نحوه برخورد با همسر(زن) که خواهان طلاق است؟

خانمم بعد 12سال آشنایی و به خاطر یکسری مشکلاتی که بینمون به وجود اومده، دلسرد شده و به شدت خواهان طلاق هستش، به خاطر ورشکستگی و عدم حمایت خانواده ام، مجبور شدم که برای آزمون استخدامی بخونم و 6ماهه از خانمم دور بودم اما کاملا حمایتش کردم از نظر مالی، اما اروم آروم افسرده شده و و الان طلاق میخواد، من نه خیانت کردم بهش، نه دست بزن، نه بی ادبم، نه اعتیاد و نه چیز دیگه، فوق لیسانس دارم و خداروشکر آزمون رو قبول شدم و میرم سر کار دولتی خوب،،، اما اصلا خانمم دیگه منو نمیخواد، واسم عجیبه و نمیدونم باید چیکار کنم، خانوادشون هم بامن موافقن اما خب خانمم به خاطر مشکلات مالی خیلی اذیت شده تو زندگیمون و مجبور بود سر کار بره، واقعا در حیرتم چطور اینهمه عشق رو از ذهنش چطوری بیرون کرده

خودتون میگین که آروم آروم افسرده شده، پس میتونه آروم آروم هم خوب بشه.
افسردگی هم مثل همه مریضی های دیگه درمان داره.
دنبال دکتر باشین برای درمان افسردگی.
دارو درمانی خیلی خوب جواب میده.
ایشون حق دارن که الان افسردگی گرفته باشن، با صحبت های آروم در شرایط مناسب همراهیشون کنین و ازشون بخواین هر دو نفر برین پیش دکتر.
ازشون فرصت مجدد بگیرین‌.
کاملا بدون دعوا و درگیری و ....

سلام به شما

چند سؤال میپرسم لطفا پاسخ بدین؛

۱. خودتون و همسرتون چند ساله هستین؟
۲. در اینمدت در دوران عقد بودین یا زندگی مشترکتون رو زیر یک سقف شروع کردین؟
۳.چند وقته از ورشکستگی شما میگذره؟
۴. خانمتون چه مدتی خرج منزل رو دادن؟
۵. چرا فکر میکنین خانوادتون از شما حمایت نکردن؟
۶. ایشان سابقه ی افسردگی یا ... داشتن؟دارو مصرف میکردن؟
۷. رابطه همسرتون با خانوادتون و بالعکس شما با خانواده ایشان چطور هست؟
۸. خودشون چه دلیل روشنی برای این درخواست دارن و اونو بشما گفتن؟
۹. آیا مشکلات دیگری هم جز مسائل اقتصادی و عدم حمایت خانواده داشتین؟

:72:

اصلا فرصت بهم نمیده که برم پیشش، پرخاشگر و انگار متنفر شده از من، واقعا عجیبه واسم،،،، میگه همه چی تمومه

- - - Updated - - -

۱. خودتون و همسرتون چند ساله هستین؟من 33 و ایشون 30
۲. در اینمدت در دوران عقد بودین یا زندگی مشترکتون رو زیر یک سقف شروع کردین؟زیر یک سقف بودیم و زندگی مشترک
۳.چند وقته از ورشکستگی شما میگذره؟6ماه
۴. خانمتون چه مدتی خرج منزل رو دادن؟من و ایشون باهم کار میکردیم، باهم بوده، این 6ماه کاملا حمایتش کردم
۵. چرا فکر میکنین خانوادتون از شما حمایت نکردن؟ حمایت بوده اما کم بوده واقعا، بخاطر اینکه خانواده من ازم دور بودن خوب ندیدن شرابط ما و بی احساسی زیاد دیدیم ازشون
۶. ایشان سابقه ی افسردگی یا ... داشتن؟دارو مصرف میکردن؟ سابقه نداشتن، دارو هم مصرف نکردن تا حالا،،، یک سقط داشتیم و بعد از اون خیلی بهم ریخت
۷. رابطه همسرتون با خانوادتون و بالعکس شما با خانواده ایشان چطور هست؟ رابطه من با خانواده ایشون عالی بوده و الان یکم سردشده اما هنوز منو دوس دارن اما چون شاهد ناراحتی دخترشون هستن، خیلی دلخورن اما نه اینکه بگن جداشید... خانواده من تا دوسال قبل یک رابطه معمولی،،، اما دوساله که بخاطر دوری رابطشون با خانمم خیلی خیلی کم شده متاسفانه و من بخاطر همین میگم خانوادم کم گذاشتن
8_میگن به دوریت عادت کردم و احساسم بهت از بین رفته، و میگن از خانوادت متنفرم
9_نه واقعا، هیچ مشکلی
۸. خودشون چه دلیل روشنی برای این درخواست دارن و اونو بشما گفتن؟
۹. آیا

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نیکی 69

خودتون میگین که آروم آروم افسرده شده، پس میتونه آروم آروم هم خوب بشه.
افسردگی هم مثل همه مریضی های دیگه درمان داره.
دنبال دکتر باشین برای درمان افسردگی.
دارو درمانی خیلی خوب جواب میده.
ایشون حق دارن که الان افسردگی گرفته باشن، با صحبت های آروم در شرایط مناسب همراهیشون کنین و ازشون بخواین هر دو نفر برین پیش دکتر.
ازشون فرصت مجدد بگیرین‌.
کاملا بدون دعوا و درگیری و ....

---

اصلا نمیذاره که برم پیشش، مخصوصا الان که ایشون تهرانن و من شهرستان،، خیلی بد شده همه چیز

متشکرم

خب در وهله اول نیاز دارین آرامش خودتون رو حفظ کنین و با تدبیر قدم در راه بهبود شرایط بگذارین. قبل از هر توصیه ای از شما میخوام با مشاوره در ارتباط باشین، میتونین عضو انجمن آزاد بشین و از مشاوره خصوصی این سایت هم استفاده کنین.

اما اگر خانومتون پرخاش میکنن یا اجازه نمیدن صحبت کنین شما میتونین روی یک برگه براش بنویسین و جایی بگذارین که ببینه و بخونه. از ایشون بخواین در شرایط مناسبی با هم صحبت کنین و با هم موارد مختلف رو بررسی کنین، بگین در زمان دوری دلتنگش بودین اما باید برای حفظ زندگیتون تلاش میکردین. بهش بگین که دوست دارین حرف هاش رو بشنوین و تصمیم دارین بصورت جدی روی مسائلی که مطرح میشه وقت بگذارین و با هم بررسیشون کنین.

مورد دوم این هست که در مورد خانواده خودتون عرض کردین . خب یکی از مواردی که خانواده ها باید به اون توجه کنن این هست که کم کم حمایت های مالی رو کاهش بدن تا فرزندانشون بتونن به هویت مستقلی برسن و وابستگی به خانواده، رشد توقعات، کمرنگ شدن مسئولیت پذیری و ... کاهش پیدا کنه. ( حتی در زمینه عاطفی هم رعایت تعادل الزامی هست )

همونطور که میبینید توقعات ما زمینه ساز رنج هامون میشن ، پس شما بعنوان اولین فردی که در این شرایط قرار هست قدم های صحیحی برداره ابتدا طرز فکرتون رو تغییر بدین و بعد از آدمای اطرافتون توقع رفتار و افکار سنجیده داشته باشین. ما باید مراقب توقعات بیمارگونه خودمون باشیم .

اینکه من یاد نگرفتم یا نمیدانم در بحران های زندگیم چگونه عمل کنم ( ورشکستگی، سقط، دوری از عزیزان و ...) تا بسلامت رد بشم و عشقم رو خراب نکنم، مقصر خانواده همسرم، دوستانم و ...نیستن! باید بخودم رجوع کنم. همسر شما هم نیاز دارن با متخصص صحبت کنن.

:72:

با طلاق توافقی مشکلی ندارن؟ یا مهریه میخواد؟

خونه یا ماشین یا ... به نامش کردین؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین2010

با طلاق توافقی مشکلی ندارن؟ یا مهریه میخواد؟

خونه یا ماشین یا ... به نامش کردین؟

---

ماشینم بنامشه، پول پیش خونه دستشه و وسایلای خونه که مشترکه هم در دسترس ایشونه،،، اما من خانمم نباشه هیچی برام مهم نیس، همه چیز مال اون باشه، چون واقعا دارم تلف میشم از ناراحتی، بارها ضعف احساس کردم و هیچ کس رو دوس ندارم حتی خانوادم و اطرافیانمو،، بارها فکر مسخره خودکشی اومده تو ذهنم چون من عاشقشم و دارم میسوزم و آب میشم، غذا نمیتونم بخورم،،،

- - - Updated - - -

ممنون از وقتی که گذاشتین و لطف کردین که راهنمایی کردین اما میگه من فکرامو کردم و دیگه نمیخوامت، میگه احساسم بهت از بین رفته، چطور 12سال زندگی و عشق و گذشت های من رو فراموش کرده، چقدر آدمیزاد میتونه بی رحم باشه

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سحر بهاری

متشکرم

خب در وهله اول نیاز دارین آرامش خودتون رو حفظ کنین و با تدبیر قدم در راه بهبود شرایط بگذارین. قبل از هر توصیه ای از شما میخوام با مشاوره در ارتباط باشین، میتونین عضو انجمن آزاد بشین و از مشاوره خصوصی این سایت هم استفاده کنین.

اما اگر خانومتون پرخاش میکنن یا اجازه نمیدن صحبت کنین شما میتونین روی یک برگه براش بنویسین و جایی بگذارین که ببینه و بخونه. از ایشون بخواین در شرایط مناسبی با هم صحبت کنین و با هم موارد مختلف رو بررسی کنین، بگین در زمان دوری دلتنگش بودین اما باید برای حفظ زندگیتون تلاش میکردین. بهش بگین که دوست دارین حرف هاش رو بشنوین و تصمیم دارین بصورت جدی روی مسائلی که مطرح میشه وقت بگذارین و با هم بررسیشون کنین.

مورد دوم این هست که در مورد خانواده خودتون عرض کردین . خب یکی از مواردی که خانواده ها باید به اون توجه کنن این هست که کم کم حمایت های مالی رو کاهش بدن تا فرزندانشون بتونن به هویت مستقلی برسن و وابستگی به خانواده، رشد توقعات، کمرنگ شدن مسئولیت پذیری و ... کاهش پیدا کنه. ( حتی در زمینه عاطفی هم رعایت تعادل الزامی هست )

همونطور که میبینید توقعات ما زمینه ساز رنج هامون میشن ، پس شما بعنوان اولین فردی که در این شرایط قرار هست قدم های صحیحی برداره ابتدا طرز فکرتون رو تغییر بدین و بعد از آدمای اطرافتون توقع رفتار و افکار سنجیده داشته باشین. ما باید مراقب توقعات بیمارگونه خودمون باشیم .

اینکه من یاد نگرفتم یا نمیدانم در بحران های زندگیم چگونه عمل کنم ( ورشکستگی، سقط، دوری از عزیزان و ...) تا بسلامت رد بشم و عشقم رو خراب نکنم، مقصر خانواده همسرم، دوستانم و ...نیستن! باید بخودم رجوع کنم. همسر شما هم نیاز دارن با متخصص صحبت کنن.

:72:

---

ممنون از وقتی که گذاشتین و لطف کردین که راهنمایی کردین اما میگه من فکرامو کردم و دیگه نمیخوامت، میگه احساسم بهت از بین رفته، چطور 12سال زندگی و عشق و گذشت های من رو فراموش کرده، چقدر آدمیزاد میتونه بی رحم باشه

سلام.

درک میکنم که چقدر ناراحتید.

علاقه شما به ایشون میتونه نکته مثبت و مرکز ثقلی باشه برای حفظ زندگیتون. بنابراین سعی کنید آروم باشید تا بتونید از این علاقه درست استفاده کنید.

با توجه به سن ایشون و مدتی که از آشناییتون گذشته، اینجور برآورد میشه که خانم شما حدود ۱۸ سال داشته اند که با شما آشناشده اند. درسته؟


چند سوال دارم که ممنون میشم پاسخ بدید.
۱- ده تا از بزرگترین محبت هایی که به ایشون کرده اید چی بوده؟

۲- خانمتون چند وقت یکبار با خانواده خودش دیدار داشته؟

۳- زمانی که ایشون سقط داشتن، چه حمایت های عاطفی از ایشون کردید؟

۴- جایگاه تفریح و نشاط و تنوع در زندگیتون چقدر مورد توجه بوده؟

۵- آیا به خاطر شرایط مالی، خواسته هایی داشته که بدون جواب مونده باشه و یا اینکه نیازهاشو سرکوب کرده بوده؟

۶- وقتی تصمیم ایشون به جدایی رو متوجه شدید، راه دور بودید یا نزدیک ایشون؟ اگر راه دور بودید، عکس العملتون چی بود؟

۷- پول پیش کدوم خونه دستشه؟ منزلی دارید که رهن یا اجاره داده اید؟

۸- محل زندگیتون چطوریه؟ صاحب خانه هستید یا کرایه نشین هستید؟

۹- در روابط جنسی به رضایت ایشون اهمیت میداده اید؟

۱۰- منظورتون از اینکه نمیذاره برید پیشش چیه؟

[QUOTE=Pooh;462561]سلام.

درک میکنم که چقدر ناراحتید.

علاقه شما به ایشون میتونه نکته مثبت و مرکز ثقلی باشه برای حفظ زندگیتون. بنابراین سعی کنید آروم باشید تا بتونید از این علاقه درست استفاده کنید.

با توجه به سن ایشون و مدتی که از آشناییتون گذشته، اینجور برآورد میشه که خانم شما حدود ۱۸ سال داشته اند که با شما آشناشده اند. درسته؟ بله


چند سوال دارم که ممنون میشم پاسخ بدید.
۱- ده تا از بزرگترین محبت هایی که به ایشون کرده اید چی بوده؟میدونه چقدر عاشقشم ولی به چشمش نمیاد، تو پنج مورد از مشکلات خیلی وحشتناک زندگی به شدت ازش حمابت کردم، جلو خانواده و فامیلاش آدم کوچیکی نبودم، همیشه پشت خانوادش بودم و در حد یک عضو واقعی خانوادشون بودم، اون پنج بار رو که گفتم پنج اتفاق بد بود که من پشتشو خالی نکردم

۲- خانمتون چند وقت یکبار با خانواده خودش دیدار داشته؟هرموقع که اراده میکردن، نزدیک خانواده خانمم بودیم

۳- زمانی که ایشون سقط داشتن، چه حمایت های عاطفی از ایشون کردید؟متاسفانه موقع سقط پیششون نبودم اما تلفنی آرومش میکردم، یکی از بزرگترین اشتباهاتم همین بود اما با مشورت باخودش من پیشش نبودم
۴- جایگاه تفریح و نشاط و تنوع در زندگیتون چقدر مورد توجه بوده؟ بیرون میرفتیم اما کم، شمال میرفتیم اما چون زادگاهشون شمال بود خیلی خوشش نمیومد،چون دوتامون کار میکردیم کمتر از زن و شوهرای دیگه باهم بودیم متاسفانه

۵- آیا به خاطر شرایط مالی، خواسته هایی داشته که بدون جواب مونده باشه و یا اینکه نیازهاشو سرکوب کرده بوده؟واقعا باوجود اینکه دستم تنگ بود اما هرکاری تونستم براش کردم اما راضی نیست و به کار کردن خودش خیلی ایراد به من میگرفت تو آخرین چتامون

۶- وقتی تصمیم ایشون به جدایی رو متوجه شدید، راه دور بودید یا نزدیک ایشون؟ اگر راه دور بودید، عکس العملتون چی بود؟راه دور بودم، خواهش میکردم که اینو دیگه نگه و از فداکاری هام براش گفتم اما انگار نه انگار

۷- پول پیش کدوم خونه دستشه؟ منزلی دارید که رهن یا اجاره داده اید؟منزل رهنی داشتیم که پول پیش رو دادم دستش که بذاره بانک و سود بگیره تا تکلیف زندگی و کار من مشخص بشه بعد ورشکستگی

۸- محل زندگیتون چطوریه؟ صاحب خانه هستید یا کرایه نشین هستید؟کرایه نشین بودیم، که الان خونه نداریم و وسایلامون خونه پدرزنم هستش تو شمال

۹- در روابط جنسی به رضایت ایشون اهمیت میداده اید؟واقعا آره

۱۰- منظورتون از اینکه نمیذاره برید پیشش چیه؟میگه نیا خونه ما، میگه بیای از خونه میرم بیرون،، و من همیشه از راه دور هم حمایتش میکردم، دوهفته ای واقعا درگیر استخدام بودم و یکم پول کم آوردم و براشون نتونستم پول بفرستم و خبر شدم که رفته سر کار،،، چون مادر خانمم من رو تایید کرده بود که خانمم بامن ازدواج کنه، خانمم اینقدر به مادرخانمم یعنی مادر خودشون سرکوفت میزنه که زندگیمو خراب کردی که مادرخانمم هم دیگه آروم آروم منو داره از چشماش میندازه، واقعا به چه کنم چه کنم افتادم،،،، 9اسفند تولدشه، میخوام برم تهران و براش مراسم تولد خوب بگیرم، شاید تاثیر مثبتی داشته باشه، واقعا نمیدونم، اصلا نمیتونم بدون اون زندگی کنم

سلام
به نظر من محبت افراطی الان تاثیر عکس میذاره
اینکه ایشون تمایل به دیدن شما نداره بعدا شما جشن تولد عالی بگیرید به نظرم اصلا معقول نیست
می تونید هدیه ای تهیه کنید و بدید به یک نفر واسطه که بهش برسونه

اون یواش یواش یاد گرفته بدون شما زندگی کنه چه از نظر عاطفی و چه از نظر مادی

شما نباید فکر کنید بدون ایشون نمی تونید زندگی کنید
حتما و حتما به روال عادی زندگی خودتون ادامه بدید
مورد استخدامیتون رو به خوبی پیگیری کنید و به خاطر شرایط روحی کم نیارید
با ایشون یا بدون ایشون زندگی ادامه داره

به نظرم از طریق واسطه مثلا پدر یا مادر خانمتون اگه بشه قراری بگذارید و خیلی بالغانه صحبت کنید
التماس کردن و جشن تولد زوری گرفتن و ... به نظرم جالب نیست
احترام به خودتون بگذارید و هیچ حرکتی که مورد توهین و بی احترامی قرار بگیرید انجام ندید

اگر خانوادش با شما موافق هستن شاید بتونن جلسه ای ترتیب بدن
اگر خانم شما واقعا مایل به حضور شما نیست فقط دورادور حمایت کنید از ایشون و بیش از حد به دست و پا نپیچید
حرفتون رو به ایشون بگید
این حرف که حضورش برای شما خیلی مهم هست و فعلا با وجود عدم تمایل قلبی یه مدت به خواست خودش نزدیکش حضور پیدا نمی کنید
ولی بیش از حد دور و برش نباشید و التماس نکنید

البته این نظر شخصی من هست که نمی دونم درسته یا خیر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فکور

سلام
به نظر من محبت افراطی الان تاثیر عکس میذاره
اینکه ایشون تمایل به دیدن شما نداره بعدا شما جشن تولد عالی بگیرید به نظرم اصلا معقول نیست
می تونید هدیه ای تهیه کنید و بدید به یک نفر واسطه که بهش برسونه

اون یواش یواش یاد گرفته بدون شما زندگی کنه چه از نظر عاطفی و چه از نظر مادی

شما نباید فکر کنید بدون ایشون نمی تونید زندگی کنید
حتما و حتما به روال عادی زندگی خودتون ادامه بدید
مورد استخدامیتون رو به خوبی پیگیری کنید و به خاطر شرایط روحی کم نیارید
با ایشون یا بدون ایشون زندگی ادامه داره

به نظرم از طریق واسطه مثلا پدر یا مادر خانمتون اگه بشه قراری بگذارید و خیلی بالغانه صحبت کنید
التماس کردن و جشن تولد زوری گرفتن و ... به نظرم جالب نیست
احترام به خودتون بگذارید و هیچ حرکتی که مورد توهین و بی احترامی قرار بگیرید انجام ندید

اگر خانوادش با شما موافق هستن شاید بتونن جلسه ای ترتیب بدن
اگر خانم شما واقعا مایل به حضور شما نیست فقط دورادور حمایت کنید از ایشون و بیش از حد به دست و پا نپیچید
حرفتون رو به ایشون بگید
این حرف که حضورش برای شما خیلی مهم هست و فعلا با وجود عدم تمایل قلبی یه مدت به خواست خودش نزدیکش حضور پیدا نمی کنید
ولی بیش از حد دور و برش نباشید و التماس نکنید

البته این نظر شخصی من هست که نمی دونم درسته یا خیر

---

باور کنید خیلی بهم انگیزه میدید که به من اهمیت میدین و لطف می کنید همدردی می کنید و مشاوره بهم میدین دوستان، واقعا ممنونم ازتون... ، اما من واقعا عاشقشم، مادرش خودش گفت تولدش بیا و تلاشتو بکن، نمیتونم خودمو راضی کنم که نرم سمتش و بیخیالی طی کنم، اگر میتونستم این حس رو به خودم انتقال بدم و باور کنم که من میتونم خیلی خوب میشد، صداش تو گوشم داره میپیچه، من وفادارترین مرد دنیا بودم براش حتی توی خلوت ترین لحظاتم و بودن زمینه خیانت.،خدا میدونه چقدر دوستش داشتم و دارم، من الان دوماهه با مادرم صحبت نمی کنم به خاطر خانمم و خیلی دارم احساسی برخورد می کنم، خدا به دادم برسه، میترسم اسیر اعتیاد بشم چون هیچی آرومم نمیکنه، فقط چهار ساعتی که خوابم بهش فکر نمیکنم و اونم دارم خوابشو میبینم، بیدار که میشم بهش فکر میکنم تا اینکه ساعت 4بعد نصف شب خوابم ببره و بازم 8صبح بیدار بشم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رضابیگی

خانمم بعد 12سال آشنایی و به خاطر یکسری مشکلاتی که بینمون به وجود اومده، دلسرد شده و به شدت خواهان طلاق هستش، به خاطر ورشکستگی و عدم حمایت خانواده ام، مجبور شدم که برای آزمون استخدامی بخونم و 6ماهه از خانمم دور بودم اما کاملا حمایتش کردم از نظر مالی، اما اروم آروم افسرده شده و و الان طلاق میخواد، من نه خیانت کردم بهش، نه دست بزن، نه بی ادبم، نه اعتیاد و نه چیز دیگه، فوق لیسانس دارم و خداروشکر آزمون رو قبول شدم و میرم سر کار دولتی خوب،،، اما اصلا خانمم دیگه منو نمیخواد، واسم عجیبه و نمیدونم باید چیکار کنم، خانوادشون هم بامن موافقن اما خب خانمم به خاطر مشکلات مالی خیلی اذیت شده تو زندگیمون و مجبور بود سر کار بره، واقعا در حیرتم چطور اینهمه عشق رو از ذهنش چطوری بیرون کرده

---

درود

من خیلی کم در اینجا چیزی می نویسم چون پیام خصوصی بسته شده و هر سخنی را هم نمی شود در تاپیک نوشت.

شما بیش از اندازه احساساتی هستید. بازگرداندن احساس همسر شما کار خیلی سختی است. این خانم شوهر پولدار دوست دارد و شما فاقد آن هستید.

خانم فکور تا اندازه ای درست گفتند به گفته ایشان عمل کنید ولی نیازی به گرفتن کادو ، تولد و ابراز علاقه نیست.

سلام.

جناب آقای بیگی، رفتار ایشون قبل از دور شدن محل کارتون و قبل از سقط چطور بود؟

ایشون خودشون بچه میخواستن یا ناخواسته بود؟

سقط بچه اذیت کرد ایشونو؟

قبلش هم مشکلی داشتید با هم؟

مسایل بزرگی که میگید، که ازش حمایت کرده اید، در چه زمینه هایی بوده؟ مشکلات شخصی برای ایشون؟ یا مساله ای در زندگی مشترکتون؟


ببینید سی سالگی، سن خاصی هست. فکر میکنم اگر بشه مدتی تصمیم قطعی گرفته نشه و به ایشون با کمک مشاور برای هر دوتون، فرصت داده بشه، تصمیم درست تری بشه گرفت.


از اونجایی که شما احساسی هستید، توصیه میکنم از مشاوره خصوصی یا حضوری استفاده کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooh

سلام.

جناب آقای بیگی، رفتار ایشون قبل از دور شدن محل کارتون و قبل از سقط چطور بود؟خوب بودیم باهم، اما بقول خودش بخاطر مشکلات اقتصادی مجبور شده بره سر کار و همین موضوع باعث شده که بجای زن و شوهری، همخونه باشیم، خیلی ساعت های کمی باهم بودیم، البته ایشون رفیق باز هم هستن، من وقتی میدیدم با دوستاش خوش هستش، سخت گیری نمیکردم تو رفت و آمد با دوستانشون

ایشون خودشون بچه میخواستن یا ناخواسته بود؟ناخواسته بود، اما دوست داشت بچه رو نگه داره

سقط بچه اذیت کرد ایشونو؟خیلی اذیت شد، من خودمو مسئول این اتفاق بد میدونم، روحیشو داغون کرد، اما خودشم خیلی عجله کرد برای سقط، در صورتی که میتونست این کارو نکنه، کاش میتونستم خودمو ببخشم ولی نمیتونم، عذاب وجدان داره روانیم میکنه، خیلی سقط بچه و دیدن جنین آزارش داده بود و خانواده بی رحم من باهاش همدردی نکردن، کاش میشد من میمردم و این فکرا آزارم نمیداد اینقدر

قبلش هم مشکلی داشتید با هم؟فقط مشکل اقتصادی، هیچ مشکل دیگه ای نداشتیم، ما برای انگشتای هم اسم گذاشته بودیم، دیوونه هم بودیم، سقط و دوری مارو نابود کرد

مسایل بزرگی که میگید، که ازش حمایت کرده اید، در چه زمینه هایی بوده؟ مشکلات شخصی برای ایشون؟ یا مساله ای در زندگی مشترکتون؟مشکل رو ایشون درست کرده بودن و من حل کردم، خودمو خورد کردم ولی حل کردم، مشکلی مربوط به به ایشون بود اما خب لطمشو من هم دیدم


ببینید سی سالگی، سن خاصی هست. فکر میکنم اگر بشه مدتی تصمیم قطعی گرفته نشه و به ایشون با کمک مشاور برای هر دوتون، فرصت داده بشه، تصمیم درست تری بشه گرفت.


از اونجایی که شما احساسی هستید، توصیه میکنم از مشاوره خصوصی یا حضوری استفاده کنید.

---

ممنونم از راهنماییاتون دوستان گرامی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رضابیگی

ممنونم از راهنماییاتون دوستان گرامی

---

داداش
چیزی بهت میگم گوش کن
خودت اذیت نکن ... کسی واقعا دوستت داشته باشه اگر آسمون زمین بیاد وایمیسته
کسی برای فرار از چیزی باهات زندگی کرده باشه راه فرار ببینه فرار میکنه
شما کاری از دستت بر میومده که انجام ندادی ؟
اینجوری میگی هر کار بوده انجام دادی
پس خودت اذیت نکن
یخورده فضا و زمان بده به ایشون
تصمیمشو گرفته
برا کسی دل بسوزون که برات دل میسوزونه
خودت نابود میکنی اگر بخای احساسی کامل برخورد کنی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رضابیگی

باور کنید خیلی بهم انگیزه میدید که به من اهمیت میدین و لطف می کنید همدردی می کنید و مشاوره بهم میدین دوستان، واقعا ممنونم ازتون... ، اما من واقعا عاشقشم، مادرش خودش گفت تولدش بیا و تلاشتو بکن، نمیتونم خودمو راضی کنم که نرم سمتش و بیخیالی طی کنم، اگر میتونستم این حس رو به خودم انتقال بدم و باور کنم که من میتونم خیلی خوب میشد، صداش تو گوشم داره میپیچه، من وفادارترین مرد دنیا بودم براش حتی توی خلوت ترین لحظاتم و بودن زمینه خیانت.،خدا میدونه چقدر دوستش داشتم و دارم، من الان دوماهه با مادرم صحبت نمی کنم به خاطر خانمم و خیلی دارم احساسی برخورد می کنم، خدا به دادم برسه، میترسم اسیر اعتیاد بشم چون هیچی آرومم نمیکنه، فقط چهار ساعتی که خوابم بهش فکر نمیکنم و اونم دارم خوابشو میبینم، بیدار که میشم بهش فکر میکنم تا اینکه ساعت 4بعد نصف شب خوابم ببره و بازم 8صبح بیدار بشم

---

اگر مادر ایشون با توجه به شرایط به شما گفتن برای تولدش بیاین به نظرم برید ولی شما در برگزاری جشن کاری نکنید فقط یه کادو تهیه کنید و گل و نهایتا یه جعبه شیرینی
همین و بس
کاری نکنید که احتمال تو ذوق زدن شدید وجود داشته باشه
اتفاقا یکی از مواردی که زن رو جذب می کنه حفظ غرور توسط مرد هست. منظورم صحبت نکردن و حمایت نکردن نیست. منظورم اینه در موقعیتی که بشه به شما حرف نامربوطی زد و توهینی شنید خودتون رو قرار ندید
شاید آثار روانی سقط هنوز در وجود خانم شما هست و نیاز به زمان و مشاور داره برای حلش
به هر حال زیاده روی در نشون دادن محبت به نظرم لازم نیست
محبت همراه با حفظ شخصیت خوبه
گل و کادو ببرید
نهایتش قهر می کنه میگه نمیخوام میگید باشه میذارم هر موقع از نظر روحی شرایطش رو داشتی باز کن کادو رو
فعلا اصراری ندارم
با حفظ شخصیت بگید من اومدم باهات حرف بزنم و اومدم بگم حضورت برام خیلی مهمه ولی تا هر وقت که بخوای دور می مونم تا خودت بخوای برگردی و دوست دارم با هم پیش مشاور بریم هر موقع آمادگی داشتی

ولی جشن بگیرید و بیاد چهار تا حرف بزنه و محیط رو ترک کنه توهین آمیزه
اینجوری با عجز و لابه حرف نزنید

زندگی هم واقعا ادامه داره. به خودتون تلقین کنید که همسر شما نیاز به زمان داره و تو این مدت هم شما باید اوضاع زندگی رو سر و سامان بدید

مردی که فقط منتظر نشسته تا همسرش برگرده تا بتونه نفس بکشه و زندگی کنه و همه زندگیش رو تعطیل کرده، از نظر اون زن هیچ جذابیتی نداره
یک مرد موفق و پر تلاش که با حفظ روحیه زندگی رو ادامه داده و محبت مردانه و نه افراطی به همسرش داشته خیلی خیلی جذاب تره

چه از نظر همسر خودش و چه از نظر دیگران

به کاری مشغول بشید وقت خودتون رو پر کنید که فرصت زیادی برای فکر کردن به کسی که نیست و فرو رفتن هر چه بیشتر در گرداب افسردگی پیدا نکنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فکور

اگر مادر ایشون با توجه به شرایط به شما گفتن برای تولدش بیاین به نظرم برید ولی شما در برگزاری جشن کاری نکنید فقط یه کادو تهیه کنید و گل و نهایتا یه جعبه شیرینی
همین و بس
کاری نکنید که احتمال تو ذوق زدن شدید وجود داشته باشه
اتفاقا یکی از مواردی که زن رو جذب می کنه حفظ غرور توسط مرد هست. منظورم صحبت نکردن و حمایت نکردن نیست. منظورم اینه در موقعیتی که بشه به شما حرف نامربوطی زد و توهینی شنید خودتون رو قرار ندید
شاید آثار روانی سقط هنوز در وجود خانم شما هست و نیاز به زمان و مشاور داره برای حلش
به هر حال زیاده روی در نشون دادن محبت به نظرم لازم نیست
محبت همراه با حفظ شخصیت خوبه
گل و کادو ببرید
نهایتش قهر می کنه میگه نمیخوام میگید باشه میذارم هر موقع از نظر روحی شرایطش رو داشتی باز کن کادو رو
فعلا اصراری ندارم
با حفظ شخصیت بگید من اومدم باهات حرف بزنم و اومدم بگم حضورت برام خیلی مهمه ولی تا هر وقت که بخوای دور می مونم تا خودت بخوای برگردی و دوست دارم با هم پیش مشاور بریم هر موقع آمادگی داشتی

ولی جشن بگیرید و بیاد چهار تا حرف بزنه و محیط رو ترک کنه توهین آمیزه
اینجوری با عجز و لابه حرف نزنید

زندگی هم واقعا ادامه داره. به خودتون تلقین کنید که همسر شما نیاز به زمان داره و تو این مدت هم شما باید اوضاع زندگی رو سر و سامان بدید

مردی که فقط منتظر نشسته تا همسرش برگرده تا بتونه نفس بکشه و زندگی کنه و همه زندگیش رو تعطیل کرده، از نظر اون زن هیچ جذابیتی نداره
یک مرد موفق و پر تلاش که با حفظ روحیه زندگی رو ادامه داده و محبت مردانه و نه افراطی به همسرش داشته خیلی خیلی جذاب تره

چه از نظر همسر خودش و چه از نظر دیگران

به کاری مشغول بشید وقت خودتون رو پر کنید که فرصت زیادی برای فکر کردن به کسی که نیست و فرو رفتن هر چه بیشتر در گرداب افسردگی پیدا نکنید

---

،

کاملا منطقی و صحیح می فرمایید، ازخدا و طبیعت میخوام هیچوقت حال منو نداشته باشید هیچ کدومتون، ممنونم از یکایکتون

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط sa3er

داداش
چیزی بهت میگم گوش کن
خودت اذیت نکن ... کسی واقعا دوستت داشته باشه اگر آسمون زمین بیاد وایمیسته
کسی برای فرار از چیزی باهات زندگی کرده باشه راه فرار ببینه فرار میکنه
شما کاری از دستت بر میومده که انجام ندادی ؟
اینجوری میگی هر کار بوده انجام دادی
پس خودت اذیت نکن
یخورده فضا و زمان بده به ایشون
تصمیمشو گرفته
برا کسی دل بسوزون که برات دل میسوزونه
خودت نابود میکنی اگر بخای احساسی کامل برخورد کنی

---

حرفتون صحیحه،کاملا درسته،اما من عذاب وجدان دارم، احساس می کنم من این وضعیت رو درست کردم چون من شوهر بودم و وظیفم بر قراری آرامش و آسایش ایشون بوده درصورتی که واقعا من نمیخواستم هیچ کدوم ازین اتفاقای بد بیفته، روتین وار رخ داده

خییلی احساسی برخورد میکنید ،مثل یه دختر 14 ساله
مردی که تا این حد احساساتی باشه اصلا جذابیتی برا یه زن غیر احساسی نداره

درسته که شما عاشقش هستین و خیلی دوسش دارید اما باید یه کنترلی رو خودتون داشته باشین ، همش در مورد احساس عجز و ناتوانی و حرفای منفی که اگه عشقم نباشه ، اگه منو نخواد و....

هنوز همسر قانونی شماست فک کن یه مدت رفته پیش خانوادش تا خوش باشه و شما بتونی زندگی را سروسامان بدی ، در نبودش هم واقعا زندگیتو سروسامان بده از لحاظ شغلی و موقعیت مالی سعی کن پیشرفت داشته باشی

خواسته فعلی این خانم اینه که شما دورو برش نباشین پس به این خواسته احترام بزار و خودخوری نکن ، افکار منفی را بریز دور ، خیالبافی منفی نداشته باش

در مورد تولد طوری برو که انگار به دعوت مادرش رفتی دقیقا مثل یه مهمون، حرفی از بازگشت نزن ، با مادرش هم در این مورد حرفی نزن چون مادرش هم تحت فشاره و نمیتونه قولی به تو بده و البته تصمیم اصلی را هم نمیگیره


با خانوادت ارتباط بگیر، خیلی رفتار بد و دید منفی نسبت به خانوادت داری و بیرحمانه کنارشون گذاشتی

زندگی ابعاد دیگه ای غیر از ازدواج هم داره ، به نظر میرسه تمام زندگی و افکار واطرافیان شما تحت تاثیر ازدواج و عشق شما قرار دارن و نمیتونی که تعادل و حدی بین ازدواج و ابعاد دیگه زندگیت برقرار کنی. تمام دنیای شما در عشق خلاصه شده از این تک بعد خارج شد تمام دنیا را با هم داشته باش. قوی بودن یعنی همین ، یعنی بتونی با مشکلات دست و پنجه نرم کنی یعنی بتونی از چیزای منفی بهره مثبت ببری

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نازنین2010

خییلی احساسی برخورد میکنید ،مثل یه دختر 14 ساله
مردی که تا این حد احساساتی باشه اصلا جذابیتی برا یه زن غیر احساسی نداره

درسته که شما عاشقش هستین و خیلی دوسش دارید اما باید یه کنترلی رو خودتون داشته باشین ، همش در مورد احساس عجز و ناتوانی و حرفای منفی که اگه عشقم نباشه ، اگه منو نخواد و....

هنوز همسر قانونی شماست فک کن یه مدت رفته پیش خانوادش تا خوش باشه و شما بتونی زندگی را سروسامان بدی ، در نبودش هم واقعا زندگیتو سروسامان بده از لحاظ شغلی و موقعیت مالی سعی کن پیشرفت داشته باشی

خواسته فعلی این خانم اینه که شما دورو برش نباشین پس به این خواسته احترام بزار و خودخوری نکن ، افکار منفی را بریز دور ، خیالبافی منفی نداشته باش

در مورد تولد طوری برو که انگار به دعوت مادرش رفتی دقیقا مثل یه مهمون، حرفی از بازگشت نزن ، با مادرش هم در این مورد حرفی نزن چون مادرش هم تحت فشاره و نمیتونه قولی به تو بده و البته تصمیم اصلی را هم نمیگیره


با خانوادت ارتباط بگیر، خیلی رفتار بد و دید منفی نسبت به خانوادت داری و بیرحمانه کنارشون گذاشتی

زندگی ابعاد دیگه ای غیر از ازدواج هم داره ، به نظر میرسه تمام زندگی و افکار واطرافیان شما تحت تاثیر ازدواج و عشق شما قرار دارن و نمیتونی که تعادل و حدی بین ازدواج و ابعاد دیگه زندگیت برقرار کنی. تمام دنیای شما در عشق خلاصه شده از این تک بعد خارج شد تمام دنیا را با هم داشته باش. قوی بودن یعنی همین ، یعنی بتونی با مشکلات دست و پنجه نرم کنی یعنی بتونی از چیزای منفی بهره مثبت ببری

---

##کاملا درست می فرمایید، کاملا منطقیه و قبول دارم،،، واقعا تشکر می کنم ازتون،و تمامی این کارها رو انجام خواهم داد، متشکرم از نصایح به جا و صحیحتون، از تمامی دوستان بزرگوار تشکر می کنم، واقعا اومدن من به این سایت واجب بود

سلام.

جناب بیگی، اون سقط چند وقت پیش بوده؟ در همین مدت شش ماه دور بودن شما؟

دلیل اینکه میگید خودتون رو مقصر سقط میدونید چیه؟ بیشتر توضیح میدید؟ ایشون خودشون میخواستن سقط کنن یا خواسته ی شما بود و این خواسته بهش تحمیل شد؟ اگر خواسته ی شما بوده، دلیل شما برای این خواسته چی بوده؟

کلا چند وقته ایشون حرف طلاق میزنن؟


جناب بیگی، شخصا فکر میکنم به جای اینکه دنبال این باشید که حق با شماست یا خانمتون، به دنبال حرف زدن با هم بر سر مشکلاتتون در فرصتی مناسب باشید. و اگر تحت نظر مشاور باشه حرفهاتون، خیلی بهتره.


اینکه ایشون میگن دیگه بهتون احساسی ندارن و به دوریتون عادت کردن، شاید بیانی کلی است از احساساتشون. ولی باید ببینید مساله ایشون دقیقا چیه. مثلا شاید اگر بپرسید در چه موقعیت هایی از دستتون ناراحت شده؟ چی اونو به این مرحله رسونده؟ خواسته هاش چی بوده که پاسخ ندیده؟ توقعاتش چه بوده؟ بهتر بتونید مسایلتون رو ارزیابی کنید.

من فکر میکنم صحبت جامع و مناسبی برای حل مسائلتون با هم نداشته اید. یا اگر هم خواسته اید صحبت کنید شاید به گونه ای اجازه نداده اید که حرفشو بزنه. مثلا شاید اینکه میگید براش از فداکاریهام گفتم، باعث میشه ایشون فکر کنه اصلا حرف اونو نمیخواید بشنوید و درک کنید و میخواید از خودتون دفاع کنید.... و این میشه که صحبت مؤثر و سازنده ای بینتون صورت نمیگیره.


سایر دوستان نظرشون این هست که نمیخوادت پس غرورتو نشکن و به فکر خودت باش و .... ولی من فکر نمیکنم این دیدگاه درست باشه. چون بالاخره دوازده سال زندگی کرده اید و زن و شوهرید، نه دوست دختر و دوست پسر که بیاید بدون تلاش اصولی و اساسی برای حفظ زندگیتون و رفع ضعفها و نواقصی که در ارتباط و تعامل و زندگیتون داشته اید، نتیجه بگیرید که خب نمیخوادم پس چرا ناز بکشم؟؟


من تخصص ندارم و نمیدونم راه حل قضیه شما چیه؟ ولی میدونم هر راه حلی، بدون حرف زدن صادقانه و شفاف و منطقی و اصولی و شنیدن و درک کردن منطقی همدیگه، راه حل مناسبی نخواهد بود‌.


فعلا با خانوادتون درگیر نشید، درخواست ایشون مبنی بر طلاق رو فعلا علنی نکنید و به خانوادتون نگید. فعلا به عنوان یک راز بین خودتون و ایشون نگهش دارید. سعی کنید فعلا شرایط رو مدیریت کنید و تنشهای جنبی دیگه ایجاد نشه، تا زمانی که فرصت مناسب برای حرف زدن فراهم بشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooh

سلام.

جناب بیگی، اون سقط چند وقت پیش بوده؟ در همین مدت شش ماه دور بودن شما؟بله موقعی که من اومدم شهرستان سقط انجام شد متاسفانه و پیشش نبودم که آرومش کنم،بخاطر کاری که مجدد شروع کرده بودم نتونستم برم اما من باتماس میگفتم عجله نکن، بذار تصمیم بهتری بگیریم، بی عقلی کردیم

دلیل اینکه میگید خودتون رو مقصر سقط میدونید چیه؟ بیشتر توضیح میدید؟ ایشون خودشون میخواستن سقط کنن یا خواسته ی شما بود و این خواسته بهش تحمیل شد؟ اگر خواسته ی شما بوده، دلیل شما برای این خواسته چی بوده؟ خواسته من نبود اما منو متقاعد کرد، من مخالف بودم اما گفت پیشم نیستی و نمیتونم،بخاطرفشار اقتصادی هم بود متاسفانه، هیچ تحمیلی نبود

کلا چند وقته ایشون حرف طلاق میزنن؟57روز


جناب بیگی، شخصا فکر میکنم به جای اینکه دنبال این باشید که حق با شماست یا خانمتون، به دنبال حرف زدن با هم بر سر مشکلاتتون در فرصتی مناسب باشید. و اگر تحت نظر مشاور باشه حرفهاتون، خیلی بهتره.(((قبول دارم اما میگه من تصمیممو گرفتم و حرفام رو هم زدم و حتی رییس جمهور هم بشی دیگه نمیخوامت، من یکماه قبل خونشون رفتم و هرچی صحبت کردم، انگار داشت با دشمنش صحبت میکرد، باهام صحبت کرد،،،، فقط از خاطرات بد گفت، اصلا خاطرات خوب رو انگار فراموش کرده بود،


اینکه ایشون میگن دیگه بهتون احساسی ندارن و به دوریتون عادت کردن، شاید بیانی کلی است از احساساتشون. ولی باید ببینید مساله ایشون دقیقا چیه. مثلا شاید اگر بپرسید در چه موقعیت هایی از دستتون ناراحت شده؟ چی اونو به این مرحله رسونده؟ خواسته هاش چی بوده که پاسخ ندیده؟ توقعاتش چه بوده؟ بهتر بتونید مسایلتون رو ارزیابی کنید.

من فکر میکنم صحبت جامع و مناسبی برای حل مسائلتون با هم نداشته اید. یا اگر هم خواسته اید صحبت کنید شاید به گونه ای اجازه نداده اید که حرفشو بزنه. مثلا شاید اینکه میگید براش از فداکاریهام گفتم، باعث میشه ایشون فکر کنه اصلا حرف اونو نمیخواید بشنوید و درک کنید و میخواید از خودتون دفاع کنید.... و این میشه که صحبت مؤثر و سازنده ای بینتون صورت نمیگیره.


سایر دوستان نظرشون این هست که نمیخوادت پس غرورتو نشکن و به فکر خودت باش و .... ولی من فکر نمیکنم این دیدگاه درست باشه. چون بالاخره دوازده سال زندگی کرده اید و زن و شوهرید، نه دوست دختر و دوست پسر که بیاید بدون تلاش اصولی و اساسی برای حفظ زندگیتون و رفع ضعفها و نواقصی که در ارتباط و تعامل و زندگیتون داشته اید، نتیجه بگیرید که خب نمیخوادم پس چرا ناز بکشم؟؟


من تخصص ندارم و نمیدونم راه حل قضیه شما چیه؟ ولی میدونم هر راه حلی، بدون حرف زدن صادقانه و شفاف و منطقی و اصولی و شنیدن و درک کردن منطقی همدیگه، راه حل مناسبی نخواهد بود‌.


فعلا با خانوادتون درگیر نشید، درخواست ایشون مبنی بر طلاق رو فعلا علنی نکنید و به خانوادتون نگید. فعلا به عنوان یک راز بین خودتون و ایشون نگهش دارید. سعی کنید فعلا شرایط رو مدیریت کنید و تنشهای جنبی دیگه ایجاد نشه، تا زمانی که فرصت مناسب برای حرف زدن فراهم بشه.

---

####من توی این 6ماه حدود 23میلیون حمایتش کردم، اصلا نذاشتم کمبودی حس کنه، 4بار هم رفتم و دیدمش و فقط اشتباهم این بود که خونشون نرفتم و بیرون دیدمش،،، خانواده من خیلی بی احساسن، مغرورن متاسفانه، حاضرن همه چیزبهم بخوره، اصلا حال منو نمیبینن، عقاید بدوی دارن هنوزکه مثلا زن آدمو بخواد باید بیاد تو بیابون باهات زندگی کنه حتی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط رضابیگی

اینکه ایشون میگن دیگه بهتون احساسی ندارن و به دوریتون عادت کردن، شاید بیانی کلی است از احساساتشون. ولی باید ببینید مساله ایشون دقیقا چیه. مثلا شاید اگر بپرسید در چه موقعیت هایی از دستتون ناراحت شده؟ چی اونو به این مرحله رسونده؟ خواسته هاش چی بوده که پاسخ ندیده؟ توقعاتش چه بوده؟ بهتر بتونید مسایلتون رو ارزیابی کنید.

---

بازم میگم ایشاللا چیزی نیست ولی اینکه میگه همه چیز تمومه و میگید همدیگرو دوست داشتید یخوره عجیبه
با چشم باز زندگی کن

سلام.
من صحبتای شما رو نگاه کردم. به نظر من خیلی بی معنیه که خانم شما به خاطر کار کردن خودش و درآوردن هزینه برای کمک به شما آزرده خاطر شده باشه! همت شما برای شرکت در آزمون استخدامی ستودنیه. بخش زیادی از مشکلات به خاطر شرایط اقتصادی کشور هست که دامنگیر همه هست. اما اگه قرار باشه تا خانواده به سختی افتاد یکی از طرفین بدون متحمل شدن زحمت و سختی بخواد اون رابطه رو ترک کنه، خب طرف دیگه ( یعنی شما ) اصلا چرا باید ناراحت بشه؟ شما هم انسان با ارزشی هستی قطعا. من دیشب فیلم در جستجوی شادی رو دیدم و داستانش در کلیت شبیه به شما بود. فروشنده ای که ورشکست شده بود و زنش هم ترکش کرد به خاطر مشکلات مالی و ایشون 6 ماه کارآموزی بدون حقوق تو بورس نیویورک شرکت کرد تا از بین 20 نفر قرار بود یه نفر انتخاب بشه و آخرش هم شد و بعد ها میلیونر شد. توصیه می کنم این فیلم رو ببینی. اگه قرار به موندن در شرایط رفاه باشه که همه میتونن ...
البته صحبت های من با فرض این بود که خانم شما دوست نداره سختی مالی رو تحمل کنه یا خدای ناکرده در تامیین مخارج خانه به شما کمک کنه یا لااقل صرفه جویی کنه. شاید مشکلات دیگری همونطور که دوستان اشاره کردند هم باشه از نظر ایشون. الله اعلم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Lman

سلام.
من صحبتای شما رو نگاه کردم. به نظر من خیلی بی معنیه که خانم شما به خاطر کار کردن خودش و درآوردن هزینه برای کمک به شما آزرده خاطر شده باشه! همت شما برای شرکت در آزمون استخدامی ستودنیه. بخش زیادی از مشکلات به خاطر شرایط اقتصادی کشور هست که دامنگیر همه هست. اما اگه قرار باشه تا خانواده به سختی افتاد یکی از طرفین بدون متحمل شدن زحمت و سختی بخواد اون رابطه رو ترک کنه، خب طرف دیگه ( یعنی شما ) اصلا چرا باید ناراحت بشه؟ شما هم انسان با ارزشی هستی قطعا. من دیشب فیلم در جستجوی شادی رو دیدم و داستانش در کلیت شبیه به شما بود. فروشنده ای که ورشکست شده بود و زنش هم ترکش کرد به خاطر مشکلات مالی و ایشون 6 ماه کارآموزی بدون حقوق تو بورس نیویورک شرکت کرد تا از بین 20 نفر قرار بود یه نفر انتخاب بشه و آخرش هم شد و بعد ها میلیونر شد. توصیه می کنم این فیلم رو ببینی. اگه قرار به موندن در شرایط رفاه باشه که همه میتونن ...
البته صحبت های من با فرض این بود که خانم شما دوست نداره سختی مالی رو تحمل کنه یا خدای ناکرده در تامیین مخارج خانه به شما کمک کنه یا لااقل صرفه جویی کنه. شاید مشکلات دیگری همونطور که دوستان اشاره کردند هم باشه از نظر ایشون. الله اعلم.

---

###میگه همه اتفاقای بد زندگی روی هم جمع شده و منو به اینجا کشونده، مشکلات اقتصادی، نداشتن کار دائمی خوب، سر کار رفتن خودش، سقط، دور شدن از همدیگه..... من واقعا حقم این رفتار نیست، من الان دارم استخدام دولت میشم و یه شرکت توی شهر خودمون ثبت کردم و دارم باتمام قوا تلاش میکنم اما میگه دیگه نمیخوامت و احساسم بهت خراب شده و از خانوادتم خوشم نمیاد، همه رفتاراش شده تنفر

- - - Updated - - -

باور کنید اینقدر بهش اعتماد دارم نمیتونم همچین فکری بکنم، اما آدمیه و شیطان و بی انصافی،، امیدوارم اینجوری نباشه، قطعا تحقیق میکنم و پیگیر میشم،حتی اگه تیمارستانی هم بشم، بفهمم خیانت کرده، ولش می کنم

با سلام

آقای بیگی نیاز هست با مشاوره در ارتباط باشین و از ایشان راهنمایی های لازم بگیرید. شما در کنار همسرتان با هم نیاز به کمک تخصصی دارید.

متأسفانه این تاپیک به سمت حدس و گمان های بی پایه و اساس در حال حرکت هست و چاره و پاسخ به مسئله ی شما نیست. لذا لطفا به طریق دیگری مثل استفاده از مشاوره خصوصی این سایت یا ... پیگیر باشید و سعی کنید از این زمان به بعد از گرفتن مشاوره های غیر تخصصی ( دوستان ، همکاران ، فامیل و ... ) خودداری کنید.

تاپیک شما بسته میشه، انشالله مسئلتون حل خواهد شد.:72: