توهین و بد دهنی شدید خانمم داره منجر به طلاقمون میشه

دوستان سلام
خودم حدود 35 سال و خانمم 30 سال دارند. 6 سال قبل ازدواج کردیم و فعلا بچه نخواستیم. دکتری مکانیک دارم و پر تلاشم و حدود 10 ساعت در روز کارم یکنم و با وجود همکاری و قناعت خانمم که از ویژگی خوب ایشون هست، شرایط مالی نسبتا خوبی داریم که واقعا حیف است این همه تلاش را به باد فنا داد. خانمم در نوجوانی خواستگاری داشته که تا حدی 2طرفه همو میخواستند اما به لحاظ شرایط تحصیلی و اجتماعی اوشون، نهایتا تصمیمی احساسی نگرفت و خواسته انتخاب عقلانی تری بکند. پس از آشنایی با هم و حدود یکسال شناختف علاقه و احساسی ایجاد شد و نهایت با هم ازدواج کردیم. با هم راحت و صادقیم و سوابق و قضایای قبل یکدیگر رو میدونیم.
به گفته خودشون علیرغم کار زیادم، به لحا مالی و احساسی کم نمیگذارم و واقعا هم سعی کردم همینطور باشه حتی در کارهای خونه و .. هم کمک میدهم. خیلی خانمم و زندگیمون، حس زنانه، سلیقه، آشپزی، ابتکار و محبتش رو دوست دارم اما بزرگترین مشکل که تا حد طلاق ما رو پیش برده، پرخاشگری و عصبانیت خانمم است. وقتی شرایط اوکی است و مهربون هست، همه چیز خوبه. آشپزی، صحبت ، محبت، احترام، تفریح، صمیمیت و ... اما سر مسائل کوچک که واقعا و گاها من متوجه نمیشم مثلاً: بیشتر خریدن در خرید منزل، محکم بسته شدن درب یخچال، فراموش کردن یک خریدی یا مسائل بزرگتر حرفهای خاله زنک هم عروس که خیلی چشم و هم چشم است (کمبودهایی هم دارد که البته من حق را به خانمم میدم چون واقعیت در ظاهر، سلیقه و آشپزی و ... خودش رو خیلی با خانمم مقایسه میکنه و خوب گفتنش خوب نیست، پایین تر هم هست و مدام همش تو فضای به رخ کشیدن آشپزی و برتری سلیقه و زرنگی و .. است) تا مسائلی چون اصرار مادرم بر بیشتر سر زدن به اونها و و ... که همه اینها ظرف 1 ثانیه میتونه خانمم را به اوج عصبانیت برسونه!! واقعا انفجار میشه و اخیرا شدید و شدیدتر شده و خیلی از این موضوع نگرانم!!!
بعد دعوا هم اگر عذرخواهی نکنی یک مشکل، بکنی 100 تا مشکل که توهین میشنوی!! چیه؟ موس موس میکنی؟ خاک بر سرت!! بی عرضه!! دیدی دفعه قبل التماس کردی!! گذشت که نمیکنی، شخصیت نداری!! حالیت نیست!! نیخوامت!! دوستت ندارم!! از زندگیم برو بیرون!! من طلاق میخوام!!
چند روز بعد هم که آشتی میکنیم، ابراز محبت و علاقه و نمیتونم ازت دور باشم!! تو زندگی منی!! بدون تو نمیتونم!! و نهایت منجر به این شده که اخیرا من هم بعد دعوا زیر بار نرم و معذرت هم نخوام!
عصبانیت و توهین در حدی که اگر یک کلمه در هم دردی با ایشون اشتباه و جابجا بگم که حس کنه کمی غیر منصفانه گفتم، هر حرف و فحش و توهینی که اصلا فکرشو نکنید رو میگه. هرچیزی! که حتی فکرشو نکنید!!! به خودم و خانواده، توهین هایی که علاوه بر فحش، حس خورد شدن و تحقیر شدن میکنم ....
ایشون قبل از نامزدی همین قدر بد عصبی میشد و گویا چند مورد گوشی موبایل و ظرف هم شکسته اما فکر می کردم چون فقط همین 1 مشکل را داریم با صبر و گذشتن من حل میشه که نشد!! هیچ!!!! من عصبی تر از اون شدم!
همیشه میگم خانم اندازه تنبیه باید به اندازه خطا باشه. نمیشه کسی را بخاطر یک دزدی یا اشتباه کوچک، اعدام کرد؟؟!! قبول ، من خطا کردم پاسخش که شکستن و فحش به کل خانواده و توهین شخصیتی و تخریبی من نیست!!
اینقدر به تعداد شده و شدید که حس میکنم تحمل اینها در سال های گذشته گذشت و صبوری نیست و قرار نیست چیزی تغییر کند و نه تنها تاثیر مثبتی نداشته بلکه حمل بر حماقت و بی عرضگی من میشود هر چند خانمم می دونه هر کاری را شروع کنم تا به جایی که میخوام نرسد، کار را رها نمی کنم و واقعا اگر تصمیم بر طلاق بشود دیگه برگشتی ندارد.
تنها نکته مثبت این است که ظاهر را نگه میداریم و کسی از هیچ چیزی خبری ندراد!!
من فردی هستم که از 10 سال قبل بین دوستان به حوصله زیاد، گذشت و سازگاری معروف بود و اهل توهین و درگیری فیزیکی نبودم و نیستم اما الان سر هر چیزی به خودم و خانوده شدید ترین توهین ها و فحش های خانوادگی میدهد و اخیرا چند ثانیه ای تحمل میکنم اما اینقدر ادامه میده تا حتما یک چیزی بشکنه!! از این نگرانم آخرین پرده بینمون هم پاره بشه و دستم به ایشون بلند بشه...
حتی یک مرتبه اینقدر ادامه داد و من کوتاه اومدم که غیر ارادی برای اینکه دستم رو ایشون بلند نشه، مشت به درب و دیوار زدم و دست و آرنج خودم رو زخمی کردم...
بدتر اینکه چون در بیشتر بحث ها دیر عصبی میشم و اهل مذاکره، صحبت، استدلال و توجیه هستم و این رفتارها اصلا در روحیات نیست و از این شخصیت جدید خودم به شدت بدم میاد و بلافاصله بعد از درگیری، از رفتار عجیب خودم چند برابر کلافه و عصبی میشم.
اگر هم بعد از چند روز بخواهم بحث را باز کنم مشکل را بهتر بفهمم یا بگم عصبانی نشو تا در محیط آرام صحبت کنیم، قطعا مجدد دعوای شدید میشود و به این نتیجه رسیدم هرچند اشتباهه اما بحث را مجدد باز نکنیم

سلام
اولین موضوعی که آدمها سر اون اتفاق نظر دارن اینه که به امید تغییر کسی وارد زندگی اون شخص نشیم یا اونو به محیط زندگیمون راه ندیم.
شما به امید تغییر زندگیتونو شروع کردین در حالی که عصبانیت بیش از حد و عدم کنترل خشم مشکلی هست که باید حتما تحت نظر قرار بگیره و درمان بشه.
از طرفی مسایل خانوادگی و کشمکش ها به این موضوعات دامن میزنه و حتی افراد آرام رو هم آتشین میکنه، مخصوصا مسایل بین جاری ها و مادر شوهر.. که بهترین راه دوری از فضای تنش آلود هست.اگر همسرتون حساسه شما تنها به خانواده سر بزنین و از حالشون باخبر بشین.
اما چیزی که واضح هست ضعف شخصیتی شما و سرکوب عزتتون هست. کوتاه آمدن همیشه زیبا نیست و بخشیدن همیشه ارزشمند نیست.
با کوتاه آمدن و بخشش پیاپی شما فرصت تفکر و جبران اشتباه رو از ایشون گرفتین، تا جایی که اگر تحقیر نشین نه ایشون آتشش خاموش میشه و نه شما زندگیتون، زندگی!
منظور از نبخشیدن کتک کاری و فوش و طلاق دادن نیست.. زمانی که طرف مقابل حاضر به پذیرش گناه و اشتباهش نیست باید از درهای دیگر وارد شد.
شما به مثال یک کودک هستین که اول بهش کشیده میزنن و بعد با یه شیرینی چوبی سرشو شیره میمالن و گولش میزنن.
زمانی که ایشون عصبانی شد و توهین کرد هرگز عذر خواهی نکنین چون اشتباهی مرتکب نشدین. با عذر خواهی کردن اینو به طرف مقابلتون تلقین میکنین که فلانی من اشتباه بزرگی مرتکب شدم و حق با شماست!
شما دفعه ی بعد عذر خواهی نکنین و محل گفتکو رو ترک کنین.
نیازمندی هایی مثل غذا و شستن و اتوی پوشاک رو خودتون انحام بدین و بهیچ عنوان تخقیر رو نپذیرین.
با دوری شما از ایشان فرصتی پیش میاد که به اشتباهاتش فکر کنه، البته نه بسرعت بلکه اول تهاجمی میشه و این تحمل میطلبه.
بعدا که طرفتون اومد شرط احترام و محبت رو احترام و محبت متقابل قرار بدین.. بنوعی اتمام حجت کنین. از ایشون بخواین که پیش یک روانشناس برن و راههای مختلف آرامش و پرهیز از عصبانیت رو پیگیری کنن.
شما خطای خاصی مرتکب نمیشین عیب از ایشون هست و نیاز به درمان دارن.
ما در زمان کودکی اگر اشتباهی میکردیم مادر یا پدر با ما صحبت نمیکردن و بطرف ما نمی آمدن تا به اشتباه خودمون پی ببریم. چه بسا اگر سراغمون میومدن ما برای اشتباهات بزرگتر گستاخ میشدیم و شاید یک نوجوان بزهکار!
از طرفی با کلماتی مثل بی عرضه و ملتمس و عذرخواه شما خُرد میشین و حس میکنین حتما باید باج بدین، خاموش باشین و تحرکات اضافی نداشته باشین. به این شکل به فردی ضعیف تبدیل میشین در حالی که یک مرد مستقل هستین و این افکار به سراغتون میاد که بدرد نخورین و در موقعیت نابودی قرار گرفتین و این مشکل در جامعه هم به ضرر شما خواهد انجامید یعنی یک فرد که حس میکنه هیچ حقی نداره و تمامی رفتارها و گفتارهاش اشتباه هست. بعد ها این به افسردگی و خشم در شما منجر خواهد شد.

درود

مدیریت شرایط در زندگی ، یک اصل و قانونی است که همه ی ما گاهی فراموش میکنیم . خندیدن و شاد بودن بسیار زیباست . کاشتن گل و نهال لذت بخش است .

اما مراقب از نهال کاشته شده خیلی مهم است .

امروز که هجمه ی توهین ها و تحقیر ها بالا گرفته ، لب به شکایت گشودی . و اگر این رفتار هنوز مثل سال های قبل کم بود و زودگذر بود حالا حالاها چیزی نمیگفتی و به دنبال چاره نبودی !

این روزها طلاق گرفتن از صدقه سر بی کنکوری بودنش ، شده حرف همه ی زوج ها .:305:

رفیق ، یک زخم ساده را راحت تر می توان درمان کرد تا زخمی که پیشرفت کرده . قبول دارم که شرایط افتضاح سخت است اما تو مردی و همان طور که گفتی تلاشگر ؛ پس چرا به دنبال درمان نیستی ؟

موضوع پرخاشگری ، توهین و شکستن حتما موضوعی جدی است ، پس با یک مشاوره خانواده مطرح کن و به دنبال راه های اساسی و درست برو .

امروز نوبت توست که یک توده ی بدخیم را مثل یک جراح از بطن زندگیت خارج کنی ، نه اینکه به فکر مردن بیمار باشی .

روی توانایی هات تمرکز کن ، همان آرامش قبلی خودت را جایگزین به هم ریختن هایت بکن .

یک مدت دنیای دو نفره ی خودتان را بیشتر نوازش کن . :305:

راه های محکم و درست را از مشاور مخصوص خانواده جویا شد و به آن عمل کن .:305:

شک نکن موفق خواهی شد :72:

سلام sahar.66
سپاس و تشکر از اینکه وقت گذاشتید و مطالعه کردید

ممنون از راهکارهایی که دادید و چون از دیدگاه یک خانم است میتونه مفیدتر باشه.، سعی میکنم با تامل و فکر بیشتر اجرا کنم.

2 مورد فقط جهت شفافیت بیشتر:
1-در خصوص امید به تغییر و آغاز زندگی با این امید، خیر ، حداقل فکر نمیکنم با امید تغییر شروع کردم چون قطعا هیچ فردی 100 درصد نیست و پیدا نخواهد شد و هیچ 2 نفری هم 100 درصد مناسب هم نیستند. پس فرد مقابل قطعا نقاط ضعفی دارد و تنها عیب بزرگی که از ابتدا حدس میزدم که اصلا به این شدت نبود، همین پرخاشگری بود که به عنوان ضعف طرف مقابل در کنار دیگر محاسن و خوبی ها وجود داشت اما متاسفانه چون در دوران دوستی، نامزدی و حتی عقد، خشونت و پرخاشگری چندان بروز پیدا نمی کند ملموس نبود ....
2-اینطور نیست که خانمم دعوا و پرخاشگری و .. و بعد من عذر خواهی کنم. خیر، خوب خیلی مواقع من مقصر هستم، مثلا جلو خانواده مراقب خانمم هستم اما گاهی حمایتی باید می کردم که اون لحظه حواسم نبوده با خریدی و یا کاری را فراموش کردم یا ... مقصر بودم و بعد بخاطر همین عذخواهی کردم اما برخورد و پاسخ خانم برای قابل هضم نیست که قبول من فراموش کردم خریدی جا افتاده که مهم هم بوده! فرد تنبل و بد قلقی نیستم که بگم خوب راموش شد که شد!! حوصلم نمیشه دیگه برم برم!! کیک درست نکن!!
راهکارش این هست که برم مجدد بخرم و بیام ، 15 دقیقه زمان میبرد...
ناراحت میشی قبول ، حق داری گله کنی اما داد و توهین و فحش و ... که راهکارش نیست؟؟

سپاس

به این سوال من بارها فکر کردم

ادمی که سایکوز نداره یعنی دیوانه نیست چرا عصبی میشه؟؟
من به این سوال فکر کنم یکی هفته متداوم فکر کردم
فعلا به این نتیجه رسیدم که تربیت خانوادگی که معلوم
بعدشم این بچه که از بچگی این کار نمیکرده پس چرا الان اینطور شدن؟

شما فرض کنید دست یکی لای در گیر کرده و اون فرد داره داد میزنه
ایا شما جلوی دهن او را میگیرید میگید داد نزن یا میرید دست بدبخت اونو از لای در میارید بیرون ؟؟؟
مطمانن شما دستشو میارید بیرون
عصبی شدن هم دقیقا همین است
باید علت عصبانیت مشخص بشود

روابط جنسی که خیلی نقش بسزایی دارد
بعضی ها مدل بیان رابطه جنسیشان خشم است یعنی هر وقت موقع رابطه عصبی میشن

خلاصه استرس موجب عصبی شدن هم میشود حتی شده یک استرس پنهان
ترس

ترس از دست دادن
ترس تحقیر شدن
ترسسسسسسسسسس
شاید یک خاطره تلخ بر کل زندگی سایه می افکند اونو پیدا کنید و حلش کنید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Siavash63

سلام sahar.66
سپاس و تشکر از اینکه وقت گذاشتید و مطالعه کردید

ممنون از راهکارهایی که دادید و چون از دیدگاه یک خانم است میتونه مفیدتر باشه.، سعی میکنم با تامل و فکر بیشتر اجرا کنم.

2 مورد فقط جهت شفافیت بیشتر:
1-در خصوص امید به تغییر و آغاز زندگی با این امید، خیر ، حداقل فکر نمیکنم با امید تغییر شروع کردم چون قطعا هیچ فردی 100 درصد نیست و پیدا نخواهد شد و هیچ 2 نفری هم 100 درصد مناسب هم نیستند. پس فرد مقابل قطعا نقاط ضعفی دارد و تنها عیب بزرگی که از ابتدا حدس میزدم که اصلا به این شدت نبود، همین پرخاشگری بود که به عنوان ضعف طرف مقابل در کنار دیگر محاسن و خوبی ها وجود داشت اما متاسفانه چون در دوران دوستی، نامزدی و حتی عقد، خشونت و پرخاشگری چندان بروز پیدا نمی کند ملموس نبود ....
2-اینطور نیست که خانمم دعوا و پرخاشگری و .. و بعد من عذر خواهی کنم. خیر، خوب خیلی مواقع من مقصر هستم، مثلا جلو خانواده مراقب خانمم هستم اما گاهی حمایتی باید می کردم که اون لحظه حواسم نبوده با خریدی و یا کاری را فراموش کردم یا ... مقصر بودم و بعد بخاطر همین عذخواهی کردم اما برخورد و پاسخ خانم برای قابل هضم نیست که قبول من فراموش کردم خریدی جا افتاده که مهم هم بوده! فرد تنبل و بد قلقی نیستم که بگم خوب راموش شد که شد!! حوصلم نمیشه دیگه برم برم!! کیک درست نکن!!
راهکارش این هست که برم مجدد بخرم و بیام ، 15 دقیقه زمان میبرد...
ناراحت میشی قبول ، حق داری گله کنی اما داد و توهین و فحش و ... که راهکارش نیست؟؟

سپاس

---

سلام ، خواهش میکنم.
درباره موضوع اول و موضوع دوم
من با توجه به نوشته ی شما پاسخ دادم، یکبار مرور میکنیم؛

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Siavash63

بزرگترین مشکل که تا حد طلاق ما رو پیش برده، پرخاشگری و عصبانیت خانمم است. وقتی شرایط اوکی است و مهربون هست، همه چیز خوبه. آشپزی، صحبت ، محبت، احترام، تفریح، صمیمیت و ... اما سر مسائل کوچک که واقعا و گاها من متوجه نمیشم مثلاً: بیشتر خریدن در خرید منزل، محکم بسته شدن درب یخچال، فراموش کردن یک خریدی یا مسائل بزرگتر حرفهای خاله زنک هم عروس که خیلی چشم و هم چشم است.
همه اینها ظرف 1 ثانیه میتونه خانمم را به اوج عصبانیت برسونه!! واقعا انفجار میشه و اخیرا شدید و شدیدتر شده و خیلی از این موضوع نگرانم!!!
بعد دعوا هم اگر عذرخواهی نکنی یک مشکل، بکنی 100 تا مشکل که توهین میشنوی!! چیه؟ موس موس میکنی؟ خاک بر سرت!! بی عرضه!! دیدی دفعه قبل التماس کردی!! گذشت که نمیکنی، شخصیت نداری!! حالیت نیست!! نیخوامت!! دوستت ندارم!! از زندگیم برو بیرون!! من طلاق میخوام!!
چند روز بعد هم که آشتی میکنیم، ابراز محبت و علاقه و نمیتونم ازت دور باشم!! تو زندگی منی!! بدون تو نمیتونم!! و نهایت منجر به این شده که اخیرا من هم بعد دعوا زیر بار نرم و معذرت هم نخوام!
عصبانیت و توهین در حدی که اگر یک کلمه در هم دردی با ایشون اشتباه و جابجا بگم که حس کنه کمی غیر منصفانه گفتم، هر حرف و فحش و توهینی که اصلا فکرشو نکنید رو میگه. هرچیزی! که حتی فکرشو نکنید!!! به خودم و خانواده، توهین هایی که علاوه بر فحش، حس خورد شدن و تحقیر شدن میکنم ....
ایشون قبل از نامزدی همین قدر بد عصبی میشد و گویا چند مورد گوشی موبایل و ظرف هم شکسته اما فکر می کردم چون فقط همین 1 مشکل را داریم با صبر و گذشتن من حل میشه که نشد!! هیچ!!!! من عصبی تر از اون شدم!

من فردی هستم که از 10 سال قبل بین دوستان به حوصله زیاد، گذشت و سازگاری معروف بود و اهل توهین و درگیری فیزیکی نبودم و نیستم اما الان سر هر چیزی به خودم و خانوده شدید ترین توهین ها و فحش های خانوادگی میدهد و اخیرا چند ثانیه ای تحمل میکنم اما اینقدر ادامه میده تا حتما یک چیزی بشکنه!! از این نگرانم آخرین پرده بینمون هم پاره بشه و دستم به ایشون بلند بشه...
حتی یک مرتبه اینقدر ادامه داد و من کوتاه اومدم که غیر ارادی برای اینکه دستم رو ایشون بلند نشه، مشت به درب و دیوار زدم و دست و آرنج خودم رو زخمی کردم...

---

من هم سر همین موضوع صحبت کردم.
شما هم باید سعی کنین قولی که میدین یا کاری که بهتون میسپارن انجامش بدین و داخل یک دفترچه یادداشت کنین.
اما بد دهنی و توهین همون خشم هست که باید درمان بشه. این خشم شما رو هم به فرد افسرده و سرکوب شده ای تبدیل خواهد کرد و شما هم در آینده با کوچکترین ناراحتی خشمگین میشین.
اگر در آینده کسی فرضا غیر عمد بشما بگه تو نتونستی اینکارو بکنی؟! بخاطر گذشته و بددهنی و خشم همسرتون شما اختیار خودتونو از دست میدین و عصبی میشین و بعد از رفتار و گفتارتون پشیمان خواهید بود.
یک زن به جرأت میشه گفت بیشترین نقش رو در خانه ایفا میکنه و فرداها یک مادر خشمگین فرزند صالحی نخواهد داشت و کودک بخاطر ترس و دوری از فضای تنش آلود به آغوش جامعه ی هزار رنگ پناه خواهد برد و درگیر مسایل و آلودگی های بیشمار خواهد شد.بهمین علت اگر در مسئله ای مقصر نیستین عذر خواهی نکنین که تلقین درست بودن فکر به ایشون دست نده.
در باب مسایلی نظیر فراموشکاری یا بی توجهی روی خودتون کار کنین و به حداقل برسونین. اما اگر لازم شد عذر خواهی کنین، یکبار کافیه و التماس و ... شخصیت شما رو ضعیف خواهد کرد.
همسرتون نیاز دارن که خشم و عصبانبت خودشونو کنترل کنن و این امر باید صورت بگیره.(باید مراجعه کنن)←بهترین فرصت بعد از بد دهنی و پرخاش بعدی← حفظ آرامش خودتودن
نیازی به طلاق و درگیری و رفتار نادرست نیست.

سلام
سپاس از توجه شما
مشاور یک بار رفتیم اما به من گفتند بیشتر مراقب خانمت باش و به خانمم گفتند که این ها که مشکل میست اعصاب خودت و شوهرتو خورد می کنی و زندگیتون را تلخ!!
برو ببین مردم چه مشکلات شدیدی دارند، این ها که مشکل نیست!!

شما با عصبانیت خانومتون عصبانی نمیشید
شما بخاطر طرز دیدتون که ناراحت میشید یا عصبی میشید از پرخاش ایشون
مثلا اگر بچه ای جلوی شما داد بزنه و توهین کنه شما اینجور که الان ناراحت میشید نمیشید
چرا؟؟اونم که همون توهین هارو بهتون میکنه
چون طرز دیدتون متفاوت
طرز دیدتون نسبت به همسرتون تغییر بدید
غیر از اینکه جویای حل کردن مشکلاتشون باشید
فکر کنید زن مثل یک گل محمدی بعضی وقتها هم ممکن خاراش توی دستتون بره

سلام با توجه به اینکه من دقیییییقا اخلاق خانم شمارو دارم و شوهرم هم دقیقا مثل شما صبوره و همیشه عذر خواهی میکنه خواستم از دید خودم یکم توضیح بدم
اول اینکه این عصبانیت جز شخصیت منه و قبل از شوهرم روی بقیه خالی میکردم
دوم اینکه در حین عصبانیت هرگز دوست ندارم کسی کاری کنه تا بیشتر تحریک بشم (بهتره شمام کارهای تحریک کننده مثل پوزخند یا بی تفاوتی نکنید)
سوم اینکه بعدش به شدت احتیاج دارم شوهرم بیاد و ارومم کنه (شاید در عمل بازم بهش فحش بدم ولی در واقع خوشم میاد معذرت خواهی کنه)
چهارم اینکه این رفتارم بخاطر اینکه نیست که شوهرم رو دوست ندارم برعکس خیلی دوستش دارم (شک نکنید همسر شمام شمارو دوست داره)
و پنجم اینکه بیشتر این حالتها یک هفته ده روز قبل پریودی در من ایجاد میشه بخاطر همین قبلش به همسرم میگم دارم پریود میشم و عصبی هستم اونم خیلی رعایت میکنه و سعی میکنه کاری نکنه تحریک بشم و فحشهامو نشنیده میگیره (مثلا بهش فحش میذم اونم میکه میدونم دوستم داری و همین حرفش مثل آب رو آتیشه برای من)
موفق باشید

استارتر سلام
من بحثم در این تاپیک تموم شده بود اما لازم شد دوباره مطلبی بنویسم امیدوارم متوجه بشین برای چه!

شما اگر یک عادت بد یا یک مریضی داشته باشین اونو درمان میکنین یا میپذیرین که جزوی از شماست و باید دیگران اون رو تحمل کنن؟
قطعا میپذیرین عیب ها، نواقص، کاستی ها و حتی مریضیتونو درمان کنین که دیگران به رنج و زحمت نیافتن. کسی که انتظار داره بقیه اون رو همونطور که هست بپذیرین علاوه بر خود خواهی متأسفانه شرایط رو درک نمیکنه و دیگران رو مؤظف میدونه قبولش داشته باشن.

در ادبیات ما، فرهنگ ما عشق به حد کافی تعریف شده... در راه عشق جان را فدا کردن آخرین مرحله ی ارادت عاشق به معشوق هست.
شما مادرتونو دوست دارین و اونو بشدت عصبی و نگران میکنین.. آیا این دوست داشتن هست؟من همسرمو دوست دارم اما تا بتونم بددهنی و پرخاش میکنم ... این با منطق و عقل جور در میاد؟ هر گز چنین نیست.
ما انسانها با هم تفاوت هایی داریم اما در کنار هم به آرامش میرسیم... شاید همسر من یادش بره فلان کار رو انجام بده اما در عوض برای من کارهای مختلفی انجام داده و ...لازم نیست برخورد بدی ببینه.

رفتارهای زشت و گفتار توهین آمیز چیزی نیست که دیگران اونو بپذیرین! منی که به زشتی رفتار و گفتارم واقفم چطور انتظار دارم دیگری ناراحت نشه و برای من نقش فرشته ها رو بازی کنه. دور از واقعیت هست. هر عملی عکس العملی در پی داره. من هر چه که دلم خواست به زبان بیارم و دیگران مخصوصا همسرم بیاد بگه معذرت میخوام. بنظر شما این با عقل تضاد نداره؟ قطعا اگر فردی در شرایط سالم روحی باشه چنین نتیجه گیری اشتباهی نمیکنه.

در پایان اینو عرض کنم بعنوان یک خانم؛
بعضی از خانم ها متأسفانه خانه ی همسر رو با کاخ امپراطوری اشتباه میگیرین و میخوان در اونجا همه چیز بر وفق مراد باشه، در حالی که همیشه نواقص و کمبود ها هست. در خانه ی پدری هم چنین امری بوده و غیر از این نیست. (آنچه که مهم هست اینه که خوبی ها و محبت های همسر رو هم بیاد داشته باشیم)

خشم و عصبانیت باید کنترل بشه و کم کم افراد به شرایط نرمال برگردن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid12

شما با عصبانیت خانومتون عصبانی نمیشید
شما بخاطر طرز دیدتون که ناراحت میشید یا عصبی میشید از پرخاش ایشون
مثلا اگر بچه ای جلوی شما داد بزنه و توهین کنه شما اینجور که الان ناراحت میشید نمیشید
چرا؟؟اونم که همون توهین هارو بهتون میکنه
چون طرز دیدتون متفاوت
طرز دیدتون نسبت به همسرتون تغییر بدید
غیر از اینکه جویای حل کردن مشکلاتشون باشید
فکر کنید زن مثل یک گل محمدی بعضی وقتها هم ممکن خاراش توی دستتون بره

---

----------------------------------------------------

سلام
ممنون از نظر شما
اتفاقا به نظر من خیر، ببخشید اما موافق نیستم. چون حتی اگر یک بچه هم به آدم فحش و توهین بدهد و قصد خراب کردن را داشته باشد، ممکنه فرد دفعه اول و دوم گذشت کند (اون هم بخاطر بچه بودن و متوجه نبودن او) یا به هر دلیلی پاسخی ندهد، اما بعدش فرد برخورد می کند و عصبانی و ناراحت میشود

البته به نظر شخصی من و بر اساس در عمل و موقعیت قرار گرفتن:
چون عصبانیت، ناراحتی حتی اگر هم از روی بچگی، متوجه نبودن، سهویو از روی منظور و قصد نبودن هم باشد پسندیده نیست و کوتاه مدت میشه گذشت و پاسخ نداد اما اگر به تعداد اتفاق بیفته دیگه خیلی سخت میشه!!! اگر بیش از 100 بار شد خیلی سخت تر!!
حالا اگر توسط یک فرد عاقل و بالغ اتفاق بیفته که بدتر هم میشود :47:

سپاس دوست عزیز

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tommy

سلام با توجه به اینکه من دقیییییقا اخلاق خانم شمارو دارم و شوهرم هم دقیقا مثل شما صبوره و همیشه عذر خواهی میکنه خواستم از دید خودم یکم توضیح بدم
اول اینکه این عصبانیت جز شخصیت منه و قبل از شوهرم روی بقیه خالی میکردم
دوم اینکه در حین عصبانیت هرگز دوست ندارم کسی کاری کنه تا بیشتر تحریک بشم (بهتره شمام کارهای تحریک کننده مثل پوزخند یا بی تفاوتی نکنید)
سوم اینکه بعدش به شدت احتیاج دارم شوهرم بیاد و ارومم کنه (شاید در عمل بازم بهش فحش بدم ولی در واقع خوشم میاد معذرت خواهی کنه)
چهارم اینکه این رفتارم بخاطر اینکه نیست که شوهرم رو دوست ندارم برعکس خیلی دوستش دارم (شک نکنید همسر شمام شمارو دوست داره)
و پنجم اینکه بیشتر این حالتها یک هفته ده روز قبل پریودی در من ایجاد میشه بخاطر همین قبلش به همسرم میگم دارم پریود میشم و عصبی هستم اونم خیلی رعایت میکنه و سعی میکنه کاری نکنه تحریک بشم و فحشهامو نشنیده میگیره (مثلا بهش فحش میذم اونم میکه میدونم دوستم داری و همین حرفش مثل آب رو آتیشه برای من)
موفق باشید

---

-----------------------------------------------------
سلام
ممنون از راهنمایی و کامن شما
واقعیت احساس کردم شرایط نسبتاً مشابهی است و شنیدن این حرفها، حال آدم را بهتر میکند چون دقیقا همین هست که شما میگید. در اون دوران شدیدتر است و شکی ندارم که خانمم منو دوست داره، خیلی هم زیاد اما به قول خودشون میگند که اولا قبلا سر دیگران خالی می کردم! دقیقا مثل حرف مشا و ثانیاً میگند که من وقتی از تو عصبانی ام هر کاری میکنم که تو رو اذیت کنم!!!!

من از این نگرانم چون روز به روز پرده های بیشتریی پاره شده و چارچوب ها خراب تر و باز تر میشه.

ببخشید شفاف میگم چون اینجا کسی ، کسی را نمیشناسد و فضای مناسبی برای شفافیت است.
باور بفرمایید نمیخوام خودم آدم خوبه باشم و خانم آدم بده!! از دید خودم تعریف میکنم!
تو دعوا به سختی خودداری میکنم، خشم خودم رو کنترل میکنم که حرفی نزنم، میگه از این بی تفاوتی و خون سردیت حالم بهم میخوره!!! از بی عرضگیت هست بدبخت!! مرد نیستی!! طلاق بده!! ...
حرفی بزنم، صد برابر شاید 10000 برابر اوضاع بدتر میشه ...

جمله همسرتون جالب بود برام، نمی دونم شما چی پاسخ میدید اما من این رو چند بار گفتم اما میدونید در عصبانیت چی جواب میده؟؟ فحش میده و تحقیر و توهین! مگه خاک تو سررت!! دوست داشتن تو برای من مهمه! تو کی باشی که دوست داشته باشی!

ببینید شاید این حرفها برای بعضی ها قابل تحمل باشه اما من جایی کار میکنم که مدیر 20 نفر خانم و آقا هستم که تحصیلات بالای لیسانس دارند. این مدل حرف زدن و شنیدن خیلی سنگین هست .

متاسفانه خانمم هم زیبا، هم خوش برخورد و هم مهربونه و شاید خیلی از اطرافیها از بیرون آرزوی زندگی ما رو دارند اما وقتی عصبانی میشه هر حرفی که فکر کنید ممکنه زده بشه تا شکستن ظروف در چند مورد....

نتیجه گیری:
راهکاری که گفتید: "دوم اینکه در حین عصبانیت هرگز دوست ندارم کسی کاری کنه تا بیشتر تحریک بشم" را قبلا یکبار مثل بیرون رفتن از اون شرایط دعوا امتحان کرده بود و خوب جواب میده اما تا جایی که اون دنبالم نیاید و تحریکم نکنه که منم نتونم خودم روکنترل کنم و جواب بدهم و اوضاع بدشود.
اما آخی تا کی؟ تا کی از یک هفته قبل و بعد قاعدگی احتیاط کنم؟ همین میشه 50 درصد عمر!!!
دعوا هم که هست بالاخره!!
خانمم چند ماهه بچه میخواند و خیلی هم علاقه داره اما من هنوز اجازه ندادم و میگم نه.

پر حرفی شد ببخشید
سپاس از لطفتون

همین دیگه دوست من
چرا شما همون دوبار از بچه ناراحت نمیشد ؟؟؟
چون با خودتون میگید نمیدونه و قتی بهش گوش زد کردید اگر انجام بده ناراحت میشد چون میدونه
چون دید شما اینجوریه دیدتون به شما میگه اگر افراد نمیدونن ازشون ناراحت نشو
پس شما با توهین مساله ای ندارید اگر داشتید همون اول برا یک بچه میشدید
شما با طرز نگرشتون مشکل دارید
خوب میتونید طرز نگرشتون ببرید بالا مثلا بگید تا هزار بار اشکال نداره چرا دوبار؟؟؟؟
بعضی ها باید براشون هزار بار یه مساله رو تکرار کنید تا یاد بگیرن
من یک پسر دارم تا حالا صد دفعه بهش گفتم بنوس د مینویسه ب مشکل شنیداری هم نداره
فقط از این دسته ادم هایی هست که باید زیاد باهاشون کار بشه
حالا من هی خودم عصبی کنم بد تر میشه که بهتر نمیشه
باید صبر کنم باهاش باید تمرین زیاد با هم بکنیم
در عوض خخخخخخخخخخیلی خوشگل
خیلی مهربونه
ریاضیش عالیه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid12

همین دیگه دوست من
چرا شما همون دوبار از بچه ناراحت نمیشد ؟؟؟
چون با خودتون میگید نمیدونه و قتی بهش گوش زد کردید اگر انجام بده ناراحت میشد چون میدونه
چون دید شما اینجوریه دیدتون به شما میگه اگر افراد نمیدونن ازشون ناراحت نشو
پس شما با توهین مساله ای ندارید اگر داشتید همون اول برا یک بچه میشدید
شما با طرز نگرشتون مشکل دارید
خوب میتونید طرز نگرشتون ببرید بالا مثلا بگید تا هزار بار اشکال نداره چرا دوبار؟؟؟؟
بعضی ها باید براشون هزار بار یه مساله رو تکرار کنید تا یاد بگیرن
من یک پسر دارم تا حالا صد دفعه بهش گفتم بنوس د مینویسه ب مشکل شنیداری هم نداره
فقط از این دسته ادم هایی هست که باید زیاد باهاشون کار بشه
حالا من هی خودم عصبی کنم بد تر میشه که بهتر نمیشه
باید صبر کنم باهاش باید تمرین زیاد با هم بکنیم
در عوض خخخخخخخخخخیلی خوشگل
خیلی مهربونه
ریاضیش عالیه

---

شما اگر مشاور بودین من هیچ وقت بهتون مراجعه نمیکردم چون قطعا مشکل از من بود و طرفم عالی بود یا باید تحملش میکردم.
این واسه بر عکسم صدق میکنه یعنی اگر شوهر من مرد بدی یا بددهنیه من برم نگرشمو عوض کنم!

متأسفم دوست گرامی، لطفا مشاوره ندین.

سلام چرا برای این مسئله پیش دکتر زنان نرفتین تا الان؟
داروهایی برای کاهش سندرم پیش از قاعدگی هست. مثل کپسول well woman که از ترکیب داروهای گیاهی متناسب با نیاز خانم ها درست شده و برای عصبانیت های پیش از قاعدگی مثل آب روی آتیشه. واقعا دلیلی نداره در دنیای امروز که برای همه مشکلات راه حل وجود داره شرایط ناراحت کننده رو تحمل کنیم. مطمئن باشید خانم شما خودشون از این حد عصبانیت بیشتر از شما در رنج و عذاب هستن! (اگر دلیل عصبانیت فقط پی ام اس هست) میتونید حتی خودتون برید داروخونه و پرس و جو کنید و داروی مناسبی برای این مسئله تهیه کنید.

ببین نیاز خانوم
شما معلوم ادم بسیار عجول و ادمی هستید که زود قضاوت میکنید
بهتره از اول بخوانید پستهای منو
من نوشتم مسلما خانوم شما مشکلی دارن
که ان مشکل باید حل بشه
باعصبانی شدن هم کاری پیش نمببره
چون الان خانوم ایشون نیست که به ایشون تذکر بدهیم
هدف از ایجاد تاپیک این است که فرد کمک بشه نه اینکه همه ما بگیم تو بسیار خوبی و هر چی هست از خانومت
که این دونفر بیشتر با هم دعوا کنند چون خانم ایشون که کوتاه نمیان
پس برن جدا بشن شما موافقی؟؟؟؟
شما از عصبانیت یک هیولا میسازید تو ی ذهنتون هر روز بزرگترش میکنید وبعد میاین میگین این هیولا داره ما رو میخوره
چی کار کنیم
در صورتی که ذهنتون داره شمارو میخوره
اون فقط یک بچست شاید واقعا کودک درون اون خانوم توهین میکنه و دوست داره
ایشون اگر میخوان در کنار خانومشون بمونن باید طرز دیدشون تغییر بدن ببین کی گفتم:103:
حتی اگر شما شوهر عصبانی دارید اگر میخوان با ایشون زندگی کنید اول باید طرز دیدتون تغییر بدید بعد کمکش کنید تا از این حالت جدا بشه
اونم نه بخاطر خودتون بخاطر خودش چون عصبانیت اول به خود شخص ضربه وارد میکنه
میدونی مشکل ماها چیه خود خواهیم به فکر ان نیستیم این بنده خدا که عصبانی میشه چقدر داره به خودش فشار وارد میکنه
میدونید چند درصد سکته مغز و قلبی بخاطر عصبانیت؟؟
اگر واقعا به این نیت کمکش بکنیم و حتی در موقعی که عصبانی میشه بهش بگیم عزیزم میدونی چقدر عصبانیت برات بد
انجام بدیم خیلی میتونیم پیشرفت کنیم

بیایم از امروز با خودمون عهد ببندیم که افراد دور ورمان را بیشتر دوست داشته باشیم حتی منه امید 12 را

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid12

ببین نیاز خانوم
شما معلوم ادم بسیار عجول و ادمی هستید که زود قضاوت میکنید
بهتره از اول بخوانید پستهای منو
من نوشتم مسلما خانوم شما مشکلی دارن
که ان مشکل باید حل بشه
باعصبانی شدن هم کاری پیش نمببره
چون الان خانوم ایشون نیست که به ایشون تذکر بدهیم
هدف از ایجاد تاپیک این است که فرد کمک بشه نه اینکه همه ما بگیم تو بسیار خوبی و هر چی هست از خانومت
که این دونفر بیشتر با هم دعوا کنند چون خانم ایشون که کوتاه نمیان
پس برن جدا بشن شما موافقی؟؟؟؟
شما از عصبانیت یک هیولا میسازید تو ی ذهنتون هر روز بزرگترش میکنید وبعد میاین میگین این هیولا داره ما رو میخوره
چی کار کنیم
در صورتی که ذهنتون داره شمارو میخوره
اون فقط یک بچست شاید واقعا کودک درون اون خانوم توهین میکنه و دوست داره
ایشون اگر میخوان در کنار خانومشون بمونن باید طرز دیدشون تغییر بدن ببین کی گفتم:103:
حتی اگر شما شوهر عصبانی دارید اگر میخوان با ایشون زندگی کنید اول باید طرز دیدتون تغییر بدید بعد کمکش کنید تا از این حالت جدا بشه
اونم نه بخاطر خودتون بخاطر خودش چون عصبانیت اول به خود شخص ضربه وارد میکنه
میدونی مشکل ماها چیه خود خواهیم به فکر ان نیستیم این بنده خدا که عصبانی میشه چقدر داره به خودش فشار وارد میکنه
میدونید چند درصد سکته مغز و قلبی بخاطر عصبانیت؟؟
اگر واقعا به این نیت کمکش بکنیم و حتی در موقعی که عصبانی میشه بهش بگیم عزیزم میدونی چقدر عصبانیت برات بد
انجام بدیم خیلی میتونیم پیشرفت کنیم

بیایم از امروز با خودمون عهد ببندیم که افراد دور ورمان را بیشتر دوست داشته باشیم حتی منه امید 12 را

---

چقدر رویایی و قشنگ مینویسین ولی واقعیت چقدر دردناکه.
شما آخه کسی نیست بخودتون توهین کنه ببینین چقدر درد داره... از دور وایسادین و نظر میدین.
خیلی درد داره شوهرت یا زنت بشینه بهت بددهنی کنه بعد شما بری بگی منو ببخش .، عزیزم ناراحت نشو برای پوستت خوب نیست! من خودمو اصلاح میکنم من که نمردم!
واقعا مطمئنین که حرفاتون درسته؟
چقدر روی حرفایی که میزنین تمرکز میکنین؟
اگر فردا روز خانم ایشون هی توهین کرد و این آقا ریخت تو خودش و سکته ی قلبی یا مغزی کرد اونوقت این نسخه ی شما به چه درد میخوره؟!!!
یعنی متنفرم از اینکه کسی درد و سختی نکشیده و بعد میاد نظر میده.
اگر لازم باشه گاهی باید برخورد جدی بشه تا طرف بدونه کجا وایساده.
یعنی چی آدم بسوزه و بسازه، خداوکیلی ما تو دنیا تکیم.

کلا با پایین اومدن عزت و کوچیک شدن مخالفم چه واسه زن ، چه واسه مرد . هیچ عهدیم نمیبدنم اونان که باید خودشونو درست کنن.
در یک صورت بعضی مردا این مورد آخر رو میپذیرن یا زیر مهریه سنگین باشن یا بچه داشته باشن، واسه ی خانوما هم بچه و مشکلات بعد طلاق

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط نیاز. م

چقدر رویایی و قشنگ مینویسین ولی واقعیت چقدر دردناکه.
شما آخه کسی نیست بخودتون توهین کنه ببینین چقدر درد داره... از دور وایسادین و نظر میدین.
خیلی درد داره شوهرت یا زنت بشینه بهت بددهنی کنه بعد شما بری بگی منو ببخش .، عزیزم ناراحت نشو برای پوستت خوب نیست! من خودمو اصلاح میکنم من که نمردم!
واقعا مطمئنین که حرفاتون درسته؟
چقدر روی حرفایی که میزنین تمرکز میکنین؟
اگر فردا روز خانم ایشون هی توهین کرد و این آقا ریخت تو خودش و سکته ی قلبی یا مغزی کرد اونوقت این نسخه ی شما به چه درد میخوره؟!!!
یعنی متنفرم از اینکه کسی درد و سختی نکشیده و بعد میاد نظر میده.
اگر لازم باشه گاهی باید برخورد جدی بشه تا طرف بدونه کجا وایساده.
یعنی چی آدم بسوزه و بسازه، خداوکیلی ما تو دنیا تکیم.

کلا با پایین اومدن عزت و کوچیک شدن مخالفم چه واسه زن ، چه واسه مرد . هیچ عهدیم نمیبدنم اونان که باید خودشونو درست کنن.
در یک صورت بعضی مردا این مورد آخر رو میپذیرن یا زیر مهریه سنگین باشن یا بچه داشته باشن، واسه ی خانوما هم بچه و مشکلات بعد طلاق

---

1- واقعیت دردناک نیست ما بهش بد نگاه میکنیم این دید ماست که دردناک
من با فرد عصبی زندگی میکنم اون اوایل خیلی از دادهاش که بر سر من یا فرزندم میزد ناراحت میشدم
ولی دیدم اینجوری نمیشه من باید دیدمو تغییر بدم
و به این چالش اینطوری نگاه کردم که اون از روی محبت که سر من داد میکشه
اون فرد کمال گرایی است دوست داره من هیچ اشتباهی توی زندگیم نداشته باشم
از اون روز من دیگه غصه نخوردم البته کلا سعی کردم کاری نکنم که معزرت بخوام
2- من کی گفتم بره معزرت بخواد گفتم بهشون بگه سکته میکنی اگر سکته کنی کی مواظبت میشه کی ازت نگهداری میکنه
برو کهریزک ببین

3- اتفاقا من دارم این حرفا رو میزنم که این اقا نریزن توی خودشون اصلا به دل نگیرن
4- بازم میگم کار همسر ایشون که غلط ولی یه جور دیگه باید به همسرشون نگاه کنند تا اسیبی به خودشون وارد نکنند

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid12

1

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid12

- واقعیت دردناک نیست ما بهش بد نگاه میکنیم این دید ماست که دردناک
من با فرد عصبی زندگی میکنم اون اوایل خیلی از دادهاش که بر سر من یا فرزندم میزد ناراحت میشدم
ولی دیدم اینجوری نمیشه من باید دیدمو تغییر بدم
و به این چالش اینطوری نگاه کردم که اون از روی محبت که سر من داد میکشه
اون فرد کمال گرایی است دوست داره من هیچ اشتباهی توی زندگیم نداشته باشم
از اون روز من دیگه غصه نخوردم البته کلا سعی کردم کاری نکنم که معزرت بخوام
2- من کی گفتم بره معزرت بخواد گفتم بهشون بگه سکته میکنی اگر سکته کنی کی مواظبت میشه کی ازت نگهداری میکنه
برو کهریزک ببین

3- اتفاقا من دارم این حرفا رو میزنم که این اقا نریزن توی خودشون اصلا به دل نگیرن
4- بازم میگم کار همسر ایشون که غلط ولی یه جور دیگه باید به همسرشون نگاه کنند تا اسیبی به خودشون وارد نکنند

---

Omid12
اون فرد کمال گرایی است دوست داره من هیچ اشتباهی توی زندگیم نداشته باشم

:104:
سلام عذر میخوم ناراحت نشین.
واقعا ایشون یه تشویقی پیش من دارن، آفرین به این آدم. به کسی که بتونه یکیو مطیع و بنده ی خودش کنه.

تا جایی که به یاد دارم فقط معصومین ع عاری از گناه عیب و اشتباه بودن و حالا شما هیچ اشتباهی ازتون سر نمیزنه.
منم اگر همچین همسری داشتم تا روزی که زندست بهش فرومانروایی میکردم.

چه خانم بزرگواری هستن که اجازه دادن شما باهاشون زندگی کنین، بنظرم چون کمال گرا هستن باید خیلی حساس میبودن.. ولی در نهایت رأفت و بزرگی ایشونو میرسونه، خدا حفظش کنه. سایشون مستدام

من اگر مرد بودم هیچ وقت حقارت رو قبول نمیکردم ، درست مثل الان که دخترم و تابحال نگذاشتم هیچ پسری تحقریم کنه.
آدم اگر بخواد با گول زدن خودش و ماست مالی کردن زندگیش و نادیده گرفتن تلخی ها زندگی کنه... اگر بخواد سعی کنه کنه که حرکت اضافی انجام نده که به فلانی بر بخوره و سرش دعوا شه بنظرم این نوع زندگی بدترین و بی ارزش ترین شکل زندگی هست.
وقتی دو نفر همو عزیز بدونن زندگی شیرینه نه اینکه من ازم خطا سر نزنه مگه مدرسس؟
کلا جامعمون بکطرفی غش میکنه.
پدر و مادر ظلم میکنن و بعد سریعا ما میگم استغفرالله و خداوند فرمود به والدینتون نیکی کنین!

خخخخخ
چه اشکال داره من حرف چند نفر ادم که دوسشون دارم رو گوش بدم مخالف خدا که حرف نمیزنن
از کی تا حالا هر کی حرف دیگران گوش نده قهرمان
هر کی گوش بده بندست
اون شخص مورد نظر من هم مطمانن مشکل داره که باید حل بشه
ولی این فرد سنش زیاد
خیلی سختش تغییر کنه
اینجورم نیست که من همه حرفاشون اطاعت کنم اونایی که باهاش مشکل دارم رو بیان میکنم
شایدم بهشون بگم باشه ولی انجامش ندم چون دوسش ندارم
ولی باهاشون دعوا نمیکنم عصبانیم نمیشم
اینکه گفتم

اون فرد کمال گرایی است دوست داره من هیچ اشتباهی توی زندگیم نداشته باشم
دید خودم بود که تغییرش دادم تا کمتر ناراحت بشم
به جنبه مثبتش فکر کردم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Siavash63

-----------------------------------------------------
سلام
ممنون از راهنمایی و کامن شما
واقعیت احساس کردم شرایط نسبتاً مشابهی است و شنیدن این حرفها، حال آدم را بهتر میکند چون دقیقا همین هست که شما میگید. در اون دوران شدیدتر است و شکی ندارم که خانمم منو دوست داره، خیلی هم زیاد اما به قول خودشون میگند که اولا قبلا سر دیگران خالی می کردم! دقیقا مثل حرف مشا و ثانیاً میگند که من وقتی از تو عصبانی ام هر کاری میکنم که تو رو اذیت کنم!!!!

من از این نگرانم چون روز به روز پرده های بیشتریی پاره شده و چارچوب ها خراب تر و باز تر میشه.

ببخشید شفاف میگم چون اینجا کسی ، کسی را نمیشناسد و فضای مناسبی برای شفافیت است.
باور بفرمایید نمیخوام خودم آدم خوبه باشم و خانم آدم بده!! از دید خودم تعریف میکنم!
تو دعوا به سختی خودداری میکنم، خشم خودم رو کنترل میکنم که حرفی نزنم، میگه از این بی تفاوتی و خون سردیت حالم بهم میخوره!!! از بی عرضگیت هست بدبخت!! مرد نیستی!! طلاق بده!! ...
حرفی بزنم، صد برابر شاید 10000 برابر اوضاع بدتر میشه ...

جمله همسرتون جالب بود برام، نمی دونم شما چی پاسخ میدید اما من این رو چند بار گفتم اما میدونید در عصبانیت چی جواب میده؟؟ فحش میده و تحقیر و توهین! مگه خاک تو سررت!! دوست داشتن تو برای من مهمه! تو کی باشی که دوست داشته باشی!

ببینید شاید این حرفها برای بعضی ها قابل تحمل باشه اما من جایی کار میکنم که مدیر 20 نفر خانم و آقا هستم که تحصیلات بالای لیسانس دارند. این مدل حرف زدن و شنیدن خیلی سنگین هست .

متاسفانه خانمم هم زیبا، هم خوش برخورد و هم مهربونه و شاید خیلی از اطرافیها از بیرون آرزوی زندگی ما رو دارند اما وقتی عصبانی میشه هر حرفی که فکر کنید ممکنه زده بشه تا شکستن ظروف در چند مورد....

نتیجه گیری:
راهکاری که گفتید: "دوم اینکه در حین عصبانیت هرگز دوست ندارم کسی کاری کنه تا بیشتر تحریک بشم" را قبلا یکبار مثل بیرون رفتن از اون شرایط دعوا امتحان کرده بود و خوب جواب میده اما تا جایی که اون دنبالم نیاید و تحریکم نکنه که منم نتونم خودم روکنترل کنم و جواب بدهم و اوضاع بدشود.
اما آخی تا کی؟ تا کی از یک هفته قبل و بعد قاعدگی احتیاط کنم؟ همین میشه 50 درصد عمر!!!
دعوا هم که هست بالاخره!!
خانمم چند ماهه بچه میخواند و خیلی هم علاقه داره اما من هنوز اجازه ندادم و میگم نه.

پر حرفی شد ببخشید
سپاس از لطفتون

---

به هر حال میدونم خیلی سخته ولی هر کسی نهایتا بنا بر شرایط محیطی و وراثتی یک سری اخلاقیات داره که باید تا حدودی در ازدواج به قولی قلق هم دستتون بیاد چیزی که من میدونم اینه که عصبانیت شما به همون شدت یا حتی کمتر باعث دعوا های خیلی بدی میشه که به قول شما پرده ها بیشتر پاره میشه
میدونم سخته ولی شما یک گوشو در کنید یکی دروازه بخدا من خودم به عنوان کسی که این رفتازهارو دارم خیلی عذاب میکشم ولی دست خودم نیست اما همسرم قلق من دستشه هیچ‌وقت خشم منو شعله ور نمیکنه یا با مهربانی فحش های منو جواب میده (مثلا میگم بی عرضه عرضه یک شیر آب عوض کردن هم نداری اونم میکه جیگر منی یا از این دست حرف ها منم سعی میکنم ادامه ندم ولی گاهی وقت ها با وجود اینکه در مقابل فحش های من حرف های خوب میزنه من باز هم به صورت گستاخانه ای حرف زشت میزنم ولی فقط خدا میدونه که حاضر نیستم یک سرماخوردگی کوچک بگیره) یا اینکه در بدترین شرایط مکان رو ترک میکنه و یکی دو ساعت بعد میاد
البته اینم تو پرانتز بگم از دو سال پیش که مادر شدم رفتارهام خیلی خیلی خیلی صبورانه تر شده و بهتر میتونم خودم رو کنترل کنم یا اینکه چون بچه سرم رو گرم کرده کمتر به پرو پای همسرم میپیچم (اینو همسرم هم میگه که بعد بچه تغییر کردم)
ولی خب صرفا نمیشه بخاطر تغییر خلق و خوی یک طرف تصمیم به بچه دار شدن گرفت باید شرایط جور باشه
موفق باشید

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid12

خخخخخ
چه اشکال داره من حرف چند نفر ادم که دوسشون دارم رو گوش بدم مخالف خدا که حرف نمیزنن
از کی تا حالا هر کی حرف دیگران گوش نده قهرمان
هر کی گوش بده بندست
اون شخص مورد نظر من هم مطمانن مشکل داره که باید حل بشه
ولی این فرد سنش زیاد
خیلی سختش تغییر کنه
اینجورم نیست که من همه حرفاشون اطاعت کنم اونایی که باهاش مشکل دارم رو بیان میکنم
شایدم بهشون بگم باشه ولی انجامش ندم چون دوسش ندارم
ولی باهاشون دعوا نمیکنم عصبانیم نمیشم
اینکه گفتم

اون فرد کمال گرایی است دوست داره من هیچ اشتباهی توی زندگیم نداشته باشم
دید خودم بود که تغییرش دادم تا کمتر ناراحت بشم
به جنبه مثبتش فکر کردم

---

شما این نوع زندگی رو پذیرفتین به بهانه ی زندگی کردن . حالا ما هی بگیم و شما هی خودتو تسکین بده. اگر تو زندگی قاطعیت داشتین یکم برای خودتون و وجودتون ارزش بیشتری قائل بودین بجای شنیدن غرغر و توهین و... به قربونت برم، عزیز دلم، نفسمی، زندگیمی عادت میکردین. بدون توهین با احترام متقابل، بدون پرخاش با رفتار پسندیده، بدون نگرانی از انجام اشتباه.
من هیچ وقت ندیدم و نشنیدم که با بددهنی و توهین کسی خودشو وفق بده مگر آدمهایی که برای عزت انسانی خودشون ارزش قائل نیستن.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط tommy

میدونم سخته ولی شما یک گوشو در کنید یکی دروازه بخدا من خودم به عنوان کسی که این رفتازهارو دارم خیلی عذاب میکشم ولی دست خودم نیست اما همسرم قلق من دستشه هیچ‌وقت خشم منو شعله ور نمیکنه یا با مهربانی فحش های منو جواب میده (مثلا میگم بی عرضه عرضه یک شیر آب عوض کردن هم نداری اونم میکه جیگر منی یا از این دست حرف ها منم سعی میکنم ادامه ندم ولی گاهی وقت ها با وجود اینکه در مقابل فحش های من حرف های خوب میزنه من باز هم به صورت گستاخانه ای حرف زشت میزنم د

---

سلام، فکر میکنین خیلی قشنگه که این جزوی از شخصییتون شده؟
عضویتتون بر میگرده به سال ۹۲
من اگه جای شما بودم تو همین سایت خودمو اصلاح میکردم...رفتار همسرتون همونه و همون آدم قبلیه منتها با تحمل زیاد و شما اصلا درمان نشدین.
انقدر اصلاح میکردم که هیچ وقت به کسی لفظ بی عرضه ندم!
اگه همسرتون بهتون بگه بی عرضه غذا درست نکردی خوشحال میشی؟
فکر نکنین اگر کسی پاسخ بد دهنی یا توهینای مداومو نمیده براش عادی شده یا پذیرفته، اصلا اینطور نیست. بقول معروف بیخیال درمان طرف مقابلش شده...‌یا چیزای دیگه که خودش میدونه.

واقعا احترام گذاشتن سخت نیست، بددهنی نکردن سخت نیست.
یکی از اقوام مام مثل شما بود .. حتی خواهر خودش هم آرزو مرگشو داشت واسه اینکه بلد نبود ارتباط بگیره و درست حرف بزنه. دوست داشتنش هم بنظر تصنعی بود تا واقعیت.
بچه دار شدن خیلیا رو پیچونده .. ببخشین ولی گفتنیو باید گفت
فرضا طرف معتاده میگن بچه دار شن خوب میشه.
اخلاقش بده بچه دار شن خوب میشه.
مشکلات جنسی داره بچه دار شن خوب میشه.
رفیق باز و عیاشه .. بچه دار شن خوب میشه.
و...
بچه دار شدن پای مردمو‌ میپیچونه بعد که طرف مقابل نتونه تحمل کنه مجبوره بخاطر بچه کوتاه بیاد. بعضیا بچه دار میشن پایه های موندنشو محکم کنن وگرنه زندگیشون استحکامی نداره.الان دوره زمونه تغییر کرده نمیشه کسی رو با بد رفتاری و بددهنی نگه داشت.
مرد باشه واسش آب خوردنه زن بگیره و زنم باشه میره با مردی با شرایط بهتر ازدواج میکنه.

اول که من نگران کار اشتباه نیستم چون از عصبانیت عزیزانم غول نساختم حالا سرم دو تا داد بکشن طور نیست
انقدر خاطره های قشنگ از هم داریم که سریع جبران میشه
دوم من با قاطعیت رفتار کردم ولی جواب نداده
سوم من این اشخاص بدید یک دوست بهشون نگاه میکنم
و از اونجایی که دوستامم بعضی وقتا از دستشون ناراحت میشم ولی سعی میکنم به عنوان یک چالش نگاه کنم باهاشون سازش میکنم
و الان به جایی رسیدم که اگر این فرد سر من یا افراد دیگر خانواده پرخاش کنه
سریع میگم چیزی نشده عزیزم اون موضوع رو تجزیه و تحلیل میکنم همونجا
بعد هم بهش راه حل میدهم
و اون شخص با کمال میل قبول میکنه و عصبانیتش از 100 به 10 میرسه

تعریف از خود نباشه ولی خیلی خوبه وجودت ارامش بخش برای همه باشه حتی اونیکه عصبیه

و یادمون نره که ما پیرو حضرت پیغمبریم همون پیغمبری که روی سرش اب گند میرختن چند وقت بعد نریختن اقا سوال کردن پس اون نفر کوش گفتند مریض شده اقا رفتن به عیادتشان و ان شخص وقتی این همه خوبی رو دید همانجا مسلمان شد

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid12

1- واقعیت دردناک نیست ما بهش بد نگاه میکنیم این دید ماست که دردناک
من با فرد عصبی زندگی میکنم اون اوایل خیلی از دادهاش که بر سر من یا فرزندم میزد ناراحت میشدم
ولی دیدم اینجوری نمیشه من باید دیدمو تغییر بدم
و به این چالش اینطوری نگاه کردم که اون از روی محبت که سر من داد میکشه
اون فرد کمال گرایی است دوست داره من هیچ اشتباهی توی زندگیم نداشته باشم
از اون روز من دیگه غصه نخوردم البته کلا سعی کردم کاری نکنم که معزرت بخوام
2- من کی گفتم بره معزرت بخواد گفتم بهشون بگه سکته میکنی اگر سکته کنی کی مواظبت میشه کی ازت نگهداری میکنه
برو کهریزک ببین

3- اتفاقا من دارم این حرفا رو میزنم که این اقا نریزن توی خودشون اصلا به دل نگیرن
4- بازم میگم کار همسر ایشون که غلط ولی یه جور دیگه باید به همسرشون نگاه کنند تا اسیبی به خودشون وارد نکنند

---

--------------------------------------------------

سلام به دوست عزیز omid و نیاز.م

من خودم تا حدودی با خانم نیاز.م موافقم. واقعا باید تو شرایط بود
من عاشق خانمم هستم خیلی هم صبورم بودم. ویژگی بارز من در بین دوستان صبر و گذشتم بوده اما الان تقریبا چیزی ازش نمونده و خیلی زود عصبی میشم.
با عرض پوزش ، ببخشید شفاف بگم اگر همسر شما در عین مهربانی و خوبی، هفته ای یکبار مشکل یا اختلاف نظر و ناراحتی پیش بیاید و همون هفته ای یکبار در عصبانیت به خودتون، پدر و مادر و عزیزانت فحش هایی ناموسی بدهد: تو مرد نیستی! غیرت نداری! گذشت که نیست، پستی که کوتاه میای! بته و خانواده نداری! مادرت چطور تو رو به رنیا آورده؟ حلالزاده ای؟ پدرتم مرد نیست! همه .... . صد برابر بدتر از این حرفها که نمیشه در اینجا آورد. فحش هایی که لات و چاقو کش های تو خیابون به نامو هم میدند.. این قبیل فحش ها را بدهد، چه باید کرد؟
بعد از 100 بار گذشت، تحمل، باز هم میشه گفت ممنون. دوستت دارم عزیزم. ناراحت نشو. بگو تا خالی بشی...
مشکل این هست که مثل آنتی بیوتیک هست. وقتی فحش ها از دید ایشون روی شما اثر نگذارد و بدن و روح شما به این توهین ها عادت کند، توهین و الفاظ جدید و قوی تر روی کار میارند که بتوانند شما را عصبی و اذیت کنند.
روز به روز شدیدتر میشه!

ببخشید
پر حرفی شد
سپاس

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Siavash63

--------------------------------------------------

سلام به دوست عزیز omid و نیاز.م

من خودم تا حدودی با خانم نیاز.م موافقم. واقعا باید تو شرایط بود
من عاشق خانمم هستم خیلی هم صبورم بودم. ویژگی بارز من در بین دوستان صبر و گذشتم بوده اما الان تقریبا چیزی ازش نمونده و خیلی زود عصبی میشم.
با عرض پوزش ، ببخشید شفاف بگم اگر همسر شما در عین مهربانی و خوبی، هفته ای یکبار مشکل یا اختلاف نظر و ناراحتی پیش بیاید و همون هفته ای یکبار در عصبانیت به خودتون، پدر و مادر و عزیزانت فحش هایی ناموسی بدهد: تو مرد نیستی! غیرت نداری! گذشت که نیست، پستی که کوتاه میای! بته و خانواده نداری! مادرت چطور تو رو به رنیا آورده؟ حلالزاده ای؟ پدرتم مرد نیست! همه .... . صد برابر بدتر از این حرفها که نمیشه در اینجا آورد. فحش هایی که لات و چاقو کش های تو خیابون به نامو هم میدند.. این قبیل فحش ها را بدهد، چه باید کرد؟
بعد از 100 بار گذشت، تحمل، باز هم میشه گفت ممنون. دوستت دارم عزیزم. ناراحت نشو. بگو تا خالی بشی...
مشکل این هست که مثل آنتی بیوتیک هست. وقتی فحش ها از دید ایشون روی شما اثر نگذارد و بدن و روح شما به این توهین ها عادت کند، توهین و الفاظ جدید و قوی تر روی کار میارند که بتوانند شما را عصبی و اذیت کنند.
روز به روز شدیدتر میشه!

ببخشید
پر حرفی شد
سپاس

---

وقتی مدام دیگرانو ببخشیم ، فرصت فکر کردن به اشتباهشونو ازشون میگیریم.
ما یاد میگیریم خودمونو تغییر بدیم تا طرف مقابلمون تغییر کنه ولی اشتباه محضه. مثل این هست شما پات درد بگیره و من برم دکتر بگم آقای دکتر از جانب فلانی اومدم پاش درد میکنه ، اعصابمون بهم ریخته!
شما هی بخشیدین و ندید گرفتن و فحش های ساده به حرف های رکیک تبدیل شده.
شما صبور بودین و الان عصبی شدین.
من اگر روزی شریک زندگیم بگه تو حلال زاده ای تعلل نمیکنم در تجدید نظر برای ادامه دادن،خیلی شرمندم اگر به حلاال زادگیتون شک داره پس چرا خودشو داره تباه میکنه چه زیاد مرد حلال زاده!

چی بگم برادر .. ممکنه از فحشم بره اون طرف و اینبار از خانوادش کتکم بخوری. هیچی بعید نیست. زندگیتو توی مسیر صحیحش ببر با قاطعیت تمام. اتمام حجتت رو بکن.
حرفای آقا امید خیلی قشنگه اما نه آدمهای اطراف ما تأثیر پذیرین و نه ما هم ردیف پیامبر اکرم.
شما میگین همسرتونو دوست دارین.. چه چیزی برای دوست داشتن باقی میمونه با اخلاقی که طرف مزاجش گرم و سرد شه و روی شما تخلیه کنه. یه شام و ناهار خوردن و تمیزی خونه و رابطه جنسی که دوست داشتن نمیاره. پرده های احترام پاره شده و گستاخی به اوج رسیده تنها بخاطر کوتاهی شما در زندگی.

به نوشته هات دقت کن هی میگین ببخشید ببخشید .. پر حرفی شد... چی ازت ساختن . چرا پرحرفی مگه چکار زشتی مرتکب شدین؟

سلام.برای خودتون در زندگی خط قرمزهایی تعیین کنید.پوئن مثبت زندگی شما دوست داشتن متقابلتون هست.میتونید از این مورداستفادهءخوب کنید.مثلا ایشون رو از محبت همیشگی که نثارشون میکردین محروم کنید.البته بگم قهر کردن هرگز وهرگز وهرگز جواب نمیده.فقط باید کمی باهاش خشک وسردبرخورد کنید.متوجهش کنید که اگر این روند رو ادامه بده شما در کنارش احساس ناامنی خواهید کرد ودلسرد میشید.بگید از اینکه مجبورم درکنار تو دست به عصا حرکت کنم که مبادا حرکتی کنم که تو ناراحت بشی خسته وناامیدم.برای همین تو منو وادار کردی همون طور که با همکارام ویا غریبه ها سرد ورسمی رفتار میکنم باشم.مطمئن باشید میتونید این اخلاق بد رو از سرشون بندازید.

سلام. من به جرات بهتون میگم اگر یکم فقط یکم سخت بگیرید همسرتون بدتر و بدتر میشه. من هم مثل همسر شما بودم البته این مدل فحش های رکیک نمیدادم به هیچ عنوان ولی عصبانیت های انفجاری سر چیزای بیخود داشتم که همسرم خیلی تعجب میکرد. عصبانیت های خیلی شدید و حرفای واقعا بد فحش نه ولی حرفایی که دل میشکوند و تحقیر میکرد! من رفتم روانپزشک چون خودم بیشتر از همه داشتم آزار میدیدم و عذاب میکشیدم ازینکه اینقدر ضعیف و زبون هستم که نمیتونم خشمم رو کنترل کنم بعد از دعوا چند روز که میگذشت به شدت پشیمون و خجالت زده بودم البته به روی خودم نمیاوردم... همسرم تو اون دو سال حتی یک بار هم نه داد سر من زده بود نه حرف بد و فحش ابدا و اصلا! من رفتم روانپزشک برام تشخیص اختلال شخصیت مرزی خفیف دادن و مدتها تحت درمان و مشاوره بودم بعد از یک سال کم کم الان میتونم خشمم رو کنترل کنم. به نظر من همسر شما مشکل جدی داره اصلا این قضیه ارتباطی به سخت گرفتن و شل گرفتن شما نداره شما هر طور رفتار کنید ایشون همینن چون دست خودشون نیست باید تحت نظر یک متخصص درمان بشن البته اختلال شخصیت مرزی درمان قاطع نداره ولی یک دارو میدن برای کنترل خشم و جلسات مشاوره رواندرمانی که خیلی موثره. امیدوارم پیگیری کنید چون اگر با این وضعیت خانمتون بچه دار بشید بچتون اسیب جدی میبینه یک مادر عصبی پرخاشگر در دوران بارداری و اوایل زایمان بدترین اثرات رو روی شخصیت بچه میزاره.

اقای سیاوش وقتی شروع کرد به توهین سریع بهش بگید اطیبات لطیبون والخبثات للخبیثین من اگر این باشم تو چی هستی؟؟
بزار تا میتونه از خوبیاش بگه
بعد دوباره بگو تو انجوری من چه جوریم؟

بهتون قول میدم بعد از چند دفعه تکرار اینجوری
خانم شما یا میخنده یا شروع میکنه به خودش توهین کردن یا خجالت میکشه از شما

زنتون باید بفهمه توهین به شما یعنی توهین به خودش

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط omid12

اقای سیاوش وقتی شروع کرد به توهین سریع بهش بگید اطیبات لطیبون والخبثات للخبیثین من اگر این باشم تو چی هستی؟؟
بزار تا میتونه از خوبیاش بگه
بعد دوباره بگو تو انجوری من چه جوریم؟

بهتون قول میدم بعد از چند دفعه تکرار اینجوری
خانم شما یا میخنده یا شروع میکنه به خودش توهین کردن یا خجالت میکشه از شما

زنتون باید بفهمه توهین به شما یعنی توهین به خودش

---

با سلام
omid12 پستهای بسیار مفیدی در این تاپیک قرار دادی. به غیر از پست قبلی که من نقل قولش رو اینجا قرار دادم. این پست شما از جنس سایر پستهای شما نیست و بیشتر به نظر میرسد تحت تاثیر پست نیاز.م گرامی قرار گرفته اید.
تاپیک خیلی خوب پیش رفته است. از بهترین پاسخها هم اتفاقا در این تاپیک هست. مثل پست های sahar.66 گرامی
از جمله پست شماره 2 و پست شماره 6
همچنین پست های omid12 به غیر از پست شماره 28
پاسخ آناهیتا 27 در پست شماره 26 هم مناسب و صحیح هست.
همچین از دو کاربری که تجارب شخصی خود را ارائه دادند و این مشکل را به نوعی از زبان خانمی که در این شرایط هست توضیح دادند تشکر می کنم که می تواند مورد توجه قرار گیرد.

البته پاسخ های نیاز.م اگرچه اصل هدفش صحیح هست. و اینکه انسان باید عزت نفس داشته باشد صحیح هست اما راهکارهای ارائه شده و تندی که ایشون پیشنهاد داده اند بسیار اشتباه هست و می تواند مثل سم برای چنین زندگی باشد و به هیچ وجه مورد تایید همدردی نیست.
نکته بسیار مهم این هست که اگر ما مخالف این تندی و سبک نیاز.م هستیم. اما این بدان معنی نیست که به مراجع بگوییم به همین سبک پیش برو و یا درون خود بریز یا تحمل کن. بلکه مهارتهای و فرایندی لازم است که در ادامه آنرا باز می کنم.
====

جناب siavash63 گرامی
اگرچه بنده سعی می کنم پاسخ شما را کلی تر بنویسم تا کسانی که مشابه شما مشکل دارند بتوانند بهره ببرند و همچنین به نوعی بنویسم که سایر کاربران که قصد راهنمایی دارند ، بتوانند در پاسخهای بعدی به کار بگیرند. اما روی سخنم بیشتر با شماست و دوست دارم بسیار دقیق روی مطالبم تمرکز کنید. و روی آنها فکر کنید. و بعد بدیهی هست نیاز به تمرین و به کارگیری آنهاست. همچنین اگر بعضی کاربران مورد نقد قرار گرفتند یا خواهند گرفت فقط به خاطر این است که صاحب تاپیک اشتباهی نظرات آنها را نظرات مدیران و مشاوران همدردی نبینند، پس ما قصد نداریم کسی را تخطئه کنیم. و اگر کاربری باز هم نظر مخالف داشت لطفا از طریق لینک تماس با ما اطلاع دهد و در ذیل تاپیک مراجع چالش و بحث راه نیفتد، تا مسائل مراجع به حاشیه رانده نشود.



اما پاسخ:
برای پاسخگویی دقیق به یک مراجع باید همه حرفهایش را خوب شنید، باید آنچه می گوید کوتاه یا بلند گوش کنیم. همچنین اگر حضوری باشد حالتها واحساسات و حالات چهره و زبان بدن او را توجه می کنیم. حتی باید دقیق باشیم و حرفهایی را که نمی زند را هم بشنویم چیزهای که خود سانسوری می کند. چیزهایی را که تکرار می کند و چیزهایی را که فراموش می کند و نمی گوید. از چیزهایی که به سرعت می گذرد و چیزهایی که مورد توجه قرار می دهد.
از آنجا که در این تاپیک بیشتر کاربران روی پرخاشگری خانم ایشون را تمرکز کردند، برای اینکه سایر حرفهای این مراجع هم خوب شنیده شود بنده نقل قولهای ذیل را می آورم:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Siavash63

- همکاری و قناعت خانمم که از ویژگی خوب ایشون هست، شرایط مالی نسبتا خوبی داریم

-خانمم در نوجوانی خواستگاری داشته که تا حدی 2طرفه همو میخواستند اما به لحاظ شرایط تحصیلی و اجتماعی اوشون، نهایتا تصمیمی احساسی نگرفت و خواسته انتخاب عقلانی تری بکند.

- با هم راحت و صادقیم و سوابق و قضایای قبل یکدیگر رو میدونیم.
- خیلی خانمم و زندگیمون، حس زنانه، سلیقه، آشپزی، ابتکار و محبتش رو دوست دارم

- وقتی شرایط اوکی است و مهربون هست، همه چیز خوبه. آشپزی، صحبت ، محبت، احترام، تفریح، صمیمیت و ... ا


- چند روز بعد هم که آشتی میکنیم، ابراز محبت و علاقه و نمیتونم ازت دور باشم!! تو زندگی منی!! بدون تو نمیتونم!! و


- ایشون قبل از نامزدی همین قدر بد عصبی میشد و گویا چند مورد گوشی موبایل و ظرف هم شکسته اما فکر می کردم چون فقط همین 1 مشکل را داریم با صبر و گذشتن من حل میشه که نشد!! هیچ!!!! من عصبی تر از اون شدم!


- تنها نکته مثبت این است که ظاهر را نگه میداریم و کسی از هیچ چیزی خبری ندراد!!

---

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Siavash63

متاسفانه خانمم هم زیبا، هم خوش برخورد و هم مهربونه و شاید خیلی از اطرافیها از بیرون آرزوی زندگی ما رو دارند اما وقتی عصبانی میشه هر حرفی که فکر کنید ممکنه زده بشه ...

---

برای من به عنوان مشاور این سئوال پیش می آید. یک فرد تحصیل کرده با مدرک دکترا که دهها نفر بالای لیسانس تحت مدیریت او کار می کنند و بیش از 6 سال زندگی کرده است، چرا هنوز با انرژی پیگیری مشکلش با همسری هست که این همه به او اهانت می کند؟!
با کمی دقت پاسخ سئوالاتم در نقل قولهای ایشون می بینم.
لذا ایشون و همسرشون همدیگر را دوست دارند. همچین بسیاری از معیارهای همدیگر را می پسندند و دوست دارند.

حالا چرا بنده مشاوره خود را از اینجا شروع کردم؟!!!
به خاطر اینکه هر ساختن یا هر بازسازی زندگی نیاز به هزینه دارد. و نقاط مثبت یک خانواده پتانسیل و انرژی لازم برای بازسازی را فراهم می کند.
اگر ما نکات مثبت یک زن و شوهر را ندانیم نمی توانیم برای بازسازی از آن خانواده هزینه ای استخراج کنیم.
ساده تر اینکه: نکات مثبت این زوج همان هزینه و انرژی لازم برای بازسازی این زندگی هست.
پس قبل از اینکه به فردی بگوییم چه تغییراتی را و با چه مهارتی انجام دهد باید هزینه های آنرا برآورد کنیم و به مراجع بگوییم که شما چنین هزینه ای را دارید و می توانید پرداخت کنید.
تحصیلات، مسائل مالی، بینش ، سعه صدر و مدارای این آقا مثال زدنی و قابل تحسین هست و برای سایر تغییرات می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
همچنین نقل قولهایی که از این مراجع آورده ام نشان می دهد که خانم ایشان هم نکات مثبت زیادی دارند که می تواند امید دهنده باشد.

ادامه پاسخ در پست بعد.....

چند نکته قابل توجه در این مشکل طرح شده :
1 - وقتی ازدواج می کنیم دقت کنیم. همه آن چیزهایی که در دختر یا پسری عاشقش می شویم یک روی دیگری دارد. به قول معروف هر گلی یک خاری هم متناسب با خودش دارد.
مثال های ذیل نمونه ای از خار و گل هایی هست که دختر یا پسر هنگام ازدواج بخش گل آن را می بینند و خار آن را نمی بینیند یا مهم نمی بینند.
* فردی که هنرمند هست....... احتمال زودرنجی
* فردی که منظم هست...... احتمال گیر دادن
* فردی که مهربان، فداکار، دلسوز هست..... ا حتمالا نگران یا عصبانی
* فردی که خوش سلیقه ، شیک پوش یا... هست.... احتمالا تجمل گرا و پرخرج و پرتوقع
* کسی خیلی موفق هست در علم، یا شغل.......... احتمالا کمتر احساسات بروز می دهد
* کسی که آینده نگر، و پیشرفت زیاد مالی یا..دارد....... احتمالا فردی خسیس هست.
* کسی که خونگرم، بشاش ، فعال و تعاملی هست..... احتمالا کم مسئولیت و ولخرج
* کسی که خیلی خیلی عشق آتشی دارد................. احتمالا پرخاشگری، کینه و..... بالا هم داشته باشد.
* کسی با مدار، بی خیال و ساده گیر هست.............. احتمالا بدقول، غیر دقیق یا کم احساس هم باشد

دقت کنید موارد بالا هم کلی هست و هم غیر دقیق . ولی به عنوان نمونه و برای نزدیک شدن به ذهن بسیار با اهمیت هست.
آنچه که در بالا گفتیم معمولا اینطور هست. البته ممکن است یک فرد خاصی صفتهای چون گل را داشته باشد و در کم کردن خارهای وجودش هم اقدام کرده باشد. که معمولا اینها در زندگی و با تمرین و مهارت و آگاهی هست. و بدون انرژی گذاشتن همه ما آدمها به خاطر خصلتهای شخصیتی که داریم ، خارهای خاصی هم در شخصیت خود داریم.

خلاصه اینکه: یکی از دلایل طلاق این است که هنگام ازدواج روی گلها و هنگام زندگی روی خارها متمرکز می شویم. و راهش را هم که بلد نیستیم چگونه خارها را کاهش دهیم. از طرفی خود ما هم خارهایی داریم که در زندگی هست و طرف مقابل نمی داند با آنها چه کند.
نتیجه: با گلهایمان عاشق شدیم. با خارهایمان یکدیگر را می آزاریم.

نکته ای که در این بند مورد تاکید قرار میدهم. اینست که باید بینش داشته باشیم و ساده لوحانه تصور نکنیم اگر در ازدواج گلهای شخصیتی یک نفر ما را جلب کرد پس زندگی بدون خاری داریم. بلکه همیشه آماده باشیم در هر تعامل و رابطه ای و مخصوصا در ازدواج باید آمادگی داشته باشیم که با این خارها در مرحله نخست کنار بیاییم و در مرحله بعد علم و دانش دقیق برخورد با آنها را بیاموزیم و و ازهمه مهمتر در مرحله آخر عمری با تمرین و ممارست سعی کنیم که این خارها را کاهش داده و به گل تبدیل کنیم.


صاحب این تاپیک هم مورد اشاره قرار داده است با قسمت گلهای شخصیتی این خانم که کم هم نبوده است به هم علاقمند بوده و زندگی را شروع کرده اند. اما عصبانی بودن ایشون و خار شخصیتی ایشون را پررنگ و اینقدر تاثیر گذار ندیده است.

2 - زوجین با مشکل یا خار شخصیتی یکدیگر چگونه رفتار کنند؟
الف) پذیرش
یعنی بپذیریم که همسرمان چنین صفتی دارد. پذیرفتن به معنی تسلیم شدن نیست. بلکه معنی اینست که ببینیم و انکار نکنیم و درگیری از روی احساس با آن نداشته باشیم.

ب) انکار نکنیم
ج) درگیری احساسی با آن پیدا نکنیم.
د) بی تفاوت نباشیم و اجتناب نکنیم و حل نکرده رها نکنیم.
هـ) تسلیم نشویم ، نا امید نشویم
و) خود را در جهت منفی سازگاری ندهیم. مثل مقابله به مثل، مثل درون ریزی و از درون سوختن. مثل پرخاشگری بیرونی یا پرخاشگری و واگویه منفی از درون
ز) روشهای مختلف را مرتب تمرین نکنیم. مثل فردی که گلی خریده و بلد نیست چطور آنرا رشد دهد. گاهی روزی 3 بار آب می دهد، هفته ای دیگر 5 روز یکبار آب می دهد، یکروز در آفتاب می گذارد، یک ماه در سایه می گذارد.... این تغییرات روش که خودمان استنباط می کنیم موجب رشد گل نمی شود بلکه او را مستاصل می کند.

ح) روش صحیح را تحقیق کنیم. بهترین روش علمی و شناخته شده را با مطالعه و مشاوره کسب کنیم.
ط) بررسی کنیم کدام خصوصیات ما چنین خاری در همسرمان را شعله ور می کند، و کدام خصوصیات ما آنرا کاهش می دهد.

ی) پس از اینکه روش صحیح را آموختیم باید در هدف خود قاطعیت داشته باشیم، و مصمم باشیم. روش صحیح را ادامه دهیم. حالا نوبت مدارا و سعه صدر هست. حالا نوبت تحمل هست.
بدین معنی که تغییر یک خصوصیت منفی بسیار زمان بر، پرانرژی و طاقت فرساست. کسانی که کم صبر و عجول باشند نتیجه نمی گیرند و در هم می شکنند و خارهای شخصیتی خودشان هم بیرون می زند و کار پیچیده تر می شود.

همین جا یک نکته بسیار بسیار مهم را مورد تاکید قرار می دهم. چون خیلی افراد اشتباه می کنند.
صبر ، تحمل ، گذشت، مدارا، سعه صدر مفاهیمی هستند که بعد از همه این مراحل بالا به کار می گیریم.
در واقع فقط با صبر و تحمل هرگز گره ها از هم باز نمی شود. بلکه وقتی روش بلد بودیم وقتی به متخصص مراجعه کردیم. وقتی مطالعه کردیم . وقتی مرحله به مرحله برای هر مشکل گام بر می داریم اینجاست که به تحمیل و صبر و صبوری نیاز هست.
در حالیکه خیلی ها به اشتباه فکر می کنند فقط صبوری کنند تا همه چیز درست شود.
مثل اینست که یک دانش آموز فقط با صبوری مدرک بگیرد یا یک تاجر فقط با صبر ثروتمند شود.
خیر.... بلکه کسب آگاهی، تمرین و اقدام و اراده و همت لازم هست. اما همه اینها بدون صبر منجر می شود که فرد زود رها کند و ببازد و نا امید شود. اینجاست که می گوییم صبور هم باش و تحمل داشته باش تا به نتیجه برسی.

3 - پرخاشگری ، عصبانیت، زودرنجی، پایین بودن آستانه تحریک، بی ثباتی احساسی، احساسات انفجاری و .....
این موارد در بعضی تیپ های شخصیتی پررنگ تر هست. در بعضی انواع اختلالات شخصیت تکانشی بودن و احساسی بودن و بی ثباتی وجود دارد.

فقط یک روانشناس بالینی مجرب می تواند از طریق مصاحبه و احتمالا تست تشخصیص دقیق بدهد. (لذا درمان همسر شما و پرخاشگری ایشون به واسطه شما و از طریق فضای مجازی امکان پذیر نیست) توصیه می شود که به جای درگیری با همسرتون، یا مقابله به مثل کردن، یا کوتاه آمدن و عذرخواهی یا..... انرژی خود را متمرکز کنید و بدون درگیری اما با قاطعیت شرط ادامه زندگی را مراجعه به روانشناس بالینی قرار دهید.

اینکه سطح و شدت و تراکم عصبانیت ایشون چه مقدار هست. و ریشه آن به مسائل شخصیتی یا اختلالالی بر می گردد، یا به مسائل محیطی، یا اینکه از بچگی به همین مقدار بوده است یا به مرور بیشتر شده است، یا کاهش پیدا کرده است. یا این عصبانیت نسبت به دیگران و عزیزان به چه مقدار در مقایسه با شماست و اینکه خود فرد چه بینشی از این عصبانیت ها دارد، یا اینکه سطح سواد و مطالعه ایشون نسبت به مسائل روانی خودشون چقدر هست همه از مسائل مهم و اثر گذار در درمان اوست.

گاهی پرخاشگری یک حساسیت متمرکز بر چند موضوع یا یک شخصی یا مسائل محیطی هست که به سادگی قابل کنترل هست. در این موارد ضمن آموزش هایی به فرد به همسرش هم نکات آسیب پذیر و تحریک کننده را آموزش می دهند که کمتر به آستانه پرخاشگری برسد. و همچین به خود فرد روشهای مقابله با آن را می دهند.
اما اگر اختلالی شدید باشد و شخصیتی باشد و فراگیر و پیشرونده باشد. و فرد هم بینش کمی بر مشکلش داشته باشد مداخله دارودرمانی اندیدکاسیون دارد و روان درمانی در کنار آن انجام می گیرد.







4 - شما منفعل از همسرتون هستید. او شما را مدیریت می کند نه شما ایشان را
روشهای صحیح، قاطعانه اما بدون درگیری و دعوا پیشنهاد می شود.
یعنی هم اکنون شما منفعل هستید. اگر او خوب باشد شما حالتان خوب هست. اگر او به هم بریزد شما هم به هم میریزید.
شما تصویر آینه ای ایشون هستید.
در حالیکه وقتی پای درمان در میان هست. شما باید قاطع و دقیق باشید. و روی روش صحیح خود تمرکز کنید.
او بالا و پایین می شود. اما شما شیوه صحیح خود را که هم قاطعانه هست. اما دعوا و درگیری و مقابله به مثل نیست.
قهر نیست.
فرار نیست.
بلکه پیگیری درمان ایشون از طریق روانشناس بالینی یا روانپزشک هست. شما اگر لازم باشد باید از طریق کمک گرفتن از پدر یا مادر یا خواهر و بردارهای ایشون او را مجبور به مراجعه به روانشناس بالینی می کنید.

البته می توانید غیر مستقیم این کار را بکنید. چون اگر مستقیما بگویید خواهد گفت مشکل از خودت هست.
شما می توانی بگویی درگیری های اخیر ، فشارهای بحث ها منجر شده که اضطراب و ناراحتی زیادی داشته باشی و از او بخواهید به اتفاق هم به مشاور مراجعه کنید.
اگر قبول نکرد. مراحل بعد شروع می شود که کمک گرفتن از خانواده، یا حتی مراجعه به دادگاه هست.
دادگاه صرفا برای طلاق نیست. خانم برای گرفتن مهریه گاهی مراجعه می کنند. شما هم می توانید برای اینکه هم جدی بودن را به خانمتان ثابت کنید و هم اگر قبول نکرد، دادگاه ایشان را ملزم خواهد کرد.

============
پاورقی:
یک مطلبی در این تاپیک ملاحظه کردم. که لازم دیدم یک اصلاحیه به آن بیفزایم.

نقل قول:

---

وقتی مدام دیگرانو ببخشیم ، فرصت فکر کردن به اشتباهشونو ازشون میگیریم.
ما یاد میگیریم خودمونو تغییر بدیم تا طرف مقابلمون تغییر کنه ولی اشتباه محضه.

---

چنین قصارهایی زیاد درفضای مجازی می بینیم اما هیچ مستنداتی نیست که تایید کند. در واقع تحریفی در اینجا رخ داده و درست و غلطی در هم آمیخته شده است. یا بهتر هست بگوییم به شکل ناصحیحی یک مسئله بیان شده است.
بخشیدن یا نبخشیدن هزاران فرم و شکل دارد. و هزاران دلیل
استخراج قصاری جهانشمول که بتوانیم به همین سادگی منتشر کنیم می تواند آسیب زا باشد.

مخصوصا وقتی ذیل تاپیک مراجعی این قصار را قرار می دهیم. در واقع به او می گوییم او را نبخش
بدون اینکه بدانیم اصلا آیا جرمی واقع شده است یا نه؟
اگر تشخیص اختلال توسط روانپزشک داده شد و دارو خواست اساسا بحث بخشیدن یا نبخشیدن منتفی هست. و باید دارو درمانی صورت بگیرد.

در حالیکه اینجا نبخشیدن به معنی مقابله به مثل و شمشیر از رو بستن هم هست که اگر اینطور باشد باز راهنمایی غلطی هست.
دقت کنیم ما گاهی تجارب شخصی خود را تعمیم می دهیم. در حالیکه زندگی مراجع شاید فورمت و چارچوب خاصی داشته باشد که باید همه آن دیده شود.

سلام اقای مدیر
اخه روشی که من گفتم رو انجام دادم
وقتی طرف روبه رو عیبای منو میگه و شروع میکنه از خوبیاش گفتن منم یک خورده مزه میرزم میگم مثلا تو خیلی مهربونی ولی از شدت مهربونیتت گاهی عصبانی میشی تو خیلی خوشگلی تو بهترین دستپخت رو داری
وقتی طرف میبینه من دارم خوبیاش مشمارم براش خجالت میکشه و اصلا بحث عوض میشه
مثلا میگم راستی تو غذای امشبت چی ریخته بودی اخه افسانه ای شده بود و اصلا بحث عوض میشه یه دعوا تبدیل میشه به یک گفتگوی زیبا که سراسر انرژی هست

اخر این گفتگو حالا با خنده بهش میگم راستی عزیزم حالا عیبامو بگو
بعد بهش میگم مگه فرشته ها عیب های شوهرشونم میبینن خخخخخ


شاید واقعا رفتار این اقا یه جاهایی اشکال داشته باشه بزار در محیط دوستانه بفهمد که خانومش ازش چه توقعی دارد


شما باید سوار بر این گفتگو باشید یا حتی دعوا شما باید انقدر ارتباطاتتون قوی باشه اراده کنید بحث تغییر کنه
واقعا باید یک کتاب در این زمینه نوشته بشه که چگونه دعوا رو تبدیل کنیم به یک گفتگوی دوستانه
یا یک کتاب که چگونه سوار بر ار تباطاتمون باشیم

کم کم دیگه خانومتون اصلا دعوا نمیکنه باب گفتگو رو پی میگیره انشاالله
مثل کسی که راه کجی اومده حالا اول باید بر گرده سر دوراهی و بعد از اونجا مسیر عوض کنه

من واقعا خدا رو شکر میکنم چش شیطون کر خخخخ هر جا میرم دوست داشته باشم که گفتگوی سالم داشته باشم تونستم
منم اینطور نبودم یاد گرفتم

ولی حیف با زبانی که میتونیم همدیگه رو به پرواز در باریم تحقیر کنیم
حیف
بهتره به جای دعواگفتگوی سازنده انجام بدیم
دیگه این لحظات تکرار نمیشه

اقای مدیر محترم سلام
ساعت شیش صبح رفتم پیش مادرم نشستیم حرف زدیم رسیدم به اون گل و خارهایی که شما فرمودید نشستیم تک تک اینارو
روی پدر گرامیم پیاده سازی کردیم و جا شما خالی کلی خندیدیم هم مطلب یاد گرفتیم

سلام
مشکلتون حل شد؟؟
راستش من هم چنین مشکلی با همسرم دارم و اون خیلی زود رنچه و سر کوچکترین مسیله بحثمون میشه و گاهی منو تحقیر میکنه
نمیدونم باید چیکار کنم...