زندگی خراب شده رو چطور دوباره بسازم

سلام دوستان عزیز .لطفا کمکم کنید و تجربه ها و نظراتتون رو ب من بگید . من ۵ ساله ازدواج کردم یک سالدعقد و چهارساله خونه خودمم یه پسر ۲ ساله دارم .با همسرم از همون اوایل دوران عقد خیلی اختلاف داشتیم سر خواسته ها و توقعاتش از من و اینکه خیلی گرفتار رفع و رجوع کارهای فامیلو خانوادش بود و این موضوع همچنان ادامه داره اما فامیل کمتر شده . خلاصه الان به خاطر بحثا و دعواها هربار حرمت بینمون بیشتر شکسته شد و از هم بیشتر فاصله گرفتیم و این اواخر دیگه چندبار تا پای بهم زدن زندگیمون پیش رفتیم اما باز وجود بچه و فکر آواره شدن مانع شد اما چه فایده که الان ما فقط همخونه ایم باهم نه زن و شوهر . من فقط ازش توقع دارم اینقدر خودشو درگیر دیگران نکنه و زن و بچشم ببینه برامون وقت بزاره تو خونه اخلاق خوب و گرم داشته باشه .اما اون اینقدر از بحثای گذشته کینه به دل گرفته که حتی وقتی به اصطلاح آشتی هم هستیم خیلی سرده تو خودشه محل نمیده .رابطمون خیلی کمه و من روی هم رفته اصلا از زندگی باهاش راضی نیستم تو این چندساله .نمیگم خودم ایراد ندارم اخلاقم عالیه ولی از وقتی ازدواج کردم به خاطر ضدحالایی ک خوردم و واقعا ازهمون اولش هی خورد توذوقم منم تبدیل شدم به یک زن دلمرده ک گاهی به زور میخواد یه کم عادی و شاد باشه اما غمی توی دلم سنگینی میکنه .درحال حاضر هم بین ما شکرآبه و حرف نمیزنیم و در کل بگم خیلی زندگیمون سرد و بیروح و خالی از عشق و محبت و صمیمیته و دو هم خونه ایم . ما روحیاتمون و خواسته هامون خیلی با هم فرق میکنه روش زندگیمون خیلی باهم فرق میکنه .فکر جدایی اصلا برام خوشایند نیست به خاطر مسائل بعدش و به خاطر پسر نازنینم ک اواره دست این و اون میشه .اما نمیدونم این زندگی خرابو چطور و چجور بسازم ؟ میشه آیا

سلام خانم عزیز
از نام کاربریت مشخصه که ذهن اشفته ای داری
اول از همه اروم باش چون همه اتفاقهای خوب با ارامش شما اتفاق می افته
همسر شما از کمک کردن به دیگران و گره باز کردن از مشکلاتشون لذت می بره شاید گاهی هم اگر باهاش همراهی می کردین یا حداقل زبانی بهش انرژی می دادین و همگامش بودین اون هم انرژی می گرفت و گرمتر بود و هم به مرور زمان وقت بیشتری براتون می زاشت
هیچ اتفاق خوبی با بحث کردن و دعوا کردن پیش نمیاد
چیزی که الان لازمه انرژی و ارامش و صبر شماست برای بازسازی رابطه تون

بله درسته اگر همراهیش میکردم با من گرمتر بود ولی اینکارم براش کردم میدونید چی جواب داد وظیفت بوده هرجا ک لطفی درحقش کردم گذاشت پای وظیفه و نگفت ممنون از همراهیت . از طرفی من هم نوعروس بودم و ازش توقع داشتم بهم اینقد بیتوجه نباشه اما مزاحمتای فامیلش از روز اول عروسیمون بود ک ساعت ۵ صبح باید میرفت ضمانت یکیشونو میکرد ک زندان بود ما شب اول ازدواجمونو هیچی نفهمیدیم و بعدازون هم هر روز یک گرفتاری و دردسر از هرکدومشون . ماا زندگیمون هم با تلخی شروع شد .

من تصمیم گرفتم فردا بچه رو بسپارم ب باباشو تنها برم مشهد حرم امام رضا و تمام روزو اونجا باشم و با خودم خلوت کنم من به این تنهایی احتیاج دارم و هیچ جای دیگه ای نمیتونه این امنیت و ارامشو بهم بده .کاش شرایطی پیش میومد تا چندروز و چندوقت نباشم و برم . دلم میخواد یه روزی برسه که اینجا نام کاربریمو از به هم ریخته به خوشحال و خوشبخت تغییر بدم .لطفا ببه درددل من جواب بدین و اگه پستا رو میخونین جوابم برام بزارین حرفای شما دوستان میتونه ارومم کنه .چون من کسی رو ندارم ک باهاش درددل کنم

سلام
اگر کار اشتباهی از جانب شما سرزنده بهش توضیح بدهید حر ف دلتون بهش بزنید بعدشم بگید قرار نیست من معصوم باشم اشتباه میکنم بخاطره اینکه نمیدونم چی کار کنم
امیدوارم منو ببخشی ولی قول میدم که اصلاحش کنم قول میدهم اون کار دیگه تکرار نکنم
البته به صورت بالینی هم شما هم همسرتون باید مورد بررسی قرار بگیرید بیشتر توضیح بدید
ایشون در کارشون چگونه هستند ؟ کارشون چیست؟
مهار موفق نباش رو خیلیها دارند
تو مییتونی یکبار دیگر به همسرت اعتماد کنی و موفق میشی که ببخشیش
ولی این مهار به تو میگه تو نمیتونی موفق بشی و شکست میخوری حتی اگر یه فرصت دیگه بدی
اونا بازنده بودن با زندگی با شما رو انتخاب می کنند و با ریشه یعنی خود شما مشکل پیدا میکنند
باید قرار داد اسمارت بنویسید
به مدت یک هفته اتش بس و احساس موفق شدن در بخشیدن در محبت کردن در وظایف انجام دادن ایجاد کنید
تو میتونی با من رفتار صحیح داشته باشی و من هم سعی میکنم با رفتارم به پیش نویس تو نزدیک نشم
تا تو نتیجه دیگری غیر از زمان طفولیت بگیری
اینکه اگر با ادما خوب رفتار کنی باهات خوب رفتار میکنند و در یک لحظه خوبییهاتو زیر سوال نمیبرن
ادما قدر شناسند

دلیل اساسیش شاید این بوده خانوادش تعادل روانی نداشتند در برخورد با اون و اون فکر میکنه که هر چقدر هم تلاش کنه جواب نمیگیره و موفق نمیشه در بازخورد رفتاری خوب و تقریبا یکنواخت همیشه بخاطر یک رفتار کوچیک غلط تمام خوبیاش زیر سوال میرفته شایدم فدر دانش نبودن
حالا اینم نتها خودش اینطور هست بلکه فکر میکنه با دیگرا ن هم باید مثل خودش بر خورد بشه
باید بررسی بشه

سلام تنها اشتباه من این بوده ک تاییدش نکردم همه جا و نگفتم اره هرچی تو میگی درسته هرکار تو میکنی درسته هرجورجورتو فکر میکنه درسته .اون فکر میکنه خودش و کاراش و رفتارش کاملا درسته و من بدم .بله تو خانواده ای بزرگ شده ک خیلی تنش داشته پدرش چهاربار زن گرفته و یکی دوسال نگه داشته و باز طلاق داده دست آخر برگشته پیش زن اولش ک مادر ایناست تازه با مادرشون اصلا حرف نمیزنه و ارتباط نداره .اینم رفتارای پدرشو داره تکرار میکنه بی محلی میکنه به زنش اهمیت نمیده و انتظار داره زن سکوت کنه و غلام حلقه به گوشش باشه .من ازین اوضاع خانوادش خبر نداشتم تا قبل هزدواج یعنی اونقد سریع تو دو روز اومدن این وصلتو انجام دادن ک فرصت شناخت ندادن این مسله به بزرگترا برمیگرده و من خیلی اصرارداشتم اینکارو نکنن ولی فایده ای نداشت .بگذریم منم ادمی نبودم ک سر هرکار ناخوشایندی ک میکنه ساکت بشینم و بهش میگفتم اینکه مهلت ندادین بشناسیمتون اینکه زود همه چیو تموم کردین ک کسی نفهمه من که به تو جواب ندادم و اون بله سفره عقد از رو مجبوری بود وما فرهنگ خانواده هامون با هم فرق میکنه و خیلی دیگه ازین حرفا .خلاصه خیلی ازین حرفا بهش زدم و درسته لشتباهه اما واقعیته ک ما اصلا روحیاتمون با هم نمیخونه و اینا باعث اختلافات زیاد شده به این بحث و دعوا ها رو پیش اورده اوایل زندگی با وجود همه هین حرفا دوسش داشتم و هروقت قهرمیکردیم دلتنگش میشدم و خودم یه جورایی سمتش برمیگشتم اما الان واقعا دوسش ندارم و امیدی ندارم ک تو زندگی اخلاقش یه جور بشه تو زندگی ک حداقل من بگم از زندگیم راضی ام و مطمئنم اون بدتر ازمنه و اصلا دیگه دوسم نداره و خیلی حرفای دلسرد کننده شنیدیم ازهمدیگه تو دعواها . الان نزدیک یکماهه ک کلا جدا میخابه و به من بیمحلی میکنه گرچه قبلشم اگه رابطه داشتیم سرد بود و من میرفتم سمتش.نمیدونم با این اوضاع چکار کنم . من فقط تنها چیزی ک همیشه ازش خواستم این بوده ک به زن و بچش توجه کنه براشون وقت بزاره مرد زندگی باشه حواسش تو خونه باشه محبت و توجه داشته باشه اما با هرزبونی ب۶ش گفتم فایده نداشت و درنهایت میگه من همیجوریم نمیخای هری .اقا مثلا کارمندبانکه و یک ادم تحصیلکرده .بیرون تواجتماع خیلی خوبه ولی تو خونه هیچی از زندگی و زنداری و اخلاق بلد نبود و نیست و فقط میخواد حکم کنه مثل پدرش . همیشه بهش گفتم تو فقط یه زن و خونه زندگی میخواستی بازم که در خدمت دیگران بذاری .زن و زندگی رو برای خودت و زندگی خودت نمیخوای .برای تو فقط دیگران مهمن

سلام .
عزیزم شما هیچی از سیاست زنونه نمی دونی . فایل های دکتر حبشی را بگیر و گوش کن. اینکه می گن شوهرت را تایید کن به این معنی نیست که هر چی گفت بگی چشم . اگه از بیان درست استفاده کنی شوهرت احساس اقتدار می کنه و در نهایت خواسته شما اجرا میشه.

با سیاست زنونه و کار کردن روی حرف زدنت شوهرت حرف آخر را می زنه ولی چیزی را می گه که خواسته شماست.

زندگی شما حیفه میشه عالی بشه . سعیت را بکن.

خوب اگر زندگیتون به این بدی هست ازش جدا بشید
مطمانن هر ادمی دوست نداره با کسی زندگی کنه که فکر کنه طرف روبه رو ازش متنفر
زن و شوهر دوست دارن از هم تایید بشن حداقل تکذیب نشن ولی شما این کار نکردید
اگر فکر میکرد شما مطلقا بدید چرا باهاتون ازدواج کرد ؟خود ازاری رو دوست داشت ؟دوست داشت هر روز دعوا داشته باشه ؟
انقدر راحت کسی رو قضاوت نکنید

اگر سختتون جدا شو و خودتو از این غول بی شاخ دم نجات بده
چرا واقعا مردا اینجوری میکنند ؟
مرد که نباید تایید بشه
همیشه باید بزنی تو سرش خخخخ
مرد به غرور احتیاج نداره همیشه لهش کن
احیا نا شما که نباید منطقی صحبت کنید و دعوت به منطق و دور شدن از این بازیهای روانی
طرف کارمند بانک بعد بهش بگی تو بی منطقی خنده دار
تا جالا منطقشو شنیدید ؟

کاررمنده بانکه ولی بچه روستاست و عاشق محیط روستا و فرهنگ روستا طوری ک برای خودش کشاورزی هم راه اندلخته تو روستا و گاوداری هم خریده و تمام تعطیلاتشو مدام روستاست و ت گاوداری و سرزمین میگه من وقتی اینجا هستم زندگی میکنم برعکس من ک متنفرم از محیط و فرهنگ روستا و این چیزایی ک اون علاقه داره . منطق فقط حال و خواست خودشه .من ازتون راهنمایی میخوام برای اینکه چطور این زندگی خراب شده رو درست کنم .من با حرفام زندگیمو خراب کردم اما حرفام ناحق و بیحساب نیست .

شوهرتون چرا توی این زندگی مونده؟

مگه هرکی کارمند یهدجای خاص بود از فهم عقل و درک و اخلاق کامله ؟
شما بفرمایید منطق چی میگه؟

- - - Updated - - -

واسه این مونده ک مونده خودشم مقصره و خیلی کم گذاشته از اول

من هنوز منتظر راهنمایی هاتون هستم

سلام دوست عزیز نمیدونم که نظر من میتونه کمکی کنه بهتون یا نه قبلش از اینکه با تجربه کم نظرمو میگم ازتون معذرت میخوام. به نظر من دلمردگی برای خانوم ها خیلی دردناکه و شرایط شما رو درک میکنم چون خودم هم این شرایطو دارم و قبلا هم داشتم. یه واقعیتیه که مثلا اگه شخصی از یه سبک زندگی خوشش میاد شما نمی تونید تغییرش بدید و اگه همسرتون حتی از کارهایی که میکنه و شما خوشتون نمیاد دست بکشه ازتون یه کینه ای به دل میگیره و بدتر حالت لجبازی یا شاید سردی تو رابطه تون پیش بیاد. بالاخره ایشون این طوری فکر میکنن که یه بار به دنیا میاد و دوست داره زمین داشته باشه و کشاورزی کنه و بقیه خواسته هاش. اگه جوری زندگی کنه که شما می خواید خب صد در صد دچار یه ناراحتی بزرگ ازتون میشه. به نظر من دیدتون رو نسبت به زندگی عوض کنید. شما نمی تونید کسی رو تغییر بدید یا کسیو مجبور کنید بهتون توجه کنه یا باید قید زندگی رو بزنید یا اینکه همسرتون رو همین طوری بخواید و اصلا به فکر تغییرش نباشید. شاید دلیل بی توجهیشون مخالفت های شما از اول باشه. درسته که سخته ولی به خاطر فرزندتون کمی از خودگذشتگی و صبوری کنید و حداقل محیط خونه رو آروم نگه دارید. حتی اگه محبت نمی بینید محبت کنید چون وقتی فرزندتون احتیاج داره محبت کردنو عشق رو ببینه و یادبگیره. بهتون پیشنهاد میکنم کتاب مردهای مریخی و زنان ونوسی و آیا تو آن گمشده ام هستی؟ رو مطالعه کنید. و سعی کنید به اونا عمل کنید. در کل مطالعتون رو در زمینه زناشویی بالا ببرید. این کار هم روحیه تون رو بهتر میکنه هم براتون مفیده. سفر و رسیدگی به خودتون هم کاملا نظر خوبیه برای اینکه روحیه اتون دوباره برگرده و هرکاری که بهتون آرامش میده رو انجام بدید. امیدوارم حالتون بهتر باشه و براتون بهترینارو آرزو میکنم.

تا حالا یک نامه پر محبت براشون نوشتید و از مشکلاتتون براش صحبت کردید ؟
تا حالا شده مسابقه بزارید هر کی با اسمسای زیباش دل دیگری رو بیشتر به دست اورد اون شام دعوت میکنه بیرون ؟

ارتباط عاطفتون ضعیف
مضاف بر اینکه مثلث کارپمن و بازیهای روانی رو دارید پیاده میکنید و اگر هردوتاتون زندگی رو میخواید باید از این کارا دست بر دارید

بله قبلا مینوشتم اما الان نه .از یه طرف دل خودم راضی نمیشه چون خیلی ازش دخورم از طرفی میدونم ک تاثیری نداره و حتی با دیدن نامه ممکنه مچالش کنه بندازه اونور یا با خوندن هرجمله ش یه ریشخند بهم بزنه و اخرش تو دلش یه کنایه ای بهم بگه . بله ما خیلی وقته دچار طلاق عاطفی شدیم

سلام

من که مشکل خاصی در همسرتون ندیدم. نه کمک کردن به دیگران بده و نه عاشق زمین و باغ بودن. در واقع خیلی هم خوبه. من که جد در جد شهرنشین و تهرانی هستم آرزو دارم یه باغی، جوجه داری یا شبیه این ها داشته باشم و می دونم خیلی های دیگه هم همین تمایلات رو دارند. در واقع اکثریت مطلق آقایان روحیات این چنینی دارند ولی خانم ها خیر. هر دو هم طبیعی هستند و مشکلی ندارند. مهم اینه که زن و شوهر با درک متقابل خواسته های همدیگر رو به رسمیت بشناسند و حد وسط رو نگه دارند. طوریکه هم آقا زندگی آزاد و دور از شهرنشینی و اعصاب خردکنی های آن رو داشته باشه و هم خانم زیاد درگیر زمین و کثیف کاری ها و سختی های آن نشه.

اگر به تنهائی نمی تونید با یه مشاور صحبت کنید راهنمائی تان کنند چطوری دوباره به سمت همدیگه برگردید و همدیگر رو درک کنید.

موفق باشید :72:

سلام اقای ye doost ممنون صحبتاتون خیلی واقع بینانه بود درست میفرمایید میشه لطف کنید بیشتر صحبت کنید در مورد مشکل من

سلام

با همسرتون همراهی کنید. اگر در گذشته بی جهت ازشون ایراد می گرفته اید دیگه اون کار ها رو نکنید، مخصوص سرکوفت خانواده اش رو نزنید (به عنوان مثال گفتم). در حد توان تان همراهش باشید. اگر روستا میره شما هم همراهش بروید. حداقل آب و هوا عوض می کنید.
فکر می کنم اگر درنظر بگیرید کاری که ایشون در روستا به راه انداخته علاوه بر جنبه علاقه، در آینده سرمایه و پشتوانه مالی بزرگی برای همه و بخصوص فرزندان تان می تونه باشه، حتما شما هم مشوق شان خواهید بود.

شما باب دل و کمک و مشوق ایشون باشید حتما ایشان هم سعی خواهند کرد شما رو خوشحال کنند. انشاا...

موفق باشید :72:

فردا میخوام برم بیمارستان روانپزشکی یه مدت بستری بشم زیر بار ۴شار روانی این زندگی دارم نابود میشم .از خانواده و پدر و مادرمم بریدم اونا هیچوقت مشکلات منو درک نکردن و بدتر اوضاع رو ب ضرر من تموم کردن