لایق نبودن برای ازدواج (نظر مادرم)
سلام و درود
دوستان من 35 سالمه و مدرک ارشد دارم و تو یه شرکت با درآمد معمولی کار می کنم. خیلی دوست دارم تو همین سن ازدواج کنم و تشکیل زندگی بدم. مشکل اینجاست که هر دختری رو که انتخاب می کنم مادرم میگه تو لایقش نیستی و به بهانه های مختلف ازدواج، دوستی، آشنایی ما رو بهم می زنه و استدلالش اینه که در آینده ضربه می خوری چون خیلی چیزا برای ازدواج کم داری.
تا الان 2 مورد پیش اومده. میگه تو ماشین نداری (که البته حقیقته. وقتی ارشد قبول شدم برای هزینه تحصیل یه 206 داشتم که فروختم). منزل نداری. برای همین چیز ها من خجالت می کشم که تو با دختری ازدواج کنی. این حرفاش و کارهاش خیلی اعتماد به نفس من رو پایین میاره و نا امیدم می کنه. بار ها صحبت کردم و خواهش کردم در این موارد دخالتی نداشته باشه ولی هر موقع موردی پیدا کنم با بردن آبروی من به شیوه های مختلف جلوی خانواده یا خود عروس خانم کار خودشو می کنه.
در مورد خرید ماشین شاید در مدت چند سال کار و پس انداز امکان پذیر باشه ولی خب منزل امکان نداره ولی خب می تونم اجاره کنم. بعد موقعیت آدم که همیشه یکسان نیست بالاخره تجربه و پیشرفت و مهارت باعث رشد آدم میشه. همه این حرفا رو زدم ولی مدام کار خودشو می کنه.
البته این دو خانم و خانوادشون هم در جریان همه زندگی من بودن و من صادقانه همه چیز رو بهشون گفته بودم و از قشر خیلی سطح بالا و مرفحی هم نبودن. یکی شون کارمند یه فروشگاه زنجیره ای بودن و دیگری از همکاران در یک شرکت همکار.
از این دید مادرم خسته شدم. مخصوصا وقتی جلوی خانواده عروس خانم آبروی من رو می بره. یا کوچیکم می کنه.
تصور این دختر خانم ها از حرف های مادرم این بوده که مادرم از اون ها خوشش نیومده و قطع ارتباط کردن در حالیکه قضیه رو براشون توضیح دادم ولی بهشون کاملا حق می دم چون شما نمی دونید مادرم چطور این کار رو عالی انجام میده.
نمی دونم چیکار کنم؟ نظر شما چیه؟ آیا نداشتن منزل و ماشین دلیلی میشه که ازدواج بهم بخوره؟ کار مادرم صحیحه؟
