اختلافات تمام نشدنی بر سر مسائل مالی

سلام
من به توصیه مشاور کارم رو با موقعیت و درامد عالی کنار گذاشتم تا بیشتر به زندگیم برسم.
الان به ندرت توی هزینه‌های زندگی سهیم میشم و اونم پنهانی و نمیگم خرجی کردم یا مبلغش رو خیلی کمتر میگم.
اما اگه مشکلی پیش بیاد نمیتونم جلوی خودمو بگیرم و کمک میکنم. یعنی یهو یه پول هنگفتی میدم که کارش پیشرفت کنه یا چکش پاس بشه. این اتفاق تا الان چند باری افتاده و بازم پیش بیاد کمک میکنم چون نمیشه بشینم ببینم داره اذیت میشه. من فکر میکردم هرکاری میکنم برای زندگی خودمون و شادی همسرمه.
مشکل اینجاس که تا حرفی میزنم میگه منت میزاری. یه کار ساده ازش بخوام میگه تو فکر میکنی چون بهت بدهکارم باید همش در خدمتت باشم. خواسته های منم در حد یه مهمونی رفتن یا خرید سادسا... که اونم بگه خستم قبول میکنم اما میگه تو میخوای منو عوض کنی!!! بارها و سر مسائل مختلف این بحث رو پیش کشیده و گفته خدا هیچ بنده‌ای رو محتاج زن نکنه. منم هربار سعی کردم بهش بگم این چیزا برام مهم نیست ولی بی‌فایدس.
مشاورم گفت ازش بخواه یه قسمتی از داراییش رو به نامت بزنه ولی میدونم اینجوری بدتر میشه چون اولا با مطرح کردن این قضیه مهر تائید میزنم به حرفاش. دوما کل این پول برای من خیلی زیاد نیست و خودشم میدونه... باز فکر میکنه میخوام تو همه چیش دخالت کنم. نمیخوامم بیشتر از این در مورد مسائل مالی با هم حرف بزنیم.
چاره چیه؟ کمکش بکنم یا نه؟ در مورد قبلیا چطور بهش بفهمونم برام مهم نیست و اصلا وظیفم بوده هرچی دارم بزارم وسط؟

سلام

آیدا خانوم خیلی مبهم نوشتین، تاپیکی نداشتین که من از اطلاعات اون بهره ببرم.
روحیه کمک شما قابل ستایشه اما با این اوصاف، اجازه بدین همسرتون یکم سختی رو حس کنه تا بار دیگر اگر کمکی بهش شد ایشون حرف های ناخوشایند نزنه.
کمک مالی زن وظیفه نیست... اما بنظرم روحیه بالایی برای یک مرد نیازه که اینو درک و به عشق و علاقه تفسریش کنه.

ممنون از جوابتون. هر سوالی خواستید بپرسید.
وقتی میبینم وضعیت بحرانی شده و بدون کمک ممکنه کارش به ورشکستگی بکشه چطور کمکش نکنم؟ نمیتونم که بشینم ببینم مشکلی که توی یک ساعت حل میشه؛ ماهها زندگیمون رو درگیر کنه.
اینم بگم که گاهی خودش به عنوان قرض کمک میخواد که البته هیچوقت پس نداده. تا حالا بهش نه نگفتم. حس میکنم اینو وظیفه من میدونه و روش حساب میکنه.

عزیزم چرا ورشکستگی؟(این موضوع همیشگی نیست) میشه اینو توضیح بدین ممنونم

سلام

توضیحی که نداده اید ولی بطورکلی
بعضی وقت ها کمک کردن به جای کمک عامل عقب ماندن یا بدتر از آن وظیفه شدن میشه. بعضی ها وقتی خیال شون از دائمی بودن کمک جمع باشه دست به کارهای با ریسک بالا بزنند یا میروند دنبال مسائل دیگر. اگر می خواهید کمک کنید باید عاقبت آن و تاثیرش بر روی طرف مقابل رو درنظر بگیرید.
* شکل، ظاهر و نحوه کمک کردن باید بگونه ای باشه که به طرف مقابل احساس تحقیر شده گی نده. البته این بستگی به روحیات دو طرف داره که چطور قضاوت کنند. امکان داره کمک کننده ازنظر خودش هیچ منتی نگذاشته باشه ولی ازنظر کمک گیرنده سرتاپا منت گذاشتن باشه. ملاک عرف جامعه و عقل سلیم است نه احساسات یا تشخیص یکی از طرفین که معلوم نیست چقدر صحیح باشه یا شاید اصلا تصنعی و برای محکوم و ساکت کردن طرف مقابل.
* اگر به کسی یکی دو بار کمک کردید ولی متوقع شد فورا قطع کنید. چون بدتر میشه. اگر سرمایه به باد میده یک بار یا دوبار میشه به حساب بدشانسی، اقتصاد یا چیزهای دیگه گذاشت. ببینید علتش چی است؟ شاید ایشون مثل جیب سوراخ باشند که هرچی درش بریزید مجددا خالی بشه.

* در کل به نظرم بهتره دیگه بهشون کمک نکنید تا زمانی که
اولا قدرشناس شوند
دوما معنی ندانستن، چک پاس نشدن و احیانا زندان رفتن رو بفهمند
سوما تمام و کمال کمک نکنید. قسمتی از مال جانب شما باشه و بقیه اش رو خودش بده
چهارم حتما در مقابل کمک هاتون رسید بگیرید. وگرنه یه وقت چشم باز می کنید می بینید تمام یا قسمت بزرگی از دارائی تان را داده اید و فقط حق ناشناسی یا بدتر از آن براتون مانده.

* طرف تان را امتحان کنید. دیگه بهشون کمک نکنید (محترمانه). ببینید چه واکنشی نشان می دهند. روابط را به خوبی حفظ می کنند یا پس از مدتی و به تدریج تغییر اخلاق و رویه می دهند.

* باید بتونید تحمل کنید. شما همسرش شوهرتان هستید نه مادرش. بخواهید مادر باشید هم شما تا آخر باید مادر بمونید که نخواهید ماند و یکجا بالاخره کارتان به جدائی میکشه و هم ایشون همیشه به همین وضعیت فعلی خواهند ماند.

سلام
آیدا خانم انگار دارید حرف ها 7 یا 8 سال پیش من را بدون هیچ تغییری می زنید.
باید مقاومت داشته باشید، و اتفاقا در همین شرایط بحرانی کمک نکنید. بگذارید با نتایج عملکردش روبه رو شود در چنین شرایطی کم کم زبانشان هم کوتاه می شود.
دوم اینکه با احتیاط و دقت بیشتری قدم ها و ریسک های مالی را بر می دارند.
و اثر مثبت بعدی آن این است که این افت وخیز ها آن هم بدون کمک مالی شما وتنها با کمک عاطفی شما، حس بزرگی و عزت نفس آیشان را بیشتر خواهد کرد.
و نکته آخر اینکه دیگر منتی از نظر ایشان روی سرش نداری هر چه که کرده خوب و بد، خودش مسوول است موفقیت باشد که می شود اعتماد به نفس، شکست هم که باشد می شود تجربه.

نکته بعد از آخر هم سرمایه ای است که برای خود شما جمع می شود که می توانید با آن یک حساب سپرده گذاری برای خودتان داشته باشید برای آینده تان.
هنوز هم نکته دارد :311: نکته پسین آخر هم اینکه چون منتی دیگر بر سرش ندارید و نیست راحت تر و بدون سوء برداشت می توانید نیازها و خواسته هاتان را عنوان کنید.
رویدادهای ناگوار مالی را شاید بتوانید با حمایت های مالی تون پیشگیری کنید اما در پس این مانع رشد و کسب یک تجربه عبرت آموز شده آید.

متاسفانه دوبار تا پای ورشکستگی رفته.
بار اول، سه سال پیش با یه سرمایه گذاری اشتباه که دلیلش بی‌تجربگی و غرور کاذب بود؛ به مشکل برخورد.
بار دوم هم اخیرا به علت نوسانات قیمت ارز ضرر کرد که من مثل همیشه از تصمیمش حمایت کرده بودم اما بعدش همه تقصیرات رو انداخت گردن من. انگار من بهش گفتم این کارو بکن.خلاصه اینقدر گفت تا بالاخره من از پدرم پول گرفتم و تقریبا نود درصد خسارت رو جبران کردم.
چون اینبار کامل در جریان بودم میدونم اگر کمی سنجیده‌تر اقدام میکرد این اتفاق نمیفتاد و تازه موقعیت نفع هم بود. من همون موقعا که برام تعریف میکرد چیکار داره میکنه؛ لابه لای حرفای عادی، یکی دوباری بهش گفتم که حواسش به یه سری مسائل باشه ولی اصراری نبود چون فکر میکردم خودش بهتر میدونه و حتما کارهای لازم رو انجام داده. بعدشم که مشکل پیش اومد اصلااا به روش نیاوردم.

آقای یه دوست چجوری ازش رسید بگیرم؟ وقتی میاد میگه قرضه و پس میدم؛ چی بگم؟
البته مسئله این نیست که با پولا چیکار میکنه یا بخوام پس بگیرم ازش. به خاطر رفتارش ناراحتم. انگار حس میکنه چون از من چیزی گرفته تحقیر شده و حالا باید انتقام بگیره. کمک من طوری نبوده که بتونه باهاش کار خاصی بکنه. فقط در حد استیبل نگه داشتن شرایطی که داره یا کمی بهتر کردنش. اگه بهش کمک نکنم قطعا اخلاقش عوض میشه که راستش نمیدونم بخاطر شرایط کاره یا عصبانیت از من! تا الان بهش فکر نکرده بودم.

بینهایت جان همین بار آخر اونقدر اعصابم رو خراب کرد که به فکر جدایی افتادم. کلا خیلی خوش اخلاق نیست؛ مشکل هم داشته باشه دیگه واویلا. ولی چشم. من سعی میکنم دیگه بهش کمکی نکنم. فقط نمیدونم این شامل کمک فکری هم میشه؟ من در زمینه اقتصاد درس خوندم و کار میکردم ولی مشاورم میگفت بهش راهنمایی نده تا به قول آقای دوست وارد فاز مادری و امر و نهی نشی. الان به شک افتادم چون همین بار آخر اگه بیشتر دخالت میکردم اینجوری نمیشد. به نظرتون در این مورد چقدر کمکش کنم؟

از راهنمایی همگیتون ممنونم.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آیـدا

ممنون از جوابتون. هر سوالی خواستید بپرسید.
وقتی میبینم وضعیت بحرانی شده و بدون کمک ممکنه کارش به ورشکستگی بکشه چطور کمکش نکنم؟ نمیتونم که بشینم ببینم مشکلی که توی یک ساعت حل میشه؛ ماهها زندگیمون رو درگیر کنه.
اینم بگم که گاهی خودش به عنوان قرض کمک میخواد که البته هیچوقت پس نداده. تا حالا بهش نه نگفتم. حس میکنم اینو وظیفه من میدونه و روش حساب میکنه.

---

سلام
ایدا خانم من ۱ پسرم هم جنس شوهر شما

اینکه تو مواقع بحرانی و رفتن به سوی ورشکستگی شوهرتون، کمکشون میکنید .کاره خیلی بزرگ و با ارزش و خیلی مهمیه

منتها مشکل اینجاست . که این کار شما مثل این میمونه که کودک رو نذاریم زمین بخوره چون اسیب میبینه و...و ایشون هیچ وقت راه رفتن رو یاد نمیگیره و...

تا کسی زمین نخره راه رفتن رو یاد نمیگیره

شما هم اجازه بدید ایشون راه و روش کسب و کار و زندگی رو یاد بگیره و همیشه با عصا و کمکی حرکت نکنه (مثال کمکی دوچرخه بچه ها تو ذهنتون باشه)

چون شماهر چقدر هم به ایشون کمک کنید ایشون جلوتر میرن و تو کسب و کار و زندگی به سربالای های خیلی سخت تر و پرتگاه های بلند تری میرسن که ممکنه خیلی شرایط ورشکستی و زندگی رو خیلی چیزای دیگرو از بین ببره و...

پس اجازه بدید ایشون مرد باشه و خودش بدون کمکی بره جلو و راه کسب و کار و زندگیرو رو یاد بگیره با وابستگی یا 1٪ اطمینان به شما ایشون هیچ مسیر زندگی و کسب و کارشون یاد نمیگیره و روز به شرایط بدتر و بدتر میشه


این خیلی مهمه

اکثرا دقت کنید خانومایی که از همه لحاظ مرد رو ساپورت میکنن اوضاع برعکسه و هی خانومه باید بدوه دنبال اقا و همیشه کاسه کوزه ها سر خانم میشکنه و بلعکسش
هر چی خانوما سفت میگیرن و طاقچه بالا میزارن مرد روز به روزش مهارتاش بیشتر میشه و بیشتر دنبال خانم می دوه و....


این مثالارو زدم که کامل دستتون بیاد چه خبره .شما از دید خودتون دارید کمک میکنید ولی در عمل دارید زیر پای شوهرتون و خودتون و زندگیتون رو خالی میکنه که اول و آخر هم فلش به سمت شما میچرخه و مقصر هم میشید


موفق باشید

آیدای عزیزم

مادامی که شما پول داشته باشی همسرت دست به کارهایی میزنه که توش خطر ضرر مالی بالاست.
بسیاری از کارهای اقتصادی نیازمند مهارت و تجربه هست . افرادی که نابلد هستن خسارت مالی میبینن.
من نمیدونم شما چقدر پول دارین یا اینکه این پول هر ماه برای شما مثل حقوق هست یا نه.
اما اگر پول راکدی دارین لطفا با اون یه چیزی بخرین. اگر زیاده خانه بخرین ، ماشین بخرین. زمین بخرین. وقتی این منابع مالی قطع بشن دیگر همسرتون مطمئن میشن نباید ریسک کنن و در نتیجه بحث های مالی تمام خواهد شد، اگر هم درباره اون خانه ، زمین صحبت کردن بگین برای فرزندم در آینده خریدم نه مال من هست نه شما.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آیـدا

بینهایت جان همین بار آخر اونقدر اعصابم رو خراب کرد که به فکر جدایی افتادم. کلا خیلی خوش اخلاق نیست؛ مشکل هم داشته باشه دیگه واویلا. ولی چشم. من سعی میکنم دیگه بهش کمکی نکنم. فقط نمیدونم این شامل کمک فکری هم میشه؟ من در زمینه اقتصاد درس خوندم و کار میکردم ولی مشاورم میگفت بهش راهنمایی نده تا به قول آقای دوست وارد فاز مادری و امر و نهی نشی. الان به شک افتادم چون همین بار آخر اگه بیشتر دخالت میکردم اینجوری نمیشد. به نظرتون در این مورد چقدر کمکش کنم؟

از راهنمایی همگیتون ممنونم.

---

ببین عزیزم اگر از شما راهنمایی و کمک فکر خواستند باید خیلی هنرمندانه در پوشش نظر خواهی، راهکارت را ارائه بدی. اینکه من نظرم آینه به نظر شما چطوره؟ درسته؟ و جوری هدایتش کنی که خود همسرتان نتیجه ای که در ذهن شما هست را نتیجه بگیرد. و زمانی که آون نتیجه را تشخیص داد، تشویق و تحسینش کنید که اره فکر خیلی خوبی کردی همسر جان.

البته به ساحت آقایان جسارت نشه، برخی از آقایان خیلی کودک صفت هستند در چنین شرایطی ورود خانم ها در مسائل مادی و مردانه، شرایط را وخیم تر می کنه.

گاهی خود مرد واقعا از این لحاظ ها با تجربه هست و بالغ قویی داره در چنین شرایطی اگر زن هم برای خودش فعالیت های اقتصادی داشته باشه یا از همسرش کمک بگیره دیگر آون زندگی نور علی نور می شه.
متاسفانه با چنین شرایطی که شما دارید یا باید همیشه با تلخی و ناراحتی، آینده مالی زندگی تون را در نظر بگیرید و در ازاش کم کم فاصله بین شما و همسرتان روز به روز زیاد تر خواهد شد و یا اینکه پی ضربه مالی را به تنتون بزنید و برید به سمت اصلاح روابط بین خودتان و همسرتان.

آقای مرسدس تا کی دیگه؟ الان سی و چند سالشه. کی پس به زندگیمون برسیم؟ پنج خط آخر عالی بود. درسته. من خیلی باهاش راه میام و همیشه در اختیارشم. شاید اگه کمی از جانب من احساس ترس میکرد حواسش جمعتر بود.

سحر جان من که حقوق نمیگیرم. پولی هم شخصا ندارم. داراییهای پدریه که برادرام باهاش کار میکنن و منم توش سهم دارم. هر وقت هرچقدر بخوام بدون توضیح بهم میدن تا حالام چیز زیادی نخواستم.
آخه ریسک که نمیکنه بیشتر مشکلاتش به خاطر سهل انگاریه و بعدش خودش رو سرزنش میکنه و مثه دیوونه‌ها میشه . من در زمینه آروم کردن و برگردوندن روحیش هم زیاد مهارت ندارم. ولش میکنم خودش با خودش کنار بیاد که چندبارم گفته توی این شرایط تو باید کنارم باشی.

بینهایت جان اصلا بدش نمیاد که بهش مشورت بدم. حتی خیلی وقتا خودش میپرسه به نظرت چیکار کنم. من این اشتباه رو اوایل کردم که بهش میگفتم نمیدونم بزار از کسی که تخصص داره بپرسم و چون اون اشخاص رو قبول نداشت ناراحت میشد.
الان همیشه تشویقش میکنم ولی این همه حمایت و تشویق و کوتاه اومدن من رو نمیبینه که منجر به موفقیتش میشه؛ یک بار که شکست خورد میگه تو تشویقم کردی!
شاید برای من از بین دو گزینه آخر هیچکدوم و جدایی بهتر باشه.

سلام

وقتی می بینید شکست هاشون رو به گردن شما می اندازند، خب سکوت کنید یا بهتر که بگید من نظری ندارم. یا من به با اینجور کارها کار ندارم خودت بهتر می دونی یا ....
اگر خیلی هم اصرار کرد شما با احتیاط و اما و اگر فقط پیشنهاد بدید طوریکه تصمیم گیری برعهده خودش باشه. مثلا چند راه حل بدید که اگر روزی به شما گیر داد بتونید بگید من فلان راه ها رو هم گفتم خودت انتخاب کردی.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط آیـدا

آقای مرسدس تا کی دیگه؟ الان سی و چند سالشه. کی پس به زندگیمون برسیم؟ پنج خط آخر عالی بود. درسته. من خیلی باهاش راه میام و همیشه در اختیارشم. شاید اگه کمی از جانب من احساس ترس میکرد حواسش جمعتر بود.

سحر جان من که حقوق نمیگیرم. پولی هم شخصا ندارم. داراییهای پدریه که برادرام باهاش کار میکنن و منم توش سهم دارم. هر وقت هرچقدر بخوام بدون توضیح بهم میدن تا حالام چیز زیادی نخواستم.
آخه ریسک که نمیکنه بیشتر مشکلاتش به خاطر سهل انگاریه و بعدش خودش رو سرزنش میکنه و مثه دیوونه‌ها میشه . من در زمینه آروم کردن و برگردوندن روحیش هم زیاد مهارت ندارم. ولش میکنم خودش با خودش کنار بیاد که چندبارم گفته توی این شرایط تو باید کنارم باشی.

بینهایت جان اصلا بدش نمیاد که بهش مشورت بدم. حتی خیلی وقتا خودش میپرسه به نظرت چیکار کنم. من این اشتباه رو اوایل کردم که بهش میگفتم نمیدونم بزار از کسی که تخصص داره بپرسم و چون اون اشخاص رو قبول نداشت ناراحت میشد.
الان همیشه تشویقش میکنم ولی این همه حمایت و تشویق و کوتاه اومدن من رو نمیبینه که منجر به موفقیتش میشه؛ یک بار که شکست خورد میگه تو تشویقم کردی!
شاید برای من از بین دو گزینه آخر هیچکدوم و جدایی بهتر باشه.

---

آیدا خانم هر کسی ۱ سیستم و ذات و شخصیت و خصوصیات خاص خودشو داره.حالا ممکنه ایشون 35 سالشون باشه ولی از الان مسیر و روششون رو کم کم اصلاح کنن با مدیریت و هوشمندی شما و عدم کمک مالی و... شما


تا زمانی که شما کمک کنید و حامی مردتون باشید چه فکری و الخصوص مالی ایشون روز به روز شرایطشون بدتر میشه و بیشتر غرق در این مسائل میشید و همیشه

شما مقصر هستید.الخصوص اینکه با این چیزایی که گفتید ایشون پتانسیل اینرو دارن که گردن شما بندازن و استقلال فکری و مالی نداشته باشن و شرایط بحرانی تر بشه و این رو تجربه کردید


پس احتیاط کنید و هوشمندانه حرکت کنید

وقتی منو مقصر میکنه اصلا هیچی نمیگم. حتی گاهی قبول هم میکنم و به فکر جبران میفتم که چون برخلاف خودش عصبی نمیشم فکرم بهتر کار میکنه و سریعتر مسائل رو حل و فصل میکنم یا اگه نشد مثل همین بار آخر، کمک میگیرم. کلا توی همه دعواها اون داد و بیداد میکنه و من تحمل میکنم تا خودش خسته بشه.
مشکل اساسی اینه که نمیدونم چجوری ازش حمایت کنم؟ خانم بینهایت حرف قشنگی زدن. دقیقا مثل یه بچس که تا وقتی به خواسته‌هاش نرسه نق میزنه. منم طاقت ندارم ناراحتیش رو ببینم چون واقعا دوستش دارم و در نتیجه فورا چیزی که میخواد رو در اختبارش میزارم. باید یه جوری هدایتش کنم که فکر کنه خودش اون چیز رو به دست آورده اما راهش رو بلد نیستم و اصولا نمیدونم اگه این کارو بکنم چه واکنشی نشون میده. راستش من بدم نمیاد ریسک کنه و قدرت مانور دادنش بالاتر بره ولی اینکار مستلزم اعتماد به نفس زیاده که نداره. مشکل شد چندتا...
قدرت ریسک نداره.
نمیتونه قبول کنه که ما زوجیم و اگر من میتونم کمکش کنم باید بپذیره و اینو به عنوان وظیفه من ببینه و نه منت!
نمیتونه مسئولیت کارش رو به عهده بگیره و با دقت و توجه بیشتر کارهاش رو پیش ببره و سهل انگاری نکنه. یکی از دلایلش هم اینه که میدونه من و پدرش همیشه پشتش هستیم.
مشکلات دیگه هم داشتیم که بیشترش با صبر و به مرور حل شده.

سلام
اشتباه اول از سمت همسر شماست که مسائل مالیشو میاد به شما میگه و گویا کاملا در جریان میذاره شمارو. این کار درست نیست چون به زن استرس و فشار وارد میشه و احساس عدم امنیت مالی پیدا میکنه و همین حالتی که در شما بوجود میاد که فکر میکنید همسرتون الان چک داره دیگه خیلی موضوع مهمیه یا بدهکاره یا هر لحظه ممکنه ورشکست بشه! که اکثرا اینجوری نیست. مردها چکشون برگشت هم بخوره انقدر استرس نمیکشن که خانمها با یه بدهی ساده به تکاپو می افتن و میخوان فوری طلاهاشونم بدن فقط بدهی صاف بشه. اصلا لازم نیست خیلی وقت ها بدهی اونقدر سریع صاف بشه و اقتصادی تره یه سری بدهی هارو موکولش کرد به آینده.


اشتباه دوم از سمت شماست که حمایت مالی و فکری انجام میدید. و اینکه فکر میکنید وظیفه دارید در مسائل مالی کمک حال باشید که اصلا این وظیفه شرعا و قانونا روی شما نیست. به نظرم مشاورتون توصیه خوبی کرده که کارتون رو رها کنید ولی هدف اصلی از این کار قطع شدن کمک های شما بوده اگر کار رو رها کردید ولی همچنان دارید از سرمایه پدرتون و سهم خودتون به همسرتون کمک میکنید که همون سر کار میرفتید بهتر بود!.


شما فکر میکنید اگر اون دوبار کمکش نمیکردید ورشکست میشد و کمک شما نجاتش داد؟ نه مطمئن باشید بدون کمک شما هم از طریق دیگه ای از مهلکه نجات پیدا میکرد. مردها اکثرا نه موجودی حسابشون رو نه بدهی هاشون رو کاملا به همسرشون نمیگن. بهتر هم هست که نگن. شما هیچ فکر نکنید ایشون الان همون موجودی ای که تو حسابش هست و مثلا شما در جریانش هستید تنها داراییشه! همیشه یه چند جای دیگه ای هستن که پول توش خوابیده یا حتی چند نفر دیگه ای هستن که پول شوهر شما دستشونه. بنابراین لازم نیست در مسائل مالی همسرتون نه خودتون رو انقدر دخالت بدید نه براش استرس و ناراحتی داشته باشید.


اگر شم اقتصادی بالایی دارید سرمایه خانوادگی خوبی دارید فکر میکنید در اقتصاد که مدرکشو دارید تبحر خاصی دارید به نظر من پول و سرمایه تون رو صرف یک کار مفید و جالب مثل خرید و فروش در بورس بکنید خیلی بهتره تا روی همسرتون سرمایه گذاری به این شکل انجام بدید و پول شخص خودتون رو در حقیقت اینجوری هدر بدید. بخصوص که همسرتون هم قدردان نیست و کلا این حمایت مالی داره بهش حس تحقیرشدگی میده و برای زندگیتون مضره بیشتر تا مفید!
حمایت لازم نیست در این مسائل، به صورت مالی باشه شما به طریق عاطفی حمایت کنید خیلی برای همسرتون مفیدتر هست. هم اقتدارشو زیر سوال نمیبره (ریشه بداخلاقیش میتونه همین مسئله باشه) هم مسئولیت پذیریش زیاد میشه و دنبال پول شما و پدرتون نمیاد.


به نظر من برای خلاصی از این شرایطی که الان درست کردید به همسرتون بگید که مسائل مالی و بدهی هاشو به شما انتقال نده بگید دچار استرس و نگرانی میشید نباید به هیچ عنوان با همسرتون مثلا به عنوان یک مشاور اقتصادی صحبت کنید به عنوان زنی که متکی به همسرشه صحبت کنید اجازه بدید رو پای خودش بایسته.
دارایی و سرمایه خودتون و پدرتون رو هم اگر راکد افتاده یه جا روی یه چیزی سرمایه گذاری کنید یا سهام بخرید که عملا دستتون نباشه همسرتون دنبالش بیاد.
شما پول و سرمایه خودتون رو از زندگی مشترکتون خارج کنید بدرفتاری های همسرتون هم در این مورد برطرف میشه.