ترس از ازدواج در طرف مقابل

بیشتر از سه ساله که با آقایی آشنا هستم این ارتباط روز به روز صمیمی تر شد جوری که در حال حاضر همه ما رو به عنوان یه زوج می بینن
تو این شرایط (بیشتر احساسی و سنی خودم) تمایل شخص من اینه که این رابطه رسمی بشه اما طرف مقابلم کلا با ازدواج مخالفه بیشترین چیزی که تو این آدم دیده میشه ترس از ازدواجه مدام مثال میاره که هر کی ازدواج کرده بعدش طلاق گرفته هر کی ازدواج کرده تو خونشون جنگ و دعوا داره هر کی ازدواج کرده از فردای ازدواج بینشون اختلاف پیش اومده تا یه جا مراسم عروسی هست میگه اینا از هولشون ازدواج می کنن دو روز دیگه بر می گردن خونه پدر مادرشون
از طرفی میگه من خیلی خودخواهم که تو رو اینجوری بلاتکلیف نگه داشتم بهش میگم دید تو منفیه باید عوض کنی میگه آره شاید من اشتباه می کنم زندگیهای خوب رو براش مثال می زنم میگه همه آدمهای دور رو بر من یبار طلاق گرفتن احساس می کنم ازدواج کنم طناب دار دور گردنمه
نمیخوام به اجبار و اصرار این شخص بیاد با من ازدواج کنه از طرفی هم می خوام زندگیم تلکیفش مشخص بشه و به برنامه هام برسم

بنظرمن که دارید جونیتون رو هدر میدید. این آقا تکلیفش با خودش مشخص نیست و معلوم نیست اصلا قصدش ازدواج باشه. بلکه ازینکه شما یه رابطه راحت رو شروع کردید که همه هم اون رو پذیرفته اند و هیچ ایرادی هم بهتون نمیگیرند خوشحال و راضی هست. کم دختری پیدا میشه که وارد رابطه بشه و خونواده ش بهش فشار نیارن. نمیدونم چندسال سن دارید. سه سالش گذشته. یهو سرتون رو بلند میکنید میبینید عمر مفیدتون رو سر یه رابطه روی هوا گذروندید. سنتون که بره بالا کیسهای مناسب برای ازدواجتون کم میشه.مجبورید به هر رابطه ای تن بدید. این اقا 35سالشم بشه میتونه با یه دختر 5-7سال کوچکتر از خودش ازدواج کنه . خودش میتونه بره خواستگاری. ولی شما باید منتظر باشید که یه اقایی شما رو بخاطر ازدواج بخواد و ممکنه فاصله سنیش از شما زیاد باشه و هزارتا گیر و گور دیگه م تو زندگیش باشه. خلاصه اینکه اگر میبینید قضیه جدی نیست وقتون رو هدر ندید. بعدا حسرت امروز رو میخورید که میتونستید یه رابطه تضممین شده رو شروع کنید . شما میتونید کس دیگه ای رو انتخاب کنید و درگیر متقاعد کردن طرف مقابلتون نباشید! چون وظیفه شما نیست! بنظرم تا الان هم هرچی رابطه کشدار شده از خوبی و سادگی خودتون بوده . سه سال زمان کمی نیست

سلام

شما تو سه سالی که با ایشون بودین رابطتتون چه طوری بوده؟

محرم و نامحرمی رو رعایت کردین؟

رابطه جنسی یا لمس کردن داشتین؟

کلا نظر ایشون برای ادامه رابطه با شما به چه شکلی هستش؟

بعد جواب دادن به اینها در ادامه :

دوست عزیز یا ایشونو توسط مشاوره آگاه کنین و یا خودتونو از مسیر زندگیه ایشون بکشین کنار

انگار شما دو تائی میخواین یه مغازه بزنین و همه چیزو آماده کردین ولی ایشون از ترس ورشکستگی فقط دارن سرمایه رو خرج خوشگذرانی میکنن و این وسط از کسب و کار خبری نیست..

یکم منطقی تر با ایشون حرف بزنین و بگین خواستار ازدواج و تشکیل خانواده هستین ..بهشون مهلت دو سه ماهه بدین , اگه بازم تغییری نکردن بدونین این وسط شما متضرر خواهید شد.. چون هر وقت خواستن میتونن شما رو
ول کنن و برن
بعدشم از لحاظ شرعی کلا ایراد داره

یک ساله در گیر ازدواج به اصطلاح سفید شدم و این بلا تکلیفی از طرف خودم رنجم میده
من 34 سال دارم و با ایشون هم سنم هر دو در یک درجه تحصیلات هستیم و از نظر موقعیت اجتماعی و و شغلی جایگاه خوبی داریم
من جز دو مورد خواستگار دیگه ای نداشتم
ایشون هم بین ترس هاش مونده و گاهی این رفتارش این حس رو به من میده که رفتن من فرقی براش نداره و خللی تو زندگیش ایجاد نمیشه که از نظر اون این تصور علط ذهنه منه و اون زندگیش رو با من ساخته
خودش بحث و حرف رو پیش میکشه خودش عذرخوای میکنه برای بلاتکلیفی خودش تشکر میکنه از تحمل من خودش دوباره میگه ازدواج وحشنتناکه توجیه میکنه که چند وقت دیگه همه مثل ما زندگی می کنن
یکبار بهش گفتم با این شرایط به من این اجازه رو میدی که به موقعیت دیگه ای فکر کنم و بسنجم ناراحت شده بود که چرا همه چیز به گردن اون افتاده و اینو نمیخواد ولی الان نمی تونه شاید به زمان نیاز داره
در کل این وضعیت داره من رو آزار میده و نمی دونم از په راهی باهاش صحبت کنم که بتونم به سمت درست پیش ببرم

یه جایی خوندم که بعضی مردها این ترس را دارند. فکر کنم باید با کمک روانشناس درمان بشه. با توضیحات شما به جایی نمی رسید.

یا باید برای رهایی از این ترس اقدام کنه
یا ممکنه مدتها در این ازدواج سفید بمونید و راه به جایی نبرید.

اگر هم ازدواج کنید ممکنه فشار روانی زیادی برای ایشون داشته باشه

بعضا از شدت مسئولیت پذیری به این ترس دچار می شن.
ترس این که نتونه مسئولیتی را که قبول کرده درست انجام بده.

با ایشون به جایی نمیرسین
اگر قصد ازدواج دارین وقت خودتونو تلف میکنین
اگر هم ازدواج کنین توانایی پذیرش مسئولیت ازدواج رو نداره
احتمالا الان هر کدوم به خرج خودش داره زندگی میکنه ازدواج خیلی قضایا داره ... وقتی راحت در دسترسش هست چرا زیر بار بره
شما بهتره زندگیتونو جدا کنین ببینین عکس المعلش چیه

نکته اول اینه که الان و بعد از گذشت این مدت ترک کردن و تموم کردن این رابطه برای شخص من خیلی سخته بارها به این فکر مسئله فکر می کنم که خب جای من کجاست چرا عمر و زندگیم رو دارم هدر میدم ولی واقعا نمی تونم رو خودم کار می کنم که جدا بخوام زندگی کنم آمادگیش رو ندارم واقعیت اینه که من نمیخوام این آدم رو از دست بدم تو زندگی باهاش هیچ مشکلی ندارم و زوج مکمل هم هستیم
می دونم این ترس ممکنه باعث خیلی مشکلات تو زندگی بشه در حالیکه الان به عنوان یه مرد تمام اموری رو که باید رو انجام میده و به قول خودش انجام میده چون وظیفه نیست با علاقه و عشق داره انجام میده اگر ازدواج کنه این ها میشه وظیفه میگه دلم نمیخواد اسم وظیفه داشته باشه برام
میگم خب فرقش برای اون چیه تفاوت فقط یه سند و یک امضا است اینقدر این امضا محدودش می کنه

خانوم محترم اینجوری که مشخصه ایشون دنبال ازدواج نیست و تلاش شما بیفایدست متاسفانه

اگه 1 در 1000 هم ایشون رو به ازدواج متمایل کنید حتی از کانال مشاور و روانشناس و... مطمئن باشید بدترین انتخاب ممکن رو کردید و تبعاتتش خیلی براتون سنگینه تره و پس فردا همه چی گردن شماست و مقصر اصلی شما میشید و راه بازگشتی نیست

به فکر زندگیتون و جونیتون باشید که دیگه بر نمیکرده و برید سراغ زندگیتون

پسرا 1 سیستم فکری دارن اگه خود خدا هم ،بیاید نظرشون تغییر نمیکنه شاید مقطعی عوض باشه واصل قضیه هیچ وقت عوض نمیشه

من فقط بهت یه چیز میگم الان 34 سالته یعنی از 30_31 وقتت تلف ایشون شده نه اینده ای داری نه تکلیفت مشخصه نه بچه نه سرو سامونی داری من جای شما بودم کما اینکه قبل ازدواج دقیقا نوع فکرم همین بود که دوستی مساوی وقت تلفی بنابراین با اقایی که بعد 7 ماه فرصت نتونست خودش جمع کنه به راحتی کات کردم چون نظرم اینه ادم نباید وقتش تلف کسی کنه که هنوز نمیتونه مسولیت پذیر باشه
پس پیشنهاد میکنم به راحتی و با عقلت احساست رو بذار کنار و بگو من دیگه این رابطه بی سر و ته رو نمیخام عاشقت باشه یه تکونی بخودش میده نباشه وقت تلفیه که احساست رو خرج کسی کنی که ذی نفع وارد رابطه شده و نفع خودش رو بیشتراز شما میبینه !!!!!!! بنظرم یکم عقلانی به این قضیه نگاه کنی خیلی راحت و بی احساس برا همیشه مذاریش کنار همونطور که من گذاشتم شاید یه هفته ناراحت بشی الان که بگذشته نگاه میکنم میگم چه کار خوبی کردم !!!!!!!!!! ا
یادت باشه خانومها تا یه سنی میتونن بچه دار بشن پس تا زمانی که رایگان خودت در اختیارش گذاشتی هییییچ نیرویی لازم نیست ایشون عشقش به شما ثابت کنه
من جات بودم همین فردا باهاش اتمام حجت میکردم و اگر نتونست با قدرت کامل میذاشتمش کنار یادت باشه چند سال دیگه حسرت این روزها رو میخوری که چرا وقتت هدری کردی

مشکل همینه که شما درگیر احساسات شدین وگرنه خودتون هم بهتر میدونین اینکه دارین به ازدواج اصرار میکنین نتیجه عکس داره ...لطفا اینکارو با شخصیت خودتون نکنین.

شما باید تصمیم بگیرین یا باید با ایشون ادامه بدین و فکر ازدواج رو از سرتون بیرون کنین . یا اینکه اگر قصد ازدواج دارین با ایشون ادامه ندین . مطمعن باشین ازین دو راه خارج نیست .
نمیدونم الان سوالتون دیگه چیه چون هیچ کس رو نمیشه به ازدواج مجبور کرد مخصوصا که داره مقاومت میکنه و علنا میگه نمیخوام . لطفا کاری نکنین که به مرور احساس کنین دارین تحقیر میشین

منم مثل بقیه فکر میکنم شمایی که میترسی نه اون. ایشون تصمیمشو گرفته و خدمات مورد نظرشو بدون هیچ مشکلی دریافت میکنه با هزینه خیلی کم. این خدمات شامل محبت و توجه و وفاداری میشه تا هزارتا چیز دیگه.
اول خودت تصمیم بگیر که میخای اینجوری زندگی کنی یا نه بعد از اون بخواه. تا وقتی تو بخوای اینجوری زندگی کنی اونم میخاد شک نکن

میدونم که آینده ای ندارم عمرم داره تلف میشه بلاتکلیفم و در نهایت منم که بازنده رابطه میشم و آسیب می بینم و شاید حتی بودن و رفتن من تاثیری تو آدم مقابل نذذاره
اما به شدت از لحاظ عاطفی و احساسی در گیر شدم هربار میخوام تموم کنم برم دنبال زندگیم فقط یه تصمیم میشه که تو ذهنم میگیرم مثل کسی که صحنه رفتن رو هزار بار تو ذهنش بازسازی کنه اما واقعا نمی تونم روز بعد بیدار میشم به امید اینکه شاید درست بشه شاید اشتباه می بینم و فکر می کنم

سلام سارا جان، 3 سال اصلا زمان کمی نیست و معلومه یه دفعه ای نمیتونی از این رابطه کنده بشی .. متاسفانه طرف شما کلا ذهنیت و دیدگاهش در مورد ازدواج با شما متفاوته و بعید میدونم این ادم رابطه رو به سمت ازدواج پیش ببره، برای ما خانم ها این که طرفمون مشتاق و پیگیر ازدواج باشه نه ما یه جورایی ضروری هست( همون بحث ناز و نیاز که تو کل خلقت جاری هست و طبیعی)... با خودت روراست باش ، برای شروع ،یه مدت باهاش قطع ارتباط کن.. واضح و کوتاه دلیل ات رو بهش بگو و رهاش کن.. بگو به عنوان یه خانم دلم خونه و همسر و زندگی میخواد نه این شکل از رابطه امون رو .. و بگو این تصمیم منه و به تصمیم تو هم هر چی باشه احترام میذارم .. فقط در هر صورت دیگه مایل به ادامه دادن به این شکل نیستم.. دقیقا همون چیزایی که تو دلت و تو ذهنت هست رو بگو و از هیچی نگران نباش ، نهایتش اون ولت میکنه و این یعنی اون ادم زندگی شما نبوده ... میدونم سخته و خیلی اذیت میشی یه مدت ... اما زندگی ات ارزشمنده که بخواد تو بلاتکلیفی بگذره.. امیدوارم هر چی خیره برات پیش بیاد :72:

سلام دوست عزیز
این متن امروز جایی خوندم گفتم هم به درد حال روز خودم میخوره هم تایپیک شما رو که دیدم گفتم شایدشمارو هم تکونی بده
از این رابطه که همین الانش هم بمب بسته بیاین بیرون.
به اندازه ای قوی باشید که بتوانید رها کنید
وبه اندازه ای عاقل باشید که بتوانید برای آنچه لیاقتش را دارید صبر کنید

سلام
بعنوان کسی که تجربه مشابه شمارو داشتم پیشنهاد اکید میکنم این رابطه رو کات کنید ! پسری که تا سن 34 چنین دیدگاهی داره محاله عوض بشه ! منطقی فکر کن و واقعیت هارو ببین و احساس و وقتت رو توی این رابطه بی سرانجام بیشتر ازین تلف نکن ! شما توی سنی نیستی که بتونی چنین ریسکی بکنی
موفق باشی

ممنون از همتون
امیدوارمروز به روز بتونم قوی تر باشم تو این موضوع

سلام
كمى از رابطه ايشون با مادرش و خونواده ش بگيد.
همين طور رابطه شما با مادرشون چطوره؟ آيا شما رو ميپسندن؟

سلام
این ترس از ازدواج و منم دارم
البته از نوع دیگه ای
ایشاا... هر چی قسمته پیش میاد

سلام گلم
به یه جمله بسنده میکنم روش خیلی فکر کن

اینقدر به خودت اعتماد داشته باش که از کسانی که آزارت میدهند براحتی بتوانی دل بکنی

گاهی بعضی ها کارشان فقط چیدن بال آرزوهای شماست ...خدا هیچگاه دست ما را تهی نمیذاره زمانیکه اسحاق

را رها کنی یوسف را پیدا خواهی کرد ...پس کنارش بذار تا خدا کسی را که لایق توست در دستانت قرار دهد

:72:

به نظر من اونقدر قوی باش از کسی که نمیخوادت و اذیتت میکنه دل بکنی

بعضیا کارشون چیدن بال آرزوهای ماهاست

تو دختری آرزو داری ... مثل خیلی از دخترای دیگه

اما این اقا با خود خواهیش میره جلو و در آخر میره دختر جوونتر میگیره

و تو میمونی و یه دنیا آرزو و عمری که رفته ، محکم جلوش بایست و بگو بیاد جلو

اگه اومد که مبارکه :43::227:

اگه نه بدون بعد پنج سال هم اینو میگه با این تفاوت که دردش و جبرانش از الان بدتره

با آرزوی بهترین ها برا شما دوست عزیزم:203: