارم؟؟؟
من تا حالا با زبون خودم چیزی از علاقم بهش نگفتم و اون فقط از طریق واسته با خبر شد.
شاید اگه خودم باهاش حرف بزنم قضیه فرق کنه ولی چون اون یه دختری با حجاب و حیا هست نمی خواد خودش و درگیر این قضیه ها کنه.
خواهشن کمکم کنید که چگونه راضیش کنم که حداقل به حرفهام گوش بده و بهم اعتماد کنه؟؟؟؟؟؟؟
کمکم کنید تو رو خدا...
هیچ به این فکر کرده اید که او هم می تواند عاشق پسری دیگر باشد یا دوست دختر او یا از شما بدش بیاید یا اصلاً هیچ حسی به شما نداشته باشد یا سخن گفتن با نامحرم را گناه بداند یا قصد ازدواج نداشته باشد؟همه این شش حالت امکان بودنش هست دیگر،مگر نه؟
اگر قصد شما ازدواج است و مشکلات مالی ندارید،آیا پیش خود می اندیشید که از نظر روانی و اندیشه ای و بلوغ عاطفی و فکری نیز آمادگی لازم را دارید؟آیا مهارتهای رفتاری را آموخته اید.پس از همه اینها واقعاً اگر قصد ازدواج با او را دارید چرا رسماً و بوسیله والدین و خانواده تان چرا از ایشان خواستگاری نمی کنید؟!
یا تشکر از راهنمایی دوست عزیز گرد آفرید.
درسته،حق با شماست.ولی من این حق رو ندارم که بعد از 3 سال عاشق شدن حرفهای دلم رو بهش یزنم و دلایل اون و بشنوم.اگه اون یه پسر دیگه رو دوست داشته باشه یا هیچ حسی به من نداشته باشه،نباید خودش اینها رو به من بگه و خیلم و راحت کنه؟؟به نظر من این چیزها هیچ دلیل قانع کننده ای نیست که نخواد حرفهامو گوش بده.من فقط میخوام راضیش کنم که به حرفهای دلم گوش بده.مهم نیست که جوابش چیه.
تورو خدا کمکم کنید که چه طوری راضیش کنم که به حرفهام گوش بده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
به نام خدا -این دختر را قربانی هوستان نکنید وگرنه خدا سرراهتان را روزی خواهد گرفت . اگر واقعا قصد ازدواج د ارید از طریق درست وارد شوید با معرفت از هم وارد شوید او را قربانی نگاه الوده و دل خودنکنید که خدا حای حقی نشسته است . او ممکن است مال کسی د یگر باشد که واقعا قصد ازدواج با او را خواهد داشت ولی ممکن است شما برای او مشغولی فکر بیافرینید واو را از درس و کار بیندازید و بی ابرویش کنید و افسرده اش و پژمرده اش. اگر واقعا قصد ازدواج دارید بروید نزد یک مشاور دین دارو اگاه و ازراهش وارد شوید . هندی بازی در نیاورید وحواس ان دختررا هم پرت نکنید . انچه کنی به خود کنی . اینکه اتش هوس شما شعله کشیده دلیل ندارد دیگری هم دران بسوزد .ازدواج مهمتر از عشق وعاشقی است . پدر بودن غیرت و مردانگی وقوت واستقامت می خواهد . عاشق ها کدامشان این صفات را دارند . برای هوس خود شهری را به اتش می کشند . برای هوس خود به جانشان رحم نمی کنند. برای هوس خود به مادرشان کتک می زنند . برای هوس خود درس وخدمت را رها می کنند .بروید اختلالات هورمونی عاشق را بخوانید .کیمیای محبت رابخوانیدوبدانید پا روی عشق گذاشتن چه عشقی و برکاتی دارد.موفق باشید متوسل شوید که خدا رهایتان کند.
خوب اول مطمئن شین واسطه ان رو در جریان گذاشته یا نه ؟
و می شه بپرسم تا به حال چه راه هایی برای برقراری ارتباط با او امتحان کرده اید ؟؟؟ شاید روشتون اشتباهه.
:162::161::102:نقل قول:
نوشته اصلی توسط همدردی
اگر ایشون دختر با حجاب و اعتقادی هستند قطعا از روشی که شما انتخاب کردید استقبال نخواهند کرد بنابراین بهترین راهی که شما می تونید نتیجه قطعی بگیرید اقدام کردن از طریق خانواده .
شما نحوه آشنائیتون راننوشتین و به همین خاطر ما اصلا نمیدونیم چه طور و از چه راههائی میتوند سر یه صحبت مسالمت آمیز را باز کنید!شاید هم اون بهش برخورده باشه که شما از طریق واسطه اقدام کردین و فکر کرده شما براش ارزشی قائل نشدین که به طور مستقیم باهاش صحبت نمیکنید و قضیه خیلی جد نیست وگرنه حتما به طور جدی تر و محکمتری اقدام میکردین!
موفق باشید!
من با نيلوفر موافقم،قضيه رو بيشتر روشن كن مثلا اينكه دختر با حيايي است يعني چي؟ آيا ايشون دختر منزوي است؟ و بسختي با ديگران ارتباط برقرار ميكنه؟
و اينكه ميگي از بچگي ايشون رو ميشناسي به چه صورت؟ آيا در همسايگي شما هستند؟ و يا از فاميلهاي دور شما هستند؟ و يا....همه اينها در تصميم گيري فرق ميكنه
يكم بيشتر توضيح بده
سلام
اگر اشکالی نداره سوالات دوستان را جواب بدید تا بهتر بتونند کمکتون کنند.
اگرنمی خواهید مشکلتون را باز کنید اطلاعات کلی را بدید.
منم چند تا سوال دارم.
اول نحوه آشناییتون را به طور خلاصه بگید؟ آیا ایشون هم شما را می شناسند؟ آیا شما درباره ایشون تحقیق لازم را کردید؟ شما تو این سه سال چه برخوردی با ایشون داشتید؟هدفتون از این پیشنهاد چیه؟
دوست داشتید جواب ندید.
با این اطلاعات محدود باید بگم.
بستگی به اون دختر دارد. ممکن است کس دیگه ای را دوست داشته باشد. یا اینکه با شما آنقدر صمیمی است که به چشم برادر بهتون نگاه می کند و انتظار این پیشنهاد را ازتون نداشته. و یا ممکن است نوع رفتار شما در گذشته ذهنیت بدی را در ذهنش ایجاد کرده. و یا اینکه شخصیت شما را نپسندیده. و یا برنامه دیگری دارد و به هر دلیلی توی این بازه زمانی نمی خواهد فکرش را مشغول کند...
موفق باشید.
شما چرا جواب سوالات رو نمی دید ؟؟؟
از همهی دوستانی که من و راهنمایی کردند خیلی ممنونم.واقعا نمیدونم چه طوری از شما تشکر کنم.راستش چند روزی گرفتار بودم نمیتونستم وارد نت بشم.
همان طور که گفتم من اون دختر رو از بچگی میشناختم.چون پدرهای ما با هم دو رفیق صمیمی هستند و از قدیم رفت و امد خانوادگی داریم البته نه زیاد.من آخرین باری که با این دختر روبه رو شدم(البته به طور جدی)مدت زیادی هست که میگذره.در یک مهمانی بود که ما رفته بودیم خونه ی اونها و مدتی بعد هم آنها امده بودند.ما زیاد با هم صحبت نکردیم و فقط در حد سلام و طارف و از این چیزها بود.و در خلال این دو مهمانی بود که من احساس کردم که خیلی بهش وابسته شدم به طوری که تمام دقدقه ی زندگیم اونه.من اون و تا حد زیادی میشناسم ولی مطمئن نیستم که همون قدری که من اونو میشناسم اونم من و بشناسه ولی شناخت نسبی از من و خانواده ام مطمئنم که داره.
بازهم از همه ی شما دوستان تشکر میکنم امید وارم که روزی بتونم جبران کنم.
من مطمئنم که دختر بسیار سنگینی هست و دوست نداره که خوذش و درگیر این مسائل کنه.ولی من که قصد بدی ندارم فقط میخوام باهاش حرف بزنم بدون اینکه مشکلی نه برای اون پیش بیاد نه برای من.من توی این سه سال اصلا زیاد به هاش رابطه نداشتم و هیچ حرفی هم به طور مستقیم بین ما رد و بدل نشد.
چون ما هم دیگر رو خیلی کم میبینیم.مگر اینکه بازهم در مهمانی با هم رو در رو بشیم.هدف من از این پیشنهاد ازدواج است. و هیچ هدف دیگری ندارم.شاید اون فکر کنه که من میخوام باهش مثل یه دوست معمولی رابطه داشته باشم که اصلا این چنین نیست.من اون دختر رو به اندازهی تکمام زندگیم دوست دارم.
سکوت عشق عزیز
ممنون از اینکه جواب دادید.
بهتر است از طریق خونواده تون اقدام کنید. اینجوری بهتر نتیجه میگیرید.نقل قول:
نوشته اصلی توسط سکوت عشق
موفق باشید.