چگونه خواستگارم رو امتحان کنم و ازش مطمئن بشم....
درود خدمت دوستان محترم
ممنون میشم در موردی موضوعی که میخوام مطرح کنم مشاوره ی دل سوزانه ای برای بنده انجام بدید.
من تقریبا چند مدتی(2 سال) هست که با یک اقایی آشنا شدم و قصدمون ازدواج هست.
ایشون خواستگاری هم اومدند که خانواده ها به خاطر کرونا تصمیم گرفتن یکم صبر کنند:305:)
اما مشکل من:
من نگرانیم این هست که ایشون از نظر پول خرج کرن و کادو گرفتن یکم خسیس هستند یا یکم زیادی اقتصادی فکر میکنند.
ایشون یک پسر مستقل هستند که از نظر مالی در سطح خوبی قرار دارند و خب به پدرشون هم تکیه نکردند و هوش اقتصادی بالایی دارند. من خودمم استاد هستم و برای خودم کار میکنم و به اصطلاح دستم تو جیب خودمه.
مثلا از تولد من به این ورکه چندین ماه ازش میگذره هیچی برای من نخریدن حتی وقتی که قهر کردم...تجسم کنید که من از سرکار میام خسته و کوفته بازم یه ساعت زمان میذارم ایشون رو ببینم بنظر من نیازه که بعضی موقع ها برای سوپریز کردن من یه کادوی هرچند کوچیک برام بخره( اصلا بحث مادی نیست.)
ولنتاین-روز استاد-روز زن- روز دختر-عیدی-شب چله-چهارشنبه سوری- هیچی برای من نخریدن من واقعا از دستشون ناراحت شدم کرونا و خیلی چیزای دیگه رو بهانه میکنن اما واقعا نشون دادن اینکه طرف مقابل برات مهمه اینقدر سخته؟
اوایل برام کتاب میخریدن یا خوراکی- خلاصه بُعد مادی مهم نیست توجه مهم هست که من واقعا الان ناراضیم.
یا فرض کنید الان دستشون 500 میلیون پوله برمیگرده بهم میگه بابام حساس و مهریه ببخشید اینو میگم اگه میتونی مهریه رو کم در نظر بگیر...میگم باشه 14 تا سکه میگم و شرط ضمن عقد میارم که مثلا 3 سال بعد ازدواج به خونه بنامم بکنی میگه 14 تا سکه سر عقد میدونی چقد میشه؟؟؟؟؟یا میگه حالا بعدا به کسی مربوط نیست که خونه مال دوتامونه دیگه سند زدن نمیخواد که....
یا یه بار خواستم ببینم چه رفتاری میکنه بهش گفتم خونه ایی که الان داری مثل امریکایی ها بیا شرط کنیم در ازدواج هرچی داریم نصف نصف بشه سریع جبهه گرفت که نه برا خرید این خونه پدرم کمک کرده حقش ضایع میشه....بازم من هیچی نگفتم چون قصدم گرفتن خونه نبود که ...
من خودمم قصدم این نبود که مهریه رو بالا بگم چون برام مهم نیست این موضوع رو مطرح کردم ببینم چی میگه دیدم اینجوری گفت.
یا یه موضوع دیگه اینکه وقتی من قهر میکنم با ناراحتم اون قهر نمیکنه حرف میزنه درسته ولی هیچ نازی هم نمیکشه من ادمیم که زود آشتی میکنم حتی قهرم باشم دلم نمیاد جواب ندم بهش میگم ناز نمیکشی قربون صدقه نمیری در حالی که اوایل خودشو رمانتیک نشون میداد میگه اینا برا بعد ازدواجه الان ما پیش هم نیستیم که....و وقتی پافشاری میکنم میگه تو منو درک نمیکنی من الان تحت فشارم چون هم دارمت هم ندارمت، روحم مریض شده و ....
پسر خوبیه مودبه محترمه فکرش خوب کار میکنه اما این موضوع ها اذیتم میکنه...من خودمم از نظر اخلاق و رفتار و ظاهر و وجهه ی اجتماعی در شرایط خوبی هستم اینجوری نیست که ایشون سرتر باشن...(تاحالا حتی میزان درامدشونو هم نپرسیدم یا چقدر پس انداز دارن)(قبلا خواستگارای خیلی خیلی پولدار هم داشتم که بدون در نظر گرفتن این موقعیت گفتم نه چون پول برای من ملاک اصلی نیست).
یه مورد دیگه هم اینکه ایشون پسر اگاهی هست به گفته ی خودش هیچ دوست دختر یا عشقی در گذشته نداشته خانواده اش هم ادمای مقیدی هستند...اما موضوعی که بعضا اذیتم میکنه اینکه مثلا وقتی به یه دختر درنگاه اول نگاه میکنه ذهنش سریع انالیز میکنه مثلا میگه نگاه کن اون مانتو خنکه یه دونه از اونا برا خود بخر برا تابستون... من نمیگم نیتش بده ولی اون نگاه تیزش به بقیه اذیتم میکنه حتی ی بار بهش بطور غیر مستقیم گفتم که مردایی خوبن که مثلا فلان خصلتو نداشته باشن گفت من وقتی نگاه میکنم ذهنم همه چی و میبینه(فرق نگاه موشکافانه حتی برا یک بار با نگاه معمولی رو من میفهمم)خودشم بخنده میگفت این حرفارو.
میشه لطفا بگید که چطور مطمئن بشم این خصلت های منفی رو دارن یا نه؟چه امتحانی انجام بدم؟چجوری امتحانش کنم که عزت نفس خودمم زیر سوال نره؟
