بیکاری و بیکاری و بیکاری

سلام

شرح داستان زندگی به خلاصه ترین شکل خیلی سخته ولی همه سعی خودم رو می کنم.

اولا در کنکور کارشناسی رشته عمران قبول شدم و قرار بود داییم بهم در همان ابتدا در شرکتش که جزو 10 شرکت برتر عمرانی کشور هست کار بده (در واقع دلیل انتخابم از این رشته همین بود بیشتر) و خیلی با جدیت درس هام رو خوندم و رتبه اول دانشگاه از نظر معدل شدم و تا جایی که می دونم هنوز کسی نتونسته رکورد معدلم رو بزنه.

ما وضع مالی خوبی نداریم و همون موقع دانشجویی کارشناسی هم کلی پروژه دانشجویی و کار های تایپ انجام دادم تا بتونم خرج تحصیلم رو بدم. دایی م به بهانه های مختلف بهم کار نمی داد و در نهایت گفت هر موقع مدرک گرفتی و خدمت رفتی بهت کار می دم.

بعد گرفتن مدرک بلافاصله سربازی رفتم و پایان خدمت گرفتم. بعد برگشتن فورا پیش داییم رفتم و باز هم بهم کاری نداد و اصلا با بی احترامی من رو رد کرد.

همون موقع تصمیم گرفتم با چند تا از دوستان شرکتی راه بندازیم. مادرم بنا به دلایلی اجازه نداد. پدربزرگم قبول کرد هزینه تحصیلم در مقطع ارشد رو بده و من رو حمایت کنه. بنابراین برای کنکور ارشد خوندم و آزاد قبول شدم. پدربزرگم زیر حرفش زد و پول تحصیلم رو نداد. و اینبار با بدبختی ماشین مون رو فروختیم و من یه مقدار پولی که داشتم رو برای ادامه تحصیل و گرفتن مدرک گذاشتم. در همین موقع برای یه شرکت عمرانی کار می کردم ولی درآمد خوبی نداشتم و فقط در این حد بود که پول کتاب هام در بیاد و برای شهریه ترم بعد پول کم نیاد. رئیس شرکت بسیار سو استفاده گر بود و در نهایت در هنگام اخذ پایان نامه مجبور شدم بیام بیرون از اون شرکت.

الان 10 ماهه فارغ التحصیل شدم و خدا می دونه که از همون روز اول دنبال کار بودم. ولی هیچ نتیجه ای نداشته. دقیقا به 28 شرکت مراجعه کردم و یک رزومه خیلی خوب نوشتم و دادم ولی نتیجه هیچی. یا تماس می گیرن و می گن فعلا نیرو نمی گیریم ولی شما در اولویتی و یا اصلا تماسی ندارن. 2 شرکت مصاحبه حضوری انجام دادند ولی به خاطر عدم سابقه کاری نپذیرفتن. برای بعضی از این شرکت ها حاضر شدم تا 1 الی 2 سال به صورت کارآموزی و بدون حقوق کار کنم ولی قبول نکردند.

الان به شدت ناامید و عصبی هستم. واقعا دیگه نمی دونم چیکار کنم یا به کجا مراجعه کنم برای کار. دایی م هم به شدت بی احترامی می کنه و البته من برای کار دیگه هرگز پیش ایشون نه رفتم و نه می رم ولی در دیدار های خانوادگی دست از سرم بر نمی داره. من فقط به خاطر مادرم ساکت هستم.

الان کاملا بی پول هستم. پدرم وضع جسمی مناسبی نداره و سرطان داره و تحت شیمی درمانیه. واقعا خسته شدم. همه چیزم که هر روز گرون تر میشه. منم بیکار بیکار بیکار. ایده ای نبوده که دنبال نکنم. کتاب نوشتم ولی راهی برای چاپ نیست. قصد داشتم چند جا به عنوان معلم کار کنم ولی مدرک دانشگاه فرهنگیان می خوان. نمی دونم چیکار کنم؟؟؟؟؟

مدتی هم هست دچار بی خوابی شدید شدم و اصلا شب ها نمی تونم بخوابم. این باعث شده تمرکزم کم بشه. نمی دونم باید با زندگیم چیکار کنم. خیلی به خودکشی فکر کردم و نا امیدم.

به خدا آدم خنگی هم نیستم و در دبیرستان مدال نقره المپیاد ریاضی کشوری گرفتم و iq هم حدود 165 اعلام شده.

میشه من رو راهنمایی کنید چیکار کنم؟؟؟ واقعا خسته هستم و خیلی نا امید. احساس بیهودگی شدید دارم.

مشکلات دیگه هم دارم ولی در فرصت دیگه می گم. اول خواهش می کنم در این موارد کمکم کنید.:72::72::72:

سلام

راستش با وضعیت الان ایران (منظورم چند ماه اخیر) می تونم بگم اشکال از شما نیست، یه کم تحمل و صبرتون را ببرید بالا.
خیلی ها در وضعیت کنونی شما هستند.

اما اشتباه قبلیتون این بوده که وقتی با مدرک لیسانس کار پیدا نکردید، رفتید دنبال فوق لیسانس. اون زمان اگه کار را ادامه می دادید، الان در شرایط بهتری بودید.
حالا یه خرج اضافی کردید، چند سال هم از دست دادید و توی نقطه ی قبلی یا حتی عقب تر هستید.

پیشنهاد می کنم تو سایتهای خارجی دنبال کارهای آنلاین باشید.
درآمدش عالی نیست، اما از هیچی بهتره. فعلا برای این که از ناامیدی و فکر خودکشی بیرون بیایید شاید بد نباشه :72:

[QUOTE=ali5;446723]سلام

ل خیلی سخته ولی همه سعی خودم رو می کنم.

اولا در کنکور کارشناسی رشته عمران قبول شدم و قرار بود داییم بهم در همان ابتدا در شرکتش که جزو 10 شرکت برتر عمرانی کشور هست کار بده (در واقع دلیل انتخابم از این رشته همین بود بیشتر) و خیلی با جدیت درس هام رو خوندم و رتبه اول دانشگاه از نظر معدل شدم و تا جایی که می دونم هنوز کسی نتونسته رکورد معدلم رو بزنه.

ما وضع مالی خوبی نداریم و همون موقع دانشجویی کارشناسی هم کلی پروژه دانشجویی و کار های تایپ انجام دادم تا بتونم خرج تحصیلم رو بدم. دایی م به بهانه های مختلف بهم کار نمی داد و در نهایت گفت هر موقع مدرک گرفتی و خدمت رفتی بهت کار می دم.

بعد گرفتن مدرک بلافاصله سربازی رفتم و پایان خدمت گرفتم. بعد برگشتن فورا پیش داییم رفتم و باز هم بهم کاری نداد و اصلا با بی احترامی من رو رد کرد.

همون موقع تصمیم گرفتم با چند تا از دوستان شرکتی راه بندازیم. مادرم بنا به دلایلی اجازه نداد. پدربزرگم قبول کرد هزینه تحصیلم در مقطع ارشد رو بده و من رو حمایت کنه. بنابراین برای کنکور ارشد خوندم و آزاد قبول شدم. پدربزرگم زیر حرفش زد و پول تحصیلم رو نداد. و اینبار با بدبختی ماشین مون رو فروختیم و من یه مقدار پولی که داشتم رو برای ادامه تحصیل و گرفتن مدرک گذاشتم. در همین موقع برای یه شرکت عمرانی کار می کردم ولی درآمد خوبی نداشتم و فقط در این حد بود که پول کتاب هام در بیاد و برای شهریه ترم بعد پول کم نیاد. رئیس شرکت بسیار سو استفاده گر بود و در نهایت در هنگام اخذ پایان نامه مجبور شدم بیام بیرون از اون شرکت.

الان 10 ماهه فارغ التحصیل شدم و خدا می دونه که از همون روز اول دنبال کار بودم. ولی هیچ نتیجه ای نداشته. دقیقا به 28 شرکت مراجعه کردم و یک رزومه خیلی خوب نوشتم و دادم ولی نتیجه هیچی. یا تماس می گیرن و می گن فعلا نیرو نمی گیریم ولی شما در اولویتی و یا اصلا تماسی ندارن. 2 شرکت مصاحبه حضوری انجام دادند ولی به خاطر عدم سابقه کاری نپذیرفتن. برای بعضی از این شرکت ها حاضر شدم تا 1 الی 2 سال به صورت کارآموزی و بدون حقوق کار کنم ولی قبول نکردند.

الان به شدت ناامید و عصبی هستم. واقعا دیگه نمی دونم چیکار کنم یا به کجا مراجعه کنم برای کار. دایی م هم به شدت بی احترامی می کنه و البته من برای کار دیگه هرگز پیش ایشون نه رفتم و نه می رم ولی در دیدار های خانوادگی دست از سرم بر نمی داره. من فقط به خاطر مادرم ساکت هستم.

الان کاملا بی پول هستم. پدرم وضع جسمی مناسبی نداره و سرطان داره و تحت شیمی درمانیه. واقعا خسته شدم. همه چیزم که هر روز گرون تر میشه. منم بیکار بیکار بیکار. ایده ای نبوده که دنبال نکنم. کتاب نوشتم ولی راهی برای چاپ نیست. قصد داشتم چند جا به عنوان معلم کار کنم ولی مدرک دانشگاه فرهنگیان می خوان. نمی دونم چیکار کنم؟؟؟؟؟

مدتی هم هست دچار بی خوابی شدید شدم و اصلا شب ها نمی تونم بخوابم. این باعث شده تمرکزم کم بشه. نمی دونم باید با زندگیم چیکار کنم. خیلی به خودکشی فکر کردم و نا امیدم.

به خدا آدم خنگی هم نیستم و در دبیرستان مدال نقره المپیاد ریاضی کشوری گرفتم و iq هم حدود 165 اعلام شده.

میشه من رو راهنمایی کنید چیکار کنم؟؟؟ واقعا خسته هستم و خیلی نا امید. احساس بیهودگی شدید دارم.

مشکلات دیگه هم دارم ولی در فرصت دیگه می گم. اول خواهش می کنم در این موارد کمکم کنید.:72::72::72:
[/QUOTE
سلام دوست خوب... کاااملا حق داری اینقدر درمونده باشی متاسفانه وضع الان همینه و در مورد فارغ التحصیلان مدرک دکتری هم دقیقا ن وضع و حتی بدتر از شما دارن
چون ایران طبق صحبت های کارشناسان در وضعیت نوعی بن بست اقتصادی به سر میبره و نمیشه صد در صد گفت آیا وضع بهتر میشه یا بدتر
شما برای تحصیل و کار در خارج از کشور هم اقدام کردین؟
چرا به ای گزینه فکر نمیکنی؟
در ضمن از حرفات مشخصه آدم باهاشی هستی... پس مطمئنم برای حل

سلام.
تهران هستید؟

رزومه برای شرکتهای جنوب کشور هم فرستادید؟

شما به دنبال کار مرتبط با رشته باشید، ولی از کارهای غیر مرتبط با رشته فرار نکنید. در حال حاضر کشور، هر جا توانستید مشغول به کار بشید، برد کرده آید. همین که بتوانید برای خودتون بیمه رد کنید و سابقه کار براتون محسوب بشه، در استخدامیها هم امتیاز خواهد داشت.

اون دوستان کارشناسیتون شرکتشان رو راه انداختن؟ میتوانید باهاشون شروع به همکاری کنید؟

در دانشگاه ارشدتون، میتوانید با اساتید پروژه بگیرید؟

مدارکتون رو میتوانید در دانشگاههای دولتی که استادهاتون با اساتید اونجا آشنایی داشته باشن هم ارائه بدید و پروژه بگیرید اونجا.

اصلا ناامید نباشید.
عمران وضعیتش نسبت به بقیه رشته ها بهتره.

شما باید با یه کار کوچیک استارت بزنید تا ببینید بعدا چی پیش میاد نه اینکه صرفا دنبال کاری مرتبط با رشته و در شان یه فوق لیسانس باشید حتی اگه شده کارگری. چون با شرایطی که شما دارید با فکر و خیال و تو خونه موندن فقط به روح و روانتون آسیب میزنید. کارهای کوچیک مثل تدریس خصوصی هم میتونه تو این شرایط برای شما گره گشا باشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ali5

سلام

شرح داستان زندگی به خلاصه ترین شکل خیلی سخته ولی همه سعی خودم رو می کنم.

اولا در کنکور کارشناسی رشته عمران قبول شدم و قرار بود داییم بهم در همان ابتدا در شرکتش که جزو 10 شرکت برتر عمرانی کشور هست کار بده (در واقع دلیل انتخابم از این رشته همین بود بیشتر) و خیلی با جدیت درس هام رو خوندم و رتبه اول دانشگاه از نظر معدل شدم و تا جایی که می دونم هنوز کسی نتونسته رکورد معدلم رو بزنه.

ما وضع مالی خوبی نداریم و همون موقع دانشجویی کارشناسی هم کلی پروژه دانشجویی و کار های تایپ انجام دادم تا بتونم خرج تحصیلم رو بدم. دایی م به بهانه های مختلف بهم کار نمی داد و در نهایت گفت هر موقع مدرک گرفتی و خدمت رفتی بهت کار می دم.

بعد گرفتن مدرک بلافاصله سربازی رفتم و پایان خدمت گرفتم. بعد برگشتن فورا پیش داییم رفتم و باز هم بهم کاری نداد و اصلا با بی احترامی من رو رد کرد.

همون موقع تصمیم گرفتم با چند تا از دوستان شرکتی راه بندازیم. مادرم بنا به دلایلی اجازه نداد. پدربزرگم قبول کرد هزینه تحصیلم در مقطع ارشد رو بده و من رو حمایت کنه. بنابراین برای کنکور ارشد خوندم و آزاد قبول شدم. پدربزرگم زیر حرفش زد و پول تحصیلم رو نداد. و اینبار با بدبختی ماشین مون رو فروختیم و من یه مقدار پولی که داشتم رو برای ادامه تحصیل و گرفتن مدرک گذاشتم. در همین موقع برای یه شرکت عمرانی کار می کردم ولی درآمد خوبی نداشتم و فقط در این حد بود که پول کتاب هام در بیاد و برای شهریه ترم بعد پول کم نیاد. رئیس شرکت بسیار سو استفاده گر بود و در نهایت در هنگام اخذ پایان نامه مجبور شدم بیام بیرون از اون شرکت.

الان 10 ماهه فارغ التحصیل شدم و خدا می دونه که از همون روز اول دنبال کار بودم. ولی هیچ نتیجه ای نداشته. دقیقا به 28 شرکت مراجعه کردم و یک رزومه خیلی خوب نوشتم و دادم ولی نتیجه هیچی. یا تماس می گیرن و می گن فعلا نیرو نمی گیریم ولی شما در اولویتی و یا اصلا تماسی ندارن. 2 شرکت مصاحبه حضوری انجام دادند ولی به خاطر عدم سابقه کاری نپذیرفتن. برای بعضی از این شرکت ها حاضر شدم تا 1 الی 2 سال به صورت کارآموزی و بدون حقوق کار کنم ولی قبول نکردند.

الان به شدت ناامید و عصبی هستم. واقعا دیگه نمی دونم چیکار کنم یا به کجا مراجعه کنم برای کار. دایی م هم به شدت بی احترامی می کنه و البته من برای کار دیگه هرگز پیش ایشون نه رفتم و نه می رم ولی در دیدار های خانوادگی دست از سرم بر نمی داره. من فقط به خاطر مادرم ساکت هستم.

الان کاملا بی پول هستم. پدرم وضع جسمی مناسبی نداره و سرطان داره و تحت شیمی درمانیه. واقعا خسته شدم. همه چیزم که هر روز گرون تر میشه. منم بیکار بیکار بیکار. ایده ای نبوده که دنبال نکنم. کتاب نوشتم ولی راهی برای چاپ نیست. قصد داشتم چند جا به عنوان معلم کار کنم ولی مدرک دانشگاه فرهنگیان می خوان. نمی دونم چیکار کنم؟؟؟؟؟

مدتی هم هست دچار بی خوابی شدید شدم و اصلا شب ها نمی تونم بخوابم. این باعث شده تمرکزم کم بشه. نمی دونم باید با زندگیم چیکار کنم. خیلی به خودکشی فکر کردم و نا امیدم.

به خدا آدم خنگی هم نیستم و در دبیرستان مدال نقره المپیاد ریاضی کشوری گرفتم و iq هم حدود 165 اعلام شده.

میشه من رو راهنمایی کنید چیکار کنم؟؟؟ واقعا خسته هستم و خیلی نا امید. احساس بیهودگی شدید دارم.

مشکلات دیگه هم دارم ولی در فرصت دیگه می گم. اول خواهش می کنم در این موارد کمکم کنید.:72::72::72:

---

متاسفانه این وضعیت اکثر قریب به اتفاق جوانان جامعه هست و فعلا چاره ای نیست جز توکل بر خدا و تن دادن به کارهای با درآمد کم
راستی در آزمون استخدامی اخیر که ۱۵ تیر هست شرکت کردید؟

[font=&quot]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط [/font

شیدا.;446739]سلام

راستش با وضعیت الان ایران (منظورم چند ماه اخیر) می تونم بگم اشکال از شما نیست، یه کم تحمل و صبرتون را ببرید بالا.
خیلی ها در وضعیت کنونی شما هستند.

اما اشتباه قبلیتون این بوده که وقتی با مدرک لیسانس کار پیدا نکردید، رفتید دنبال فوق لیسانس. اون زمان اگه کار را ادامه می دادید، الان در شرایط بهتری بودید.
حالا یه خرج اضافی کردید، چند سال هم از دست دادید و توی نقطه ی قبلی یا حتی عقب تر هستید.

پیشنهاد می کنم تو سایتهای خارجی دنبال کارهای آنلاین باشید.
درآمدش عالی نیست، اما از هیچی بهتره. فعلا برای این که از ناامیدی و فکر خودکشی بیرون بیایید شاید بد نباشه [img]file:///c:\users\aryan\appdata\local\temp\msohtmlclip1\01\ clip_image001.gif[/img]

---

سلام

بله قبول دارم که موقع لیسانس کار رو ول کردم و صدمه دیدم. تقصیر دایی و پدربزرگمه و در نهایت عدم حمایت خانواده.

باید بیشتر بهم توضیح بدید. نمی دونم دنبال کار آن لاین بودن در سایت های خارجی چی هست؟ و چجوری باید وارد این کار ها شد. یه توضیح مختصر یا کلید واژه هم بدید سرچ می کنم و پیدا می کنم.

تشکر از شما

[font=&quot][quote=[/font]نارجیس 2;446741]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ali5

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط ali5

میشه من رو راهنمایی کنید چیکار کنم؟؟؟ واقعا خسته هستم و خیلی نا امید. احساس بیهودگی شدید دارم.

مشکلات دیگه هم دارم ولی در فرصت دیگه می گم. اول خواهش می کنم در این موارد کمکم کنید.[img]file:///c:\users\aryan\appdata\local\temp\msohtmlclip1\01\ clip_image001.gif[/img][img]file:///c:\users\aryan\appdata\local\temp\msohtmlclip1\01\ clip_image001.gif[/img][img]file:///c:\users\aryan\appdata\local\temp\msohtmlclip1\01\ clip_image001.gif[/img]
[/quote
سلام دوست خوب... کاااملا حق داری اینقدر درمونده باشی متاسفانه وضع الان همینه و در مورد فارغ التحصیلان مدرک دکتری هم دقیقا ن وضع و حتی بدتر از شما دارن
چون ایران طبق صحبت های کارشناسان در وضعیت نوعی بن بست اقتصادی به سر میبره و نمیشه صد در صد گفت آیا وضع بهتر میشه یا بدتر
شما برای تحصیل و کار در خارج از کشور هم اقدام کردین؟
چرا به ای گزینه فکر نمیکنی؟
در ضمن از حرفات مشخصه آدم باهاشی هستی... پس مطمئنم برای حل

---

سلام

برای خارج اقدام کردم و پذیرش و بورسیه هم گرفتم ولی به خاطر پدرم نتونستم برم نیاز به کمک و رسیدگی داره. از طرف دیگه مشکلات مالی خیلی شدیدی دارم و هیچ حامی ندارم. یه طرحی در مورد سیستم سازه ای نوینی ارائه دادم به دانشگاهی در کانادا که خیلی استقبال شد و ..... دعوتم کردن ولی باز هم نشد به خاطر همین مشکلات.

تشکر از شما

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pooh

سلام.
تهران هستید؟

رزومه برای شرکتهای جنوب کشور هم فرستادید؟

شما به دنبال کار مرتبط با رشته باشید، ولی از کارهای غیر مرتبط با رشته فرار نکنید. در حال حاضر کشور، هر جا توانستید مشغول به کار بشید، برد کرده آید. همین که بتوانید برای خودتون بیمه رد کنید و سابقه کار براتون محسوب بشه، در استخدامیها هم امتیاز خواهد داشت.

اون دوستان کارشناسیتون شرکتشان رو راه انداختن؟ میتوانید باهاشون شروع به همکاری کنید؟

در دانشگاه ارشدتون، میتوانید با اساتید پروژه بگیرید؟

مدارکتون رو میتوانید در دانشگاههای دولتی که استادهاتون با اساتید اونجا آشنایی داشته باشن هم ارائه بدید و پروژه بگیرید اونجا.

اصلا ناامید نباشید.
عمران وضعیتش نسبت به بقیه رشته ها بهتره.

---

سلام

بله تهرانم.

بله برای جنوب فرستادم (البته خودم در جریان نبودم محل شرکت در جنوبه) ولی گفتن که جذب نیرو فعلا ندارن و حتی کار های فعلی هم تعطیل شده.

نه از کار غیرمرتبط فرار نمی کنم ولی موقعیتی پیش نیومده. هیچ جا نتونستم کار بگیرم و استخدام بشم.

اون دوستان کارشناسیتون شرکتشان رو راه انداختن؟ میتوانید باهاشون شروع به همکاری کنید؟

بله راه انداختن. متاسفانه سرمایه اولیه کلانی برای همکاری خواستن (حدود 500 م تومان) که برای من حتی یک صدم این مقدار هم ممکن نیست. یه مقدار دشمنی و .... به وجود آمده ولی من هر کاری می شد برای رفع کدورت ها کردم ولی خب حل نشد.

در دانشگاه ارشدتون، میتوانید با اساتید پروژه بگیرید؟

یه مقدار بیشتر توضیح می فرمایید که پروژه گرفتن چیه؟ و آیا درآمدی هم داره یا نه.

مدارکتون رو میتوانید در دانشگاههای دولتی که استادهاتون با اساتید اونجا آشنایی داشته باشن هم ارائه بدید و پروژه بگیرید اونجا.

پروژه گرفتن نمی دونم منظورتون چیه. ولی برای چند تا از اساتید خوب رشته عمران در دانشگاه های مختلف اون طرح کانادا رو فرستادم ولی گفتن که وقت ندارن و سرشون شلوغه. یکی از اساتید هم برای تکمیل مطالعه حدود 10 م تومان درخواست کرد که من نداشتم.

تشکر از شما

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط reza.m1986

شما باید با یه کار کوچیک استارت بزنید تا ببینید بعدا چی پیش میاد نه اینکه صرفا دنبال کاری مرتبط با رشته و در شان یه فوق لیسانس باشید حتی اگه شده کارگری. چون با شرایطی که شما دارید با فکر و خیال و تو خونه موندن فقط به روح و روانتون آسیب میزنید. کارهای کوچیک مثل تدریس خصوصی هم میتونه تو این شرایط برای شما گره گشا باشه.

---

هر کاری باشه انجام میدم. ولی خب کاری نبوده.

روی تدریس خصوصی فکر کردم و قبلا هم انجام دادم ولی بیشتر مواقع امتحانات شغل هست و انتظارات هم خیلی بالا هست. مثال می زنم شاگردی داشتم در درس ریاضی با نمره 4.75 که با تلاش 5 جلسه ای من نمره ش در نهایی سال سوم (در حدود 25 روز) به 13 رسید. ولی خیلی ناراضی بودن و تمام پول رو پرداخت نکردن و دعوا شد و ..... . شاید دوباره همین کار رو شروع کنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tannha

متاسفانه این وضعیت اکثر قریب به اتفاق جوانان جامعه هست و فعلا چاره ای نیست جز توکل بر خدا و تن دادن به کارهای با درآمد کم
راستی در آزمون استخدامی اخیر که ۱۵ تیر هست شرکت کردید؟

---

نه متاسفانه شرکت نکردم. در مورد کار با درآمد کم که می گم حاضر شدم تا 2 سال مجانی برای شرکتی کار کنم ولی قبول نکردن.

تشکر از همه. باز هم نظر بدید لطفا

اصلا پیشنهاد مجانی کار کردن رو به شرکتها نده.

اکثر شرکتها به اندازه کافی کارمنداشون رو استثمار میکنند وای به حال اینکه از همون اول بهشون بگی حقوق نمیخوای.

زمانی که در شرکت پدرم کار میکردم، افرادی برای کار مراجعه میکردند و فرم پر میکردند و من همیشه از حق الزحمه درخواستیشون سوال میپرسیدم. یادم میاد یکیشون میگفت هر چی شما بگی و حاضر بود با هر شرایطی کار کنه، این برخورد به نظر من اصلا حرفه ای نیست و به نظرم اومد که ایشون در تواناییهای خودش شک داره و اون اعتماد به نفس لازم رو نداره.

ولی در عوض به جای این کار میتونی پیشنهاد بدی که زیر تعرفه کار کنی و اتفاقا همین باعث جذبشون میشد و ما با اونها همکاری میکردیم.

یکی از کارهایی که میتونی انجام بدی اینکه به شرکتهای ساختمانی و دفاتر مهندسی مراجعه کنی و پروژه ای کار بگیری و محاسباتشون رو انجام بدی ولی حتما یادت باشه دستمزدت رو زیر قیمت بقیه محاسبها بدی. یادمه با یکی از همین افراد ما کار میکردیم و هم خوش قول بود و هم زیر قیمت کار میکرد اونقدر که بعد از ۲ ماه یکی از شرکتها استخدامش کرد.

ولییییییی به نظرم شما خیلی حیفی که ایران بمونی، وقتی که موقعیتش رو داری چرا نمیری؟ آیا خواهر یا برادر دیگه ای دارید که کمک حال پدر باشند؟ آیا مادرتون توان رسیدگی به پدرتون رو دارند؟


ببین تو الان موقعیتی داری که آرزوی خیلی از ماهاست، مخصوصا که الان رقابت واسه بورسیه خیلی زیاد شده. اونوقت تو اینجا نشستی و کاسه چه کنم دستت گرفتی؟ اصلا شک نکن واسه رفتن. سختیش چند ساله ولی آینده ات تضمینه و حتی وضع مالی خانواده ات رو میتونی ازین رو به رو کنی.:104::104:

خیلی متاسف شدم واسه اساتید ایران که از طرح شما استقبال نکردن در حالیکه اون طرف رو هوا این طرح رو زدند. ببین این یک نمونه کوچیکه که اینجا قدر تو و امثال تو رو نمیدونند. :161:

اصلا دست و دلم نمیره که بهت گزینه های کاری دیگه بدم وقتی که تو اینقدر با استعدادی چرا آخه میخوای اینجا با یه حقوق بخور و نمیر بمونی؟؟؟ اونم با این وضع مملکت که نه تنها از استعدادهای جوونها استفاده نمیکنه بلکه گاها اونها رو در نطفه خفه میکنه.

من شنیدم که بازار کار جنوب اشباع شده ولی شهرهای شیراز و بندر عباس و اهواز وضعیتشون نسبت به بقیه شهرها بهتره. اگه بتونی به اون شرکتها هم رزومه بزنی بد نیست.

میتونی رو کارهای خدماتی هم فکر کنی. البته به صورت موقت. پیک موتوری هم درآمدش خوبه.پول یک موتور رو راحتتر میتونی جمع کنی و یک موتور بخری. اه من واقعا ازینجور کارها خوشم نمیاد و به نظرم خیلی حیفه که با این همه استعداد و توانایی بری پیک موتوری بشی. ولی اگه عزمت واسه موندن در ایران جدیه میتونی ازین کارهای موقتی استفاده کنی و کم کم واسه خودت سرمایه جمع کنی.

من خیلی کار کارمندی رو بهت پیشنهاد نمیدم چون وضعیت پرداختهای الان شرکتها اصلا خوب نیست و اگه حقوقت رو نخورن، با تاخیر زیاد حقوقها رو پرداخت میکنند.

آها یه چیز دیگه که یادم اومد گذراندن دوره های حسابداریه. الان که مهندسی اونقدر رونق نداره اما هر مغازه و شرکتی نیاز شدید به حسابدار داره و میتونی همزمان کارهای حسابداری چند شرکت و مغازه رو با هم انجام بدی. حسابداری ازون رشته هاییه که تو شرایط رکود هم بازار کار بهش احتیاج داره.

موفق باشی:72:

چند فرزند هستید؟ غیر از شما خواهر و برادر دیگه ای ندارید که مراقب پدر باشد؟
فرصت کانادا رو از دست ندید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Pooh

چند فرزند هستید؟ غیر از شما خواهر و برادر دیگه ای ندارید که مراقب پدر باشد؟
فرصت کانادا رو از دست ندید.

---

نه کس دیگه ای نیست. فرصت کانادا هم از دست رفته هست. شما حساب کن من الان وضع مالیم طوری هست که حتی تو همین تهران نمی تونم سوار تاکسی بشم. یا اگر کتابی بخوام باید مدت ها صبر کنم یا شانس بیارم بتونم قرض کنم برای مدتی. دیگه در مورد خرید لباس و .... نگم. دو سالی هست هیچ شلوار یا پیراهنی نتونستم بخرم. با این وضعیت حتی پول سفر رو هم نخواهم داشت. یه کشور غریبه. چی بگم؟؟؟؟؟

یه داستان از زندگیم رو هم براتون می گم که بدونید وضعم چیه. مثل اینکه سایت محدودیت پست داره. تاپیک جدید می زنم.

سلام.
من یه شرکت عمرانی میشناسم تهران. البته نمیدونم نیرو میخوان یا نه. ولی اگر خواستید براشون رزومه بفرستید.
Mbs_haghighat@yahoo.com

شما با این ضریب هوشی باید خیلی کم کاری کرده باشی که ارشدتو دانشگاه آزاد خوندی. دانشگاه آزاد که اصلا درس خوندن نمیخواد قبول شدنش. آی کیوی بالای 130 نابغه محسوب میشه. من که آی کیوم 128 هست و از شما خیلی کمتره ارشدم رو شریف گرفتم. برادرم که المپیادیه هفت تا از من بالاتره. این عددی که شما نوشتین غولیه برای خودش و تعداد بسیار نادری از افراد همچین هوشی دارن استیون هاوکینگ ضریب هوشیش 160 بود! این وضعیت شما نشون میده پشتکارتون در زندگی کافی نبوده یا وقت نذاشتی علی رغم این میزان وحشتناک بالای نبوغی که میگی داری. اشتباه دیگه تون هم وابستگی زیاد به پدر و دایی و حرف مادر و پدربزرگ و کلا انتظار از دیگران هست که باعث شده نتونید پیشرفت کنید. شما میتونستید دوستان دیگه ای جمع کنید و با اون ها کار راه بندازی با کسی که حاضر بشه فقط سرمایه بده شما هم کار کنی. بهرجهت اینا دیگه مال گذشته ست.

اگه پنج سال پیش بود شاید بهتون پیشنهاد میدادم که الانم با کسی شریکی برای خودتون کار کنید. ولی با اوضاع اقتصادی الان که همه مون داریم غرق میشیم و معلوم هم نیست کی بخواد درست بشه اصلا بشه یا نشه، به نظرم جای سرمایه گذاری چه مالی چه تخصصی روی پروژه های رو اعصاب و نیمه کاره در ایران برای دکتری اپلای بگیر و برو. چون مقطع دکتری خارج از ایران در اصل کار عملی و پروژه ای در دانشگاه انجام میدی براشون ارزش داری و فاندهای بسیار خوبی میدن میتونه کاملا از نظر زندگی تامینت کنه و نیاز به حمایت از طرف خانواده نداشته باشی. در کنارش بیرون هم ساعات محدودی میتونی کار کنی و با این وضعیت دلار خیلی راحت میتونی حتی دوره دانشجویی پول برای خانواده ت هم بفرستی و خرج درمان و مراقبت برای پدرت رو هم بدی.

یکی از دوستان من عمران میخوند دانشگاه سیدنی استرالیا پذیرش گرفت با فاند سی هزار دلاری که رقم خوبیه سختی ای که ابتدا کشید کاملا می ارزید کیفیت زندگیش از ماها که موندیم خیلی الان بهتره آرامششم بیشتره. البته هم معدل کارشناسی بالایی داشت هم ارشدشو امیرکبیر گرفته بود ولی شما هم شانس داری چون کار پژوهشی انجام دادی و یکبار مورد پسند قرار گرفته بازم پس امکانش هست. برند دانشگاه هم مهمه مثلا اگه آزاد علوم تحقیقات خونده باشی خودش یه امتیازه چون دانشگاه شناخته شده تریه نسبت به آزادهای شهرستان ها. دانشگاه های خیلی تاپ مثل استنفورد و کلتک که تا شصت هفتاد هزار دلار هم فاند میدن. شما معیارت رو بذار رو این که فقط کجا بهت فول فاند میدن.

به نظر من یه پلن شش ماهه یا یکساله بذار و مدارک زبان و جی آر ای و پژوهشی و مقاله و ثبت اختراعی هرچیزی که داری جمع کن با چندتا از اساتیدی که در حوزه تخصصیت هستن قبل از اقدام برای پذیرش صحبت کن ترجیحا قبل از ارسال فرم باهاشون ویدیو کال داشته باش معمولا توی قبول شدن تاثیر داره. همون طرحی که کانادا استقبال کرده جاهای دیگه هم شانس داری که استقبال بشه.

چاپ کتاب در ایران و کارهای فرهنگی رو هم کلا از ذهنت بیرون کن. فقط اساتید دانشگاه ها میتونن کنار کارشون کتاب چاپ کنن و الزاما متضرر نشن.
کار کردن اینجا هم بخصوص برای خودت، اعصاب پولادین و ریسک پذیری بالا میخواد صرف نظر از سرمایه و وضعیت اقتصادی فعلی و اعتصابات که وضعیت واقعا ترسناکی درست کرده. با توجه به ضریب هوشی ای هم که میگی داری واقعا حیفه که بخوای زندگی کارمندی با حقوق ماهی دو تومن داشته باشی! مگر اینکه تستی که ازت گرفتن استاندارد جهانی نبوده باشه وگرنه واقعا حیف هست با این ضریب هوشی زندگی کسل کننده کارمندی. توانایی های فکری هم وقتی ازشون کار نکشی به تدریج از بین میرن باید از نعمتی که داری استفاده کنی.

برای تامین پول اولیه برای رفتن هم اگه هیچ اسپانسری نداری زمین و خونه نداری نهایتا یه آگهی هایی هست مثلا تو همشهری زیاد میزنن اسم عامیانه شو نمیگم ولی میزنن مثلا تامین سرمایه و این ها. پول میگیری یکی دوساله رفتی اونور پس میدی.

با صحبت های آقا امیر کاملا موافقم. متاسفانه در ایران بدون پول و پارتی خیلی سخت میشه کار کرد. اگر خیلی تاپ باشی و فعال باشی، امکانش هست که یه جا کار پیدا کنی ولی باید به درامد کم راضی باشی و کم کم اوضاعت رو رو به راه کنی...

همسر من هم دوران مجردی شرایط شما رو داشت و پدرش سرطان داشت. خودش هم دانشجو بود و درامدی نداشت. به خاطر مراقبت از پدرش و نداشتن پشتوانه مالی پذیرش از یه دانشگاه تاپ خارجی با فاند رو بیخیال شد. چون خیلی مهارت هاش بالا بود، الان تو ایران هم بدون پشتوانه به همه چیز رسیده ولی خیلی خیلی با سختی... همیشه هم پشیمونه که چرا اون زمان نهایت تلاشش رو نکرده که شرایطش رو برای رفتن فراهم کنه...

پیشنهاد من اینه که اولویتتون رو به رفتن بزارین و هرجوری شده از کلاس خصوصی گرفتن تا نوشتن پایان نامه هم رشته ای هاتون یا انجام پروژه های کوچیک پول در بیارین و خرج رفتنتنون کنین.

سلام

یه جا می خوندم افراد با هوش بالا خلاقیت اشون کم میشه.

به نظرم شما هم همینطور هستی. خلاقیت و پشتکار پاینی داری.

ولی عوضش پر از نکات خوب و ارزشمند هستی.

برای شروع 40 تا اصل triz رو که برای بازکردن چهارچوب های ذهن و تمرین خلاقیت هست رو بخون. و تو زندگی ات تمرین کن. ( مثلا چه طور میشه کولر بادش به صورت منحنی بوزد)

--------------

تو مرحله بعدی شما دقیقا رو چی تخصص و توانمندی داری؟

گلدوزی؟ رانندگی؟ آشپزی؟ ساختمان سازی؟ پژوهش؟ اختراع؟ کارگری؟ آموزش؟

سرمایه همیشه به عنوان پول و منابع مادی خونده میشه ولی به نظر من سرمایه تخصص و تجربه مهمتره.

به همین جهت هست که استارت آپ ها در چند سال گذشته اینقدر پیشرفت کردند. آنها تخصص داشتند ولی پول نداشتند، پول رو با تخصص از پولدار بی تخصص که نمیدونسته با پولش چی کنه جذب کردند.

---------------

تخصص ات معلوم شد، میتونی فریلنسر باشی، سایت های ایرانی مثل پ و ن ی ش ی ا و خارجی مثل ............ هستن که می تونی فعلا کار بگیری، روزی داشته باشی و تجربه کنی.

--------------

تو پارک های علم و فناوری رفت و آمد کن، با افکار جدید آشنا شو، با شرکت ها دانش بنیان به صورت پروژه ای همکاری کن، ایده بگیر . می فهمیمی دنیای بیرون از خودت خیلی بزرگتره/

-----------------

یه سایت درست کن و پیج ایستا و مخصوصا لینکدین، کار هات رو بگذار، نام خودت رو به برند تبدیل کن، شرکت ها میان دنبالت.

-------------------

...........

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط pooh

سلام.
من یه شرکت عمرانی میشناسم تهران. البته نمیدونم نیرو میخوان یا نه. ولی اگر خواستید براشون رزومه بفرستید.
mbs_haghighat@yahoo.com

---

خیلی ممنون برای من فرصت بزرگیه.

دارم تلاش می کنم رزومه م رو بروز تر کنم و از این فرصت پیش اومده نهایت استفاده رو ببرم.

می خوام این بار حتما بتونم کار رو بگیرم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط mohamad.reza164

سلام

یه جا می خوندم افراد با هوش بالا خلاقیت اشون کم میشه.

به نظرم شما هم همینطور هستی. خلاقیت و پشتکار پاینی داری.

ولی عوضش پر از نکات خوب و ارزشمند هستی.

برای شروع 40 تا اصل triz رو که برای بازکردن چهارچوب های ذهن و تمرین خلاقیت هست رو بخون. و تو زندگی ات تمرین کن. ( مثلا چه طور میشه کولر بادش به صورت منحنی بوزد)

--------------

تو مرحله بعدی شما دقیقا رو چی تخصص و توانمندی داری؟

گلدوزی؟ رانندگی؟ آشپزی؟ ساختمان سازی؟ پژوهش؟ اختراع؟ کارگری؟ آموزش؟

سرمایه همیشه به عنوان پول و منابع مادی خونده میشه ولی به نظر من سرمایه تخصص و تجربه مهمتره.

به همین جهت هست که استارت آپ ها در چند سال گذشته اینقدر پیشرفت کردند. آنها تخصص داشتند ولی پول نداشتند، پول رو با تخصص از پولدار بی تخصص که نمیدونسته با پولش چی کنه جذب کردند.

---------------

تخصص ات معلوم شد، میتونی فریلنسر باشی، سایت های ایرانی مثل پ و ن ی ش ی ا و خارجی مثل ............ هستن که می تونی فعلا کار بگیری، روزی داشته باشی و تجربه کنی.

--------------

تو پارک های علم و فناوری رفت و آمد کن، با افکار جدید آشنا شو، با شرکت ها دانش بنیان به صورت پروژه ای همکاری کن، ایده بگیر . می فهمیمی دنیای بیرون از خودت خیلی بزرگتره/

-----------------

یه سایت درست کن و پیج ایستا و مخصوصا لینکدین، کار هات رو بگذار، نام خودت رو به برند تبدیل کن، شرکت ها میان دنبالت.

-------------------

...........

---

بله پیشنهادات مفید هستن خیلی زیاد.

به فکر شرکت دانش بنیان بودم و هستم، مخصوصا اگر برای طرحی که گفته بودم بتونم چنین کاری انجام بدم.

اساتید دانشگاه یا جواب رد می دهند یا پول درخواست می کنند. باید یه گروه از دانشجو ها تشکیل بدم. همین انتخاب و تشکیل گروه واقعا سخته. می دونید که مردم ما مفت خورن و دنبال فرصت های مفت. من کار واقعی لازم دارم. حالا که شما گفتی دوباره به فکر رفتم. امیدوارم گام عملی هم بتونم بردارم. البته در یک سایتی که همه بچه های عمران هستن حدود 6 ماهه دعوت نامه زدم ولی دریغ از یک تماس.

متشکرم

[font=&quot]

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط [/font

بهاره جون;446760]با صحبت های آقا امیر کاملا موافقم. متاسفانه در ایران بدون پول و پارتی خیلی سخت میشه کار کرد. اگر خیلی تاپ باشی و فعال باشی، امکانش هست که یه جا کار پیدا کنی ولی باید به درامد کم راضی باشی و کم کم اوضاعت رو رو به راه کنی...

همسر من هم دوران مجردی شرایط شما رو داشت و پدرش سرطان داشت. خودش هم دانشجو بود و درامدی نداشت. به خاطر مراقبت از پدرش و نداشتن پشتوانه مالی پذیرش از یه دانشگاه تاپ خارجی با فاند رو بیخیال شد. چون خیلی مهارت هاش بالا بود، الان تو ایران هم بدون پشتوانه به همه چیز رسیده ولی خیلی خیلی با سختی... همیشه هم پشیمونه که چرا اون زمان نهایت تلاشش رو نکرده که شرایطش رو برای رفتن فراهم کنه...

پیشنهاد من اینه که اولویتتون رو به رفتن بزارین و هرجوری شده از کلاس خصوصی گرفتن تا نوشتن پایان نامه هم رشته ای هاتون یا انجام پروژه های کوچیک پول در بیارین و خرج رفتنتنون کنین.

---

ببینید همه صحبت ها و تجربیات شما مفیده ولی واقعا نمیشه خانواده رو تنها گذاشت اونم در این شرایط. مطمئنا اگر کارتن خواب باشم و در جایی غیر ایران خیلی بهتره ولی نمی تونم خانواده رو الان رها کنم. اونم واقعا بدون هیچ پولی.

رو تذکرات و پیشنهاد های شما فکر می کنم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط amir a

شما با این ضریب هوشی باید خیلی کم کاری کرده باشی که ارشدتو دانشگاه آزاد خوندی. دانشگاه آزاد که اصلا درس خوندن نمیخواد قبول شدنش. آی کیوی بالای 130 نابغه محسوب میشه. من که آی کیوم 128 هست و از شما خیلی کمتره ارشدم رو شریف گرفتم. برادرم که المپیادیه هفت تا از من بالاتره. این عددی که شما نوشتین غولیه برای خودش و تعداد بسیار نادری از افراد همچین هوشی دارن استیون هاوکینگ ضریب هوشیش 160 بود! این وضعیت شما نشون میده پشتکارتون در زندگی کافی نبوده یا وقت نذاشتی علی رغم این میزان وحشتناک بالای نبوغی که میگی داری. اشتباه دیگه تون هم وابستگی زیاد به پدر و دایی و حرف مادر و پدربزرگ و کلا انتظار از دیگران هست که باعث شده نتونید پیشرفت کنید. شما میتونستید دوستان دیگه ای جمع کنید و با اون ها کار راه بندازی با کسی که حاضر بشه فقط سرمایه بده شما هم کار کنی. بهرجهت اینا دیگه مال گذشته ست.

اگه پنج سال پیش بود شاید بهتون پیشنهاد میدادم که الانم با کسی شریکی برای خودتون کار کنید. ولی با اوضاع اقتصادی الان که همه مون داریم غرق میشیم و معلوم هم نیست کی بخواد درست بشه اصلا بشه یا نشه، به نظرم جای سرمایه گذاری چه مالی چه تخصصی روی پروژه های رو اعصاب و نیمه کاره در ایران برای دکتری اپلای بگیر و برو. چون مقطع دکتری خارج از ایران در اصل کار عملی و پروژه ای در دانشگاه انجام میدی براشون ارزش داری و فاندهای بسیار خوبی میدن میتونه کاملا از نظر زندگی تامینت کنه و نیاز به حمایت از طرف خانواده نداشته باشی. در کنارش بیرون هم ساعات محدودی میتونی کار کنی و با این وضعیت دلار خیلی راحت میتونی حتی دوره دانشجویی پول برای خانواده ت هم بفرستی و خرج درمان و مراقبت برای پدرت رو هم بدی.

یکی از دوستان من عمران میخوند دانشگاه سیدنی استرالیا پذیرش گرفت با فاند سی هزار دلاری که رقم خوبیه سختی ای که ابتدا کشید کاملا می ارزید کیفیت زندگیش از ماها که موندیم خیلی الان بهتره آرامششم بیشتره. البته هم معدل کارشناسی بالایی داشت هم ارشدشو امیرکبیر گرفته بود ولی شما هم شانس داری چون کار پژوهشی انجام دادی و یکبار مورد پسند قرار گرفته بازم پس امکانش هست. برند دانشگاه هم مهمه مثلا اگه آزاد علوم تحقیقات خونده باشی خودش یه امتیازه چون دانشگاه شناخته شده تریه نسبت به آزادهای شهرستان ها. دانشگاه های خیلی تاپ مثل استنفورد و کلتک که تا شصت هفتاد هزار دلار هم فاند میدن. شما معیارت رو بذار رو این که فقط کجا بهت فول فاند میدن.

به نظر من یه پلن شش ماهه یا یکساله بذار و مدارک زبان و جی آر ای و پژوهشی و مقاله و ثبت اختراعی هرچیزی که داری جمع کن با چندتا از اساتیدی که در حوزه تخصصیت هستن قبل از اقدام برای پذیرش صحبت کن ترجیحا قبل از ارسال فرم باهاشون ویدیو کال داشته باش معمولا توی قبول شدن تاثیر داره. همون طرحی که کانادا استقبال کرده جاهای دیگه هم شانس داری که استقبال بشه.

چاپ کتاب در ایران و کارهای فرهنگی رو هم کلا از ذهنت بیرون کن. فقط اساتید دانشگاه ها میتونن کنار کارشون کتاب چاپ کنن و الزاما متضرر نشن.
کار کردن اینجا هم بخصوص برای خودت، اعصاب پولادین و ریسک پذیری بالا میخواد صرف نظر از سرمایه و وضعیت اقتصادی فعلی و اعتصابات که وضعیت واقعا ترسناکی درست کرده. با توجه به ضریب هوشی ای هم که میگی داری واقعا حیفه که بخوای زندگی کارمندی با حقوق ماهی دو تومن داشته باشی! مگر اینکه تستی که ازت گرفتن استاندارد جهانی نبوده باشه وگرنه واقعا حیف هست با این ضریب هوشی زندگی کسل کننده کارمندی. توانایی های فکری هم وقتی ازشون کار نکشی به تدریج از بین میرن باید از نعمتی که داری استفاده کنی.

برای تامین پول اولیه برای رفتن هم اگه هیچ اسپانسری نداری زمین و خونه نداری نهایتا یه آگهی هایی هست مثلا تو همشهری زیاد میزنن اسم عامیانه شو نمیگم ولی میزنن مثلا تامین سرمایه و این ها. پول میگیری یکی دوساله رفتی اونور پس میدی.

---

سلام آقای امیر

در بسیاری از موارد حق با شماست ولی شرایط ایجاب کرده که زندگی من اینطور پیش بره.

پیشنهادات تون و تجربیات تون رو در نظر می گیرم و حتما اقدام می کنم.

در مورد iq هم اصلا کلا بیخیال. فقط یه عدده و هیچی رو تا حالا تغییر نداده برای من. فقط زجر و عذاب داشته. من اصلا ارشد نمی خواستم بخونم و در واقع اصلا آماده کنکور نبودم و همینجوری شرکت کردم به امید حمایتی که بهم قول داده بودن که در نهایت هم نکردن.

خارج رفتن رو واقعا الان نمی تونم. خانواده خیلی بهم نیاز داره.

در مورد کارمندی هم حق با شماست. در نهایت و بهترین حالت تازه پس از کسب تجربه ماهی 2 تومن اونم در این شرایط وحشتناک زندگی.

همین الان قبل اینکه بیام و پاسخ بدم مجبور شدم برم داروخانه (حال پدرم بهم خورد) 3 ورق قرص معمولی فشار خون و حال تهوع و سرگیجه ایرانی شد 25 تومن. خدا خودش رحم کنه.

ممنون از نظرتون. برام بسیار مهمه.

سلام

استاد عزیز ما می گفت فوق لیسانس نخون یا برای دکترا بخون. دلیل موجهی هم داشت. ایشون می گفت بین یک نفر لیسانس و فوق ازنظر کار فرق خاصی نیست جزاینکه فوق لیسانس ها در ازاء همان کاری که لیسانس ها می کنند توقعات بیشتری دارند. به همین دلیل شرکت ها به جذب لیسانس تمایل بیشتری دارند.

* اولین پیشنهاد من اینه که برای فرستادن رزومه ببینید اگر دقیقا فوق لیسانس نمی خواهند شما فقط همان مدرک لیسانس تون رو ذکر کنید.
* الان که بیکار هستید بروید دنبال تدریس خصوصی. یه رزومه از سوابق تحصیلی و نمرات تان داشته باشید و بگردید دنبال شاگرد خصوصی در دانشگاه های آزاد. بعضی از این دانشجوها پول های عجیب و غریبی حاضر هستند بدهند برای تدرس خصوصی دروس دانشگاهی. می تونید اعلامیه چاپ کنید و در دانشگاه های آزاد تهران جنوب، مرکز و شمال نصب کنید. کارت ویزیت شخصی هم همینطور.
* یادگرفتن نرم افزارهای تخصصی رشته خودتان و آموزش آن ها به دانشجویان رو هم می تونید انجام بدید.
* نرم افزار Unreal engine رو یاد بگیرید. به نظر میرسه آینده خوبی در کار طراحی آنلاین برای رشته های معماری و عمران داشته باشه. مایل بودید لینک گروه تخصصی ش رو که عضو هستم براتون بفرستم.
این نرم افزار رو یاد بگیرید کارهای دیگر هم می تونید انجام بدید.

*درنهایت می تونید ترکیبی از راه های مختلف رو کوتاه و میان مدت برنامه ریزی و دنبال کنید. بستگی به علائق و اهداف تان داره.

موفق باشید :72:

سلام
شما الان بهترین کاری که برای شما مناسب مقاله نویسی
میدونید برای هر مقاله که شبه تز باشد چقدر هزینه میکنند تا اونو از شما بخرند
هر چه کارایش بالاتر باشه قیمتش بالاتر
فکر میکنم به زودی پلیسی باشه که مقاله شما رو در هیچ جای دنیا ندزدند و به اسم شما ثبت بشود و هر فردی بخواهد از نظر شما استفاده کند باید امتیازشو از شما بخرند

نقل قول:

---

میدونید برای هر مقاله که شبه تز باشد چقدر هزینه میکنند تا اونو از شما بخرند

---

امید، منظور شما همین مقاله‌هایی است که مثلا توی در و دیوار خیابان انقلاب تبلیغ می‌کنند؟

نه عزیزم منظورم مقالات isi مخصوصا حالا که مدرک فوق لیسانس دارند و انقدر فعالن
و من بهشون تبریک میگم و امیدوارم دکتراشونم بگیرند که انشاءالله تز بدهند
پلیس ها هم یه زحمتی باید به خودشون بدهند تا یک طرح سرقت نشود

سلام

منظورم سایتهای فریلنسرهای خارجی بود. به انگلیسی سرچ کنید پیدا کنید. علتش هم این بود که اگه شما برای یه فریلنسر ایرانی کار کنید ساعتی سی تومن به شما بده، برای گذران زندگیتون کافی نیست
( شما هر روز هفته و ده دوازده ساعت کار که ندارید، شاید یه هفته فقط دو ساعت کار یا یک ماه فقط یه پروژه گیرتون بیاد)

اگر به دلار یا یورو پول بگیرید، درآمد بهتری هست.
و در سطح بین المللی هم با بازار بزرگتر و امکانات بیشتری روبرو هستید، تا در بازار داخلی.

مورد دیگه این که شما چرا اینقد دنبال مقصرید. تقصیر داییم بود، تقصیر پدربزرگم بود ...
البته برای منم عجیبه که چرا شما با این هوش و استعدادی که تعریف کردید، رفتید دانشگاه آزاد.

زندگی فقط با درس خوندن و نمره های عالی نمی گذره. هوش و درایت و قدرت تصمیم گیری و ... هم مهمه.

به هر حال باید از یه جایی شروع کنی.
دیگه دنبال کسی نباش که مخارجت را بده (پدر بزرگ) یا واست کار پیدا کنه (دایی). دستت را بذار روی زانوت و بلند شو.

سلام

شما بالاخره چه کار کردید؟

سلام, منم عمران خوندم و چه زحمتاو تلاشهایی که بی فایده موند.متاسفانه وضعیت اغلب مهندسای عمران مخصوصا ماها که سابقه کارم نداریم تاسف باره....واقعا نمیدونم چه باید کرد. این در حالیه زمانی که ما انتخاب رشته کردیم بعد از کنکور رشته عمران یکی از تاپ ترین رشته ها بود که همه ارزوشو داشتن....چرا شما ازمون نظام مهندسی نمیدین؟ فعلا هر کاری میتونید انجام بدین حتی شده پیک موتوری ولی بیکار نمونید هیچی مثل فکرو خیال ادمو پیر نمیکنه ....فعلا یه کار غیر مرتبط برای خودتون دستو پا کنین اگر میتونید شبا هم برای ازمون نظام بخونید...کم کم شرایط درست میشه .