کمکم کنید سردی در دوران عقد

سلام خدمت همه دوستان

من حدود ۶ ماه پیش بعد از کلی خاستگاری رفتن بلاخره با همسرم اشنا شدم روز اول ک دیدمش ارزو داشتم بهم جواب مثبت بده حتی جواب اولش منفی بود و من اصرار کردم به اشنایی بیشتر و نهایتا بعد از دوماه ک نامزد بودیم عقد کردیم.
قرار بود ۱ ماه بعد از عقد عروسی کنیم ولی متاسفاته به علت فوت پدرم عقب افتاد مشکل منم تقریبا از اون موقع شروع شد که روز ب روز احساس پشیمونی در من شدت گرفت در صورتی که هنسرم از نظر همه اطرافیان خیلی دختر خوبیه از هر لحاظ اما نمیدونم چرا اون احساس عشق و بی تابی که معمولا تو این دوران باید باشه نیست یا اگ هست خیلی کمرنگه در صورتیکه همسرم خیلیییی منو دوس داره بعضی وقتیت نگاش میکنم به دلم میشینه بعضی وقتا نه و وقتی نمیشینه حالم خیلی بد میشه نمیدونم چی شده همش میگم خوشبحال مجردی در صورتیکه مجرد بودم میگفتم کاش ازدواج کنم در کل از زندگی لذت نمیبرم بیشتر مواقع خلاصه اش اینه که احساس میکنم همسرم علی رغم تمام خوبی هایی ک داره اونی نیست که من میخام دائم با خودم در جنگم و سعی در راضی کردن خودم دارم نمیدونم چیکار کنم با این وضع عروسی کردن درسته یا نه ببخشید طولانی شد

سلام
به احتمال زیاد مرگ پدر شما باعث شده کمی افسرده بشید و زندگی معنا و مفهوم لازم رو براتون نداشته باشه
احساس اندوه مغز آدم رو فلج می کنه
این احساستون رو با همسرتون به هیچ وجه درمیان نگذارید چون احساس واقعی شما این نیست و اگر با این صحبتها همسرتون رو دلسرد کنید این دفعه ایشون در جایگاه پشیمونی قرار می گیره و این شما هستید که باید بیفتید دنبالش

اگر همسرتون هم بهتون گفت رفتارت عوض شده همه رو ارتباط بدید به مرگ پدرتون و اینکه هنوز نتونستید خودتون رو پیدا کنید بعد از این واقعه
واقعیت هم همینه
حتی اگر لازم میدونید یه مدت تنها باشید و خودتون رو بازیابی کنید

و اینکه خیلی هم دنبال اون حس رمانتیک نباشید حس رمانتیک همیشه هم نیست و بیشتر مربوط به تصورات و تخیلات قبل ازدواج هست وقتی که اون فرد رو هنوز به دست نیاوردید
نه اینکه هیچ وقت توی زندگی نباشه ولی دائم نیست گاهی هست و گاهی نیست و تا جایی که من می دونم برای همه همینطوره
یادتون باشه همسر شما همون کسی هست که با دیدنش آرزوی بله گفتنش رو داشتید این رو دائم به خودتون یادآوری کنید
موفق باشید

ممنونم که وقت گذاشتید خودمم میخام اینکارو بکنم و ربطش بدم به موضوع مرگ پدرم ولی ذهنم کاملا مقایسه گر شده با همه ی علمی که نسبت به اشتباه بودن مقایسه کردن دارم ولی دست از سرم بر نمیداره هر بار فکرم درگیر یه چیزیش میشه که تاثیر مستقیم میزاره به حالم و رفتارم ������������������ تو خیابون راه میرم با خودم حرف میزنم هزاااار تا دلیل و برهان میارم برای خودم که خوبه فلانه بهمانه یکی دوروز خوبم دوباره با دیدن یکی از اون چیزایی ک اذیتم میکنه بهم میریزم

سلام

چرا از روانشناس و مشاوره حضوری کمک نمی گیرید؟

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Masoudk2

ممنونم که وقت گذاشتید خودمم میخام اینکارو بکنم و ربطش بدم به موضوع مرگ پدرم ولی ذهنم کاملا مقایسه گر شده با همه ی علمی که نسبت به اشتباه بودن مقایسه کردن دارم ولی دست از سرم بر نمیداره هر بار فکرم درگیر یه چیزیش میشه که تاثیر مستقیم میزاره به حالم و رفتارم ����������������� �� تو خیابون راه میرم با خودم حرف میزنم هزاااار تا دلیل و برهان میارم برای خودم که خوبه فلانه بهمانه یکی دوروز خوبم دوباره با دیدن یکی از اون چیزایی ک اذیتم میکنه بهم میریزم

---

ایشون را با چه کسانی مقایسه می کنید؟

چه چیزهایی در ایشون هست که شما را اذیت می کند؟ منظورتون مسایل ظاهری هست؟ آیا همان ابتدا این مسایل ظاهری را متوجه نشده بودید؟ آیا واقعا نقصی هست؟

با خیلی ها با هرکسی میبینم دائم مقایسه میکنم رنگ پوستشو کم پشتیه موهاشو تیپشو قدشو :54:

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط صبا_2009

سلام

چرا از روانشناس و مشاوره حضوری کمک نمی گیرید؟

---

رفتم کمکی نکردن روانپزشکم رفتم حتی

سلام.

آیا این مقایسه ها در دوران نامزدی بود؟ یعنی وقتی نامزد بودین و بیرون میرفتین این فکر و احساس مقایسه رو داشتین؟

مقداری مساله رو بیشتر باز کنید .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط بی نهایت

ایشون را با چه کسانی مقایسه می کنید؟

چه چیزهایی در ایشون هست که شما را اذیت می کند؟ منظورتون مسایل ظاهری هست؟ آیا همان ابتدا این مسایل ظاهری را متوجه نشده بودید؟ آیا واقعا نقصی هست؟

---

با هر کسی که میبینم مقایسه میکنم قدشو تیپشو موهاشو رنگ پوستشو از نظر همه هیچ مشکلی نیست خیلی ام مقبوله ولی برای من این مشکلات وجود داره مثلا کم پشتیه موهاشو میبینم خودمو میخورم

الان واقعا در مانده شدم نو دوران نامزدی خییییلی کمرنگ بود این افکار انقدر که اصلا بهش توجه نکردم و فکر کردم مهم نیست حالا نمیدونم این فکرو خیالا درست میشه اگر بریم زیر یه سقف و بازم نشه چی میترسم با زندگیه اون طفل معصوم بازی کنم نمیدونم چی درسته چی غلط

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Eram

سلام.

آیا این مقایسه ها در دوران نامزدی بود؟ یعنی وقتی نامزد بودین و بیرون میرفتین این فکر و احساس مقایسه رو داشتین؟

مقداری مساله رو بیشتر باز کنید .

---

با سلام راستش تو دوران نامزدی این حساسیتا نمره 5 رو داشت و من بهش توجه نکردم ینی گفتم دیگ نمیشه بخاظر این چیزا زد زیر همه چیز این همه خوبی داره و این حرفا ولی الان به قدری پر رنگ شده برام که بعضی وقتا دلم میخاد فقط بمیرم


همه اینا در حالیه که از نظر بقیه هییییچ مشکلی نداره ایشون ولی برای من اونی نیست که میخاستم منی که اصلا چشمم نمیچرخید تو خیابون همش دنبال مقایسه ام خیلی ام میخام جلوشو بگیرم نمیشه:54::54::54::54:

- - - Updated - - -

من بازم منتظر راهنمایی دوستان هستم

سخته همه نقشه هایی ک کشیدی و بخاظرش از بچگی کار کردی احساس کنی همش بر باد رفته

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Masoudk2

با هر کسی که میبینم مقایسه میکنم قدشو تیپشو موهاشو رنگ پوستشو از نظر همه هیچ مشکلی نیست خیلی ام مقبوله ولی برای من این مشکلات وجود داره مثلا کم پشتیه موهاشو میبینم خودمو میخورم

---

سلام
واقعا به خاطر کم پشتی مو این قدر خودتون اذیت میکنید ؟
اگه از نظر چهره و اخلاق و .... به دلتون نشسته و البته با خانواده شون هم مشکلی ندارید که دیگه نباید به خاطر این موضوع اینقدر خودتون درگیر کنید
الان هم فکر میکنم راه حل های زیادی برای این مشکل وجود داره
اون خانم هم بهتون علاقه داره و نذارید که این افکار منفی هم باعث ناراحتی خودتون بشه و خدا نکرده باعث این بشه که تو رابطه تون هم تاثیر منفی بذاره
به نظر خودم این مشکلات و میشه برطرف کرد و اگه قلبن همون دختری هست که دنبالش بودید دیگه شک به دلتون راه ندید
:72:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط jm.armin

سلام
واقعا به خاطر کم پشتی مو این قدر خودتون اذیت میکنید ؟
اگه از نظر چهره و اخلاق و .... به دلتون نشسته و البته با خانواده شون هم مشکلی ندارید که دیگه نباید به خاطر این موضوع اینقدر خودتون درگیر کنید
الان هم فکر میکنم راه حل های زیادی برای این مشکل وجود داره
اون خانم هم بهتون علاقه داره و نذارید که این افکار منفی هم باعث ناراحتی خودتون بشه و خدا نکرده باعث این بشه که تو رابطه تون هم تاثیر منفی بذاره
به نظر خودم این مشکلات و میشه برطرف کرد و اگه قلبن همون دختری هست که دنبالش بودید دیگه شک به دلتون راه ندید
:72:

---

فقط بحث مو نیست رنگ پوست قد تیپ کلا ظاهرشون برخلاف نظر بقیه برای من جذاب نیست فقط نمیدونم این حسی ک دارم واقعیه یا مثلا وسواسی چیزیه

سلام
تسلیت میگم بهتون
دقیقا چی شد که در نگاه اول انقدر از ایشون خوشتون اومد؟
من حدس میزنم که شما کمی عجول هستین زود و در یک نگاه دل میبازین و زود هم با مثلا کوچکترین اتفاق یا نشانه ای که شاید اصلا هم مهم نباشه سرد میشین.
اگر مشکل فقط ویژگی های ظاهری این خانم هستن این ویژگی ها قبل از عقدتون هم دیده میشدن مثلا قد و تیپ چیزی نبوده که یک مرتبه دیده بشه و یا یک مرتبه در نظر شما فاکتور مهمی بشه درسته؟ فکر میکنید چرا یک مرتبه این مسائل براتون انقدر مهم شدن؟ آیا دچار تکرار و روزمرگی در رابطه تون شدین که این احساس بهتون دست داده؟ آیا دنبال تنوع و لذت بیشتری میگردین که خانمهای دیگه رو میبینین و با همسر خوبتون مقایسه ش میکنید؟ آیا حالا که همسرتون رو به دست آوردین و دیگه تقلایی برای گرفتن جواب مثبت نباید بکنین براتون جذابیت رابطه از بین رفته؟ با خودتون صادقانه فکر کنید که کدوم یکی از این مسائل صحت دارن؟ و چه کار میشه برای حلش کرد؟ زود و ساده همه چیز رو نبازین.


دوست عزیز هیچ رابطه عاشقانه ای از روزی که میفهمیم این شخص همون آدم مورد نظر ماست (در مورد شما از همون روز اول) ثابت نمیمونه ممکنه این احساس عشق رشد کنه ممکن هم هست حتی کامل از بین بره. این بستگی به خود ما داره که به رابطه و عشقمون برسیم یا عشق رو به حال خودش رها کنیم و مثلا دنبال تنوع و لذت های بیشتر بگردیم و یادمون بره برای عشقمون چه سختی هایی متحمل شدیم یا قبل نبودنش چقدر غمگین بودیم و قدرشو ندونیم که در این صورت دیر یا زود باید منتظر از دست دادن خیلی چیزها باشیم.


یک کاغذ بردارین و همین الان ویژگی های مثبت خانمتون رو روی اون بنویسید چه ظاهری و چه اخلاقی و بعد به اهمیت هرکدوم نمره بدین مثلا وفاداری خانمتون یا اخلاق خوبش یا مهربونیش یا ظاهر آراسته ش و... هرچقدر براتون مهم هست به هرکدوم نمره بدین. یک طرف دیگه کاغذ ویژگی های منفی خانمتون که گویا همشون ظاهری هستن رو بنویسید و به اونها هم مطابق با اهمیتشون نمره بدین نمره های مثبت رو با هم و منفی هارو با هم جمع کنید و دو نمره کل رو با هم مقایسه کنید. ببینید آیا هنوز هم پرپشت نبودن مو معظل مهمیه؟ هزار راه چاره برای قد کوتاه (اگر قد همسرتون کوتاه هست) کم پشتی مو و رنگ پوست و تغییر ظاهر و تیپ هست ولی فکر میکنید برای کسی که مثلا ذات بدی داره یا وفا نداره یا بداخلاق هست هم به همین سادگی میشه راه حلی پیدا کرد؟؟
نگاه تنوع طلب و مقایسه ای و ایده آل گرایانه رو بذارین کنار همسر شما یک انسانه و مثل همه آدم ها ایراد داره همونطور که من و شما هم داریم همونطور که اون خانمهایی که در خیابون نگاه میکنید دارن چه بسا ایرادات دیگران بیشتر هم باشه. خودتون رو جای همسرتون بذارین آیا دوست داشتین همسرتون شمارو با مردهای خوش هیکل تر و بهتر در خیابون مقایسه کنه؟ مسلما نه! جلوی نگاه و مقایسه تون رو هرچه سریعتر بگیرین اگر که نمیخواین در آینده این تبدیل به عادتتون بشه یا رابطه تون مشکلات جدی ای براش پیش بیاد. نه این رابطه که حتی اگر با این خانم بهم بزنید با نفر بعدی دوباره همین مشکل رو پیدا میکنید چون نگاهتون مقایسه ای و ایده آل گرایانه میشه.

برای داشتن رابطه عاشقانه هم باید تلاش کنید. عشق نیاز به مراقبت و رسیدگی مداوم داره.

این بار که با همسرتون بیرون رفتین به جای نگاه به این و اون همه توجهتون رو به ویژگی های مثبت همسرتون که یادداشت کردین بدین و ببینین آیا باز هم میشه عاشقش نبود؟
اینو از من داشته باشین اگر امروز قدر داشته هاتون رو ندونین فردا باید حسرت از دست دادنشون رو بخورین.
بهرحال به نظر من تا زمانی که نتونستین این مشکلتون رو حل کنید که شاید ربط چندانی هم صرفا به این خانم نداشته باشه و به درون خودتون برگرده با این خانم زیر یک سقف نرین.

سلام

دوست عزیز تاپیکهای منو بخون..

منم شرایطی درست شبیهه شرایط شما داشتم و دوستان اینجا مطلع هستند.. و تک تک نوشته هاتون برام اشناس..

شما الام درگیر چن نوع نگرش نسبت به نامزدتون هستید .. بزرگ نمائی عیب های ایشون - وسواس فکری..مقایسه کردن.. کمال گرائی..

همه اینها برای شما به مرور زمان حل خواهد شد ولی جذابیت برای شما ایجاد نخواهد شد..اما دوستش خواهید داشت و براتون مهم خواهد شد بودنش..

این تجربه سه ساله من از این انفاق بود که براتون نوشتم..

منتظر تجربیات دوستان هستم :54:

- - - Updated - - -

[QUOTE=Fariba.89;438174]سلام
تسلیت میگم بهتون
دقیقا چی شد که در نگاه اول انقدر از ایشون خوشتون اومد؟
من حدس میزنم که شما کمی عجول هستین زود و در یک نگاه دل میبازین و زود هم با مثلا کوچکترین اتفاق یا نشانه ای که شاید اصلا هم مهم نباشه سرد میشین.
اگر مشکل فقط ویژگی های ظاهری این خانم هستن این ویژگی ها قبل از عقدتون هم دیده میشدن مثلا قد و تیپ چیزی نبوده که یک مرتبه دیده بشه و یا یک مرتبه در نظر شما فاکتور مهمی بشه درسته؟ فکر میکنید چرا یک مرتبه این مسائل براتون انقدر مهم شدن؟ آیا دچار تکرار و روزمرگی در رابطه تون شدین که این احساس بهتون دست داده؟ آیا دنبال تنوع و لذت بیشتری میگردین که خانمهای دیگه رو میبینین و با همسر خوبتون مقایسه ش میکنید؟ آیا حالا که همسرتون رو به دست آوردین و دیگه تقلایی برای گرفتن جواب مثبت نباید بکنین براتون جذابیت رابطه از بین رفته؟ با خودتون صادقانه فکر کنید که کدوم یکی از این مسائل صحت دارن؟ و چه کار میشه برای حلش کرد؟ زود و ساده همه چیز رو نبازین.


دوست عزیز هیچ رابطه عاشقانه ای از روزی که میفهمیم این شخص همون آدم مورد نظر ماست (در مورد شما از همون روز اول) ثابت نمیمونه ممکنه این احساس عشق رشد کنه ممکن هم هست حتی کامل از بین بره. این بستگی به خود ما داره که به رابطه و عشقمون برسیم یا عشق رو به حال خودش رها کنیم و مثلا دنبال تنوع و لذت های بیشتر بگردیم و یادمون بره برای عشقمون چه سختی هایی متحمل شدیم یا قبل نبودنش چقدر غمگین بودیم و قدرشو ندونیم که در این صورت دیر یا زود باید منتظر از دست دادن خیلی چیزها باشیم.


یک کاغذ بردارین و همین الان ویژگی های مثبت خانمتون رو روی اون بنویسید چه ظاهری و چه اخلاقی و بعد به اهمیت هرکدوم نمره بدین مثلا وفاداری خانمتون یا اخلاق خوبش یا مهربونیش یا ظاهر آراسته ش و... هرچقدر براتون مهم هست به هرکدوم نمره بدین. یک طرف دیگه کاغذ ویژگی های منفی خانمتون که گویا همشون ظاهری هستن رو بنویسید و به اونها هم مطابق با اهمیتشون نمره بدین نمره های مثبت رو با هم و منفی هارو با هم جمع کنید و دو نمره کل رو با هم مقایسه کنید. ببینید آیا هنوز هم پرپشت نبودن مو معظل مهمیه؟ هزار راه چاره برای قد کوتاه (اگر قد همسرتون کوتاه هست) کم پشتی مو و رنگ پوست و تغییر ظاهر و تیپ هست ولی فکر میکنید برای کسی که مثلا ذات بدی داره یا وفا نداره یا بداخلاق هست هم به همین سادگی میشه راه حلی پیدا کرد؟؟
نگاه تنوع طلب و مقایسه ای و ایده آل گرایانه رو بذارین کنار همسر شما یک انسانه و مثل همه آدم ها ایراد داره همونطور که من و شما هم داریم همونطور که اون خانمهایی که در خیابون نگاه میکنید دارن چه بسا ایرادات دیگران بیشتر هم باشه. خودتون رو جای همسرتون بذارین آیا دوست داشتین همسرتون شمارو با مردهای خوش هیکل تر و بهتر در خیابون مقایسه کنه؟ مسلما نه! جلوی نگاه و مقایسه تون رو هرچه سریعتر بگیرین اگر که نمیخواین در آینده این تبدیل به عادتتون بشه یا رابطه تون مشکلات جدی ای براش پیش بیاد. نه این رابطه که حتی اگر با این خانم بهم بزنید با نفر بعدی دوباره همین مشکل رو پیدا میکنید چون نگاهتون مقایسه ای و ایده آل گرایانه میشه.

برای داشتن رابطه عاشقانه هم باید تلاش کنید. عشق نیاز به مراقبت و رسیدگی مداوم داره.

این بار که با همسرتون بیرون رفتین به جای نگاه به این و اون همه توجهتون رو به ویژگی های مثبت همسرتون که یادداشت کردین بدین و ببینین آیا باز هم میشه عاشقش نبود؟
اینو از من داشته باشین اگر امروز قدر داشته هاتون رو ندونین فردا باید حسرت از دست دادنشون رو بخورین.
بهرحال به نظر من تا زمانی که نتونستین این مشکلتون رو حل کنید که شاید ربط چندانی هم صرفا به این خانم نداشته باشه و به درون خودتون برگرده با این خانم زیر یک سقف نرین. [/QUOTE
با سلام و تشکر از شما بله منم فکر‌میکنم دچار مقایسه گری و وسواس فکری شدم به هر حال هر چی هست باعث این سردی شده اینم بگم که بعضی وقتا احساس خیلی خوبی دارم بهش ولی در کل وضعیت خوبی ندارم متاسفانه یادداشتی ک گفتین رو انجام دادم تو فکرم کلی کلنجار میرم ولی نمیدونم واقعا این چیه که گریبان منو گرفته

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

سلام

دوست عزیز تاپیکهای منو بخون..

منم شرایطی درست شبیهه شرایط شما داشتم و دوستان اینجا مطلع هستند.. و تک تک نوشته هاتون برام اشناس..

شما الام درگیر چن نوع نگرش نسبت به نامزدتون هستید .. بزرگ نمائی عیب های ایشون - وسواس فکری..مقایسه کردن.. کمال گرائی..

همه اینها برای شما به مرور زمان حل خواهد شد ولی جذابیت برای شما ایجاد نخواهد شد..اما دوستش خواهید داشت و براتون مهم خواهد شد بودنش..

این تجربه سه ساله من از این انفاق بود که براتون نوشتم..

---

با سلام خدمت اقای جوادیان

میتونم بپرسم الان از زندگیتون لذت میبرید یا نه ؟؟

اقای جوادیان میتونم بصورت خصوصی باهاتون صحبت کنم

:54:

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Masoudk2

اقای جوادیان میتونم بصورت خصوصی باهاتون صحبت کنم

---

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

---

راستش من خیلی وقتی حتی بی قرار میشم برای خانومم تو جنگای ذهنیم خیلی وقتا هم خانومم و خوبی هاش برنده میشن من بر خلاف شما با خواهر و مادرم چون راحت هستم در میون گذاشتم و همه با اتفاق تعجب میکنن و میگن حرفایی که میزنی هیچکدوم منظقی نیست میگن بخدا از اقوام و اشناها هر کی دیده احسنت گفته به انتخابت از لحاظ جنسی ام فوقالعاده ایم مشکل من دقیقا مثل شما اینه که نمیدونم چرا نمیتئنم اونجوری که تصور میکردم عاشق بشم ینی مثل خانومم عاشق بشم عیب هارو نبینم نبرم زیر زره بین یا به قول شما مثلا با دیدن یکی بهتر از خانومم دلسرد نشم من مطمعنم بیشتر مشکل من در درون خودمه من تقریبا در مورد هر چیزی وسواس گونه عمل میکنم حتی خونه و ماشین من از شما و دوستان میخام بپرسم چطوری باید این موضوع رو مدیریت کنم نگرشمو مثبت کنم خوبیا رو ببینم بازم ممنونم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

---

راستش من خیلی وقتی حتی بی قرار میشم برای خانومم تو جنگای ذهنیم خیلی وقتا هم خانومم و خوبی هاش برنده میشن من بر خلاف شما با خواهر و مادرم چون راحت هستم در میون گذاشتم و همه با اتفاق تعجب میکنن و میگن حرفایی که میزنی هیچکدوم منظقی نیست میگن بخدا از اقوام و اشناها هر کی دیده احسنت گفته به انتخابت از لحاظ جنسی ام فوقالعاده ایم مشکل من دقیقا مثل شما اینه که نمیدونم چرا نمیتئنم اونجوری که تصور میکردم عاشق بشم ینی مثل خانومم عاشق بشم عیب هارو نبینم نبرم زیر زره بین یا به قول شما مثلا با دیدن یکی بهتر از خانومم دلسرد نشم من مطمعنم بیشتر مشکل من در درون خودمه من تقریبا در مورد هر چیزی وسواس گونه عمل میکنم حتی خونه و ماشین من از شما و دوستان میخام بپرسم چطوری باید این موضوع رو مدیریت کنم نگرشمو مثبت کنم خوبیا رو ببینم بازم ممنونم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

---

راستش من خیلی وقتی حتی بی قرار میشم برای خانومم تو جنگای ذهنیم خیلی وقتا هم خانومم و خوبی هاش برنده میشن من بر خلاف شما با خواهر و مادرم چون راحت هستم در میون گذاشتم و همه با اتفاق تعجب میکنن و میگن حرفایی که میزنی هیچکدوم منظقی نیست میگن بخدا از اقوام و اشناها هر کی دیده احسنت گفته به انتخابت از لحاظ جنسی ام فوقالعاده ایم مشکل من دقیقا مثل شما اینه که نمیدونم چرا نمیتئنم اونجوری که تصور میکردم عاشق بشم ینی مثل خانومم عاشق بشم عیب هارو نبینم نبرم زیر زره بین یا به قول شما مثلا با دیدن یکی بهتر از خانومم دلسرد نشم من مطمعنم بیشتر مشکل من در درون خودمه من تقریبا در مورد هر چیزی وسواس گونه عمل میکنم حتی خونه و ماشین من از شما و دوستان میخام بپرسم چطوری باید این موضوع رو مدیریت کنم نگرشمو مثبت کنم خوبیا رو ببینم بازم ممنونم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

---

راستش من خیلی وقتی حتی بی قرار میشم برای خانومم تو جنگای ذهنیم خیلی وقتا هم خانومم و خوبی هاش برنده میشن من بر خلاف شما با خواهر و مادرم چون راحت هستم در میون گذاشتم و همه با اتفاق تعجب میکنن و میگن حرفایی که میزنی هیچکدوم منظقی نیست میگن بخدا از اقوام و اشناها هر کی دیده احسنت گفته به انتخابت از لحاظ جنسی ام فوقالعاده ایم مشکل من دقیقا مثل شما اینه که نمیدونم چرا نمیتئنم اونجوری که تصور میکردم عاشق بشم ینی مثل خانومم عاشق بشم عیب هارو نبینم نبرم زیر زره بین یا به قول شما مثلا با دیدن یکی بهتر از خانومم دلسرد نشم من مطمعنم بیشتر مشکل من در درون خودمه من تقریبا در مورد هر چیزی وسواس گونه عمل میکنم حتی خونه و ماشین من از شما و دوستان میخام بپرسم چطوری باید این موضوع رو مدیریت کنم نگرشمو مثبت کنم خوبیا رو ببینم بازم ممنونم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

---

راستش من خیلی وقتی حتی بی قرار میشم برای خانومم تو جنگای ذهنیم خیلی وقتا هم خانومم و خوبی هاش برنده میشن من بر خلاف شما با خواهر و مادرم چون راحت هستم در میون گذاشتم و همه با اتفاق تعجب میکنن و میگن حرفایی که میزنی هیچکدوم منظقی نیست میگن بخدا از اقوام و اشناها هر کی دیده احسنت گفته به انتخابت از لحاظ جنسی ام فوقالعاده ایم مشکل من دقیقا مثل شما اینه که نمیدونم چرا نمیتئنم اونجوری که تصور میکردم عاشق بشم ینی مثل خانومم عاشق بشم عیب هارو نبینم نبرم زیر زره بین یا به قول شما مثلا با دیدن یکی بهتر از خانومم دلسرد نشم من مطمعنم بیشتر مشکل من در درون خودمه من تقریبا در مورد هر چیزی وسواس گونه عمل میکنم حتی خونه و ماشین من از شما و دوستان میخام بپرسم چطوری باید این موضوع رو مدیریت کنم نگرشمو مثبت کنم خوبیا رو ببینم بازم ممنونم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

---

راستش من خیلی وقتا حتی بی قرار میشم برای خانومم تو جنگای ذهنیم خیلی وقتا هم خانومم و خوبی هاش برنده میشن من بر خلاف شما با خواهر و مادرم چون راحت هستم در میون گذاشتم و همه با اتفاق تعجب میکنن و میگن حرفایی که میزنی هیچکدوم منظقی نیست میگن بخدا از اقوام و اشناها هر کی دیده احسنت گفته به انتخابت از لحاظ جنسی ام فوقالعاده ایم مشکل من دقیقا مثل شما اینه که نمیدونم چرا نمیتئنم اونجوری که تصور میکردم عاشق بشم ینی مثل خانومم عاشق بشم عیب هارو نبینم نبرم زیر زره بین یا به قول شما مثلا با دیدن یکی بهتر از خانومم دلسرد نشم من مطمعنم بیشتر مشکل من در درون خودمه من تقریبا در مورد هر چیزی وسواس گونه عمل میکنم حتی خونه و ماشین من از شما و دوستان میخام بپرسم چطوری باید این موضوع رو مدیریت کنم نگرشمو مثبت کنم خوبیا رو ببینم بازم ممنونم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Eram

سلام.

آیا این مقایسه ها در دوران نامزدی بود؟ یعنی وقتی نامزد بودین و بیرون میرفتین این فکر و احساس مقایسه رو داشتین؟

مقداری مساله رو بیشتر باز کنید .

---

راستش من خیلی وقتا حتی بی قرار میشم برای خانومم تو جنگای ذهنیم خیلی وقتا هم خانومم و خوبی هاش برنده میشن من بر خلاف شما با خواهر و مادرم چون راحت هستم در میون گذاشتم و همه با اتفاق تعجب میکنن و میگن حرفایی که میزنی هیچکدوم منظقی نیست میگن بخدا از اقوام و اشناها هر کی دیده احسنت گفته به انتخابت از لحاظ جنسی ام فوقالعاده ایم مشکل من دقیقا مثل شما اینه که نمیدونم چرا نمیتئنم اونجوری که تصور میکردم عاشق بشم ینی مثل خانومم عاشق بشم عیب هارو نبینم نبرم زیر زره بین یا به قول شما مثلا با دیدن یکی بهتر از خانومم دلسرد نشم من مطمعنم بیشتر مشکل من در درون خودمه من تقریبا در مورد هر چیزی وسواس گونه عمل میکنم حتی خونه و ماشین من از شما و دوستان میخام بپرسم چطوری باید این موضوع رو مدیریت کنم نگرشمو مثبت کنم خوبیا رو ببینم بازم ممنونم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Masoudk2

راستش من خیلی وقتا حتی بی قرار میشم برای خانومم تو جنگای ذهنیم خیلی وقتا هم خانومم و خوبی هاش برنده میشن من بر خلاف شما با خواهر و مادرم چون راحت هستم در میون گذاشتم و همه با اتفاق تعجب میکنن و میگن حرفایی که میزنی هیچکدوم منظقی نیست میگن بخدا از اقوام و اشناها هر کی دیده احسنت گفته به انتخابت از لحاظ جنسی ام فوقالعاده ایم مشکل من دقیقا مثل شما اینه که نمیدونم چرا نمیتئنم اونجوری که تصور میکردم عاشق بشم ینی مثل خانومم عاشق بشم عیب هارو نبینم نبرم زیر زره بین یا به قول شما مثلا با دیدن یکی بهتر از خانومم دلسرد نشم من مطمعنم بیشتر مشکل من در درون خودمه من تقریبا در مورد هر چیزی وسواس گونه عمل میکنم حتی خونه و ماشین من از شما و دوستان میخام بپرسم چطوری باید این موضوع رو مدیریت کنم نگرشمو مثبت کنم خوبیا رو ببینم بازم ممنونم

---

سلام دوباره

همونطور که منفیارو میبینیو بزرگشون میکنی و بعدشم انرژی منفی میدی , باید خوبیاشو هم همینجوری بزرگ کنی و از داشتن این خصوصیات مثبت احساس سرخوشی کنی..

بعدشم براتون نوشتم که به مرور خیلی چیزها براتون عادی خواهد شد , چون شرایط فعلا براتون عذاب اوره دوس دارین زودتر از این بحران بیاین بیرون و دنباله راه حل فوری هستین, اما بعضی چیزها زمان میبره
و درمانشون منوطه به گذر زمان ..

پس کم کم شروع کنین به دوس داشتنه خانمتون.. براش کادو بخرین.. اس های عاشقانه و حرفای رمانتیک بزنین..فرصت دو ماهه به خودتون بدین و تو این دو ماه با خانمتون عاشقانه رفتار کنین ..

بهش بگین تو خلوتتون لباسهای شیک بپوشه ..

با هم قدم بزنین و دست همو بگیرین ..

اگه دانشجو هستش حتما برین از دانشگاه بیارینش..

تو ماشین با هم شوخی کنین و اهنگهارو با هم بخونین..

. بعد این مدت اگه خیلی از تصوراتتون فروکش کرد و حس علاقه بوجود اومد که هیچ ولی اگه بازم حس دافعه داشتین باید در جریان بذارین ایشونو..

ولی من مطمئنم بعد این دو ماه نگاه شما تو خیلی چیزها عوض خواهد شد.. و علاقه بوجود خواهد اومد..

همین که می دونید این احساساتتون اشتباهه ، کلید مساله هست.

قدم بعدی اینه که بذارید در حد همین احساسات بیان و برن موجب نشه که در رفتارتون تاثیر بگذاره.

خیلی به این فکر نکنید با این احساس چه کار کنم که از بین بره یا بخواین تحلیلش کنید.

شما زندگی عاشقانتون را ادامه بدید و هر کاری برای عاشقانه تر شدن می تونید انجام بدهید را انجام بدهید.

به این احساس های گاه و بی گاه هم سخت نگیرید و خودتون را اذیت نکنید و هم جدیشون نگیرید.

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

---

ممنون اقای جوادیان خلاصه بخوام بگم فکر میکنم مشکل من بیشتر در وجود خودمه که شامل اینا میشه :

منفی نگری
ذهنم درگیر منفیات میشه و رهایی ازشون سخته تا یه نشونه مثبت ببینم
گاهی همسرمو نگاه میکنم احساس میکنم عاشقشم گاهی ام احساس میکنم اشتباه کردم ازدواج کردم و حسرت گذشته رو میخورم
بحث مقایسه ام در من شدیده که الان دارم تمام سعیمو میکنم نگاه نکنم
قد خانوم من با پاشنه بلند تقریبا هم قد منه ولی تقریبا همه دخترای دور و بر من قدشون بلند تر از خانوممه

یه نکته دیگه بگم کسیو میبینم که مثلا مشکل خانوم منو داره ارومم میکنه مثلا قدش همونقده یا مثلا گندمیه پوستش


مبخوام ببینم این احساساتو چجوری کنترلش کنم و با عشق جاشو پر کنم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

---

ممنون اقای جوادیان خلاصه بخوام بگم فکر میکنم مشکل من بیشتر در وجود خودمه که شامل اینا میشه :

منفی نگری
ذهنم درگیر منفیات میشه و رهایی ازشون سخته تا یه نشونه مثبت ببینم
گاهی همسرمو نگاه میکنم احساس میکنم عاشقشم گاهی ام احساس میکنم اشتباه کردم ازدواج کردم و حسرت گذشته رو میخورم
بحث مقایسه ام در من شدیده که الان دارم تمام سعیمو میکنم نگاه نکنم
قد خانوم من با پاشنه بلند تقریبا هم قد منه ولی تقریبا همه دخترای دور و بر من قدشون بلند تر از خانوممه

یه نکته دیگه بگم کسیو میبینم که مثلا مشکل خانوم منو داره ارومم میکنه مثلا قدش همونقده یا مثلا گندمیه پوستش


مبخوام ببینم این احساساتو چجوری کنترلش کنم و با عشق جاشو پر کنم

- - - Updated - - -



ممنون اقای جوادیان خلاصه بخوام بگم فکر میکنم مشکل من بیشتر در وجود خودمه که شامل اینا میشه :

منفی نگری
ذهنم درگیر منفیات میشه و رهایی ازشون سخته تا یه نشونه مثبت ببینم
گاهی همسرمو نگاه میکنم احساس میکنم عاشقشم گاهی ام احساس میکنم اشتباه کردم ازدواج کردم و حسرت گذشته رو میخورم
بحث مقایسه ام در من شدیده که الان دارم تمام سعیمو میکنم نگاه نکنم
قد خانوم من با پاشنه بلند تقریبا هم قد منه ولی تقریبا همه دخترای دور و بر من قدشون بلند تر از خانوممه

یه نکته دیگه بگم کسیو میبینم که مثلا مشکل خانوم منو داره ارومم میکنه مثلا قدش همونقده یا مثلا گندمیه پوستش


مبخوام ببینم این احساساتو چجوری کنترلش کنم و با عشق جاشو پر کنم

- - - Updated - - -

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط جوادیان

فک نکنم اینجا امکانات صحبت خصوصی وجود داشته باشه..

راجبه سوال دومتون

زندگیم بدک نیست ..الان دخترم برام دنیامه.. یه مدتی که تو شهرستان برای مداوای مادرم رفته بودم از ندیدن خانم و دخترم بدجور دلتنگ شده بودم که قابله وصف نیست..

اندام خانمم الانم اون چیزی نیست که برام جذاب باشه اما مثله سابق از دیدنش مضطرب نمیشم و خودم لعن و نفرین نمیکنم و اهمیتش برام کمرنگ شده..

خیلی چیزها برام عذاب اور بود که الان وقتی دقیق میشم میبینم ساخته و پرداخته کاذب ذهنم بود ..مثلا اوایا خانممو خیلی چاق میدیدم و به شدت تمایل به دخترهای لاغر پیدا کرده بودم ..ولی الان به

خودم میگم این کجاش چاق بوده آخه؟

یا صورتشو پر از چین و چروک میدیدم ولی الان میبینم بزرگ نمائی بیش نبوده.نیروی جنسیم به شدت کاهش یافته بود و تمایلی به خانمم نداشتم اما الان در حد نرمال هستش و قابله قبول..

شما هم من الان میدونم رنگ پوست خانمتون در اون حد نیست که به چشمتون میاد و یا کم پشتیه موهاش .. الان ذهنتون وسواس گونه در حال بزرگ نمائی هستش و دید شمارو مختل کرده ..

ذهن بیمارتون داره بر شما حکمفرمائی میکنه , چه بسا قبلا ایشونو دیده بودین و مشکلی در ظاهرش نبود..

بهر حال این وسط شمائید که باید تصمیم بگیرید چه کاری با زندگیت بکنی و هیچ کس نمیتونه شمارو به زور متقاعد کنه.. من دو تا مشاور رفتم یکیش گفت طلاق بگیر و اون یکی گفت خوب میشی و من

به حرف دومی گوش دادم .. چون نمیخواستم دختریرو که با هزاران شوق در چشمهای من نگاه میکرد و امید و ایندشو به من گره زده بود و پر پر کنم..

موفق باشید..

---

ممنون اقای جوادیان خلاصه بخوام بگم فکر میکنم مشکل من بیشتر در وجود خودمه که شامل اینا میشه :

منفی نگری
ذهنم درگیر منفیات میشه و رهایی ازشون سخته تا یه نشونه مثبت ببینم
گاهی همسرمو نگاه میکنم احساس میکنم عاشقشم گاهی ام احساس میکنم اشتباه کردم ازدواج کردم و حسرت گذشته رو میخورم
بحث مقایسه ام در من شدیده که الان دارم تمام سعیمو میکنم نگاه نکنم
قد خانوم من با پاشنه بلند تقریبا هم قد منه ولی تقریبا همه دخترای دور و بر من قدشون بلند تر از خانوممه

یه نکته دیگه بگم کسیو میبینم که مثلا مشکل خانوم منو داره ارومم میکنه مثلا قدش همونقده یا مثلا گندمیه پوستش


مبخوام ببینم این احساساتو چجوری کنترلش کنم و با عشق جاشو پر کنم

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Masoudk2

ممنون اقای جوادیان خلاصه بخوام بگم فکر میکنم مشکل من بیشتر در وجود خودمه که شامل اینا میشه :

منفی نگری
ذهنم درگیر منفیات میشه و رهایی ازشون سخته تا یه نشونه مثبت ببینم
گاهی همسرمو نگاه میکنم احساس میکنم عاشقشم گاهی ام احساس میکنم اشتباه کردم ازدواج کردم و حسرت گذشته رو میخورم
بحث مقایسه ام در من شدیده که الان دارم تمام سعیمو میکنم نگاه نکنم
قد خانوم من با پاشنه بلند تقریبا هم قد منه ولی تقریبا همه دخترای دور و بر من قدشون بلند تر از خانوممه

یه نکته دیگه بگم کسیو میبینم که مثلا مشکل خانوم منو داره ارومم میکنه مثلا قدش همونقده یا مثلا گندمیه پوستش


مبخوام ببینم این احساساتو چجوری کنترلش کنم و با عشق جاشو پر کنم

---

قد خانم بنده با پاشنه بلند تازه میشد تا شونه ام..ماله شما حداقل خوبه و استاندارده.. چون عموما قد خانم باید از اقا کوتاه تر باشه و اگه بلند بود نمیتونستند پاشنه بلند بپوشن و این خودش یه حسنه و نرماله پس..

فکرهای منفی تو این موقعیت شما بوفور سراغتون خواهد اومد و اشکالی نداره فقط نباید زیاد درگیرش بشین و بهش انرژی بدین..به مرور کمتر خواهد شد و حتی از یادتون خواهد رفت..

وقتی همسرتونو نگاه میکنین و میبینین دوسش دارین حتما یه جمله عاشقانه بهش بگین تا مغز سیگناله مثبتی دریافت کنه..

اگه از پوشش و ظاهر ایشون خوشتون نمیاد حتما به سلیقه خودتون عوضش کنین ..چون بیشتر دختر خانمهائی که شما جذبشون میشید از همین پوششه و وقتی خانمتونو تو اون لباسها ببینین خواهید دید که اینم میشه مثله اونها..

اگه اخلاقش خوبه بدونید 50 در صد راهو درست اومدید چون جای اخلاقو با هیچ چیز دیگه ای نمیشه پر کرد .. و شما باید با مخفی کردن حس بد الانتون از ایشون , نذارید نگاهش به شما تغییر کنه..

پوست گندمی داشتن خودش یه نوع جذابیت خاصی داره با دید منفی نگاه نکن..

نقل قول:

---

یه نکته دیگه بگم کسیو میبینم که مثلا مشکل خانوم منو داره ارومم میکنه مثلا قدش همونقده یا مثلا گندمیه پوستش

---

برای حل مساله تون اول از کلماتی که استفاده می کنید شروع کنید. خانم شما مشکلی نداره!! و دقیقا ذهن شماست که الان دچار بیماری وسواس شده! من منظورم محکوم کردن شما نیست و به هیچ وجه قصد توهین و تخریب رو ندارم. صورت مساله رو اینجور تعریف کنید که همسر شما مجبور هست با یک فردی که مشکل وسواس داره زندگی کنه؛ و داره بهتون عشق می ورزه و همراهی تون می کنه بدون اینکه خودش کاستی داشته باشه. فکر می کنم اگر با این دید به رابطه تون و خودتون و همسرتون نگاه کنید؛ راهکارهای بهتری پیدا خواهید کرد و احساس تون نسبت به ایشون بهتر میشه.

با سلام
در نظر داشته باشید که شما با هر کس دیگه ای که ازدواج می کردید از یک سری افراد زیباتر هست و شاید نسبت به یک سری افراد زیبایی کمتری داشته باشه (پس اگر با هر کس دیگه ای ازدواج می کردید دچار وسواس می شدید چون حتما افرادی زیباتر از اون هم پیدا می شدن)

که البته در مورد آقایون هم همینطوره

اگر منصفانه تفکر کنید متوجه میشید که شما هم خوش تیپ ترین و زیباترین مرد ایران یا کره زمین نیستید

و اینکه خانمهایی که توی خیابون شما می بینید معمولا به زیباترین شکل ممکنشان ظاهر شدن
زیباترین لباس و آراسته ترین ظاهر
در حالی که همسرتون رو در همه حالات ممکنه دیدید نه فقط در زیباترین حالت

و اینکه سعی کنید تا جای ممکن چشمتون به خانمها توی کوچه خیابون نیفته به عبارتی حجاب چشمتون رو افزایش بدین
همونطور که احتمالا از همسرتون توقع دارید به بقیه مردها نگاه نکنه یا ظاهر شما رو با مردهایی که از شما خوش تیپ تر و زیباتر هستن مقایسه نکنه

و به نظر من این موارد رو دیگه با مادر و خواهرهاتون در میان نگذارید چون اگر در آینده با خانم شما به مشکلی بربخورند ممکن هست این رو به روی ایشون بیارن و زندگی شما تلخ بشه

موفق و خوشبخت باشید

ممنون از همه دوستان راه کارایی رو که دادید رو دارم انجام میدم مثل حجاب چشم و دیدن خوبی ها و ... انشالله که همه عاشقانه کنار هم باشن

سلام دوباره
اقا مسعود نباید ملاک اصلیتون به ظاهر و چهره طرف مقابلتون باشه
بیشتر سعی کنید طرف مقابلتون و از درون و باطن بشناسید و بپسندید
ظاهر و چهره طرف مقابلتون بعد از مدتی براتون عادی میشه و حساس نباشید
بیشتر روی این تمرکز کنید که دوست دارید طرف مقابلتون از درون چه ویژگی هایی داشته باشه
افرادی که از روی ظاهر همدیگه ازدواج میکنن فکر نمیکنم زندگی شون بدون مشکل به پیش بره
حداقل خیلی بیشتر از افراد دیگه تو زندگیشون به مشکل میخورن
یکی از دوستانم وکیل هستن
قبلا که تنها بودم اخر هفته ها با هم بیرون میرفتیم
وقتی از کارش صحبت میرد و از حجم بالای طلاق میگفت و اینکه بیشتر طلاق های الان
فقط به خاطر اینه که دو طرف بدون شناخت کافی از همدیگه ازدواج کردن و تازه بعد ازدواج به این نتیجه
رسیدن که واقعا همدیگر و نمیتونن تحمل کنن و بفهمن و درک کنن
باورتون نمیشه از یکی از موردهاش صحبت میکرد و میگفت بعد از ده روز زندگی اومده بودن طلاق بگیرن
دقیقا بعد از ماه عسل که اومده بودن
خوب اگه با شناخت کافی از همدیگه ازدواج کرده بودن کارشون به اینجا میکشید
یه موقع از حرف هام برداشت اشتباه نکنید و نمیگم شما هم دارید دقیقا همین اشتباه و میکنید
کمی بیشتر فکر کنید
موفق باشید

نمیدونم بخدا دیگ دارم دیوونه میشم انقدر جنگ ذهنی دارم انگار دو تا قدرت تو وجودم دارن مبارزه میکنن و من این وسط فقط دارم از اونا ضربه میخورم نمیدونم تا کی دووم میارم یروز خوبم یروز داغونم یه روز امید وار ی روز نا امید همه کار براش میکنم برای خودم هیچکاری نمیکنم هرچی میخام برا اون میخام ولی ...امید وارم هیچکس ب این حس دچار نشه

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Masoudk2

نمیدونم بخدا دیگ دارم دیوونه میشم انقدر جنگ ذهنی دارم انگار دو تا قدرت تو وجودم دارن مبارزه میکنن و من این وسط فقط دارم از اونا ضربه میخورم نمیدونم تا کی دووم میارم یروز خوبم یروز داغونم یه روز امید وار ی روز نا امید همه کار براش میکنم برای خودم هیچکاری نمیکنم هرچی میخام برا اون میخام ولی ...امید وارم هیچکس ب این حس دچار نشه

---

با سلام

با این اوصاف به نظر من حتما از ی متخصص کمک بگیرید
وقت و تلف نکنید ذست رو دست گذاشتن چیزی رو حل نمیکنه
به خودتون کمک کنید

پیش متخصصم رفتم ولی کو متخصصی که واقعا علم داشته باشه هیچکدوم نتونستن کمکی بکنن یکیشون ریلکسیشن داد یکی دارو داد یکی اصن مونده بود چی بگه

مشکل میدونی چیه؟؟؟
اینکه ما ادما نشستیم خوشبختی نازل بشه بر ما
شرایط الان دوست نداریم ولی همینجوری هم موندیم
دوست عزیز اگر با قافه همسرتون مشکل دارید یا دوست دارید هر دفعه یه تنوعی توش باشه
الان لوازم ارایش های مختلف از گریم اومده تا غیره
یا برای قدشون خوب کفش پاشنه بلند میپوشن
ازدواج انقدر مزه میده:310::310::310::310:
فقط باید یاد بگیری چه جوری رانندگی کنی
کجا ترمز کنی
کجا گاز بدی

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط Masoudk2

نمیدونم بخدا دیگ دارم دیوونه میشم انقدر جنگ ذهنی دارم انگار دو تا قدرت تو وجودم دارن مبارزه میکنن و من این وسط فقط دارم از اونا ضربه میخورم نمیدونم تا کی دووم میارم یروز خوبم یروز داغونم یه روز امید وار ی روز نا امید همه کار براش میکنم برای خودم هیچکاری نمیکنم هرچی میخام برا اون میخام ولی ...امید وارم هیچکس ب این حس دچار نشه

---

سلام
امیدوارم حالتون خوب باشه
تمام این حسایی که شما میگید من تجربه کردم . فقط فرقش اینه من خانومم و شوهرم رو در دوران نامزدی مقایسه میکردم . ببینید این موضوع بنظر من قابل حله .
منو همسرم فامیلیم من در دوران نامزدی یه روز چنان حالم خراب میشد که فک میکردم دنیا دیگه به آخر رسیده حتی پیش مشاور میرفتم گریه میکردم و از ازدواجم پشیمون بودم . و واقعا هم شرایط بدی داشتم چون اگر طرف مقابل غریبه باشه شااااید راه جدایی باشه اما برای ما که فامیل بودیم اصلااا چنین راهی وجود نداشت ... ینی کل فامیل بهم میریخت .

بنده خدا هیچ ایرادی ام نداشت فقط چشمای من شده بود پر از ایراد ....همه هم ازش تعریف میکردن همه چیش عالی بود. هیچوقت مستقیم بهش نگفتم که هیچ حسی بهش ندارم و الانم خوشحالم که هیچوقت بهش نگفتم ولی خیلی اذیتش میکردم خیلی وقتا پیشم میومد پسش میزدم . یه مسافرت عالی منو برد کوفتش کردم هنوز که هنوزه عذاب وجدان دارم سر اون مسافرت . ولی انقد منو دوس داشت تسلیم نشد اما خب اونام آدمن به هر حال حسشون به مرور تغییر میکنه ...

ولی باورتون نمیشه از روزی که عروسی کردم و پامو تو خونه ی خودم گذاشتم خیلیییی عوض شدم اصلا نمیدونم چی شد اونهمه کلنجار که با خودم رفتم باعث شد یا .... نمیدونم از اون روز عروسیمون که الان یک سال بیشتر میگذره هر روز زندگیم بهتر شده و هر روز همسرم برام زیباتر و دوس داشتنی تر شده . یهو قدرت پذیرش پیدا کردم الان واقعا خداروشکر میکنم که صبر کردم و جواب صبرمو بهم داد و همچین همسری نصیبم کرد .

من فکر میکنم بیشترین چیزی که باعث میشد مقایسه با دیگران بود شاید شما فردی قبلا تو زندگیتون بوده که یه تصوری از اندام و قد و تیپ براتون ایجاد کرده و الان با همسرتون مقایسه میکنید اگر این مقایسات از بین بره درصد زیادی مشکلتون بر طرف میشه . شاید مثل عاشق و معشوق نباشیم هیچوقت مثل رابطه ای که دونفر عاشق میشن بعد با هم ازدواج میکنن ولی الان واقعا دوسش دارم و زندگی بدون همسرمو نمیتونم تصور کنم.

امیدوارم شما موفق بشین و بتونین با این حستون کنار بیاین چون شدنیه و عادی میشه فقط الان خیلی روش زوم کزدین .

نقل قول:

---

نوشته اصلی توسط anisa

سلام
امیدوارم حالتون خوب باشه
تمام این حسایی که شما میگید من تجربه کردم . فقط فرقش اینه من خانومم و شوهرم رو در دوران نامزدی مقایسه میکردم . ببینید این موضوع بنظر من قابل حله .
منو همسرم فامیلیم من در دوران نامزدی یه روز چنان حالم خراب میشد که فک میکردم دنیا دیگه به آخر رسیده حتی پیش مشاور میرفتم گریه میکردم و از ازدواجم پشیمون بودم . و واقعا هم شرایط بدی داشتم چون اگر طرف مقابل غریبه باشه شااااید راه جدایی باشه اما برای ما که فامیل بودیم اصلااا چنین راهی وجود نداشت ... ینی کل فامیل بهم میریخت .

بنده خدا هیچ ایرادی ام نداشت فقط چشمای من شده بود پر از ایراد ....همه هم ازش تعریف میکردن همه چیش عالی بود. هیچوقت مستقیم بهش نگفتم که هیچ حسی بهش ندارم و الانم خوشحالم که هیچوقت بهش نگفتم ولی خیلی اذیتش میکردم خیلی وقتا پیشم میومد پسش میزدم . یه مسافرت عالی منو برد کوفتش کردم هنوز که هنوزه عذاب وجدان دارم سر اون مسافرت . ولی انقد منو دوس داشت تسلیم نشد اما خب اونام آدمن به هر حال حسشون به مرور تغییر میکنه ...

ولی باورتون نمیشه از روزی که عروسی کردم و پامو تو خونه ی خودم گذاشتم خیلیییی عوض شدم اصلا نمیدونم چی شد اونهمه کلنجار که با خودم رفتم باعث شد یا .... نمیدونم از اون روز عروسیمون که الان یک سال بیشتر میگذره هر روز زندگیم بهتر شده و هر روز همسرم برام زیباتر و دوس داشتنی تر شده . یهو قدرت پذیرش پیدا کردم الان واقعا خداروشکر میکنم که صبر کردم و جواب صبرمو بهم داد و همچین همسری نصیبم کرد .

من فکر میکنم بیشترین چیزی که باعث میشد مقایسه با دیگران بود شاید شما فردی قبلا تو زندگیتون بوده که یه تصوری از اندام و قد و تیپ براتون ایجاد کرده و الان با همسرتون مقایسه میکنید اگر این مقایسات از بین بره درصد زیادی مشکلتون بر طرف میشه . شاید مثل عاشق و معشوق نباشیم هیچوقت مثل رابطه ای که دونفر عاشق میشن بعد با هم ازدواج میکنن ولی الان واقعا دوسش دارم و زندگی بدون همسرمو نمیتونم تصور کنم.

امیدوارم شما موفق بشین و بتونین با این حستون کنار بیاین چون شدنیه و عادی میشه فقط الان خیلی روش زوم کزدین .

---

سلام ممنون از توجهتون

الان چند وقتی از زمانی که این پست رو گذاشتم میگذره

من خونه ای تهیه کردم رو اماده زندگی کردن کردم و با صلاحدید خانواده ها و خودمون تصمیم گرفتیم قبل از عروسی که بخاطر فوت پدرم عقب افتاد بدون اطلاع فامیل بریم سر زندگیمون و ساکن بشیم این کارو کردیم خداروشکر الان بهترم وضعیت صورت خانومم که یکم ملتهب شده بود هم چون استرسا کم شده بهتر شده تو این مدت خیلی خیلی سعی کردم مقایسه نکنم کسی رو نگاه نکنم و جواب داده ولی کافیه فقط یکبار چشمم بیافته و بازم افکار بد مقایسه گری تا جایی که حتی با خواهر زاده و زنداداش خودم مقایسه میکنم ولی اینم بگم حالم مثل قبل بد نمیشه و ماندگار نیست...

یه مشکلی که الان دارم و عجیبه اینه که مثلا یه لحظه نگاش میکنم یکی از اون ضعفا رو میبینم یهو بهم میریزم و کنترلی ندارم و کافیه یبار دیگ نگاش کنم و اون ضعفو نبینم تا حالم عااالی بشه ینی مثلا تو یه شرایط نوری که پوستش تیره بنظر میرسه بهم میریزم و وقتی تو شرایط دیگ پوستشو روشن تر میبینم خوب میشم

همیشه با خودم کلنجار میرم که ادما کالا نیستن چرا اخه من اینقد ظاهر بینم چرا این همه خوبیشو نمیبینم ولی نمیدونم باید چیکار کنم که کامل برطرف بشه این احساسات بد