فکرم درگیر همکارم شده

سلام. من و همکارم تقریبا دو سه سالی میشه که تو یک جا کار میکنیم. قبلا به خاطر عدم اشتراک زیاد با هم روبرو نمیشدیم و تعامل نداشتیم اما یه مدتی هست که به واسطه یه سری عوامل ما بیشتر با هم روبرو میشیم و تعامل داریم. هر دو فوق لیسانس هستیم و من اطلاعات کلی در مورد خودشون و خانواده شون دارم. میدونم که خانواده معتقد و درست و حسابی دارن. البته در سطح شناخت من. خودشون هم دختر موقر و متینی هستن. این رو هم بگم که سن من هم بالای 30 سال هست و با هم تقریبا 5 یا 6 سال اختلاف سنی داریم.

هر روز که میگذره ایشون بیش از قبل ذهن من رو درگیر خودشون کردن. واقعا هم قصدم آشنایی برای ازدواج است ولی تا الان تجربه این نوع آشنایی رو نداشتم ( برخلاف آشنایی برای دوستی)
چون تا جایی که میدونم این کار بهتره از طریق یه واسطه انجام بشه. واسطه برای این کار رو هم تقریبا سراغ دارم که آشنای مشترک جفتمونم هستن. اما مسئله مهمی که اینجا برای من مطرح هست اینه که من اطلاعی در این زمینه ندارم که آیا ایشون الان درگیر رابطه با کسی هستن برای ازدواج یا خیر. چون بالاخره تو سن ازدواج هستن و طبیعیه این مورد. یا حتی مهم تر از اون ذهنم درگیر این هست که نکنه از همکارهای دیگه مون هم قصد ازدواج با ایشون رو داشته باشن. این مورد بیشتر اذیتم میکنه.

مخلص کلام اینکه من تاب و تحمل این رو ندارم که برم جلو و به هردلیلی وصلت ما منحل بشه و از اون طرف شاهد این باشم که ایشون با شخص دیگری ( مخصوصا بقیه همکارها) ازدواج کنه. میدونم که نمیتونم این شرایط رو به راحتی هضم کنم و روی احساساتم تاثیر میذاره.

در تعاملات روزانه هم خیلی سعی کردم حساس بشم روی رفتار و حرکاتشون تا شاید سیگنالی از طرف ایشون باشه به منزله ابراز علاقه ولی اصلا نمیدونم برای دختری با این روحیات و اخلاق و متانت این نوع سیگنال به چه صورت میتونه باشه.

خیلی سعی میکنم که منطقی برم جلو ولی خیلی سخته. از جواب منفی شنیدن اصلا ترسی ندارم . ولی چون با ایشون هر روز چشم تو چشم میشیم ، تحمل روزهای بعدی که عرض کردم، سخته.
به نظرتون چیکار کنم.
ممنونم

اگه واسطه ای وجود داره همون واسطه رو بفرستین جلو که فقط خبردار بشه کسی تو زندگی دخترخانم هست یا نه، دیگه لزومی نداره مطرح کنن که دقیقا شخص شما دنبال آشنایی برای ازدواج هستین.

سلام بر شما

برای چنین مورد مهمی بهتر هست مستقیماً از طریق خانواده جلو برید و با والدین ایشان تماس بگیرید.
واسطه گرفتن و عدم برقراری تماس مستقیم با خانواده شخص مقابل هر دو با آسیب هایی همراه هست.
بر خلاف تصور عموم گاهی واسطه ها ( مثل دوستان، همکاران، فامیل ) بدلایل مختلف نمیتونن برای شما مفید واقع بشن، علاوه ی بر اون عدم تماس مستقیم با خانواده طرف مقابل ممکن هست مسیر شما رو تغییر بده و شما رو درگیر یک ارتباط پنهانی طولانی و سردرگمی و در نهایت آسیب های متفاوتی کنه.
پس بهتر هست شماره منزل ایشان رو بدست بیارین و پدر و مادرتون با اونها تماس بگیرین. اگر اونها و دخترشون تمایلی داشته باشن حتما شما رو در جریان میگذارن و مراحل بعدی رو پیش رو خواهید داشت.

اما در مورد ؛

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_s

مخلص کلام اینکه من تاب و تحمل این رو ندارم که برم جلو و به هردلیلی وصلت ما منحل بشه و از اون طرف شاهد این باشم که ایشون با شخص دیگری ( مخصوصا بقیه همکارها) ازدواج کنه. میدونم که نمیتونم این شرایط رو به راحتی هضم کنم و روی احساساتم تاثیر میذاره.

---

شما باید همانقدر که تلاش میکنین و قدم بر میدارین به همون اندازه خودتون رو برای « نه » شنیدن و منحل شدن قضیه آماده کنین. اما فعلا اقدام کنین و ما رو در جریان قرار بدین تا راهنمایی های لازم رو برای هر موقعیت بگیرید، خواه شاد باشید یا ناراحت ، در هر دو صورت بیاین و برای ما بنویسین.

با آرزوی موفقیت برای شما:72:

سلام
صحبت های شما نشان از این داره که فرد منطقی هستین.
ولی اکنون کمی احساسات در شما دمیده شده.
این حس های شما قابل درک هست و در چنین شرایطی برای هر پسری بروز پیدا میکنه.
دو تا نکته وجود داره،
این احساس ها باید کنترل بشود از طریق ذهن شما تا بیش از این در تنور احساسات دمیده نشه. چون فعلا به احساسات نیاز نیست.
طبع بشر این اقتضا رو داشته که شما بواسطه این احساس دختری رو برای شناخت برگزینید.
از اینجا به بعد نیاز هست عقل حکمرانی کنه. تصمیم برای چگونگی برقراری رابطه که خیلی مهم هست و بر روند شناخت و اینده هر دو تاثیر گذار خواهد بود، که بهترین راه درمیون گذاشتن با خانواده است. اونها میدونن چه طوری اطلاعات تماس رو حتی هم پیدا کنند.
اگر ارتباط برقرار شد. نیاز به شما در وادی عقل بیشتره تا انتخاب درستی کنید. ممکنه در حضور احساسات و ترسی که که خودتون گفتین از نشدن این وصال دارین، انتخاب غلطی کنید که یک عمر پاسوزش بشید.

و نکته اخر اینکه اگر عقل هر دوی شما حکم به قطع ارتباط داد، هر دو راحت کنار خواهید امد و دوباره به حالت همکار باز خواهید گشت.

.........
به قول اقای باغبان دختر و پسر تا قبل از عقد باید برای هم یک گزینه باشند، که اگر نشد ذهنشون زیاد درگیر نشه، چون یه گزینه بررسی بودن برای هم نه بیشتر که بخواهند بعد از نه شنیدن زندگی رو به کام خودشون تلخ کنند. و یا خدا نکرده برای فردی که فقط قراره یه گزینه بررسی باشه خودشون رو به اب و اتیش بزنند تا بله بگیرند.

اول از همه عذر میخواهم. رمز اکانتم رو فراموش کردم و اصلا نتونستم بازیابی کنم و مجددا اکانت دیگه ای ساختم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Shivaaaa

اگه واسطه ای وجود داره همون واسطه رو بفرستین جلو که فقط خبردار بشه کسی تو زندگی دخترخانم هست یا نه، دیگه لزومی نداره مطرح کنن که دقیقا شخص شما دنبال آشنایی برای ازدواج هستین.

---

بله همانطوری که عرض کردم یه آشنای مشترک وجود داره که آدم خوبی هم هست و اگه باهاش در میون بگذارم قبول میکنه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سحر بهاری

سلام بر شما

برای چنین مورد مهمی بهتر هست مستقیماً از طریق خانواده جلو برید و با والدین ایشان تماس بگیرید.
واسطه گرفتن و عدم برقراری تماس مستقیم با خانواده شخص مقابل هر دو با آسیب هایی همراه هست.
بر خلاف تصور عموم گاهی واسطه ها ( مثل دوستان، همکاران، فامیل ) بدلایل مختلف نمیتونن برای شما مفید واقع بشن، علاوه ی بر اون عدم تماس مستقیم با خانواده طرف مقابل ممکن هست مسیر شما رو تغییر بده و شما رو درگیر یک ارتباط پنهانی طولانی و سردرگمی و در نهایت آسیب های متفاوتی کنه.
پس بهتر هست شماره منزل ایشان رو بدست بیارین و پدر و مادرتون با اونها تماس بگیرین. اگر اونها و دخترشون تمایلی داشته باشن حتما شما رو در جریان میگذارن و مراحل بعدی رو پیش رو خواهید داشت.

اما در مورد ؛


شما باید همانقدر که تلاش میکنین و قدم بر میدارین به همون اندازه خودتون رو برای « نه » شنیدن و منحل شدن قضیه آماده کنین. اما فعلا اقدام کنین و ما رو در جریان قرار بدین تا راهنمایی های لازم رو برای هر موقعیت بگیرید، خواه شاد باشید یا ناراحت ، در هر دو صورت بیاین و برای ما بنویسین.

با آرزوی موفقیت برای شما:72:

---

سلام
ببینید من کلا به روالی که شما فرمودین آگاه هستم و واقعا هم درستش همینه که از طریق خانواده ها اقدام بشه. اما قضیه اینجاس که من فعلا نمیخوام تا وقتی که مطمئن نشدم کسی تو زندگی ایشون نیست یا پذیرش اولیه بنده رو نداره عالم و آدم بفهمن. اینطوری به نظرم برای جفتمون و علی الخصوص برای من که حساس هستم رو این مسئله خوبه. چون وقتی با یک نفر سر و کار داری میشه این درخواست رو داشت که قضیه علنی نشه اما وقتی قضیه وسعت پیدا میکنه دیگه از کنترل خارج میشه . بالاخره چه خانواده ایشون چه خانواده بنده به مسئله خواستگاری از بعد دیگه ای نگاه میکنن و دغدعه های شخص من یا ایشون رو درک نمیکنن و حتی شاید این نگرانی من برای اونها مسخره باشه. بالاخره اونها خانواده هستند و در نگاه خودشون دلیلی برای سکرت نگه داشتن موضوع نمیبینن چون به نظرشون در هر حالت کار خیر انجام میشه. یجورایی میشه گفت که در این حالت دیگه نمیشه جمعش کرد قضیه رو.
در مورد رابطه پنهانی هم بگم که خوب وقتی من بحث ازدواج رو مطرح کردم یقینا تو این سن هدفم رابطه پنهانی نیست چون به وقتش این روزها رو گذروندم و اصلا نیازی ندارم که با موضوع ازدواج بخوام این رابطه رو شروع کنم . اگه قصدم این بود که ساده تر میتونستم پیش برم. از طرفی ایشون هم اصلا اهل این نوع ارتباط نیستن و مطمئنم بعد از یکی دو جلسه آشنایی حتما درخواست میکنن که خانواده ها در جریان باشند.

من گفتم اصلا واهمه این رو ندارم که نه بشنوم. اتفاقا خیلی هم خوشحال میشم از این بابت که بالاخره تجربه ای کسب میکنم و اگه ایراد یا کمبودی دارم برای آینده اصلاح میکنم. نگرانی بنده همونطوری که گفتم از وجود شخص دیگه تو زندگی ایشون یا ازدواج با یکی دیگه از همکاران هست. از باب تحمل و مجاورت عرض کردم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Mvaz

سلام
صحبت های شما نشان از این داره که فرد منطقی هستین.
ولی اکنون کمی احساسات در شما دمیده شده.
این حس های شما قابل درک هست و در چنین شرایطی برای هر پسری بروز پیدا میکنه.
دو تا نکته وجود داره،
این احساس ها باید کنترل بشود از طریق ذهن شما تا بیش از این در تنور احساسات دمیده نشه. چون فعلا به احساسات نیاز نیست.
طبع بشر این اقتضا رو داشته که شما بواسطه این احساس دختری رو برای شناخت برگزینید.
از اینجا به بعد نیاز هست عقل حکمرانی کنه. تصمیم برای چگونگی برقراری رابطه که خیلی مهم هست و بر روند شناخت و اینده هر دو تاثیر گذار خواهد بود، که بهترین راه درمیون گذاشتن با خانواده است. اونها میدونن چه طوری اطلاعات تماس رو حتی هم پیدا کنند.
اگر ارتباط برقرار شد. نیاز به شما در وادی عقل بیشتره تا انتخاب درستی کنید. ممکنه در حضور احساسات و ترسی که که خودتون گفتین از نشدن این وصال دارین، انتخاب غلطی کنید که یک عمر پاسوزش بشید.

و نکته اخر اینکه اگر عقل هر دوی شما حکم به قطع ارتباط داد، هر دو راحت کنار خواهید امد و دوباره به حالت همکار باز خواهید گشت.

.........
به قول اقای باغبان دختر و پسر تا قبل از عقد باید برای هم یک گزینه باشند، که اگر نشد ذهنشون زیاد درگیر نشه، چون یه گزینه بررسی بودن برای هم نه بیشتر که بخواهند بعد از نه شنیدن زندگی رو به کام خودشون تلخ کنند. و یا خدا نکرده برای فردی که فقط قراره یه گزینه بررسی باشه خودشون رو به اب و اتیش بزنند تا بله بگیرند.

---

سلام . ممنونم. نه فکر کنم منظورم رو درست نرسوندم. ترس و نگرانی من از شنیدن جواب منفی نیست. اتفاقا از این بابت اعتماد به نفس دارم و خودم رو نمیبازم. نگرانی من از این بعد وجودم هست که نکنه شخص دیگه ای تو زندگی ایشون باشه و یا خواستگار فعلی داشته باشن و در صورت انتخاب بنده ، سایه اون شخص روی زندگیمون باشه. از اون مهم تر اینکه اگه وصلت ما شکل نگیره، با یکی از همکاران دیگه ازدواج کنن و تحمل متاهل بودن ایشون در محیط کار با این شرایط واقعا برام سخته.

متشکرم

دقت داشته باشین که وقتی میگیم موضوع رسمی و علنی پیش بره در واقع ما چند آسیب مختلف رو میبینیم و شما رو از اون آسیب های احتمالی آگاه میکنیم. هنوز در مراحل مقدماتی هستین و بیان میکنین که ؛↓↓↓

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_s

مخلص کلام اینکه من تاب و تحمل این رو ندارم که برم جلو و به هردلیلی وصلت ما منحل بشه و از اون طرف شاهد این باشم که ایشون با شخص دیگری ( مخصوصا بقیه همکارها) ازدواج کنه.

---

اگر بیش از این درگیر بشین و ارتباط عمق پیدا کنه و پایان خوشایندی هم در کار نباشه قطعا روان شما متأثر خواهد شد . پس راهنماییتون میکنم تا همینطور که گفتین پیش برید؛ ↓↓↓

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_s

من گفتم اصلا واهمه این رو ندارم که نه بشنوم. اتفاقا خیلی هم خوشحال میشم از این بابت که بالاخره تجربه ای کسب میکنم و اگه ایراد یا کمبودی دارم برای آینده اصلاح میکنم.

---

چهار مسئله رو با هم بررسی کنیم؛

۱. شما وقتی به خانوم ( مستقیم ) بگین ممکن هست به کسی فکر کنه ولی بشما اعلام نکنه و به اونشخص هم از شما چیزی نگه. در اینصورت وارد مرحله ای میشین که ممکن هست فقط در لیست دختر خانم باشین و اصلاحاً میگن طرف رو در آب نمک گذاشته و ناخواسته به ارتباطتتون به درخواست خانم زمان بخوره. در اینحال نه انتخاب جدیش هستین و نه بعد مدت ها میتونین گلایه ای کنین چون مختار هست بهترین گزینش رو انتخاب کنه!
۲. ممکن هست مدت ها همین ارتباط ساده ای که قرار بود دو جلسه صحبت دو نفره باشه بشه چند ماه، یکسال، دو سال و ... به رابطه ی طولانی منجر بشه... چطور؟
شما که میگین قصدتون چنین نیست و خانم هم چنین نیستن ولی واقعیت این هست که نمیشه پیش بینی کرد. ممکن هست هر بار که قراره برید با خانواده ها صحبت کنید هی اتفاقی بیافته و هی زمان بخوره و‌ بدلیل ورود احساسات مدیریت ارتباط از دستتون خارج بشه... در اینصورت ناخواسته وارد فاز ارتباطی طولانی میشین که آخرش مشخص نیست.
۳. ممکن هست خانم اصلا قصد ازدواج نداشته باشن یا انگیزه های شخصی دیگری داشته باشن، اما بشما بگن بله قصدم ازدواجه ولی فعلا نمیخوام کسی متوجه بشه...و شما طی ماهها کم کم دچار ضرر مالی ، آسیب عاطفی و مسائل حیثیتی بشین.
۴. ممکن هست خانوادش شما رو قبول نداشته باشن و شما هم مدتی با خانم به درخواست ایشان در خفا صحبت کنین و زمانی بفهمین خانوادش قبولتون ندارن که دل بستین و دل کندن سخته و خانوم هم تسلیم نظر خانواده بشن ...

حالا اگر اینجا خانوادشون و خانوادتون بفهمن مهمتره یا این مسائل رو پشت سر بگذارین؟
منظور از قضیه ی علنی خبر کردن مردم نیست، بلکه در جریان قرار دادن والدین هست. اگر اون خانم اندازه ی شما مشتاق به ازدواج باشن قاعدتا نباید نگران بابت یک تماس تلفنی و یک جلسه خواستگاری رسمی باشن!

:72:

واسطه طوری مطرح کنه و اسم شما را نیاره
در صورتی که با کسی نبودن و... از شما اسم ببره

خانواده ها رو در جریان بذارین و از عقلتون استفاده کنین. اینکه یه نفر دیگه توی زندگیش باشه رو اگه صداقت داشته باشه خودش همون اول میگه...
خیلی از موارد رو واقعا بر مبنای طرفین باید گذاشت

اعضای خانواده نزدیکترین افراد به ادم هستن، و در این واقع بهترین افراد برای کمو کردن هستن. ضمن اینکه تجربه بالایی دارن، و این راهیی که شما رفتین رو اونا چندین سال پیش رفتن، پس خیلی قشنگ میتونن بهت کمک کنن.

خلاصه میگم اعضای خانواده بواسطه دو عامل خیرخواهی و تجربه بالا، بهترین افراد برای کمک گرفتن برای بحث ازدواج هستند

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سحر بهاری

متشکرم

دقت داشته باشین که وقتی میگیم موضوع رسمی و علنی پیش بره در واقع ما چند آسیب مختلف رو میبینیم و شما رو از اون آسیب های احتمالی آگاه میکنیم. هنوز در مراحل مقدماتی هستین و بیان میکنین که ؛↓↓↓


اگر بیش از این درگیر بشین و ارتباط عمق پیدا کنه و پایان خوشایندی هم در کار نباشه قطعا روان شما متأثر خواهد شد . پس راهنماییتون میکنم تا همینطور که گفتین پیش برید؛ ↓↓↓


چهار مسئله رو با هم بررسی کنیم؛

۱. شما وقتی به خانوم ( مستقیم ) بگین ممکن هست به کسی فکر کنه ولی بشما اعلام نکنه و به اونشخص هم از شما چیزی نگه. در اینصورت وارد مرحله ای میشین که ممکن هست فقط در لیست دختر خانم باشین و اصلاحاً میگن طرف رو در آب نمک گذاشته و ناخواسته به ارتباطتتون به درخواست خانم زمان بخوره. در اینحال نه انتخاب جدیش هستین و نه بعد مدت ها میتونین گلایه ای کنین چون مختار هست بهترین گزینش رو انتخاب کنه!
۲. ممکن هست مدت ها همین ارتباط ساده ای که قرار بود دو جلسه صحبت دو نفره باشه بشه چند ماه، یکسال، دو سال و ... به رابطه ی طولانی منجر بشه... چطور؟
شما که میگین قصدتون چنین نیست و خانم هم چنین نیستن ولی واقعیت این هست که نمیشه پیش بینی کرد. ممکن هست هر بار که قراره برید با خانواده ها صحبت کنید هی اتفاقی بیافته و هی زمان بخوره و‌ بدلیل ورود احساسات مدیریت ارتباط از دستتون خارج بشه... در اینصورت ناخواسته وارد فاز ارتباطی طولانی میشین که آخرش مشخص نیست.
۳. ممکن هست خانم اصلا قصد ازدواج نداشته باشن یا انگیزه های شخصی دیگری داشته باشن، اما بشما بگن بله قصدم ازدواجه ولی فعلا نمیخوام کسی متوجه بشه...و شما طی ماهها کم کم دچار ضرر مالی ، آسیب عاطفی و مسائل حیثیتی بشین.
۴. ممکن هست خانوادش شما رو قبول نداشته باشن و شما هم مدتی با خانم به درخواست ایشان در خفا صحبت کنین و زمانی بفهمین خانوادش قبولتون ندارن که دل بستین و دل کندن سخته و خانوم هم تسلیم نظر خانواده بشن ...

حالا اگر اینجا خانوادشون و خانوادتون بفهمن مهمتره یا این مسائل رو پشت سر بگذارین؟
منظور از قضیه ی علنی خبر کردن مردم نیست، بلکه در جریان قرار دادن والدین هست. اگر اون خانم اندازه ی شما مشتاق به ازدواج باشن قاعدتا نباید نگران بابت یک تماس تلفنی و یک جلسه خواستگاری رسمی باشن!

:72:

---

خیلی ممنونم از اینکه خیلی از ابعاد مسئله رو دقیق تشریح کردید :72:
فکر کنم یه تناقضی پیش اومده بین حرفای من. منظور من از اینکه تاب و تحمل عدم وصلت رو دارم از بابت این هست که پای یکی در میون باشه و یا وصلت با یکی از همکاران دیگه صورت بگیره. وگرنه صرف شنیدن نه از طرف ایشون به خودی خود ناراحتم نمیکنه.
از بین گزینه هایی که فرمودین به نظرم محتمل ترین حالت گزینه یک باشه. چون خودمم یجورایی حدس میزنم که پای کسی دیگه ای یا خواستگاری در میون باشه. البته میگم قطعی نیست و فقط از روی یه سری نشونه ها حدس میزنم. شایدم حدس من اشتباهه.
به هر روی مشکل من دقیقا با این وضعیت حالت اول است. نمیخوام در آن واحد با شخص دیگری در مقام مقایسه قرار بگیرم. فکر هم نمیکنم این نوع انتخاب و گزینش برای پسر یا دختر اخلاقی باشه. درستش اینه که تو یه مدت مشخص ارتباط آشنایی با یک نفر باشه.
بدتر از اون اینکه اگه ما با هم ازدواج کنیم و بعدا به طریقی بفهمم همچین اتفاقی افتاده شدیدا ناراحت و دلزده میشم.

من نظرتون رو در مورد اطلاع داشتن خانواده و والدین قبول کردم اما از کجا معلوم که خانواده ایشون هم مثل حالت اول رفتار نکنن. بالاخره الان آینده دخترشون از همه چیز مهم تره براشون و شاید در نظر خودشون این حق رو قائل باشن که دخترشون همزمان چند گزینه رو دم دست داشته باشه و باهاشون صحبت کنه و حق انتخاب داشته باشه؟

همون ب بسم ا... در مورد خواستگاری رسمی و قشون کشی موافق نیستم ولی به نظرتون چطوره که مثلا تو یه جلسه رسمی بیرون از منزل بنده به همراه یکی از اعضای خانواده و ایشون هم با مادرشون تشریف بیارن برای آشنایی؟ این حالت فکر کنم بهتره.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط gholam1234

اعضای خانواده نزدیکترین افراد به ادم هستن، و در این واقع بهترین افراد برای کمو کردن هستن. ضمن اینکه تجربه بالایی دارن، و این راهیی که شما رفتین رو اونا چندین سال پیش رفتن، پس خیلی قشنگ میتونن بهت کمک کنن.

خلاصه میگم اعضای خانواده بواسطه دو عامل خیرخواهی و تجربه بالا، بهترین افراد برای کمک گرفتن برای بحث ازدواج هستند

---

بله اتفاقا خودم هم وقتی قضیه تا حدی جدی شد تصمیم دارم نظر اعضای خانواده رو بسنجم و روش فکر کنم.

( ۱ )

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_ss

نمیخوام در آن واحد با شخص دیگری در مقام مقایسه قرار بگیرم. فکر هم نمیکنم این نوع انتخاب و گزینش برای پسر یا دختر اخلاقی باشه. درستش اینه که تو یه مدت مشخص ارتباط آشنایی با یک نفر باشه. از کجا معلوم که خانواده ایشون هم مثل حالت اول رفتار نکنن. بالاخره الان آینده دخترشون از همه چیز مهم تره براشون و شاید در نظر خودشون این حق رو قائل باشن که دخترشون همزمان چند گزینه رو دم دست داشته باشه و باهاشون صحبت کنه و حق انتخاب داشته باشه؟.

---

( ۲ )

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_ss

همون ب بسم ا... در مورد خواستگاری رسمی و قشون کشی موافق نیستم ولی به نظرتون چطوره که مثلا تو یه جلسه رسمی بیرون از منزل بنده به همراه یکی از اعضای خانواده و ایشون هم با مادرشون تشریف بیارن برای آشنایی؟ این حالت فکر کنم بهتره.

---

.........................

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_ss

منظور من از اینکه تاب و تحمل عدم وصلت رو دارم از بابت این هست که پای یکی در میون باشه و یا وصلت با یکی از همکاران دیگه صورت بگیره.

---

بله، خواهش میکنم
یعنی اگر خانم بهتون جواب رد بدن و چند وقت بعد با یکی از همکاران دیگر ازدواج کنن یا اینکه به شما بگن به کسی دیگر فکر میکنن شما تاب و تحملتون رو از دست میدین؟
.........................

* مورد اول
اینکه یه خانم یا آقا ممکنه چند گزینه برای ازدواج داشته باشن نمیشه ایرادی بهش گرفت، قاعدتا شما تنها خواستگار ایشان نیستین!
بهمین علت بهتون عرض کردم بگذارید خانواده هم در جریان قرار بگیرن که اگر خانم خواستگار یا خواستگاران دیگری دارن بیشتر فکر کنن و در نهایت یک گزینه رو بصورت جدی مورد بررسی قرار بدن و نظر نهاییشون رو در اسرع وقت بشما اعلام کنن. ( اینکار مانع از اتلاف زمان و آسیب های مختلف هست )

خانواده ها با خود دختر و پسر فرق اساسی دارن. وقتی شما یک مسئله ای به این مهمی رو از طریق خانواده پیگیری میکنین، در واقع خانم رو در شرایطی قرار میدین که فکر کنن و نظرشون ( خودش و خانوادش ) رو اعلام کنن و مسیر برای شما مشخص بشه.
اما وقتی طرف خودش در جریان قرار بگیره هیچ منعی و هیچ بایدی در کار نیست و میتونه خیلی راحت موضوع رو هر جور که دلخواهش هست پیش ببره و به کسی هم فعلا اطلاع نده!

*مورد دوم
شما هر آنچه که میخواین خارج از منزل با فقدان حضور برخی اعضای مهم خانواده ها بیان کنین ، همون رو بهتر هست در یک جلسه ی رسمی با حضور اکثریت بیان کنین.

دقت کنین این مدل بیرون رفتن ها برای شما نیست و خواستگاری هم قشون کشی نیست! چرا که بارها و بارها ایشان رو دیدین و تا حدودی پسندیدین و بنظرم باید در مراحل مهم تری قدم بگذارین.
آشنایی یعنی شبیه کلمه ی خودش! یعنی آنالیز فرد، تحقیق و بررسی... چیزی نیست با دو، سه ساعت بیرون رفتن بشه به رسید و مستلزم زمان هست. اول بدین خانواده تماس بگیرن، سپس در مراحل بعدی درخواست زمان مشخصی برای آشنایی با خانم رو بدین.

:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سحر بهاری

( ۱ )

( ۲ )

.........................


بله، خواهش میکنم
یعنی اگر خانم بهتون جواب رد بدن و چند وقت بعد با یکی از همکاران دیگر ازدواج کنن یا اینکه به شما بگن به کسی دیگر فکر میکنن شما تاب و تحملتون رو از دست میدین؟
.........................


* مورد اول
اینکه یه خانم یا آقا ممکنه چند گزینه برای ازدواج داشته باشن نمیشه ایرادی بهش گرفت، قاعدتا شما تنها خواستگار ایشان نیستین!
بهمین علت بهتون عرض کردم بگذارید خانواده هم در جریان قرار بگیرن که اگر خانم خواستگار یا خواستگاران دیگری دارن بیشتر فکر کنن و در نهایت یک گزینه رو بصورت جدی مورد بررسی قرار بدن و نظر نهاییشون رو در اسرع وقت بشما اعلام کنن. ( اینکار مانع از اتلاف زمان و آسیب های مختلف هست )

خانواده ها با خود دختر و پسر فرق اساسی دارن. وقتی شما یک مسئله ای به این مهمی رو از طریق خانواده پیگیری میکنین، در واقع خانم رو در شرایطی قرار میدین که فکر کنن و نظرشون ( خودش و خانوادش ) رو اعلام کنن و مسیر برای شما مشخص بشه.
اما وقتی طرف خودش در جریان قرار بگیره هیچ منعی و هیچ بایدی در کار نیست و میتونه خیلی راحت موضوع رو هر جور که دلخواهش هست پیش ببره و به کسی هم فعلا اطلاع نده!

*مورد دوم
شما هر آنچه که میخواین خارج از منزل با فقدان حضور برخی اعضای مهم خانواده ها بیان کنین ، همون رو بهتر هست در یک جلسه ی رسمی با حضور اکثریت بیان کنین.

دقت کنین این مدل بیرون رفتن ها برای شما نیست و خواستگاری هم قشون کشی نیست! چرا که بارها و بارها ایشان رو دیدین و تا حدودی پسندیدین و بنظرم باید در مراحل مهم تری قدم بگذارین.
آشنایی یعنی شبیه کلمه ی خودش! یعنی آنالیز فرد، تحقیق و بررسی... چیزی نیست با دو، سه ساعت بیرون رفتن بشه به رسید و مستلزم زمان هست. اول بدین خانواده تماس بگیرن، سپس در مراحل بعدی درخواست زمان مشخصی برای آشنایی با خانم رو بدین.

:72:

---

نقل قول:

---

یعنی اگر خانم بهتون جواب رد بدن و چند وقت بعد با یکی از همکاران دیگر ازدواج کنن یا اینکه به شما بگن به کسی دیگر فکر میکنن شما تاب و تحملتون رو از دست میدین؟
.........................

---

اگه بخوام راستشو بگم اره. اگه با یکی دیگه از همکارا ازدواج کنه نمیتونم تحمل کنم. حتی به احتمال زیاد اون محیط کاری رو ترک کنم کلا . واقعا دست خودم نیست. بخاطر شخصیت درونگرایی هم که دارم نمیتونم با کسی این غصه رو در میون بذارم و بیشتر عذاب میکشم. بخاطر همون اگه این اتفاق بیوفته ترجیح میدم تو موقعیت نباشم.
در مورد ازدواج با شخص دیگه ، این حق ایشونه مسلما. اما خوب همونطوری که گفتم به نظرم درست نیست همزمان که با من صحبت میکنن با کسی دیگری هم ارتباط داشته باشن.

نقل قول:

---

مورد دوم
شما هر آنچه که میخواین خارج از منزل با فقدان حضور برخی اعضای مهم خانواده ها بیان کنین ، همون رو بهتر هست در یک جلسه ی رسمی با حضور اکثریت بیان کنین.

دقت کنین این مدل بیرون رفتن ها برای شما نیست و خواستگاری هم قشون کشی نیست! چرا که بارها و بارها ایشان رو دیدین و تا حدودی پسندیدین و بنظرم باید در مراحل مهم تری قدم بگذارین.
آشنایی یعنی شبیه کلمه ی خودش! یعنی آنالیز فرد، تحقیق و بررسی... چیزی نیست با دو، سه ساعت بیرون رفتن بشه به رسید و مستلزم زمان هست. اول بدین خانواده تماس بگیرن، سپس در مراحل بعدی درخواست زمان مشخصی برای آشنایی با خانم رو بدین.

---

با بقیه نظراتتون موافقم ولی با این مورد دوم به دلایلی موافق نیستم. ببینید اینکه به قول شما جلسه اول رو به صورت رسمی با حضور خانواده ها خواستگاری انجام بشه یجورایی کلا تو منطقه و فرهنگ ما جاری نیست. یعنی سبک نرمالش اینطوریه که اول به صورت تلفنی توافقات و صحبت های اولیه ( مثلا مادر طرفین) انجام میشه. بعد اگه از لحاظ سن و تحصیلات و ... مشکلی نبود تو فاز بعدی خواهر و مادر پسر میرن خواستگاری و بعد دختر و پسر میتونن چند جلسه با هم صحبت کنن و آشنا بشن . تازه اونم شاید خانواده دختر اصرار کنن که حتما صیغه محرمیت باشه.
یعنی اون مدل خواستگاری رسمی که شما فرمودین رو اینجا مرحله ای هس که همه کارها انجام شده و میرن که تاریخ عقد و عروسی تعیین بشه و پسر و دختر یکی دو کلمه به صورت سمبولیک هم با هم صحبت کنن.
در ثانی بنده همونطوری که گفتم فقط رفتارهای ظاهری ایشون رو دیدم و پسندیدم. چه بسا شاید اخلاق هایی داشته باشن که کلا ما با هم جور در نیاییم.
حتی همین موضوع آشنایی بعد از عقد رسمی تو منطقه ما دغدغه خود من هست که یه تاپیک جدا براش ایجاد خواهم کرد .
آیا واقعا منطقی هست که دو نفر به طور رسمی زن و شوهر بشن بعد بهشون بگن حالا برید تو دوران نامزدی با هم کامل آشنا بشید؟! دیگه وقتی کار از کار گذشته این آشنایی به چه دردی میخوره.

با سلام
در مورد نوع شناخت در روند مسیر ازدواج ،،،اینکه سنتی باشه یا مدرن باشه یا متناسب با فرهنگ منطقه شما باشه ،،
یه مطلب از مدیر همدردی براتون می ذارم :

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

با سلام
شناخت برای ازدواج نیاز به یک قواعد و معیارها و شرایطی دارد تا بهتر نتیجه بخش باشد.
مثلا:
1 - فرایند هیجانی نسبت به عقلانی حاکم نباشد.
2 - فرهنگ و بافت دو خانواده و محیط علاوه بر خود افراد مورد توجه قرار گیرد.
3 - درگیری طرفین با خانواده خودشان بر سر انتخاب و همچنین درگیری با خانواده فرد مقابل قبل از ازدواج پیش نیاید.
4 - شناخت معیارهایی مثل مسئولیت پذیری، انعطاف پذیری، شخصیت ، روابط خانواده ها، اوقات فراغت، تقسیم وظایف، میزان نقش زن و شوهر در زندگی و مسائل مذهبی ، اقتصادی، سیاسی و هنجارهای اجتماعی ، بسیار مورد توجه قرار گیرد و تصور نشود محبت و جذابیت می تواند جای اینها را بگیرد.
5 - ازدواج و انتخاب مسیر رسمی و شفاف و آشکار هست و نباید با مخفی کاری و قول و قرارهای بی پشتوانه پیش رفت.
6 - تمرکز افراطی روی این نباشد که از میلیاردها انتخاب فقط و فقط یک نفر توانایی خوشبخت کردن ما را دارد و اگر نشد بیجاره ایم!!!
و دهها یا صدها مورد دیگر....

در واقع اینگونه مسائل هست که خیلی کمک می کند که انتخاب همسر بهتر صورت گیرد.
حالا بحث سنتی یا ارتباط دختر و پسر در قالب معیارهای بالا قابل بحث هست.
بسیاری از ازدواج ها که سنتی به نظر می رسد ، ممکن است معیارهای بالا را نقض کند. پس میتواند آسیب زا باشد.
و ازدواجهای به سبک ارتباطی هست که معیارهای بالا مد نظر قرار می گیرد و شناخت همسر به خوبی انجام می گیرد.


اما زمینه لغزش و اشتباه و عدم توجه به همه مهارتهای اساسی انتخاب همسر، در حال حاضر متاسفانه در ارتباطهای دختر و پسر بسیار دیده می شود. و علت اینست که در این بستر انگیزش های غیر ازدواج به بهانه ازدواج وارد می شود. در حالیکه در ازدواج سنتی معمولا نیت ازدواج ثبات دارد و کسی برای فریب یک دختر کمتر خواستگاری سنتی می کند.

به نظرم این صورت مسئله که سنتی بهتر هست یا رابطه دختر و پسری باید تغییر کند؟!
و سئوال شود انتخاب همسری که معیارهای اساسی شناخت در آن کمتر دیده شود و متمرکز بر جذابیت باشد؛ بهتر هست، یا آنها که معیارهای را شناخته و دقیق اقدام می کنند؟

---

.................................................


مسئله دیگه به نظرم اینکه شما می فرمایید اگه اون دختر خانم ازدواج کنه و چون تو یه محیط کار هم هستیم ،، برام سخته .
ببنید با توجه به نقل قول بالا ،،، شما در مسیر ازدواج علاوه بر اینکه مسیر امن را می بایست برید ،،،یه نکته را باید بدونید ،،
اینکه ما یه دلبستگی امن داریم ، یه دلبستگی نا امن



دلبستگی امن یعنی :
مثلا من می دونم یکی از دوستانم یا یکی از اعضای خانواده ام و .... را دوست دارم ،،،خدایی نکرده اگه فوت هم کنه ،،درسته غم می یاد سراغم ( طبیعی ست ) ...ولی می پذیریم ،،،
یا مثلا تو خواستگاری ، علاقه شما در مسیر دلبستگی امن هست ...می دونی که باید همو بررسی کنید ، یا میشه یا نمیشه ...سپس نتیجه را قبول می کنید



در دلبستگی ناامن :
شرایط اینجوری نیست ،
دلبستگی نا امن یعنی دلواپسی اضطرابی...که میشه وابستگی ...که این ایراد داره .



شما هم در حلقه دلبستگی نا امن قرار گرفتید ،،،
یعنی شخص مقابل را برا خودتون میدونید ،، کنترل گرایی وسواس گونانونه دارید ،،،
شاید اصلا برید آزمایش بدید و به هم نخورید ،،،
شاید فرهنگ خانواده ها یا سبک زندگیتون پس از آشنایی بیشتر متوجه بشید به هم نخوره ،،، و یا .....
پس کنترل هیجانات و مدیریت مسیر ازدواج مهمه .
راه و مسیر درست را دوستان فرمودند ،،،
نقل قول مدیر هم براتون گذاشتم ( که با هر فرهنگی و هر منطقه ای می خورده )





دلبستگی اضطرابی را در خودتون به وجود آوردید ،،، البته امکان داره دست خودتون هم نباشه و شاید ریشه در کودکی شما باشه ،،
چند فایل براتون می ذارم ،،شاید یکی دو روز وقتتون را بگیره ،،،مطالعه داشته باشید :
اون موردی گه پررنگ کردم دلبستگی ناامن را توضیح میده .
همه را کامل بخونید و حتما علاوه بر راهنمایی های خوب دوستان مشاور حضوری هم برید .
حق یارت.:72:




انتخاب همسر: انگیزه های درست/نادرست ازدواج کردن(قسمت1)

انتخاب همسر: باورهای منفی و رفتارهای هشداردهنده (قسمت2)

انتخاب همسر: سبک های دلبستگی (قسمت 3)

انتخاب همسر: تاثیر نیازهای اساسی (قسمت4)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 5)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 6)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 7)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 8)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 9)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 10)

سلام

خب مبحث شیرین ازدواج .اما چی شده با این همه دغدغه و ذهن خوانی همراه شده ؟

آقا payam_ss بنظر میرسه قبل از اینکه به این مورد خاص و این خانم که کیس انتخابی شما برای ازدواج هست بپردازیم به چند نکته که در نوشته های شما هست بپردازیم .

زندگی ما پس از ازدواج در امتداد زندگی امروز ما ، افکار ما ، باورهای ما و دغدغه هایی که با آن ها سر می کنیم هست .و مسایل و مشکلاتی که بعدا با آن روبروخواهیم شد همین مسایل و مشکلات حل نشده امروز ماست .



اما مسئله مهمی که اینجا برای من مطرح هست اینه که من اطلاعی در این زمینه ندارم که آیا ایشون الان درگیر رابطه با کسی هستن برای ازدواج یا خیر.

با توجه به اینکه ایشون با شما همکار هستند و کم و بیش با رفتارهاو کلام و نحوه ی برخوردشون آشنا هستین و خودتون هم اشاره کردین که در کل دختر متین وموقری هستند بار باز دغدغه رابطه ی ایشان را با کسی دارین .یعنی شما افکاری رو دنبال می کنین که مسموم هستند و به جای بررسی دست به ذهن خوانی و اگر و اما و شاید و احتمالا و....می زنین .




یا حتی مهم تر از اون ذهنم درگیر این هست که نکنه از همکارهای دیگه مون هم قصد ازدواج با ایشون رو داشته باشن. این مورد بیشتر اذیتم میکنه.


وباز احتمال و حدس و گمان بدون بررسی



مخلص کلام اینکه من تاب و تحمل این رو ندارم که برم جلو و به هردلیلی وصلت ما منحل بشه و از اون طرف شاهد این باشم که ایشون با شخص دیگری ( مخصوصا بقیه همکارها) ازدواج کنه

•

• یک قاعده که در خواستگاری حتما باید موردتوجه قرار بگیره این هست که صرفا با اقدام خواستگاری و تا زمانی که تعهدی بسته نشده و امضایی صورت نگرفته طرفین هیچ تعهدی به هم ندارند و می تونن در هر مرحله پایان بررسی رواعلام کنند.حتی مراحلی که خواستگاری و آشنایی پیش رفته است تا قبل از عقد رسمی می توانند انصراف دهند و هیچ مانعی نیست لذا توصیه می شود ازدواج گام به گام و مرحله به مرحله (آمادگی .جذابیت .آشنایی.نامزدی .عقد.زندگی مشترک).صورت بگیرد .

• وقتی دونفر می خواهند نسبت به هم متعهد شوند نیاز هست تمام ابعاد( شخصیت،اعتقادات ,باورها ، علایق و سلایق ، نیازمندیها )بررسی شود و این حق را هردوبرای دیگری قائق شوند که در هرجای این بررسی به این نتیجه رسیدند که برای هم مناسب نیستند این ارتباط و این خواستگاری و آشنایی را پایان دهند.به همین خاطر ما مشاوران ازدواج توصیه می کنیم که در گفتگو و شناخت هم، دراطلاعاتی که در جلسات خواستگاری رد و بدل می شود از اطلاعات عمومی شروع شود و مرحله به مرحله خود افشایی ها صورت بگیرد و اینکه به هیچ عنوان اجازه داده نشود وارد فاز احساسی شوند و اگر یکی از طرفین این امر را رعایت ننمود حتما تذکر داده شود، که چون امر ازدواج امر مهمی است و ما در مرحله بررسی می باشیم ومی خواهیم دست به انتخاب شریک زندگی بزنیم نیاز داریم که فعلا در مسایل و شناخت هم منطقی باشیم .پس ابراز احساسات و بیان عواطف را در گام های نهایی و پس از عقد موکول کنیم .

.میدونم که نمیتونم این شرایط رو به راحتی هضم کنم و روی احساساتم تاثیر میذاره

خیلی سعی میکنم که منطقی برم جلو ولی خیلی سخته. از جواب منفی شنیدن اصلا ترسی ندارم . ولی چون با ایشون هر روز چشم تو چشم میشیم ، تحمل روزهای بعدی که عرض کردم، سخته.


اینکه شرایط رو نمی تونین بپذیرین واینکه روی احساست شما تاثیر می گذاره .به نظر می رسه ریشه در کنترل کردن شما و اینکه حق انتخاب رو برای ایشون قائل نمی شین و این احتمالا در بقیه روابط شما نیز مصداق داره . اینکه نه شنیدن براتون سخته . اینکه انعطافتون کمه . و اینکه زودرنج هستین . نه شنیدن برای شما طرد و عدم پذیرش معنی میشه و احساس می کنید به شما بی احترامی شده واین می تونه در زندگی زناشویی و در رابطه با همسر تون اتفاق بیفته که اگر جایی به شما نه بگوید به معنی دوست داشتنی نبودن شما و عدم تایید شماست در صورتی که ما در روابطمون نیاز هست که بعضی جنبه ها و تفاوت و نظرهای دیگریو حتی ضعف های اونها رو بدون این که به خودمون بگیریم بپذیریم


ببینید من کلا به روالی که شما فرمودین آگاه هستم و واقعا هم درستش همینه که از طریق خانواده ها اقدام بشه. اما قضیه اینجاس که من فعلا نمیخوام تا وقتی که مطمئن نشدم کسی تو زندگی ایشون نیست یا پذیرش اولیه بنده رو نداره عالم و آدم بفهمن. اینطوری به نظرم برای جفتمون و علی الخصوص برای من که حساس هستم رو این مسئله خوبه. چون وقتی با یک نفر سر و کار داری میشه این درخواست رو داشت که قضیه علنی نشه اما وقتی قضیه وسعت پیدا میکنه دیگه از کنترل خارج میشه .



اینکه نگرانید که عالم و آدم بفهمن و این حساسیتی که به آن اشاره می کنین و اینکه نگرانید این قضیه از کنترل شما خارج بشود ،ریشه در کنترلگری که در شما روشن میشود ، دارد .شما نگرانید از اینکه بخشی از کار رو که رسمی کردن، خواستگاری هست به خانواده بسپارید .نگرانید که حق انتخاب رو برای دختر خانم قائل بشین از ترس اینکه" نه "ایشون رو بشنوید. اقدامی نمی کنین تا مرغ از قفس بپرد . ازترس و نگرانی که مبادا فرد دیگری در فکر این دختر خانم باشد در اقدام کردن برای خواستگاری تردید دارید .واقعیت این است حتی اگر هم با ایشون ازدواج بکنین مالک روح و فکر او نمی شوید .



یا حتی مهم تر از اون ذهنم درگیر این هست که نکنه از همکارهای دیگه مون هم قصد ازدواج با ایشون رو داشته باشن. این مورد بیشتر اذیتم میکنه.

نگرانی من از این بعد وجودم هست که نکنه شخص دیگه ای تو زندگی ایشون باشه و یا خواستگار فعلی داشته باشن و در صورت انتخاب بنده ، سایه اون شخص روی زندگیمون باشه. از اون مهم تر اینکه اگه وصلت ما شکل نگیره، با یکی از همکاران دیگه ازدواج کنن و تحمل متاهل بودن ایشون در محیط کار با این شرایط واقعا برام سخته.

نگرانی بنده همونطوری که گفتم از وجود شخص دیگه تو زندگی ایشون یا ازدواج با یکی دیگه از همکاران هست. از باب تحمل و مجاورت عرض کردم.

چون خودمم یجورایی حدس میزنم که پای کسی دیگه ای یا خواستگاری در میون باشه. البته میگم قطعی نیست و فقط از روی یه سری نشونه ها حدس میزنم. شایدم حدس من اشتباهه

نمیخوام در آن واحد با شخص دیگری در مقام مقایسه قرار بگیرم


بدتر از اون اینکه اگه ما با هم ازدواج کنیم و بعدا به طریقی بفهمم همچین اتفاقی افتاده شدیدا ناراحت و دلزده میشم.




این هم ریشه در حس مالکیت و ذهن خوانی وحتی بدبینی شما دارد . این یک واقعیت هست که هم دختر و هم پسر قبل از ازدواج کیس هایی را برای ازدواج درنظر می گیرند و به آن ها فکر می کنن و بررسی می کنند و گاها ارتباط می گیرند (البته منظورم به صورت نرمال و استاندارد )و بی نهایت حق انتخاب دارند و کسی نمی تونه بدون دلیل و منطق مانع این انتخاب بشه.و باید به این انتخاب احترام گذاشت . ذهن شما یک فرضیه رو دنبال می کند که هنوز صحت و سقمش برای شما روشن نیست . که اگر هم درست باشد خب همکارتون هم می تونن و این حق رودارند که به عنوان خواستگار پا پیش بگذارند و دختر خانم که ، هم شرع و هم عرف کلید بله رو دستش داده می تونه هریک از شما رو به عنوان همسر انتخاب یا رد کنه . تا زمانی که ایشون تعهدی به شما ندادن حق انتخاب و بررسی دارند .



بالاخره چه خانواده ایشون چه خانواده بنده به مسئله خواستگاری از بعد دیگه ای نگاه میکنن و دغدعه های شخص من یا ایشون رو درک نمیکنن و حتی شاید این نگرانی من برای اونها مسخره باشه.


در حال حاضر با اطلاع رسانی هایی که شده وتحولاتی که صورت گرفته میشه تلفیقی از ازدواج سنتی و مدرن داشت . میشه از مزایای هر کدوم بهره برد واز معایبش دوری کرد . ازدواج هم بعد فردی دارد و هم بعد اجتماعی و این به مهارت شما بستگی دارد که این دو را با هم پیوند دهید . می تونین برای خانواده روشنگری کنین. می تونین از عقاید و نگاهتون به ازدواج و اینکه برا ی شناخت بهتر نیاز هست که هم از بعد فردی یعنی (علایق باورها و روش خودتون برای ازدواج )هم بعد اجتماعی ( نظرات خانواده ها و ازدواج سنتی ) بررسی کنید با خانواده ها صحبت کنید .وقت بگیرید (حداقل 3 ماه برای آشنایی)


ببینید اینکه به قول شما جلسه اول رو به صورت رسمی با حضور خانواده ها خواستگاری انجام بشه یجورایی کلا تو منطقه و فرهنگ ما جاری نیست. یعنی سبک نرمالش اینطوریه که اول به صورت تلفنی توافقات و صحبت های اولیه ( مثلا مادر طرفین) انجام میشه. بعد اگه از لحاظ سن و تحصیلات و ... مشکلی نبود تو فاز بعدی خواهر و مادر پسر میرن خواستگاری و بعد دختر و پسر میتونن چند جلسه با هم صحبت کنن و آشنا بشن



وقتی شما خودتون این پیشنهاد رو به خانواده میدین که این دختر خانم رو زیر نظر دارین و ازشون می خواهید که جلسه رو رسمیت ببخشن و اگر دختر وخانواده ی دختر نیز پذیرفتن.می تونین با صحبت متقاعدشون کنین که نیاز به بررسی و شناخت دارید و بخواهید که به غیر از خانواده اصلی طرفین دوستان و آشنایان و همسایگان از این خواستگاری مطلع نشوند.و تا تصمیم نهایی شما صبر کنند .



. تازه اونم شاید خانواده دختر اصرار کنن که حتما صیغه محرمیت باشه
.

بله بعضی خانواده ها بر حسب آداب و رسوم و فرهنگ با نامزدی و صیغه محرمیت موافق و بعضی مخالفند. این برحسب توافق دوخانواده صورت می گیرد . ولی اینکه در چه مرحله ای صورت بگیرد خیلی مهم است .



آیا واقعا منطقی هست که دو نفر به طور رسمی زن و شوهر بشن بعد بهشون بگن حالا برید تو دوران نامزدی با هم کامل آشنا بشید؟! دیگه وقتی کار از کار گذشته این آشنایی به چه دردی میخوره.


بله حق با شماست .مراحل ازدواج که دربالا هم به آن اشاره شده این بود :مرحله (آمادگی .جذابیت .آشنایی.نامزدی .عقد.زندگی مشترک) با خانواده ها صحبت کنید و فرصت بخواهید تا گام به گام و مرحله به مرحله پیش بروید و این حق رو داشته باشید و برای دیگری نیز قائل باشید که هرگاه به این نتیجه رسیدید که مناسب هم نیستید به این آشنایی و خواستگاری پایان دهید .

در مورد خود شما بنظرم ما نمیتونیم بر حسب چند جمله تشخیص بدیم ریشه اصلی مشکل از کجاست و باید بررسی دقیق تری انجام داد. چون علل مختلفی مطرح هست

بنظرم هر طرز فکری مثل پیوستگی دانه های زنجیر هست. باید ببینیم مشکل از کجاست .مثلا ممکنه مشکل؛

*از تجارب آدم
*نسخه برداری های افراطی
* استاندارهای شخصی و غلط
* ترس،کمبود اعتماد بنفس و ... باشه.
اما در کل اینکه مسئله ای در مورد شما مطرح هست یک واقعیته و باید حتما قبل از ازدواج مراجعه داشته باشین و بررسی بشین و بعد برای ازدواج اقدام کنین.
این بررسی مسلتزم اطلاعات بیشتری و ارتباط شما با متخصص هست و نمیشه اینطوری نظر قطعی دربارتون داد.
...................................

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_s

یعنی سبک نرمالش اینطوریه که اول به صورت تلفنی توافقات و صحبت های اولیه ( مثلا مادر طرفین) انجام میشه. بعد اگه از لحاظ سن و تحصیلات و ... مشکلی نبود تو فاز بعدی خواهر و مادر پسر میرن خواستگاری و بعد دختر و پسر میتونن چند جلسه با هم صحبت کنن و آشنا بشن.

---

اگر دقت کنین من هم همین رو خدمتتون عرض کردم. ( تماس تلفنی، جلسه خانوادگی و درخواست آشنایی بیشتر )

اما شما گفتین؛

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_s

به نظرتون چطوره که مثلا تو یه جلسه رسمی بیرون از منزل بنده به همراه یکی از اعضای خانواده و ایشون هم با مادرشون تشریف بیارن برای آشنایی؟ این حالت فکر کنم بهتره.

---

...................................

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_s

در ثانی بنده همونطوری که گفتم فقط رفتارهای ظاهری ایشون رو دیدم و پسندیدم. چه بسا شاید اخلاق هایی داشته باشن که کلا ما با هم جور در نیاییم.

---

بله همین رو خدمت شما عرض کردم که باید طرف مقابلتون رو آنالیز کنین، تحقیق کنین و این مسلتزم زمان هست و دیدار بیرون برای چند ساعت بکار شما نمیاد.
منظور از پسندیدن یک نگاه کلی به فرد هست (یعنی دیدن ظاهر، نوع رفتار و صحبت و یکسری ظواهر که برای هر کسی اهمیتی داره و اتفاق میافته )
.................................

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_s

حتی همین موضوع آشنایی بعد از عقد رسمی تو منطقه ما دغدغه خود من هست.

---

شما که اشاره کردین تو منطقتون؛

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_s

سبک نرمالش اینطوریه که اول به صورت تلفنی توافقات و صحبت های اولیه ( مثلا مادر طرفین) انجام میشه. بعد اگه از لحاظ سن و تحصیلات و ... مشکلی نبود تو فاز بعدی خواهر و مادر پسر میرن خواستگاری و بعد دختر و پسر میتونن چند جلسه با هم صحبت کنن و آشنا بشن.

---

این حاکی از آشنایی بعد از عقد رسمی نیست! زمان آشنایی یه زمان مشخص هست مثلا چهار ماه... همون چندین جلسه صحبت . ( که این زمان رو از طرف مقابل درخواست میکنین )
دیگه صیغه ی محرمیت به خانواده ها برمیگرده که بر سر این مسائل توافق کنن یا نه. اگرچه بنده عقیده دارم باید در این مورد محتاط باشین چون صیغه ی محرمیت رو باید مورد بررسی کارشناسانه قرار داد و اون رو با مسائل جامعه ی امروز سنجید.
ما در آشنایی قبل از ازدواج بدنبال راههایی برای کم کردن آسیب های مختلف هستیم، باید شرایط رو در نظر بگیریم تا خانم و آقا بتونن به شناخت درستی از هم برسن و خدایی ناکرده بواسطه ی شرعی بودن حالتی وارد مسیرهای فرعی نشن. همیشه پیروی از رسوم کار درستی نیست و باید طبق مسائل مطرح در جامعه و بررسی های دقیق قدم برداشت تا به کاهش آمار ازدواج های ناموفق و مشکلات ناشی از اون کمکی کرد.

:72:

سلام به نظرم اول از همه ببینید باهم تناسب دارین یا نه. اگه فکر می کنید از جهات زیادی متناسب هستین از طریق یه واسط اول مطمئن بشین که نامزد یا خاستگار جدی ندارن. بعد اقدام کنید.
مثلا یکی از همکاران قابل اعتمادتون می تونه نقش این واسط رو بازی کنه یا حتی یکی از اعضای خانواده مثلا خواهرتون(بدون اینکه واسط بگه از طرف کی هست). بعد از اینکه مطمئن شدین که ظاهرا کسی توی زندگی ایشون نیست و پذیرای خاستگار جدید هستند، خیلی بالغانه درخواست آشنایی بیشتر با هدف ازدواج و با اطلاع خانواده ها رو بگین به خودشون و زمانی رو تعیین کنید که فکر کنن بعد جواب بدن. و از قبل هم خودتون رو برای شنیدن جواب منفی آماده کنید. اگه جواب ایشون مثبت بود و مایل به آشنایی بیشتر بودن از طریق خانواده اقدام کنید. و اگه جواب منفی بود و نخواستن بیشتر با شما آشنا بشن خیلی محترمانه بگین که براش آرزوی خوشبختی می کنید و تمام. بعد از اون هم شما فقط دوتا همکار هستین و هر کدوم گزینه های دیگری برای ازدواج دارین.

البته ممکنه نظر من زیاد درست نباشه چون متخصص توی این حوزه نیستم. ولی بعنوان یه پیشنهاده.

سلام. به نظرم باید اول با خود همکارتون صحبت کنید.خودتون ازش خاستگاری کنید و بگید میخواید اول نظر خودشون رو قبل خاستگاری رسمی بدونید. اگه جواب مثبت بود بعد از طریق خانواده اقدام کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط باغبان

با سلام
در مورد نوع شناخت در روند مسیر ازدواج ،،،اینکه سنتی باشه یا مدرن باشه یا متناسب با فرهنگ منطقه شما باشه ،،
یه مطلب از مدیر همدردی براتون می ذارم :






.................................................


مسئله دیگه به نظرم اینکه شما می فرمایید اگه اون دختر خانم ازدواج کنه و چون تو یه محیط کار هم هستیم ،، برام سخته .
ببنید با توجه به نقل قول بالا ،،، شما در مسیر ازدواج علاوه بر اینکه مسیر امن را می بایست برید ،،،یه نکته را باید بدونید ،،
اینکه ما یه دلبستگی امن داریم ، یه دلبستگی نا امن



دلبستگی امن یعنی :
مثلا من می دونم یکی از دوستانم یا یکی از اعضای خانواده ام و .... را دوست دارم ،،،خدایی نکرده اگه فوت هم کنه ،،درسته غم می یاد سراغم ( طبیعی ست ) ...ولی می پذیریم ،،،
یا مثلا تو خواستگاری ، علاقه شما در مسیر دلبستگی امن هست ...می دونی که باید همو بررسی کنید ، یا میشه یا نمیشه ...سپس نتیجه را قبول می کنید



در دلبستگی ناامن :
شرایط اینجوری نیست ،
دلبستگی نا امن یعنی دلواپسی اضطرابی...که میشه وابستگی ...که این ایراد داره .



شما هم در حلقه دلبستگی نا امن قرار گرفتید ،،،
یعنی شخص مقابل را برا خودتون میدونید ،، کنترل گرایی وسواس گونانونه دارید ،،،
شاید اصلا برید آزمایش بدید و به هم نخورید ،،،
شاید فرهنگ خانواده ها یا سبک زندگیتون پس از آشنایی بیشتر متوجه بشید به هم نخوره ،،، و یا .....
پس کنترل هیجانات و مدیریت مسیر ازدواج مهمه .
راه و مسیر درست را دوستان فرمودند ،،،
نقل قول مدیر هم براتون گذاشتم ( که با هر فرهنگی و هر منطقه ای می خورده )





دلبستگی اضطرابی را در خودتون به وجود آوردید ،،، البته امکان داره دست خودتون هم نباشه و شاید ریشه در کودکی شما باشه ،،
چند فایل براتون می ذارم ،،شاید یکی دو روز وقتتون را بگیره ،،،مطالعه داشته باشید :
اون موردی گه پررنگ کردم دلبستگی ناامن را توضیح میده .
همه را کامل بخونید و حتما علاوه بر راهنمایی های خوب دوستان مشاور حضوری هم برید .
حق یارت.:72:




انتخاب همسر: انگیزه های درست/نادرست ازدواج کردن(قسمت1)

انتخاب همسر: باورهای منفی و رفتارهای هشداردهنده (قسمت2)

انتخاب همسر: سبک های دلبستگی (قسمت 3)

انتخاب همسر: تاثیر نیازهای اساسی (قسمت4)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 5)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 6)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 7)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 8)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 9)

انتخاب همسر: طرحواره ها (تله های زندگی) (قسمت 10)

---

سلام. خیلی ممنونم بابت پاسخی که نوشتید. مشغول مطالعه مطالب بالا هستم. :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ساقی

سلام

خب مبحث شیرین ازدواج .اما چی شده با این همه دغدغه و ذهن خوانی همراه شده ؟

آقا payam_ss بنظر میرسه قبل از اینکه به این مورد خاص و این خانم که کیس انتخابی شما برای ازدواج هست بپردازیم به چند نکته که در نوشته های شما هست بپردازیم .

زندگی ما پس از ازدواج در امتداد زندگی امروز ما ، افکار ما ، باورهای ما و دغدغه هایی که با آن ها سر می کنیم هست .و مسایل و مشکلاتی که بعدا با آن روبروخواهیم شد همین مسایل و مشکلات حل نشده امروز ماست .

---

واقعا یه تشکر ساده خیلی کمه در مقابل این همه وقتی که گذاشتید و مو به مو موضوع بنده رو بررسی کردید و نظرتون رو نوشتید. بسیار بسیار سپاسگزارم. :72:
بله بیشتر که دقت کردم خودمم به این نکته پی بدم که حس کنترل کنندگی دارم. حتی علاوه براون حس میکنم که ایده آل گرا هم هستم . مثلا سر همین قضیه که اگه ایشون بین من و یه همکار دیگه ، همکارم رو انتخاب کنه اون موقع این حس بهم دست میده که من چه ایراد و نقصی داشتم ؟!
ریشه این موضوع برمیگرده به این که همیشه دوس دارم بهترین باشم و بواسطه همین، تایید دیگران رو بگیرم و تشویق به بهتر شدن بشم. میدونمم که این حس اصلا جالب نیست و باید برای اصلاحش تلاش کنم

توضیحات مفصل تر رو تو پست بعدی خودم مینویسم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سحر بهاری

در مورد خود شما بنظرم ما نمیتونیم بر حسب چند جمله تشخیص بدیم ریشه اصلی مشکل از کجاست و باید بررسی دقیق تری انجام داد. چون علل مختلفی مطرح هست

بنظرم هر طرز فکری مثل پیوستگی دانه های زنجیر هست. باید ببینیم مشکل از کجاست .مثلا ممکنه مشکل؛

*از تجارب آدم
*نسخه برداری های افراطی
* استاندارهای شخصی و غلط
* ترس،کمبود اعتماد بنفس و ... باشه.
اما در کل اینکه مسئله ای در مورد شما مطرح هست یک واقعیته و باید حتما قبل از ازدواج مراجعه داشته باشین و بررسی بشین و بعد برای ازدواج اقدام کنین.
این بررسی مسلتزم اطلاعات بیشتری و ارتباط شما با متخصص هست و نمیشه اینطوری نظر قطعی دربارتون داد.
...................................
:72:

---

خیلی ممنونم ازتون خانم بهاری. توضیحات خودم رو تو پست بعدی مینویسم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرزانه 123

سلام به نظرم اول از همه ببینید باهم تناسب دارین یا نه. اگه فکر می کنید از جهات زیادی متناسب هستین از طریق یه واسط اول مطمئن بشین که نامزد یا خاستگار جدی ندارن. بعد اقدام کنید.

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط فرزانه 123

مثلا یکی از همکاران قابل اعتمادتون می تونه نقش این واسط رو بازی کنه یا حتی یکی از اعضای خانواده مثلا خواهرتون(بدون اینکه واسط بگه از طرف کی هست). بعد از اینکه مطمئن شدین که ظاهرا کسی توی زندگی ایشون نیست و پذیرای خاستگار جدید هستند، خیلی بالغانه درخواست آشنایی بیشتر با هدف ازدواج و با اطلاع خانواده ها رو بگین به خودشون و زمانی رو تعیین کنید که فکر کنن بعد جواب بدن. و از قبل هم خودتون رو برای شنیدن جواب منفی آماده کنید. اگه جواب ایشون مثبت بود و مایل به آشنایی بیشتر بودن از طریق خانواده اقدام کنید. و اگه جواب منفی بود و نخواستن بیشتر با شما آشنا بشن خیلی محترمانه بگین که براش آرزوی خوشبختی می کنید و تمام. بعد از اون هم شما فقط دوتا همکار هستین و هر کدوم گزینه های دیگری برای ازدواج دارین.

البته ممکنه نظر من زیاد درست نباشه چون متخصص توی این حوزه نیستم. ولی بعنوان یه پیشنهاده.

---

ممنونم :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نرگس ج

سلام. به نظرم باید اول با خود همکارتون صحبت کنید.خودتون ازش خاستگاری کنید و بگید میخواید اول نظر خودشون رو قبل خاستگاری رسمی بدونید. اگه جواب مثبت بود بعد از طریق خانواده اقدام کنید.

---

ممنونم :72:

راستش این مدت که این قضیه شروع شده و نظرات و راهنمایی دوستان رو هم مطالعه کردم، زمان زیادی برای بررسی رفتارها و خلق و خوی شخصی خودم گذاشتم. علاوه بر اون رفتارهای همکارم رو هم سعی کردم بیشتر بررسی کنم.

یکی از نتایجی که بهش رسیدم این بوده که بعد این همه سال و تو این سن مهارت بالایی در شناخت افراد برای ازدواج ندارم. درسته که ادم تو عمرش یکی دو بار ازدواج میکنه ولی مهارت های مورد نیاز برای شروع ازدواج رو میتونه تو سال های قبل به طرق مختلفی یاد بگیره.
حتی میدونم که خیلی از دوستان همرده بنده هم به همین مشکل دچار هستن و مهارت شناختی در امر ازدواج رو به حد کافی ندارن.

شاید یکی از دلایل اون شرایط جامعه ما باشه. سیستم آموزشی ما باشه. خانواده های ما باشن. به هر دلیلی که باشه ما تو این مقطع زندگی میلنگیم بخاطر این ضعف.

در مورد خود بنده مثلا اگه فرض بر دوستی باشه میتونم به حد کافی طرف مقابلم رو بشناسم و بسنجم. اگه موضوع خرید یه کالا باشه میتونم تحلیل ضرر منفعت کنم و خرید خوبی داشته باشم. ولی میدونم که در مورد ازدواج مهارت شناخت کافی رو ندارم. حتی با وجود اینکه قبلا هم رابطه دوستی داشتم اما رابطه سطحی دوستی کجا و ازدواج کجا!

نمیدونم دیر مشکلم رو فهمیدم یا زود ولی در به در دنبال بهبود این مشکل هستم. یجورایی دنبال گایدلاین حل مشکلم هستم. چیکار کنم؟ چی بخونم؟ با کی مشورت کنم؟ تا بتونم انتخاب خوبی داشته باشم. از همه مهم تر عطش این رو دارم که بخوبی بتونم شخصیت واقعی طرف مقابلم رو قبل از ازدواج بشناسم.

بخاطر حس خونسردی که دارم تا حد زیادی میتونم احساساتم رو تو دوران آشنایی کنترل کنم ولی میدونم که مهارت شناختی کمی دارم.

***

موضوع بعدی مربوط به شجاعت و جسارت من تو مسائل آشنایی و ازدواج هست. با شناختی که از خودم دارم میدونم اگه باعث فرو ریختن ترسم تو یه موضوعی نشم ، اون حس ترس به مرور زمان رسوب میکنه تو وجودم و درصد زیادی از افکارم رو درگیر خودش میکنه.
یعنی دل و جرات اینو ندارم که برم جلو و بگم "یا زنگی زنگ ، یا رومی روم". برم جلو خیال خودمو راحت کنم.
مثلا برادرم بر خلاف من خیلی راحت حسش رو بیان میکنه و میره جلو. افکارش هم از من آروم تره.

دلیل این عدم جسارتم رو خودم میدونم. یکی ترس از قضاوت دیگران . یکی هم خجالتی بودن تو این مسائل هستش. خجالتی از این نظر که ذهنیت دیگران راجع به من عوض نشه یه وقت. یجورایی تو خانواده از بچگی گفتن که فلانی خیلی پسر با حجب و حیا و سر به زیری هست. انگار یا قانون نانوشته شده برای من که باید بیشتر مراقب ذهنیت دیگران راجع به خودم باشم که خراب نشه.
بر فرض مثال اگه من از یه دختر خانمی خوشم بیاد و بعد مدت ها حتی پیشنهاد آشنایی بدم بهشون یقینا میدونم که چشمای همه اعضای خانواده گرد میشن و این کار من میشه نقل مباحث. همین تعجب کردن اونا اذیتم میکنه

ترس از قضاوت دیگران تو این یه مورد حاضر بیشتر خودشو نشون میده. حتی همین حس ترس از قضاوت دیگران کلا قضیه ازدواج من با ایشون رو هم بعضی وقتا میبره زیر سوال.

خوب یا بد. تو این چند سال ایشون کاراکتر منفرد و شخصی بنده رو دیده . هم ایشون هم همکارای دیگه. طبیعتا رفتار و خلق و خوی بقیه اعضای خانواده من مانند من نیست . ایشون طی آشنایی با من و شاید ازدواج، به پشت پرده و جزئیات خانواده من آگاه میشن. مثلا پدر من بر خلاف من آدم رکی هستن و شاید حتی طرف مقابل از این رک بودنش دلخور بشه. تا اینجای کار مشکلی ندارم با این موضوع. قسمت مهم ماجرا برای من اینجاس که به واسطه حضور ایشون در محیط کار حتما و تعریف بعضی از ویژگی های خانواده من به بقیه همکاران ذهنیت بقیه همکارا راجع به من و خانواده ام عوض میشه. یعنی اونطوری من و خانواده ام رو تصور میکنن که ایشون توضیح میدن بهشون.
این حس اذیتم میکنه. نمیخوام اصرار شخصی من و خانواده ام ورد زبون همکارا بشه.
این رو هم میدونم که ایشون به واسطه صمیمیتی که با همکاران خانم دارن طبیعتا یه سری مطالب رو بازگو میکنن بینشون.


دلم میخاد از طریق یه شخص خیرخواه متوجه بشم که در حال حاضر با شخص خاصی ارتباط آشنایی دارن یا خیر. اگه نداشتن میخام این جسارت رو داشته باشم که قرص ومحکم برم جلو و با خودشون در میون بذارم. اگه جواب منفی بود که یه بار سنگین از رو دوشم برداشته میشه. اگه جواب مثبت بود به قول خانم بهاری تو ارتباط دو نفره کش نمیدم و سریعا قضیه رو میندازم تو کانال خانوادگی.

اما مسئله اینجاس که هنوز جرات این کار رو ندارم....

با سلام
منم کاملا موافقم واقعا جامعه ما تو این زمینه میلنگه به قول شما.
تو جامعه ما شروع آشنایی یه معضل...خود اشنا شدن و شناخت دو طرف و خانواده ها یه معضل بزرگتر.

در مورد خبر دار شدن از دختر خانم...به نظرم خیلی پیچیده اش میکنید
یه اطلاعات ساده اولیه که انقدر اذیت شدن نداره!! به خاطر کمال گراییتون هست احتمالا....نتیجه کوچکترین حرکت رو میخوایید از قبل بدونید و مدام سبک سنگین میکنید که درست هم باید انجام بشه!!

کم کم باید از فکر اینکه تو ذهن دیگران چی میگذره بیایید بیرون.
من خودم تا حد زیادی تونستم این کارو بکنم...منم اینجوری بودم
اینم که تو محل کار همه بفهمن که اقای فلانی به خانم فلانی پیشنهاد اشنایی داده
چیز عجیبی نیست تو محیط کارها هست...فقط خب چونه مردم گرمه و خب ازدواج هم شیرینه دلشون میخواد حرف بزنن و سر دربیارن که چی شد
نتیجه اشناییتون هرچی باشه چیزی بدی براتون نمیشه خیالتون راحت.

مهارت شناخت تون هم اول فقط توکل کنید به خدا
دوم هم باید تجربه خواستگاری و اشنایی تون زیاد باشه ...سوم هم اینکه فقط انتخاب صحیح کافی نیست
مهارت زناشویی خودش دنیایی ... شاید انتخاب هامون بد نباشه ولی به خاطر بی مهارتی بعد ازدواج خراب کنیم

سلام
در مورد کمالگرایی ( مخصوصا بخش حساسیت بین فردی)
و شخصیت مهرطلب مطالعه کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_ss

حتی میدونم که خیلی از دوستان همرده بنده هم به همین مشکل دچار هستن و مهارت شناختی در امر ازدواج رو به حد کافی ندارن.
شاید یکی از دلایل اون شرایط جامعه ما باشه. سیستم آموزشی ما باشه. خانواده های ما باشن. به هر دلیلی که باشه ما تو این مقطع زندگی میلنگیم بخاطر این ضعف.

---

...............................................


با سلام

به نظرم به چند دلیل بر میگرده که براتون میگم :
اولیش خودشناسی خودمونه ،،،اینکه سعی کنیم درونمنون را بشناسیم و با خود واقعی مون خوب و دوست باشیم ،،،
صداهای درونی را گوش بدیم - باهاش حرف بزنیم - آرومش کنیم - مدیریتش کنیم ،،،
تو مبحث ازدواج ، شناخت خود و معیارها مهمه که این کار با مطالعه و مشورت مشاوران و تلاش خودمون و صد البته توکل به خدا ، امکان پذیره .
به مطلبی دراین جا هست :
در دوران مدرسه به ما گفته بودند هر که 20 بگیره بهترینه ...برا همین شاید دنبال بهترین ها و بی نقص ها می گردیم ،،،
این دید خودشو در انتخاب شغل - مسیر کار و مهارت ،، ازدواج - رفتار ها و دیدگاه دیگران نسبت به خودمون نشون میده .
ما شاید در کودکی و نوجوانی این مسائل در ما نهادینه شده ،،اون موقعی که به ضبط صوت ذهنمون تسلط نداشتیم یه چیزهایی تداعی شده ،،
اما اشکال نداره ،،، روزی اون نوجوان - جوان و... بالغ میشه ( روزی که می فهمه باید رو اندیشه هاش کارکنه )
یه روزی به سنی می رسه که می تونه خودش آنالیز کنه - تحقیق کنه - دیدگاهش را در مسیر روشن تر ،جلو بره ،،
لذا از گذشته خارج بشیم و خودمون را در مسیر تعالی در جریان بندازیم .
در میسر تعالی هر قدم که بریم رسیدیم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط مدیرهمدردی

تقریبا یک اپیدمی در نسل جوان وجود دارد. از یک معضل و مشکل که متاسفانه کم کم دارد همه گیر می شود.
و آن اینست که اساسا مفهوم ازدواج و زندگی را درست متوجه نشده اند. و توقعی از زندگی دارند که اساسا غیر منطقی هست. مثل توقع داشتن اینکه یک نوزاد در المپیک مقام بیاورد!!!!!
زندگی یک مدرک آماده و کامل نیست که هنگام ازدواج به عروس و داماد بدهند.
بلکه زندگی شروع یک مدرسه هست. که در آن باید مرتب رنج درس خواندن و درس پس دادن داشت. امتحان های سخت و راحت پیش رو هست.
و با همت و یادگیری و تمرین و و سختی کشیدن کم کم رشد می کنیم و مدرک با سوادی را می گیریم.
در مدرسه اگر کسی از امتحانهای سخت و راحت ا زمعلم های سخت گیر و راحت گیر فراری شوند و ترک تدریس کنند و به هر مدرسه ای بروند هرگز موفق نمی شوند.

زندگی هم مثل همین مدرسه هست.
حتما و حتما در هر زندگی باید مسائل ساده و مشکل باشد. رنجهای کوچک و بزرگ باشد. گره های ساده و کور باشد. سراشیبی و سربلندی باشد.
اما خیلی از ما جر می زنیم و نمی خواهیم تمکین کنیم. و فکر می کنیم اگر با کس دیگری ازدواج می کردیم همه چیز روبرا میشد.
یکی از 5 زن برتر جهان آسیه هست.
او زن طاغوت ترین فرد جهان که ادعای خدایی می کرد شد.
مردی که شکم زنان را پاره می کرد و نوزدان را می کشت.
اما صلاح این زن این بود که با فرعون زندگی کند و در همین بستر بیشترین رشد را بکند.
می بینید؟
صلاح چیست؟
صلاح آن نیست که همه مسائل مثل راحت الحلقوم باشد و مثل هلو برود در گلو
رشد و صلاح در مسیر رنج و سختی فراهم می شود.

---

این تاپیک را کامل بخونید هم راستای نقل قول بالا :
آرامش و نحوه مواجهه افراد با مسائل و مشکلات زندگي






-----------------------------------------------



این طرحواره هم مطالعه داشته باشید :


طرحواره معیارهای سرسختانه

طرحواره معیارهای سرسختانه 2

طرحواره معیارهای سرسختانه 3

طرحواره معیارهای سرسختانه 4

طرحواره معیارهای سرسختانه 5

طرحواره معیارهای سرسختانه 6


""" تله های شخصیتی ""





-----------------------------------------------



در مورد ترس از قضاوت دیگران :
سعی کنید روی عزت نفس و اعتماد به نفستون کا رکنید،،،
مسیر درست مهمه !
وقتی مسیر درست را برید نباید نگران قضاوت دیگران باشید ،،،
ما کنترلی به محیط بیرونی خودمون نداریم ولی به درونمون و تفکراتمون و احساساتمون ،کنترل داریم .
از طرفی روی شخصیت منفعل کار کنید که براتون یه تاپیک کارگاهی می ذارم :


** عزت نفس + اعتماد به نفس **

کارگاه آموزشی - رفتار جرات مندانه





-----------------------------------------------




این دو طرحواره را در تاپیک تله های شخصیتی مطالعه بفرمایید :

طرحواره خود تحول نیافته - گرفتار
طرحواره شکست

"" تله های شخصیتی ""




-----------------------------------------------


مطالعه این این تاپیک ها :

‏اگر چنین هستید ، صبر کنید ، ازدواج نکنید‏

سطوح ارتباط دختر و پسر

عشق: دلبستگی ؟ یا وابستگی؟

همیشه نگران انتخاب همسر هستم و می ترسم اشتباه کنم؟!!!!





-----------------------------------------------



می تونید از مدیر همدردی هم در انجمن آزاد ( مشترکین آزاد ) مشورت بگیرید ،،در راستای ادامه تاپیک و صحبت دوستان .
http://hamdardi.net/eshterak.htm





موفق باشی
د ر پناه حق .

سلام دوستان. اومدم اطلاع بدم که تقریبا یجورایی جریان داره فاز جدی میشه و با چند نفر با تجربه که مشورت کردم نظرشون در مورد آشنایی مثبت بود. فعلا طرفین در جریان قرار گرفتن ولی هنوز آشنایی شروع نشده.
فقط یه حس عجیبی که بهم این چند روز دست داده اینه که یواش یواش یه حس ترسی بهم القا میشه بعضی وقتا. مثلا میگم نکنه من فقط ظاهر رو ملاک قرار داده باشم و طرف اصلا از نظر اخلاقی مناسب نباشه. نکنه خونگرم نباشه و با خانواده من نجوشه. نکنه قد و یه دنده باشه. هی با خودم سبک سنگین میکنم و یه حس ترسی بهم القا میشه. البته بگم که هنوز هیچ آشنایی صورت نگرفته و اینا رو از روی اون رفتار روزمره ای که ازشون دیدم حس میکنم.
میدونم که هنوز هیچی نشده قضاوت درست نیست ولی یه حسی بهم میگه چرا به همین مورد اول آشنایی ازدواج بسنده میکنی. نکنه مورد خیلی بهتری هم باشه . به صورت نوسانی این افکار میاد سراغم. حتی شاید خیلی احمقانه باشه، منی که خدا خدا میکردم باهاش ازدواج کنم، الان بعضا میگم خدا کنه جوابش منفی باشه. بعدا دوباره میگم نه اول با هم صحبت کنیم شاید جور بودیم با هم.
گیج شدم خلاصه
من خیلی ادم منطقی هستم و قبلا هم تجربه رابطه دوستی داشتم ولی برای آشنایی ازدواج این اولین مورد هست. نمیدونم بخاطر همین هست یا علت دیگه ای داره

سلام
ببین پسر خوب هر ادمی یه سری بدی داره یه سری خوبی
مثلا یکی اخلاق نداره ولی اهل بیوفایی نیست
یا مثلا یکی اخلاق داره ولی به وقتش عصبانیم میشه
همه همه همه ما با هم یکی نیستیم و تفاوتهایی با هم داریم
درک تفاوتها و پزیرش ان حداقل با فردی که نزدیک ترین تفاهم ها رو با هم داریم میتونه یک ازدواج پایدار برای ما رقم بزنه
مثلا خیلی خوبه که شما و همسرتون در مساله غذا تفاهم داشته باشید
ممکن بگید غذا
اره همین غذا چند وقت پیش تلوزیون اعلام میکرد که ٨٠ درصد زناشویی به غذا و کلا دور هم بودن مرتب بودن سر غذا برمیگرده
انسان ادم تک بعدی نیست که شما فقط یک حالت در نظر بگیرید
حتمی افراد بهتر از این خانوم هم هست بستگی به تفاهم شما با دیگران دارد ممکن یک خانوم قیافه خیلی خوبی داشته باشد موقعیت مناسب اما با شما زیاد تفاوت داشته باشد و تفاهمی با شما نداشته باشد حتی این خانم
تفاهم از سن از رابطه داشتن قبل از شمااز علاقه به اینترنت از اینا شروع میشه تا غذا تا لباس
حالا چرا تفاهم
چون اگر همسر ایندتون از فلان حرف بدش میاد شما هم از همون حرف بدتان میاید و در زندگی تکرارش نمیکنید و همدیگه رو بهتر درک میکنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_ss

سلام دوستان. اومدم اطلاع بدم که تقریبا یجورایی جریان داره فاز جدی میشه و با چند نفر با تجربه که مشورت کردم نظرشون در مورد آشنایی مثبت بود. فعلا طرفین در جریان قرار گرفتن ولی هنوز آشنایی شروع نشده.
فقط یه حس عجیبی که بهم این چند روز دست داده اینه که یواش یواش یه حس ترسی بهم القا میشه بعضی وقتا. مثلا میگم نکنه من فقط ظاهر رو ملاک قرار داده باشم و طرف اصلا از نظر اخلاقی مناسب نباشه. نکنه خونگرم نباشه و با خانواده من نجوشه. نکنه قد و یه دنده باشه. هی با خودم سبک سنگین میکنم و یه حس ترسی بهم القا میشه. البته بگم که هنوز هیچ آشنایی صورت نگرفته و اینا رو از روی اون رفتار روزمره ای که ازشون دیدم حس میکنم.
میدونم که هنوز هیچی نشده قضاوت درست نیست ولی یه حسی بهم میگه چرا به همین مورد اول آشنایی ازدواج بسنده میکنی. نکنه مورد خیلی بهتری هم باشه . به صورت نوسانی این افکار میاد سراغم. حتی شاید خیلی احمقانه باشه، منی که خدا خدا میکردم باهاش ازدواج کنم، الان بعضا میگم خدا کنه جوابش منفی باشه. بعدا دوباره میگم نه اول با هم صحبت کنیم شاید جور بودیم با هم.
گیج شدم خلاصه
من خیلی ادم منطقی هستم و قبلا هم تجربه رابطه دوستی داشتم ولی برای آشنایی ازدواج این اولین مورد هست. نمیدونم بخاطر همین هست یا علت دیگه ای داره

---

خب دوستان روانشناس یحتمل میان میگن مشکلاتی داری از قبیل کمالگرایی و .... که شایدم باشه.


ولی من نظرم رو میگم، تا یه حدی این شک و تردید طبیعی هست، مخصوصا هرقدر کار جدی تر میشه. ولی مدیریت این شک با شماس، اینگه چقدر بهش دامن بزنین یا نه. یکم شک داشتن خوبه برای اینکه بی گدار به اب نزنین، ولی حواستون باشه در دام شک و بدگمانی و کمالگرایی نیفتین.

واستون اروزی خوشبختی میکنم

سلام

فرض کن من از سر اینکه حس میکنم رفیقم یه مطلب مهمی رو میدونسته ولی به من نگفته عصبی میشم و یک روز ناخوشم.
فرداش متوجه میشم اصلا رفیقم اون موضوع رو نمیدونسته تا بخواد به من بگه یا نگه.
حالا این وسط من از سر یه فرض یک روز عصبی شدم و ناخوش. در حقیقت من بر اساس یکسری ورودی های غیرواقعی قضاوتی کردم و اجازه دادم احساسات درونم زمام اومور منو بدست بگیرند.

در مورد موضوع شما بهترین گزینه همین بود که در دنیای اما و اگر نمونی و سریع تکلیف این قضیه رو روشن کنی.
یه نگاه به تاریخ شروع این حس تا همین الان در خودت بیانداز، چه مدت در اما و اگر بودی؟
این زمان برای شما از دست رفته چون نخواستی یکسری ورودی های منطقی داشته باشی تا باهاشون تصمیم بگیری.
حالا الان هم به یکسری ورودی های احتمالی داری پر و بال میدی.
اینقدر تو دنیای اما و اگر نمون، دغدغه هات مهم هستن ولی باید با دختر خانم بری سر جلسه خواستگاری و ازشون مطمئن شی و تا زمانی که مطمئن نشدی هیچ تصمیمی نگیر، حتی اگر نتونستی برای دغدغه هات جواب مناسب پیدا کنی دو تایی برید مشاوره.


...........
در مورد اینکه دودل هستی:
یکی از مهمترین علت هاش رو اقا غلام اشاره کردند ، موضوع کمالگرایی هست که باید خوب بهش توجه کنی و کنترلش کنی.

نکته دیگه اینه که هنوز خودت رو خوب نشناختی و ملاک های ازدواج نداری ،
یه فردی که از خودش شناخت داره و ملاک های قوی برای انتخاب ازدواج داشته باشه، راحت تر میتونه دختر مناسب خودش را انتخاب کنه، حتی اگر مطمئن باشه ممکنه نفرات بعدی هم مناسب باشن، ولی چون به ملاک هاش مطمئن هست با همون دختر خانم ازدواج میکنه .


........

کمی با خودت خلوت کن، در مورد ازدواجت کمی صبر کن، برو تنهایی مشاوره، ببین واقعی تو چه شخصیتی داری، چه شخصیتی مناسب ازدواجه برات.

به نظرم فعلا ترمز بکش.

سلام

شما در ابتدای تاپیک درباره ی نحوه ی برقراری ارتباط صحیح مشاوره گرفتین ، اما طی توضیحاتی که متناوب میدین لازم هست حتما با مشاوره بصورت خصوصی ارتباط داشته باشین تا پس از بررسی بیشتر بتونن بشما کمک کنن، پس این تاپیک به تنهایی کفایت نمیکنه.
بدیهیست طی این مدت نباید اقدامی جدی برای ازدواج انجام بدین و سعیتون در رفع مسائلی باشه که برای شما مطرح هست.

موفق باشین:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_ss

میگم نکنه من فقط ظاهر رو ملاک قرار داده باشم و طرف اصلا از نظر اخلاقی مناسب نباشه. نکنه خونگرم نباشه و با خانواده من نجوشه. نکنه قد و یه دنده باشه. هی با خودم سبک سنگین میکنم و یه حس ترسی بهم القا میشه. البته بگم که هنوز هیچ آشنایی صورت نگرفته و اینا رو از روی اون رفتار روزمره ای که ازشون دیدم حس میکنم.

البته بگم که هنوز هیچ آشنایی صورت نگرفته و اینا رو از روی اون رفتار روزمره ای که ازشون دیدم حس میکنم.

---

اینجور که فرمودی از همکاراتون هست یعنی آشنایی عمومی اولیه را داشتی باهاش ( محیط کار ) اگه معیارهای اولیه داره با خانواده برید برای آشنایی بیشتر .
وقتی خواستگاری دختر مردم میری ، طرف را به چشم زنت نگاه نکن . شما آقای خاستگار هستی پیش ایشون و ایشون هم برا ی شما موردی برای بررسی انتخاب همسر .
باید بری آشنا بشی رفت و آمد کنی با خانواده . اگه با شناخت بیشتر ، معیارها و هماهنگی ها ی کلی تیک خورد برید برای مراحل بعد و این دیگه ترس و فاجعه سازی نداره که آخه . اگه با شما هماهنگ نسبی نبود تمام.
احتمالا ترست برا ی اینکه اون دختره همکارت هست . عزیز مهم نیست همکارت باشه یا نباشه ، شرایط را مدیریت کن و از مشاور مشورت بگیر و برو جلو ، هم شما و هم ایشون آزاد هستید انتخاب کنید و این حق برای هم محفوظ هست در هر مرحله تا قبل عقد رسمی . دوستان در پست های قبل و صفحات قبل براتون مفصل صحبت کردند دیگه من نگم .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط payam_ss

میدونم که هنوز هیچی نشده قضاوت درست نیست ولی یه حسی بهم میگه چرا به همین مورد اول آشنایی ازدواج بسنده میکنی. نکنه مورد خیلی بهتری هم باشه . به صورت نوسانی این افکار میاد سراغم. حتی شاید خیلی احمقانه باشه، منی که خدا خدا میکردم باهاش ازدواج کنم، الان بعضا میگم خدا کنه جوابش منفی باشه. بعدا دوباره میگم نه اول با هم صحبت کنیم شاید جور بودیم با هم.
گیج شدم خلاصه
من خیلی ادم منطقی هستم و قبلا هم تجربه رابطه دوستی داشتم ولی برای آشنایی ازدواج این اولین مورد هست. نمیدونم بخاطر همین هست یا علت دیگه ای داره

---

این پاراگراف شما نشون میده آدم منطقی نیستی شما . تو شخصیت سازی ، شخصیت بالینی فرد جرات مند را کارکنید . کما ل گرایی از در و دیوار شما می باره . یه خورده شخصت وسواس هم داری و این شخصت وسواس شما به خاطر رابطه های دوستی که قبلا برقرار کردی هست . مشکل کمال گرا ها اینکه هی به خودشون میگن نکنه بهتر از اون باشه . نکنه اشتباه کنم . شما هم داری همین را میگی .
ما تو ازدواج دنبال بهترین نیستیم . ولی باید دنیال نزدیک ترین فردی که با ما هماهنگ هست باشیم .یعنی موردی انتخاب کنیم که با ما هماهنگ تر باشه . نه هماهنگ کامل .
هماهنگ کامل وجود نداره، باید نزدیک ما باشه از نظر شخصیت - فرهنگ - زندگی و غیره . اگه ایشون موارد اولیه را داره برید جلو با خانواده و اگه با خانواده بررسی بیشتر کردی و باز به نتیجه نرسیدید ، خوب تمام میشه دیگه . ایقدر موضوع را پیچیده نکنید . برو کمال گرایی را پیش مشاور حل کن تا حل نکردی زن نگیر .
تاپیکت را داشتم می خوندم دوستان خوب راهنمایی کردن ، یه بار دیگه بخونید و گزارش نویسی نکنید هر دفعه با یه مسئله جدید . این پستی که نوشتی نشون دادی هیچ یکی از پست های قبل را نخوندی و اگه خوندی باشی هم دقت نکردی و برات مهم نبوده . اینجوری فایده نداره و در زندگی مشکل می خوری . برو مشاوره حضوری .