نمایش نسخه قابل چاپ
سلام
دوسالی هست اینجا نیومدم
راستش خیلی مشکلات برام پیش اومد که خودم حلشون کردم
اما یه مشکل وجود داره خواستم کمک کنید .
من ترم اخر ph.D هستم اما بیکار
جالبه خواهرم کارشناسی بود الان استخدامه
برادرم و زنشم هردو کارمندن
توخونه فقط به پدر مادرم کمک میکنم خرید اشپزی گردگیری و غیره
ولی خدا هوای خواهر برادرموبیشتر داره
این همه زحمت کشیدم توزندگیم نباید یه شغل مناسب برام باشه؟
هیجاهم هییت علمی نمیکنن
افسرده شدم
متاسفانه جو جامعه همینه
به نظرم بهتره از شغلهای پایین تر شروع کنی
غصه نخور عزیزم
خیلی دیپلمه و مهندس و پزشک و پی اچ دی بیکار مثل خودت هست
انگار اصلا تو جامعه نبودی که اینطور از وضعیت کار بی اطلاعی
:103::103::103::103::103::103::103::103::103:
سلام خانم دکتر
خب ، شما حتما درد و دل هایی دارید ، ما بهتون حق می دیم ....
بعضی موقع ها زندگی قانون مشخصی نداره ، از اینکه نتونیم در جایگاهی که واقعا دوست داریم بایستیم ..
بعضی موقع ها قسمت خالی لیوان را نگاه می کنیم ...در حالی که باید همیشه قسمت پر لیوان را ببینیم .
یه فرقی بین شغل و درآمد هست ...
الان شما شغل دارید ولی درآمد ندارید...
شغل یعنی تلاش و هدفی که بتونیم یه مهارتی یاد بگیریم .... و اون مهارت را تبدیل به درآمد کنیم ..
الان شما در این مرحله هستید :)
ان شالله ترم آخر هم تموم بشه مسیر براتون بهتر میشه .
در واقعی شما دارید برا ی خودتون سرمایه گذاری می کنید و دارید تبر را تیز می کنید ..
مسئله بعدی اینکه شما اگه بخواین کار پیدا کنید( قبل از گرفتن مدرک کامل دکترا ) ... فکر کنم اجازه ندن یه دانشجوی دکترا هم زمان کار هم کند ...
درستش اینکه در تمام دنیا ، یه دانشجوی دکترا باید از نظر مالی در آسایش نسبی باشه تا بتونه تحقیقش را کنه ( خیر سرش )
:)
می دونم درد دل هایی هست که درست هم هست .
----------------------------
از طرفی به فکر هیئت علمی فقط نباشید ! ( در دانشگاه خاصی )
حوزه دیدتون را بازتر کنید ..
قطعا تا این مرحله رسیدید تواناییی های زیادی دارید ..
( ترجمه - کار آموزش و...)
از طرفی مراقب کمال گرایی هم باشید .
بعضی موقع ها یه شغلی را دوست داریم و اون را یه هدف برای خودمون می بینیم ...
خب ایراد نداره !
باید با برنامه جلو بریم ...
باید اون هدف را داشته باشیم ولی از کوچیک شروع کنیم !
بعضی موقع ها دوست داریم مدیر یه شرکت باشیم ..., ولی بهتره اول بریم junior بشیم و چند سال بعد senior و....!
بعضی موقع ها باید پل را خودمون بسازیم و شرکت خودمون را داشته باشیم ( شرکت های دانش بنیان و مراکز رشد ...)
الان دانشگاه ها خوب مکان و سرمایه میدن ( برای شروع )
می تونید یه تیم جمع کنید و در حوزه خودتون فعالیت کنید .
آره zzzz جان. بی عدالتی وجود داره. برای همین آمار فرار مغزها انقدر زیاده. برای همین نسل جدید بیخیال دانشگاه رفتن شده.
تو ایران چون تحقیق و پژوهش ارزشی نداره به دانشجوی دکترا پولی نمیدن. برای همین دانشجوهای دکترایی که شاغل نیستن، دچار سرخوردگی میشن. از جمله خود من. بر عکس دانشگاه های خوب دنیا که به دانشجوی دکترا پول میدن و دیگه حق اجازه کار خارج از دانشگاه رو نداره.
اما تو همین شرایط، برای دانشجوی دکترا، تدریس خصوصی یا آموزشگاه یا پروژه های دانشجویی، ترجمه یا تایپ امکان پذیره.میتونی تبلیغات آنلاین داشته باشی. بعضی وقتا درامد این کارا از کارمندی بیشتره. از این کارها شروع کن که اعتماد به نفست برگرده. سعی کن کمتر تو خونه بمونی. بیشتر تو محیط دانشگاه باشی. اینجوری احتمال پیدا کردن یه شغل مناسب بیشتر میشه.
برای هیات علمی شدن هم شرایط سخت شده، ولی فکر نکن بعد از استخدام همه چی گل و بلبل میشه. هیات علمی تازه کار تا چند سال باید تحت امر گروه باشه که اونم آسون نیست.
سلام ممنون از کمکتوننقل قول:
نوشته اصلی توسط بهاره جون
ولی من نمیتونم فعالیت هایی که شما میگید مثل پروژههای دانشجویی یا ترجمه انجام بدم
کجا تبلیغ کنم ؟هرجا تبلیغ کنم اشناهاو دوستام میفهمن بعد فکرمیکنید چی میگن؟
نمیگن چه اشتباهی کردی رفتی دکترا که بیکار باشی؟
دشمن شاد میشم
کلا نمیزارم از زندگی خصوصیم باخبر بشن که بیکارم یانه اینجوری ولی متوجه میشن
بعدم یکی بود ازهمکلاسیام میگفت پروپوزالمو بنویس هزینه میدم
من ردش کردم چون قبلا کسی دیگه براش نوشته بوده بهش که پول نداده هیچ ابروشم برده همجا پر کرده بود فلانی ازمن چندبرابر پول گرفته
اش نخورده دهن سوخته
بنابراین سعی میکنم خودمو تو دردسر نندازم
مردم پررون
یکی از دوستامم بود میخواست براش کاردانشجویی کنم اهر یه تابلو گل نقره 15تومنی برام هدیه اورد جای اون پایان نامه ای که براش نوشتم میبرد بیرون4تومن ازش میگرفتن
ملت پولاشونو خرج خارج رفتن میکنن به من میرسن میخوان مفتی کاراشونو انجام بدن
یجورایی زیاد دوست صمیمیم ندارم چون سواستفاده میکنن از ادم کارمیخوان کمک درسی باشه انجام میدم ولی طرف انتظار داره به واسطه دوستی مقاله براش بنویسم
رشته تون چیه؟
خیلی به حرف دیگران گوش ندید و به حرفای که هنوز نزدن فکر نکنید. اینکه شما از تبلیغ کردن برای خودتون نگران هستید که مبادا اقوام متوجه بشن، پس با دلسوزی های نابجایی که وقتی درستون تموم شد نسبت به شما دارن چه میکنید؟ اونها بالاخره حرفشون رو میزنن.
تا دانشجو هستید ارام ارام اقدام به یافتن کار کنید والا بعد از فارغ التحصیلی وضع خیلی بد میشه. الان فرصت دارید 6 ماه دنبال کار باشید و کسی چیزی نگه اما اون موقع همه میفهمن شما بیکاری (هر چند که بازم به حرف دیگران خیلی بها ندید)
ممنوننقل قول:
نوشته اصلی توسط Hamid22
من سم شناسیم یکی ازرشتهای تخصصی رشته داروسازی هست .مربوط به دارو وصنعت و... هست .
دوسال طرحمو گزروندم ولی جذبم نکردن و اونایی که پارتی داشتنو گرفتن
.شمافکر کنید تبلیغ کنم برای کارای دانشجویی .مسخرم میکنن میزنن تو سرم میگن دکترمملکتو ...
تیکه میندازن
چقد از رشتم از سختی هایی که کشیدم بهشون گفتم
از امید به خدا
ازتوکل به خدا که باتلاش رهام نمیکنه
همه اونایی که بهم میگفتند خدا کمکت نکرده ونمیکنه اونا تیکه میندازن
راستش من اگم بیکارم باشم بازم اگه برگردم به گذشته بازم همین راهو ادامه میدم ولی دوستام مدام میخوان به زنن توسرم بگن درس خوندن بدرد نمیخوره
سلام.خوبی ساناز جان؟ ایشالا بعد از تموم شون درست یه کار خوب پیدا بشه برات. ولی اگر نشد به مهاجرت هم فکر می کنی؟ تا حالا براش اقدامی داشتی؟با توجه به رشته خوبت و هوش
بالایی که داری من فکر میکنم اینم راه خوبی برات باشه.
ما با قضاوت و اندیشه ها ی مردم زندگی نمی کنیم ...
از طرفی لازم نیست خودمون را به اطرافیانمون ثابت کنیم ..و یا در هدف هامون منتظر نظر قضاوت آنها باشیم !
همین که در هدفتون استوار هستید جای تحسین هست .
رشته خوبی تحصیل کردید ..... می تونید در زمینه ها ی مختلفی کارآفرینی کنید .
-------
آخر سال خوبی داشته باشید ،، و سال جدید براتون پر از موفقیت های رنگارنگ باشه ( مثل همیشه )
در پناه خدا.:72:
سلام ممنون.یادته تو اولین تایپیکم برام پست گذاشتی؟نقل قول:
نوشته اصلی توسط آنیتا123
مهاجرت به این راحتی نیست اگه بر دکترا اپلای میکردم بهتربود شغل گیرم میومدم ولی اونجا بیشتر به فارغ التحصیلای دانشگاه خودشون کار میدن.
این مملکت فقط پارتی بازیه .
- - - Updated - - -
سلام ممنونم .نقل قول:
نوشته اصلی توسط cry
کارافرینی که نمیشه سرمایه زیاد میخواد خرید دستگاه هزینه بره .
مشکل اینجاس من همیشه نسبت ب رشتم و مقطعی که درس خوندم جلوی دوستان با اعتماد بنفس بودم . یجورایی دوستام حسادت میکنن فکرمیکنم کافیه بفهمن دنبال کارمیگردم شغل نیست ...
هیچی دیگه زخم زبون میزنن منو بیشتر افسرده میکنن
لااقل تو خلوت خودم با دلداریای پوچی که به خودم میدم یجورایی به هدایتم به سمت جلو کمک میکنم
گاهی خیابونو که میبینم به افراذ داخل ماشیناشون نگاه میکنم طرف نصف سن منو داره هیچ تحصیلاتیم نداره پشت ماشین مدل بالاس
نمونش تو فامیلای خودمون زیاده .
اخه این مملکت هیچ
خداچی
نباید بهم کمک کنه؟
نقل قول:
نوشته اصلی توسط zzzz
موفق باشی.
دوست عزیز حرف من این بود که بخاطر دیگران از انجام کار درست نترس. اصلا نگفتم کار دانشجویی مثل پایان نامه قبول کن!!
ضمنا درس خوندن اگر هدفمند باشه خیلی هم خوبه. من خودم و همه اطرافیانم در محیط کار ارشد و دکتری مهندسی داریم. ندیدم کسی ناراضی باشه. البته کارمون خصوصی هست و خودمون برای کار تلاش کردیم و بدون پارتی به اینجا رسیدیم.
باز هم توصیه میکنم که شدیدا در دوران تحصیل (ارشد و دکتری) به فکر یافتن کار باشید، نگید مدرک که گرفتم بعد محکم میرم دنبالش.
سلام ساناز جان
مگه شما سر یه کار خوب نمیرفتید؟
یادمه استخدام شده بودید
سلام خوبینقل قول:
نوشته اصلی توسط نیکیا
من استخدام رسمی نبودم استخدام طرحی بودم دوسال
ینی طرح نیروی انسانی
هرکاری کردم جذبم نکردن بااینکه فرزند جانباز بودم اما کسی دیگه روکه پارتی داشت وجای من گرفتن تازه رستش بیوشیمی بود ربطی ب بخش سم شناسی نداشت.
اکه اون تایپیک سراسری یا ازاد تهران بازکردم بخونید حدود دوسال پیشه
بین ازاد تهران وسراسری شهرستان مردد بودم
پیش خودم میگفتم اگه سراسری شهرستان برم کارمو بایدازدست بدم
ولی اگه ازاد تهران برم ممکنه احتمال داره این اداره جذبم کنه
ولی ازاد تهرانو رفتم جذبمم نکردن
نقل قول:
نوشته اصلی توسط cry
سلام
میگم شما باغبان نیستید؟؟ دلم بر باغبان و اعجاز عشق تنگ شده از وقتی نیومدم اینجا اوناهم نیومدن
.نمیدونم تایپیکای قبلی منو خوندید یانه
اما یچیزی تو دلم بود میخواستم بگم.
راجع به کسی که عاشقش بودم و نمیتونستم فراموشش کنم اونم5سال
هزار نفر از افراد اینجا مشاوره داذن که من اون اقارو فراموش کنم
سر عزت نفس نداشتنم بحث میکردن
سرخیلی چیزا
منم میگفتم به اونا علت فراموش نکردن من اینه که من فقط ایشونو میخوام اگه برم بایکی دیگه دوست شم فراموش میشه وبااعتماد بنفس میشم .منظورم اینه من مدام به مشاورا میگفتم علت اینی که من عزت نفس نداشتم جلواین اقا و بی اعتماد بنفس بودم این بود که با کسی دوس نبودم .
اون اقا اومد خواستگاریم .پدرم گفت بدردت نمیخوره .من رفتم بایکی دیگه دوس شدم طوری که فقط تماس تلفنی و پیام داشتیم به طرز معجزه اسایی اون اقارو فراموش کردم طوری که وقتی پیام میداد جوابشم نمیدادم منیکه التماسش میکردم جوابمو بده .
اعتماد بنفس پیدا کردم .
خواستم بهتون ثابت کنم همون طوری که خودتون میگید من باهوشم
پس راه فراموش کردن اون اقازوهم بلد بودم ولی نمیخواستم دوستی کنم با کسی .
میخواستم چون عاشقش بودم تک پر باشم .
اون اقاهم خیلی پشیمونه که منو ازدست داده .شاید دخترای دیگه بزاش خیلی چیزارو داشته باشن اما من دوسش داشتم که دیگه ندارم
الانم مثل قبل نیستم
خواستم به بعضی مشاورای اینجا ثابت کنم که فراموش کردن واعتمادبنفس داشتن درمقابل اقایون وقتی با چند نفر دوس میشی بستگی داره
ممکنه ازنظر سایت بداموزی داشته باشه اما حقیقته
لااقل فکرکنید یه مطالعه موردیه یک کیس ریپورته
رومن اثر کرد
پس کسی اینجا نیاد بگه من عزت نفس دارم تونداری
من اعتماد بنفس دارم تو نداری
سلام
همین الان شنیدم یکی از رییسای قبلی سرکاری که قبلا بودم یه پست مهم دولتی گرفته
اون موقع من مدام دعا به دیگران کمک میکنم هوای پدرمادرمودارم
مدام توکل
سختی زیاد
اون موقع یکی دیگه باید پست بگیره که ندام دوس دختربازی میکرده
قربون عدالتت خدا
خسته شدم واقعا انرژیم خالی شده
تواین گرونی توان زندگی کردن ندارم
دیگه توان ندارم به اتفاقایی که تو جامعه میفته فکرکنم بشنوم
اخه چقد بی عدالتی
مگه خدا وجود نداره
سلام
راستش من خودم زیاد نمیدونم تعریف عدالت چیه.
ولی فکر میکنم عدالت و رحمت خدا با هم هستند.
همون پروردگاری که شما رو به این مرحله از زندگی رسونده، قطعا از اینجا به بعد هم میرسونه.
بعضی وقتها خدا ما رو اینقدر دوست داره که نمیگذاره سرگرم دنیا بشیم، به کارهایی مثل کمک به خانواده مشغولمون میکنه، مثل مادری که از شدت محبتش نمیگذاره بچه اش بره تو کوچه فوتبال بازی کنه که نکنه زمین بخوره.
عدالت به نظرم اینه که خدا هر چیزی رو سر جای خودش قرار بده.
مثل یک خیاط که برای هر شخصی لباس سایز تن اون رو میدوزه. ولی ما فکر میکنیم عدالت یعنی به همه مساوی دادن. عدالت و مساوات عین هم نیستند.
با سلام
انشا الله خوب باشید
طاعات و عبادات قبول
گفتم یه مطلب بنویسم شاید در مسیر زندگیتون بدردتون خورد....
بعضی موقع ها تو زندگی یه شرایطی برامون بوجود می یاد که ازش ناراحتیم ...
در حالی که همون ناراحتی برای رشد ماست و شاید یه فرصت که از اون باید استفاده کنیم .
مثلا شما الان پیش خانواده هستید و میگید چرا شرایط اینجوری هست...
در حالی که می تونید همین الان قدر خانواده تون را بدونید و از بودن کنارشون لذت ببرید .....
شاید در آینده کم تر پیش بیاد ...
همین بودن در کنار خانواده و خدمت کردن از روی عشق به خانواده و کمک به آنها باعث میشه جایی دیگه جبران بشه ...
کاش همه بتونیم در تمام مراحل زندگیمون و تمام لحظه هاش استفاده کنیم .
موفق باشین
سلام. شما تا به حال چقدر از زندگی خودتان لذت برده اید ؟ آیا دوست دارید در جنبه های دیگر زندگی به جز درس و شغل پیشرفت کنید یا ترجیح می دهید زندگی شما از هر چیز دیگری اعم از لذت ، عشق ، خانواده و دوستان ، اعتقادات و باورهای درست ، اعتدال و داشتن شخصیت خوب ، آرامش و.... خالی باشد و فقط بروید سر کار و برگردید؟
عزیز دل چرا از انجام کارهای خانه لذت نمی برید در حالی زن هستید و زن قلبش با خانه اش آرام است ؟ چرا امثال شما نباید از زن بودن خود لذت ببرند و اینقدر عذاب بکشند؟ چرا نباید از هوای پاکی که برای مردم مثل یک رویا بود ولی الان واقعیت است لذت ببرید ؟ از پروانه هایی که به شهر ما آمده اند و قبلا نبودند ؟ تا به حال شده که وقت غروب لباسی زیبا و شیک بپوشید و برای خودتان عصرانه ای ساده و خوب تهیه کنید؟ فیلم زیبایی را ببینید یا کتابی نفیس را مطالعه کنید در حالی که از عصرانه و لباس زیبای خود لذت می برید؟
در این شهر دیدنی های زیادی هست. بسیار زیاد. تا به حال از آنها بهره برده اید؟
هرگز درباره خداوند صحبتی نکنید که ناروا و معترضانه باشد حتی اگر بسیار ناراحت باشید. از الفاظ دیگری استفاده کنید. در نهایت همه به سمت او باز می گردند و موفق ترین ها در این دنیا نمانده اند. هنگامی که دل شکسته هستید به جای اعتراض به جای خلوتی بروید و با او مناجات و راز و نیاز کنید و طلب خیر کنید. به خداوند بگویید که درمانده هستید و پناهی جز او ندارید. هدف از تمام موفقیت های ما رسیدن به خداوند و وصال اوست و هیچ هدف دیگری اگر واقع بین باشیم نه اصالتی دارد و نه دوامی.
در ثانی شما که انسانی تحصیلکرده و کوشا هستید حیف است که درباره خداوند و اوصاف او اطلاعات کافی نداشته باشید و بر اساس ظن و گمان پیش بروید. وقتی که به مرحله شک وارد می شوید بهترین فرصت است برای بالا بردن معارف خود درباره خداوند و جهان هستی و وجود خودتان. بهترین فرصت است برای دیدن آنچه که تابه حال فرصت دیدن آن را نداشته اید و از آن بهره مند نشده اید.
شما حیف هستید بانو. بسیار بیشتر از اینها بخواهید.