دانشگاه برم یا نه ؟؟؟

با سلام و عرض ادب

این اول تاپیک من در انجمن هست ...

یه سوالی از دوستان داشتم که چند وقته ذهنمو مشغول کرده . حتی به خاطرش با خانواده خیلی بحث کردیم ولی هنوز نمیدونم چیکار کنم . ممنون میشم کمک کنید .

من 17 سال دارم (دارم میرم تو 18 سال) و از سال تحصیلی آینده وارد پایه دوازدهم میشم . یعنی این آخرین تابستون قبل از کنکورمه .

هنوز نمیدونم واسش بخونم یا ن . من علاقم به کامپیوتر و برنامه نویسیه و اگه بخوام رشته ای برم ، اون رشته مهندسی کامپیوتر هستش . اما توی نت ک درباره ی برنامه نویسی و دانشگاه سرچ میکردم ، یه سری گفتگو هایی رو میدیدم ک اشاره میکردن دانشگاه برای برنامه نویسی زیاد کمکی نمیکنه و اگه قصد یادگیریش رو داریم ، باید خودمون دست به کار بشیم و وقتمون رو توی دانشگاه تلف نکنیم و اینا ... .

حقیقتا من خودم از درس خوندن زیاد خوشم نمیاد . یادگیری چیزهایی ک علاقمه (مثل همین برنامه نویسی) رو خیلی دوست دارم و ازشون لذت میبرم ولی از خوندن درس هایی که بزور میخوان تو مدرسه یادمون بدن اصلا اصلا خوشم نمیاد . اصن چه معنی ای داره که یه نفر ک میخواد کامپیوتر و اینا رو بخونه باید بره چمیدونم فیزیک پاس کنه یا درس هایی مث دینی و تاریخ و اینا بخونه ؟؟
بعدشم ما اومدیم رشته ریاضی که از دست درسای حفظی خلاص بشیم . فکر میکردیم دیگه ته تهش دو سه تا درس حفظی بیشتر نداریم . اومدیم دیدیم یه عالمه کتاب مسخره ک همش چرت و پرت توشونه و هیچیشون به دردمون نمیخوره دادن دستمون و گفتن یالا بخونین . زمین شناسی – تاریخ – جغرافی و یه سری کتاب های مذخرف دیگه ک اصلا دوست ندارم بهشون فک کنم چ برسه ب اینکه دونه دونه اینجا بنویسمشون ... . خلاصه اینا رو نوشتم ک بگم از درس و اینا زیاد خوشم نمیاد .

اما از اون طرف استعداد خیلی خوبی دارم . به طوری که فقط با خوندن دروس در فرجه نوبت اول و نوبت دوم ، نمرات خوبی گرفتم و ازشون راضی بودم . (اصلا در طول سال تحصیلی هیچ درسی نمیخوندم و فقط مشغول یادگیری برنامه نویسی و ساخت بازی و برنامه بودم )

با این اوصاف خودم تصمیم گرفتم که در طول سال دوازدهم دوباره مشغول یادگیری برنامه نویسی به طور حرفه ای بشم و فقط و فقط واسه نهایی بخونم و بعد از اتمام سال تحصیلی بلافاصله برم سربازی . بعد از اتمام سربازی هم
مشغول به کار بشم .

اما خونواده ی ما با این موضوع مخالفت شدید کردن . بخش اصلی دلیلشون اینه که میگن با دیپلم بری سربازی میبرنت سر مرز . میبرنت اونور . بلا سرت میارن و اینجور حرفا که فک کنم خودتون میدونین چی میگم و زیاد واردش نمیشم (حتی به مدت چند ساعت داییم از خاطرات سربازیش و سختی هاش برامون گفت ) و میگن با لیسانس و فوق لیسانس بری ، میبرنت تو یه اداره ای از ساعت 8 تا 2 ظهر زیر کولر میشینی برا خودت . بعد از ساعت 2 هم میری تو شهر میگردی . بعد شب میری دوباره اونجا میخوابی تا صبح .
حالا چند روزیه دارن میگن برو دانشگاه فرهنگیان . (پدر و مادرم معلمن) بعدش میتونی معلم شی و یه درآمدی داری واسه خودت . بیمه برات رد میکنن و اینجور چیزا . در کنارش میتونی کارای برنامه نویسیتو ادامه بدی مخصوصا تابستون ک تعطیله . واسه سربازی هم برو سرباز معلم شو ... .
به نظرم این پیشنهاد خوبی میاد اما چند تا سوال دارم :
راه خودمو برم ؟ یعنی بشینم در طول سال برنامه نویسی بخونم و بعدش برم سربازی ؟ یا اینکه بخونم واسه دانشگاه فرهنگیان ؟ یا درس بخونم واسه مهندسی کامپیوتر ؟؟؟

اگه قرار باشه درس بخونم ، این بی علاقگیم چی میشه ؟ من به زور واسه نوبت دوم یازدهمم میخوندم و این بی علاقگیم رو به شدت حس میکردم . طوری که اگه امتحانات دو روز بیشتر ادامه داشتن دیوونه میشدم (منظور اینکه خیلی خیلی خسته میشدم ) . چطوری باید به مدت یه سال این همه کتاب دستم باشه ؟

مورد دوم اینه که اگه حالا این بی علاقگیم رو تحمل کنم و یه سال بشینم درس بخونم ، تکلیف برنامه نویسیم چی میشه ؟ اینجوری توی یه سال زندگیم میشه فیزیک و حسابان و هندسه و اینا و من علاقه زیادی به برنامه نویسی دارم و حس میکنم اگه تو یه سال کارش نکنم ، خیلی عقب میمونم در این زمینه . با ذکر این نکته که توی کامپیوتر و نرم افزار و اینجور چیزا باید همیشه بروز باشی و اخبار جدید رو دنبال کنی تا عقب نمونی . یه هفته کار نکردن خودش فراموش رو میاره . چ برسه ب یه سال !!!!

قضیه ی این سرباز معلمی چیه ؟ آیا در حال حاضر (تاکید میکنم در حال حاضر ن چند سال پیش) همچین چیزی وجود داره که دو سال به جای سربازی بری درس بدی ؟

آیا در حال حاضر فرقی بین سربازان دیپلمه و فوق لیساس و لیسانس هست ؟ راسته که میگن اگه لیسانس و اینا داشته باشی راحت تره و میبرنت اداره ؟ من درباره این هم سرچ کردم و خیلیا گفتن در حال حاضر فرقی بینشون نیست و با دو گروه یه جور برخورد میشه . همچنین گفته بودن قبلا لیسانسا و فوق لیسانسا رو میبردن اداره . اما الان دیگه اینجوری نیست و افراد لیسانسه ی کمی دوران سختی ندارن در سربازی ... .

و اینکه لطف کنید و هر نکته ای ، تاپیکی ، مطلبی ، ویدیویی چیزی که به ذهنتون میرسه و میدونید کمکم میکنه رو بهم معرفی کنید . خیلی ممنونتون میشم .

باتشکر !

سلام

تاریخ ثابت کرده افرادی بوده اند که به دانشگاه نرفتند و موفق هم شده اند
ولی بذارید من یه چیزی خدمتتون بگم :
دانشگاه یه خوبی داره و اون اینکه شما میتونی وارد شبکه ای بشی ،،شبکه ای از فکرهای مختلف ،،،، که می تونی تیم تشکیل بدی ، ( هر چی دانشگاه قوی تر ...شبکه قوی تر )
بیل گیتس هم از دانشگاه شروع کرد و اونجا یار خودش را پیدا کرد
به نظرم دانشگاه وقت تلف کردن نیست و می تونه خیلی خوب باشه
مهم اینکه نگاه شما چی باشه




برنامه نویسی ارتباط زیادی به تحلیل داره
درس هایی مثل فیزیک و ریاضی شما را باهوش تر می کنه و جنگجو تر
مثلا ساخت بازی ای مثل limbo همش قانون فیزیکی داره

درس های مثل دینی و تاریخ شما را با سوادتر می کنه
وقتی هم سن من بشی یعد تازه می فهمی :)
خیلی خوبه شما اطلاعات عمومی تون بالا باشه
به نظرم مفیده



مشورت خیلی خوبه .... و مشورت پذیری مهم تر
تصمیمی که الان میگری نباید ده سال بعد تو را ناراحت کنه
زیرا ما مهمان سفره های خودمون هستیم



موفق باشی.

سلام

خیلی ممنون از اینکه وقت گذاشتید و پاسخ دادید .

مورد اول ک گفتید دانشگاه شبکه بندی میکنه رو قبول دارم و قبلا هم شنیده بودم و اصلا به خاطر همین مهندسی کامپیوتر رو گذاشتم بین گزینه ها . گفتم حالا اگه این همه خوندم ، لااقل تو دانشگاه چن نفرو ک علاقه منو دارن ، جمع میکنم و یه تیم میشیم و با هم کار میکنیم .

درس های محاسباتی مث فیزیک و حسابان و هندسه که گفتید رو میتونم بگذرونم اما دینی و تاریخ و اینا رو اصلا حوصلشون رو ندارم .‌

اینکه گفتید فیزیک ریاضی جنگجو تر میکنه آدمو قبول میکنم اما دیگه دینی و تاریخ و زمینو لااقل تو این سن درک نمیکنم . البته شما ک میگید برسم ب سنتون تازه میفهمم لابد یه چیزی هست ک میگید ولی فعلا تو این سن زیاد خوشم‌نمیاد ازشون . ظاهرا مجبورم یذره ب حرف بچه ها و خونواده ک میگن دیگه مجبوری بخونی یا اینکه بخون بعد زود تموم میشه فکر کنم .

انشالله ک بهترین تصمیم رو با کمکتون میگیرم و تا هزار سال بعد هم پشیمون نشم . واسه همین هم مزاحمتون شدم و ثبت نام کردم و تاپیک گذاشتم .

پس فعلا نظرتون اینه ک واسه کنکور و مهندسی کامپیوتر بخونم درسته؟

نظرتون راجب دانشگاه فرهنگیان چیه ؟

سربازی چطور ؟

خیلی ممنون از دوستان یاری رسون

با تشکر

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Saitama

سلام

سلام


خیلی ممنون از اینکه وقت گذاشتید و پاسخ دادید .

خواهش می کنم


مورد اول ک گفتید دانشگاه شبکه بندی میکنه رو قبول دارم و قبلا هم شنیده بودم و اصلا به خاطر همین مهندسی کامپیوتر رو گذاشتم بین گزینه ها . گفتم حالا اگه این همه خوندم ، لااقل تو دانشگاه چن نفرو ک علاقه منو دارن ، جمع میکنم و یه تیم میشیم و با هم کار میکنیم .

آفرین ...بیل گیتس هم تو دانشگاه هاروارد پن آلن را پیدا کرد
کارهای بزرگ را باید تیمی انجام بدی ...تیم یعنی شبکه ای از بهترین ها !
پس اول خودت بهترین باش تا بهترین ها را جذب کنی !!
شاید اولش مجبور بشی اصلا یه جا استخدام بشی و بعد کار خودت را بکنی ( بیل گیتس اول تو IBM استخدام بود )



درس های محاسباتی مث فیزیک و حسابان و هندسه که گفتید رو میتونم بگذرونم اما دینی و تاریخ و اینا رو اصلا حوصلشون رو ندارم .‌

من خودم برنامه نویسی بلدم :)
تفریحی :)
اینو گفتم بدونی به موضوع اشراف دارم و منظور خاصی ندارم از گفتنش !
ولی یه چیزی بهت میگم شاید قبول نکنی .....
درس دینی و تاریخ از درس کامپیوتر بهتره
یعنی اول اون را بخونی بهتره :)
یه جاهایی خیلی کمکت می کنه ( حتی تو برنامه نویسی )
آینده شاید به حرف من برسی و یا شاید هم الان برسی .





انشالله ک بهترین تصمیم رو با کمکتون میگیرم و تا هزار سال بعد هم پشیمون نشم . واسه همین هم مزاحمتون شدم و ثبت نام کردم و تاپیک گذاشتم .

ان شالله
مرسی



پس فعلا نظرتون اینه ک واسه کنکور و مهندسی کامپیوتر بخونم درسته؟
من یه فردی را می شناسم رتبه کنکورش 70 هزار شد ...ولی سال بعد دورقمی شد !
یا فردی را می شناسم 30 سالگی درس خوندن را شروع کرد و الان پزشک موفق هم هست !
می دونی چطوری؟
چون هدف درس خوندن را پیدا کرد...یه هدف مجبور کننده
شما باید این نیاز را ببینی ....اگه ببنی می خونی ...اون هم باعلاقه
هدفت هم بذار خدمت به مردم...
:)



نظرتون راجب دانشگاه فرهنگیان چیه ؟
نمی شناسم
نظر خاصی ندارم
فردا برو دانشگاهش ...تحقیق کن



سربازی چطور ؟
نظر خاصی ندارم
ولی سربازی هم یه دوره ای از دوران زندگی پسرهاست
دوران قشنگیه :)
باید ببینی هدف هات چیه
باید خودت بررسی کنی .


خیلی ممنون از دوستان یاری رسون
با تشکر

چاکرم
موفق باشی اخوی

---

.

با تشکر از cry عزیز . خیلی ممنونم که پاسخ دادید . مطالب خوبی نوشتید که کمکم کرد .

دوستان ! کسی نظر دیگه ای نداره ؟

با تشکر از همه ی دوستان !

- - - Updated - - -

اوه ببخشید سلام

سلام
اگر به برنامه نویسی علاقه دارید بنظرم باید کنکور بدین و دانشگاه برید چون دونستن و گذروندن دروسی مثل پایگاه داده،طراحی الگوریتم یا ساختمان داده تو بهینه بودن کدنویسی شما تاثیر مستقیم داره.

سلام

با تشکر از almasss عزیز
باید بگم که این دروس رو میشه با یه سرچ تو اینترنت یاد گرفت . ویدیو های آموزشی هم تا دلت بخواد زیاد هست . راجب الگوریتم و داده ها و ...

همچنین تعداد این دروس تخصصی در مقابل دروس عمومی مثل قطره ای در برابر دریاست ! (زیادی اغراق بود) ولی واقعیت اینه ک تعداد این دروس ک ب دردم میخورن خیلی کمن

سلام

یکی از مواردی که درباره مسئله ی شما و سؤالاتون مهم هست اینه در سنی هستید که ممکن هست یکسری نکات و باید ها رو فراموش کرده باشید یا نسبت بهش آگاهی پایینی داشته باشید.
من بشما تاکید میکنم لطفا فعلا از همین مسیر ادامه بدید. منحرف کردن حواستون از مسیر اصلی و پرداختن به موضوعات دیگر ممکن هست باعث بشه شما در هیچکدام موفقیتی کسب نکنین.
الان در بهترین سن و در موقعیت سرنوشت سازی قرار دارید بهمین علت باید برنامه ریزی داشته باشین و بتونین در یک رشته ی خوب در دانشگاه قبولی کسب کنین اون زمان هست که میتونین در کنار دانش به روز مهارت ها رو افزایش بدید و مدرک بگیرید.

مهارت بدون تخصص مثل ساختن خانه ی کاهگلی و ساختن برج هست.
از طرفی برای برنامه نویسی نیاز به خلاقیت، قدرت رویارویی با مشکلات، انگیزه، تمرکز و ... دارین.
دروس حفظی مثل سایر کتاب ها مانع از ناآگاهی بشر هستن. انسان در هستی خودش نیاز داره مسائل مختلفی رو یاد بگیره و بتونه در هر بخشی ازش استفاده کنه.

مثلا من باید اطلاعات دینی داشته باشم تا بتونم ازش در مواقعی که نیاز دارم بهره ببرم مثل پاسخ به سؤالات بشری درباره خداوند، پیدایش جهان و ...
مثلا من باید اطلاعات تاریخی داشته باشم زمانی که دیگران از گذشته کشورم سؤال میکنن بتونم پاسخ منطفی و درست بدم.
و ....
پس حفظ کردن برای شما لازم هست، اطلاعات ما باید دریای وسیعی باشن و بتونیم به (چرا ) ها ی زندگی بشریمون پاسخ بدیم.
در پایان از نظرات یک مشاوره تحصیلی هم در کنار مشورت با والدین بصورت حضوری بهره ببرید.

:72:

سلام


یه تاپیک زدی ، هزار تا بحث باز کردی !!!

من از همون اول شروع میکنم ! هر کدوم رو که بلد بودم پاسخ میدم ! امیدوارم بتونم بهت کمک کنم .

اون کسی که میگه دانشگاه به برنامه نویسی کمک نمیکنه به احتمال قریب به یقین یا دانشگاه آزاد درس میخونه یا پیام نور . وگرنه یه استاد خوب میتونه نقش خیلی بزرگی در شکوفایی شما ایفا کنه . بنابراین نمیشه مدرک همه دانشگاه های کشور رو با یه چوب حراج کرد . مخصوصا اگه اون دانشگاه شریف یا تهران یا امیر کبیر باشه . برخی از اساتید این دانشگاه ها رزومه خیلی قوی و حتی اعتبار جهانی دارن و صد در صد نشستن سر کلاسون کمک شایان توجهی به آموزش صحیح و پیشرفت شما خواهد کرد .

البته برنامه نویسی علمی نیس که شما بتونین با ویدیو و کلاس و دانشگاه توش به جایی برسین و حرفه ای بشین . شما برای اینکه یه برنامه نویس حرفه ای بشین نیاز دارین که ساعات بسیار زیادی رو پشت سیستم بشینین و تمام فکر و ذهن و دغدغتون همین باشه . وگرنه محال ممکنه که توی این رشته رشد کنین و حتی به سطح متوسط برسین ! حالا بیشتر که کار کنین متوجه میشین که برنامه نویسی یه سری فوت و فن کوزه گری هم داره که هر کسی نمیتونه اونا رو به شما یاد بده و خودتون باید با تلاش و پشتکار خودتون بهش برسین .

برنامه نویسی خودش یه شغل دو شیفته است و اگه شما معلمی رو انتخاب کردی بهتره قید اینو بزنی که یه برنامه نویس حرفه ای بشی . در بهترین شرایط یه برنامه نویس معمولی میشی و بس . اونم تازه در بهترین شرایط . البته امکان اینم وجود داره که شما دانشگاه فرهنگیان نری و همه وقتت رو بذاری روی برنامه نویسی و بازم اونطور که باید و شاید توی برنامه نویسی موفق نباشی و همون آب باریکه و مزایای معلمی هم از دستت بره ! بهتره همه احتمالات رو بسنجی .

هم چنین در مورد بی علاقگیت به درس صحبت کردی . به نظرم درس خوندن با اهداف اصلی تو در تناقضه . اگه هدف گذاریت جوری باشه که اهدافت با درس خوندن محقق بشن ، صد در صد علاقت به درس و کلاس و مطالعه بیشتر خواهد شد .

توی یه قسمت از کلامت در مورد بی علاقگیت به فیزیک و ریاضی و ... گفتی !!! معذرت میخوام یعنی شما ریاضی رو پیش نیاز برنامه نویسی نمیدونی ؟ مگه برای نوشتن شرط ها و حلقه ها به ریاضی نیاز نداری ؟ ممکنه حالا مباحث پیچیده ریاضی احتیاجت نباشه ، ولی صد در صد بعضی ار مباحث پایه ریاضی مث منطق بولی و حتی قوانین احتمال نیازت هس و باید بلد باشی . البته جدا از تاثیر گذاری ریاضی بر برنامه نویسی من شخصا معتقدم همه آدمای موفق اطلاعات عمومی بالایی دارن و در مورد تاریخ ، جغرافیا ، موسیقی ، سیاست ، اقتصاد و فیزیک و ... اطلاعات بالایی دارن . اگه دنبال پیشرفت روز افزون هستی ، سعی کن ساعت مطالعه آزاد بالایی داشته باشی . در ضمن حتما سعی کن زبان انگلیست رو تقویت کنی . چون از یه جایی به بعد احتیاج داری از منابع انگلیسی زبان استفاده کنی یا از تجارب برنامه نویسای خارجی استفاده کنی و ویدیوهای انگلیسی زبان ببینی و ...

در مورد سربازی هم بگم که دو تا از دوستای خودم که به تازگی فارغ التحصیل شدن و هر دو تاشون هم ارشد دارن ، محل خدمت یکیشون خاش و دیگری تنب کوچک هس . بنابراین تحصیلات تاثیر زیادی در محل خدمت نداره . البته یه کم به شانس طرف هم بستگی داره !!! ولی در کل سعی کن اینقدر قوی باشی که آمادگی مقابله با هر سختی ای رو داشته باشی . اگه همیشه دنبال امن ترین مسیر ممکن باشی ، هیچ وقت موفقیت بزرگی به دست نخواهی آورد .

و اما یه نکته در مورد نحوه تصمیم گیری خدمتت عرض کنم : شما الان هر مسیری رو که انتخاب کنی ، خوبی ها و بدی های خاص خودش رو داره . سعی کن با توجه به شرایطی که در حال حاضر داری و آینده ای که برای خودت متصور هستی ، مسیری رو انتخاب کنی که بعدا از انتخابش پشیمون نشی و این نکته رو هم در نظر داشته باش که نمیشه همه چیزهای خوب رو با هم داشت و از همه اتفاقات بد اجتناب کرد .

موفق باشی :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط سحر بهاری

سلام

سلام و تشکر از اینکه وقت گذاشتید و پاسخ دادید

یکی از مواردی که درباره مسئله ی شما و سؤالاتون مهم هست اینه در سنی هستید که ممکن هست یکسری نکات و باید ها رو فراموش کرده باشید یا نسبت بهش آگاهی پایینی داشته باشید.

کدوم باید ها و نکات ؟؟

من بشما تاکید میکنم لطفا فعلا از همین مسیر ادامه بدید. منحرف کردن حواستون از مسیر اصلی و پرداختن به موضوعات دیگر ممکن هست باعث بشه شما در هیچکدام موفقیتی کسب نکنین.

از کدوم مسیر ادامه بدم ؟؟ (ببخشید شاید از نظرتون این دو سوال اولم مسخره باشه ، ولی خب نفهمیدم منظورتون رو . مجبورم بپرسم )

الان در بهترین سن و در موقعیت سرنوشت سازی قرار دارید بهمین علت باید برنامه ریزی داشته باشین و بتونین در یک رشته ی خوب در دانشگاه قبولی کسب کنین اون زمان هست که میتونین در کنار دانش به روز مهارت ها رو افزایش بدید و مدرک بگیرید.

بله خیلی ممنون از راهنماییتون . راستش با پاسخ های دوستان و شما و سبک سنگینی خودم ، فعلا تصمیم گرفتم بخونم واسه کنکور و مهندسی کامپیوتر . برنامه هم چیدم واسه درس خوندن و کار های روزمرم.

مهارت بدون تخصص مثل ساختن خانه ی کاهگلی و ساختن برج هست.
از طرفی برای برنامه نویسی نیاز به خلاقیت، قدرت رویارویی با مشکلات، انگیزه، تمرکز و ... دارین.

درسته ! حتما اینا رو به خاطر میسپارم .

دروس حفظی مثل سایر کتاب ها مانع از ناآگاهی بشر هستن. انسان در هستی خودش نیاز داره مسائل مختلفی رو یاد بگیره و بتونه در هر بخشی ازش استفاده کنه.

مثلا من باید اطلاعات دینی داشته باشم تا بتونم ازش در مواقعی که نیاز دارم بهره ببرم مثل پاسخ به سؤالات بشری درباره خداوند، پیدایش جهان و ...
مثلا من باید اطلاعات تاریخی داشته باشم زمانی که دیگران از گذشته کشورم سؤال میکنن بتونم پاسخ منطفی و درست بدم.
و ....
پس حفظ کردن برای شما لازم هست، اطلاعات ما باید دریای وسیعی باشن و بتونیم به (چرا ) ها ی زندگی بشریمون پاسخ بدیم.

ببینید من یه نظری دارم (اگه اشتباهه لطفا بگید) . من فکر نمیکنم برای پاسخ چرا های زندگیمون باید همه چیز رو بخونیم . مثلا من اگه در مورد یه مسئله ی دینی تو زندگیم مشکل دارم ، میرم همون مسئله رو میپرسم . میخوام هدف از خلقت رو بفهمم میرم میپرسم .اصلا لازم نیست مسائلی رو بخونیم که فقط چند درصدش لازممونه . البته من منظورم فقط دینی نیست . خیلی از دروس رو اینجوری میبینم . همین مثال ها رو میتونم واسه دروسی مثل تاریخ و جغرافی بزنم . البته نمیگم که هیچی ازشون (از این دروس) نخونیم ولی نه اینکه تو دانشگاه توی یه رشته غیرمرتبط ، درسی تدریس بشه .
بعدشم کسی که خارج از تخصصم مثلا تاریخ ازم سوال کرد بهش میگم بلد نیستم و مرتبط با رشتم و اینا نیست . لازم نیست برم تاریخ بخونم تا اگر کسی سوال کرد ازم ، بهش پاسخ بدم . بهش میگم خودت برو کتاب تاریخ بخون جواب سوالت رو پیدا کن و اینکه من بلد نیستم .
البته فکر میکنم بحث در این موارد (بی علاقگی به دروس) بی فایدست و من تصمیم گرفتم با هر سختی و عدم کاربرد در زندگی که داره بخونمشون . برم مهندسی کامپیوتر . انشالله که پشیمون نشم و کارم رو درست انجام بدم
در پایان از نظرات یک مشاوره تحصیلی هم در کنار مشورت با والدین بصورت حضوری بهره ببرید.

بله ، خیلی ممنون . باتشکر

:72:

---

........

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Saitama

سلام و تشکر از اینکه وقت گذاش

کدوم باید ها و نکات ؟؟

از کدوم مسیر ادامه بدم ؟؟ (ببخشید شاید از نظرتون این دو سوال اولم مسخره باشه ، ولی خب نفهمیدم منظورتون رو . مجبورم بپرسم )

ببینید من یه نظری دارم (اگه اشتباهه لطفا بگید) . من فکر نمیکنم برای پاسخ چرا های زندگیمون باید همه چیز رو بخونیم . مثلا من اگه در مورد یه مسئله ی دینی تو زندگیم مشکل دارم ، میرم همون مسئله رو میپرسم . میخوام هدف از خلقت رو بفهمم میرم میپرسم .اصلا لازم نیست مسائلی رو بخونیم که فقط چند درصدش لازممونه . البته من منظورم فقط دینی نیست . خیلی از دروس رو اینجوری میبینم . همین مثال ها رو میتونم واسه دروسی مثل تاریخ و جغرافی بزنم . البته نمیگم که هیچی ازشون (از این دروس) نخونیم ولی نه اینکه تو دانشگاه توی یه رشته غیرمرتبط ، درسی تدریس بشه .
بعدشم کسی که خارج از تخصصم مثلا تاریخ ازم سوال کرد بهش میگم بلد نیستم و مرتبط با رشتم و اینا نیست . لازم نیست برم تاریخ بخونم تا اگر کسی سوال کرد ازم ، بهش پاسخ بدم . بهش میگم خودت برو کتاب تاریخ بخون جواب سوالت رو پیدا کن و اینکه من بلد نیستم .
البته فکر میکنم بحث در این موارد (بی علاقگی به دروس) بی فایدست و من تصمیم گرفتم با هر سختی و عدم کاربرد در زندگی که داره بخونمشون . برم مهندسی کامپیوتر . انشالله که پشیمون نشم و کارم رو درست انجام بدم

بله ، خیلی ممنون . باتشکر

---

..........................،...................... .........
خواهش میکنم :72:

۱. باید ها و نکاتی رو که ذکر کردم و یا دیگران ذکر میکنن . مسائلی که بهشون فکر نکردین و الان میخونین و دربارش فکر میكنین.
مثلا درباره ی سربازی... درباره ی ادامه تحصیل و کنکور


۲. از مسیر تحصیلی که الان قرار دارین و پاس کردن امتحانات با نمرات خوب، تست زنی و حل مسائل و پشت سر گذاشتن کنکور و تحصیل در رشته ی مورد نظرتون.


۳. بله درسته، اما همه ی مسائل درون یک کتاب بیان نشده! در واقع مثلا در دبیرستان کتاب دینی که تدریس میشه مناسب با سن شما و دربردارنده مسائلی مطابق با سؤالاتی هست که براتون ممکنه پیش بیاد و همچنین مقدمه ای برای خواندن تخصصی اون مبحث در آینده.
ببینید الان ممکنه من درباره یچیزی اطلاعاتی کسب کنم که فعلا بدردم نخوره ولی در آینده حتما لازمش داشته باشم. یه مثال میزنم؛

شما مجری های تلویزیون رو ببینین، اکثرا تحصیلات مختلفی دارن که با مجری گری همخوانی نداره، اما چیزی که باعث موفقیت اونها شده افزایش اطلاعات و آگاهی های اونهاست.
یعنی زمانی که تست دادن، بلد بودن و میتونستن جلوی دوربین برای چند میلیون سلیقه و نظر مختلف برنامه اجرا کنن.
آدم همیشه دسترسی سریع و آسان به اطلاعات نداره و باید یچیزایی رو در حدی بلد باشه.
هیچکسی از ما توقع نظرهای تخصصی رو نداره مگر در اون مبحث تخصص داشته باشیم و صاحب نظر باشیم.

شما برای اینکه روابط اجتماعی خوبی داشته باشین باید مثلا یکسری مهارت های ارتباطی رو یاد بگیرید که اینو شغلتون بهش پاسخگو نیست و اگر بلد نباشین میتونه روی شغل و تمام جنبه های زندگیتون هم اثر منفی بگذاره.

فراموش نکنید برخی کتابها یک جزء از کل مطالبی هستن که بشر اون رو میدونه و شما میخونین.

حتما میتونین فرد موفقی بشین اگر از راه درست و منطقی علاقه های خودتون رو پیگیری کنین


موفق باشین:72:

سلام دوست عزیز؛
مطالب شما را با دقت خواندم و با توجه به جمیع جهات و علاقه شما به برنامه نویسی و پیشرفت در این مقوله مهم، بطور مسئولانه و با یقین کامل توصیه اکید می کنم در دانشگاه این موضوع را بصورت اکادمیک دنبال کنید و تا مقطع حداقل کارشناسی ارشد موضوع را تحصیل کنید و به هیچ عنوان، تاکید می کنم به هیچ عنوان داستانهایی شبیه رها کردن دانشگاه و موفق بودن، اتلاف وقت در محیط دانشگاه و .... را مطالعه و حتی تکرار نفرمایید
باید بدانید که هدف از ورود و تحصیل در دانشگاه فقط دوره آموزشی تخصصی در رابطه با یک علم خاص نیست
موفق باشید

سلام

تعداد واحدهای عمومی کم تر از 30 واحد هست و این واحدها تنوعی میشه برات : مثل تربیت بدنی - ادیبات و ....
اینقدر سخت نگیر :)


..................



در مورد اینکه دوست داری برنامه نویس باشی ،علاوه بر رشته مهندسی کامیپوتر می تونی اینها را هم بزنی : -
علوم کامپیوتر - ریاضیات کاربری ! ( بعضی از متخصیین هوش مصنوعی و برنامه نویسی رشته لیسانسشون ریاضیات بوده ،،،،،،،،، هر چند در حوزه علوم کامپیوتر باشی بهتره )



..................



در مورد اندیشه بیل گیتس که بیشتر بین بچه های کامپیوتر وجود داره یه چیزی بگم :
بعضی موقع ها باید شرایط را بسنجی ! ،،،،و با توجه به شرایط ،اگه دیر اقدام کنی امکان داره پروژه ات را یکی دیگه بزنه
بیل گیتس مجبور شد مرخصی بگیره ،،چون به گفته خودش اگه می خواست واحدهای دانشگاهیش را پاس کنه ،،الان شرکت را یکی دیگه زده بود


ولی الان در این زمانه اینجوری نیست ،،( مگر اینکه یه ایده ای داشته باشی و کسی بخواد بزنه د رحد بین الملل و مثلا توقف تو در دانشگاه مانع از زدن ایده ات بشه)



به نظرم مسیر اصلی را ادامه بده ( دانشگاه ) و همیشه د ر جستجوی ایده و مهارت باش ،،،،
سپس در مسیرت تصمیم بگیر چه باید بکنی !!،،،،اون تصمیم برای هر کی فرق می کنه با توجه به شرایطتش و این را می سپاریم به خودت !



شرکت های شتاب دهنده ( مراکز رشد و ...) کمکی خوبی در دانشگاه هستند و دانشگاه می تونه محیط خوبی در پرورش فکرها و ایجاد شبکه ها ی پیچیده تیمی باشه
موفق باشی