خانمم به من علاقه نداره (لطفا راهنمایی کنید)

سلام
8 ساله که با همسرم زندگی می کنم و یک دختر هم داریم. تو این مدت عاشقش بودم و دوستش داشتم و همیشه حس می کردم حسش نسبت به من یه جور دیگه ایه وقتی که بهش می گفتم میگفت من خیلی دوست دارم و تفاوتمون تو اینه که دیدگاههامون فرق داره و من عاشقتم و ...
هفته پیش یه بحثی بینمون پیش اومد که خیلی بزرگ هم نبود ولی فهمیدم که از ابتدا هیچ علاقه ای به من نداشته و اومده تو زندگی من تا شاید علاقه ایجاد بشه. رفتم پیش همون مشاوری که ایشون میره و مشاور به من گفت که هیچ حسی بهت نداره و اگر نگران خانوادش نبود همین امروز ازت جدا میشه. تو هم بی خیالش بشو و برو دنبال زندگی خودت و برای تو زن زیاده و ... به مشاور گفتم خانم من یه بچه دارم و با این راهنمایی شما تکلیف این بچه چیه که بی مادر میشه و ... راهنماییش کن برگرده سر زندگیش و ... مشاور روانشناس ایشون تقریبا برای من همه حرفای همسرم را گفت و حس اینکه چقدر به من بی احساس بوده و گفته 8 سال فیلم بازی میکرده من رو خرد کرده. هر چه تصمیم گرفتم به نگهداشتن این زندگی می بینم نمی تونم و احساس حقارت و کلک خوردن دارم. زمانایی که فکر میکردم دوستم داره و ... و الانی که میگه همش فیلم بوده. جالب اینجاس بعد از مشاوره اخرش من بهش تماس گرفتم و مثل همیشه با من صحبت کرد ولی چند دقیقه قبلش به یکی دیگه گفته بود که هیچ علاقه ای نداره و ارزوشه از این زندگی بره بیرون. حتی پیش وکیل هم رفته که اینده اقدامش را بفهمه. الان تصمیم به جدایی گرفتم. خانوادش التماسم کردن که جدا نشیم و مادر و خواهرش گفتن جدا بشید ما خودمون را میکشیم و ... خودش هم اومد به من گفت نمی خواستم از دستت بدم به همین دلیل اومدم تو زندگیت ولی عشقی ایجاد نشد و ... به اصرار خانوده اش جدا نشدیم ولی دیگه هیچ حسی بهش ندارم. اصلا دوستش ندارم و وقتی بهم میخنده میگم یه فیلم دیگه شروع شد. وقتی بوسم می کنه میگم بازم داره کلک میزنه و ... الان خیلی داغونم نه به محبتش اعتماد دارم و نه حرفاش یادم میره. لطفا بگید چکار کنم

با سلام و احترام
آنچه توضیح داده اید، پوسته رویی مشکل شماست. برای حل اینگونه مسائل نیاز به بررسی عمیقتر هست. اگر آنچه از مشاور نقل کرده اید دقیقا همین بوده است و مسائل دیگری مطرح نکرده است، به نظر می رسد مشاور هم از تجربه کافی برخوردار نبوده است.

به هر حال:

لطفا از تفاوت هایتان بیشتر بگویید. او چه چیزهای را زیاد دوست دارد که شما خیلی دوست ندارید.
شما چه خصوصیاتی دارید که خانمتهان می پسند و چه خصوصیاتی دارید که همسرتان نمی پسندد.
همچنین بفرمایید کدام خصلت ها و خواسته های خانمتان برایتان جالب بوده و همراهی می کنید و کدام خواسته های او از نظر شما خیلی منطقی و مهم نیست

مشکل چیه
از چه چیزهای شما خوشش نیومده که عاشق نشده؟

در عین حال شما چه فاکتورهایی دارین که باعث شده 8 سال از ابتدا تا الان بقول شما فیلم بازی کنه؟

در ضمن بنظر من نمیشه گفت فیلم بازی کرده چون ازتون سواستفاده مالی که نکرده زندگی خودش هم بوده به خودشم لطمه زده

باید بهتر بیان کنین مساله رو
مشکل تو ظاهرتون هست؟ عقیدتون؟ نیازهای جنسی دو طرف؟ تو چی هست مشکل
تفاوت فاحش چی هست این وسط؟

سلام
متشکر از شما
تک فرزند بودم. سعی کردم از اول زندگیم (از وقتی خودم رو شناختم) باعث آزار و اذیت کسی نشم. همیشه خودم و رفتارم با مردم را تحلیل می کردم و سعی می کردم به خودم سخت بگیرم که کسی را ناراحت نکنم. پدر و مادرم همه زندگی من بودن و هر چی کار می کردم سعی می کردم براشون هدیه بخرم. از لحاظ درسی هم تو وضعیت خوبی بودم و کارشناسی و ارشدم را در یکی از بهترین دانشگاههای ایران گرفتم و همیشه جزو سه نفر اول بودم. از لحاظ شخصیتی آدم آرومی بودم و همیشه از بحث و درگیری فرار می کردم. بددهن نبودم (مثلا به گواه دوستانم هیچوقت از من توهینی نشنیدن). ولی برخلاف تصورم احساس می کردم هیچ کس دوستم نداره و همیشه از تنهایی احساس دلتنگی می کردم. احساس می کردم اینقدر که من نگران احساسات و رفتار با دیگران هستم کسی به فکر من نیست. همیشه دنبال کسی بودم که بیاد تو زندگیم و عاشقم باشه و عاشقش باشم. 26 سالم بود که در مقطع دکتری در کشور کانادا پذیرفته شدم. مادرم خیلی دنبال این بود که قبل از اینکه من از کشور خارج بشم با کسی ازدواج کنم. همیشه برنامه خواستگاری میذاشت و من به هر دلیلی اونو کنسل می کردم. شاید مهمترین دلیلش این بود که به عشق پس از ازدواج علاقه ای نداشتم. کلی معیار داشتم و کلی فکر و خیال... تا اینکه یه روز اونی که می خواستم رو پیدا کردم. یک دل نه صد دل عاشقش شدم. هر روز با هم چت میکردیم و هر روز برای هم میمردیم. تصمیم گرفتیم عاقلانه تر جلو بریم و بررسی های بیشتری بکنیم. اونم دانشجوی پزشکی در آذربایجان بود و با خواهرش اونجا درس می خوند. تو شناخت هایم از ایشون به من گفتن نماز خون هستن، حجاب دارن (در آذربایجان)، و ... من هم تمام شرایطم را بی کم و کاست براشون عنوان کردم و بعد از مدت 6 ماه بررسی به این نتیجه رسیدیم که خانواده ها را مطلع نماییم. خانواده ایشون کمی مخالفت کردن و خانواده من به من گفتن که ما به تصمیم شما احترام میذاریم و میریم خواستگاری. خواستگاری انجام شد و همه چی خوب پیش رفت و ما به عقد هم دراومدیم. یه روز همسرم به من تماس گرفت و گفت دیگه تحمل موندن در اذربایجان را نداره و می خواد بیاد کانادا و فقط گریه می کرد و ... هر چی اصرار کردم قبول نکرد و تصمیم به اومدن گرفتن. تابستان همان سال عروسی کردیم و ایشون اومدن پیش من. قبل از اومدن ایشون یک بار یک شخص ناشناس به من تماس گرفت. اول ایمیلی بود و بعد تلفنی. و اطلاعاتی از همسرم به من داد. فهمیدم ایشون دوست پسر سابقشونه و مطالب وحشتناکی برای من گفتن. باورم نمی شد. تماس گرفتم به همسرم و اصل ماجرا را خواستم که تعریف کنه. اون اول تکذیب کرد و پافشاری من را که دید همه صحبت های اون فرد را تایید کرد و گفت ارتباطات قبل از ازدواج با اون داشته. دیوانه شده بودم. غرورم له شده بود. افسرده شده بودم و تماس های تحقیر کننده اون فرد شده بود ازار دهنده ترین موضوع. هر چی بیشتر کنکاش می کردم بیشتر می فهمیدم و بیشتر خرد می شدم. یه روز به یه ترفند ایمیل همسم را گیر اوردم و دیدم تو بخش ایمیل های پاک شده رابطه اش به چند پسر دیگه را هم فهمیده بودم. حتی زمانی که من خواستگارش بودم با یکیشون در مورد من مشورت کرده بود و اون داشت روی نظرش کار می کرد که عوضش کنه و جالبتر اینکه اون خودش همون زمان متاهل بود و ... کاملا بهش بی اعتماد شده بودم. مثل یه فرد روانی فقط تو صحبتامون دادوبی داد می کردم. همش می گفتم خدا این چه بلایی بود سرم اومد. اخه من چه بدی با کدوم بنده ات کرده ام که با من این کار رو کردی و ... ایشون اومدن کانادا، به دلیل بی اعتمادی مفرطی که بهم دست داده بود شرط کردم که حتما همیشه روسری داشته باشند. شوهر خواهرشون برای من پیغام داده بود که تو چکاره ای که این حرف را می زنی و من بیشتر اعصابم خرد می شد. متاسفانه شوهر خواهر ایشون خیلی تو زندگی ما از طریق خواهرشون دخالت می کرد و کلی مشاجره بین من و همسرم فقط به دلیل طرفداری های بی جای همسرم از اون فرد شکل گرفت. شرایط برای من سخت و سخت تر می شد. میدیدم هیچ ارزشی برای همسرم ندارم چون با زبان صحبت از عشق می کرد و در عمل من همیشه انتخاب اخرشون بودم و هیچوقت جانب من را تو هیچ بحثی نمی گرفت حتی بحثایی که به دیگران مربوط می شد. ازشون خواستم به دلیل فشار روحی که به من اومده یک ماه از هر گونه درگیری پرهیز کنن تا من بتونم کمی با ارامش به خودسازی برسم. ولی نشد که نشد. هر بار هر اتفاق سر من داد و بیداد می کرد و منم از کوره در میرفتم و دستم روش بلند می شد. تونستم اعتماد را ایجاد بکنم ولی همسرم همچنان سر هر موضوعی مشکلی به وجود می آورد. بارها روش حل مشکل در مشاجراتمون را عوض کردم. هر بار اروم صحبت می کردم و بهش می گفتم بهم یاد بده بدون داد کشیدن هم می تونیم مشکلاتمون را حل کنیم تا صبح هم به جایی نمیرسیدیم ولی تا داد و بیداد می کردم سر دو دقیقه اعتراف به اشتباه می کرد و قول جبران می داد. تو این مدت بعضی وقتا اینقدر اذیتم میکرد که یکبار دست به خودکشی زدم ولی متاسفانه زنده موندم. الان بعد از 8 سال زندگی و قول و قرار رفته پیش مشاور و اون مطالب بالا را گفته.

با سلام
با توضیحات شما، همانطور که می شد حدس زد، نوع مشکل و ریشه هایش تغییر یافتند.
چند مولفه با برایندهای نه چندان دلخواه ، موجب شده است زندگی شما به اینجا برسد.
1 - نوع نگاه شما به مولفه عشق در انتخاب همسر(عشق قبل از ازدواج)
2 - شناخت و بررسی که غالبا به نظر می رسه مجازی گونه بوده است.
3 - عدم دقت قبل از ازدواج ، و زیادی درگیر شدن جزئیات بعد از ازدواج
4 - تخریب روابط شما با سایه انداختن مسائل قبلی در زندگیتون
5 - کمبود مدارا، شکنندگی شما، و بی مهارتی همسرتان.
6 - حاذق نبودن مشاورتان


اکنون:
اگر در بک گراند و پس زمینه ذهنی شما مسائل گذشته خانمتان اذیتتان می کند. تا این حل نشود، مسائل شما باقی خواهد بود.
همچنین نباید این نقطه منفی پرونده خانمتان چیزی باشد که شما در ارتباطاتتان مرتب لحاظ کنید یا توقع خویشتنداری از ایشان در جر و بحث ها داشته باشی، یا اینکه با هر بحثی مسائل گذشته ذهنتان را در هم کند و کنترل از دست بدهید.
همچنین باید مشاوری بیابید که سعی در التیام و به روز کردن رابطه اتان کند.
نقاط مشترک و خوشایند یکدیگر را به سرعت شناسایی و با آنها ارتباط برقرار کنید.
هر دو مهارتهای کنترل احساس و مهارتهای ارتباطی را بشناسید و تمرین کنید.
همچنین از آنجا که به نظر می رسد فردی کمالگرا باشید پس مواظب باشید دچارخطاهای شناختی به خصوص فاجعه سازی و سیاه و سفید کردن و منفی بافی بیش از حد نشوید.
تصور می کنم چند لینک ذیل مواردی که باید انجام دهید را با تفسیر بیشتری بیان می کند:

مهارتهای ای ارتباطی و گوش دادن فعال
کنترل احساس و کنترل نفس
خطاهای شناختی
آنهایی که از خودشان راضی نیستند بخوانند (شخصیت کمالگرا)
هوش هیجانی

سلام
سپاس از شما
اون روابط و مشکلات اول زندگی خیلی وقته که کاملا برای من حل شده ولی الان برای ریشه یابی دعواهای اولیه بیان شد.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط DTU

سلام
سپاس از شما
اون روابط و مشکلات اول زندگی خیلی وقته که کاملا برای من حل شده ولی الان برای ریشه یابی دعواهای اولیه بیان شد.

---

اگر واقعا به نوعی حل شده باشد که سایه ای بر رزندگی شما و رفتارهایتان ناخودآگاه نینداخته باشد. پس ضرورت دارد که هر دوی شما روی لینکهایی که برایتان قرار دادم تمرکز کرده و تمرین کنید.
علاقه خود بخود به وجود نمی آید و خود به خود هم از بین نمی رود. بلکه نحوه تفکر، رفتار ، تفسیر و احساسات ما روی آن تاثیر می گذارد. لینکهایی معرفی شده شامل مهمترین عواملی هستند که در به وجود آمدن علاقه پایدار موثر هستند

سلام،
تو پست قبلیم در مورد اختلافم با همسرم کلا توضیح دادم. الان مدتیه که فکرم مشغول چند نکته شده ممنون میشم در گرفتن تصمیم صحیح به من کمک کنین:
1- آیا میشه که کسی خیانت در حد دوستی (نه رابطه) با فرد دیگری برقرار کنه و مدتها باشه که قطع شده باشه و الان که لو بره بعد از گریه فراوان هیچ دلیل موجهی برای کارش نداشته باشه؟؟ مثلا ندونه چرا این کار رو کرده و فقط بگه یه لحظه خواسته شیطنت بکنه که کشیده شده تو اون رابطه و ... و بگه تمام حرفای قبلیم در مورد دوست داشتن تو و ... جو گیر شدنش بوده و عاشق منه و اون مشاوره (تو پست قبلیم کامل توضیح دادم) حرف تو دهنش گذاشته و اونم جوگیر شده و ... اصلا همچین چیزی امکان داره؟ آیا اداما بدون دلیل به شریک زندگیشون خیانت میکنن! البته صحبتاشون در حد اس ام اس بوده و تلگرام و یک بار رفتن کافی شاپ. و بعد فهمیده داره اشتباه می کنه توبه کرده و قطع شده!!!
الان من چکار کنم؟
واقعیتش اینه که من ته دلم دوستش دارم. ولی غرورم له شده و دلیل هم نمیگه. حتی میگم اگه با من مشکلی داری بهم بگو میگه نه من شرمنده تو ام و تو خوبی و ... من مشکل نداشتم از ببخشید این میگم میگه از بیشعوریم بوده که این کار رو کردم و 4 تا 5 ماه بیشتر نبوده و خودمم قطعش کردم. به پسره تماس گرفتم اونم قسم میخوره میگه خانمتون خیلی پاکه و ...
الان من با خودم چکار کنم. با این دو تا چکار کنم؟؟؟ واقعا گیج شدم از بازی روزگار با خودم.

باسلام

به این فکر کردید که

اگه شما حس بد و...دارید مطمینا با کنکاش بیش از حد در گذشته و نبخشیدن ...علی رغم پشیمونی خانمتون و عذرخواهی...حس خیلی خیلی بدی رو به خانمتون میدید

شما دارید بیشترین صدمه رو به زندگی خودتون , خودتون میزنید...انصافه با زندگی خودتون این کارو بکنید؟؟

در حالیکه تمام زندگیتون سعیتون بر این بوده که به هیچ کس صدمه نزنید
پس به خودتونم صدمه نزنید!

- - - Updated - - -

لینک هایی که اقای مدیر معرفی کردند خوندید تو این مدت؟؟

مشاور عتیقه ای !!که پیششون رفتید کی بوده؟...معرفی کنید ما اگه ی وقت گذرمون اون طرفها افتاد صد متر دور شیم ازشون!!
به نظر من همین تاپیکتون رو ادامه بدید به امید خدا درست میشه...و میرسید به زندگی عاشقانه ای که دلتون می خواد
هم شما عاشق خانمتون هستید هم ابشون عاشق شما هستن

امیدوارم موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط الهه زیبایی ها

باسلام

به این فکر کردید که

اگه شما حس بد و...دارید مطمینا با کنکاش بیش از حد در گذشته و نبخشیدن ...علی رغم پشیمونی خانمتون و عذرخواهی...حس خیلی خیلی بدی رو به خانمتون میدید

شما دارید بیشترین صدمه رو به زندگی خودتون , خودتون میزنید...انصافه با زندگی خودتون این کارو بکنید؟؟

در حالیکه تمام زندگیتون سعیتون بر این بوده که به هیچ کس صدمه نزنید
پس به خودتونم صدمه نزنید!

- - - Updated - - -

لینک هایی که اقای مدیر معرفی کردند خوندید تو این مدت؟؟

مشاور عتیقه ای !!که پیششون رفتید کی بوده؟...معرفی کنید ما اگه ی وقت گذرمون اون طرفها افتاد صد متر دور شیم ازشون!!
به نظر من همین تاپیکتون رو ادامه بدید به امید خدا درست میشه...و میرسید به زندگی عاشقانه ای که دلتون می خواد
هم شما عاشق خانمتون هستید هم ابشون عاشق شما هستن

امیدوارم موفق باشید

---

سلام.
ممنون از راهنماییتان. دلم حرف شما را قبول میکنه ولی منطقم کمی به خودم حق میده که حداقل بدونم تو این مدت اطراف من چه میگذشته!!! اون مشاورم نمی خوام نفرین کنمش ولی زندگی من رو ریخت بهم. هرچند که ما ادما باید اینقدر ثابت قدم باشیم که هیچ کس و هیچ چیز نتونه حرف تو دهن ما بذاره اونم برای مساله مهمی مثل زندگی و عشق. از طرفی از همسرم دلگیرم و یاد اون روزایی میافتم که دوست داشتیم هم رو بعد به این فکر می افتم که همون روزا با کسی چت میکرده!! می دونم کار درستی نیست این فکرا ولی اسیب خورده ذهن و روحم. کاش حداقل یه دلیل می اورد و میگفت به این دلیل من این کار رو کردم. اون فقط میگه تو خوب بودی و من اشتباه کردم. تو هیچ مشکلی نداشتی و من اشتباه کردم و ... پیش خودم میگم از کجا معلوم باز اشتباه نکنه؟؟ راستش به غیرتم برخورده کسی بازن من رفته کافی شاپ!! اونم منی که هیچ وقت تو گشت گذار با همسرم براش کم نذاشتم. بله اون مطالب رو خوندم و خیلی برام مفید بود ولی فکرم خیلی درگیره در عمل. بازم ممنون از راهنمایی شما. فقط یه چیز رو میدونم. اونم اینه که میخوام بهش بازم وقت جبران بدم. چون من لعنتی دوستش دارم هنوز.

سلام.
من فکر میکنم خانمتون شاید به شما علاقه ی حسی چشمگیر نداشته در ابتدا، ولی براش ارزشمند بوده اید و در شما چیزهایی دیده که لیاقت سپردن جوانی و عمرش رو به شما دیده. شما رو مرد زندگی دیده و خواسته باهاتون ازدواج کنه و اونقدر هم این خواستن قدرت داشته که از رابطه گذشته اش بیاد بیرون. و به قول خودش توبه کرده.
8 ساله داره با گیر دادنها و حساسیت های شما سر میکنه، 8 ساله هی یه اشتباه گذشته اش رو که قبل از عقد با شما بوده رو سر هر چیزی هی به روش اورده اید. کتکش هم زده اید.

او در شما خصوصیاتی دیده بوده که بیاد و باهاتون تصمیم بگیره زندگی کنه. خصوصیاتتون رو دوست داشته که خواسته بیاد. و به این امید اومده که با در کنار هم بودن و مهربانی با هم، احساساتش هم قدرت بگیره نسبت بهتون. اونوقت شما از اول ازدواجتون روش دارید فشار میارید و توقع دارید جونی برای ادامه براش مونده باشه؟

له شده اید؟ چی لهتون کرده؟ اینکه رابطه ای که قبل از شما داشته رو با اومدن شما قطع کرده و شما رو ترجیح داده؟ اینکه نخواسته شما رو از دست بده و علیرغم اصرار اون فرد برای عوض کردن نظرش در مورد شما، باز هم شما رو به او ترجیح داده؟! من بودم جای شما، شاید ناراحت میشدم از اینکه دلم میخواسته با یکی ازدواج کنم که تا قبل من حضرت مریم بوده باشه و افتاب و مهتاب ندیده، ولی یکی نصیبم شده که قبل از من با یکی حرف زده!! ولی احساس له شدن نمیکردم. اتفاقا میفهمیدم من رو به اون ترجیح داده. اتفاقا خوشحال میشدم زنم جوری مقابل اون فرد ایستاده و از اینکه میخواد با من ازدواج کنه با اطمینان و قدرت حرف زده، که اون طرف تا اعماق وجودش سوخته و برای تلافی و انتقام خواسته زن منو خراب کنه و زندگی زنم رو خراب کنه. و اتفاقا خیلی از دست خودم عصبانی میشدم که 8 سال اجازه دادم اون آدم عوضی بی وجدان بی غیرت به هدفش برسه.

برادر من؟ دارید با زندگیتون چیکار میکنید؟؟!!!

به خدا قسم خدا هم با همه بزرگیش، اگه بنده ای واقعا توبه میکرد و خدا نمیبخشیدش، کسی دیگه خداییش رو قبول نداشت و من یکی که بهش کافر میشدم.

خانم شما، به نظر من ثابت کرده که شما رو میخواد و میخواد باهاتون زندگی کنه. ولی زخم هایی که شما با رفتارهاتون بهش زده اید، داغونش کرده.
از چی 8 ساله دارید بازجویی می کنید ازش؟ این بی اعتمادی رو تا کی میخواید ادامه بدید؟ حالا اون توی گذشته اش یه اشتباهی کرده. تا کی باید تاوان بگیرید ازش؟ بس کنید تو رو خدا.

ما ادمها بهتره بپذیریم هممون آدمیم. هممون ممکنه خطاهایی کرده باشیم و خطاهایی داشته باشیم. هیچ کدوممون معصوم نیستیم که بخوایم توقع داشته باشیم ذیگران مبرا از خطا و اشتباه باشن. پس بهتره همدیگه رو ببخشیم.

هیچ کدوم از ما ادمها علم غیب نداریم که کی اون کسی که دلمون بخواد باهاش زندگی کنیم توی مسیرمون قرار بگیره. و همه ما نیازهایی داریم. و ممکنه ضعفمون در مدیریت نیازهامون و یا هیجاناتمون در اوایل جوانی، باعث بشه به هوای اینکه این فرد شاید همونه که قراره باهاش زندگی کنم، وارد روابط غلطی بشیم. برای هر کسی هم ممکنه پیش بیاد. مگر اینکه خیلی فدرت مدیریت نیازهامون رو داشته باشیم. که اصلا کار راحتی نیست و خیلی قدرت و هنر میخواد.... پس باید همدیگه رو هم بتونیم و بخوایم که ببخشیم.

شما هم ببخشیدش و گذشت کنید. به جای اینکه مثل یک مجرم باهاش برخورد کنید، مثل یه تکیه گاه و یک همسر باهاش برخورد کنید. بزرگواری کنید و ببخشید. اون زن رو که 8 ساله توی زندگیتون محاکمه و مجازات شده رو دیگه ببخشید، نکنه مجازات کردنتون بزرگتر از حد خطای او باشه و به ظلم نزدیک بشه.
میتونم درک کنم که براتون سخت بوده، ولی یکم از زوم بودن روی اون فضیه دست بردارید. یکم ذهنتون رو آزاد کنید.... یکم تمرکز بگیرید روی لبخند و صدای خنده فرزندتون، روی چهره همسرتون وقتایی که با مهر به فرزندتون نگاه میکنه، به خونه تون، به بوی غذایی که همسرتون درست میکنه، به لحظات عاشقانه ای که احتمالا با هم داشته اید، سعی کنید به خاطر بیارید.... به یاد بیارید... این خاطرات تشنه ی گذشت شما هستن، تشنه ی قلب شما هستن که بهشون مهر بورزید.... زندگیتون چشم انتظار مهربانی و گذشت شماست تا روشن و اروم بشه.... حتی قلب و احساس خودتون هم میخوان که اون مانع و سد کینه و بی اعتمادی که ذهنتون گذاشته جلوشون و نمیذاره راحت کار خودشون رو کنن، بردارید و ازادشون کنید. تا کی میخواید خودتون رو از ارامش محروم کنید؟

من مطمینم همسرتون به شدت نیاز داره به شما و دلش میخواد که دوسش داشته باشید. ولی ناامید و خسته و زخمی شده. بزرگی کنید و ببخشید گذشته ای رو که همسرتون قدرت برگشت بهش و تغییر دادنش رو نداره. ببخشید خطایی رو که 8 سال تاوانش رو داده. شما دوسش دارید ته دلتون. این خروار بی اعتمادی رو از روی این قلب بردارید و بذارید عشق درونش آزاد بشه و روشنیش به قلب همسرتون هم برسه. مطمینم اگه این کارو کنید خیلی هر دوتون حال بهتری پیدا میکنید.

ببخشید، و بهش بگید از این به بعد مواظبش هستید، و میخواید به هم محبت کنید و زندگیتون رو قشنگ و اروم کنید. نه با منت و فکر اینکه بهش فرصت جبران داده اید. بلکه خود شما هم زیاده از حد اذیتش کرده اید و باید جبران کنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooh

سلام.
من فکر میکنم خانمتون شاید به شما علاقه ی حسی چشمگیر نداشته در ابتدا، ولی براش ارزشمند بوده اید و در شما چیزهایی دیده که لیاقت سپردن جوانی و عمرش رو به شما دیده. شما رو مرد زندگی دیده و خواسته باهاتون ازدواج کنه و اونقدر هم این خواستن قدرت داشته که از رابطه گذشته اش بیاد بیرون. و به قول خودش توبه کرده.
8 ساله داره با گیر دادنها و حساسیت های شما سر میکنه، 8 ساله هی یه اشتباه گذشته اش رو که قبل از عقد با شما بوده رو سر هر چیزی هی به روش اورده اید. کتکش هم زده اید.

او در شما خصوصیاتی دیده بوده که بیاد و باهاتون تصمیم بگیره زندگی کنه. خصوصیاتتون رو دوست داشته که خواسته بیاد. و به این امید اومده که با در کنار هم بودن و مهربانی با هم، احساساتش هم قدرت بگیره نسبت بهتون. اونوقت شما از اول ازدواجتون روش دارید فشار میارید و توقع دارید جونی برای ادامه براش مونده باشه؟

له شده اید؟ چی لهتون کرده؟ اینکه رابطه ای که قبل از شما داشته رو با اومدن شما قطع کرده و شما رو ترجیح داده؟ اینکه نخواسته شما رو از دست بده و علیرغم اصرار اون فرد برای عوض کردن نظرش در مورد شما، باز هم شما رو به او ترجیح داده؟! من بودم جای شما، شاید ناراحت میشدم از اینکه دلم میخواسته با یکی ازدواج کنم که تا قبل من حضرت مریم بوده باشه و افتاب و مهتاب ندیده، ولی یکی نصیبم شده که قبل از من با یکی حرف زده!! ولی احساس له شدن نمیکردم. اتفاقا میفهمیدم من رو به اون ترجیح داده. اتفاقا خوشحال میشدم زنم جوری مقابل اون فرد ایستاده و از اینکه میخواد با من ازدواج کنه با اطمینان و قدرت حرف زده، که اون طرف تا اعماق وجودش سوخته و برای تلافی و انتقام خواسته زن منو خراب کنه و زندگی زنم رو خراب کنه. و اتفاقا خیلی از دست خودم عصبانی میشدم که 8 سال اجازه دادم اون آدم عوضی بی وجدان بی غیرت به هدفش برسه.

برادر من؟ دارید با زندگیتون چیکار میکنید؟؟!!!

به خدا قسم خدا هم با همه بزرگیش، اگه بنده ای واقعا توبه میکرد و خدا نمیبخشیدش، کسی دیگه خداییش رو قبول نداشت و من یکی که بهش کافر میشدم.

خانم شما، به نظر من ثابت کرده که شما رو میخواد و میخواد باهاتون زندگی کنه. ولی زخم هایی که شما با رفتارهاتون بهش زده اید، داغونش کرده.
از چی 8 ساله دارید بازجویی می کنید ازش؟ این بی اعتمادی رو تا کی میخواید ادامه بدید؟ حالا اون توی گذشته اش یه اشتباهی کرده. تا کی باید تاوان بگیرید ازش؟ بس کنید تو رو خدا.

ما ادمها بهتره بپذیریم هممون آدمیم. هممون ممکنه خطاهایی کرده باشیم و خطاهایی داشته باشیم. هیچ کدوممون معصوم نیستیم که بخوایم توقع داشته باشیم ذیگران مبرا از خطا و اشتباه باشن. پس بهتره همدیگه رو ببخشیم.

هیچ کدوم از ما ادمها علم غیب نداریم که کی اون کسی که دلمون بخواد باهاش زندگی کنیم توی مسیرمون قرار بگیره. و همه ما نیازهایی داریم. و ممکنه ضعفمون در مدیریت نیازهامون و یا هیجاناتمون در اوایل جوانی، باعث بشه به هوای اینکه این فرد شاید همونه که قراره باهاش زندگی کنم، وارد روابط غلطی بشیم. برای هر کسی هم ممکنه پیش بیاد. مگر اینکه خیلی فدرت مدیریت نیازهامون رو داشته باشیم. که اصلا کار راحتی نیست و خیلی قدرت و هنر میخواد.... پس باید همدیگه رو هم بتونیم و بخوایم که ببخشیم.

شما هم ببخشیدش و گذشت کنید. به جای اینکه مثل یک مجرم باهاش برخورد کنید، مثل یه تکیه گاه و یک همسر باهاش برخورد کنید. بزرگواری کنید و ببخشید. اون زن رو که 8 ساله توی زندگیتون محاکمه و مجازات شده رو دیگه ببخشید، نکنه مجازات کردنتون بزرگتر از حد خطای او باشه و به ظلم نزدیک بشه.
میتونم درک کنم که براتون سخت بوده، ولی یکم از زوم بودن روی اون فضیه دست بردارید. یکم ذهنتون رو آزاد کنید.... یکم تمرکز بگیرید روی لبخند و صدای خنده فرزندتون، روی چهره همسرتون وقتایی که با مهر به فرزندتون نگاه میکنه، به خونه تون، به بوی غذایی که همسرتون درست میکنه، به لحظات عاشقانه ای که احتمالا با هم داشته اید، سعی کنید به خاطر بیارید.... به یاد بیارید... این خاطرات تشنه ی گذشت شما هستن، تشنه ی قلب شما هستن که بهشون مهر بورزید.... زندگیتون چشم انتظار مهربانی و گذشت شماست تا روشن و اروم بشه.... حتی قلب و احساس خودتون هم میخوان که اون مانع و سد کینه و بی اعتمادی که ذهنتون گذاشته جلوشون و نمیذاره راحت کار خودشون رو کنن، بردارید و ازادشون کنید. تا کی میخواید خودتون رو از ارامش محروم کنید؟

من مطمینم همسرتون به شدت نیاز داره به شما و دلش میخواد که دوسش داشته باشید. ولی ناامید و خسته و زخمی شده. بزرگی کنید و ببخشید گذشته ای رو که همسرتون قدرت برگشت بهش و تغییر دادنش رو نداره. ببخشید خطایی رو که 8 سال تاوانش رو داده. شما دوسش دارید ته دلتون. این خروار بی اعتمادی رو از روی این قلب بردارید و بذارید عشق درونش آزاد بشه و روشنیش به قلب همسرتون هم برسه. مطمینم اگه این کارو کنید خیلی هر دوتون حال بهتری پیدا میکنید.

ببخشید، و بهش بگید از این به بعد مواظبش هستید، و میخواید به هم محبت کنید و زندگیتون رو قشنگ و اروم کنید. نه با منت و فکر اینکه بهش فرصت جبران داده اید. بلکه خود شما هم زیاده از حد اذیتش کرده اید و باید جبران کنید.

---

سلام
ممنون از نوشته های زیبا و پر معنای شما. کاملا احساس در اون موج میزد. برادر یا خواهر گرامی، احساس می کنم کمی موضوع را کاملا متوجه نشدید. من از گناه خودم کاملا واقفم و خیلی وقته که دیگه خدایی نکرده دستم بالا نرفته و من هم توبه کردم. خیلی وقته که دیگه (شاید از همون سال اول) که دیگه اون ماجراهای قدیمی را به یادش نیووردم و برای خودم هم حلش کرده بودم تا اینکه این ماجرای جدید پیش اومد و دو مورد یکی دوستی خیابانی و یکی دوتی مجدد با یکی از اون اداما سابق پیش اومد. الان باز بهم ریختم و از دستش ناراحت شدم. ولی باز هم چشم تمام تلاشم رو می کنم که بگذرم و اشتباهات گذشته را تکرار نکنم. فقط نگرانیم از عدم تکرار اشتباهات همسرمه و همش سوالی در ذهنم می گذره که ما که با هم خوب بودیم و به قول خودش کمبودی نداشت، چرا!!!؟؟؟ بازم از اینکه این مطالب زیبا را نوشتید ممنونم

سلام.
خب فکر میکنم به جز این پستتون، در بقیه پستها به وضوح مشخص نکرده بودید مشکلتون دقیقا چیه و من یکی که تازه الان با این پستتون متوجه شدم که اخیرا با کسی رابطه ای داشته اند. و تا قبلش به نظر می اومد درگیر گذشته هستید.

به هر حال اگر به خوبی متوجه مساله شما نشده ام، عذر میخوام!

سلام.
برادر گرامی، شما الان کانادا زندگی میکنید؟

خانمتون و خودتون و فرزندتون چند ساله هستید؟
خانمتون شاغلن؟ از شرایط شغلیشون راضی ان؟

شغل شما چیه؟
چقدر برای تفریح وقت میگذارید؟
رفت و آمد و مهمونی میرید یا چون اونجا غریب هستید زندگیتون دچار یکنواختی شده و خلاصه شده در کار و خونه؟

خانواده همسرتون تا حالا اومدن و دعوتشون کرده اید بیان چند ماه پیشتون؟

تفریحات و هیجانات زندگی خود همسرتون چیه؟

خودتون آدم شادی هستید یا بیشتر توی خودتون هستید؟

شما و همسرتون درونگرا هستید یا برونگرا؟

اینها رو بدونیم بهتر میشه فهمید چی کار باید کرد؟

سوالات مدیر همدردی رو هم جواب نداده اید.

به مدیر همدردی اعتماد کنید و همرهی کنید با راهکارهاشون و دقیق پاسخ بدید. نتیجه میگیرید. ایشون در امر مشاوره خانواده و ارزدواج مهارت خوبی دارن. به نظرم ارزشش روداه به راهنماییهاشون عمل کنید و ساز خودتون رو نزنید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooh

سلام.
برادر گرامی، شما الان کانادا زندگی میکنید؟

خانمتون و خودتون و فرزندتون چند ساله هستید؟
خانمتون شاغلن؟ از شرایط شغلیشون راضی ان؟

شغل شما چیه؟
چقدر برای تفریح وقت میگذارید؟
رفت و آمد و مهمونی میرید یا چون اونجا غریب هستید زندگیتون دچار یکنواختی شده و خلاصه شده در کار و خونه؟

خانواده همسرتون تا حالا اومدن و دعوتشون کرده اید بیان چند ماه پیشتون؟

تفریحات و هیجانات زندگی خود همسرتون چیه؟

خودتون آدم شادی هستید یا بیشتر توی خودتون هستید؟

شما و همسرتون درونگرا هستید یا برونگرا؟

اینها رو بدونیم بهتر میشه فهمید چی کار باید کرد؟

سوالات مدیر همدردی رو هم جواب نداده اید.

به مدیر همدردی اعتماد کنید و همرهی کنید با راهکارهاشون و دقیق پاسخ بدید. نتیجه میگیرید. ایشون در امر مشاوره خانواده و ارزدواج مهارت خوبی دارن. به نظرم ارزشش روداه به راهنماییهاشون عمل کنید و ساز خودتون رو نزنید.

---

سلام:
ج1: نه سال 94 اومدیم ایران- و ایشان سال 95 با کسی اشنا شدن و 6 ماه بعدش قطع شده و بعد با دوست پسر سابقشون مجددا ارتباط برقرار کردن
ج2: خودم 36- همسرم 29- فرزندم 7
ج3: خانمم دانشجو هستن
ج4: من یه شغل دولتی مناسب با حقوق نسبتا بالا با موقعیت اجتماعی عالی دارم
ج5: همیشه برای تفریح وقت گذاشتم و هر زمان چه برای فرزندم و چه برای همسرم به صورت مسافرت پارک سینما تئاتر رستوران و ... زمان هایی را قرار دادم.
ج6: در ایران با فامیل رفت و آمد خوبی داریم و روابط من و همسرم به گونه ای هست که اکثر اونها ارزوی زندگی ما را دارن
ج7:بله خانواده همسرم مثل خانواده خودم همیشه ارتباط داریم و هیچ تفاوتی بین اونها نبوده.
ج8: تفریحات: پارک - سینما- رستوران- تئاتر و ...
ج9: من خیلی ادم شادی نیستم ولی سعی به شاد بودن میکنم
ج10: من درونگرا و همسرم برونگرا
در مورد مدیر همدردی من سوالی ندیدم بررسی می کنم اگر سوالی بود حتما پاسخ میدهم.
ممنون