پیشنهاد یک ماه طلاق عاطفی از طرف همسرم

سلام دوستان
بعضی از دوستایی که همراهم بودن در جریان تاپیکای قبلیم هستن خیلی وقت بود جو زندگیم آروم شده بود من یاد گرفتم کمتر حساس باشم به کمک دوستان خیلی مهارتای دیگه یاد گرفتم که کمکم کرد.
همسرمم نمیگم خیلی اما تغییراتشو حس میکردم قهرای طولانیش کمتر شد از لج های زیادش کم شد داشت یاد میگرفت بدون داد و بیداد مشکلشو بگه و...
منم داشتم احساس آرامش میکردم که بالاخره تونستم ازونهمه مهرطلبی و ضعف یکم خودمو بالا بکشم.
همسرم یه مدت یه کار جدید داشت و خیلی ذهنشو درگیر کرده بود خیلی تحریک پذیر شده بود یعنی حتی اگه یه حرف ساده میزدم دادوبیداد میکرد.منم چون حس میکردم بخاطر کارشه اصلا واکنش نشون نمیدادم.
تا چند وقت پیش از مسافرت داشتیم میومدیم وقت ناهار گفت تا چند ساعت دیگه میرسیم خونه دیگه تو راه ناهار نخوریم خودت درست کن منم گفتم عزیزم باور کن خستم نمیتونم گفت یه چیز ساده درست کن گفتم باشه چشم. پس یه چیزی میخورم تا خونه. یهو عصبی شد گفت چی میخوای بخرم منم گفتم هیچی دیگه میریم خونه!
بخاطر این موضوع تا رسیدیم خونه قهر بود منم سکوت کردم که دعوا نکنه.
وقتی رسیدیم چون چند روز بارون شدید بود خونه سرد بود شوفاژو روشن کردم داد زد گرممه خاموشش کن منم گفتم عزیزم خونه سرده که شرو کرد به داد زدن به درک سرد نیس من گرممه و....
بعدش رفت حموم و اومد بیرون گفت ببین من تصمیممو گرفتم تو اخلاقت بده و عوض شدی یک ماه جدا میخوابیم و هیچ کاری به همدیگه نداریم باید به رفتارامون فک کنیم!!!!!!!!!!!!!!
منم سکوت کردم گفتم باشه بعدش شام دعوت بودیم رفتیم تو مهمونی تظاهر بودیم انگار که هیچ مشکلی نداریم.
آخر شب که برگشتیم جاشو جدا کرد منم خیلی دلم گرفته بود داشتم تو تخت گریه میکردم اومد گفت خواهش میکنم گریه نکن و... گفتم وقتی بارها ازت خواهش کردم جاتو جدا نکن گوش کردی؟
گفت من تصمیممو گرفتم منم گفتم بهش عمل کن دیدی که هیچ مخالفتی هم باهات نکردم بااینکه بااین کار مخالفم اما چون تو خواستی حرفی نزدم.
بعدش اومد سرجاش خوابید گفت یادم اومد قبلا قول دادم جدا نخوابیم. تا صبح قهر بود صبحم بدون خداحافظی رفت.
الان من باید این یک ماهو مثل اون ده روزی که قبلا خواسته بود بگذرونم؟ اینجوری که حتی از غذایی که درست کنم نخوره و فقط درصورتی حرف بزنیم که من چیزی واسه خونه یا خودم لازم داشته باشم.
دیگه راستش خسته شدم میخوام این مسخره بازیاش تموم بشه واقعا همسر من چون هیچوقت نه نشنیده لوسه و منم بعداز نزدیک دوسال خستم. میشه راهنماییم کنید ممنونم
معذرت میخوام طولانی شد

سلام
خیلی از دعواها بخاطر اینکه ما قبل از ازدواج اولویتمون مشخص نکردیم برای همسرمون
شما متونستید فکر کنید و بگید اولویت اولم تامیین نیازهای خودم حتی اگر تو راضی نباشی اونم راحت ترین و دوست داشتنی ترین راه برای تامیینش
مثلا در قضیه شوفاژ شما میتونستید خودتون لباس بیشتر بپوشید ولی این کار نکردید چون دوست نداشتید
زیباترینش اینکه نیاز هر دو تامون برام مهم و با فکرم هر چند برام سخت باشه و کمتر دوسش داشته باشم اون راه انجام میدم
شما که بعد از مسافرت نمیتونید غذا درست کنید غذاهای اماده داخل فیریزر داشته باشید
این بازیه روانی من قهر مییکنم تا نوازش بیشتری کسب کنم هم با هم تمام کنید
به همسرتون بفرمایید احتیاج به قهر نیست من روی کارام بیشتر فکر میکنم بعد انجامش میدم
اولویت اول من تامیین نیاز هر دومون هست
و اصلا با همسرتون هم صحبت کنید که جفتتون اینگونه بشید
من ازدواج نمیکنم تا رئیس فرد دیگری بشم و والد سرزنشگر بازی در بیارم
من برده نمیگیرم من همسر میگیرم

آقا امید ممنونم از پاسختون باور کنید من دقیقا همینم که نیازهای دوتامونو تو اولویت میبینم اصلا هم من قهر نکردم خب خونه یه هفته خالی بود واقعا سرد بود بااینهمه بارون اما الکی سراین موضوع قهر کرد.من حتی بحثم نکردم باهاش خیلی عادی شوفاژو روشن کردم اون یهو دعوا کرد من اینجوری کرد حتی جوابشو ندادم و شوفاژو خاموش کردم،درمورد غذا هم ما ساعت 6 عصر رسیدیم خونه من دیر غذا بخورم معده درد میگیرم اما بازم حرفی نزدم فقط گفتم خستم و معدم اذیت میشه نمیتونم تا اونموقع اما...
همسرمن همیشه یا با داد و بیداد یا با قهر و لج به هدفش رسیده. دو ساله دارم هرراهی رو میرم این قهرای مسخره رو کنار بذاره اما متاسفانه خیلی کم تاثیرداشته.
ببینید اون همیشه میگه همه اشکالا از توئه کوتاهم نمیاد

با سلام من مرور سریعی به تاپیکهای قبلیتون داشتم...لحظات پر فراز و نشیبی داشتین و قطعا با لحطات خاص تاثیر گذار در آینده...
مسائلی از جمله تحریک پذیری بالا با پاسخگویی تند با صدای بالا و گاها پشیمانی..طلاق عاطفی یکماهه...نرمش همسرتون با خواهش در رفتن به خونه مادرشوهرتون و البته مادرتون که نمیتونه تکیه گاه صبوری براتون باشه حجم وسیعی از تنش هست که واقعا خوب ادامه دادین.....مطمئن نیستم ولی باید ببینیم شما چه انتظار از زندگی دارین چه استانه تحمل دارین چقدر نزد همسر مقبولین چقدر جرات دارین و ازین مسائل ...با اینحال بنظرم همسرتون از با شما بودن ازنظر عاطفی رنج میبره یا میخواد با در کنار شما نبودن شما رنج ببرین! ولی علتش هرچی باشه یعنی مغزش ارور داده و نمیتونه تصمیم بگیره.....یکی از دوستانم توسط مشاورشون توصیه به این طلاق عاطفی موقت شده بودن ولی بخاطر آزردگی زوجه بود که حتی تحمل قیافه همسرش رو هم نداشت....میتونین یک مشاور پیدا کنین و با همسرتون شرط کنید اگر زیرنظر مشاور باشه حاضر به پذیرشش هستین....چون قطعا حل مساله نیس و فقط یک انقطاع برای تنفس بین دو نیمه هست که بدون مربی عملا کارایی در بهبود شرایط اتفاق نمیفته....امیدوارم با امید بمونید

آقای سالم ممنونم از همراهیتون
راستش دیگه آستانه تحملی واسم نمونده انگار هیچوقت قرار نیست خوشبخت و آروم باشم.
تا مجرد بودم اونهمه تحقیر و توهین و سرکوفت الانم که متاهلم یه شوهری که درکم نمیکنه فقط دادو بیداد میکنه حتی از جایی ناراحت باشم اینقد فحش میده که خفه میشم. گریه هم بکنم گردنمو میگیره که یا خفه میشی یا خفت میکنم.
به مشاوره اعتقاد نداره بخوامم شرط بذارم وبگم زندگی نمیکنم باهات میگه برو خوش اومدی.جاییم ندارم برم.نمیتونم حتی واسه یه روز به اونهمه حقارت برگردم
به قول خودش بی نهایت دوسم داره و تو رفتارشم نشون میده اما این تا زمانیه که حتی تو یه مورد ساده هم نظرم باهاش مخالف نباشه وگرنه میشه یه آدم دیگه.
پراز عقده ام پراز ناراحتیم واسه همه چیزایی که آرزوشو داشتم و نشد چقد بعضی زنا بدبختن هیچ حقی تو زندگیشون ندارن هیچی!
دیگه راستش امیدی واسه تلاش ندارم اینم بگم تمام سعیمو کردم اما دیگه واقعا توانی برام نمونده همش درحال جنگیدن بودم دیگه نمیخوام و نمیتونم فقط آرزوی مرگ دارم.
من هنوز با رفت و آمد یه روز درمیون به خونه مادرشوهرم مشکل دارم اما دیگه هیچ راهی حتی قاطع بودنمم نتیجه نمیده هیچی.
الان اینقد گریه کردم که چشمام میسوزه اما دیگه دلم نمیخواد تلاش کنم دیگه هیچی نمیخوام

تنهایی جان من در جریان تاپیک های قبلیت هستم.
با توجه به شرایطی که در زمان مجردیت داشتی و اخلاق و رفتاری که از مادرت گفتی، مطمئنا خودت هم آسیب دیدی و حالا که وارد یه زندگی جدید شدی، باز با مشکل مواجه شدی.
پیشنهاد من اینه که هرجور شده خودت مشاوره بالینی برو که بتونی اون آسیب ها رو برطرف کنی. از هر منبعی که می تونی در جهت شناخت خودت مطالعه کن. فعلا کاری به همسرت نداشته باش. تمرکز رو بزار روی خودت.
طبق مطالبی که در تاپیک هات می نوشتی، همسرت بهت علاقه مند هست. فقط باید قلقش دستت بیاد و بدونی چطور باهاش رفتار کنی. منظورم این نیست که هرچی گفت بگی چشم. ولی روی خودت کار کن که خیلی نرم خواسته هات رو مطرح کنی.

در مورد دعوای بعد از مسافرت، شاید شوهرت در طول مسافرت از چیزی ناراحت شده و شام و شوفاژ رو بهانه کرده. چون این ها چیزایی نیستن که کسی به خاطرشون بخواد قهر کنه.
تو مسافرت زیاد غر نزدی؟ یا یه مسئله ای که شوهرت رو اذیت کرده باشه؟

بهاره جون عزیز اسمت بهم آرامش میده همراهیات تو تاپیکای قبلیم یادمه.
خدا شاهده من اصلا غر نمیزنم غیر از این دو موضوع که سر اونم من خیییلللیییی معمولی بودم فقط خنده و خوشی بود اما همسرم یهو عصبانی میشه.
آره همسرم دوسم داره اما این دوس داشتن حریف غرور و خودخواهیش اصلا نمیشه.من امشب بابام یه مشکلی واسش پیش اومده بود کلیم دلم براش تنگ بود گریه کردم آخه یه ماهه ندیدمش طبق معمول واکنش همسرم دادوبیداد ودرک نکردن بود حالا خودش وقتی اومدیم خونمون بااینکه دوتا خیابون با خونه مادرشوهرم فاصله داریم همش گریه میکرد اما من شب عروسیمم گریه کردم کلی داد زد سرم و دعوا کرد
بخدا من میخوام مشاوره برم اما همسرم نمیذاره من باید ازش پول بگیرم اون حساب پس اندازای منم داره و بدون اجازش حق یه ریال خرج کردن ندارم جوریم نمیتونم برم که نفهمه.
بخدا اینقد مطالعه کردم و راهکارا رو به کار گرفتم ونتیجه نداده که الان به اینجا رسیدم.
باورکنید خستم خیلی خسته

دوستان من دیگه کم آوردم به خدا قسم دیگه نمیدونم چیکار کنم خسته شدم از بس همسرم سر هر موضوع بیخودی دادوبیداد و لج میکنه.لعنت به من که تو این زندگی موندم و اینقد بی پناهم جایی ندارم برم.
من واقعا نمیتونم با یه آدم عصبی و بددهن زندگی کنم حالا یه عده میگن عصبیش نکن خداشاهده من مثل لال میمونم هرچیم ناراحتم کنه فقط بی صدا میرم جایی گریه میکنم که حتی نبیندم چون اگه ببینه بدتر میشه.
امروز از بنگاه زنگ زدن مشتری واسه خونه بفرستن منم باتعجب گفتم میخوای خونه رو بفروشی دادو بیداد و دعوا راه انداخته که نه نمیخوام دست ازسرم بردار به خدا دلم میخواد بمیرم دیگه واقعا هیچ راهی درمقابل اینهمه عصبانیت و بددهنی به ذهنم نمیرسه.
اینم بگم شوهرم با همه همینجوره موضوعیم پیش نیومده که فکرش درگیر باشه اتفاقا این مدت خیلی خوشحاله که کاراش عالی پیش میره

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaeii

تا چند وقت پیش از مسافرت داشتیم میومدیم وقت ناهار گفت تا چند ساعت دیگه میرسیم خونه دیگه تو راه ناهار نخوریم خودت درست کن منم گفتم عزیزم باور کن خستم نمیتونم گفت یه چیز ساده درست کن گفتم باشه چشم. پس یه چیزی میخورم تا خونه. یهو عصبی شد گفت چی میخوای بخرم منم گفتم هیچی دیگه میریم خونه!
بخاطر این موضوع تا رسیدیم خونه قهر بود منم سکوت کردم که دعوا نکنه.
وقتی رسیدیم چون چند روز بارون شدید بود خونه سرد بود شوفاژو روشن کردم داد زد گرممه خاموشش کن منم گفتم عزیزم خونه سرده که شرو کرد به داد زدن به درک سرد نیس من گرممه و....
بعدش رفت حموم و اومد بیرون گفت ببین من تصمیممو گرفتم تو اخلاقت بده و عوض شدی یک ماه جدا میخوابیم و هیچ کاری به همدیگه نداریم باید به رفتارامون فک کنیم!!!!!!!!!!!!!!
منم سکوت کردم گفتم باشه بعدش شام دعوت بودیم رفتیم تو مهمونی تظاهر بودیم انگار که هیچ مشکلی نداریم.
آخر شب که برگشتیم جاشو جدا کرد منم خیلی دلم گرفته بود داشتم تو تخت گریه میکردم اومد گفت خواهش میکنم گریه نکن و... گفتم وقتی بارها ازت خواهش کردم جاتو جدا نکن گوش کردی؟

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaeii

آقا امید ممنونم از پاسختون باور کنید من دقیقا همینم که نیازهای دوتامونو تو اولویت میبینم اصلا هم من قهر نکردم خب خونه یه هفته خالی بود واقعا سرد بود بااینهمه بارون اما الکی سراین موضوع قهر کرد.من حتی بحثم نکردم باهاش خیلی عادی شوفاژو روشن کردم اون یهو دعوا کرد من اینجوری کرد حتی جوابشو ندادم و شوفاژو خاموش کردم،درمورد غذا هم ما ساعت 6 عصر رسیدیم خونه من دیر غذا بخورم معده درد میگیرم اما بازم حرفی نزدم فقط گفتم خستم و معدم اذیت میشه نمیتونم تا اونموقع اما...
همسرمن همیشه یا با داد و بیداد یا با قهر و لج به هدفش رسیده. دو ساله دارم هرراهی رو میرم این قهرای مسخره رو کنار بذاره اما متاسفانه خیلی کم تاثیرداشته.
ببینید اون همیشه میگه همه اشکالا از توئه کوتاهم نمیاد

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaeii

من امشب بابام یه مشکلی واسش پیش اومده بود کلیم دلم براش تنگ بود گریه کردم آخه یه ماهه ندیدمش طبق معمول واکنش همسرم دادوبیداد ودرک نکردن بود حالا خودش وقتی اومدیم خونمون بااینکه دوتا خیابون با خونه مادرشوهرم فاصله داریم همش گریه میکرد اما من شب عروسیمم گریه کردم کلی داد زد سرم و دعوا کرد

---

در مورد گریه هاتون، مردها معمولا در مقابل گریه خانمها احساس عجز و ناتوانی بهشون دست می ده و از این که نمی دونن چیکار کنن و نمی تونن کاری بکنن عصبانی یا ناراحت می شن.
می تونید به تاپیک های Amir A مراجعه کنید و نظرشون را در مورد گریه های خانمشون ببینید. حتی از این که همسرشون شب عروسی گریه کنه استرس داشتند.

رفتارهای شما توی تاپیکهاتون درمانده و بیچاره به نظر می رسه و خسته کننده است.
احتمالا همسرتون هم همین حس را می گیرند که شما حالت خیلی مظلوم و بی نوا به خودتون می گیرید و هم خسته اش می کنید و هم حس ناکارآمد و ناتوان بودن بهش می دید.
ایشون دوست داره شما را خوشحال و راضی از تلاشهاش ببینه. اما شما مدام حس " من چه بدبختم و من چه درمانده ام" بهش می دید. خسته می شه خب.

همه جا هم حرفتون را زدید و مخالفتتون را کردید، پشت سرش می گید من که چیزی هم نگفتم.
همسرتون پیشنهاد می کنه تو راه برگشت از مسافرت چیزی نخورید ( به دلایل اقتصادی، بهداشتی یا ... ). شما گفتی باشه اما یه چیزی بخوریم! این کجا اسمش موافقت یا سکوته؟

به جای این که سعی کنید بفهمید چرا این پیشنهاد را می ده، فقط می گی همیشه حرف خودشه و زور می گه و با داد و بیداد به منظورش می رسه!

کسی که معده درد داره، یه بیسکوییتی، چیزی تو کیفش می ذاره.
ضمن این که این دفعه عادتهای مسافرتی همسرتون را فهمیدید و دفعه بعد یه ساندویچ برای توی راه بردارید یا به قول آقای امید غذای روز برگشتتون را نیمه آماده توی فریزر بذارید.

می شه بگید سهم شما در این مسافرت چی بوده؟
که غر بزنید و ایراد بگیرید و به همسرتون حس ناتوان بودن بدید؟

تهیه یه ساندویچ برای توی راه یا برداشتن یه بیسکوییت برای خودتون اینقد سخته؟

چقد زنا بدبختن، هیچ حقی تو زندگیشون ندارن؟
وظیفه چی؟
وظیفه شما اینه که مدام غر بزنی من چقد بدبختم؟

همسرتون تو خونه ی مادرش تایید می شه، آرامش داره، اعتماد به نفس می گیره ... با شما نه.
واسه همین دوست داره بره اونجا. همه ی ما دوست داریم آرامش داشته باشیم.

این که انتظار داشتی تو راه عصبانیش کنی و وقتی رسید خونه، خوش و خرم بپره بغل شما، انتظار اشتباهی هست.
احساس خشم در عرض چند ساعت رفع نمی شه و علت رفتارهای همسرتون و درخواست دوری از شما هم، همون غر زدنهای شما تو راه بوده.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

در مورد گریه هاتون، مردها معمولا در مقابل گریه خانمها احساس عجز و ناتوانی بهشون دست می ده و از این که نمی دونن چیکار کنن و نمی تونن کاری بکنن عصبانی یا ناراحت می شن.
می تونید به تاپیک های Amir A مراجعه کنید و نظرشون را در مورد گریه های خانمشون ببینید. حتی از این که همسرشون شب عروسی گریه کنه استرس داشتند.

رفتارهای شما توی تاپیکهاتون درمانده و بیچاره به نظر می رسه و خسته کننده است.
احتمالا همسرتون هم همین حس را می گیرند که شما حالت خیلی مظلوم و بی نوا به خودتون می گیرید و هم خسته اش می کنید و هم حس ناکارآمد و ناتوان بودن بهش می دید.
ایشون دوست داره شما را خوشحال و راضی از تلاشهاش ببینه. اما شما مدام حس " من چه بدبختم و من چه درمانده ام" بهش می دید. خسته می شه خب.

همه جا هم حرفتون را زدید و مخالفتتون را کردید، پشت سرش می گید من که چیزی هم نگفتم.
همسرتون پیشنهاد می کنه تو راه برگشت از مسافرت چیزی نخورید ( به دلایل اقتصادی، بهداشتی یا ... ). شما گفتی باشه اما یه چیزی بخوریم! این کجا اسمش موافقت یا سکوته؟

به جای این که سعی کنید بفهمید چرا این پیشنهاد را می ده، فقط می گی همیشه حرف خودشه و زور می گه و با داد و بیداد به منظورش می رسه!

کسی که معده درد داره، یه بیسکوییتی، چیزی تو کیفش می ذاره.
ضمن این که این دفعه عادتهای مسافرتی همسرتون را فهمیدید و دفعه بعد یه ساندویچ برای توی راه بردارید یا به قول آقای امید غذای روز برگشتتون را نیمه آماده توی فریزر بذارید.

می شه بگید سهم شما در این مسافرت چی بوده؟
که غر بزنید و ایراد بگیرید و به همسرتون حس ناتوان بودن بدید؟

تهیه یه ساندویچ برای توی راه یا برداشتن یه بیسکوییت برای خودتون اینقد سخته؟

چقد زنا بدبختن، هیچ حقی تو زندگیشون ندارن؟
وظیفه چی؟
وظیفه شما اینه که مدام غر بزنی من چقد بدبختم؟

همسرتون تو خونه ی مادرش تایید می شه، آرامش داره، اعتماد به نفس می گیره ... با شما نه.
واسه همین دوست داره بره اونجا. همه ی ما دوست داریم آرامش داشته باشیم.

این که انتظار داشتی تو راه عصبانیش کنی و وقتی رسید خونه، خوش و خرم بپره بغل شما، انتظار اشتباهی هست.
احساس خشم در عرض چند ساعت رفع نمی شه و علت رفتارهای همسرتون و درخواست دوری از شما هم، همون غر زدنهای شما تو راه بوده.

---

شیداجان ممنونم که به تاپیکم سرزدی.نظراتت همیشه دقیق و کارگشاس.
اتفاقا تاپیک آقای امیر رو دنبال میکنم همسرم نمونه خفیفتر ایشونه با این تفاوت که من مثل همسرشون نیستم تاحالا یه دقیقه هم قهر نکردم یا لج نکردم هیچوقتم درمقابلش قرارنگرفتم.
من هیچوقت جلوش اعتراض نکردم که بگم بدبختم حتی گفتم تامیتونم جلوش گریه نمیکنم بعد از اون رفتارایی که ازش دیدم.اینجوری نیس همسرم همش یه زن غرغرو و درحال گریه ببینه.
درمورد مسافرتم منظورم همون بیسکوییت بود که همراهم داشتم اینو در تایید حرفش گفتم!همسر من انتظارداشت اونم نخورم.چون فک میکنه اگه نظرم مخالفش باشه لج میکنم کاری که خودش همیشه میکنه.
خدا شاهده من یک بارم غر نزدم تو مسافرت همسرم بعد یه هفته تازه دیشب گفت من از رانندگی خسته بودم دلم میخواست سر یکی خالی کنم!!!!!!!
همسرمن آرامش و اعتماد به نفسی از خونوادش نمیگیره که ازمن نگیره رفتن اونجا رو وظیفش میدونه ازروی علاقه نیست اینو خودش میگه،در عوض همیشه ازمن آرامش گرفته این رفتارای درماندگی من به هیچ وجه جلو همسرم نیس جوری که وقتی حالش خوبه میگه من وقتیم سرکار عصبانیم به این فک میکنم بیام پیش تو چون باعث آرامشمی.
من قبول دارم خیلی وقتا رفتار ما باعث میشه همسرمون عصبانی بشه اما این یه قانون نیس که همیشه بگیم زن کاری میکنه مرد عصبانی بشه.تا زمانی که ما خانوما حتی تو این موردم به خودمون حق نمیدیم معلومه باهامون همچین رفتارایی میشه.
همسر من عصبانیت و خودخواهی اخلاقشه درمقابل همه هم اینجوره چون با عصبانیت و قهر به همه چی رسیده!مثلا همسرمن حتی خواستگارای خواهرشم با میل خودش رد میکنه چون یهو از قیافه پسره خوشش نمیاد بعد برای اینکه خونوادشم نتونن مخالفت کنن عصبانی میشه و تو مراسمای خواستگاری نمیاد.تازمانی که حرفش به کرسی بشینه و اون خواستگار رد بشه.
درکل عقیده اش به گفته خودش اینه که جاییم بدونه من کاری نکردم وحق باهامه عصبانیتشو کش میده که من هوا برم نداره.
من وقتی میگم تلاشام نتیجه نمیده به این خاطره که تمام حواسم جمعه عصبانیش نکنم اما گاهی بخاطر موضوعاتی عصبانی میشه که واقعا به درموندگی میرسم.
من اگه اینجا ضعفامومیگم بخاطر اینه که بهتر کمک بگیرم وگرنه اینجوری نیس که همیشه غرغر کنم گریه کنم یا بگم بدبختم

سلام . شاید نظرم کارشناسی نباشه ولی به نظرم به همسرتون بگید روی پیشنهادت فکر کردم منم با یک مدت کناره گیری عاطفی موافقم . یک هفته از هم دور باشیم ببینیم اوضاع چه جوری میشه.

توی این یک هفته کاملا ازش کناره گیری کنید بذارید حس کنه بهتون نیاز داره . حتی می تونید بگید روی پیشنهادت فکر کردم اگه دلت بخواد می تونم چند روز برم پیش خانوادم تا تو آرامش داشته باشی.

از من می شنوید شوهرتون لوس و خودرایه بد نیس یه مقدار احساس خطر کنه . فقط یه جور بگید که یعنی به خاطر اونه که حاضرید این کار را بکنید ولی از یه هفته بیشتر نشه.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط minno

سلام . شاید نظرم کارشناسی نباشه ولی به نظرم به همسرتون بگید روی پیشنهادت فکر کردم منم با یک مدت کناره گیری عاطفی موافقم . یک هفته از هم دور باشیم ببینیم اوضاع چه جوری میشه.

توی این یک هفته کاملا ازش کناره گیری کنید بذارید حس کنه بهتون نیاز داره . حتی می تونید بگید روی پیشنهادت فکر کردم اگه دلت بخواد می تونم چند روز برم پیش خانوادم تا تو آرامش داشته باشی.

از من می شنوید شوهرتون لوس و خودرایه بد نیس یه مقدار احساس خطر کنه . فقط یه جور بگید که یعنی به خاطر اونه که حاضرید این کار را بکنید ولی از یه هفته بیشتر نشه.

---

مینو جان ممنونم از پاسخت.
بله همسرم به شدت لوس و خودرای بار اومده و خودخواه و مغرور.
من راهی که گفتین رو رفتم گفتم حاضرم بخاطر تو قبول کنم و کناره گیریم کردم اما خیلی خونسرد و بی تفاوت ادامه داد اصلا انگار من وجود ندارم.
شیوه اش همینه قهر میکنه تا به خواستش برسه واقعا درمقابلش سرم سوت میکشه متاسفانه به شدتم بددهنه و حرفای خیلی زشت میزنه. آخرش بعدازیه هفته خودم نتونستم تحمل کنم رفتم طرفش و آقا با کلی طاقچه بالا گذاشتن کوتاه اومد.
ببینید خیلی امتحان کردم این یه هفته دوهفته قهر وسردی اصلا واسه اون چیزی نیس عوضش من یه روزشم برام سخته.
دیگه از سکوتم تو دعواها خستم ازخودم متنفرم کاش میتونستم یه بار مثل خودش رفتار کنم. دیروز به جااینکه همش تو دعوا سکوت کنم و فقط سعی کنم آرومش کنم برای اولین بار زدم به سیم آخر اون داد زد من داد زدم هرچی گفت جوابشو دادم بهش گفتم فک کردی با داد زدن و بقیه رو خفه کردن خیلی مردی میخوام یه بار اعصابتو بهم بریزم ببینم چی میشه میخوام یه بار مثل خودت باشم. اونم از رفتار من شوکه شد و طبق معمول قهر کرد دیگه داره حالم ازین رفتارخودخواهانش بهم میخوره

سلام

1. شما با یک مشاور خانواده و روان شناس درمورد شوهرتون مشورت کنید.
2. زیاد لی لی به لالاش نگذارید. این تیپ آدم ها چه لوس باشند، چه بیمار یا هر چیز دیگه ای، هرچقدر بیشتر به خواسته های غیرمنطقی شون تن بدید نه فقط اصلاح نمیشند بلکه بدتر می شوند. کوتاه آمدن موقعی صحیحه که طرف مقابل هم علامت رو بگیره و پاسخ مثبت بده. وگرنه اگر نتونه درک کنه، یا درک کنه ولی نخواد پاسخ مثبت بده همونی میشه که گفتم.
شما نباید لج بازی کنید ولی با هر سازی نرقصید. ضعف هم ازخودتون نشون ندید. در مورد جدا خوابیدن یا کنش های مانند آن شما هم واکنش های خیلی خونسرد نشون بدید.

من احساس می کنم همسر شما نوعی مشکل روانی داشته باشند. شاید عصبی باشند، یا اگر آگاهانه و عمدا این رفتارها رو نشان میدهند شاید نوعی سادیسم خفیف. دقت کنید اعمال شون از روی خشم کنترل نشده یا عامدانه است؟ در مقابل واکنش های معذرت خواهانه شما یا مثلا گریه کردن تان چه واکنش فیزیکی و روحی دارند (نه زبانی که خیلی اهمیت ندارند)؟ مشخصا حالت چهره هنگام عذرخواهی و یا کوتاه آمدن شما و لحظات بعد از آن.

* تاکید می کنم حتما با یه روان شناس مشورت کنید ببینید علت و انگیزه رفتار همسرتون چی می تونه باشه؟ ابدا سعی نکنید خودتون تشخیص بدید.:81:

موفق باشید :72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Ye_Doost

سلام

1. شما با یک مشاور خانواده و روان شناس درمورد شوهرتون مشورت کنید.
2. زیاد لی لی به لالاش نگذارید. این تیپ آدم ها چه لوس باشند، چه بیمار یا هر چیز دیگه ای، هرچقدر بیشتر به خواسته های غیرمنطقی شون تن بدید نه فقط اصلاح نمیشند بلکه بدتر می شوند. کوتاه آمدن موقعی صحیحه که طرف مقابل هم علامت رو بگیره و پاسخ مثبت بده. وگرنه اگر نتونه درک کنه، یا درک کنه ولی نخواد پاسخ مثبت بده همونی میشه که گفتم.
شما نباید لج بازی کنید ولی با هر سازی نرقصید. ضعف هم ازخودتون نشون ندید. در مورد جدا خوابیدن یا کنش های مانند آن شما هم واکنش های خیلی خونسرد نشون بدید.

من احساس می کنم همسر شما نوعی مشکل روانی داشته باشند. شاید عصبی باشند، یا اگر آگاهانه و عمدا این رفتارها رو نشان میدهند شاید نوعی سادیسم خفیف. دقت کنید اعمال شون از روی خشم کنترل نشده یا عامدانه است؟ در مقابل واکنش های معذرت خواهانه شما یا مثلا گریه کردن تان چه واکنش فیزیکی و روحی دارند (نه زبانی که خیلی اهمیت ندارند)؟ مشخصا حالت چهره هنگام عذرخواهی و یا کوتاه آمدن شما و لحظات بعد از آن.

* تاکید می کنم حتما با یه روان شناس مشورت کنید ببینید علت و انگیزه رفتار همسرتون چی می تونه باشه؟ ابدا سعی نکنید خودتون تشخیص بدید.:81:

موفق باشید :72:

---

جناب یه دوست ممنونم که به تاپیکم سر زدید.
متاسفانه واسه مشاور پول ندارم امکان اینکه نفهمه و برم مشاورم صفره اگرم بفهمه که حسابم با کرام الکاتبینه.
راستش من چون نمیتونم قهر و سردیشو تحمل کنم آخرش کوتاه میام واکنششم اینه که ثابت کنه من مقصرم.
همسرم عصبی که هست اما چون مادرشوهرم همه جا حقو بهش داده اینجوری شده حتی چون 5 سالش بوده خواهرش به دنیا اومده و ایشون حسادت میکرده مادرش به خواهر کوچیکش شیر نداده.
اگه گریه کنم گردنمو میگیره میگه خفت میکنم معذرت خواهیم که بکنم ظاهرا قبول میکنه البته اکثر وقتا میگه معذرت خواهی نمیخوام میگم چی میخوای میگه وقتی تو اینقد نفهمی من وقت اضافه ندارم برات توضیح بدم همچنانم قهرو ادامه میده.
روانشناس اصلا امکانش نیس برم

سلام .
تنهایی عزیز شما شخصیت مهر طلب دارید عزیزم نباید سراغش می رفتی حتی اگه یک ماهم طول می کشید باید صبر می کردی . شوهرت می دونه طاقت نمیاری برای همین اذیتت می کنه .

یه سرگرمی برای خودت جور کن دیگه هم وقتی قهر کرد سراغش نرو . ببین اگه من راهنماییت می کنم چون خودم یه موقعی با قهر به همه خواسته هام می رسیدم . الان می تونم یه ماه قهر باشم عین خیالمم نباشه . می دونی چرا ؟

چون تا قهر می کنم بابام شروع می کنه میوه میاره برام پوست می گیره . هدیه می خره برام میاره . میاد بهم محبت می کنه تا آشتی کنم . خواهرم حتی اگه مقصر نباشه پنجاه بار معذرت خواهی می کنه .وقتی نازکش دارم چرا ناز نکنم؟

حالا اگه بابام یه بار سراغم نیاد میدونی چکار می کنم ؟قهر را ادامه میدم تا خسته شه و بیاد سراغم اگه یه بار طاقت بیاره و جلو نیاد منم مجبور میشم روشم را عوض کنم.

عزیزم هیچ کس به اندازه ی من نمی تونه راهنماییت کنه.برای شوهر شما محبت بی فایده است . تنها راه بی محلیه .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط minno

سلام .
تنهایی عزیز شما شخصیت مهر طلب دارید عزیزم نباید سراغش می رفتی حتی اگه یک ماهم طول می کشید باید صبر می کردی . شوهرت می دونه طاقت نمیاری برای همین اذیتت می کنه .

یه سرگرمی برای خودت جور کن دیگه هم وقتی قهر کرد سراغش نرو . ببین اگه من راهنماییت می کنم چون خودم یه موقعی با قهر به همه خواسته هام می رسیدم . الان می تونم یه ماه قهر باشم عین خیالمم نباشه . می دونی چرا ؟

چون تا قهر می کنم بابام شروع می کنه میوه میاره برام پوست می گیره . هدیه می خره برام میاره . میاد بهم محبت می کنه تا آشتی کنم . خواهرم حتی اگه مقصر نباشه پنجاه بار معذرت خواهی می کنه .وقتی نازکش دارم چرا ناز نکنم؟

حالا اگه بابام یه بار سراغم نیاد میدونی چکار می کنم ؟قهر را ادامه میدم تا خسته شه و بیاد سراغم اگه یه بار طاقت بیاره و جلو نیاد منم مجبور میشم روشم را عوض کنم.

عزیزم هیچ کس به اندازه ی من نمی تونه راهنماییت کنه.برای شوهر شما محبت بی فایده است . تنها راه بی محلیه .

---

مینوی عزیزم شما درست میگی من مهرطلبم خیلی رو خودم کار کردم تازه تحملم به یه هفته رسیده اما چشم سعیمو میکنم من باید بتونم عوض بشم تا حالا خیلی جاها موفق بودم این بارم تلاش میکنم امیدوارم نتیجه بده

دوستان به راهنماییتون نیاز دارم.
همسرم اخلاق بدی داره و اون اینه که به شدت پولدوست و منفعت طلبه.
حتی واسه اینکه بدونه من چقد خرج میکنم بهم حتی یه ریال پول نمیده میگه هرچی میخوای بگو خودم میخرم. درسته هرچی بدونه نیازه میخره به جا یکی چندتا هم میخره اما پول به جونش بسته اس.
منفعت طلبم هست جوری که با همه بداخلاقه تازمانی که نفعی واسش داشته باشن مثلا در کل جواب سلام خواهرشو نمیده الکی کلا از بچگی باهاش لج بوده اما پول نیاز داره به زور میخواد ازش بگیره حتی مادرشوهرمو واسطه میکنه.
این اخلاقاش به اضافه بقیه اخلاقای بدش منو تا حد نفرت ازش میبره و اصلا نمیتونم رفتارم باهاش خوب باشه الان ازون وقتاس چند روز پیش ازش 100تومن پول خواستم بااینکه 50 میلیون تو حسابشه میگه ندارم چون اگه بهت پول بدم 50 تومنم کم میشه!!!!!!
بذار 50 بشه 60 پول کارامو بگیرم اونوقت بهت میدم منم واقعا ازین خساستش عصبی شدم هیچی بهش نگفتم اما ازونروز باهاش سردم.
خسیسه اما نه اون خسیسی که همه میشناسیم جوری بود تو نامزدی اصلا نمیتونستم بفهمم خسیسه چون مثلا گرونترین رستوران میرفت لباسایی که واسم میخرید ازبهترین جاها و گرونترینشو میخرید و...
اما الان تو زندگی واقعا فهمیدم خسیسه به هیچکس کمک نمیکنه میگه خرج فقط واسه خودمونه میشه راهنماییم کنید

سلام

شما بین تون مشکلاتی وجود داره ولی این هائی که شما گفتید درمقایسه با خیلی افراد دیگه چندان حاد نیستند که بخواهید زدگی تون رو تلخ کنید. هیچ کسی همسر ایده ال و بی نقص نداره.
شما تلاش تون رو برای ایجاد تغییرات مثبت انجام بدید ولی اول اینکه خیلی عجول نباشید، دوم اینکه ترسو نباشید. بروید مشاور نمی خوردتون که. حرف هم بزنه به خودتون بگیرید که می خواهید یاد بگیرید که مثلا خانم بهتری باشید، یا اینجور استدلال ها که یه چیزی هم بدهکار بشه و اگر مخالفت کنه خودش محکوم بشه که نذاشته خانمش کدبانوی بهتری بشه. (بدهکارش کنید). خلاصه نقشه بکشید.
اگر بازهم ناراحت باشه، با عشوه گری یا انواع کلک های زنانه یا یه خبر جدید یا هر چیزی که توجهش رو منحرف کنه، بحث رو کلا عوض کنید یادش بره دعوا سر چی بود!!!

خواسته هاتون رو هم یاد بگیرید چطور مطرح کنید که چواب "بله" رو بگیرید. مثلا مواقعی که حال و حوصله خوشی دارند و با فن بیان بگیرید. یک راهش این است که از مخاطب تان چیزهایی بخواهید یا سوالاتی بکنید که جوابش معمولا "بله" است. بعد از چندبار بله گرفتن خواسته اصلی تون رو مطرح کنید. شانس اینکه جواب مثبت بگیرید بیشتر میشه. نه اینکه حتمی ولی خب بیشتر است. علتش هم اینه که وقتی کسی چندبار جواب بله یا خیر به کسی میده ازنظر روحی آمادگی داره همان جواب رو برای موارد بعدی هم ارائه کنه. اگر 4 نه بگه خیلی احتمال داره پنجمی رو هم با روحیه ای که از 4تای قبلی دش ایجاد شده نه بگه و اگر "باشه" گفته باشه بازهم احتمال داره پنجمی رو هم بله بگه. به هرحال احتمالی است.
از کتاب های مربوط در این زمینه حتما استفاده کنید.

فعلا همین ها به ذهنم میرسه.

موفق باشید :72:

جناب یه دوست خیلی ممنونم که به تاپیکم سرزدید.
خب ببینید من بخوام برم مشاوره باید پول داشته باشم و ایشونم جدیدا به من پول نمیده. مشاوره رو هم اصلا قبول نداره خیلی باهاش حرف زدم میگه مشاور خودشم تو زندگیش مونده اصلا قبول نمیکنه. من حتی سایت همدردی هم پنهانی میام چون وقتی فهمید مطالب اینجا رو میخونم دو روز دعوا راه انداخت تازه نمیدونست منم تاپیک دارم فک میکرد فقط مطلبا رو میخونم.
راه هایی که فرمودید رو هم امتحان میکنم چند وقته دارم سعی میکنم درمقابل قهراش کوتاه نیام احساس میکنم یکم بهتر شده اما این خسیسی و پولدوستیشو چیکار کنم؟
خیلی ناراحت شدم نه تنها بهم پول نداد تازه بدهکارمم کرد که تو اصلا عقل نداری عقب مونده ای نمیفهمی خرج و مخارج چیه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tanhaeii

دوستان به راهنماییتون نیاز دارم.
همسرم اخلاق بدی داره و اون اینه که به شدت پولدوست و منفعت طلبه.
حتی واسه اینکه بدونه من چقد خرج میکنم بهم حتی یه ریال پول نمیده میگه هرچی میخوای بگو خودم میخرم. درسته هرچی بدونه نیازه میخره به جا یکی چندتا هم میخره اما پول به جونش بسته اس.
منفعت طلبم هست جوری که با همه بداخلاقه تازمانی که نفعی واسش داشته باشن مثلا در کل جواب سلام خواهرشو نمیده الکی کلا از بچگی باهاش لج بوده اما پول نیاز داره به زور میخواد ازش بگیره حتی مادرشوهرمو واسطه میکنه.
این اخلاقاش به اضافه بقیه اخلاقای بدش منو تا حد نفرت ازش میبره و اصلا نمیتونم رفتارم باهاش خوب باشه الان ازون وقتاس چند روز پیش ازش 100تومن پول خواستم بااینکه 50 میلیون تو حسابشه میگه ندارم چون اگه بهت پول بدم 50 تومنم کم میشه!!!!!!
بذار 50 بشه 60 پول کارامو بگیرم اونوقت بهت میدم منم واقعا ازین خساستش عصبی شدم هیچی بهش نگفتم اما ازونروز باهاش سردم.
خسیسه اما نه اون خسیسی که همه میشناسیم جوری بود تو نامزدی اصلا نمیتونستم بفهمم خسیسه چون مثلا گرونترین رستوران میرفت لباسایی که واسم میخرید ازبهترین جاها و گرونترینشو میخرید و...
اما الان تو زندگی واقعا فهمیدم خسیسه به هیچکس کمک نمیکنه میگه خرج فقط واسه خودمونه میشه راهنماییم کنید

---

خب واسه این که خسیس نیست
منتها شما عادت داری غر بزنی.
از اولین تاپیکت نق نق و غرغر بوده تا الان.

همسرتون داره مخارج شما و زندگیتون را می ده، هر چی هم لازم دارید تهیه می کنه
اما حواسش به حساب و کتابهاش هست و شاید برای محاسبات مالی خودش، شاید هم از روی حسابگر بودن، گاهی شما درک نمی کنید کارش را.

غر می زنید که خسیسه و به من گفته سر از خرج و مخارج در نمی آری و ...

شاید اون 50 تومن تو حساب بلندمدته، شاید یه برنامه ای برای اون پول ریخته که نمی شه بهش دست زد
الان هم گفته صبر کن پول کارهام را بگیرم، بهت می دم

خسیسه؟
فقط چون شما برنامه مالیش را درک نمی کنید؟

تا قبل این غر می زدید که همسرم فقط به فکر خانواده شه و یه لحظه هم جدا نمی شه و زندگی اشتراکی داریم
حالا غر می زنی که منفعت طلبه و به کسی کمک نمی کنه و از خواهرش سواستفاده می کنه و ...

درسته از رفتار مادرت گله داشتی
اما ناخودآگاه مثل مادرت عمل می کنی
منفی باف و غر غرو و ... هیچوقت راضی نیستی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط شیدا.

خب واسه این که خسیس نیست
منتها شما عادت داری غر بزنی.
از اولین تاپیکت نق نق و غرغر بوده تا الان.

همسرتون داره مخارج شما و زندگیتون را می ده، هر چی هم لازم دارید تهیه می کنه
اما حواسش به حساب و کتابهاش هست و شاید برای محاسبات مالی خودش، شاید هم از روی حسابگر بودن، گاهی شما درک نمی کنید کارش را.

غر می زنید که خسیسه و به من گفته سر از خرج و مخارج در نمی آری و ...

شاید اون 50 تومن تو حساب بلندمدته، شاید یه برنامه ای برای اون پول ریخته که نمی شه بهش دست زد
الان هم گفته صبر کن پول کارهام را بگیرم، بهت می دم

خسیسه؟
فقط چون شما برنامه مالیش را درک نمی کنید؟

تا قبل این غر می زدید که همسرم فقط به فکر خانواده شه و یه لحظه هم جدا نمی شه و زندگی اشتراکی داریم
حالا غر می زنی که منفعت طلبه و به کسی کمک نمی کنه و از خواهرش سواستفاده می کنه و ...

درسته از رفتار مادرت گله داشتی
اما ناخودآگاه مثل مادرت عمل می کنی
منفی باف و غر غرو و ... هیچوقت راضی نیستی.

---

شیداجان ممنون که به تاپیکم سرزدی.
عزیزم من واقعا نمیفهمم منظور شما از غر زدن چیه؟
من اینجا میخوام مشاوره بگیرم طبیعیه که هرچیزی که اذیتم میکنه رو توضیح میدم.
درسته خرج زندگی رو میده کامل و بدون کم و کاست اما من چی؟قبلا اگه منم چیزی لازم داشتم میخرید الان تازگی جوری شده من دیگه مهم نیستم. یعنی اگه چیزی بخوام میگه کلی واسه خونه خرج کردم منم جزو همون خونه حساب میشم
همسرم هیچ برنامه ای واسه اون پول نداره تو حساب دیگه 100 میلیون داره و این حسابش خرج خونه اس! هیچ دلیلیم نداره که من نتونم درکش کنم.
متاسفانه همسر من یه کار بزرگ گرفته که تا دوسه سال دیگه سرمایشو به میلیارد میرسونه و ایشونم جنبه پول داشتن نداره.
من تازه به دوران رسیده نیستم اما مردی که به شما سالی یک بار هدیه بده اونم فقط تولد بعد بگه حس خوبی ندارم بهت کادو میدم چون حس میکنم میخوای ازم پول بکنی فقط حسابگره؟؟؟؟ درحالی که من اخلاقشو میدونم و هیچوقت ازش کادو نخواستم.
همسرمن تنها به فکر مادرشه که واقعا اونم اگه باعث نمیشد استقلال زندگیم نابود بشه مریض بودم حرف بزنم؟
زمانی که مادرم گفت خسیسه فک میکردم از منفی بافیشه اما الان به حرفش رسیدم و به شدت پشیمونم. همسرم هرچی بیشتر پول میاد تو حسابش بیشتر واسه اون پول میمیره و ترس من اگه یکی دوسال بعده که حتی خرج خونه رو نده و بگه پولام کم میشه. اونوقت شما میگی غر میزنی؟کاش یک روز زندگی منو میدیدی از نزدیک اونوقت متوجه میشدی من به خاطر اینکه دعوا نکنه نه تنها غر نمیزنم حتی کوچکترین خواسته هم با قربون صدقه بهش میگم. فک میکنید همسر من آدمیه که غر بشنوه سکوت کنه؟؟!!!! اون اگه یه دستور بده و دیر انجام بشه کاری میکنه معذرت میخوام صدبار بگم غلط کردم اونوقت اینقد صبوره؟!!!!
چشم اگه مشاوره گرفتن من غر و نق زدنه دیگه تاپیکمو ادامه نمیدم ولی اگه منظورتون تو زندگیمه من حرف نمیزنم که بخواد غر باشه به هر حال از وقتی که گذاشتی ممنونم

سلام .
دلیل اینکه میگه شما می خوای از من پول بکنی چیه ؟
زیاد ازش درخواست مالی داری ؟
اینکه در سال برات یک بار هدیه می خره خوبه . اکثر مردا اهل هدیه خریدن و این حرفا نیستن .سعی کن خواسته هات بیشتر به صورت بیان نیاز باشه .
بابت خرید هایی که می کنه ازش تشکر کن . قدردانی کردن باعث میشه بیشتر برات خرج کنه .

خواهش می کنم.

اکانتت با چه اسمیه؟ تنهایی! یعنی تو از شروع حس منفی می دی، حس ناامیدی می دی،

هیچ کس کامل نیست. همسرت هم حتما عیب و ایرادی داره، اما اون که اینجا نیست، هیچ قصدی هم برای اصلاح خودش یا تغییر زندگیتون نداره.
پس اگه ما ایرادهای شما را می گیم، معنیش این نیست که اون بی ایراده،
اما اون نیازی به تغییر حس نکرده که دنبالش باشه.

همسر شما اگه درآمد و پس انداز خوبی داره و برنامه ای هم برای افزایش سرمایه اش داره،
آدم کاری و با جنمی هست. انشالله که کاری که داره انجام می ده هم موفق باشه و شرایط مالیش بهتر بشه.

اما این که شما انتظار داری ایشون تو برنامه های مالی و کاریش مطابق میل شما عمل کنه درست نیست.
این کار و حرفه و زندگی شخصی ایشونه. شاید اگه همین حسابگریها و دقت ایشون تو مسائل مالی نبود، الان به جای این تاپیک، دنبال این بودی که با این همه بدهی و بیکاری و بی خیالی و ورشکستگی همسرم چه کنم ... تو مسائل کاریش دخالت نکن. انتظار هم نداشته باش چون وضع مالیش خوبه، حراجش کنه. برای پولش زحمت کشیده و طبیعیه که دوست داره خودش براش تصمیم بگیره.

اگه قبلا برات خوب خرج می کرد و الان فقط برای خونه خرج می کنه و در مورد شما دست دست می کنه و راحت بهتون پول نمی ده،
ببین عیب و ایراد از کجا بوده؟ رفتار و گفتار شما سردش کرده و وقتی به کسی احساس نزدیکی نکنی یا ازش سرد بشی، دلت نمی خواد براش کاری کنی
برای شما بهترین لباس را می خرید، بهترین رستوران می برد ... اما الان احساس می کنه (ببخشید) لیاقت عشق منو نداره.
به من می گه منفعت طلب، برای پولهای من و حاصل زحمات من تصمیم می گیره (چرا به بقیه کمک نمی کنی)، ارزش و قدر زحمتی که من کشیدم برای این پول نمی دونه

الان از ریز مسائل مالیش خبر داری و برنامه هاش را بهت گفته
زیاد غر بزنی و براش تعیین تکلیف کنی، خیلی راحت دیگه بهت نمی گه

تا دیر نشده و به این وضعیت عادت نکرده
کاری کن رفتارهای قبلیش را از سر بگیره و در مسائل مالی برای شما کم نذاره.

سلام دوست عزیز
بهتره خاسته های مالیتون رو از طریق سیاست های زنونه مطرح کنین. اگه حل نشد با یه گفت و گوی منطقی به این صورت که توافق کنید که هر بار که پول گنده ای گیرش میاد از کارش یه درصدی ازش رو به شما بده و توی حساب خودت باشه در عوضش شما هم دیگه هی خرد خرد ازش تقاضای پول و حتی هدیه نکنید.
در ضمن میشه بپرسم که همسرتون تو چه کاری وارد شده که انقدر درامدش بالاست؟ دوست داشتم بدونم
ببخشید سوال اخرم خصوصی بود دوست نداشتین جواب ندین
با تشکر