طلاق و مشکلات خانه پدری.....

سلام
میبخشید من مشکلمو تو اینجا مطرح کردم چون قسمت طلاق ارسال موضوع جدید نداشت یا من پیدا نکردم...
من همچنان در جریان کارای طلاق هستم و هنوز تموم نشده.
الان مشکل اصلی پدرم هستن ، پدر و مادر من از لحاظ روحی خیلی وضعیت مساعدی ندارند.مادرم وسواس دارن و پدرم یه سری خصوصیات خیلی خاص....حالا با مادرم هرجوری هست میتونم کنار بیام ولی پدرم عملا ابرومو میبره....
مثلا نشسته همه جا گفته دختر منم مقصره...خب درست ولی همه در جریان هستن که مشاور وکیل و .....گفتن این خانوم اشتباهات خیلی کمی داشتن و مشکل عمده از اقا بوده...تازه همه اینجور مواقع طرف دخترو پسرشونو میگرن ولی پدر من .....
از اونجایی که پدر من کلا یه ادمیه که دوست داره همیشه خودشو خانواده شو خار کنه و به قول خودش بدهی اخلاقی نداشته باشه و یه جورایی خودشو عقل کل نشون بده اینه که اینجور مسایلو پیش میاره....با عمو و عمه ها صحبت کردم که با ایشون صحبت کنن ولی اونام گفتن واقعا کار پدرم اشتباهه و من تو این ماجرا بی تقصیرم چون تلاش خودمو کردم ویه جورایی اونام کاری نمیتونن بکنن....
همه اینو میدونن که پدر من خودشو عقل کل میدونه....اصلا نمیشه باهاش حرف زد سریعا عصبی میشه....حالا از ابروم که گذشته....ایشون حساسیتاشون داره شروع میشه....من همه ی انگیزه م بعد طلاق اینه که برم سرکار خداروشکر فامیل همه پشتم هستن و دنبال کار هستن و من خودم شخصا تهران کرج و اطراف کرج هم گفتم برا کار میرم...
ولی پدر من به همه پیام داده دور از چشم من که فقط شهر خودمون میاد سرکار....درصورتی که شهر دیگه موقعیتای بهتری هم هست....
حتی عمه م باهاش برخورد کرد ولی فایده نداشت...پدر من عادتشه از بچگی ترمز جلوی پای ما باشه....اعتماد به نفسمونو بگیره....
من واقعا حس میکنم با اینده م داره بازی میکنه...همه تصمیماتو سرخود میگیره متوجه نیست که من یه زنم و حس استقلال مهمترین چیزه برای من....
خیلی فشار رومه از طرفی واقعا از همسرم دل نکندم و مجبورم طلاق و بپذیرم به سختی خاطرات و فراموش کنم....از طرفی فشار خانواده...میدونم طبیعیه...ولی پدر من دیگه شورشو دراورده به هرکی هم میگم واقعا متاثر میشن و میگن بله باباتو میشناسیم واقعا حرف حرف خودشه....خواهر و برادرم به راحتی جلو پدرم می ایستن و واقعا جواب هم گرفتن ولی من اصلا نمیتونم اینکارو کنم به بقیه م که میگم همه میترسن با برخورد بد مواجه بشن....نهایت کاری که میتونم بکنم کم محلیه....
واقعا احترام پدر مادر واجبه من نمیتونم داد بزنم یا حتی بحث کنم چون میدونم ناراحت میشه و خیلی اتفاقای دیگه .....
مساله کار برای من حیاتی نمیدونم چه جوری برخورد کنم....نمیدونم بشینم دعا کنم تو شهر خودمون کار گیر بیاد یا نه برخورد کنم و شانسمو بیشتر کنم؟و اینکه با این حساسیتای پدر که داره شروع میشه چه جوری برخورد کنم که هم احترامشون حفظ شه و هم خودم ازاد باشم؟
یه مورد دیگه م هست در مورد گرفتن خونه مجردی بعد طلاق....به نظر شما یه خانوم خونه مجردی بگیره از نظر ابرو و.....خدشه ای وارد میشه؟

سلام عزیزم خیلی از بچه ها این مشکل را دارن که پدر و مادر پشتشان نیست و بنظر من راهی هم نداره چون پدر شما سالهاس با اون ویژگی اش زندگی کرده و نمیشه تغییرش داد و اینکه باهاش مقابله کنی جز اعصاب خوردی نتیجه ای نداره
بنظر من شما که پدرتان رو بهتر میشناسید یجوری متقاعدش کنید به شهر دیگه کار کردن
حالا با مظلوم نمایی یا اینکه توجیح کردن...
همه راها رو امتحان کنید شاید یکی اش تاثیر گذاشت
اما در مورد خونه مجردی بنظر من حرف و حدیث زیاد پیش میاد و ممکنه پشت سرت حرف اینا دربیاد و یا پدرت بدتر و محکم تر مخالفت میکنه

سلام

شخصیتهایی مثل پدر شما ، در برخورد با شخصیتهای مستقل یا قوی یا سرخوش و شاداب یه گاردی دارن و معمولا در برخورد با امثال شما وارد فاز نقد میشن ،
و بالعکس ، برای افراد ضعیف یا مظلوم بسیار رئوف هستند و حس حمایت گری دارن،

درسته؟
شما باید این گارد رو بشکنی ، ولی اول باید گارد خودت که مقابل پدرت داری رو بشکنی ، اینقدر منفی هاشو برای خودت بزرگ نکن ، درکش کن سعی کنی بشناسیش و باهاش رفیق شی.

مطمئن باش پدرت دوست نداره به خانوادش آسیب برسه ، ایشان فقط در مقابل دیگران زیادی فروتن هستند ، و فکر میکنند درستش اینه

سعی کن اون قسمتی از خودت که قوی هست رو یکم ازش پنهون کنی ، و برعکس اون قسمتی که نیاز به مراقبت داری رو بولد کن ، بزار کمی ناراحتیتو ببینه ، با پدرت دوست شو ، دوست شدن با شخصیتهای سخت ، سخته ولی شدنیه
دوستیتون هم خیلی ملموس نیست ، زیرپوستیه ، هروقت پدرت خواست جایی کمکت کنه یعنی داره باهات رفیق میشه .

چرا اصرار داری بیایی یه شهر دیگه ، خونه مجردی بگیری و کار کنی ؟ !!
راستش من زیاد نمیفهمم خانمهایی که مهاجرت میکنن و توی یه خونه حتی با شرایط نامناسب حاضرن زندگی کنن تا کار خوب داشته باشن یا حتی کار معمولی !
شما که نان آور خونه نیستی ، اصلا ما حرف مردم رو هم کنار بذاریم ، برای خودت این کار درست نیست .

بگردید و در شهر خودتون کار پیدا کنید ، حتی معلم خصوصی شدن ، مربی باشگاه شدن ، انجام تحقیق و.. به کار در شهر دیگه که باید کلی هزینه کنی برای خوراک و مسکن و رفت و آمد می ارزه ، همین هزینه ها در شهر خودت انگار یه حقوقه ،
انرژی برای نظافت خونه مجردی و رفت و آمد و دوری از خانواده و تهیه غذا هم در نظر بگیرید.

موفق باشی.

سلام دوستان
ممنون از پاسختون.بله بی همدم عزیز به نظر خود من هم برخورد و بحث راه انداختن با پدر مادر بی فایده س ولی چون خواهر برادرم اصرار دارن که محکم وایسمو حرفمو بزنم حتی با داد و بیداد اینه که برام واقعا سوال شد.
البته من اصلا این راه حل و قبول ندارم ولی چون خودشون اینکارو میکنن و جواب گرفتن به من هم توصیه میکنن.
ولی واقعا من نمیتونم حتی اگه به ضررم باشه.در مورد اینکه من بهتر پدرمو میشناسمو به طور کلی قلقشو میدونم ، پدر من خیلی حرف کسی رو قبول ندارن و کلا خودشونو عقله کل میدونن در مقابل من هم فقط تنها کاری که قلبا میتونم انجام بدم اینه که نظرمو خیلی عادی و معمولی طوری که ناراحت نشن خیلی ، به گوششون برسونم ولی فایده ای نداره در کل....
میدونید چون واقعا اعتقاد دارم پدر مادرو اصلا نباید ازرده کرد و باهاشون مخالفت کرد مگه تو مسایل مغایر با توحید و خدا ولی گاهی اوقات شرایط خیلی پیچیده میشه مثلا اگر کار تو شهر دیگه پیدا شه و همه موقعیتش خوب باشه و پدر من بگه نه خب اینده من چی میشه پس؟منظورم از شهر دیگه تهران هست من ساکن کرج هستم.
میدونید نمیدونم تو شرایط شبیه این موضوع چکار کنم....من که نمیگم حتما تهران میرم...میگم اگه راه نزدیک پیدا شد خیلیم خوب اگه نه راه دور چه ایرادی داره....با توجه به اینکه من دانشگام تهران بود نمیدونم چرا اون موقع انقد حساس نبودن...یا از این دست اختلاف نظرا...
واقعا نمیدونم بین حس خودم ، حق خودم و بعضا اینده خودم و رضایت پدر مادر کدومو انتخاب کنم.در مورد خونه مجردی خودم اصلا مایل نیستم فقط گفتم سوال کنم اگه همچین حرفی از طرف پدر یا مادر شد چه برخوردی داشته باشم بهتره...چون حقیقت اوایل مشکلم مادرم یه مقدار انگار ناراضی بودن که من باهاشون زندگی کنم فامیلم رو شناختی که از جو خونه ما داشتن نظرشون رو مستقل بودن بود ولی من اصلا راضی نیستم چون واقعا تنها بودن حالمو بد میکنه مخصوصا تا یکسال فکر کنم این حسو دارم.
الانم کلا جو ارومتر شده ظاهرا کسی راضی به جدا شدن من نیست خداروشکر.
گیسو کمند جان بله پدر من همچین تیپی هستن درست میفرمایید و واقعا من دلم نمیاد جز با حرف زدن اروم و به قول شما دوست شدن باهاشون طور دیگه ای برخورد کنم....
شاید فک کنید شرایطم خیلی حاد نیس ولی باور کنید پدر من خیلی خاصه کلا کسی باهاش نمیسازه خواهر برادرم که اصلااااااااا نمیسازن در حد سلام وسلام بقیه فامیلم تقریبا همینطور ایشون کلا دوست دارن حرف حرف خودشون باشه حتی تو کوچکترین مساله حق اظهار نظر هم نمیدن سر هر مخالفت کوچیکیم تند برخورد میکنن یه جورایی ، خیلیم گیر میدن....و واقعا خیلی جاها ترمز زندگی ما هستن .
سر همین بحثای بین منو شوهرم پدر من اصلا تو جلسه اجازه نمیداد من حرف بزنم اصلا نمیتونه منطقی فکر کنه ولی با همه اینها پدرم هستن و واقعا من نمیتونم جز مدارا کاری بکنم....
به نظر من پدر مادر مثل بچه و همسر نیستن ، مخلوقی هستن که دیگه تکرار نمیشن شاید من با همسرم یا بقیه مخالفت کنم و از حق دنیویم دفاع کنم و برخورد کنم ولی با پدرم هرگز...نهایت با یه حرف عادی حرفمو میزنم.
در مورد کار و خونه م همونطور که گفتم اصلا مایل نیستم نه خونه بگیرم نه کارم راه دور باشه فقط سوال کردم اگه دیگران گفتن برم اون موقع چه تصمیمی بگیرم در مورد کارم اگه موقعیت بهتر راه دور پیدا شه واقعا عاقلانه س که برم به نظرم.
من اصلا باورم نمیشه سرنوشتم این شده باشه...ناشکر نیستم ولی واقعا نمیفهمم چی شد شوهرم سر بچه بازی همه چیو بهم ریخت....روز نیس خاطراتم جلو چشام نیاد....واقعا از دنیا میترسم....هنوزم که هنوزه نه من نه فامیل متوجه نشدن حرف این اقا چی بود اصلا....

سلام

نقل قول:

---

ولی واقعا نمیفهمم چی شد شوهرم سر بچه بازی همه چیو بهم ریخت....روز نیس خاطراتم جلو چشام نیاد....واقعا از دنیا میترسم....هنوزم که هنوزه نه من نه فامیل متوجه نشدن حرف این اقا چی بود اصلا....

---

شما داری طلاق توافقی می گیری؟ چرا موافقت کردین؟
چرا هر کی هر چی می گه شما قبول می کنید؟

عزیزم من تو تاپیک قبلم کامل توضیح دادم.متاسفانه همسرم خیلی مصر هستن....من خیلی واسطه فرستادم...
حتی پیش وکیلشون رفتیم که صحبت کنیم اصلا اجازه ندادن صحبتی بشه کامل...منم دیدم کل عاقلای فامیل مشاور و وکیل خودش داره میگه تلاشت بی فایده س دیگه من چکار میتونستم بکنم.....
در اخر وکیلشون گفت که خانوم عزیز این اقا اصلا انعطافی ندارن حرف هیچکدوم از واسطه ها رو قبول نمیکنن حرف منم قبول نکردن که بارها گفتم این دختر دوست داره.....به نفعته که توافقی جدا شی....که اذیت نشی تو دادگاه....شیدا جان من واقعا حالم خوب نیست....
اصلا و ابدا راضی به طلاق نبودم ولی دیدم همه میگن فایده نداره و شرایط و بپذیر منم مجبور شدم بپذیرم.....کل فامیل مدام میگن دوست نداشت فایده نداره برا کسی که کوچکترین تلاشی نه خودش نه خانواده ش کردن تلاشی بکنی....
میدونید خیلی لجباز بود خیلی دوست داشت التماسش کنم من مدام گریه میکردم خواهان ادامه بودم تو جلسه اخر یه لبخند کوچیک زدم و عادی برخورد کردم به گوشم رسید که توقع داشت خودمو به اب و اتیش میزدم خب اینجوری نمیشه که اون همه اشک منو ندید جلسه اخر توقع داشت التماس کنم در قبالش خودش هیچی .
شما بگید یه حرف که اره منم میخوام زندگیم حفظ شه همش هی میخواست فرار کنه ادم عصبیم هست سر لجم افتاده غرورشم که مهمه هیچ کاری نکرد....جای زن و مرد عوض شده....
من همش اصرار داشتم اقا ناز کرد.....حسرت یه حرف که بگه بمون موند رو دلم که اگه میگفت سریعا میرفتم....حداقلم برام نذاشت....خیلی پرم....خدا برا هیچکس نخواد....جالب اینجاست که اقا گفتن من علاقه ای بهشون نداشتم!!!باورتون نمیشه من بعد جلسه اخر که دیدمشون چن بار وکیل خودشو فامیلمونو واسطه کردم که نکنه اینکارو ولی ایشون میگن دیگه نمیخوان....
واقعا نمیفهمم چی شد....خیلی سخته.....هیچ تلاشی نکرد....حتی یک بار....در مقابل تلاشای من حتی اجازه حرف زدن به خودم نداد....حسرت موند رو دلم یه جلسه حداقل حرفای اخرو بزنم....
به وکیلش گفتم من پنج دقیقه میخوام ببینمش چون تو روند طلاق ایشون وکیل دارن اصلا نمیان...وکیلشون محکم گفتن دخترم ارزشت بیشتر از این حرفاس خواهش میکنم اینکارو نکن...
نمیدونم چرا انقد وکیلش بدش اومده ازش چی دیده خدا داند....واقعا دوست داشتم یه بار دیگه میدیدمش....گرچه فایده ای نداره دوباره همون حرفا که تو دوستم نداشتیو دارم فداکاری میکنم طلاقت میدم....خیلی خسته م...

خواهرشونم گفته بودن اگه جلسه اخرم گریه میکرد شاید داداشم دلش به حالش میسوخت میاوردش....
من اصلا کاری به حرفای خاله زنکی ندارم ولی همچین مردی که بخواد از رو ترحم منو قبول کنه واقعا به درد میخوره!!!!
کاملا مثل یک دختر رفتار کرد.....جلسه اخر مشاوره علی رغم تلاش منو وکیلش به جای اینکه اونم یه ذره کمک کنه همچنان داد زد که باباشو دیگه نمیتونم ببینم این زن دروغگوا مادر بچه هام نباید دروغگو باشه از اتاق خوابم متنفرم (به قول خواهرشونم از خونه کلا میترسه دیگه.....)....
خداوکیلی من باید بازم تلاش کنم؟دیگه این وسط تنها من نیستم خانواده مم هستن تلاش دوباره من واقعا اویزونیه منو خانواده مو میرسونه....از طرفیم اگه بدونم ذره ای راضیه که نیس بازم حرف همه رو به جون میخرم میرم...ولی دیگه بی فایده س....
امروزم با وکیلش رفتم دفترخونه کارای اولیه رو انجام دادیم طبق معمول اشک ریختم و ایشونم مجدد دلداری دادنو گفتن دخترم خوشبخت میشی چون بی گناه بودی....

مهریه ات را گرفتی؟
حق و حقوقت را گرفتی؟

یا بخشیدی؟

1. مهم: طلاق تووافقی یعنی شما رو خام می کنند که همه حقوق تون رو ببخشید. (محترمانه اش رو گفتم) که آقا هم راحت بره دنبال زندگیش. شما اگر ادله دادگاه پسند علیه آقا دارید چرا توافقی؟ مهریه، نفقه و همه حقوق تون رو بگیرید. مخصوصا با این خانواده و پدر شما احتیاج به کار، درآمد . احتمالا زندگی مستقل داشته باشید. مهریه و حقوق تان رو بگیرید تا قسمتی از نیازهای آینده شما تامین باشه. یادتون باشه شما دختر بچه نیستید.

2. احترام پدر و مادر واجب. ولی معنیش این نیست که از خودتون اراده نداشته باشید. وقتی می بینید پدر شما داره آینده تان رو ازبین می بره وظیفه شرعی و عقلی دارید ضمن رعایت احترام آنها کار صحیح رو انجام بدید.

3. محکم جلوی پدرتون بایستید و اجازه ندید از شما بدگوئی کنند. محترمانه ولی قاطع ازشون بخواهید اگر حرف مثبتی نمی زنند حداقل سکوت کنند. این بدگوئی ها در آینده روی نظر مردم درباره شما و ازدواج احتمالی آینده تان تاثیر منفی شدیدی خواهد داشت. دوست ندارم این رو بگم ولی اگر ساکت نمیشند ساکت شون کنید (مودبانه) و از برادر و خواهرتان هم کمک بگیرید.

4. کار و محل سکونت با هم ارتباط دارند.
* مسلما کار در شهر خودتان بهتر و امن تر است.
* محل سکونت مستقل اگر در شهر خودتون باشه نکات مثبت داره مثلا نزدیک خانواده بودن و حمایت شدن و درعین حال دور بودن از نیش زدن های پدرتون است و نکات منفی بزرگ نظیر اینکه سوال پیش میاد که چرا خانم در شهر خودش جدا از پدر و مادرش زندگی میکنه؟ نشکلش چیه؟ میخواد هر کاری دوست داره انجام بده؟ ... درمجموع خیلی منفی است و اگر قصد ازدواج مجدد درآینده داشته باشید اصلا فکرش رو نکنید.
* کار و سکونت در شهر دیگه به شدت بهم وابسته هستند. اولین مسئله اینه که شما بخش بزرگی از درآمدتون رو (مخصوصا در شهرهای بزرگ) باید صرف اجاره کنید. همین یه مقدار نقض غرض میشه. مگر اینکه در شهر خودتون کلا کار گیرتون نیاد.
مسئله بعدی امنیت است. چه دختر و چه خانم اگر تنها باشند از جوانب گوناگون امنیت شون کم میشه. اگر بخواهید هم اتاقی بگیرید مشکلات خاص خودش ررو داره؟ چه روحیه و اخلاقی داره؟ تمیز و مرتب است یا شلخته و بی توجه؟ سالم هست یا نیست؟ با چه نوع افرادی معاشرت داره؟ چه کسانی رو به خانه میاره؟ ..
استقرار در شهر دور از خانواده بیشتر برای آقایان مناسب است. مگر اینکه کار پردرآمدی باشه و بتونید در محل مناسب و آبرومندی مکان راحت و مناسبی تهیه کنید، و چه بهتر اگر مادرتون رو هم با خودتون ببرید (که با هم سازگار هستید)

*** مجددا میگم به همین راحتی حقوق قانونی تان رو نبخشید. وکلا خیلی قابل اعتماد نیستند. خیلی بهشون اعتماد نکنید. اینقدر صحنه سازی می کنند تا طرفی رو متقاعد به گذشتن از حقش کنند، نتونند جور دیگه فریب کاری می کنند. با افراد مختلف مشورت کنید. مخصوصا وکلائی که در دادسرا ها رایگان مشورت میدند و بنابر موقعیت موقتی بودن شان نمی تونند طمعی داشته باشند.

موفق باشید :72:

مهریه 72تا بود اونجوری که وکیلش میگفت میخواستن کلا ده تومن بدن وکیله راضیشون کرده که حقمه و فلان....با کلی چونه و فلان قرار شد بشه شصت تا سکه نفقه اجرت المثل حج عمره بخشیده شه....15تاسکه روز طلاق بده البته پولشو اونم به قیمت روز اون روز سکه....مابقیم سه ماهی یه سکه....ماهی 420تومن....اونم ثابت ماهی 420تا تموم شه!!!یعنی اونم قیمت روز سکه روز نوشتن صورتجلسه.با صحبتایی که با وکیلای دیگه م کردم میگن در کل دادگاهم میرفتم نهایت ده درصد مهر و نقد میدادن که میشد هفت سکه مابقی همینجوری قسطی تازه با کلی دوندگی....بعد گفتن که مهر هرچقد نقد بگیری به نفعته اون مقداری که قسطیه چن تاش که بگذره هی نمیدن هی باید بری پیگیری کنی هرماه خلاصه انقد مورد داشتن که طرف اذیت شده قید قسط گرفتنم زده درکل گفتن توافق بدی نکردی.منم ترجیح دادم بی دردسر اعصاب خوردی تموم شه حالا چن میلیونم ضرر....فک کنم حدود بیست تومنش پرید منم مشورت کردم با همه دیدم اینطوری بهتره.با اینکه خونه داشتیم ولی به نام پدرش بود....خوبه حالا کلی دم از امام حسین میزدن که 72تا باشه مهر!!!حالا به اینجا که رسید اینجوری....

سلام
اقای یه دوست ممنون از راهنماییتون. در مورد مهر توضیح دادم والا این اقا خواستن طلاق بدن من متاسفانه با همه معایب بازهم راضی به ادامه بودم....و هستم!!!!
چون مشکل قابل حلی بود اگه همکاری میکرد....و واقعا کاراشو بچه بازی میبینم به نظرم این اقا نمونه بارز یه ادم
بچه نه نه و لوس بودن که واقعا انگار علاقه ای به من نداشتن و فقط یکیو میخوان که از صب تاشب تروخشکشون کنه...
باورتون نمیشه یکی از حرفاش اینه که چرا کم گفتم دوست دارم!!!واقعا جای زن و مرد عوض شده....
در مورد صحبت با خانواده م بله حتما صحبتمو هرطوری که هست چه خودم چه با کمک بقیه منتقل میکنم ولی واقعا از کنترل خارج هستن مادرم هم به این صورت هستن هرچیم میگم نکنید انقد زندگی منو جار نزنید بی فایده س....
در هرصورت من حرفمو میزنم ولی با حفظ حرمت اصلا و ابدا راضی نیستم بی احترامی بشه مخصوصا اینکه پدرم مریض احوال هستن دیروز جلوی وکیل اشکمو دیدن به شدت بهم ریختن کارشون به دکتر رسید....واقعا راضی نمیشم با این حال خیلی فشار بیارم....به اندازه کافی با ندونم کاری یه مرد باید ببخشید بیشعور دارن اذیت میشن....من حرفمو میزنم بقیه ش با خدا...
درمورد محل کارم پدرم حرف بدی نمیزنن میگن ساعت پنج صبح سخته بری تهران برا کار بهتر اینه تو شهر خودمون باشه البته بهش گفتم که کار خوب باشه میرم ایشونم موافقت کردن ولی از اون ادما هستن که میگن باشه ولی پشت پرده کارخودشو میکنن.اگر واقعا موقعیت خوب باشه می ارزه برم.
در مورد خونه مستقل هم واقعا فکرشو نمیتونم بکنم با همه شرایط سخت خونه پدرم چون به قول شما اینده م در گرو اینکاره از طرفی نهایت بیست تومن پول گیرم بیاد با ماهی چهارصد ترجیح میدم با پول یه کار دیگه کنم تا پول و بدم برا رهن یا اجاره یه خونه!!!
برام دعا کنید کار تو شهر خودم جور شه من اگه کار پیدا کنم هیچ مشکلی ندارم چون تایم زیادی نیستم از سرکارم که میام خسته میشم میخوابم ...خانواده من خانواده بدی نیستن اونقدر شکر راضیم یه سری حرفا میزنن که ما هرکاری کنیم حرف حتما پیش میاد منم در حد خودم جلو حرفاشون وایمیستم مودبانه بقیه ش با خداس....یعنی در واقع با فکر و راهنمایی شما دوستان بعد این تاپیک به این نتیجه رسیدم...شاید واقعا شرایطم بحرانی باشه ولی واقعا باید واقع بین بود و صبر داشت....
و اینکه مشکل بعدیم همین کارمه که اگه پیدا شه این محدودیت جای شغل و بحث درمورد کار بین منو پدرم تموم میشه...مابقی مشکلی دیگه نمیمونه....البته فعلا.دیگه باید پذیرفت خیلی چیزارو سخته ولی واقعا بدتر ازمنم زیاد هستن...
در مورد حق و حقوقم همونطور که گفتم اگر کار به دادگاه میکشید نهایت هفت تومن دستمو میگرفت نقد....و واقعا جو دادگاه و کاراش زجر دهنده س تازه اگه اقا لج نکنه دبه نکنه بگه طلاق نمیدم حالا که مهرو فلان کردی و مارو درگیر کنه... مورد زیاد دیدم طرف بعد یه سال تازه راحت شده خب یه سال ارامش سلب شدن واقعا فاجعه س....از اون مهمتر واقعا پدر مادر و خودم تحمل این کشمکشو نداریم با حساب کتاب و مشورت با چن نفر نتیجه گرفتم این راهو انتخاب کنم....
ولی واقعا چرا بعضی اقایون اینجوری هستن....ادم بدبین میشه به همه....من با اعتماد کامل زندگی میکردم اصلا باورم نمیشه اینکارو باهام کرد...فک کنید قاضی بگه چرا طلاقش میدی اونم بگه دوستم نداشت.....البته اگه بیاد....فک نکنم دیگه بیاد....از خدا میخوام به همه کمک کنه...همه مشکل دارن...خواهشا براهم دعا کنیم.....

سلام

به نظرم یا شرایط شما خاص است و مطالبی رو نگفته اید یااین وکلا دارند شما رو فریب می دند.
مهریه و نفقه هر دو تحت هر شرایطی باید پرداخت بشند مگر مواردی که قانون استثنا کرده مثلا مرد شرایط زندگی رو آماده کرده باشه ولی زن تمکین نکرده باشه.
مهریه تا 110 سکه تحت هر شرایطی باید پرداخت بشه ولی اگر بیشتر باشه مابه التفاوت آن بستگی به توانائی مالی مرد پیدا میکنه. یعنی اگر داشته باشه ازش گرفته میشه و اگر نداشته باشه قسطی از حقوقش کم میشه. اگر بعدا دارا و توانمند بشه مجددا میشه ازش گرفت به شرط اینکه بخشیده نشده یا رضایت داده نشده باشه.
درمورد شما اگر 72 سکه مهرتون باشه آقا یا باید همه اش رو کامل بده یا به زندان بره یا خانواده اش یا دیگران بدند یا شما رضایت بدید. من اینقدر اطلاعات دارم. نفقه هم باید کامل داده بشه مگر اینکه شما کاری کرده باشید که از دوش ایشون برداشته شده باشه.
سکه هم سکه باید داده بشه نه پول. چه کار به قیمتش دارید. بر فرض بخواهید تبدیل کنید باید به قیمت آزاد روز حساب کنید وگرنه اصل سکه رو طلب کنید.

* هیچ چیز رو نبخشید. من احساس می کنم سطح آگاهی شما و خانواده تان بسیار پائین است یا مطالبی که گفتید کامل نیست. دست آقا نیست که بخواد چقدر از مهریه رو بده یا نده. بخشش که نکرده اید؟
* حتما با وکلای دیگه مشورت کنید. از شماره 129 می تونید راهنمائی رایگان بگیرید که تا حدودی خوبه ولی کامل نیست.
* شما تقاضای طلاق نکنید تا مجبور به بخشیدن مهریه نفقه و ... نشوید.
* دور طلاق توافقی خط بکشید. معنیش بخشیدن همه حق و حقوق تان است.
* به نظرم اگر بتونید دور از خانواده های تان و معاشرت کم با آن ها زندگی کنید نیاز به طلاق نداشته باشید. اگر هنوز تمایل به ادامه زندگی دارید از مهریه و نفقه و ... به عنوان اهرم فشار برای استقلال بیشتر از خانواده های تان استفاده کنید. نه اینکه ببخشید و خلع سلاح بشید بلکه آقا رو اول تحت فشار بگذارید و بعد به شرط و شروط ... رضایت بدید فعلا مطالبه نکنید.
* گرفتن حق زحمت داره ولی اون غولی نیست که شما ازش ساخته اید. شاید یک سال طول بکشه ولی هر روز که درگیر نیستید. چندبار باید بروید و بیائید. قسمتی از کار رو هم وکیل انجام میده.

موفق باشید :72:

ایشون می خواد طلاق بده باید کلیه حقوق شما را بده و طلاق بده.

چرا فکر می کنی اگه می رفتی دادگاه چیزی نصبیت نمی شد؟ شما اصلا قرار نبود بری دادگاه. ایشون می خواد طلاق بده، خودش بره دادگاه و اقدام کنه.

45 سکه ... سه ماهی یه سکه!! یازده سال دیگه شما مهریه ات را می گیری. مهریه ای که زمان عقد باید بهتون می داده.
سکه یازده سال پیش صد هزار تومن بوده ...
یازده سال دیگه سکه به قیمت امروز نیست که شما توافق کردی ماهی چهارصد تومن بگیری برای طلاقی که اصلا نمی دونی به چه دلیله!

ف

سلام
اقای یه دوست منظورتون از شرایط خاص رو نفهمیدم .کل مشکل ما اینه که این اقا جلو وکیل خودشونم بهم گفت که این خانوم منو دوست نداره منم نمیخوام ادامه بدم...بهشم میگیم خب چرا این حرف و میزنی میگه چون کم گفت دوست دارم صبحونه نداده دست منو خونه باباش نمیگرفت یه سری حرف واقعا لوس که هرکیم حرفاشو شنید گفت دلیلات منطقی نیست ولی ایشون باز گفتن من نمیخوام ادامه بدم....یعنی کلا هیچکس دلیل نفهمید که همه شک بردن به نفر سوم که باز من تهمت نمیزنم چون من چیز مشکوک ندیدم....
در مورد تمکین هم هیچ مشکلی نبود....ببینید این وسط فریب وکیل قطعا میتونه باشه ولی حقیقت ما دیگه کاری به این مسایل نداشتیم....
در مورد مهرم منم مثل شما فکر میکردم ولی اینطور نیست....مهریه تا 110تا قانون پیگیری میکنه که بگیره مابقی خود فرد باید پیگیری کنه یعنی بالاتر از اون زندان نمیندازن خود طرف اکه تونست بگیره...بعد تا صد وده تا رو قانون کمک میکنه بگیره اونم تحت شرایطی اینجور نیست تا صد دوده نقد طرف بده....تا صد وده تا بررسی میکنن اگر مالی داشت و سریعا به نام کس دیگه نزده بود توقیف میشه اگه نداشت فیش حقوقی میخوان یا یه جوری درامدشو میفهمن که فکر میکنید یه کارمند با اضافه کار چقد میگیره....بعد فیشم که بگیرن حقوق ثابت و طرف نشون میده به همین راحتی....پس درواقع تا صدو ده تا مهر برا شوهر من مثلا که به ماشین داره فقط اونم راحت میتونه بگه وسیله کارمه بعد کار میرم مسافرکشی و ....توقیف نمیشه و کلا ماشین اونم ماشین معمولی توقیف خاصی نمیشه کرد اینا همه رو از وکیل پرسیدم....یعنی درواقع من هستمو یه حقوق ثابت یه تومنی مثلا خب فکر میکنید میرفتن دادگاه چقد میبریدن؟؟؟خیلی از وکیلا گفتن خانوم اصلا شما قسط و ول کن قسط و کسی نمیده انقد هرماه باید بری دنبالش که خودت خسته میشی هرچی نقد گرفتی همون برات میمونه خب دادگاه نهایت ده درصد کل مهر میداد یه وکیلم گفت بیست تا سکه نقد مابقی یه ربع سکه ....خب شرایط توافق الان من پونزده تا سکه س ماهی چهارصد خیلی توفیر نمیکرد بعد اینی که میگید اهرم فشار باشه برا ادامه زندگی از طریق دادگاه والا مردی که بخواد به خاطر مهر منو بخواد میخوام که نخواد.....درسته من واقعا زندگیمو دوست داشتم ولی اگه طرف منو به خاطر پول ندادن بخواد اصلا ارزشی نداره...
بعد همسر من اصلا مشکلی نداشت میگفت من مهرو از طریق دادگاهم میدم یادادگاه یا توافقی....درسته من زندگیمو دوست داشتم ولی واقعا خسته بودم مثل کسایی که فهمیدن طرف اصلا نمیخوادش میگن مهرم حلال....دیدم هم خودم هم خانوادم. حوصله دوندگی دادگاه و نداریم ارزش نداره یکسال عمرمو ارامشمو بذارم من ادم حساسیم کلی از نظر جسمی داغون شدم تو چن ماه فکر کنید برا بیست تومن یکسال روانم داغون تر شه درسته پول احتیاج داشتم ولی نه به قیمت اعصاب داغون خودمو خانوادم. بعدشم دیدم واقعا توفیری نداره از چن تا وکیلم پرسیدم....شما نمیدونید چه خبره دادگاه ها الان یکی از دوستانم طلاق گرفته با بچه اونم میگفت هرچی نقد گرفتی همونه قسطا رفت که رفت....یا یکی از دوستان میگفت کلی پول وکیل دادن خب کلی اعصاب خوردی کلیم هزینه و وقت واقعا نمی ارزه من زندگیمو دوست داشتم ولی وقتی دیدم طرفم اصلا نمیفهمه منم گفتم کم ضربه نخوردم حداقل راحت جداشم...در مورد نفقه و اجرت المثل من نه بچه داشتم که اجرت المثل انچنانی تعلق بگیره چهارسالم بود کل زندگی ما نفقه انچنانین تعلق نمیگرفت...بعد شوهر من واقعا ادم لجبازیه احتمالش بود یه حرکتایی بزنه به قول وکیلم تا نقد داره میده بگیر....شیدا جان ایشون میخواستن طلاق بدن ولی بالاخره که منم باید مهرو میذاشتم اجرا من تحقیق کردم چن نفر و دیدم که دارن طلاق میگیرن کم کم یه سال طول میکشه تازه اگه طرفت خوب باشه مملکت هیچیش معلوم نی.دررمورد سکه نگرفتن واقعا جزو مواردیه که خیلی اشتباه شد اونا اصلا قبول نکردن که سکه بدن ماهم میگم واقعا حالمون افتضاح بود پدرمم واقعا پیره داشت سکته میکرد...شما باشی کدومو انتخاب میکنید...من واقعا هم یه مقدا برا حال خودم ولی بیشتر به خاطر پدرم کوتاه اومدم و اینکه سکه ندادن به نظرم بیشتر از همه موارد زور داشت...میدونید تا تو شرایط من نباشید نمیدونید چی میگم شاید عجیب باشه ولی واقعا بحرانی بود....

* فکر می کنید ایشون اگر تحت فشار قرار بگیره و واقعا بخواد می تونه مهریه و سایر حقوق شما رو بده؟
* "ولی ایشون باز گفتن من نمیخوام ادامه بدم....یعنی کلا هیچکس دلیل نفهمید که همه شک بردن به نفر سوم که باز من تهمت نمیزنم چون من چیز مشکوک ندیدم...."

من توصیه می کنم شما بگید اصلا و ابدا طلاق نمی گیرم و میخوام زندگیم رو ادامه بدم. یه چند ماهی هم برگردید سر خانه تان.
اگر پای فرد سومی دربین باشه و یا این آقا توانائی مالی داشته باشه (و یا هر دو) مجبور میشه برای رسیدن به خواسته اش و از سر باز کردن شما همه حقوق تان را بده. در هر حال دلیلی نداره شما کار ایشون رو با توافق ساده کنید. به خود و خانواده تان هم فشار نیاورید. خیلی خونسرد برگردید سر خانه و زندگی تان. چند روز خانه همسر و چند روز خانه پدرتان به تناوب در رفت و آمد باشید. یه مدت این کار رو بکنید ببینید چه واکنشی نشان می دهند.

ترنم بهاری ، این اصرارها و واسطه ها اسمش تلاش نیست ، بلکه شما عزت نفس خودتون رو به حراج گذاشتید ،
الان که درگیر مشکلات هستید براتون قابل هضمه اما بعد از جدایی ، آسیب زیادی میبینید ، مراقب عزت نفستون باشید .

حضور خودتون برای انجام مراحل اداری طلاق و علی الخصوص روز محضر برای خطبه طلاق هم بسیار مخرب هست ، چه بهتر که حداقل برای محضر و خطبه طلاق خودتون نباشید و یه وکیل بفرستید ، هزینه اش خیلی کم خواهد بود یه تمبر باطل میشه با یه وکالتنامه و کلا نیم ساعت هم کار نداره .

منزلتون کرج هست ، از کرج تا غرب تهران چقدر راهه ؟ بیشتر از فاصله شرق تهران تا غرب تهران نیست ، نیازی به خونه مجردی ندارید ، با مترو میتونید رفت و آمد کنید .
همینکه مشغول به کار بشید خیلی کمکتون میکنه ، هم ازین جهت که کمتر منزل هستید ، هم برای مشغله فکری ،
نیاز نیست الان حقوق بالا و کار خیلی خوبی داشته باشید ، استارت آپ ها هم راحت استخدام میکنند هم استرس کارشون کمه و حجم کارشون زیاده ، هم جای پیشرفت در اونجا براتون زیاده ، بشینید برای استارت آپ ها رزومه بفرستید و اونهایی که مسیرشون بهتره برید مصاحبه .

در سایت e.estekhdam که هر روز آگهی های زیادی دارن میتونید روزانه به 30جا رزومه بفرستید . بعد که مشغول شدید ، موقعیت های بهتر رو راحت تر میتونید پیدا کنید.

موفق باشید.

سلام

من امروز اون پست بلند تاپیک اولیه شما را خوندم :18:

ببخشید، حرفهام خیلی شاید مرتبط و منسجم نباشه

همسر شما مادر کنترلگری داشتن که از دستش عاصی بودن و به شما پناه آوردن. چند بار هم به شما و مادرشون گفتن این کشمکشها را تموم کنید.

ضمن این که می دونستید با یه خانم مسن و متاهل هم روابطی دارند که به گفته ی خودشون، مادر-فرزندی بوده.

که اگر اینطور باشه، ایشون دنبال محبت یک زن و توجهش بودن. چیزی که از طرف مادرش ازش دریغ شده بود ... نمی گم باید مادر همسرتون می شدید، ولی این شدت بی اعتنایی و بی توجهی شما، وقتی مستقیم بهتون می گفته دوست داره صبح براش صبحانه حاضر کنید عجیبه.

نه تنها بهش صبحانه نمی دادید و به حرفش توجهی نمی کردید، که بهش غر هم می زدی که صبح می ری سرکار، بی سرو صدا برو من ازخواب بیدار نشم !!!!!!! :82:
من فکر نمی کنم همسرتون برای خوردن یه لیوان چای و ... ازت درخواست صبحانه می کرده. دوست داشته بهش محبت کنی، صبح با لبخند و حضور شما شروع بشه ....

بعد هم این که نمی دونم چرا توی نوشته هات حس می کنم خیلی سرد و منفعل و عجیبی.
ببخشید که در این شرایط بدی که داری، این حرفها را می نویسم.
گفتم که اگه بتونی با کمک مشاور مشکلت را حل کنی که انشالله تو ازدواج بعدیتون از این دست مشکلات پیش نیاد.